Nifafy tao antafontrano tao ny orana izay sady nanadio no nanome aina ireo zava-boary marobe.
Indreo olon-droa mifankatia tokoa no mifampitositosy eo ambony fandriana, mifanorokoroka. Misarona lambam-pandriana manify, mifampita fitiavana, mandefa safosafo malefaka ary mitady fahafinaretana amin’ny hakanton’ny vatany. Maka fy ihany koa ny oroka mampifandray ireo olon-droa te-hikambana ho iray.
I Tahiana sy Fano ihany ireo, mamy sady miredareda ny fifankatiavany ary toa tsy ho fatin’ilay orana mikija tao ivelany.
Sady mitsiky i Tahiana no mandefa ny tanany hidina manaraka ny kibon’i Fano. Vao tafidina ambaninmbany dia tsapany ny filahian’ity olontiany fa efa mihenjana tsy nisy ohatran'izany. Niverina nifanoroka izy roa. I Fano moa tsy nahahetsika fa ny fen’i Tahiana no henony niakatra teo amboniny. Nitohy ihany ny safosafon'i Tahiana sady naveziveziny moramora. Ny tanany ilany amin’io mihazona tsara ity tehin’ny nofo hijoro tsara, sady mamehy no manafosafo am-pitiavana ihany koa.
Tampoka, nakipany ilay lambam-pandriana norakofan’izy roa teo, tiany ho hita tsara ilay firafiny. Somary lava sady vaventy mampi-te hamihina azy mafy hatrany. Niarina izy, nijery dia avy eo nandinika an’i Fano.
- "mmmmhhhh," hoy i Tahiana tamin’ny feo miangoty, "fantatrao ve ny tiako hatao?"
- "Asa ! tsy fantatro mihitsy." Hoy i Fano namaly toa mody tsy rototra.
- " Ataoko tonga io nefa tsy miditra aty amiko mihitsy."
- " Izany ve?, Fa ahoana koa ny hahaizanao izany, izaho ange tsy tia ..."
- " ssshhhuuut, hitanao eo ny fanaovako azy."
Naka fitoerana teo ankaviany i Tahiana, dia nipetraka naka aina tsara, ny tanany tsy miala amin’ny filahian’i Fano mihitsy, ny tongony ilany nalefany teny an-tratran’ity lehilahy, ny feny kosa nosokafany tsara hijeren’ity olon-tiany ny zohim-pahafinaretany. Natsotrany avokoa ny tongony roa, ny ilany ankavanana maka toerana eo ambony fandriana, ny ilany ankavia somary miforitra eny ambony tratran’i Fano izay sady manafosafo moramora koa ny ranjony. Ny tanany amin’io manotra malefaka miaka-midina miadana dia miadana, mampitombo hatrany ny hamafin’ity filahiana fenjainy eo am-pelatanany.
Ny tanan’i Fano kosa, rehefa tonga teo amin’ny foto-pe dia niakatra indray namonjy ireto nono roa toa voasary milonjehitra mampite-hioty avy hatrany. Nanaitaitra ny tsirim-pitiavany avokoa izay tsapan'ny tanany rehetra, hany ka mihamafy tahaka ny hazo ilay filahiana fenjain’ity olon-tiany.
Ny otra miaka-midina amin’io mitohy hatrany, ary vao mainka mampitombo avo roa heny ny filàny.
Avy eo dia nidina indray ny tanan’i Fano nanafosafo moramora ireo molotry ny fivavian'i Tahiana izay voaaratra madio dia madio, zara-raha misy volo. Nanomboka namoaka tsiranoka kely madio mangarangarana ny tao anatin'i Tahiana tao. Ny mason'izy roa amin'io mifampijery tsara hatrany. Nitsiky fotsiny i Tahiana, tsapany koa fa mitambolombolona amin’izay ny any anaty kibony any. Henony fa mivoitra avy eo afovoany ilay bokotra kely nifoha tamin'ny torimasony. Somary naforitr’i Tahiana ilay tongony ilany, narosony ny maojany ahafahan’ny fanondron’i Fano hikitikitika tsara ilay faritry ny fahafinaretany. Henony fa manomboka mafana ny any anatiny any.
Nakimpiny ny masony, tiany hiakatra hantrany an-dohany any ny fahafinaretana mitambolona amin’ny vatany. Ary isaky ny mihetsika kely ny fanondron’i Fano dia mampangoritsina avy hatrany ny vatany iray manontolo. Ny tanany amin’io miaka-midina mafimafy ihany amin’ity andrarezina mijoro toa vatolahy, manaraka ny onjan’izay kitikitika ataon’i Fano aminy.
- "Fano an ! tiako be … tiako be mihitsy izany ataonao izany, fa inona no ataonao amiko e!" sady somary mijery ihany izy amin’ity maso mitsirempirempin’ny fahafinaretana.
Tsy niteny i Fano fa ny fikitikitiky ny fanondrony no nataony mafimafy kokoa, injay fa tsapany manery ny filahiany mafy ny tanan’i Tahiana, ary ity farany tsy nahatazona nipetraka intsony fa dia nitsilany koa niondana tamin’ny tongotr’i Fano.
Sendra nitsipalotra kely fotsiny ny mason’i Fano no nahita ilay lava-pitia efa misokatra lonaky ny hamandoana mila hiraraka amin'ny lambam-pandriana. Ilay bokotra kely amin'io efa mivoitra be tsy hay nafenina intsony toa mampisaraka tsara ireo molotra kely mangirana mihitsy tarafin’ny jiro avy eny amin’ny valindrihana.
- "mmmhhhh," hoy i Tahiana.
Tsy tratra fa nakarin’i Fano teo amin’ilay bokotra kely amin’izay ny fanondrony, dia nokitikitihany, injay fa nanomboka nangovingovitra ny tongotr’ity fitiavany, ary tsapany mihafamy ihany ny otra ataony amin’ny filahiany. Notohizany mafimafy ihany, nosikisokiriny ilay taova bitika kely, nosintominy vetivety, injay fa nanainga valahana tampoka i Tahiana sady nisefosefo mafy, natsofony moramora avy eo ny fanondrony iray, nikorisa fotsiny noho ny hamandoana efa manenika ilay zohim-pahafinaretana. Tsapany ho maneritery ny hozatry ny fivaviana, somary nampiany tosika hiditra hatrany.
Nihamafy hatrany ny fisefosefoan'i Tahiana. Tampoka teo, nikiaka in-dray mandeha ny anao vavy dia nidaboka toa tsy nahatsiaro tena.
Nisento fotsiny izy nony avy eo. Tonga tamin’ny faratampom-pahasambarana tampoka teo ny tenany. Izy te-hahatonga ity olon-tiany indray ity no nahatonga mialoha. Tsy te-ho resy ambony ringa anefa ny anao vavy, fa notohizany ihany ny otran’ny tanany mamehy ity hozatra efa miziriziry efa manakaiky ny fahafinaretany ihany koa.
Na reraka aza ny tanany, tsy nahoany fa nataony mafimafy hatrany, nosoloiny ny tanany ilany indray, somary niarina kely izy, nifantoka tanteraka amin’ny ataony.
Hay i Fano mbola tsy nijanona fa nanohy hatrany ny safosafony amin’i Tahiana!
Tampoka!
"pip pip pip », hoy ilay finday tany anaty poketrany tany. Nanenoneno foana, nitohy efa ho 10 segondra dia nijanona
- "noooonnnnnn!" hoy i Tahiana, aza ajanona fa aleo izay antso any ho tafiditra anaty famelan-kafatra. Tohizo foana Fano an! tsara be….., tena tiako be ny ataonao."
Tsy noraharahian’izy roa ilay antso. Navelany hitohy fotsiny teo, farany tapaka ihany, " izany hasambarana mananika ny vatako izany ve hoy i Fano havotsotso indray? sanatria an!"
Nanovokovoka hatrany i Tahiana hampiseho ny fahaizany, miaka-midina, manafosafo, miezaka ny hanamando ilay filahiana efa miridiridy.
Niverina naneno indray ilay kiririokan’ny finday fa tsy nahoan’izy ireo akory.
Farany, nihinjitsindritra aok’izany i Fano, nisefosefo ihany koa, ny fony nidobodoboka mafy, tampotampoka teo, nifatsitsitra tahaka ny ronono terena ny ranon’aina avy any anatiny tany. Niemponempona aok’izany izy namoaka azy iray manontolo. Ny tanan’i Fano amin’io toa mangovingovitra mikitikitika ny zohim-pahafinaretan’i Tahiana, namelona indray ilay ojam-pahasambarana vaovao nampikoriana rian’aratra hafa indray tany anaty kibony tany.
Vao nahita ilay rano fotsy nifatsitsiatra i Tahiana dia tafatorombina teo amin’ny lanton-tanan’i Fano. Tsy tanany fa dia nanenika azy fanindroany indray ny hasambarana.
Vizaka izy ireo, torovana tanteraka. Tsy tsaroan’izy ireo akory ilay antso teo, niakatra moramora i Tahiana namonjy an’i Fano, nifanoroka sady naka ilay lamba kely namafa izay tsirin’aina niparitaka teo ambony fandriana.
Naka aina aloha izy roa, nifampitositosy indray mba haka torimaso taorian’ny onjam-pahafinaretana tena nanefika ny vatany iray manontolo.
Niverina naneno indray anefa ilay findain’i Fano.
- "sssshhhh ! iza loatra ary izany!" hoy izy somary sorena sady nandray ilay akanjo niavian’ny feo. Nojereny ny laharana toa laharana tsy mahazatra azy.
- "Ento aty raisiko," hoy i Tahiana sady nosintominy teny amin’i Fano ilay finday.
- "Allo!" hoy ihany izy tamin’ny feo mikarantsana, vizan’ny fahafinarentan'ny nofo.
- "Allo! Oay, azafady fa nihevitra aho fa lehilahy no hiresaka amiko, mety diso laharana aho fa azafady indrindra!" hoy ilay feom-behivavy tao anaty finday.
- "fa ahoana, iza no tadiavinao?, gagagaga i Tahiana fa toa feon’olona fantany ilay miantso!"
- ""Saika hitady an’i M.Fano tompoko, ity mantsy no laharana mba tato!"
- "Allo ! Fa iza izao?," hoy i Fano nandray ilay finday.
- "M. Fano, azafady tompoko raha tsy mahadiso, ianao ve mahalala olona atao hoe: HERY, tovolahy tokony ho 29 taona?"
- "Fa ahoana, i Hery, rahalahin-drainy aho, fa misy inona?"
- "Hay ianao izany ilay dadafarany, ary raha azoko tsara koa dia i Dr Tahiana ilay nandray ny antso teo?"
- "Fa ahoana koa no ahafantaranao izany, fa iza ianao e?"
- "Havan’i Dr. Tahiana aho ka, fa azonao omena ahy ve izy fa misy resaka tiako hatao aminy, azafady indrindra M. Fano."
- "... tsy azoko mihitsy izany, fa misy inona e?, sady natolony an’i Tahiana ilay finday.
- "Allo ! fa iza izao e?"
- "I Mihary ry Tahiana an!"
- "Mihary, fa ahoana koa no nahazoan-dry ny laharan’ny findain’i Fano?"
- "tantara lava be izany fa efa niezaka niantso an-dry aho efa in-droa izay fa tafiditra anaty hafatra foana…. Tahiana an! toneo tsara ny fo dia aza taitra tampoka…..mila mankaty amin’ny hopitaly fiasàko ianareo roa maika dia maika."
- "Fa misy inona?" hoy ity iray !
- "Mikasika an’i Hery, i Hery…" hoy i Mihary sady nifokofoko ihany izy tao anaty finday,………… tongava fotsiny aty ianareo fa tsy vitako holazaina an-telefaona e !" sady notapahiny ny antso.
- "Fa misy inona indray ary, fa inona indray no nanjo an’i Hery ry Fano?" Asain’ilay zana-drahavaviko mankany amin’ny hopitaly isika izao dia izao! Mikasika an’i Hery hono."
Nikoropaka tampoka i Tahiana niala ny fandriana, i Fano etsy mbola vizana, toa tsy noraharahiany akory ilay resak’ity olon-tiany fa gagagaga tamin’ilay hoe: zana-drahavaviny mahafantatra ny laharan’ny findainy. Raha tsy niverina teo aminy i Tahiana nisarika azy handeha tsy niarina izy.
- "Tahiana an ! mbola vao ny fanombohana ange ilay teo e ! Dia faranana sahady ve?"
- "Andray ry Fano, ka efa hoe i Hery ange any amin’ny hopitaly e ! izay no hafatr’i Mihary, ilay zana-drahavaviko dokotera, afarany isika handeha ho any maika faran’izay azo atao."
Toa tsy rototra akory ity Fano , nefa avy hatrany dia natositosik’i Tahiana hatrany anaty efitra fandroana.
Afaka 15mn vao nivoaka ny trano, novelomina ny fiara dia nankany amin’ny hopitaly.
Ny orana mbola nikija be tao antokontany tamin'io. Tsy afaka nandeha mafy izy roa. I Tahiana etsy toa manahy be ihany, te-hiantso mafy an’i Mihary fa tsy sahy.
Vao tonga tao amin’ny hopitaly dia natoron’ilay mpiandry vavahady ny misy an’i Mihary. Akory ny hatairany raha nahita an’i Mihary nitanondrika teo ambony biraony. Sady mifokofoko mila hitomany raha vao nahita azy roa ...
Tadiom-pitiavana ([email protected])
Nanaraka moramora avy ao aoriana ilay mpamily, izy amin’io tsy tena mifantoka tsara fa toa varimbariana nanara-dia ilay fiara karetsaka teo alohany fotsiny. Tampoka teo, tsy hitany akory fa nisy fiarabe mpitatitra olona nirimorimo mafy avy any ankavanany toa nanezaka mafy ny hijanona amin’izato figikan’ny kodiarana nefa mbola tsy tafajanona ihany raha tsy efa nidona mafy tamin’ilay varavarana manakaiky ny nisy an’i Hery. Avy hatrany dia nipitika teny amin’ny dimy metatra ilay fiara karetsaka, ary i Hery no voadona mafy tamin’ny fiforetan’ilay varavarana.
Nisy olona naratra koa tao anatin’ilay fiarabe fa nidona tamin’ny fitaratra teo alohany. Taitra sady nikoropaka avokoa ny mpandalo rehetra.
Nitangorona ny olona, tao ny nisomaritaka fa saika voadona, tao koa ny avy hatrany dia namonjy ny tao anaty fiara, navoaka ilay mpamily, tsy dia naninona loatra ilay rangahy fa i Hery sady naratra mafy no voadona koa ny lohany, toa tsy mahatsiaro tena…
Ilay fiarakaretsaka iray nitondra an’i Mihary kosa vao lasa lavidavitra ka nahare ilay lozam-pifamoivozana dia nijanona:
- "Azafady ramose mba ajanony kely hoe fa toa nisy loza nitranga io ao aoriantsika io. Mpitsabo mantsy aho ka tsy mandry ny saiko raha handao fotsiny ny zavatra toa izao. Aza mandeha anefa ianao fa andraso aho an."
Avy hatrany dia nivoka ny fiara i Mihary, ny andro rahateo efa maizimaizina fa efa madiva ho alina.
Vao tonga teo amin’ny toerana nitrangan’ny loza izy, ny olona, mamoaka ity naratra mafy, tsy voavoha mihitsy ilay varavarana voadona fa avy aty amin’ny ilany no nosintonina ity tovolahy tsy mahatsiaro tena. Nihamaro hatrany ny olona nitangorongorona teo.
- "azafady, azafady," hoy i Mihary etsy, misisisisika sady manavatsava anatin’ireto olona marobe nifamahofaho sy nihazakazaka nijery.
- "azafady tompoko ô ! azafady fa dokotera aho hijery izay mitranga e ! azafady indrindra!"
Nomen’ny olona làlana izy, nijery ity lehilahy efa vonton-dra amin’ny tarehiny.
Tsy mbola azony an-tsaina na iza na iza, ny andro koa mihamaizina, ny olona nifanetinety ihany.
- "Azafady ry ise an ! raha azonao atao, dia aza avela hifanototra eto ireo olona marobe ireo, fa mila rivotra isika."
- "Raha misy olona afaka miantso fiara-mpamonjy voina rey olona dia mba antsoy azafady e!" hoy i Mihary niangavy ihany.
…
- "Angony daholo izay vatam-panafody vonjy taitra anatin’ireo fiara ireo, aingàna ianareo izay mahita izany e!"
Vetivety teo dia nipoitra avy any ny fitaovana nangatahiny, novahana ny vovon-dandihazo, nofafàna izay ra tamin’ny tarehin’ny maratra. I Hery amin’io mbola tsy mahatsiaro tena ihany, notsapaina ny fony mbola mitempo fa malefaka, izy zara raha miaina.
Injany fa re manakoako avy any ny anjomaran’ny mpitondra marary satria tsy lavitra avy teo ny toby misy azy, mitarataratra ny jiro manga, manavatsava ireo fiara mitohana noho ity lozam-pifamoivozana.
Vao tonga teo amin’ny toerana dia nobataina i Hery, nakarina teo ambony fandriana kely, nampidirina tao anaty fiara nony avy eo.
I Mihary moa tamin'io tsy maintsy mbola nijery ilay maratra hafa sy ireo mpamily. Nifampiresaka tamin’ilay mpamonjy voina izy nony avy eo ny amin’ny hitondrana ireo maratra hafa!
Alohan’ny hiaingàna dia niakatra tao anatin’ilay fiara i Mihary ary akory ny hatairany, tsy azony an-tsaina mihitsy hatramin’izay, fa i Hery anie ity maratra mafy manoloana azy. Taitra tsy mbola nisy ohatran'izany izy! tsy hitany anefa izay ho tenenina fa ny fony no tsapany nidobodoboka mafy. "Loza ity," hoy izy tany antsainy tany nony avy eo.
- "Tsy maintsy manaraka anareo aho izao fa olom-pantatro io maratra io!" hoy izy tamin'ireo mpamonjy voina. Soa fa lehibe ihany ilay fiara ka afaka nitondra izay tena naratra aloha. Niazakazaka i Mihary namonjy ilay fiara karetsaka niandry azy dia nanazava ny zava-misy tamin'ilay mpamily teo sady nandoa ny volany dia niverina haingana namonjy ilay fiara hitondra an'i Hery tany amin'ny hopitaly.
Natahotra mafy i Mihary teny an-dalana. Nohenoiny matetika ny fitempon’ny fon'i Hery izay tsapany fa toa malefaka dia malefaka. Nisento izy nijery ity olon-tiany rakofan'ny saron-tava mba hifohany rivotra madio iainany. Tsy mbola mahatsiaro tena hatrany i Hery. Ilay mpitsabo mpanampy mpamonjy voina moa mandritra izay fotoana izay tsy nitsahatra nanadio ny ratra amin’ireo marary hafa.
Vao tonga tao amin’ny hopitaly dia nikoropaka ny rehetra ary efa vonona ny handray azy ireo avokoa ny mpitsabo, mahafantatra an’i Mihary avokoa izy ireo satria hopitaly iasan’i Mihary koa ny nitondrana ireo maratra ireo.
- "Tsy maintsy miakatra any amin’ny efitra fandidiana izao dia izao, mila fitarafana izy ity hoy i Mihary fa mety misy tapaka any amin’ny tongony any,"
Nirodorodo ny rehetra. Ny maratra hafa moa navelan'ny Mihary nosahanin'ny mpitsabo hafa fa dia noraisiny antanana mihitsy ny momba an'i Hery.
Vao tonga tao amin’ny efitra fandidiana, napetaka avokoa ny fitsapàna rehetra, napetrak’i Mihary tamin’ny mpitsabo namany aloha ny marary fa naka ny akanjo sy nanao ny fanadiovana ny tenany izy.
Fotoana vetivety ihany dia iny i Mihary niditra ny efitra, injany ny feon’ny milina mipipika manambara ny fitempon’ny fon’i Hery, malefaka dia malefaka. Miha-miadana hatrany.
- "Mila mitandrina isika, miha-miadana hatrany ny fitempon’ny fony izany."
- "Ahoana ny valin’ny fitarafana?"
- "Misy tapaka ny taolam-peny dokotera!"
- "Ary ny tratra sy ny ratsam-batana hafa?"
- "Tsy maninona ka! azo tsapaina tsara!"
Notsindritsindrian’i Mihary aloha ny tratran’i Hery, ilay feon’ny milina niha-niadana hatrany. Nanomboka manganohano ny mason'i Mihary.
<<piiip, …piiiiiiip,…. piiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii>>>>
Tsy nitempo intsony ny fon’i Hery, nikoropaka ny rehetra, nisamahotaka ny eran’ny trano, i Mihary etsy ila ho latsa-dranomaso toa tsy nahita hotenenina. Loza ity, loza marina.
- "Tsy tanantsika intsony, tsy tanantsika intsony, aingàna ianareo, .... "
Tadiom-pitiavana ([email protected])
- "Fantatro ry Mihary fa tsy tokony hanao ity zavatra ity aho, fa na dia ny fiarahantsika hatramin’izay aza dia aleoko manolotra anao ity fanomezana kely ity, mba ho fiarahabana tratry ny Krismasy sy ny taom-baovao e !," hoy i Hery sady nanolotra fonosana miendrika efa-joro mangirana tadiana kely izay izy ;
- "Oh ! misaotra betsaka, tena misaotra ry Hery, hay ve izay no nahatonga anao hitady ahy androany e!"
- "Ie ! eny e ! tsy izay ihany akory fa mba te-hiresaka koa aho, fa mila namana iresahana."
- "Tsy maninona raha vohaiko izao an!"
- "Tsy maninona ka ! enga anie ka ho tianao!"
….
- "Andray ry Hery, fa inona ity fanomezana atolotrao ahy, zavatra lafo vidy be!"
Nitsangana mihitsy i Mihary sady nanatona an’i Hery rehefa nivaha ilay fonosana. Rojo volamena manifinify izay no tao anatiny. Faly aok’izany izy. Nanatona dia nanoroka ny takolak’i Hery.
- "Andray, fa maninona ary aho no toloranao zava-tsarobidy toy izao!" sady niantsalorany ilay firavaka, i Hery tsy niteny.
….
- "Ianao no nanokatra ny masoko, dia tiako mba omena an’iny. Aleoko manao fandaniana be hahatsiarovako tsara izay nataoko. Sady izao fitsaboana ataonao ahy izao, fitsaboana moa no ilazako azy, dia tsy ho voavidim-bola mihitsy ry Mihary fa dia raiso fa natoako amin’ny fo tokoa."
- "Misaotra ary, dia misaotra betsaka, …. fa toa tsy manana fo faly izany mihitsy ho’aho ianao e!"
…
- "Jereo tsara ary ny masoko dia aleo mifampiresaka isika."
- "Ssshhh, ny mampalahelo ahy dia i Alexia tsy namaly ahy mihitsy hatramin’izao, nefa efa nalefako mailaka aminy ny laharan’ny findaiko. Mino aho fa i Tahiana dia mahalala tsara ny misy an-dry zareo fa tsy te-hiteny amiko, azonao atao ve ry Mihary ny mandresy lahatra azy, hanomezany vaovao? Ny atahorako mantsy, isaky ny mifankahita izahay, dia mety hisarika ahy hanao ny tsy tokony hatao foana izy. Moa tsy tiany mihitsy ny handehanako any an-dafy, nefa izaho efa nanao famandrihana tamina ivon-toerana fizahan-tany mba hahamoramora kokoa ny ahazoako ny visa."
- "Fa inona no saika nataony taminao?"
- "Mitady hoe hanao firaisana amiko foana izy!"
- "Hatramin’izao ve?"
- "Tamin’izaho ilay avy tonga tany Mahajanga iny."
- "Ka efa niova ny fandehan-javatra fa mety tsy mahalala ianao, izy ange ka efa miaraka amin’ny dadafaranao e!"
- "izay tokoa angaha fa ny adiresin’i Alexia no tiako ho fantatra aminy na dia laharana an-tarobia fotsiny aza!"
- "Eny e ! azonao atokisana aho fa mila mahandry tsara fotsiny ianao. Sady… ssshhh….eny e!"
Toa tsy nahoan’i Mihary akory ilay resak’i Hery, tsy niditra ny sainy akory aza, fa ity fanomezana ity no nampirehitra indray ny fitiavany toa tsy hainy nosakanana. Nitsangana izy dia niodina tao ambadik’i Hery.
- "Aleo aloha ianao oriko eto amin’ny soroka fa tena vizan-tsaina mihitsy. Mety izao!"
- "Ie ! mety tsara," hoy koa ity iray, naka fy ny otra nataon’i Mihary.
…
Afaka telo minitra, dia najanony, sady nijoro teo anoloan’i Hery izy sady nampitraka ny lohany.
- "Raha fantatrao mantsy ry Hery ny halalin’ny fitiavako anao!…"
Toa tsy nahoan’i Hery izay teny izay fa lasa lavitra tany amin’i Alexia ny sainy. Safosafo malemy no tsapany tamin’ny takolany, dia injay nisy hafanana mitohoka amin’ny molony sady nifanoroka taminy.
Navelany ity vehivavy hipetraka teo ambony lohaliny sady nofeheziny koa. Dia lasa ny safosafo, ny oroka tsy nijanona.
Ny mason’i hery amin’io mikimpy mameno ny endrika soan’i Alexia ao an-tsainy. I Mihary kosa naka fy nanome fisaorana ity fanomezana noheveriny fa tamin’ny fitiavana tokoa.
Rehefa lasa lavitra ny orokoroka, dia nifampikasoka ny lela ary teo vao tsaroan’i Hery ity hamamin’ny fitiavany ilay olon-tiany, nosokafany ny masony, toa diso fanantenana fa vehivavy manao akanjo fotsy fitondran’ny mpitsabo no hitany. Ny tanany efa mamaha tsikelikely ny bokotry ny lobany.
Tampoka, niala i Hery ;
- "Mihary an ! tena miala tsiny, fa …"
- "Hery an ! fantatrao tsara ny halalin’ny fitiavako anao," sady nofeheziny ny lohany hifanoroka taminy indray.
- "Tsia an ! tsia dia tsia, ry Mihary, efa nifampiresaka momba izay isika. Fa tena tsy inoanareo mihitsy ve izany ny fitiavako an’i Alexia no sedrainareo izay sarotra amiko aho?"
Nisento fotsiny i Mihary, tsy nahateny, dia avy eo natsangan’i Hery.
Iny izy niverina nipetraka teo ambony sezany, dia niondrika tsy te-hampiseho ny masony manganohano.
- "Tsy haiko," hoy i Mihary nanomboka latsa-dranomaso, tsy tsapanao tokoa ve fa ny nataontsika tany Mahajanga dia nanamarika zavatra lehibe tamin’ny fiainako? "
- "Azoko dia azoko Mihary an ! fa efa nilaza taminao aho fa efa niova sady efa nifanaiky isika."
Nanatona azy i Hery nefa natosiny tamin’ny tanany , izy nanomboka nitomany no namaha ilay rojo dia natolony an’i Hery.
- "Ento any ity ry Hery an ! tsy anjarako ity, tadidio fa tsy fanao ny manome volamena, na rojo io, indrindra moa fa peratra ho an’ny namana fa midika zavatra hafa izany.
Dia andàna mandeha…" hoy ihany i Mihary nifokofoko, "tadiavo ny Alexia anao fa izy no sahaza ireny."
Tsy nety nandray i Hery, latsaka tamin’ny gorodona ilay rojo, dia noraofin’i Mihary ihany sady natsofony tao anaty paosin’i Hery.
- "Tena miangavy mafy anao aho ry Hery an ! Andàna mandeha.
Efa hendry rahateo moa ianao ka vita ny adidiko! Vita koa izay iraka nampanaovina ahy!"
Tsy azon’i Hery izany teny izany, fa niala teo izy dia nanokatra ny varavarana, soa fa tsy nisy marary hozahana intsony dia nidina ny tohatra izy, niandriandry teo ivelany mba hanarahany maso tsara an’i Mihary sao dia hamerina indray ity nataony tany Mahajanga.
Afaka 15 minitra dia iny i Mihary nivoaka ny trano fiasàny, nisakana fiarakaretsaka sady toa tsy nanontany akory fa niditra dia lasa.
Tsy nisalasala i Hery naka fiarakaretsaka hafa koa dia niteny hoe :
- "azonao arahina ve iny « taxi » iray iny fa aloako ny hofan’ny fiaranao?
Nanaiky koa ilay mpamily dia nifanaraka teny ny fiara roa.
Tadiom-pitiavana ([email protected])
Vao tsinjon'i Malala ho navitribitrim-pamindra sy velombelon-tsiky i Alexia dia mba niezaka ihany izy nanafina ny adi-tsainy. Im-polo tokoa mantsy raha kely indrindra ny nanandramany niantso an-tarobia an'i Hery. Ny laharan'ny any am-piasana raha teo tsy nananany.
- "Bonsoir Neny, ngaha i Profesora efa lasa? ity voninkazo ho an'i Neny ho mariky ny tena hafaliako sy ny fankasitrahako an' i Neny. Fofony anie e! Manitra a! Sady namonjy nipetraka teo ankavananan-dreniny teo ambony sezalava fijerena fahitalavitra izy, nasampiny ny sorony ny tanany havanana, dia natohony moramora ny andriny ny molony."
- "Ary aiza i Tojo? "
- "Nanatitra ahy fotsiny izy dia lasa koa"
Nitsiky Malala, noraisiny ilay fehezam-boninkazo sady nahankiny tamin-tsandrin-janany ny lohany.
- "Misaotra izany zanako izany. Tsara fo sy saina loatra raha ianao Alexia a! Miondrika manoloana ny fahendrenao aho." Nanomboka nanganohano ny masony. Indraindray aho mieritreritra fa tsy mendrika ny ho reninao anaka. Toa Reny iray vaovao no sahaza ho anao fa tsy Ray vaovao, satria Ratrema dia nahafeno mandrakariva ny toetra vanona maha-Ray azy. Na dia niezaka ny hanafina aza i Malala dia tsinjon'i Alexia ihany ny fipatrapatrakin'ny ranomason'ity reniny.
- "Neny a! Aza manao izany ianao. Ianao no reniko, tsy manana reny hafa ankoatra anao aho, ary tsy mitady na haniry ny hanana reny vaovao. Tsapako ny fitiavanao ahy, aza manana eritreritra hafa ankoatr'izay ianao. Tsy hary aho raha tsy ianao sy Papa, ary raha mahita toetra tsara aty amiko ianao dia saino fa ianareo no nikolokolo ahy nandritra izay 22 taona niainako izay. Fotoana fanovozana ny tena maha-olona ifehezana ny fahatanorana, ary ireharehana amin'ny fahanterana. Afaka miantso an'i Papa amin'ny findainao tokoa ve aho, manina azy aho izany. Efa mahafantatra koa izany izy ry Neny hoe Profesora Mahefa no raiko?"
- "Eny anaka efa fantany!"
- "Ary ianareo an! Tena mba gisitra indray aho izany tamin'iny koa. Nefa vaovao tsara lafatra be iny Tsss. Iza izany sisa no tsy mahalala? Toky sy Cynthia? Hoy i Alexia nananihany."
- "Ka ianao anie teo tsy salama e! Dia nifanaraka izahy telo mianadahy fa hoe rehefa sitrana tsara ianao vao ampahafantarina ny marina. I Hery izao no tsy mahalala."
- "An ! Hery! hein! Mihevitra ve i Neny fa ho liana amin'izany? Tsss"
- "Andray, raha izay ranomasony teny Ivato izay anie ry Alexia, hein, tsy mino ianao hoe i Hery matanja-be iny no nidradradradra nitomany tery imasom-bahoaka. Andramo antsoy ihany hoe izy, dia lazao azy e!"
Zava-baovao tamin'ny sofin'i Alexia indray iny hoe i Hery nidradradradra teny an-tseranam-piaramanidina iny. Marina ve izany? hoy izy tany an-tsainy tany. Resy lahatra ve izy ny amin'ny tokony ampahafantarana an'i Hery ny marina? Sa dia mba te hampiseho andreniny fotsiny fa hoe manaraka ny toroheviny, sa tsy tiana ho tsikaritry Malala fa nihitatra anie ny olana amin'izy sy Hery, na koa mba te haheno ny feon'i Hery tsotra izao izy. Tsy fantatra aloha izay marina fa dia noraisiny ny findain'i Malala. Gaga izy raha nandre ilay famantarana fa tsy miasa intsony ny laharana. Namporisika anefa i Malala sao mba misy naman'izy ambamin-dry Hery azo antsoina, na koa raha tadidin'i Alexia ny laharan'ny any am-piasany. Na dia namporisika fatratra aza i Malala dia nanda i Alexia. Toa natahotra izy sao dia ho fambara hafahafa indray izao tranga miseho izao. Matahotra izy sao dia haheno zavatra hafahafa mikasika an'ilay olon-tsy foiny indray. Naleony ninia tsy niezaka ny ahafantatra izay momba azy.
- "Ary ny mailaka?" hoy i Malala niezaka hatrany handroso soso-kevitra, angah ianareo tsy mba mifanoratra amin'ny mailaka? Sao mba nandefa vaovao momba azy any izy?"
- "an an! mino aho fa efa maty izay ny adiresy mailaka-ko."
Sady niodina i Alexia ho any amin'ny trano fidiovana, toa tsy te hanohy ny resaka intsony. Niserana kely indray ilay aloka nanamaizina ny lanitry ny fiainany. Teo ambony bakoly fotsy fivalanan-drano izy no nitanondrika latsa-dranomaso indray. Nino izy fa efa tsy maintsy namaly ilay mailakany farany iny izay i Hery. Saingy... tsy tiany ho fantatra izay mety ho tohin'ny ao. Nanomboka iny andro mangidy iny dia toa zary nihozona anaty mihitsy izy tsy hanokatra ny aterineto intsony. Tahotra no nibahana tao anatiny. Tsapany fa marefo izy, ary ilay olona nantenainy ho andry matanjaka, azo iankinana rahatrizay no indray inty ninia namela takaitra ho azy. Tsy maintsy nahodiny any amin'ity rainy vaovao ny sainy mba hampitony azy indray. Iantso azy mba hifanao fotoana rahampitso na dia hiara-hisotro kafe fotsiny aza.
Loulou ([email protected])
Ontsa dia ontsa ny fon’i Tojo mahita ny fipenipenin’i Profesora Mahefa amin’ny fikarakarana azy mianaka vehivavy. Toa ilay profesora mahay nikoizan’ny rehetra ity, na amin’ny fitsaboana na amin’ny torohevitra, no toa kivy sy mitady ho very hevitra ny amin’izay tokony atao manoloana ny olany. Hatramin’izay nahafantaran’i Tojo azy izay tokoa mantsy dia toa tsy mba noseranan-tsampona izany ny fiainan’i Profesora. Lehilahy nahavita be taminy raha i Profesora Mahefa, namonjy azy na tamin’ny lafiny ara-bola na tamin’ny lafiny ara-tsaina, indrindra indrindra moa fa ara-pahasalamana. Izy no mba hany solon-dray aman-dreniny nandritra izay dimy taona naha-taty Frantsa azy izay, ary toy ny zanaka nateraka ihany koa no nitondràn’i Profesora azy hatramin’izay. Ankehitriny hitany ho tena tojo olana i Profesora. Mba te hanampy azy koa araka izay azony hatao izy nefa amin’ny fomba ahoana? Tsy afaka ny hananatra na koa hoe hanome torohevitra, ny tenany koa mantsy mbola zaza loatra raha mihoatra amin’i Profesora. Nohararaotiny ihany anefa ny fotoana sendra nahatafahaona tao andakozia azy mianaka:
- "Profesora a! raha misy azoko anampiana anao dia aza misalasala miantso ahy, na andro mangirandratsy io na alina mamirifiry. Fahafinaretana lehibe ho ahy ny ahafahako manampy anao, ary matokia ahy fa am-pitiavana no hanaovako izany."
- "Eny r’ise Tojo, misaotra indrindra an’ise aho noho izany tenin’ise izany. Fantatro fa olona azo itokisana raha ise, ary tena natoky an’ise foana aho hatramin’izay. Ny tena olako izao dia ny fanahiako ny amin’izay mety ho tohin’izao fandehan-javatra rehetra izao. Ny amin’i Malala moa dia tsy azoko mihitsy hoe inona no tena manjo azy, inona no nahasafotra azy tampoka teo, tena mbola mila fanadihadiana lalina ny amin’iny fa tena misy zavatra tsy mazava amiko. Fa ny amin’i Alexia r’ise no tena mahavaky ny saiko a! Ohatran’ny matahotra aho ny amin’izay mety ho fiovan’ny fihetsiky i Alexia amiko aorian’izao fotoana izao. Tsy vitako akory ny nanadihady izay tena mahazo azy marina tokoa."
- "Aza manahy ianao Profesora a! omeo fotoana izy aloha ahafahany mandinika tsara izay ho ataony. Marina fa tampoka taminy ny nahenony ny tena marina, kanefa na rahampitso na afaka am-bolana dia tsy maintsy ho tampoka ho azy foana no handraisany azy. Araky ny fitantaran’i Madama ahy mantsy dia tena olona tsotra sy be fandeferana raha io tovovavy io, koa mino aho fa ho fantany izay tokony ataony. Manakory raha entoko mivoaka kely izy mianaka Profesora? Sao dia izay no tokony ataoko?"
Tsy nahateny i Mahefa. Tsy fanontaniana nipetraka na fanazavana natao, nefa dia toa arak’i Tojo ny fandehan-javatra rehetra. Tamin’ny fomba ahoana? Tsy maintsy Malala izay. Nanaovan’i Mahefa fijery miorirana i Tojo.
- "Aza manahy ianao Profesora a! Mba entoko haka rivotra kely fotsiny e! Ao anaty fiara ihany fa tsy mivoaka akory sao sanatria hisy fiantraikany amin’ny fahasalaman’i Alexia. Raha manaiky moa izy ireo mazava ho azy."
- "Eny e! eny e! Tena hevitra mety tokoa ny an’ise ka! Tsy misy sakana avy aty amiko mihitsy. Saingy i Alexia ihany entina, hahatsara azy izay hevitr’ise izay. Ilazao ary izy e! I Malala... mbola misy resala kely ifanaovako aminy."
Nanaiky izy, nefa azo lazaina ho nanaiky tsy sazoka ihany satria, raha ny tena faniriany dia i Malala no nentina, i Malala ihany, saingy ny hanampy an’i Mahefa no tanjony, dia izy mianaka no nolazainy, kinanjo … niafara tamin’i Alexia irery. Ity farany koa nanaiky avy hatrany, tsy nisy fihambahambana, toa zarany tokoa hivoaka kely, hihataka kely amin’izao fisafotofotoan-javatra izao. Tsy hitan’i Alexia marina izay hasiany ny tenany sy izay haloaky ny vavany. Toa saron’ny henatra ny hafaliany. Nefa lalina tany anatiny tany dia nisaotra an’Andriamanitra izy fa nivaly sahady ny vavaka nataony, tojo amin’ny niriany izy ity, ny ahafantarany ny ray niteraka azy. Ny fisaorana feno an’i Tojo no nalefany aloha indrindra noho ny fandavantena nananan’ity farany. Zay izy vao nilaza fa mbola hiakanjo aloha, fialantsiny koa nataony noho izany raha tsy maintsy mbola mampiandry kely. “Tsy maninona mihintsy ka, ataovy miadana” hoy i Tojo sady nitsiky.
Nony kelikely,
- "Tojo, izay fa vonona aho, tena tsy manahirana anao a!"
Nahodin’i Tojo niankavanana misy ny varavarana nihavian’ny feo ny lohany. Tovovavy mpanao akanjo mandry hitany foana hatrizay no indro nanao fitafy mendrika nefa mampisongadina ny hatsaram-bikany. Ny volo hitany nifatotra fingotra sady somary misaritaka nandritra izay fotoana vitsy nahalalany azy izay indretsy hitany lava mipariaka manarona ny hatreo an-tsorony. Ny sanga sy ny volo mandady zary manao tana-masoandro hatrizay, indretsy milamaka tsara somary misori-bilana miankavanana. Bika re izao, endrika re izao, ravahan’ny molony feno tsiky sy ivoahan-teny malefaka. Sanganehana i Tojo, ampian’izato fahalalam-pomban’i Alexia
- "An? ...non, tss tsy maninona ho’aho, sssady, ssssady malalaka ny fotoanako androany, tsy mianatra aho."
- "Ndao isika hanainga ary e!"
________________________________________________
- "Ka manao ahoana ianao izay ry Malala?" sady nanantona teo antongom-parafara i Mahefa
- "Efa tsara ka, toa fanina tampoka fotsiny aho teo iny."
- "Tsara izany, fa hono ho’aho ry Malala, fa ahoana ny fifandraisanao sy Tojo moa?"
- "Ahoana ahoana ry Mahefa? Faa… inona no nolazainy anao? Tsy hitako. Tsisy."
- "Toa mampanontany tena ny fihetsikao ry Malala"
- "Fantatro izy ka, fantatro, olona tsy ratsy, ianao koa aza efa niteny izany."
- "Vao afiriana no nahafantaranao azy nefa dia…"
- "Iie! Niara-niantsena izahay, nandehandeha, nisy fotoana izy mba nisakafo hariva niaraka taminay telo mianaka tato, izaho no nanasa azy mba ho fankasitrahana ny fanampiana nataony rehetra. Nisy zavatra notantarainy anao angah? Tsy mbola taitra ve ny ankizy? Aleo aho aloha hijery azy dahy kely. Sady nitsangana izy ho any an’efitra."
Na dia niezaka ny hiala aza i Malala mba tsy hihitaran’ny resaka dia indrisy, nanaraka azy avy ao aoriana i Mahefa.
- "Dia ny tsiambarantelon’olona ve no borahinao aminy na dia hoe nifandray be sahala amin’inona aza ianareo e!"
- "Tsiambaratelo inona ry Mahefa a! Tsory fotsiny raha toa tsy nankasitrahanao ny nanasako azy hisakafo hariva tato amin’ny tokantranonao. Tsory fa aza mody fanontaniana hafahafa tsy misy dikany no asesikao. Miala tsiny aho, manao azafady aminao raha toa ka somary nanjakazaka tato amin’ity trano ity. Tsapako mihitsy izao fa efa tokony hody aho hamonjy ny tokatranoko. Ela loatra no nijanonako tato aminao, ny havan-tiana tokoa angamba tsy tokony hiaraha-monina ka. Sady efa salama izao i Alexia, efa vaky koa izao fa ianao no rainy, ianareo mianaka ve tsy hifampizaka eo. Tsy misy antony intsony tokony ijanonako aty. Sao anjary ho enta-mavesatra ho anareo izahay telo mianaka. Efa hody izahay e! efa hody. Miandry vola avy amin-dRatrema aho. Tsss, maninona tsy tonga dia tsorina fa…"
Gina tsy nahateny ingahy Profesora, nijaikojaiko niditra tany an’efitranony. Tsy dia reny tsara intsony izay tohiny tao. Inona ity nahazo an’ity Ramatoa ity? Izany tena hoe bokotra iray no nopotsirina dia tonga dia nanao tifitra basy marovava avy hatrany. Nitsilany teo amparafara i Mahefa, nandinika ny zava-nitranga rehetra, takany, tena takany ny zava-niseho. Tadidiny ny fisian’ilay silipo indray maraina iry. Hein! Izany no hoe gisavavy homa-ketsa, izy manao ny tsy fanao indray ity no avo vava. Iny ketsa iny kosa tao amin’ny nilàna azy tsara, sa dia efa ity Malala ity mihitsy no tsy mifidy ketsa? Sady nihomehy irery teo i Mahefa. Ny tena nahavaka ny sainy indray avy eo dia ny hoe “nahoana ary I Malala no niezaka nampiaraka an’I Tojo tamin’I Alexia nefa I Tojo efa niaraka taminy? Tena tsy mazava amiko ny toetran’ity Malala ity ka! Nefa tokony ho tsinjoko lavitra ihany ka, izy aza vao nahita ahy dia nanaiky ny niray tamiko. Ssshh, deinn! Kiriko aho, marina tsy tena sady kiriko amin’ny tenako aho izany. Tsy tiako ho sainina akory izay mety ho fomba fiainany ka! Samy manana ny fiainany tokoa ny olona. Azy any izany, izay fomba itondrany ny tenany tsy ahoako.” Sady nihivingivindoha i Mahefa no namonjy nihohoka teo am-pandriana. “Nefa … nefa izay fiainana niainany dia nahakasika an’I Alexia, I Alexia zanako, izay mahakasika an-janako tokony koa ahakasika ahy. Tsy afaka ny hialangalana aho, adidiko ny zanako. Mba ahafahako mifankahazo am-po aminy sy manampy azy tanteraka dia tsy maintsy ezahiko ny miaina izay fiainana rehetra niainany tany aloha tany. Inona no nitranga? Ny fahazazany, ny fahamatoiny, izao ny fahatanorany. Hery, Hery, inona no olana nosedrain’izy sy Hery ka nahatonga iny loza-pifamoivoizana iny? Eny e! reko hoe nisy tovovavy iray hafa… nefa na dia izany aza ve? Ary i Malala safotra teo, toa ny anaran’i Hery no naverimberiny, sa Hery hafa? Azoko antoka zato isan-jato izao fa mihodina amin’io Hery io ny safotofoton-tadiom-piainan’ity fianakaviana ity. Saingy sahala amin’ny ahoana ny fitsokany?
Loulou ([email protected])
- "Allo Fano! ho avy ianao rehefa harivariva an! efa manomana sakafo tsara mihitsy aho io! Ataoko fa ho tianao daholo ny sakafo karakaraiko ato an!" hoy i Tahiana sady niangotingoty ery.
- "Tsy maninona fa izaho no mitondra labozia! Dia ampirehetintsika hatramin’ny misasak’alina. Aza matahotra ianao fa ho tonga aloha mihitsy ary aho e!"
Revo dia revo ny anao vavy, nikarakara ny sakafo, nanomana izay metimety. Handray vahiny tsinona!
Tonga ny tamin’ny 6 ora katroka!
Naneno ny bokotra fanairana tao ambaravarana...ring, ring...nihazakazana i Tahiana nanokatra ny varavarana !
- "Manao ahoana !!!" hoy i Fano nitsikitsiky, ny tanany ilany mitazona fehezam-bonikazo anaty vazy sady midoroboka tsara. Fitafy sy fihaingo izao! Ananany tokoa aloha e! Nifanoroka izy roa.
- "Mandroso Fano an! Ho ahy ve ity voninkazo ity? misaotra betsaka ! sady norohany indray i Fano. Nampandrosoany ny vahiny ary dia nasainy hipetraka teo ambony seza lava aloha. Lasa nankany an-dakozia izy nony avy eo nanohy ny fikarakarany ny sakafo.
- "Fantatro mihitsy fa mbola misy anampiana anao ato," hoy i Fano niala teo amin’ny toerany.
- "Ka ianao tonga aloha loatra ko! mbola tena mamarana ny fikarakaràna mihitsy aho izao!"
…
- "Noana angaha i Fano," sady notolorany ovy voahendy mafanafana tsara iny ity lehilahy.
- "Ie, tena noana aho, fa ny tena mahanoana ahy koa dia ianao ka!"
- "ayyiii!" nandrakandraman’izy roa teo izay potipotika hanina tsy mbola voavoatra, ary vetivety fotsiny dia nofehezin’i Fano avy ao aoriana i Tahiana, norohany tsimoramora ny hatony. Nahatsiaro nangoritsina kely ny anao vavy. Somary taitra koa ny vatany manontolo nahatsapa ilay oroka mamy nitondra hafanana avy ao aoriany tao.
Nitodika kely izy dia nifanoroka izy roa, oroka lava toa nalaina ny hisaraka.
Niala vetivety i Tahiana, najanony avokoa ny afo rehetra na ny entona na ny mandeha amin’ny herin’aratra. Nosarihiny tamin’ny tànana amin’izay i Fano hanaraka azy. Niala tao an-dakozia izy roa ary nifindra tao amin’ny efitra ilany, efitra fidiovana, tsaroany tampoka ilay nataon’izy sy Hery voalohany ka tiany handramana indray.
Vao tonga tao, tsy nisalasala mihitsy i Tahiana nanala izay akanjo teny aminy, nahantony tahaka ny tsy teo. Variana i Fano nahita voalohany ity vatana tsy manam-paharoa an’i Tahiana. Ilay string kely maintimainty sisa no teny aminy. Tsy nahateny intsony i Fano fa dia variana nijery fotsiny. Ity iray koa moa, tsy nanao afa-tsy izay hisarihina azy hampitombo ny filàny.
Nanatona i Tahiana dia nifanoroka izy roa, novahany tsirairay ny bokotry ny lobaka teny amin' i Fano. Novahany koa ny fehikibo, ny bokotry ny pataloha ary dia tsy ela akory taorian'izay dia niborotsaka moramora tamin'ny tany ny patalohan'i Fano. Nasitriky Tahiana avy ao aoriana ny tanany dia nalatsany ny silip teny amin’i Fano. Tahaka ny tsy teo koa ny nanalàny ny kirarony.
Nosafosafoiny amin’izay ny lamosiny, i Fano amin’io tsy nahahetsika intsony sady nihenjana tsy nisy ohatran'izany ny filahiany.
- "Avia!" hoy ihany i Tahiana nony avy eo sady notaritiny hiditra tao amin'ny toerana fandroana i Fano. Nanaraka azy i Fano ary dia nalefa moramora ny rano mafana matimaty aloha. Nanomboka amin’izay ny safosafo madinidinika teny amin’ny vatan’izy roa. Maika ery ny lehilahy hikitikitika ireto nono tsy manam-paharoa nivelatra teo anoloany. Ny hafanan’ny rano koa moa tamin'io nanampy tosika ny fahafinaretany, ny safosafo sy ny orokoroka manginy fotsiny. Tampoka teo, nitodika i Tahiana dia nanome lamosina. Nahankiny tamin’i Fano ny vatany, tsapany ny firidiridin'ny filahian’i Fano mikasika ny vatany. Najanony anefa ny rano dia naka savony izy, dia natolony an’i Fano. Azon'i Fano antsaina ny tiany hatao ka dia nosoran’i Feno savony moramora ny nonony izay somary niha henjana ny lohany. Nampiakariny kely ny tanany nony avy eo hanosotra savony teo amin'ny soroky Tahiana izay maka fihiny mafy ery. Niverina teo amin'ilay loha nono maranitra indray ny tanany roa nony avy eo sady manafosafo ihany no nanohy nidina nakeo amin'ny silipo manify mbola teny ankoditry Tahiana. Natsofony tampoka tany ny tanany ankavia tsy nitazona ilay savony.
- "mmmmhhhh," hoy i Tahiana mimolomolom-pahafinaretana. Nosafosafony moramora teo aloha ny molon'ny zohim-pahafinaretan'ity olontiany. Henony nihahenjana ny kitson'ny fivavian'i Tahiana. Nampidininy moramora ny fanondrony hanakatra ilay molom-pahafinaretana teo ambany izay tsapany ohatran'ny niha naditidity. Tsy andriny intsony fa tonga dia nampidininy ilay silipo dentelle manify efa hotsaky ny rano teny amin'i Tahiana. I Tahiana amin'io tsy miteny mihitsy fa toa miandry fotsiny izay ataon'i Fano azy. Ny hany nataony dia ny nanetsika ny feny anakiroa mba hampilatsaka ilay silipo tateraka amin'ny tany. Afaka avokoa ny fitafiana rehetra teny ankoditr'izy roa. Ny roatran-tsavony no hany sisa hita nanakotakona ny faritra sasantsasany tamin’ny tenany.
Niakatra indray ny tanan’i Fano, dia nijanona teo amin’ilay telolafy iafenan'ny zohim-pahafinaretan'i Tahiana. Niverenany nosafosafoiny mora indray. Nampifandimbiasany teo ny tananay.
- "Tiako be izany ataonao izany," hoy Tahiana mahatsiaro ny onjam-pahafinaretana miakatra aminy.
Tsy niteny aloha i Fano sady nampiakariny hamonjy ny nonon'i Tahiana efa sasa-miandry ny tanany ilany. Nakimpin’i Tahiana ny masony, sonanika amin’ity ataon’ny olon-tiany izy. Niredareda tao am-pony ny faniriana sy ny fitiavana ity lehilahy miaraka aminy.
Nihorirana vetivety izy dia nosintoniny ny filahian'i Fano efa mihenjana be aok’izany. Nohosorany savony kely ny tanany aloha dia nakorisany tamin’ny halavan’ilay filahiana teo. Ny tanany ilany amin'io niakatra nanongo moramora ny lohanonon'i Fano. Taitaitra avokoa ny tsirim-panentan’ity lehilahy efa babony rahateo. Rehefa vita izay rehetra izay, dia nalefany indray ny rano. Ny fifanorohan'izy roa amin'io tsy hita ho tantaraina intsony. Nony avy eo, nalefan’i Fano ny tanany hisarika ilay lamba famafàna teo akaiky teo. Natafiny an’i Tahiana hanamaina ity vatana tsiriritiny loatra. Nataon’i Tahiana tahaka izay koa izy rehefa avy eo. Tsy nampoizin'i Tahiana, nobatain'i Fano tampoka izy ary nentiny nivoaka ny efitra fandroana. Nampofoiny teo ambony seza lava aloha sady norokorohany teo. Nyy tanan'izy roa amin’io mikaroka hatrany izay safosafo hampiakatra ny fahafinaretana tsy tiana hijanona intsony. Tsy naharitra intsony i Tahiana nony farany :
- "ndao ohany ambony fandriana isika" hoy izy.
- "Fa aiza ny efitranonao?" hoy i Fano sady toa tsy andriny ery izay hiseho manaraka.
Tsy niteny i Tahiana fa ny fanondrony fotsiny no natondrony niakatra. Izy amin’io tahaka ny tosahan’ny hafanan’ity lehilahy miampofo azy.
Tsy nisalasala i Fano fo tonga dia nibeda an’i Tahiana indray ary nitondra azy niakatra ny tohatra. Tsy nisy niteny izy roa fa ny fanondron’i Tahiana no naviliviliny hanondro ny efitranony. Tsy nihidy ny varavarana tao ambony fa tonga dia natosika fotsiny. Nopihan'i Tahiana ny fampirehetan-jiro izay tsy lavitry ny varavarana dia niditra izy roa. Mbola tsy nahita efitra tahaka izao i Fano, misy hazavan’ny jiro mitaratra toa kintana manazava ny valin-drihana miloko manga antitra. Ireo karazana hosodoko manenika ny trano koa nahavariana. Avy hatrany dia napetrany moramora teo ambony fandriana aloha i Tahiana. Tsikaritry Tahiana fa somary nihena ny hamafin’ity filahiana manoloana azy ka dia notakariny vetivety, nosintominy moramora, nosafosafoiny tamin’ny ankihibeny ilay lohany malamalama iny.
Tsapany koa fa na ny hamafin’ny fahafinaretany teo aza toa tsy dia reny intsony tamin’ilay niakatra ny tohatra teo, dia nalefany koa ny tanany ilany hanafosafo ny tenany, nanomboka hatreny amin’ny nono dia nidina moramora nikorisa teo amin’ny kibo ary avy eo nisafo ilay faritra telozoro irafetan’ny fahafinaretany. I Fano amin’io maka fy ity ataon’i Tahiana aminy. Nihenjana tsara indray ny filahiany. Iny i Fano ndeha hiakatra teo ambonin'i Tahiana iny no natosiky Tahina moramora tamin'ny tanany ny lohan'i Fano hidina teo amin'ny valahany. Takatry Fano avy hatrany ny zavatra tadiaviny.
- "Efa fatatro hatramin’ny voalohany," hoy i Fano sady nidina ambanimbany ihany izy. Natosiny niakatra kely aloha i Tahiana hiondana eo andoham-pandriana, dia naka fitoerana tsara ny lehilahy. Noraisiny ny felatongotry Tahiana dia notsetsafiny moramora ny ankihiben-tongony. Nikiakam-pahafinaretana ny anao vavy. Fahafinaretana mbola tsy niainany hatramin'izay no tsapany. Nifindra tamin'ireo rantsana madinika i Fano nony avy eo ary dia nanomboka nitankisinkisina toa tsy hitany izay hasiany ny tenany ny anao vavy. Fahafinaretana hafa kely mihitsy ity tsapany ity. Natahotra mafy izy fa raha izao fahafinaretana tsapany izao no mitohy dia tsy ho tanany intsony fa dia ho tonga tsy ho ela any amin'ny farantampom-pahasambarana ny tenany. Toa tsapan'i Fano fa nankafihiny loatra ity olontiany ka dia naleony aloha najanona kely sady nanomboka nanoroka moramora ny ranjon'i Tahiana izy no niakatra nankeo amin'ny zohim-pafahinaretany. Nosokafany hivelatra tsara ny fen'i Tahiana hahitany ireto molom-pivaviana roa efa vonton-drano somary madity. Tonga dia natohony tampoka teo ny molony sady nanomboka nolelafiny moramora ireo tsiranoka nivangogo teo. Nisento kely i Tahiana. Toa nisy rian’aratra madinika nandady tamin’ny vatany. Vao maika niampy ny hamandoana teo amin'ny fivaviany. Tsy toy ny eto antany intsony ny fahatsapany ny tenany. Novelariny tsara ny feny no sady ningainy ambony ny tongony roa mba hahitan'i Fano tanteraka ny momba azy rehetra. Onjam-pahafinaretana avo be no misamboaravoara manenika ny vatany, te-hikiakiaka izy fa tsy afaka, te hampijanona izao ataon’i Fano azy izao fa tsy nahateny. Toa tiany loatra izay atao aminy. Miontanontana tsy nisy ohatran'izany ny molotry ny fivaviany. Mandranoka izay tsy izy, mila hitosa-dranom-pahasambarana foana ihany koa.
Nosokafan'i Fano tamin'ny rantsantanany roa amin'izay ny molom-pahafinaretan'i Tahiana nony avy eo. Ary tamin'ny fihetsika tony no nitohofany ilay lava-piti vonton-dranoka. Natsofony moramora ny lelany hiditra tany, nitondra hafanàna mivaivay tao anatin'i Tahiana izany ary toa tsy tandriny ny fihetsiny fa dia ningainy ny maojany mba hakany fihiny tsara. Niala kely aloha i Fano nony avy eo dia niverina indray ary tonga dia ny lelany mihitsy no nivezivezy niaka-nidina teo amin’ilay faritra mitondra tosam-pahafinaretana.
- "mmmhhh…, mmmhhhh,.. Fano an! Ataonao ahoana kay aho izany e? hoy izy miangoty tsy nisy ohatran'izany. "Tena...tena tsara be lesy a…" hoy ihany izy sady nisefosefo maka tsirony.
Rehefa hitan’i Fano fa mila tsy ho tantin’i Tahiana intsony izay nataony dia niala tanteraka izy, ary ny tanany no nasolony ny molony hitazona ilay hafanana sy ny hamafin’ny fahafinaretana nanjo an’i Tahiana teo. Niakatra teo ambonin'i Tahiana tamin'izay izy. Nanakaiky an’i Tahiana sady nanoroka indray nampita ny fahafinaretana azony tamin’ity vehivavy.
- "Efa tena lasa lavitra mihitsy aho teo, tena saika safotra aho! Marina e! Hoy i Tahiana
Tsapan’i Fano fa efa miziriziry mafy dia mafy loatra ny filahiany sady efa misy tsiranoka madity be koa nivoaka teo amin'ny lohany dia naleony nanapa-kevitra ny hiditra tany anatin'i Tahiana amin'izay. Somary niarina izy ary nandoalika teo anoloan'i Tahiana. Nosintoniny i Tahiana hanaraka azy sady natohony hifanitsy tamin'ny kibony. Azon’i Tahiana avy hatrany izay tiany hatao, tsy nisalasala ny anao vavy fa tonga dia nilalao ilay nofo vonton-dra ary notsetsafiny ilay lohany malama vonton-tsiranoka teo. Nolalaoviny tamin’ny lelany dia nidina tsimoramora nanaraka ilay vatany hatreny amin’ny fotom-pen'i Fano izy nony avy eo. Niverina nanorokoroka niakatra indray nony avy eo ary dia natsofony moramora hiditra tany ambavany ny filahian'i Fano arak’izay farany azony natao. Somary lehibebe ihany anefa ny fitaovan'ity olon-tiany ka zara raha tafiditra tany ny antsasany dia tsy maintsy nitsetsitra nivoaka ny anao vavy. Nikiakam-pahasambarana ny anao lahy nahatsapa ny fisosan'ity molotra malefaka malamalama eo amin'ny filahiany. Fahasambarana tsy nisy ohatran'izany no tsapany. Navoakan'i Tahiana kely aloha ilay izy nony avy eo sady hoy izy hoe:
- "mmhhh, ngeza be izy izany ry Fano, angamba mandravarava mihitsy io an!,"
Sady nosafosafoiny indray ilay tehina mifono hoditra mihenjana tsara.
Tsy niteny i Fano fa ny molony fotsiny no natsikiny kely sady naveriny nakipy indray ny masony maka fihiny amin'ity ataon'i Tahiana azy. Tsy naharitra intsony i Fano nony ela fa natosiny hidaboka hitsilany teo ampandriana tamin'izay i Tahiana. Nakariny teny an-tsorony indray ny ranjon’ity olontiany. Nampanantoniny ny zohim-pitiavan'i Tahiana ny lohan’ny filahiany. Vonona ny handray ity fahafinaretana fara-tampon’ny nofo izy.
Nosakanan’i Tahiana tampoka anefa!
- "Fano an ! andraso aloha, 14 andro androany mihitsy ny …. "
- "Dia ahoana," hoy ity farany somary gaga. "Fa misy inona?"
- "Ka efa hoe 14 andro izay ny fadim-bolako, aleo aloha mitandrina mba tsy hanahirana."
- "Vitako foana ny mitandrina an'io fa aza matahotra ianao."
- "Aleo aloha asiana ihany fa sao…" sady nanakatra nanokatra haka fimailo tao anatin’ilay vata sarihina tsy lavitra teo i Tahiana. Nosokafany dia nomeny hatsofoky Fano.
- "Teritery be ange izy itony e! jereo fa mifinjifinjy be." Hoy i Fano sady manafosafo ny filahiany ihany.
- "Tsy maninona io fa ny fahafinaretana foana no tadiavintsika tiako an! Sady mahazo fafiny bebe kokoa aho rehefa milamina ny saiko."
Nomandomandoin’i Tahiana tamin'ny "KY" aloha ilay filahiana mifono dia naka fitoerana tsara ny anao vavy handraisany azy. Avy hatrany dia natsofok’i Fano moramora ity filahiany, nalentiny tsara, dia nahemony, nataony in-droa, in-telo dia hoy izy nony avy eo:
- "Aleo mitsongoloka ka! izay no hitako fa tsaratsara kokoa."
Tsy namaly i Tahiana fa avy hatrany dia nanaiky sady nampaka toerana tsara ny tongony sy ny tanany, dia nanolotra manontolo tsy ampihambahambana ny fitombenany an'ity olon-tiany. Nanaitra ny tsirim-panentanana rehetra tany anatin'i Fano ny zavatra nanoloana azy ary dia tsy ariny fa no nosafosafoiny tsara teo aloha ireo nofo toa miendrika tendrombohitra roa, nalefany teo afovoany ny ratsan-tanany nony avy eo hitsapa tsara ny hamandon’ity zohim-pahafinaretana tiany hidirana. Nokitikitihany mora, dia natsofony aloha ny ratsan-tanany hanaitaitra azy tsara. Vao nahatsapa izany i Tahiana dia nanomboka nimonomonona izao teny tsy fantatra rehetra izao. Onjam-pahafinaretana hafa indray no nikoriana tany anatiny tany. Rehefa tsapan’i Fano fa ampy tsara ny safosafo nataony dia naka toerana amin’izay izy sady nampiditra ny filahiany efa tena mafy dia mafy finjain’ny fimailo.
Vao tafiditra tao amin'ny lalina izy dia najanony kely tao aloha. Henony ny fiketoketoky ny hozatr’i Tahiana manery azy tsy te-hivoaka. Nosintoniny mora dia nampidiriny indray.
Feno dia feno ny anao vavy, tahaka ny misy lanja ampidirina any anatiny any mameno ny banga tao aminy. Heniky ny hasambarana ny tenany iray manontolo. Tsy misy zavatra henony afatsy ny tosam-pahasambarana entin'ny filahian'ny Fano midona any anatiny lalina indrindra any. Tsapany nihamafimafy tamin’izay ny tosika sy fisintonana nataon'i Fano ary dia tahaka ny misy herin’aratra mihitsy tsapany mikoriana any anatiny maheno izany. Ny hozany amin’io manery toy ny vahoho(1) ilay tehin’ny fahafinaretana mitsofoka any anatiny. Samy mankafy izy roa, nifampita hafatra, nifanome hasambarana.
Lasa ny fotoana, nihamafy hatrany ny fisefosefoan'i Tahiana, nidobodoboka mafy ny fony sady nimenomenona teny tsy miloaka ny molony.
- "annn, aaaaannnn, aaaaaaaaannnnnnnnn ! sady nikiaka mafy araka izay azony natao izy sady toa ila tsy hahazaka ny tenany intsony.
Najanon’i Fano ny fihetsiny, tsapany amin’izay ny fivavian’i Tahiana toa miemponempona, maneritery tsy hay najanona ity filahiany mbola eny an-dalam-pahatongavana. Nijanona aloha izy, Namonjy nitsilany teo ampandriany izy sady nasainy namonjy nipetraka teo ambony hifanatrika taminy i Tahiana. Ity farany amin'io mbola misefosefo hatrany taorianan'iny tosam-pahasambarana faran-tampony niainany teo iny. Nalainy ny filahian'i Fano dia namidiriny tao anatiny indray. Somary naka aina kely izy aloha sady nitankisinkisina teo ambonin'i Fano. Tsy ela taorianan'izay dia efa taitra indray ny tany anatiny rehetra tany. Nanomboka nataony nihahaingana tsikelikely ny fitankisinana teo ambonin'i Fano sady naka toerana tsara izy nisabaka sady mijery tsara ilay filahiana mihenjana be miditra sy mivoaka any anatiny. Tsapany miverina indray ilay onjam-pahasambarana niainany teo, tahaka ny nangovitra ny anao vavy, mila hianjera amin’ny toerany fa dia notazonin’i Fano mafy. Ity farany rahateo efa mahatsapa fa akaiky koa ny fahasambarany.
Niarina ny lehilahy, nisintona ity olon-tiany hidaboka hanaraka azy, tafala tampoka tao anatin’i Tahiana ny filahiany. Nihiaka hadisoam-panantenana kely izany i Tahiana sady nisambotra ilay izy haingana sady nampiditra azy tao anatiny. Asa na nanao ahoana fa ny nidiran'i Fano tao anatin'i Tahiana no ela dia tojo tosam-tampom-pahasambarana vaovao indray ny anao vavy. Vizana sy torovana izy nony avy eo toa tsy nahahetsika, efa manakaiky ny varavaran’ny fahasaforana.
Nitsangana i Fano, sady namoritra ny lohaliny indray teo anatrehan’i Tahiana, nalany toy ny tsy teo ilay fimailo dia nofehezin’ny tanany ny filahiany efa akaiky ho tonga amin’ny faratampony. Nofeheziny sady nosafosafoiny mafy….ary, indro nitosaka tena an-kibon’i Tahiana ilay ranom-pahasambarana mbola mafana izay toa nanaitra azy tamin’ny fahavizanany teo.
Heniky ny fahasambarana izy roa. Samy vizana tanteraka, nidaboka teo ambony fandriana amin’izay ny lehilahy. Nahatsiaro te hatory mafy. II Tahiana kosa nanafosafo ny kibony voatondraky ny ranom-pitiavana teo. Naka lamba hamafana azy nony avy eo dia nanoroka ity olontiany vaovao nanome fahasambarana azy. Tsy nisy niteny izy roa fa toa samy tony nifamihina nampita ny vetsovetsom-po tany an-tsaina avy. Tafahoana tokoa angamba ny tia sy ny manina.
Afaka fahefatr’adiny taty aoriana,
- " Noana be aho izany, angaha moa isika tsy hisakafo indray? Hoy i Tahiana.
- "Ie, izay aloha ny sakafon’ny nofo fa hiditra amin’ny sakafon’ny kibo indray izao! Hoy i Fano namaly sady nitsiky.
- "ha, ha, ha!" hoy i Tahiana nihomehy fotsiny, .......izay tonga farany any anaty efitra fandroana ary no mamelatra ny latabatra! Sady niharina haingana izy ndeha hanokatra ny varavarana midina mankany ambany. Fantatry i Fano fa izy no tian'i Tahiana hamelatra latabatra dia naleony niarina moramora sady nitsiky tamim-pitiavana be!
Tadiom-pitiavana ([email protected])
Tadiompitiavana ([email protected])
- "Mandrosoa Tatie, mandrosoa dia mipetrapetraha!"
- "Ie, handroso tokoa moa izany! andray akia izany hatsaran’ny biraon-driako! tena mahafinaritra be sady manaraka ny tsara toetr’andro ankehitriny an! Tena lafatra, hita mihitsy hoe avy any Amerika!"
- "Tatie ity koa, manao ahoana aloha e ! mahazo mifampiantso amin’ny anarana ve isika e?"
- "Ie ! tsy mampaninona, rehefa eo amin’ny fianakaviana ihany no tokony hifampiantso Tatie, satria manjary manakorotan-javatra, sady isika koa ange tsy dia mifanalavitra taona e! Na dia zokin-dry lavidavitra kely aza aho, niara-nilalao ange tamin’ny mbola kely e! ahatsiarovako lehilahy iray… ha, ha, ha !!!"
- "Fa inona aloha no anton-dian’i Tahiana e? Misy vaovao matoa tonga aty!"
tena misy mihitsy ary tsy nampoiziko aza! Hay ve indry ty ka niara-nianatra tamin’i Hery e! Aiza moa no ahafantarako izany fa dia nifankahita tampoka tao alatrano tao izahay."
- "Niara-nianatra foana aza izahay hatrany amin’ny kilasy famaranana fa nony afaka bacc dia samy nanana ny nalehany ka atao ahoana! Fa maninona no mahaliana be an’i Tahiana izany?"
- "Ka mikasika izay mihitsy ange akia no tiako nandehanana aty amin-dry aty e!
Aleo tonga dia tsoriko akia ny resaka ry Nomena an, ary tsy miolakolaka intsony aho iny akia no hitako fa mety ho sahaza ho an-dry an!"
Nitaraina tamiko ange ny renin-dry hoe mba hitadiavo namana any hono indry fa sao dia hiafara tahaka anareo sy Manitra eo koa. Dia iny akia no hitako an, ary tena tolo-janahary mihitsy fa hay efa mifankafantatra ianareo roa! Tena mety mihitsy."
- "Fa ahoana aloha ny momba anareo e! Mbola hanao mademôzely be eny ihany ve ianareo mirahavavy sa efa misy mikasakasa?" hoy i Mihary mody nanodina ny resaka.
- "Ka izay indrindra, misy akia any an! sady mety tsara ho ahy, fa izany hoe: mbola tsy azo 100% fa andalana e! ary ny tena zavatra dia izao: rahalahin-dRain’i Hery iny ange ilay izy e! dia lasalasa akia ny saiko, raha toa ka indry no mba tiako hiaraka amin’i Hery an! Indry ange izany tsy atoro intsony fa hay efa fantatr’indriako tsara izy, he izany izy hoe mpiara-nianatra! Ka misy ohatr’izany indray ve. Sao dia efa miaraka kosa ary aloha ianareo fa izaho no lany rora mampiditra eto fotsiny."
- "Fa ahoana kosa ary no ialazan’i Tah… an’izany e!"
- "Ka maninona aty amin’ny biraon-driako ary izy, sa marary mila fitsaboana, sao dia voan’ny … SIDA," hoy i Tahiana somary niahotra.
- "An an an ! tsy misy an’izany ka, fa aleo hipetraka anatin’ny tsiambaratelon’ny asa fa manjary manahirana."
Fa marina tokoa izany, i Tah… koa ange toa mahalala an-dry zareo tsara mihitsy e ! Fa taiza marina aloha no nifankahalalanareo?"
Sadaikatra ihany i Tahiana, nitady izay havaly.
- "…Sendra nandalo tao amin’ny farmasia akia izy fa niandry raharaha izahay tamin’izay an ! Dia… tena … sshhh, tantara lava akia izany an ! fa ny andro koa moa ity efa miha-maizina, tsy aleo ve mba eny an-dalana isika no manohy ny resaka e!"
- "Fa angaha moa i Hery tsy efa vita fisehoana tany ho any e?" hoy i Mihary nanamafy.
- "Mampalahelo ahy ange izy iny fa toa tsy tia azy akory izay fofombadiny izay e ! Sady mety hahitany olana be dia be akia an ! Tadidio fa tsy hanolo-bato mafana andry mihitsy aho akory."
- "Eny e ! misaotra amin’ny tolo-kevitra fa misy hosaintsainina izany!
efa hariva marina ny andro fa tsy aleo ve ny lalana mody no asiana olona tokoa."
« Mody miala bala indray ikala Tah… fa mitady hitifitra azy ny marina, tsy azony an-tsaina mihitsy ny fahafantarako ny zava-mitranga », hoy i Mihary tany an-tsainy tany, « ity izy mitady hiditra amin’ny fianakavian-dry Hery koa no loza, tsy ho lasa amboadia mitafy hodi-janak’ondry ve? Mila mitandrina ianao ry Hery fa sarotra foana ny lalanao, jereo ity nataony tamin’ny voalohany teo, tahaka ny olona mpifankatia ireny izy roa, ny fanalan’i Hery ny tanany vao nisokatra ny varavarana marina,! mbola amin’ny fotoana manaraka no hamatsimpatsihako an'ity Tahiana ity, dia tena tsy niova mihitsy fa mandangolango eny foana, tsy mahay mifikitra amin’izay hananana fa mitady etsy, mitady eroa. Nahita ianao ry hery, nahita iny vehivavy iny fa mitandrema !»
Nanidy ny biraony i Mihary dia niara-nivoaka ilay trano lehibe izy mirahavavy mianaka.
Teny an-dalana dia tsy naharitra intsony i Tahiana fa nilaza hoe
- "Izao akia ry Mihary an ! Manana olana ara-pitiavana goavana be mihitsy i Hery, ary matoa aho nanatona an-dry dia fantaro fa mety hitondra vahaolana aminy mihitsy ny fisian-dry. Ary ianareo moa mifankafantatra dia vao mainka tsara. Asa, mety efa mahalala izay tantara marina in-dry fa raha tena mila fanazavàna lalindalina kokoa dia mankanesa any an-tranoko e! Mila vahana maika mantsy izy olany izay. Izay fa eto isika mianaka no misaraka, veloma Nomena an!"
Nandefa eritreritra lalina i Mihary ambara pahatongany tany aminy, sarotra ary anisan’ny sarotra raha izao olana mitranga amin’i Hery izao, mifamatopatotra be daholo ny trangan-javatra rehetra, ny fanapahan-kevitra mety azo raisina toa mety handamoka indraindray.
- "Malala an ! Malala an ! naninona ianao izany e? hoy i Mahefa nihazakazaka nidina ny tohatra. Nikoropaka izy nahita an'i Malala nitsirara teo amin'ny gorodona. Nareniny moramora aloha ity vehivavy sady nahankiny tamin’ny tratrany. Tsy nahatsiaro tena tanteraka i Malala. I Alexia koa anefa any ambony rihana mbola tahaka izany koa. Fa inona loatra ary ity miseho ity hoy Mahefa nanontany tena. - "Malala an ! fa naninona tampoka teo ianao e!" Sady nokosikosehiny aloha ny tanany, dia nobatainy avy eo haka toerana teo ambony seza lava.
- "Inona indray ary ity mitranga ity!" Noraisin’i Mahefa ny findainy, nantsoiny aloha i Tojo…
- "Tojo an ! tongava aty an-tranoko izao dia izao aloha ise fa tena mila fanampiana maika dia maika aho."
- "Fa misy inona Profesora ? … tsy azoko…"
- "Haingàna ise fa mila an’ise maika dia maika mihitsy aho izao e!"
- "Eny e ! ho avy aho" hoy i Tojo namaly tsy sazoko tamin'ity fiangaviana toa miharo baiko ny hahatongavany.
Nandinika kely aloha i Mahefa amin’ity mahazo azy mianaka, mbola teny an-tratrany ny fitsapàna marary dia nohenoiny tsara ny fitempon’ny fon’i Malala, mbola tsy misy atahorana aloha, soa fa efa vitany ny nampatory ny zazakely fa raha tsy izany…
" Fanina tampoka izy izany, asa izay nahazo azy tampoka teo, ilay niaka-nidina tamin’ny tohatra angamba, nefa… Tsy dia tena misy atahorana kokoa ny reniny noho ny zanany, ny vokatr’ilay fianjerany teo no tsy fantatra. I Alexia nefa tsy maintsy jerena koa. "
Niakatra vetivety izy rehefa avy nandrakotra lamba an’i Malala,
Indro i Alexia mbola tsy mahatsiaro izay ambonin’ny tany, natsofony tamin’ny sandriny ny fitsapàna tosi-drà dia nojereny, ambanimbany ihany fa mbola azo itokisana tsara.
Very hevitra teo i Mahefa, ny amin’ny tokony hataony,
"Ho entina any amin’ny Hopitaly ve izy mianaka, dia ahoana ny ankizy kely. I Malala koa mbola mitaiza, dia ahoana ?
Aleo aho hiantso ilay mpitsabo namako hoy izy aneritreritra d ho hita eo izay hatao. I Ratrema kosa aloha dia tsy azo antsoina mihitsy amin'izao e. Asa izay hahazo azy. Izaho anefa efa nampanantena ny hilaza vaovao aminy.
Olana goavana koa ity, hitako ny namana aman-tsakaiza mpiray tanindrazana no somary mihisatrisatra rehefa mandray ny havany mandritra ny fotoana maharitraritra. Hay moa ny mba tsy hisian’ny toy izao. Atao ahoana moa fa zanaky ny tena ve holavina, zara aza mba natolotr’Andriamanitra ahy ity zanako ity. "
Nantsoiny ilay mpitsabo vazaha namany sady nazavainy izay mitranga.
Nidina izy avy eo, nijery an’i Malala indray, vao noraisiny ny tanany dia nanomboka nihetsiketsika kely ny hodimason'i Malala ary nisokatra moramora nony avy !
- "Hery!" hoy ny tenin’i Malala voalohany. Dia tsy nahateny intsony izy fa i Mahefa fotsiny no nobanjininy tsara.
- "Malala an ! Aleo aloha tsapaiko ny tosi-dranao, soa fa taitra ihany ianao !
-Fa aiza i Hery? i Hery, aiza izy izay?
- "Malala an! aza mbola mandefa saina lavitra aloha fa manjary hamizana anao fotsiny an! Izay!"
injay fa nisy nandondona tao am-baravarana.
-« Entrez ! » hoy i Mahefa, « c’est ouvert ! »
Dia iny i Tojo, niditra ny trano, toa kaodikaody, nangarangarana aloha, nijery, taitra tampoka nahitan’i Malala matory eo ambony seza lava nefa tsapain’i Profesora ny tosi-drany.
- "Fa nisy inona Profesora?" sady nanatona ny tovolahy no niarahaba.
- "Aza mbola be fanontaniana aloha ise fa aleo i Malala entina miakatra any ambony, mbola tena vizana be izy ka tsy hay raha hahazaka tena."
- "Mila bataina izany?"
- "Aleo aloha andrasana kely hahazo aina tsara izy dia entina miakatra rehefa avy eo! Sady ho avy koa ilay dokotera namako dia aleo any izy no zahana. Mbola amin’izay no ahafantarana raha tokony hitondra azy mainaka any amin’ny hopitaly isika!"
- "Fa izy mianaka iza moa ry Profesora, ilay zananany menavava ve? "
- "Aza taitaitra aloha ise e!" hoy i Mahefa nahita an’i Tojo toa hendratrendratra be ihany, " i Malala sy Alexia no tiako holazaina, nefa mety hanahirana be satria izy mianadahy kely mbola taizaina."
- "Malala an ! entinay sy Tojo hiakatra ianao an! miandry kelikely fotsiny."
- "Io ry ise an! tsy tonga dia zakan’ise hotrotroina ve izy amin’izao!"
Nobatain’i Tojo i Malala, tonga dia nataony teo an-tratrany, avy hatrany dia nentiny niakatra sady nanaraka an’i Mahefa tao aoriana koa izy. Nitombo ihany ny fahatairany mahita an’i Alexia hatsatra dia hatsatra toa tsy mahatsiaro tena eo ambony fandriana.
- " Aleko mhitsy ry ise izy mianaka no hiray fandriana eto aloha alohan’ny hahatongavan’ilay dokotera an!"
Nipetraka teo akaikin’i Alexia indray i Mahefa sady namoaka fanafody tany am-paosiny tany. Rehefa nampandriana tsara kosa i Malala dia norakofana lamba hahazo hafanana. I Tojo no nampandry azy, ilay fandriana rahateo moa be velarana fa afaka natorian’izy mianaka tsara ;
Vao nitohoka teo amin’ny oron’i Alexia ilay fanafody mani-pofona dia nanaomboka nitsirempirempy ny masony, somary nisokatra kely sady nihamafifamy ny fisefony.
- "Papa! papa an!"
- "Efa eto aho izany zanako izany! aza mbola miteny betsaka aloha an!" hoy i Mahefa nampitony an’i Alexia, sady nanarina azy hiankina eo an-tratrany.
- "Mbola ato ve aho, sa mbola nofiko ihany izao!"
- "Tsia anaka, natory lalina ianao teo fa efa mifoha tsara izao!"
- "Tojo an ! hoy i Mahefa, andana ange ry ise, mba raofy ilay vazy vaky ao ambany io fa sao dia handratra olona e!"
- " Eny tompoko," hoy i Tojo tsy nisalasala, tsy tian’i Mahefa ho fantany koa izay tena mitranga fa naleony naniraka azy hiala teo. I Malala toa tsy nanana aina na dia ny hitenenana aza fa dia nipitrapitra fotsiny.
- "Tena marina ve fa ianao no ray niteraka ahy?"
- "Alexia an! aza mbola mieritreritra izany aloha fa mbola vizana be ianao!"
- "Tena nanofy aho sady faly nahare ilay izy! nofiko fa i Papa hono no nilaza tamiko hoe ity ny ray niteraka anao anaka! Avy aminy no nipoiranao fa izaho nirahin’Andriamanitra nitaiza anao fotsiny! dia nampian’i Papa hoe Dada no iantsoanao azy manomboka izao! dia hafaliana moa ny ahy, sady notoloran’ilay raiko ranomanitra aho, dia tsy fantatro intsony fa … Dada an ! menatra be anao aho, tena menatra mihitsy, raha fantatro mialoha izany dia tsy nanao ny tahaka ireny aho!"
- "Aza malahelo amin’izany ny fonao anaka, izaho eto mikarakara anao!
Tsy misy maninona an! Tsy misy maharary ny an-doha na zavatra hafa ! Ary sao dia mahatsiaro maharary ny faritra nodidiana."
- "Mahatsiaro reraka fotsiny aho, somary taitra ihany fa efa tsy dia maninona izao."
- "Izay fa tonga ilay dokotera namako," hoy i Mahefa.
Nampatoriany teo ambony ondana aloha ity zanany, dia nitsangana izy niteny tamin’i Tojo hamoha ny varavarana sy hampiakatra ilay dokotera.
Vao tafiditra ny efitra dia nifampiresaka izy roalahy. Nazavain’i Mahefa izay nitranga, ary nanontany izy raha tokony entina hiverina any amin’ny hopitaly izy mianaka.
Nataony avokoa aloha ny fitsapana rehetra, indrindra teo amin’ny faritra nodidiana tamin’i Alexia, dia afaka kelikely izy niteny hoe:
- "Tu vois mon cher confrère, elles ont reçu un choc, mais vu que : elles se sont reveillées aussitôt, et toi aussi qui est toubib dans la maison, je n’y vois pas l’inconvenient de rester ici ! en tout cas, il sera bientôt Noël, on aime tous être chez soi n’est-ce pas les filles ? hoy ilay dokotera somary nananihany.
Nitsikitsiky fotsiny i Alexia, i Malala kosa tsy nahateny na dia indraim-bava aza.
- "tu vois Mahefa ce que tu vas faire ?… en tout cas, je vous rassure que tout ira bien les filles, et soyez sans crainte, ce n’était qu’un petit malaise, alors, joyeux Noël à tous et à toutes. "
Lasa nidina ilay dokotera, sady naterin’i Mahefa tao am-baravarana.
Vao tafaverina nefa izy dia indro i Malala niverina nitomany :
- "Mahefa sy Alexia an ! malahelo loatra ny any Antananarivo aho, te-hody mafy mihitsy. Te-hody any an-tranoko aho e ! Mahatsiaro irery loatra aho aty !
Sady nitohy hatrany ny fidradradradrany. Raha ny tiany aloha dia ny hiantsoantso hoe Hery an ! aiza ianao e !
Voatery nampangiana an’i Malala indray i Mahefa, vao nahare izany koa i Tojo dia niakatra nefa toa tsy nahoan’i Malala akory. Voatery nobataina tany an’efitrano hafa, lavitry ny ankizy kely ary soa ihany fa mbola matory tsara.
Dia tao i Tojo nanao izay faraheriny hampitony ity malalany.
Tadiom-pitiavana ([email protected])
- "Mipetrapetraha ianao ry Hery…"
Naka ny sezany koa i Mihary dia nandray taratasy fotsy. I Hery koa variana mijery ny manodidina azy aloha. Efitra fizahana marary fa dia milamina aok’izany.
- "Dia nanao ahoana ry Hery an ! Inona avy ary ny vaovaonao?"
- "Inona moa no tokony hambarako aminao fa ny tena zava-dehibe dia nanoratra mailaka tamiko i Alexia."
- "Hay," hoy i Mihary somary gaga.
- "Tena hafaliana moa ny ahy, sady daty vao afakomaly mihitsy. Tena faly aho ry Mihary an! raha tsy izany aho ve raha vao nalalaka androany dia nankaty aminao?"
- "Eny ary e! izay resaka izay no iaingantsika" sady nanoratsoratra tao anatin’ilay taratasy ihany i Mihary.
- "Tamin’ny oviana no nandraisanao ilay hafatra, dia nanao ahoana ary ny fandraisanao ilay izy?"
- "Omaly hariva, ary tena nanaitra ny foko tokoa ny tononkalo nalefany, eny e! tononkalon’i Rado ilay izy fa na izany aza! raha fantatrao moa ny hafaliako. Fa niteny moa izy fa hijanona any hanohy fianarana dia vao mainka hanosika ahy hitady azy."
- "Efa niverina nifampiresaka izany ianareo?"
- "… tsy haiko, efa nomeko ny laharan’ny findaiko izy fa mbola miandry foana ny antsony aho hatramin’izao!"
- "Dia ahoana ny fandraisanao izay izy tsy miantso anao izay, sy ilay hoe izy hijanona any?"
- "Tsy kivy aho ka, tsy kivy mihitsy, fa ny saiko aloha dia alefako any aminy foana e! Roa volana latsaka aza izay no tsy nifandraisanay mivantana mihitsy nefa dia nanantena azy aho, koa izy efa fantatro fa salama izao indray ve vao ho ketraka aho?"
- "Mieritreritra azy foana izany ianao, nanofy azy ve nefa?"
- "Marina izany, omaly efa madiva haraina no nanofy azy aho…"
dia notantarain’i Hery ilay nofiny tao an-jaridaina mahafinaritra iny.
- "Fa ity hoy aho no tsy azoko mihitsy ry Mihary an! Maninona ny manodidina ahy no mandrara ahy tsy hifankahita amin’i Alexia?"
- "Fa ny manodidina anao iza moa no tianao hotenenina?"
- "Tsy haiko, tahaka an’i Tahiana ohatra, izy nikarakara ny pasipaoroko ho any an-dafy, izy anefa omaly dia toa nandrara ahy an-kolaka indray ny tsy handehanako!"
- "Ny antony ve? Asa, ny fiantraikany any aoriana no mety mahatonga azy hanao izany. Efa nolazaiko moa ianao fa ny antony nahatonga ahy nanadihady ny momba anao hatramin’izao dia satria miavaka amin’ny maro loatra ny fiainanao sy izay mitranga ankehitriny, Fa raha amin’ny fo sy ny saina tsy miangatra ve ry Hery, raha olon-kafa moa no nanaovanao ireny tany Mahajanga ireny tsy efa nifanome tsiny sy tody aza isika? Fa satria misy tanjona tiako hahatongavana ao, dia mba hanamarinako ilay fehin-kevitra nambarako taminao tany Mahajanga ireny, dia ekeko na dia sarotra aza. Sarotra ny hitahiry izay mavesatra aty am-poko, sy hitazona ny tsiambarateloko noho ny fahadisoam-panantenana nahazo ahy. Eny fa na dia tokony hanana namana aza aho hilazako izany dia tsy maintsy mangina fotsiny, tsy afaka ny haneho izany na amin’iza na iza."
- "Fa izany eo ihany ry Hery fa hiverina amin’ilay fanontanianao teo aho
Maninona hoy ianao no mandrara anao ny manodidina anao. Eny e ! na izaho koa aza mety ao anatin’izany, fa safidy anao manokana io, manome hevitra fotsiny aho, ianao no tompon'ny teny farany."
- "Alaivo sary an-tsaina tsara ity teneniko ity. Eritrereto ho tahaka ny afo ny fitiavanao, manana be dia be mihitsy ianao, tena miredareda be ary lasa manome hafanana ny manodidina anao aza. Ary io fitiavana io dia miredareda tsy hay afenina intsony, hany ka na ireo manodidina anao aza dia tamàna satria ilay hafanàna dia ahafahany mamindro koa eo akaikinao..
Tadidio anefa fa ao anatin’io afonao io dia manana anjara be dia be mampirehitra azy i Alexia. Ka raha toa tokoa moa, i Alexia mihitsy no mamono ny afonao, dia inona no hitranga ? tsy ho faty avokoa izay natsanganao rehetra. Ary na iza na iza mikasa ny hamelona izany afo izany indray, dia ho sarotra satria famoizam-po lalina no hanjo anao. Sarin-teny ihany izay tantara kely izay ry Hery, fa mba tena nodinihinao tsara ve ny ho avinao, « raha miaraka amin’i alexia ianao dia inona avy no mety hitranga, ny zanakao kely roa, marina fa efa manana izay ray sy reny mpitaiza azy izy, nefa mbola eo anivonareo, saintsaino lalina e! Ary ity no farany … " Nisarika ilay vata marobokotra tao ambany latabatry ny biraony tao izy dia nitendritendry litera maromaro, afaka fotoana vitsy dia nasehony an’i Hery ny fahitalavitry ny solosaina teo anoloany:
- "Hitanao ity?"
- "Inona?," hoy i Hery.
- "Jereo fa mino mihitsy aho fa ianao izao no nanao an'ity.
Io fa nivelatra teo ambany mason’i Hery ilay takelaka nametrahany hafatra tao amin’ny www.wanadoo.mg. Hankina izy, tsy nahateny, tsy nahajery akory an’i Mihary fa dia nitanondrika moramora. Vao mainka aza nampitombo ny havesatry ny lanja mibaby aminy ilay seho nataon’i Mihary. Menatra ihany ny anao lahy manoloana ity namany manadihady azy, « kelymaditra », kely maditra tokoa no hany azo hamaritana ny anarany.
- "Tena satriko ry Mihary ny hiteny hoe tsy izaho no nanao io, kanefa porofo mivaingana mitohaka amin’ny tendako izao, raha fantatrao mantsy ny fahaverezan-tsaina nahazo ahy tamin’izany."
- "Fantatro e ! fantatro mihitsy ny nanjo anao. Fa ny hafatro dia tandremo tsy ianao indray no hametraka fandrika hamitaka ny tenanao."
- "Ary i Tahiana, « c’est elle n’est-ce pas» ? izy no ilay naman’ny rafozam-bavianao e?" hoy ihany i Mihary namatrapatratra.
…
Tsy nahaovoka niteny intsony i Hery fa ny masony aza no nanomboka nanganohano. Nitanondrika tahaka ny akoho voakapoka.
I Mihary etsy manomboka lotika ny fony ka ny hamantsipantsika ity namany no hanaparany ny alahelony.
- "Efa azoko an-tsaina mihitsy izay, fa mbola nisalasala aho hatrany Mahajanga satria tsy nambaranao tsara moa, vao nahita anareo teo aho dia nazava tamiko, vao mainka moa izy niteny fa nandrara anao ny tsy handeha dia azoko tsara ny toky fa dia izy tokoa no nanaovanao izao hadalana izao. Tena miala tsiny aminao aho ry Hery, fa namana aho, ary tsy misalasala mandefa ny teny tokony hambarako aminao. Mafy dia mafy ny teniko fa anjaranao ny manadihady tsara izay tokony hataonao."
- "Ka inona ary no tokony hataoko e!," hoy i Hery somary latsa-dranomaso. "Raha tena tsapanao marina mantsy ny halalin’ny fitiavako an’i Alexia."
Isaky ny manonona ny anaran’i Alexia i Hery, dia vao mainka mapirehitra ny hatezeran’i Mihary ka te hamatrapatratra indray ity namany.
- "Ny tokony hataonao? Manana safidy ianao, na handeha na hijanona;
raha hijanona ianao, dia tsy hahita an’i Alexia intsony, izy rahateo moa efa niteny fa hijanona any hanohy fianarana, handeha ianao, dia tsy anao intsony ny tohiny fa an’i Alexia no mandahatra izay tiany. Efa nisafidy izy ny hanohy fianarana dia ho vitanao ve ny hanodina ny sainy amin’ny fanapahan-kevitra nataony?
- "Mihary an ! aoka izay fa mila tsy ho tantiko intsony e!"
- "hay mahatsapa maharary ohatr’izany ihany, manao ny hafa tsy mihevitra izay vokany, tsy amelako kosa aloha fa dia aleo hisaina tsara fa manahirana, enga anie ka hilentika tsara any an-tsainy any izany ary mba hahahendry azy fa tady hiborioka mihitsy ity Hery ity " hoy i Mihary tany aneritreriny tany.
- "Eny ary," hoy i Mihary, "Ampy angamba izay, mino aho fa hainao tsara ny mitandrina ny tenanao, indrindra moa fa misaodisaody eny akaikinao izany i Tatie Tahiana. Fantatro tsara ange izy e! Ary tadidio fa izaho mahafantatra azy talohanao…" sady nitsangana i Mihary nanatona ny varavarana, dia iny koa i Hery nitsangana nanao veloma azy, tahaka ireny akoho voan’ny barika ireny ny tovolahy nivoaka ny biraon'ity namany.
- "Izay ry Hery, tsy maintsy nanao teny mahery tahaka ireny aho fa anjaranao ny manakotsako izay teniko rehetra izay."
- "Veloma ary," hoy ihany izy.
- "Azafady ry Mihary fa i Tahiana ange tsy mahalala mihitsy ny nataontsika tany Mahajanga ka tsy haiko izay hoteneninao azy. "
- "hitantsika eo izany e! inoako fa mahatoky ahy ianao."
sady natolony an’i Hery ny tanany.
- "Veloma ianao Dr Mihary!"
- "Veloma ary."
Dia nifanao veloma tamin’i Tahiana i Hery, ary rehefa lasa ny lehilahy dia…
- "Tatie Tahiana an! afaka miandry kely vetivety ve aloha ianao fa mbola misy zavatra halamiko kely." Nakaton’i Mihary ny varavarana, dia namonjy ny efitra fisasana izy fa latsa-dranomaso nahita an’i Tahiana sy Hery, ary toa sary nibahana tao an-tsainy ny hadalàna nataon’ireo hatramin’izay.
Nifokofoko irery tao izy, ary raha tsy elaela tsy niverina. Rehefa tony tsara izy vao niverina namoha indray ny varavaran'ny biraony sady nampandroso ity nenitoany.
Tadiom-pitiavana ([email protected])
Vao vita ny asan'i Mahefa dia ny hamonjy ny tranony no nahamay azy indrindra. Naleony aloha tsy nifampiantso an-telefaona intsony ambara-pahatongany any aminy. Ahoana ary hoy izy niasa sainy mafy no ahafantaran’i Alexia an' izany, izahay sy Malala anefa nifanaraka tsara fa mbola tsy amin’izao fotoana izao no hilazana izany aminy, sa i Ratrema ve no tsy mahazo resaka?
Raha fantatr’i Alexia ve izany tsy izaho aloha no nantsoiny voalohany, marina fa mety hampikorontana ny sainy ny tampoka ny fahafantarany fa izaho no tena rainy, nefa dia ho sahin’i Malala ve ny hanao izany?
Atao ahoana, mila raharaha mihitsy letsy ialahy ity ry Mahefa! Hoy ihany izy nanohy anakampo.
Misy zavatra marobe mbola tsy mazava amiko hatramin’izao ny tantaran’ity fianakaviana ity? Fa inona marina no tena olana?
Tamin’izaho tany Antananarivo mantsy, ilay nifankahita voalohany tamin’i Malala, dia ahoana ary no tonga dia nahasahiany tonga dia niray tamiko nefa izy aza tsy mahafantatra ahy akory. Izy anefa olona manambady izao. Mety tena nisy olana mihitsy izany teo amin’ny fiainan-tokantranony. Tsy mifanaraka ve izy sy Ratrema? Fifanandrifian-javatra koa tsy nisy tahaka iny. Marina mafy.
Na hanontany fahazato sy arivo aza aho ny amin’izay fiainan’izy rehetra, dia tsy maintsy hisy foana ny marina tsy fambara, nefa tokony ho fantatro.
Dia ahoana koa ilay silipo tavela tao an-dakoziako indray mandeha iry? inona koa no nitranga tamin’iny. Asa mihitsy, fa olona tahaka ny inona marina ity Malala ity e! Ny toetrany aloha dia mifanipaka amin’i Vololona, ny vatana sy ny endrika no maro ifandraisana, fa ny fomba fisainany, na ny toetrany dia tena mifangarika be mihitsy ary izay no mahatonga ahy tsy hihevitra ny hiray aminy intsony. Izy aloha dia ahatsiarovako an’i Vololona mihitsy e. Ampy ho ahy koa anefa i Alexia.
Misy zavatra tsy mazava amiko mihitsy e. Ohatran'ny hoe noterena an-kolaka izany i Malala handeha aty hanampy sy hikarakara an’i Alexia. Marina fa zanany saingy tsy naterany, fa na dia izany aza anefa, izy no efa solon-dreniny. An an ! tena tsy hiditra amin’i Malala intsony aho kah. Izy raha teo koa moa vadin’olona! sshhh aleo ho any fa manahirana. Hoy ihany i Mahefa miresaka amin'ny tenany sady ny niha nanakaiky ny tranony rahateo koa ny diany.
Vao tafiditra ny tokontany i Mehefa dia najanony teo ivelany ny fiarany. Vao teo an-dalantsara izy dia tsinjony i Malala sady mitrotro an'i Cynthia no misonanina tsara ery eo ambony seza lava mijery fahitalavitra.
- "Ahoana Malala, nanao ahoana ianareo rehetra tato izay?"
- "Tsara daholo ka, fa ahoana ? tsy nisy naninona mihitsy izahay."
Gagagaga i Mahefa, fa misy inona ary ato an-trano? Hoy izy sady somary niherikerika nijery ny manodidina azy izy. Te-hitantara mafy amin’i Malala izy ny amin’izay resaka nataony tamin-dRatrema fa toa niahotra kely aloha.
- "Ary i Alexia izay moa aiza izao?"
- "Ao amin’ny efitranony ao izy ka, mety matory angamba, fa efa elaela izy izay tsy nidina."
- "Fa misy inona?"
Tsy niteny aloha i Mahefa, nifampijery fotsiny izy sy Malala.
- "Aleo aho aloha ho any aminy e!"
Dia gaga i Mahefa fa toa tsy nahoan’i Malala akory ny resany, tahaka ny tsy mahalala zavatra mihitsy ny anao vavy. Fa misy inona ary? Hoy izy vao maika sahiran-tsaina sady namonjy niakatra ny tohatra nankany ambony rihana.
Nodondominy mora aloha ny varavarana, tsy nisy namaly, dia nosokafany fa tsy nihidy. Io Alexia matory eo ambony fandriana. Nanatona izy hijery raha matory marina tokoa. Hay, indro ity "zanany" mipitrapitra fotsiny tsy miteny tsy mivolana fa toa lasa saina lalina. Ny masony bongon’ny ranomaso sady mifariparitra mena. Somary nitodika niakatra izy raha nahita an’i Mahefa, dia niarina nefa nanondrika ny lohany teo ambony lohaliny indray.
- "Alexia," hoy i Mahefa, "maninona ianao anaka?"
Tsy namaly aloha i Alexia fa toa nisento lalina vao nanokatra ny vavany.
- "Mavesatra amiko loatra, mila tsy ho zakako intsony ny fiainako," hoy izy tamin’ny feo vizana dia vizan’ny toloko.
- "Alexia an ! izaho eto afaka hanampy anao hanamaivana izany. Mba tantarao amiko izay manahirana anao e!" Sady namonjy nipetraka teo ambony fandriana koa i Mahefa namihina ity zanany teo amin’ny sorony roa.
-Raha mba teto mantsy Papa dia nitony kokoa ny foko, izy hatrany no manana teny hentitra hamahana izao olako izao. Raha mba nihaino azy aho hatramin’ny voalohany dia mety tsy nandalo izao lanja mampianjera ahy izao. Tena izao fao tena tsapàko ny dikan’ilay teny hoe « ny ana-dRay aman-Dreny toy ny tsipak’ombalahy, ka raha mahavoa mahafaty, raha tsy mahavoa mahafanina».
Mahefa an! hoy i Alexia, iza no olona afaka hanampy ahy? sady nibanjna vetivety ny mason’ity "rainy" izay tsy fantany akory izy.
- "Aza manao izany ianao ry Alexia an! nifampiantso teo izahay sy Ingahy Ratrema ny amin’ny olanao, izay no antony nahatongavako aloha. Tantarao e! Inona avy izany marina fantatrao rehetra izany, naniraka ahy mantsy ny rainao fa tsy mitombin-tsaina mihitsy izy any Antananarivo, tonga dia izaho no nametrahany ny hafatra hiresaka mivantana aminao!
- "Nitady ny marina aho, dia nahita tokoa, kanjo ilay marina fantatro toa tsy ho zakako akory ny mibaby azy, nefa tsy azoko alana ato an-damosiko intsony. Nahoana re no mianjady amiko izao rehetra izao e!"
- "Alexia an ! avia horohako izany zanako izany," sady nalefany teo amin’ny takolany ny molony!
Izay, oroka vetivety izay dia tsapan’i Alexia nandalo teo amin’ny takolany toa nanambara fitiavana taminy. Hafanana vetivety, toa nampitraka azy koa.
Nifampijery maharitra izy mianaka. Tsy nifampiteny fa toa nifampita hafatra, nefa hay hafatra tsy nifankahazo.
I Mahefa nihevitra fa efa fantatr’ity zanany fa izy no rainy, I Alexia kosa indray toa nihevitra fa ilay fitiavana nitsiry ao aminy hoan'i Mahefa iny nohamafisin'ny oroka teo amin'ny takolany teo iny. Nampanantonin’i Alexia mora tamin’ny molotr’i Mahefa ny azy, nakimpiny ny masony sady nalefany tsimoramora ihany.
Niala tampoka nefa i Mahefa, tsy sahy niteny, nivarahontsana amin’ity nitranga. Vao nisokatra ny mason’i Alexia tsy nahazo izay notadiaviny, dia nifampijery indray izy mianaka.
- "Mahefa an! fa maninona e? sady notazominy ny ny takolak’ity lehilahy hanorohany indray ny molony.
-An, an! Aoka ry alexia, tsy sahiko ny hanao izao, tsy mety amintsika.
Somary kivy ny anao vavy, ny tanany efa mamihina tsara ny saokan’i Mahefa, somary natosiny hitsilany ity «rainy» sady noteneniny hoe:
- "Ianao ihany no fantatro fa afaka hanaisotra izao vesatra mila hampitolefika ahy izao; Fantatrao tsara fa mitoky fitiavana aminao aho ary ny fanomezanao ny fitiavanao ho ahy fotsiny dia ampy hanala ny adin-tsaiko. Mahefa an ! aza asiana sakana ny fiarahantsika." Sady niezaka mafy ny hanoroka an’i Mahefa ihany i Alexia. Niezaka mafy haingana araka izay azony hatao hanala an’i Alexia teo amboniny anefa i Mahefa. Nitontona tery ambony fandriana ity zanany vavy. Tsy hitan’i Mahefa zay natao. Niarina izy, toa tsy tantiny indray ny nahita an’i Alexia manomboka nifokofoko mafy mila hitomany.
- "Alexia an! tsy fantatrao tokoa ny marina!
- " An, an ry Mahefa an! ny marina dia izao, menatra ny amiko ianao nefa tianao tokoa aho fa afeninao. Tsy sahinao aseho na amin’iza na iza, eny na dia aminao ihany aza!"
- " An, an, tena diso hevitra ianao ry Alexia an ! tsy afaka hanao izany aho" sady nigogogogo nitomany koa i Mahefa. Nandalo tao an-tsainy ny mafy niainan’izy sy Vololona tamin’ny fisarahana tampoka efa ho roapolo taona lasa izay.
- "Tsy afaka manao izany aho satria ny marina tokony ho fantatrao dia izao " IZAHO NO RAY NITERAKA ANAO…," hoy ihany Mahefa sady nidradradradra nitomany izy.
- " RAY NITERAKA AHY, RAY niteraka ahy, izany ve ??? ray niteraka ahy……………"
Nihodina tamin’i Alexia ny tany aman-danitra ; toa nivalombalona teo anoloany izay sary rehetra mba hitany, tsy tantiny intsony fa nidaboka teo ambony fandriana indray izy dia tsy nahatsiaro tena intsony.
Tamin’izay, nisokatra ny varavarana, iny i Malala niditra sady nahare izay notenenin’i Mahefa farany. Taitra izy nahita an’i Alexia fanina sy nidaraboka teo ambony fandriana. I Mahefa latsa-dranomaso toa tsy nahita hatao amin’ity zanany.
Very hevitra i Malala. Efa fantany fa na ho ela na ho aingana dia hiboraka ny marina, nefa ny fiantraikany no tsy nampoiziny mihitsy.
- "Mahefa an! aza variana mitoloko eo ity ianao e! safotra ange i Alexia e! Jereo ity izy! " Sady nokosokosehiny ihany ny tanan’i Alexia rehefa avy nareniny teo ambony fandriana.
- "Mety tsara izao ataonao izao, tsy maintsy maka rivotra madio tsara izy aloha. Aleo voahaina ny varavaran-kely. Nefa tsy mety, ririnina mamirifiry izao, tsy azo atao mihitsy. Tohizo ihany aloha izao ataonao izao fa haka fitsofan-drivotra any ambany aho mba hampivoivoy tsara ny ato anaty efitra."
Vetivety dia niverina izy, natsatony haingana tamin'ny herin'aratra dia nalefany. Novelombelomina teo i Alexia. Nakàna ranomanitra notohofana teo amin’ny orony. I Malala koa moa tamin’io taitra tampoka tamin’ilay nitranga teo, ka toa fanimpanina izany. Mbola naharin-tena tsara ihany aza anefa izy na dia izany aza. Rehefa hitany fa eo am-pelatanan’i Mahefa tsara ity zanany dia lasa naka toerana aloha izy. Izy eo ampipetrahana eo no tsinjony ny fidainy. Tonga dia ny hiantso an-dRatrema avy hatrany no nandalo tao an-tsainy voalohany.
Izy ndeha hanindry ny larahan'ingahy Ratrema iny anefa no tsaroany fa hay moa any ambany rihana ny poketrany misy ny laharana tiany antsoana. Nitsangana izy nidina tany ambany haka azy. Asa anefa na dia nanao ahoana fa ny laharan’ny fidain'i Hery no sendra azy. Tapa-pevitra tampoka teo izy fa hiantso an’i Hery, dia notsindriany ilay laharana ary dia nantsoiny.
Tafiditra ny antsony saingy indrisy fa « Ce numéro n’est plus en service, Efa tsy miasa intsony tompoko io laharana io.» no feo henony tao sady niverimberina foana toa nandreraka ny sofiny. Tsy hitan’i Malala izay natao, toa manampy trotraka azy koa ilay hafatra vao henony teo. Naninona i Hery hoy izy nanomboka niasa saina mafy. Nidina tampoka ny tosi-drany, nihafanina izy ary tsy ela taorian'izay dia nidaraboka tamin’ny tany ka nanjera ilay vazy tsara tarehy tsy lavitra azy teo. Taitra i Mahefa tany ambony rihana naheno ilay dobodoboka tany ambany rihana. Nihazakazaka izy nivoaka ny efitra nisy an'i Alexia sady namonjy nidina. Fa dia inona loatra ary ity miseho androany ity hoy izy aneritreritra sady niezaka nanarina an'i Malala.
Tadiom-pitiavana ([email protected])
Tsy nisy nifampiteny aloha i Hery sy Tahiana ! Nifampijery tsara. Farany tsy naharitra ny tovolahy fa nametraka fanontaniana:
- "Fa inonao i Dr. Mihary ry Tahiana?"
….
- "Dr Mihary, hay izay no fiantsoanao azy, ao amin’ny fianakaviana dia i Nomena no iantsoanay azy. Zana-drahavaviko izy. Tsy tena rahavaviko fa zanak’olona mirahavavy kambana izahay. Hay ve mpiara-mianatra ianareo taloha e!
Tena tsara kosa izany, tena tsara mihitsy…"
- "Ary tsy fantatro mihitsy izany, nefa izahay sy Mihary aza efa niara-nianatra ela fa tsy tandritandriko mihitsy ianao hatramin’izay."
- "Ka izay ilay tany boribory re ry Hery an," hoy ity iray nanakatra ny saokan’i Hery.
Tsy nisy nifampiteny intsony aloha fa samy nieritreritra izay teny tokony hambarany. I Tahiana amin’io toa nazava taminy ny lalan-kombàna. Iza no nanampo hoy izy aneritreritra fa mifankafantatra i Hery sy ity zana-drahavaviko. Ho tafaray mihitsy ny tia sy ny manina raha izany hoy ihany izy nanohy ny resany samy irery tany anatiny tany.
I Hery kosa etsy, toa sadaikatra ihany, na ho ela na ho aingana tsy maintsy ho fantatr’i Mihary fa i Tahiana anie ka efa niaraka taminy ary tsy in-dray mandeha fotsiny ihany. Ary izy ilay naman’ny renin’i Alexia. Tsy voalazany amin’ny antsipirihiny mantsy na ny anarana na ilay mety ho bikan’i Tahiana, fa dia amin’ny ambangovangony ihany no nitantarany azy tany Mahajanga. Ary toa tsy sahiny koa ny hilaza amin’i Tahiana fa ity zana-drahavaviny anie ka …
Dia angamba ataon’i Tahiana fihomehezana aho hoy izy miady saina irery teo ny amin'ny nilazako taminy fa efa niova aho, hay, vao nifindra lasy vetivety dia efa tafa roboka tanatin’ny rano lalina indray. Raha fantany tokoa ny marina, vao mainka angamba hataony toto-afo ny fandavany ny handehanako hitady an’i Alexia ? Very hevitra teo izy… Nony kelikely,
- "Tahiana an ! Tena mahatsiaro nanenina ihany aho nanao teny mahery taminao omaly. Aza tsiny re fa vava tsy ambina e ! Tena mampanantena aho fa tsy hanao ny tahaka ireny intsony."
- "Tsy maninona izany Hery an ! na izaho koa aza nanao fihetsika tsy voahevitra. Eny e ! Samy diso isika ! Tsy mampaninona izany ! Sady tsy tsaroako intsony ireny fa nahafinaritra ahy loatra ny nataon’ilay Dadafaranao androany izay. Tsy maninona mihitsy re izany ry Hery an!"
- "Eny ary e! fa te hiresaka zavatra hafa indray aho! Ka atao ahoana moa fa ny tany boribory araka ny voalazanao teo, zana-drahavavinao izany i Mihary, Nomena moa ny fiantsoanareo azy. Dia mba angatahiko ianao mba hijanona tsiambaratelontsika ireny nitranga hatramin’izay ireny an!" hoy i Hery, somary menamenatra. Toa hahatsiaro afa-baraka amin’i Mihary aho mantsy raha fantany izany!"
- "Ahoana moa no ahafantarany izany raha tsy misy milaza azy, fa aza matahotra ianao fa ataoko ho toy ny tsy misy tavela na dia pitiny kely aza ny momba an'iny eh. Sa tsy izany?" sady noraisin’i Tahiana ny tanany.
Izao ary ry Hery an ! Mba manitikitika kely ny saiko ihany ity zavatra ity, fa ianao sy Nomena, Mihary moa, fa tena mpinamana tokoa ve ianareo taloha sa… ? Toa hitako amin’ny masonao mijery azy teo fa efa misy rohy hafa mihitsy ifandraisanareo ! Sa diso aho?"
- "Tahiana koa ! sshhh ! ahoana koa aza no andefasanao saina lalina amin’izany ? "
- "Ka inona ary no ataonao aty aminy izao ka! Sa hitsabo tena ianao! Tahaka ny efa nandrasany izany mihitsy anie ianao teo e! Ohatran’ny hoe: nahazo « rendez-vous » efa hatry ny ela!"
- "Ppffff ! ianao koa!" sady nakifik’i Hery ny tanan’i Tahiana.
- "Hery an ! raisiko ho toy ny zandry tiako ianao ary ataoko ho toy ny zanako ihany koa, sady naveriny noraisina ihany ny tanany, ohatran’ ny manana tsindrimandry izany foana aho fa mety hanimba anao anie ny handehananao any an-dafy any e ! Raha toa ka tena mitady anao marina ve i Alexia dia hiteny hoe hijanona any izy hanohy fianarana? Diniho tsara aloha Hery an! Sady sao dia varivarian’ny lavitra ianao ka tsy mahita ny ambany maso?"
Tamin’izay indrindra no nisokatra ny varavaran’ny efitra nisy an’i Mihary, ny masony tonga dia any amin’ny tanan’i Hery sy Tahiana mifandray sady mifanome hevitra. Vao nahita izany koa i Hery dia nakifiny toy ny tsy teo ny tanan’i Tahiana. Tsy niteny aloha i Dokotera, fa rehefa lasa ilay olona nozahany dia nanatona azy ireo izy.
- "Elabe Tatie Tahiana no tsy hitako, tamin’izaho taty efa ho roa taona izay no nahitako anao farany." Dia nifanorokoroka teo izy mianaka, i Hery kosa noraisiny tanana fotsiny. Avy eo izy naka seza teo akaikiny.
- "Fa dia gaga mihitsy aho, hay ve ianareo ireto ka mifankafantatra tsara e!"
- "Eny akia ry Nomena an ! izaho no nanampy an’i Hery niakarakara ny pasipaorony fa tsy andriny mihitsy izao handehanana any an-dafy izao."
- "Hay ve, hoy i Mihary, tsara be izany ka! izy moa ry Hery dia nenitoanay, zanak’olona kambana izy sy Mama."
- "Hay izay no nahatsiarovako endrik’olona mitovy be amin’i Mamanareo ; tena eto vao tsaroako ilay izy," hoy i Hery.
- "Eny e ! satriko tokoa hifampitafa sy dinika eto foana fa aleo aloha aho hiresaka amin’i hery manokana atsy amin’ny biraoko, dia mitohy ny tafa antsika sy Tatie rehefa avy eo ? Izay aloha fa rehefa avy eo Tatie an!"
Nipia-kelika i Tahiana, tena andro mahafinaritra mihitsy ny androany raha izao. Ho mora aminy mihitsy ny hampiditra an’i Hery amin’i Mihary, ary tena tojo amin’ny faniriany amin’izay izy izao. Ho very any amin’izay ianareo ry Ratrema mianakavy, ataovy izay tianareo fa i Hery, hono, tsy any intsony.
<<< ho reseko lahatra fotsiny ikala Nomena dia hanaiky ho azy ity Hery ity. Mino aho fa vetivety dia hadinony io faniriana tsy misy fetra hitady an’i Alexia io !. Veloma ry Malalatiana fa dia tanteraka amin’izay ny faniriako rehetra >>>
- "Allô ! Allô Malala an!"
- "Ratrema, manao ahoana izany vadiko izany? Inona ny vaovaonao, tena efa saika hiantso anao mihitsy aho izao kanjo, ialahy no niantso ahy."
- "Salama tsara ve ianareo efa-mianaka izay. Tsy misy olana an?"
- "Hatramin’izao aloha dia tsy misy mampanahy, i Alexia efa mandroso ho tsara, izy mianadahy kely koa tsy maninona ka. Izaho rahateo moa tsy dia mitondra azy ireo mivoaboaka loatra, fa sao dia tsy mahatanty ny hatsiaka."
- "Ary i Alexia ve izay efa afaka mivoaka ny trano."
- " Tsy dia mbola afaka mihetsika ato aloha izy e ! i Mahefa rahateo moa mbola tsy mamela azy handeha lavitra, fa tsy maninona izahay ka, tsara karakara daholo. Io anie i Alexia raha hiresaka aminy ianao e!"
- "Hay, tena tsara izany, fa toa mahare ny feon’i Toky koa aho izany, angaha efa be resaka kely nedala."
- "Ie ! tena mibadabada foana izy, aleo tohofako amin’ny sofiny ny finday e!"
- "Toky !, Toky kely, manao ahoana letsy ialahy?"
- "Papa, Papa," hoy ilaikely mamaly ny antson-drainy. Sady miramirana ery, falifaly sy mbitabitaka fa tonga dia fantany ny feon-dRatrema.
- "Hendry tsara ialahy an! dia manaiky tsara an’i Neny."
Ren-dRatrema tsara ny hehin-jaza nataon’i Toky, somary nalahelo kely izy te hamihina an-janany mafy, fa any lavitra tsy taka-maso moa ka atao ahoana, soa fa nisy ny fifandraisana an-telefaona mba ahafahana mifampita mivantana ny vetsovetsom-pony. Notrotroin’i malala i Toky sady noraisiny indray ilay finday.
- "Ratrema an ! malahelo anao koa ange aho e!" Somary nihataka kely teo amin’i Alexia izy dia nanohy hoe: "Te-hody ange aho e ! Tena malahelo ny trano, ny havana sy ny namana rehetra ; marina fa mety hahafinaritra ny manao Krismasy aty Paris fa rehefa tsy eo ialahy dia toa banga be izany ny fiainako."
- "Eny ry Malala an ! tena izaho koa te ho eo anilanao, fa tsy maintsy mbola mihafy kely aloha isika. Rehefa salama tsara i Alexia dia afaka miverina amin’izay ianareo fa ianao aloha no azoko antoka hahay hanohana tsara iny zanantsika vavy iny. Raha eo izy ve dia azonao omena ahy?"
- "Ie ! io izy ka…" sady natolony an’i Alexia ny finday.
- "Allo Alexia, manao ahoana izany zanako tsy foiko izany!"
- "Papa an ! efa mihatsara aloha e, efa tsy dia maninona loatra, misy manaintaina ihany indraindray fa i Profesora Mahefa koa mijery sy manadihady tsara izay mahazo ahy. Aza manahy ny amin’ny fahasalamako fa efa tsara karakara ny zanakao e!" Sady nitsangana i Alexia no nandao azy telo mianaka, lasa izy namonjy ny efitranony dia nihidy irery tao niresaka tamin-dRatrema.
- "Papa an ! raha fantatrao mantsy ny alaheloko! hoy i alexia nanomboka nifokofoko, Papa an!
- "Alexia an ! maninona ianao e ! aza malahelohelo izany zanako izany, tsy tantiko ny maheno anao malahelo izany, na izaho aza aty tena miaritra ny mafy mihitsy.
- "Papa an!" hoy ihany Alexia nanomboka nitomany,
- "Fa maninona e ! Fa maninona ianareo lehilahy no tsy maharitra ny fakam-panahy mihitsy?"
- "Fakam-panahy toy ny inona no lazainao anaka," hoy Ratrema somary hendratrendratra.
- "Tsy mba noheveriko ho izaho no hiharan’izao vesatra mila tsy ho tantiko izao, kanjo ny foko toa miha-maratra mila ho vaky hatrany. Fa tena tsy azonareo atao mihitsy ve Papa ny manda ny langolanom-behivavy manjo anareo?"
- "Alexia an!…"
Tsy nahateny aloha Ratrema, tsapany ho niletika tany an-tsainy lalina tany ny tenin-janany. Teo vao tsapany ny fahadisoany tamin’ny nataony tamin’i Corine andro vitsivitsy monja izay.
- "…Aza tapahinao aloha ny teniko, fa… izay ny fianana ry zanako malala, mbola tanora ianao ankehitriny fa rehefa hiroso amin’izany fiainana izany dia handalo aminao koa izany… mbola feno fitiavana ianao nefa voavadika…
Fa nisy inona anefa, ambarao, nisy naninona izany zanako izany?"
- "Papa an ! fantatro avokoa ny tantara rehetra. Fantatro amin’ny antsipirihany ary hafatra mazava no voaraiko. Eto vao fantatro fa hay marina ilay hira hoe mitovy avokoa ny lehilahy rehetra. Mila tsy ho tantiko intsony fa aleo aloha faranana ny resaka Papa an ! Misamboaravoara be ny foko, mila hanefika ahy ny fahadisoam-panantenana. Veloma aloha Papa an!"
- "Alexia, andraso aloha, aza tonga dia tapahina fa eto foana aho izany zanako izany. Raha misy ilanao ahy dia aza misalasala mihitsy miantso ahy na amin’ny fotoana inona na inona. Zanako tiako indrindra ianao. Veloma izany zanako izany."
Hankona Ratrema, fantatr’i Alexia avokoa ny tantara rehetra, fantany izany ny tena rainy, fantany izany… fantany daholo marina ve ? Ahoana nefa no nahafantarany izany, sa i Malala indray no tsy nahatam-bava tao? Hoy i Ratrema miady saina irery tamin'ny tenin-janany.
Aleo aloha antsoina i Mahefa.
- "Allô ! Profesora Mahefa an!"
- "Allô ! iza moa izao azafady?"
- "Ratrema e! manao ahoana ianao Profesora?"
- "Hay ingahy Ratrema, miarahaba anao. Misy ilanao resaka amiko angaha?"
- "Ie ! tiako ho fantatra fotsiny, fa angaha efa fantatr’i Alexia fa ianao no tena rainy? nifampiresaka mantsy izahay dia tena nalahelo sy diso fanantenana mihitsy izy! asa, tsy fantatro?"
- "An an an ! tena efa nifanaraka mihitsy aza izahay sy ny vadinao fa tsy hilaza na amin’iza na iza izany. Nefa tsy fantatro, fa ahoana nefa hoy i alexia?"
- "Fantany avokoa hono ny tantara rehetra."
- "Izany ve ! Aleo fa hifampiresaka amin’i Malala aho raha izany. Mba tena tsy azoko mihitsy no nahafantaran’i Alexia ilay izy. Antsoiko ianao ry Ingahy Ratrema raha vao fantatro avokoa ny zava-mitranga an ! mandra-piresaka ary!"
Mila ho vaky ny lohan-dRatrema, nenina no tany aminy tamin’ny nataony tamin’i Corine, tena marina ny nolazain-janany hoe ny lehilahy tsy maharitra fakam-panahy, fa langolangoin’ny vehivavy dia roboka tokoa. Nefa mahavaka ny sainy koa ity fahadisoam-panantenana manjo an’i Alexia ity, raha mba tany mantsy izy dia afaka nampitony na dia kely fotsiny aza ity zanany tsy foiny.
Tadiom-pitiavana ([email protected])
Nazotozoto ery i Hery nandeha namonjy ny toeram-piasany ny ampitson’iny. Nanao ny tatitra tamin’ny iraka nataony tany Mahajanga izy aloha, ary fantany fa tsy nametraka ny olana teo anivon’ny orinasa ny dia izay nalehany. Tomombana tsara avokoa ny iraka nampanaovina.
Tsy andriny intsony nony avy eo fa vao nahita solosaina nisokatra i Hery dia nijery ny tranonkala no nataony voalohany. Nosokafany ny mailaka nifanaovany tamin’i Alexia omaly, tsy nisy hafatra voaray. Dia lasa indray ny lehilahy nanoratra vetsovetsom-po vaovao hatolony an’ity olon-tiany lavitra azy.
Alexia,
raha fantatrao mantsy ny alaheloko tsy mahita anao,
dia hitady ahy koa ianao ary fantatro fa hifanena eny amin’ny habakabaka sy ny lanitra eny isika. Irery aho fa tsy eo ianao ! Manina ilay tiako aho, te-hitady anao, ary ho avy tsy ho ela fa ny saiko efa any aminao tanteraka
Alexia, hitady anao any aho,
hitady anao na aiza na aiza misy anao !
Ho avy tsy ho ela arak’izay azoko atao !
Raiso eo an-tratranao ity foko manirery !
Hery !
Tsy kivy fa velom-bolo hatrany i Hery, tena lasa aina namelombelona azy ilay mailaka farany nalefan’i Alexia. Tsy andriny mihitsy ilay antso avy any aminy fa efa nomeny tamin’ny mailaka ny laharan’ny findainy. Raha nisy ny zavatra tsy niala teny aminy dia iny findainy iny. Ary raha maneno iny dia hikoropaka izay tsy izy ny lehilahy hamaly ny antso ao.
Tonga ihany anefa ny hariva, tsy nisy na inona na inona, ny tranokala no nosokafany matetika fa tsy nisy hafatra na dia iray aza, eny fa na dia izay avy amin’i Tiana koa. Ilay finday rahateo na dia kitika kely monja aza tsy nisy naneno.
Tsy nataony nahakivy anefa izany, azony an-tsaina ihany ny manjo an’i Alexia. Mety ho sahirana na koa tsy afaka loatra ny hikitika solosaina ka handefa mailaka isan’andro izao. Izy rahateo moa mbola tsy tena tomombana ny fahasalamany. Tsy mampaninona izany, mbola misy foana ny fanantenany.
Vao nirava izy dia nahatsiaro fa tokony hihaona amin’i Mihary, efa hafatr’ity farany rahateo fa tsy maintsy misy fotoana hifampiresahany mikasika ny fiainan’i Hery. Tsy tian’i Mihary hofaranana mantsy ny fanaraha-maso, indrindra ny fiovan’ny toe-tsain’i Hery tato ho ato.
Lasa izy namonjy ilay birao efa natoron’i Mihary azy. Hitany tsara ny toerana fa ny tena misy ilay birao kosa no tsy maintsy nanontaniany ny mpiandry ny lalantsara ;
Niakatra tany amin’ny rihana faharoa izy aloha, dia niditra varavarana lehibe, olona vitsivitsy no tao, ny sasany bevohoka, mbola tanora koa ny hafa fa saika vehivavy avokoa. Dia variana moa ny sasany mijery an’ity tovolahy sady manam-bika sy tarehy. Nipetraka teo amin’ny efitra fiandrasana aloha i Hery rehefa avy nifampanontany izay olona eo alohany hatao fizahàna. Dia niandry izy, namaky ny revio teo anoloany. Nifampijery ihany izy amin’ireo vehivavy hafa fa toa tsy nahoany akory. Vao nisokatra ny varavaran’ny efitra fizahàna ny marary dia indro i Mihary manao veloma ilay olona vao avy nozahany. Aron’akanjo fotsy no notafiany, ao anatiny ao lobaka mena manifinify dia pataloha lava arahin’ny kiraro mainty somary misy vodi-tongotra. Nitsiky izy nahita an’i Hery, sady toa faly aoka izany. Nifampiarahaba lavitra izy roa. Dia nampidirin’i Mihary ny olona manaraka, dia tahak’izay foana isaky ny 15 mn.
Olona iray sisa no teo alohan’i Hery, injay fa misy olona mandeha any an-dalantsara any, re ny figadogadon’ny tongony ary fantatra avy hatrany ny kiraro avo vody tongotra anaovany fa manako manenika ny rindrina efatry ny lalantsara. Mirindra tsara ny figadon’ny tongony, manakaiky ny efitra fiandrasana dia niditra ilay varavarana lehibe:
Taitra i Hery nahita ilay olona, ilay olona koa toa nitsamboatra tampoka nahita an’i Hery.
- "Hery, fa maninona ato koa ianao?"
- "Oay, Tahiana, tsy nihevitra ny hahita anao aty aho, fa angaha misy tsy salama no…"
- "Non ! salama tsara aho ka, resaka hafa mihitsy no andehanako aty ! Ary ianao, fa angaha ianao misy aretina nahazo anao no aty no dokotera andehananao?"
- "Zavatra hafa koa ka ! tsy resaka aretina fa…"
Toa niahotra tampoka i Hery, tsy sahy nilaza tamin’i Tahiana. Ity farany rahateo tsy nahalala izay nitranga tany Mahajanga na dia sombin-tantara iray aza ! Naleony aloha nangina.
Vao tafapetraka dia hoy i Tahiana nanohy :
- "Tokony hotantaraiko anao ihany fa niara-nisakafo tamin’i dadafaranao ange aho io atoandro io e! Mahafinaritra kosa ny Dadafaranao koa, izy moa tsy mety antsoina izany Dadafara izany, fa sady mahay mampiresaka no mahay mihaino izay teneninao, mahay mikarakara ihany koa. Noheveriko fa saro-kenatra be ange izy tamin’ny voalohany ireny izaho naterinareo tany am-piasàna omaly ireny e! Fa hay izy tena mahafinaritra kosa ko!
Vao tonga tao am-piasàna aho io maraina io dia efa nandrasany tsara teo akaikin’ny varavarana, dia hoy izy:
- "Vehivavy tsara tarehy toa anao izao, hono, dia mendrika omena voninkazo tsara tahaka itony." Dia gaga be aho, izy aloha tonga dia tadidiko tsara mihitsy, fa tena gaga aho notolorany ilay voninkazo; tsy nampoiziko kosa aloha e ! Sady tiako ilay voninkazo.
- "Dia avy eo ahoana," hoy i Hery lasa liana amin’ny tantaran’i Tahiana.
- "Dia hoy izy hoe "fohy ny fotoana ifanenako aminao izao fa raha sitrakao dia hotohizantsika ka manasa anao aho hiara-misakafo isika rahatoandro!"
Dia tsy haiko fa lasa nahatoky be azy izany aho, toa teny tsotra nefa mitory fahatokiana. Eny e! izay mihitsy, dia nifanao fotoana izahay, izaho moa nandeha niasa, ilay voninkazo mbola mipetraka tsara ao anaty biraoko ao.
Dia tonga ny atoandro, iny i Fano efa miandry ahy teo am-baravarana indray. Dia lasa izahay, resaka izany nataonay izany, tena mahafinaritra ahy izy! Tsy lainga lainga!"
- Tsara izany ka," hoy i Hery, <<<il était temps aussi, ouff>>> dia nanao ahoana ny tohiny?
- "Ka izaho aty izao fa tsy maintsy nofaranana ny resakay, dia mbola nifanome fotoana indray izahay amin’ny faran’ny herinandro, sady efa akaiky Krismasy koa."
Nisento tokana i Hery, faly am-po izy, tahaka ny nisy valiny ny fisasarany rehetra ;
Tampoka anefa, nanontany indray i Tahiana:
- "Mbola tsy novalianao tsara ange ny ataonao aty e?
- "Izaho ve," nisalasala kely i Hery, namako i Dr Mihary ka, namako mpiara-mianatra tamiko izy tany amin’ny kilasy famaranana! Dia fantatro fa efa tafaverina izy dia mba mamangy azy aho!"
- "Hay ve? hay ve namanao izy e! Tsara kosa izany! Tena tsara mihitsy. "
- "Fa ahoana? Fa ahoana no ialazanao fa tsara izany?"
Tamin’izay no nisokatra indray ny varavaran’ny efitra fizahana, faly ery i Mihary nahita an’i Tahiana koa, ary gaga izy fa tena mifampiresaka be aminy i Hery. Nanontany izy avy eo:
- "Fa angaha mifankafantatra ianareo?"
- "Ie !" hoy izy roa niara-namaly sady nifampijery.
- "Andraso aloha handray ity olona hozahako farany ity aho dia mifampiresaka isika ! Izay an! rehefa avy eo!"
Tsy nisy nifampiteny aloha i Hery sy Tahiana ! Nifampijery tsara. Farany tsy naharitra i Hery fa nanontany :
- "Fa inonao i Dr Mihary ry Tahiana?"
Tadiom-pitiavana ([email protected])
Ssshhh ! ny hafa indray moa ity no andaniako rondoha, nefa ity izaho aza mba mitady nefa tsy mahita !" hoy i Tahiana toa miady saina irery na dia teo akaikiny teo aza i Hery.
- "Hery an ! hitako tokoa fa tena faly ianao izao fa na izany aza mba misy zavatra mampiahiahy ahy ihany!"
- "Inona aloha no tianao hambara amin’izany e?"
- "Efa azonao moa iny ny pasipaoronao, dia haka visa an’ny amin’ny masohivoho frantsay amin’izay izao ianao! Sao dia tokony hiandry aty ihany ianao fa tsy mandeha mankany, ho fandaniana mihoam-pampana anie no hataonao izao e! Moa tsy fantatrao akory izay mety hitranga any!"
- "Andray ry Tahiana ! efa tongotra mby an-dakana ny ahy ka tsy hiverenako intsony. Fa eritrereto fa mailaka vao omaly anie no nalefan’i Alexia tamiko e! Ary nanafatra izy fa hijanona any hamita fianarana. Dia efa mivonona ny hahita azy ny saiko na inona na inona fitrangany. Fa maninona aloha ianao no lasa manohitra ahy indray amin’ny handehanako e!"
- "Tsy hoe manohitra na manakana anao akory aho ny handeha ho any, fa ny tranga reko tamin’i Malala dia tsy mifanaraka akory amin’izany voalazanao izany aza!"
- "Fa inona marina anefa ny zavatra nolazain’i Malala anao e?"
- "Misy ifandraisany aminao hono ny antony nahatonga an-i Alexia tsy hiverina aty! Nolazainy fa tsy mba niresaka momba anao mihitsy izy fa te-hanadino anao tanteraka!"
- "Izao ry Tahiana an! ny fihevitrao, na ny fihevitry Malala dia tsy mitovy amin’i Alexia. Vao afaka namaly ny antsoko fotsiny izy dia faly aho, rehefa azoko toky fa salama tsara izy dia misaotra an’Andriamanitra aho fa mbola avotra soa aman-tsara ilay tiako. Ka tsy ahoanao izay hataoko, ny hevitro efa tapaka, handeha aho, dia izay. Vao mahazo fialan-tsasatra fotsiny aho dia lasa!"
Tsy niteny intsony i Tahiana, ny tranony rahateo koa moa efa akaiky, nampandroso an’i Hery izy dia navelany hipetraka teo ambony seza teo ny tovolahy, izy kosa lasa naka ranom-boankazo tany an-dakozia hosotroina.
- "Tsy haiko", hoy i tahiana tany an’eritreriny, "fa maninona marina ary aho!
Tena fantatro! fahasarotam-piaro no mahazo ahy, fa maninona, tena tia an’i Hery aho, dia tsapako fa mitady handao ahy izy dia lasa saro-piaro tampoka teo aho. Dia sahiko ve ny hanimba ny saiko amin’i Hery nefa izy aza efa mivaky fa tsy mihevitra izay momba ahy akory. Inona re no ataoko?"
Iny izy nitondra vera roa dia niara-nipetraka teo ambonin’ilay seza lava ary samy nisotro ranom-boankazo mangatsiatsiaka tsara. Lany iny dia hoy i Hery :
- "Misaotra betsaka Tahiana an !, tsy hadinoiko mihitsy ny zavatra nataonao hatramin’izay."
Nitsiky fotsiny i Tahiana ! Tsy nahateny fa ny mason’i Hery no nobanjininy tsara sady niorirana nanatrika ity tovolahy no nanatona moramora ny molony hifanoroka.
Efa nifanakaiky tokoa ny molotr’izy ireo, fa dia nosakanan’i Hery tamin’ny fanondrony ny molotr’i Tahiana. Dia natosiny hihataka taminy moramora.
- "Hery an ! aza manao ahy izao ianao an! Fantatrao tsara ny any am-poko. Hery an ! Izaho ange tena tia anao e! Raha mba tsapanao mantsy ny halalin’ny fitiavako anao!"
- "Tahiana an ! efa nifampiresaka tsara ny momba izay isika sy ianao ! Ataoko fa fantatrao tsara ny hamafin’ny fitiavako an’i Alexia. Ary efa nampanantena olona iray aho fa ho hendry tsy hanao hadalana intsony fa hijanona amin’i Alexia irery ihany."
- "Hery an ! noho ny fitiavako anao anie no mahatonga ahy hiteny hoe mijanona aty, aza mankany fa hanimba ny fonao any ianao. Tsy fantatrao marina izay mitranga ka halahelo mafy aho raha vaky ny fonao miverina avy any"
- "Tsia dia tsia kosa e!" hoy i Hery nitsangana, "fantatro ny ataoko, fantatro tsara ny fitiavako an’i Alexia, ary fatatro tsara koa ny fitiavany ahy ; faniriany ny hijanona hianatra any an-dafy dia mandefitra aho noho izay fitiavako izay, izaho no hankany aminy, tsy andriko intsony ny hifankahita aminy."
- "Hery an ! irery ange aho tsy eo intsony ianao e!"
- "Tsy te-handratra ny fonao aho ry Tahiana fa ianao angamba efa manatona anao ny anjaranao, nefa toa ny ravaka manendrika ny hafa no tianao hofihizina ho anao irery. Efa nanome toky olona iray aho fa tsy hanao hadalàna intsony, ka tsy ianao no handravako izay toky nataoko izay. Efa niova aho fa tsy toy ny taloha intsony."
- "Dia hadinonanao avokoa ve ny nataontsika hatramin’izay?"
- "Miala tsiny aminao aho fa mafy ny teniko, nefa tsy maintsy mijoro am-pahamendrehana amin’izay aho fa lehilahy ; tsy maintsy mandeha aho veloma ianao Tahiana an!"
Lasa i Hery. Efa fantany fa mety hihafara amin’izay indray ny zavatra hitranga fa naleony nandà avy hatrany mba tsy hisian’ny fanenenana rehefa avy eo.
Toa tsy nahahetsika teo i Tahiana. Ny varavarana nivoahan'i Hery no nobanjininy mafy. Nalahelo mafy tamin’izay nanjo azy izy. Very ny heviny amin’ity fahasarotam-piarony. Te-hitroatra anefa tsy afaka. Malahelo fa toa handamoka am-boalohany ilay valifaty tiany hatao amin’i Malala. Izy anefa mihevitra fa ho nenina tsy misy fiafarany no hahazo an’i Hery raha mbola midikiditra amin’ny fianakavian-dRatrema ihany izy.
Niverina tao antsainy indray ilay eritreriny teo aloha nony afaka kelikely.
- "Tsy maintsy ampifanatoniko amin’ny zanak’i Flô aloha i Hery mandra-pandehany fa sao dia afaka ny hanova hevitra azy ihany ikalakely iny." Hoy izy anankapo. Noraisiny ny findainy dia niantso an’i Flô izy.
- "Allo Flô!"
- "I Tahiana marina, ahoana akia ! inona ny vaovao?"
- "Tsy dia misy akia an ! Fa te-hanontany aho hoe aiza moa no ahitako ny zanak’indry fa mba te-hiresaka aminy aho."
- "Fa ahoana akia! angaha misy tsy metimety, i Nomena aloha io tadiavin-dry io an!"
- "Ie ! i Nomena mihitsy."
- "Tongava aty amiko rahampitso fa mody misakafo atoandro eo izy, fa indraindray izy aloha dia alina vao mody noho ny asany."
- "Tena ny asako koa tsy ahafahako mankany aminareo, izay anie no mahatonga ahy hanontany ny misy azy e!"
- "Eny ary e ! omeko an-dry ny toerana misy ny biraony fa inona aloha no tena itadiavan-dry azy e ! hilazako mialoha mantsy izy!
- "ttssss ! in-dry ilay niteny tamiko fa tokony hitadiavana vady ikalakely iny sao dia hadino eo koa. Misy akia any an! sao dia mba mahaliana ny zanak’indry. Tsy ratsy an! sady mitovitovy taona aminy tsara."
- "ha, ha, ha ! Tahiana ity koa tena mampihomehy, ary ny an-dry aloha manao ahoana e! Mba efa nahita ve? aza dia fatra-pifidy loatra akia fa indraindray anie anenenana e ! Efa fotoana tsy fanaovana safidy intsony izao taonan-dry izao. Sady efa leo mihitsy aho amin’ity aminareo tsy mahita vady ity. Aiza ka ianareo mirahavavy no mba zanak’i Tatie Hortense, nefa dia tsy mbola misy manambady ihany. Sa ve dia efa tarazo amin’ny fianakaviana mihitsy ity tokan-tena ity? "
- "Ka atao ahoana re ry Flô an ! izahay anie angatahina fa tsy mpangataka e!"
- " Eny e! fa lazaiko fotsiny i Nomena fa ho avy any amin’ny biraony izany ny rahavavin-dreniny. Ilazako ihany indry raha sendra tsy ao izy, mino fa ho faly mihitsy izy mahita an-dry tonga mitsidika azy. Ao antsahavola ao ny biraony."
- " Izay Flô fa aza miteniteny azy hoe misy bandy afaka hiaraka aminy any an! Aleo izaho ihany no hilaza ilay izy rehefa tonga any! Izay! Veloma ary akia an!"
Vita ny antson’izy mirahavavy dia lasa nikarakara sakafo i Tahiana ! I Manitra rahateo moa naka rivotra any ambanivohitra fa dia tokan-tena irery tao izy. Izay koa angamba no mampanahy be ihany ny sainy, tsy manana namana horesahina.
Tadiom-pitiavana ([email protected])
Mifampiondankondana, mifampitositosy, ny tontolo manodidina no vavolombelona mijoro sy mandrotsirotsy. Toa manaiky ny fiarahan’izy roa hitambatra ho iray izay nanodidina azy rehetra teo. Tsy misy mifampiteny fa mifampita hafatra tamin’ny maso fotsiny ihany. Ny sainy toa mifandray tsy ankijanona, tsy te-hiala amin’ilay toerana soa sy mahafinaritra. Nandeha miadana namakivaky ilay tanàna soa toa zaridaina edena. Tampoka teo, nisy anjomaran’ny fiara iray nanakoako tao aorian’izy roa toa manaitra azy ireo hikisaka hanome làlana.
- "Sao dia diso toerana koa aza izany fiara izany," hoy i Hery nisarika an’i Alexia. Nitodika i Hery, " fiaran-dRatrema marina," mbola manohy ny tabatabany ihany ilay anjomara fanairana. Taitra i Hery, taitra tamin’ny torimasony sady namonjy niarina tampoka. Nihevitra izy fa nanonofy nefa toa mbola reny ihany ilay anjomara any an-tokontany any.
" Fa inona koa ary izany," hoy izy sady naka aina kely aloha izy alohan'ny nitsangana teo am-pandriana. Nosokafany ny varavaran-kely dia nangarangarana tany antokontany ny masony..
- "Fa inona koa ary ity, ssshhhh?" hoy i Hery tany an-tsainy tany sady vinitra dia vinitra. Nojereny ny famantaran’ora, mbola vao amin’ny 6 ora sy sasany.
Nanaovany ny akanjo fitena dia nidina tany ambany izy, namoha ny varavarana sady nanatona ny vavahady.
Tarehy toa tsy dia ravo loatra no namahan’i hery ny vavahady hidiran’ilay fiara. Vao nijanona ny môtera dia nivoaka tao lehilahy iray:
- "Ialahy ity letsy matory maraina, efa andro mazava be izao ve letsy, nampanenoina ny kiririoka fanairana, tsy nisy namoha, ny jiro eo an-tokontany anefa mbola mirehitra."
- "Sshhh, ianareo koa ry Dadafara manapaka torimaso vao maraina mihitsy kah". Sady nifandray tanana izy roalahy mianaka.
- "inona aloha ny vaovao entin’i Dadafara? sady te-hanao ialahy ihany i Hery. "Efa ela mihitsy ange ianareo izany no tsy nandalo e!"
- "Andao aloha hiditra ao an-trano e!" hoy ny dadafarany namaly..
Lehilahy ranjanana izay no dadafaran’i Hery, izy no faralahy amin-drainy, mahay mihaingo sady ireny tsy miankanjo raha tsy fitafiana lafo vidy hatrany ireny. Tsy dia mifanalavitra loatra ny taonan'izy mianaka. Mety niara-nilalao akory aza tamin’ny fahakeliny. Izay no saika nahatonga an’i Hery saika hifampiatso ialahy taminy. - "izaho izao vao mifoha, vao avy namita iraka tany Jangil tany aho ange e ! dia vao tonga omaly e!"
- "Hay ve? mandeha tsara ny asa,"
- "Eny e ! metimety ao ry Dadafara a!"
- "Dadafara, dadafara an’ialahy inona koa letsy. Zaza niara-lehibe izao ihany."
- "izay mihitsy, niara-lehibe fa ianareo niha-lehibe kokoa. Efa hita miavaka amin’izay izao ny 6 taona elanelany."
- "Ny vady aza letsy mbola tsy hita be ny ihany, ka aleo rehefa tonga amin’izany vao antsoin’ialahy dadafara izany aho e!"
- "Fa angaha mbola tsy nahita foana hatramin’izao e! Bandy tahaka anareo izao ve dia tsy hirara-kopana ny vehivavy hanatona."
- "Ny sipa amin’izao ange letsy ry Hery, toa ilay miriaira miaraka amin’ny fiara sy mandeha mirevirevy etsy sy eroa no tena itadiavany an’ialahy ; Izaho efa mitady sipa mba matotra fa na izy izay tsy mirevy, na izy izay efa lasan’ny sasany."
- "Mbola tsy sendra ny milay izany ianareo koa ! Fa sipa tahaka ny inona izany no tadiavinareo le!"
- "Ho avy foana letsy izany fa aza matahotra ialahy an?"
"Fa ny tena ahatongavako dia izao, manontany ny fianakaviana hoe efa mba vitan’ialahy ve ny nikarakara ny taratasy amin’ny famindrana ny fananan-dRain’ialahy rehetra amin’ialahy?"
- "Eny e !" hoy i Hery, nisafosafo loha, "efa vita ny tombam-pananana fa ny ankoatr’izay mbola sahirana aho."
- "Ka izay mihitsy letsy an ! efa nifampiresaka tamina tale ao amin’ny fanana-tany aho. Afaka manampy amin'ny fikarakarana hono izy. Noho izay no nandehanako taty. Omen’ialahy fotoana fotsiny aho dia miaraka mankany isika."
- "izaho izao androany no afaka satria rahampitso dia miverina miasa indray. Ka maninona moa raha miomana aho dia afaka miaraka isika e!"
- "OK! tsy mampaninona koa, fa rehefa mbola tsy misy azo hohanina aloha ato amin’ialahy dia aleo aho haka rivotra any an-tokontany any."
- "ie, aleo aho aloha hiomana fa tsy maninona e!"
Lasa i Hery niakatra, nandefa ny famanan-drano. Nanomana izay hohaniny izao maraina. Teo am-pikarakaràna ny sakafo izy vao nandalo kely tao an’eritreriny i Tahiana;
- "Oay leaza, hay moa tokony hihaona amin’i Tahiana aho izao maraina izao! tsy maintsy manontany ilay pasipaoro, dia hanontany vaovao koa ! Angamba iny izay nikorapaka fa tamin’ny niantso azy farany aho dia hoe any amin’ny hopitaly. Tena tsy maintsy mankany aloha. Inona indray ary no ataoko. Vita fiomanana i Hery, dia nidina, nandraraka dite mafana, naka ny mofo efa novidiany omaly hariva. Nantsoiny i Feno, ilay dadafarany, hisakafo miaraka aminy.
- "fa angaha leity tsy netsehin’ialahy intsony ilay 504 an-dRabainin’ialahy ao anaty garazy ao io?"
- "Fa ahoana ? Efa ho erin-taona io izay nipetra-potsiny tao. Ohatran’ny alahelovako an’i Neny koa ilay izy dia tsy sahiko kitihina, fa sasako ihany indraindray kah."
- "Fantatr’ialahy moa fa vao teraka ialahy no nividianan-dRatompokolahy an'io. Nataony ho fahatsiarovana hono, dia io izy io. Notantarain-dRenin’ialahy tamiko izany, nanafarany ahy mihitsy aza hoe mba karakarao io fiara io fa mety tsy ho vitan’i Hery rehefa miasa izy."
- "SSshhh ! mbola hisy foana ny fotoana hikarakarako an’io. Fa tsy izao fotsiny. Fa hono ho’aho, ianareo ve afaka mba mandalo kely eny Faravohitra aloha fa mbola misy olona tokony hojereko kely mikasika taratasy samihafa?"
- "Bof, tsy mampaninona izany, fa misy inona?"
- "Tsy dia misy ifandraisany loatra amintsika fa rehefa afaka mandalo any dia tsara;"
- "Andao ary e ! rehefa vonona ialahy dia lasa isika."
Roso ny dia, somary nisy fitohanana teny an-dalana ! Vao nahita vehivavy mba manjamanja Radadafara dia efa nisiotsioka ery, pppssssittt, pppssssiiit !
Nitodika ilay zazavavy sady nitsiky, somary nipihin-dRadadafara maso, dia namaly oroka lavitra koa!
- "Hitan’ialahy, ohatran’izany sipa amin’izao fotoana, rehefa miaraka amina vam milay ialahy dia mitodika koa izy; sady isika koa ange letsy tsy dia hoe ratsy e! fa tsy maintsy misy foana letsy any ny sipa matotra ary mbola hahita ihany aho!
Tsy niteny aloha i hery fa lasa saina lalina.
<<Ary maninona moa raha ampihaonina amin’i Tahiana ity RaDadafara ity e ! sady mety hiaraka mihitsy fa mitovy revy an ! ka maninona moa, ny taonany mifanaraka tsara, sady amin’izay koa aho afaka amin’iny vehivavy iny, na dia fotoana vitsy ihany aza. Mety azo atao tsara an >>
- "Efa itsy akaiky itsy ilay trano fa afaka maka fitoerana tsara eto isika;"
- "Fa iza aloha no tadiavin’ialahy aty e! Sipa sa bandy;"
- 'Sipa be izany ry Dadaf… azafady e!"
- "Hay, fa angaha moa tsy any Ivandry no mipetraka ny sipan’ialahy?"
- "Sipa hafa izany fa sady akama koa, mety miady amin’ny piesinareo an!"
- "Liana be izahay raha izany!"
Nivoaka ny fiara i Hery, nanatona ny varavarana dia nampaneno ny kiririoka fanairana. Injay fa nivoha ny trano, i Tahiana io, faly dia faly ery no sady taitra aok’izany.
- "Hery, tena nalahelo be anao aho ! fa naninona ianao e ! tsy niantso ahy mihitsy." Sady namihina mafy an’i Hery ity vehivavy, Radadafara etsy sady mitsiky ihany mahita azy ireo, moa i Hery rahateo somary nitodika no nijery azy. Somary nanainga loha;
- "Miaraka aminao angaha io olona io ; Mandroso aloha e ! tena faly mihitsy aho mahita anao ! asaivo mandroso koa io namanao io fa tsy maninona e!"
" Eisy, mandeha tsara izy izany," hoy i Hery tany an-tsainy.
Nokopahiny tanana i Feno dia nivoaka sady nanidy ny fiarany dia nandroso tao amin'i Tahiana.
Vao tafiditra dia raikitra ny fampifankahalalana.
- "Izy no Tahiana, namako izy dia mikarakara ny pasipaoroko. Dia izy no Fano, rahalahin-draiko, izy no faralahy amin-dry zareo."
- "Faly mahafantatra" , hoy i Tahiana sy Feno saika niara niteny.
i Tahiana toa somary menamenatra, I Dadafara toa saika tsy nahaloa-peo.
"Ohatran'ny mety ho tsara ny fandehan'ireto" hoy i Hery tany antsainy tany " fa toa somay menamenatra sady somary nitsiky kely izy.
Nony afaka kelikely :
- "Fa naninona ho’aho ianao no tsy niantso mihitsy, efa nivarahontsana mihitsy aho taty."
- "Tena very ny findaiko, nefa ny laharan’ny findainao tany anatiny tany. Tsy hitako izay nantsoina moa izaho rahateo sahirana."
- "Fa toa hoe tany amin’ny hopitaly ianao!"
- "Ie! tsy izaho no narary fa namana iray izay!"
- "hay ve! tena mampitaintaina mihitsy ianareo ity. Inona aloha no arosoko anareo e!"
- "Misaotra betsaka fa efa avy nisakafo izahay," sady somary nodomin-dRadadafarany i Hery.
- "Mbola misy dité mafana ange raha te-hisotro ianareo e!"
- "Ianao koa ve tsy handeha hiasa moa ka elingeleninay, fa ny tena nandalovako dia hanontany vaovao mikasika ilay pasipaoro;"
- "Ny an’i hery koa moa izany no zavatra mahamaika azy, efa vita izay ilay izy fa mandalo any fotsiny isika rahariva, azonao alaina aho dia miaraka any isika, afaka miala aloha aho mantsy."
- "Vao mainka tsara!"
Vetivety dia voaroson’i Tahiana ny dite, dia nanasa hipetraka sy hisotro, i Feno etsy faly ery. Te hanontany mafy i Hery mikasika izay vaovao fantatr’i Tahiana nefa naleony aloha niandry. Vita ny sakafo.
- "Ka ianao moa izany Mlle Tahiana, notananay teto nefa mbola hiasa, tsy aleo ve aterinay."
- "Tsy mampaninona mihitsy ka!" hoy koa ity farany.
- "Sady lalantsika ihany ny toeram-piasàny."
Nifampijery tsara izy roa, samy menamenatra, i Hery etsy mipi-kelika fa nahita namana ho an’i Tahiana dia mba afaka amin’izay ny geja an-kolaka mahazo azy.
Nivoaka ny trano avy eo, mailamailaka ery i Feno namoha ny fiara, nefa hoy i Tahiana.
- "Ka tsy aleo izaho no ato aoriana fa izaho ange izany no miala aloha e!"
- "Marina izany," hoy i Feno, sady menamenatra ihany izy.
Tsy dia nisy niresaka firy aloha taorian'izay fa dia toa samy variana nijery ny zava misy tany ivelan'ny fiara avokoa. I Tahiana rahateo moa naka afovoany tao aoriana tao, hitan'i Fano tsara amin’ny fitarafana. Saika nifanojo matetika ny mason'izy roa. Naterin'izy mianaka teo ambaravarana mihitsy i Tahiana. Nivoaka ny fiara izy sady nisaotra no nanao veloma. I Fano tsy nahateny fa nihanahana fotsiny. Asa, raha azony atao ny niodina eran’antananarivo dia nataony.
Lasa izy mirahalahy mianaka, niteny amin’izay i dadafara.
- "Fa taiza letsy no nahitan’ialahy an’ireny sipa ireny le?"
- "Naman’ny bôfin’ny ankizy iny! sady dokotera ange iny e! Miady aminareo tsara mihitsy raha hiditra, sady mbola tsy manambady."
- "Milay kosa izany, ao amin’io farmasia io izany no ahitàna azy."
- "ié ! fa izy manana ny biraony any ambony rihana fa tsy eo am-pivarotana."
- "Mihetsiketsika ianao ry Papa an!" hoy i Hery nananihany an’ity rahalahin-dRainy.
------------------------
Maivamaivana ery i Alexia avy nanoratra ho an'i Hery teo. Lasalasa eritreritra teo anoloan'ny solosaina, nandrevorevo ireo lasa niarahan'izy roa. Ny fotoana nahalalany an'i Hery voalohany, nitsena sy naka azy tany am-pianarana. Ny oroka voalohany nifanaovan'izy roa, tsy ho hainy adinoana. Maika moa fa ilay andro niraisany tamin'i Hery voalohany? naharary nefa toa nahasambatra ihany koa. Izany mivoaka kely ny renivohitra rehefa faran'ny herinandro, aoka fotsiny, sangisangy, resadresaka, orokoroka... " Rehefa any amin'ny toeram-piasana vao miditra maraina izy izao no afaka mamaky iny mailaka iny. Toa tsy andriko ery izay hahenoana indray ny feony. Sa andramako antsoina amin'ny findain'i Neny ihany re rehefa avy eo e?" hoy izy tany antsainy tany sady velontsiky kely irery teo izy nefa koa toa nisento tokana. Mbola tsy tonga ry Malala, ny famantaran'ora koa toa nihisatra dia nihisatra. NIvezivezy nitety ireo pejy isankarazany teo amin'ny vohin-kalam-pifandraisana teo aloha izy. Nidikidirany daholo izao karaza-tranonkala rehetra izao, indrindra indrindra fa ny mahakasika an'i Gasikara sy ny vaovaony. Tafatsofoka tany amin'ny wanadoo.mg no niafarany ary dia tadidiny tampoka ilay adiresy mailakany iray hafa nampiasainy fony izy niserasera tamin'ny karazan'olona sy naneho karazan-kevitra tao amin'ny forum. Adiresy nifandraisany tamin'olona iray izay namboraka ny olany ara-pitiavana taminy, ary nomeny toro-hevitra.
Nosokafany io mailaka, io eny, nanoratra indray ilay tovolahy, efa mailaka telo no avy aminy. Novakiany ... Arahaba, fialan-tsiny, fiangaviana ny mba hanomezana torohevitra azy indray no fehezanteny maromaro niantombohany. Novakiany ... Solafaka indray aho ry Tiana, manahy aho ny tsy ho tafarina intsony, ...., vehivavy ianao, inoako fa afaka manome toro-hevitra ahy satria ianao afaka mipetraka eo amin'ny toeran'ilay olon-tiako. ...., ianao no afaka amborahako ny rehetrako ....
....
- "Andray, dia mbola niaraka ihany kay izy sy ilay rafozany notantariny tamiko farany .... an! ny naman'ilay rafozany hatramin'ny fahazaza koa ve nanaovany firaisana aranofo? Tsy azoko, aleo hoe averiko kely .... tena marina. ... Mba lehilahy tsy vanona koa ity ka, saingy izaho ve moa hiteny azy izany tsy ho asa. Aleo tohizana ny famakiana " Saika namoy fo i T, (izay marihiko fa mpitsabo), ilay naman'ny rafozam-baviko raha vao tsy nety sy nandà mafy ny hiaraka taminy aho." Iee! Raharaha tadiavina ny anao izany ry tovolahy koa. Raha tena te hanohitra ny fakam-panahy marina ianao dia vitanao izany, saingy ianao mihitsy koa no mankafy ilay toetra ratsy, tsss ...."
- "An!...loza ity! ... Andriamanitra o! ... Inona ity lazain'ity? ... notohizany: " ny silipon'i T. adinony tao amiko, nivalombalona tany anaty lambam-pandriako no hitany raha iny izahay avy niray iny. ..... Nirifatra tsy tana izy .... voan'ny lozam-pifamohivohizana ny alina .... tsy maintsy nalefa notsaboina any an-dafy...."
Maizina tamin'i Alexia ny tany aman-danitra. Te hitomany izy, nefa tsy nahalatsa-dranomaso. Te hikiaka mafy izy, nefa toa kenda tanteraka, nitambolombolona be ihany ny tao anatiny. Niondrika moramora izy. Navokony mafy ny totohondriny havia, ny tanany havanana kosa namihina mafy ilay totozin'ilay solosaina nampiasainy.
- "Tsia an! Tsy marina izany e, tsy mino aho," hoy izy nanomboka nifokofoko. Tena i Hery io. Lehilahy tsy vanona, sssh ... tsy mataho-tody sssh... tsy vanona... hheinnnn.... Hay an'i Tatie Tahiana izany iny? ...iny no naman'i Neny, sady mpitsabo, tsy nampoiziko hheinnn! Ranomaso tsy ranomaso amin'izay no nameno ny tavany. Ambonin'akanjo sendra nihantona teo an-damosin'ny seza no notakariny namafana ireo ranomasony mipatrapatraka. Lehilahy tsivanona, tsivanona izay no naverimberiny.
Rehefa avy nanala ny fony elaela teo izy dia... mba tonitony ihany.
- "Noho ianao no efa saika namoizako ny aiko farany teo. Sanatria ny mbola hamoy fo noho ianao ry Hery, tsy mba hiova raha ianao. Tena tsy misy ilàna anao. Nateraka tsy ho vanona angamba, mandratra ihany koa izay rehetra sendra anao. Mieritreritra ny tsy mba ho tratran'ny aloka ianao ry Hery nandrintra ny taona maro niainanao, ka izao tsy mba aloka intsony no hahazo anao fa dia ny aizina mandrakizay. Aizim-pitiavana, manodiava anao ny mahazo ahy sy izay mety ho efa nataonao koa tamin'ny karazam-behivavy rehetra hafa manan'alahelo aminao."
Na dia niezaka ny hampitony tena mafy aza i Alexia, dia toa azony sary an-tsaina izany ny firaisana ara-nofo niarahan'i Hery tamin'i Malala, tamin'i Tahiana, niserana tao an-tsainy koa vehivavy hafa. Ireny nahasambatra azy tamin'i Hery ireny, hay nahasambatra olon-kafa koa, noheveriny fa izy irery. Indraindray tsapany ho voatsindrona mafy ny fony dia mitomany izy. Indraindray mihevitra ny tenany ho vendrana izy ka voafitaka, dia manome tsiny kely ny tenany. Indraindray toa mahatsiaro izy fa voazimbazimba sy voaviravira ny vatany, dia kiriko sy misafoakan'ny hatezerana. Nitsangana izy, nivezivezy eran'ny trano, tsy hitany izay ho sarangotina.
- Te hamaly faty azy aho. Tahak'izay aho tsy nandefa iny mailaka iny, tahak'izay ity aloha no nosokafako izay vao ny tena ahy. Hamaly faty aho ve? amin'ny fomba ahoana anefa? izaho aty, izy any, soa ihany aza aho fa aty lavitra aty! Aleo izy ho any. Tsy hiantso azy aho, tsy hanoratra ho azy intsony, tsy te hanana fifandraisana aminy intsony aho na dia kely aza. Tsy maintsy mitraka aho, hoy ahy sy ho an'ny ho aviko manontolo. Tsaroako ny tenin'i Profesora Mahefa tamiko. Tazomiko ho ahy samirery izao trangan-javatra izao. Iza moa no mba azoko itokiana? Ny reniko, olona tokony ho faran'izay akaiky ahy aza no toa lasa vahavaloko voalohany? Eny e! tsy naloaky ny kibony aho. Izany angamba no nanaovany ireny. Tsy te hanome tsiny azy aho. olombelona ihany ny olombelona, mitoetra foana ny hoe "nateraka" sy "tsy nateraka" na dia tsara fo sy toetra aza ny olona."
Nandinika ny fiainany manontolo teo izy. Nisaina kely ny zava-nitranga taloha notantaraina taminy. Ny amin'ny TENA FIAINANY.
- "Indrisy! nahoana re ry Neny no dia nandao ahy ianao e! Any ianao izao mahalala ny manjo ahy rehetra. Neny a! ampio ny zanakao, inona no tokony ataoko? aiza no tokony izorako? Neny a! tsy afaka ny hiverina ety an-tany intsony ianao. Eny fa na dia izay aza ny faniriako faran-tampony izao. Tarito any amin'izay raiko niteraka ahy aho Neny a! Mahatsiaro loatra ho irery aho eto amin'ity tany fandalovana ity. Tafasaraka samy mbola tao anatiny fitiavana tanteraka hono ianareo, mino aho fa ho tia sy hanaiky ahy zanany izy e! Andriamanitra o! Mino aho fa izao no fotoana tokony mba ahalalàko izay tena raiko niteraka ahy, mahatsiaro ho irery loatra aho.
Loulou ([email protected]) & Tadiom-pitiavana ([email protected])
| « | Jiona 2006 | » | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Ah | At | Ta | Ar | Ak | Zo | As |
| 1 | 2 | 3 | ||||
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
- Desambra 2006 [1]
- Oktobra 2006 [5]
- Septambra 2006 [5]
- Aogositra 2006 [7]
- Jolay 2006 [7]
- Jiona 2006 [13]
- Mey 2006 [17]
- Aprily 2006 [22]
- Martsa 2006 [11]
