Nihisatra velona tsy nisy ohatr'izany anefa ny famelona ity masinina, hany heriny nitsangana nandehandeha eran'ny trano nanangona ireo antontan-taratasy tonga avy any amin'ny paositra. Raha mbola variana nijery izay anjarany tamin'ireo valopy ireo izy dia indro i Haja niditra ny biraony velon-tsikitsiky tsy nisy ohatr'izany...
- "Ka ahoana Rahery lay rahariva a! lasa izao izany an?"
- "Raikitra ka!" hoy i Hery namaly azy...
- "Ary toa tsy falifaly ialahy? misy olana indray angaha ilay rahariva? tsy maninona ange leitsy raha hahemotra fa iaraha-mahalala ny mbola mahasahirana an'ialahy fa..."
- "An an, atao ilay rahariva ka!" hoy i Hery nanapaka azy, " saingy izao misy olana leitsy eo aminay mitsam ka..."
- "Hery a, aleo rahatoandro isika roalahy miara-misakafo dia tantarao ahy izay mahazo an'ialahy!"
- "Mety mihitsy izay," hoy i Hery nisento kely! "alaivo eto aho dia miaraka isika!"
Dia samy namonjy ny asany izy roalahy iny maraina iny. Nieritreritra teo i Hery dia naleony indray tsy nandefa hafatra satria fantany tsara fa tsy hampiova inoninona izay fampanantenana na fitoriana fitiavana mety hosoratany eo. Nikatroka namita ny asany izy iny maraina iny ary tamin'ny mitatao vovonana katroka dia tonga i Haja.
- "Ndao ary e!"
Nandray ny palitaony i Hery dia lasa izy roalahy nidina hivoaka ny toeram-piasana. Teny andalana i Hery dia nanomboka nitantara tamin'i Haja ny zavatra rehetra nitranga hatramin'izay. Toa an-tsianjery sisa no hanafaran'izy roalahy ny sakafony, ny famonjeny latabatra ary ny fihinanany. Ny resaka tsy nijanona mihitsy.
- "Dia izany leitsy no mitranga a! tsy afaka mihaona intsony izahay fa Ratrema eo foana...izay angamba no vita ry Haja, kanefa izahay leitsy mbola mifankatia ihany."
- "Hay ve leitsy? dia tsy mino aho leitsy hoe Ratrema iny no lasa ohatr'izany!" tena olona tsongoin'olom-bolo mihitsy leitsy izy iny sady ramorabe hatrizay niainany...nisy nahazo azy angamba leitsy fa tsy mino aho!"
- "Minoa ahy ialahy ho'aho fa ny masoko roa ireto no tena nahita azy! ny olako izao dia ataoko ahoana ny hahita ilay olon-tiako? izay nahazo an-dRatrema any, c'est le cadet de mes soucis raha tian'ialahy ho fantatra!"
- "Ka raha antsoina izy l'ty rahariva ho any amin'ny fetintsika?"
- "Te-ho-tapa-doha angaha aho amin'ialahy? he aza leitsy amin'ny andro atoandro, efa tsy azoko atao ny mahita azy, ary maika fa ny alina?"
- "Ka angaha ialahy no hiantso azy?"
- "Fa iza?"
- "I Vero leitsy a! hiaraka izahay mivady dia i Vero no maka azy ao an-tranony! sa ahoana?"
- "Dray!!!! iny indray no tsy noheveriko! mety hanao izany ve leitsy ialahy?"
- "F'angaha leitsy izany sarotra? antsoiko izao dia izao i Vero dia amin'izay izy tafahomana mialoha haka ahy eto. Ialahy kosa tonga dia modia mikarakara izay atao...sao misy tian'ialahy hoentina aloha?"
- "An an, izay indray aloha tsy misy olana e!"
- "Eny ary fa dia rahariva izany e! ndao indray aloha hanompo patirao kely, azon'ialahy angaha ny anjaran'ialahy tamin'i Sefo?
- "Hay, ilay solosaina ve?"
- "Ie!"
- "Oadray leitsy, tena tsara leitsy ilay izy a! sady mora ampiasaina...tsy mihainohaino intsony leitsy rehefa ao an-trano ko!"
- "Izany ho'aho, vita hatreo ny famadibadihana tele rehefa ratsy ny fandaharana! Hahaha"
- "Aza atao fantatr'i Sefo hoe zavatra hafa ange leitsy no tena ampiasantsika ity zavany fa asa angamba, hahaha!"
Nikakakaka nihomehy izy roalahy niditra niasa ,ary tsapan'i Hery fa maivamaivana ohatr'izany izy iny tolakandro iny...
Nitsikitsiky tsy nisy ohatr'izany i Vero nitsena ilay olon-tiany iny hariva iny. Faly loatra ny fony fa efa ela izy roa izay no tsy mba nivoaboaka namonjy fety, eny fa na dia nisakafo ivelan'ny trano aza dia efa tena tsy tsaroany intsony ny daty. Samy sempotry ny asany koa moa dia tena zara aza tonga ao an-trano hitsotsotra, hany ka tsy tsaroana intsony ireo fahafinaretana ilain'ny saina rehetra. Ny tena loza aza dia hatrizay andro vitsivitsy nahazoan'i Haja io solosaina azo lanjalanjaina io dia tsy hitany intsony ny tokatranony. Asa loatra izay manintona azy ao. Ny an'i vero moa dia efa tena leo ny masony mijery ireny tontonlon'ny andro ka fadiany mihitsy ny hariva ny manohy izany any an-trano.
- "Manimanitra ny vadiko izany androany hariva!" hoy i Haja nanoroka azy
- "Ka hiaraka aminao tsinona ko! sady raha mitondra vady daholo ny namanao, sao dia izaho no ratsy indrindra any!" hoy i Vero nananihany.
- "Mmmh! aza miteniteny foana moa" hoy i Haja nijery ny vadiny tamin'ny masom-boromailala...
- "Ndao voahy ny fiara ry Haja fa tsy eto amoron-dalana eto no hanao izay hahababo ahy a!!!"
- "Koa maninona? efa ela ange aho no tsy nisangisangy ohatr'izany e," hoy izy namoha ny varavarana ilany ary nampiditra ny olon-tiany tao anaty fiara, dia iny izy nihodina hamonjy ny toerany.
- "Ouffff," hoy i Vero tany an-tsainy! tena ohatry ny hafana izany anio alina izany an! dia niainga ry zareo. Teny andalana anefa dia raikitra ny resaka momba an'i alexia ka nikaroka izay hevitra mety hahomby hahazoan'ilay tovovavy hivoaka hanaraka azy ry zareo.
- "Mivavaha mafy tsy ho ato Ratrema," hoy i Haja nivavabavaka!
- "Fa angaha isika tadidiny? efa tamin'ny fetin'i Alexia taloha ela be iry ange isika no taty e! koa raha tsy inona izy ko hahatsiaro an'izany intsony! sady izaho irery anie no hiditra any e!"
- "Dia mahereza ary ko!" hoy i Haja nampahery, "tadidinao tsara ve izay tokony holazainao?"
- "Aza matahotra! na mpilalao sarimihetsika aza tsy mahay noho izaho!" hoy izy nanokatra ny boati-manjamasony hijery ny fitaratra keliny hanitsy ny tarehiny.
Nony tonga teo ambavahady dia nitsikilo kely aloha i Vero ary hitany ny fiaran-dRatrema fa efa teo. Natahotra kely ihany izy kanefa nahitsiny ny akanjony dia nampanenoiny ny kiririoka fanairana.
Poa toy izay dia nipoitra i Zefa.
- "Manao ahoana Tompoko? iza no tadiavinao azafady?"
- "Mitady an'i Alexia aho!" hoy i Vero nitsikitsiky.
Tonga dia novohan'i Zefa ny vavahady ary niditra i Vero. Akanjo lava mainty marara-tena no teny ankodiny ary ny vololavany navelany hiraraka manaraka ny lamosiny mitanjaka kely indreo ahofahofan'ny rivotra mitsoka hatreny antokontanindry Ratrema mianakavy. Toa lavitra dia lavitra ity lalana taminy noho ireto kiraro avo fanahy iniany nanaovana iny hariva iny noho izy hamonjy lanonana. Tsy noheveriny loatra manko ny handeha tongotra toy izao... raha izy lasam-binany naneninenina tsy nivatsy kapa iny, hay i Ratrema efa nijoro teo anoloany mandinika mafy azy hatrery alavitra ery...Ny tanany ampaosy, ny kibony somary narosony ary ny masony mijery dia mijery, toa azon'andriamby!
- "Manao ahoana ianao ry Mademoiselle.....iza moa?" hoy Ratrema nitsiky taminy sady nanamboamboatra molotra ery...
- "Manao ahoana ianao Tompoko! efa Madame aho ka! Vero no anarako!"
- "Hay! faly mahafantatra anao Madama, fa iza no tadiavinao?"
- "Mitady an'i Alexia aho Tompoko" hoy izy "...ianao no Papany?"
- "Ie, izaho no rainy, ary ianao?"
- "Namany aho, namany taloha elabe saingy nandeha kely tany ivelany aho ka efa ela izahay roa no tsy nifankahita. Sendra mandalo eto antanindrazana aho izao ka niezaka ny niantso azy kanefa tsy mandeha intsony angamba ny findainy ka naleoko tonga aty haka azy fa hanao fety aho rahariva, sa tsy azo atao?" hoy i Vero mody nihakanakana
- "Hay! mandrosoa aza ianao ry ...Vero moa? mandrosoa fa ampanantsoiko izy..."
I Alexia anefa nandritr'io fotoana io dia teny andavarangana ary naheno tamin'ny antsipirihiny izay resaka nataondry zareo.
- "Inona no hosotroin'i Vero?" hoy Ratrema nikoropaka naka vera sy niantso ny mpanampiny hiantso anjanany vavy.
- "Aoka izao Tompoko," hoy izy nisakana an-dRatrema...tsy ho afaka hijanona ela aho fa ny vadiko miandry ahy ao ivelany ka sao dia ela loatra aho!
nitebiteby anefa izy sao ity i Alexia tsy hahazo resaka ka ho potika eo ity tetika efa natao tsianjery maimbo...ho afa-baraka eto marina! hoy izy namihina mafy ny poketrany...
Ny mason-dRatrema dia tsy niala teny amin'i Vero mihitsy na indray mipika aza, hany ka tsy hitany akory ny fijaikojaikon'i Alexia niditra ny efitrano fandraisam-bahiny sy ny py maso lavareny nataony an'i Vero hilazany ankolaka fa efa takany ny tiany hambara...
- "I Vero!" hoy izy mody nihazakazaka sady nanoroka ity farany...
- "Alexia!" hoy izy roa nifamihina mafy...
Raha mody nikiakiaka i Alexia nifalifaly tsy nety nijanona dia nanararaotra ny tabataba nataony i Vero nibitsika teo ampotontsofiny fa lalaovy hatramin'ny farany ny teatra...
- "Ka ahoana? ela be izay, taiza marina indry ty e?" hoy i Alexia
- "Tany Frantsa aho akia, dia nanambady tany! hoy i Vero, fa tonga eto izahay dia nahatsiaro andry dia izao..."
- "Faly be aho!" hoy i Alexia nihinjaka kely mihitsy...
- "Nandramako nantsoina indry hatry ny maraina tsy mamaly sa efa niova numéro?"
- "Na izaho koa aza," hoy Ratrema nitsatsaingoka tsy mety mahazo azy tato ho ato!!!"
- "Ndana reitsy miomana indry fa dia asaindry zareo indry rahariva! mandehana mihitsy aloha manova saina kely fa tena hatsatra kely mihitsy! mandehana miakatra haingana!"
Lasa nihazakazaka toy ny tadio Razazavavy niomana.
Tsy andrin-dRatrema izay hidifian'i Alexia hanohizany ny resany amin'i Vero...
- "Ka aiza ianareo no mamantana izany izao?"
- "Any amin'ny rafozako izahay izao," hoy izy niondrika tsy te-haneho hoe mandainga.
- "Hafiriana ianareo no eto?"
- "Iray volana ihany ka," hoy i Vero nitsangana nialaala satria hitany manindry azy mafy ny mason-dRatrema.
Nipoitra ihany i Alexia ary nofihininy ny tanan'i Vero...
- Amin'ny firy no vita ny fetinareo?"
- "Asa," hoy i Vero nijery famantaranandro..." tsy misy lera," hoy izy nijery nahitsy andRatrema...
Tsaroan-dRatrema fanina kely ny masony nijery ity vehivavy izy... eny ary, vehivavy lehibe ianao anaka ka matoky anao aho...na amin'ny firy ianao no hody na amin'ny firy dia tsy maninona..."sa alaiko any? aiza moa ianareo no handeha?"
- "Any Ivato ny rafozako no mipetraka," hoy i Vero fa lavitra loatra ny lalana ka aleo ihany izahay no hanatitra azy... "Lasa ary izahay fa veloma tompoko."
Toy ny voan'ody Ratrema fa dia tsy nanankalahatra mihitsy teo anoloan'i Vero. Nitsoriaka toy ny mpangalatra izy roa vavy nivoaka tao...
- "Moramora ry Alex," hoy izy fa avo be ny kiraroko ka tsy zatra aho sady toran'ny hehy izy.
- "Fa taiza indray no nahitanareo hevitra sahala amin'izany e?"
- "Anontanio i Haja!!!"
- "Ary inona no noresahin'i Papa taminao teo?"
- "Enquêtes be tsy nisy ohatr'izany, saika hibaradaka aho!!!"
- "Ary ho aiza isika e? toa mihaingo be ity i Vero? izaho koa voatery nanao akanjo tsara fa sao dia tratran'i Papa hoe tsy miady ny baolina!!! mbola tsy nandainga taminy aho raha tsy androany!"
- "Ndao ry alex fa hifety isika a!!! ndao!"
Efa hendratra ery i Haja tao anaty fiara vao nipoitra izy roa vavy. Nanahy be ihany izay mety fandehan-javatra tao anaty villa be tao izy ka nila ho gila mihitsy ny masony nivezivezy nitsipalotra teny amin'ireo retroviseurs rehetra.
Mbola nihomehy ihany anefa i Vero sy Alexia niditra tao anaty fiara. Poa tsy teo dia namelona ny motera i Haja ary nimaona niridana.
- "Mba moramora re ianao ry Haja fa inona ary ity mandeha mafy ity? ohatry ny mandositra!"
- "Ka ianareo roa aza nihazakazaka ery namonjy ahy ko! ka nanao ahoana?"
- "Eee, nilamina iny aloha, ny fety indray izao eritreretina." Hoy i Vero namihina ny sandrim-badiny.
- "Fa fety inona?" hoy i Alexia gaga...""f'angaha tena misy ilay fety e?
- "Oadray, andao ianao manaraka anay dia aza be resaka intsony! avoahy ny manjamaso dia ataovy manja be mihitsy fa sao tsy tian'ny akamako intsony eo..."
- "I Hery ve? aiza i Hery?" hoy i Alexia nihoraka
- "Any aminy izy ka! ho any isika izao fa milamina aloha ianareo roa vavy fa tsy concentré mihitsy aho mitondra fiara!"
Vetivety izy ireo dia tonga teo anoloan'ny tranon'i Hery. Efa manakoako hatrany ivelany ny hirahira sy ny fihomehezana.
- "Ary efa be olona be ato izany an!" hoy i Haja nitringatringa nijery tety ivelan'ny tamboho..."andao tarito ny lalana ry Alexia fa ianareo anie no tompon-trano e!"
Dia niditra izy telo mianadahy ary inty i Hery efa nijoro teo ambaravarana mitsena andry zareo.
Oroka lavareny ny azy roa teo, ary toy ny tsy nisy ry haja mivady...
- "E e e!" hoy i Haja sady nikohokohoka kely izy... "tsy aleo izahay aloha hiditra vao manohy indray ianareo?"
- "Manao ahoana i Vero! adray azafady ry ireto!" hoy i Hery nihomehy sady nandray tanana an'i Vero izy. "Ialahy ry Haja efa hitako tontolon'ny andro fa ndana miditra a!"
- "Andao ry Vero sao dia tazoniny ho azy eo koa ianao a!" hoy i Haja nananihany.
Niditra daholo izy efatra ary hay efa tonga teo daholo ry Andry sy Niry ary i Fidy sy Hanitra namandry zareo anisan'ny tratra antso ho avy io hariva io.
Nony vita ny présentation dia samy naka ny toerany ry zareo. Kelikely ihany moa ny efitrano kanefa dia nezahin'i Hery nahisaka daholo ny entana hampisy malalaka teo ampovoany hahafahana mandihindihy.
- "Sao misy hanampiana an'i Hery?" hoy i Alexia nitsangana nankany andakozia maika hiresaka amin'ny olon-tiany sady te-hamantatra bebe kokoa ny anton'ity fety ity.
- "Raha manaiky hifamihina amiko androany alina tontolo dia mahazo mijanona eto," hoy izy nitsiky malefaka.
- "Izay fotsiny?"
- "an an tsy izay fotsiny, dia manaiky hiara-mandihy amiko irery, sy....
- "Sy inona koa?" hoy i Alex nangata-maso be tsy nisy ohatr'izany...
- "MMMhhh! sy sy ahoana re no ilazako azy e? sy mmmhh mannaikkky hijannnona aty amiko rehefa lasa ireo olona manelingelina antsika ireeeeo?"
- "Dia hanao inona isika?" hoy ihany Alexia niandrandra ny molony teo ambany saokany.
- "MMhh, dia holazaiko eto ve? manjary lany tsiro sahady!!!" hoy i Hery nihomehy kely.
- "Entrée fotsiny no ilaiko ka!" hoy i Alexia nanoroka azy fa tsy nahandry intsony.
Niditra tampoka anefa i Haja hamoaka izay tavoahangy vitsivitsy novatsiany avy any...
- "Oadray, azafady fa mbola manelingelina indray aho" hoy izy mody tsy nahita.
- "F'ialahy ity leitsy toa ho problème ko androany alina koa!" hoy i Hery mody tezitra sady nandray ny plateau misy ireo voanjo sy sambosa. "Ary inona ity nentin'ialahy? efa ampy leitsy izay nomanikoa ato a!"
- "An an! fomban'ny gasy ny mitondra kely," hoy izy nihomehy, "sady mahakamo leitsy ny hitady mpivarotra indray rahalina raha tsy ampy a!"
Dia niverina tao amin'ny salon izy telo ary raikitra ny la mozika sy ny dihy isan-karazany. I Alexia sy Hery dia toy ireny mpivady vao ireny mihitsy fa mifamikotra mafy na mandihy na eo ambony seza.
Izy efatra mianadahy vahiny koa variana mihirahira sy mitendry gitara hany ka nahafinaritra dia nahafinaritra ny lanonana.
I Vero sy Haja kosa mitakoritsika ery anjoron-trano... tsy miady anefa na mifanazava fa mifantoka amina resaka hafa mihitsy...
- "Dia nanao inona anao marina izany Ratrema izany?" hoy i Haja nisikotra ambadiny.
- "Efa hoe ohatry ny mikoty mihitsy izy ry Haja," hoy i vero nanamafy izay efa nolazainy teo aloha...manadihady, manao fijery hafahafa...ohatry ny niboridana mihitsy aho ho'aho teo anatrehany! noheveriko fa mivaha ho azy mihitsy aza ny akanjoko!"
- "Dia variana mihitsy aho amin'izany ry Vero ka! vao aninkeheo i Hery no nitantara tamiko ny fiovan'ny toetran-dRatrema nefa dia tsy ninoako, fa ianao mitantara ity he manamafy izay nolazainy. Fa dia naninona loatra aza izy iny?"
- "Asa, mahatsiravina ahy ny olona toy ireny!" hoy i Vero tohina. " Mampalahelo ahy izay vadiny. He ity zanany gadrainy ao an-trano fotsiny nefa ny hadalany miharihary. Matim-behivavy!"
- "Marina ny anao" hoy i Haja nandray ny verany amin'izay.
- "Tena tiako hofaizina kely izany!" hoy i Vero mbola nanohy ihany...
- "Maninona? faizinao ahoana?"
- "Mbola mieritreritra kely aho..."
- "Aoka itsy ry Vero fa olona mahitahita ireny fa sao ianao tsy mahafaty biby eo ka ny rambony no tsy ho tanty! ary andao handihy fa efa ela loatra isika no nitokatokana teto... "
Nandihy slow nilamindamina izy roa ary nifamihina mafy. Ny sain'i Vero amin'io eo ampiheverana izay tetika maty paika hanafaizana an-dRatrema indray.
Nitohy ny fisotroana ary efa nanomboka nadeha ny rediredy isan-karazany. Efa mihohoka matory fotsiny i Andry sy Fidy hany ka sahirana ery izy roa vavy sakaizany avy iankinandry zareo. I Vero sy Haja mbola mitohy mihirahira sy mandihy teo afovoantrano, toy ny manenjika ireo fotoana laniny tsy mba nivoahany tato ho ato. Nifehy tena koa i Haja tsy hisotro loatra satria mbola hitondra fiara ary izy no mbola hanatitra an'i Alexia rehefa avy eo.
I Alexia sy Hery anefa indro nijaikojaiko niakatra tany ambony rihana, hanohy ny fety araky ny efa nikasan'i Hery azy. I haja sy Vero etsy mandihindihy sy mihirahira, misarika mafy ny sain’izay mbola tsy reraka any amin’izy ireo, handehanan’ireto vorona ankiroa mifankatia mba tsy hisy mpahita fa hikopaka elatra any ambony any.
Jiro teo an-doham-pandrianan'i Hery no hany nanazava ilay efitranony. Nohidian'i Hery avy hatrany ny varavarana. Nahatsiarovan’izy ireo ilay voaloham-pifankahalalàny ilay hazavana mitsilopilopy tao an’efitra.
Nifampiresaka izy roa :
- "Hery an ! nalahelo mafy anao aho.."
- "Izaho koa Alexia an ! mifona aminao mihitsy aho fa tena loza ity hadalako, ny fanomezana saro-bidy taminao no natolotrao ahy, nefa toa hadinoko tante…"
Nosakanan’i Alexia tsy hahaloaka ilay teny farany i Hery fa ny fanondrony no natohony teo amin’ny molony. Nanatona ny molotr’i Hery izy dia nifanoroka aok’izany. Niverina indray ilay fantsom-pitiavana nifanaovan’izy ireo tany Ambatofotsy. Tahaka ny hoe efa an-tanonany maro tsy nifankahitàna ireto olon-droa, ka pitik’afo kely monja dia ampy hampiredareda indray ilay afom-pitiavany nitambolonan’ny setroka matevina teo.
Poa toa izay dia nidaboka teo am-pandriana izy roa, maika ery nanala izay akanjo rehetra teny aminy, nifampikofokofoka tsy misy aok’izany ary tsy ela dia nihatakataka teny amin'ny sisim-pandriana ireo akanjony rehetra. Niakatra nipetraka teo ambony fen’i Hery i Alexia nony avy eo sady nihondrikondrika nanoroka ny tratrany. Niakatra moramora izy avy eo sady manafosafo indray ny tarehin’ity malalany. Novonoiny ny jiro ary dia nihanoka tao anatin'ny fahafinaretana tateraka izy roa. Efa ho amin’ny 2 ora maraina vao injay re ny varavarana nivoha, ny ao ambany efa mangina fa tena reraka tokoa angamba na i Haja sy Vero na ireo namana hafa.
Indreny olon-droa mijaikojaiko moramora mamonjy ny efitra fandroana. I Hery mitrotro an’i Alexia io, niditra ilay efitra, mbola mitohy ny orokoroka, niandry elalela kely, dia injay fa re ny fisasasasan’ny ny rano. Indro izy roa miara-mandro, mifamihina ery tondrahan’ny rano matimaty manala ny hatsembohana eny aminy. Tahaka ny nofo iray toa tsy te hisaraka mihitsy. Nifanaovany ny kosokosoka madinidinika amin’ny vatan’ny tsirairay. Vita izay dia, najanon’i Hery ny rano mikoriana, nosintoniny ilay lamba lehibe fifafàna, indro fa nikirazorazo ilay lamba fotsy iray, toa misy aloka mainty kely ao anatiny, ary misy tady kely mainty somary nivoaka teo amin’ny sisiny. Teo vao nikoropaka i Hery, ilay lamba famafàna amin’io efa anamainan’i Alexia ny vatany feno piti-drano madinika. Hendratrendratra ny anao lahy. Loza ity, tena maty harika mihitsy ialahy ity ry Hery, ahoana no hanafenako ity?
Nosintoniny ilay lamba fotsy nanarona teo, nataony haingana mba tsy ho hitan’ity malalany. Niezaka ny hamoriporitra iny dia hatsipiny eny an-jorontrano. Tsy tratra fa teo am-pisintomana azy no latsaka ilay atin’akanjo mitaditady kely.
Somary niondrika i Alexia, nijery ilay string mainty, taitra tampoka.
- "Hery an ! inona ity?"
Dia izay ilay voalohany nisantarako ny firaisana tamin’i Alexia, lozako raha manadino izay aho, natolony ahy ny tenany iray manontolo, nefa nolotoiko ny fitiavako, teo i Malala, izay namela takaitra tsy azo fafàna, dia izao indray ity Tahiana, tsy hahay hamela ny hadisoako mihitsy aho raha izay . . .
Aiza anefa izao i Alexia? Dia nanetsetra teo i Hery. Latsaka tamin’ny tany ilay sary misy ny malalany dia niondrika tao ambany fandriana izy, kanjo hitany tao ilay kitapo iray izay tsy dia fitondrany matetika.
Nosarihany dia nosokafany. Antontan-taratasy maromaro no tao, nesoriny, indro fa hitany teo ilay fanomezana mifono mangirana nomen’i Alexia azy ny alatsinainy hariva teo.
- Oadray, tena loza, tena looozzzzaa ! Ity no tena hadinoko tanteraka, tena tsy tao an-tsaiko noho ny fifamahoan-javatra tato anatiko. Adala mihitsy ialahy ry Hery. Tena tsy misaina, inona no ato?
Nosokafany, hay famataran’ora lafo vidy no tao, ireny marika malaza ireny.
Nisento tokana ity tovolahy, nanenina ity hadalany, tsaroany tamin’izay fa somary nisintona ny tanany roa i Alexia ilay tany am-piasàna ny talata maraina, tahaka ny hoe : misy zavatra tiany hojerena tao.
Tsikariny fa tsy novahako akory ity fanomezana ity, loza izany ; inona indray ity no hataoko. Ny andro efa tena alina.
Tena ataoko ambanin-javatra ilay malalako fa i Malalatiana indray no nahasomokitra ahy.
Tena very hevitra i Hery. Tsy nahita tory ny alin’iny fa nisaintsaina izay tokony hataony.
Famataran’ora tsara tarehy, marika malaza, lafo vidy : misy dikany manokana ity, hoy i Hery tsy nahateny. Nisy fotoana efa nilazan’i Alexia tamiko fa ny vola izay azony amin’ny tambim-pahasasarany rehetra, mikasika ilay fizaran’asany voalohany dia hatolony ho fanomezana ho ahy. Ary efa ela no nieritreretany mikasika ilay izy ka ampiany amin’ny tahiriny manokana raha tsy ampy ahazoany azy.
Somary sangisangy no nilazany izay. Izaho koa toa tsy dia niraharaha loatra. Inona tokoa moa, zanaky ny manan-katao izy ka zara raha iray ampahafolon’ny mandalo eo aminy izany, nefa...
Tambim-pahasasaran’i Alexia voalohany ity natolony ahy ity. Izany hadalako, dia tena maty harika, tsy nahatsiaro akory fa noheveriko ho zavatra tsy misy lanjany ity baoritra kely mifono mangirana ity. Hany ka ilay fatin-tsilipo nomen’i Malala indray no nataoko ambony.
Tena isaky ny misy masoandro mibaliaka izany amin’ny fiainako sy Alexia dia indro Ramatoa Malalatiana miaraka amin’ireto zanako mianadahy kely mitondra rahona sy zavona manakona ny lalanay, ary mandrakotra haizina sy oram-baratra mampitampify anay anaty orana?
Izao mahazo ahy izao mihitsy ilay ataon'ny olona hoe ny nenina tsy eo aloha hananatra, fa aoriana handatsa. Raha izay tokoa aho mantsy no nandà an’i Malala tamin’iny voalohany iny, dia tsy tahaka izao ny mahazo ahy.
Nipitrapitra teo ambony fandriana teo izy. Ny valin-drihana no nobanjininy mafy. Tsaroany tampoka ny fahabangan'ny reniny izay efa vovoka izay mba hany fitantarany ny fahoriany. Izao izy irery no ao an-trano, ny olon-tiana nantenaina tsy afaka ifandraisana akory, ka inona no hatao? Raha teo akaikiny tokoa matsy ilay malalany dia tsy tahaka izao mihitsy izy.
Te-hatory mafy izy noho ity fahoriana miampy adin-tsaina vaovao mianjady aminy. Efa reny vizana ny tenany nefa ny lohany tsy mitsahatra ny mihevitra izay tokony hataony.
Tampoka, niarina izy dia nanokatra ilay kitapo misy ny solosainy, natsofony ilay fitaovana mampifandray ilay vatakely tamin’izao tontolo izao, dia nikasa handefa hafatra tamin’i Alexia izy :
Tsy hitany anefa izay hosoratana, naveziveziny teo ilay tsipika kely, sokafana izao karazan-dahatsoratra hangalàna hevitra izao, tsy nahita hosoratana izay voasoratra nofafàna fa tsy nahafa-po. Najanony aloha ny fifandraisana ; dia nidina tany ambany izy nisotro rano. Vao tafaverina teo izy dia nahagaga, fa toa naniry tao aminy ny aingam-panahy hanoratra ka izao no vetsovetsony:
« Alexia,
Raha nandinika aho ny andro sy ny taona rehetra niainako,
Dia tsaroako fa ianao, no hany tokim-pitarainako.
Eto aho vao mahatsiaro fa ny androko hatrizay
Dia tsy nafoiko ho anao akory, fa nataoko alasafay.
Diso aho hatramin’izay, eny tena diso koa !
Ka ny fitarainanay dia mba henoy tokoa.
Ampio aho mba hijery, ilay fitiavanao madio
Aza avela hanirery, fa ny hafatro valio.
Eto aho vao mahatsapa, izato fanomezanao,
Fisaorana tsy ho voafafa no atolotro anao.
Miala tsiny re ry aiko, fa izao vao nahatsiaro
Fa torovana ny saiko, noho ireo adiny efa maro.
Koa veloma sy masìna, izany havako izany
Veloma fa ny faniriana, dia ny hahita anao hatrany ;
Ka ny tsy ampy hamenoako ny fiainako amin’izao
Dia tsy inona rahavako fa ny ho eo anilanao !
>>>>>>>
Nitsiky sy nisento izy raha vao nanoratra ilay fehezan-teny farany, tsy hay intsony na aingam-panahy avy aiza no nahavitany izany fa toa endrika hafa mihitsy no nivoaka tamin’i Hery. Naveriny indray ilay fifandraisana dia nalefany ho an’i Alexia ity tononkalo mahafinaritra ity. Tsy tsaroany akory fa efa amin’ny iray ora sy sasany maraina tamin'io fa sento sy tsiky no nandehanany natory, manantena ny hahita ity malalany any anaty nofiny mahafinaritra any.
Efa mazava ny andro vao taitra i Hery, nosokafany ny varavaran-kely, injany feom-boronkely mahafinaritra misiotsioka ery manainga anao fa andro mahafinaritra ny anio. Toa lasam-borona ny anao lahy, asa, mieritreritra lalina izay fandraisan’i Alexia ilay hafany omaly, na vao maraina, teo koa angamba izy. Naleony aloha tsy nelingelina amin’ny antso samihafa fa aleony mihitsy ny antson’i Alexia no hiraondraona voalohany na amin’ny finday na amin’ny antso an-tariby.
Kanefa, vita omana hiasa ihany izy, tsy mbola nisy aloha, mety mbola tsy nanokatra ny solosainy akory angamba ilay mamin’ny fony.
Tonga tany am-piasany izy afaka ora iray, tsaroany tampoka i Tiana, ilay nampahatsiaro azy fa mety misy fisaorana tsy nataony an’ity malalany. Asa tokoa fa nanana fahatokiana be an’ity mifandray aminy vaovao ity i Hery, nalefany ny hafatra voalohany araka ilay efa noresahina omaly, kelikely, injay fa namaly ;
Hery :-Manao ahoana i Tiana, tena misaotra be dia be !
Tiana :-Manao ahoana i Hery, misaotra noho ny inona ?
Hery :-soa fa teo ianao mampahatsiahy ahy ny tokony hataoko, tena nisy zavatra adinoko tokoa fa nanome fanomezana ahy izy talohan’ilay disadisa tao an-tranon-dry zareo ny alatsinainy teo, fa tena hadinoko.
Tiana :-Marina ve, Dia inona ilay izy ? Sao dia zavatra sarobidy.
Hery :-eny tokoa, fa ahoana ?
Tiana :-izay ary ilay efa nampoiziko !
Hery :- ???????
Tiana :-Dia inona no nataonao ? Efa nilaza taminao aho fa misy vehivavy sasany, tsy izy rehetra akory, rehefa manome fanomezana dia tena ataony amin’ny fony tanteraka kanefa tahaka ny tsy noraharahianao akory. Alatsinainy, tsy androany ve vao tsaroanao. Adala mihitsy ianao ity !
Hery :-Tsia an, omaly alina !
Tiana :-ka na androany na omaly, efa tara be foana. Dia inona izao no ataonao ?
Hery :-Efa nisaotra sy nifona taminy aho tamin’ny hafatra nalefako.
Tiana :-hafatra tahaka ny inona, mba avereno soratana eto hoe :
Hery :-Tsy tiako holazaina fa tiako ho anay irery !
Tiana TP !
Hery TP ahoana ? Tsy azoko !
Tiana :-Miangavy re ! izay no dikany.
Hery :-Tononkalo ilay izy, sady lasa tsianjeriko aza !
Tiana :-avereno soratana eto ary e !
. . . . .
Dia naverin’i Hery teo indray ilay tononkalo efa zary raikitra ao anaty masony. Vita izay dia hoy i tiana :
Tiana :- Oh ! tena tsara, tena miaiky aho. Raha mba ho ahy no anaovana tononkalo tahaka izao !Fa tena ianao ve aloha no nanoratra io e !
Hery :-Tena izaho fa tsy haiko mihitsy, ohatran’ny hoe : nisy hery hafa izany nanosika ny saiko hahavita io ! Dia ahoana, antsoiko ve i A. efa tsy andriko mihitsy ny haheno ny feony !
Tiana :-Aza maika aloha, sao mbola tsy hitany ny hafatrao dia hibitaka tsy afa-tavony eo ka vao mainka hisy fiantraikany ratsy. Aleo izy no hiantso na hitady anao. Tadidio fa ny fitiavana dia mahari-po hoy ny ao amin’ny Baiboly.
Izay fa lava loatra ny resaka. Azonao andefasana ny hafatrao ihany aho raha misy fiovàna. Veloma ry poety.
Nitsiky kely fotsiny i Hery dia nanomboka nandray ny asany efa mitobizika fa faran’ny volana ity andro. Mbola eo ihany koa ilay revy be omanin-dry zalahy rahariva.
Kanefa tsy mba niantso azy mihitsy i Alexia ny tontolo andron’iny. Toa zary niverina tamin’i Hery indray ilay fahanginany hatry ny alina teo.
Dia nihainohaino teo i Hery iny tontolon'ny andro iny, tsy hafatra, tsy antso antariby voarainy...tsy sahy miantso anefa satria matahotry ny mety ho fandraisan'i Alexia izay andro vitsivitsy tsy nandrenesany inoninona izay, indrindra ilay fisaorana, zavatra bitika indrindra amin'ny fahaiza-miaina. Ataony ahoana moa no hiteny hoe omaly anie ity fanomezana nomenao ahy iny vao nosokafako... Nandeha nody nijaingijaingy izy nony hariva ny andro. Teny andalana dia reny mangidihidy azy ny tongony te-hivily lalana hijery ny olon-tiany any an-tranony, nefa matahotry ny hihaona amin'i Malalatiana indray izy dia naleony nanamboatra saina. Raha izy handeha handray fiarampitanterana iny no injay avy tao aorianany nisy kiririoka naneno, niherika izy ka indro ny fiaran'i Malala no teo...May toy ny nodoran'ny afo i Hery! kaody tsy nisy ohatr'izany izy, nefa koa toa nitambolona tao anatiny tany amin'ny lalina indrindra ilay fahatsiarovana... "dia mbola resy indray ve ialahy ry Hery" hoy ny feon'ny fieritreretany...
Raha mbola nisalasala teo izy dia indro nipoitra avy any ny fiarabe mpitatitra. Tsy niherika intsony i Hery fa ny lalana nody no nasiany olona..."ao ivohoko ianao ry Satana" hoy izy sady niditra ity fiaram-bahoaka hitondra azy mody.
Teo ampamohana vavahady dia gaga izy nahita valopy kely nisisika niloko mavokely. Tsy nisy soratra afa-tsy hoe "Hery" teo ivelany. "mbola i Malalatiana sy ny hadalany indray izao ity" hoy izy nanipy ilay valopy teny antokotany. Niditra ny trano izy, ary niomana ny hahandro sakafo. Injay fa latsaka ny orana tany ivelany tany...nilatsaka koa ny ranomason'i Hery. Niverina tao an-tsainy ny reniny. "Toy izao izy miandry ahy isan-kariva", niverina tao an-tsainy koa i Alexia sy ny fitiavany...Nigogogogo mafy izy sady nikiaka hoe" Andriamanitro o, fa naninona re aho no dia lasa toy izao e! ny olona rehetra tokony hotiaviko tsy haiko ny mitia azy, ary ny an'ny hafa haiko ny maka ny fony!!!".
Raha mbola jenjina iny ny masony dia injay naneno tany ampaosiny tany ny telefoniny... "allo? allo? ary tsy misy mamaly?". Tena mbola ikala Malala iny indray angamba izany!
Iny i Hery dia natsipiny tao anaty fanasana vilia ny lapoaly saika hanendasany atody. Nalain-komana tampoka izy...Isan-kariva izy izao dia tsy misakafo, hitany miha-mahia ny tenany fa tsy amakiany loha. "izao angamba ny valin'asako" hoy izy.
Injany nikotrokotroka ny orambaratra, nidobodoboka koa ny fony, te-hiantso an'i alexia. Tapaka koa ny jiro, maizina ny manodidina. Tsy hitany ny labozia. Lasa izy niakatra moramora nitsidaikadaika ho any anefitra. Noraisiny tany ampaosiny ny telefonina ary nosokafany nataony solonjiro...sendra nitopy tao ny masony no nahita soratra izy: "1 sms vaovao" no soratra hitany teo, Antsianjery fotsiny no nanokafany ilay hafatra fa ny fony tsy ao akory, i Malala angamba ity, hoy izy
"Hery, voarainao ve ny taratasiko? Alexia"
Taratasy inona? hoy izy tafatsangana...Efa voavaliny tany andohany tany nandritr'izy nametraka ilay fanontaniana ny valiny...ilay taratasy mavokely...lozako lozako marina!!! hoy izy sady novelesiny indray ny lohany tamin'ny alalan'ilay telefonina tsy manan-tsiny...nihazakazaka izy nidina ny tohatra, mbola tsy niverina koa ny jiro ary ny orana mitohy mikija. Novohainy ny varavarana ary nifofofofo ny rivotra...nivoaka ihany anefa izy ary niraparapa tao anaty aizina, nandady eran'ny tokotany. Teny ampitadiavana teny izy vao tonga saina hoe mety ery anjorony ery izay ilay valopy satria raha nofahon'ny riaka ilay izy dia nentiny any ....amin'ny....d a l l e!
Dalle! dalle! soa fa misy makarakara ny dalle! mbola voatsapany tao ilay taratasy mifangaro amin'ny bozaka sy ny ahi-dratsy tsy voasariky ny rano...norohany tao anaty aizina ilay valopy efa tena hotsaka tsy nisy ohatr'izany. Faly anefa ny fony satria ao anatin'io valopy io ny hafatry ny olon-tiany...niditry ny trano izy ary niverina koa ny jiro...
Indrisy anefa fa tena nalemilemy be ilay valopy na dia tsapany aza fa toa taratasy matevina no tao anatiny."carte"angamba no ao! hoy izy kanefa tsy nosokafany aloha. "avela ho maimaina vao hokitihina"...
Lasa izy niakatra tany ambony ary nokarohiny tao ny entan-dreniny. Tsaroany fa nanana fanamainambolo izay i Ramihary fony fahavelony..."Mama! ampio aho amin'ity indray mitoraka ity" hoy izy niteny irery.
Nidina haingana izy ary natsatony ity fitaovana kely. Notsofiny moramora ilay valopy ary naveziveziny teo. Maika dia maika mihitsy izy, ny masony eny amin'ny famataran'andro...efa misasaka ny alina, mbola mihamikija ny orana...
Indro fa maina ilay valopy kely ary noezahiny nosokafana...Niraikitra ilay taratasy tao anatiny ary nony nosokafana dia rovitra, kanefa azo novakiana ihany ny soratra tao....
Hery,
Efa hatry ny fony mbola zaza ny foko no nitia anao
Ary mbola tia anao izy izay hatramin'izao
Tsy niova aho fa mbola toy ny taloha ihany
Ianao no hany tokana ilay safidiko eto an-tany
Na nisy aza onja mafy saika handrendrika antsika
Dia nataoko izay hahatody ny fitia hatreny ampita
Notampenako ny masoko, fa ny foko no niteny
Ka na mafy tamiko aza, nekeko ireny rehetra ireny
Isaorako ianao nahatsiaro ahy ihany ry Hery
Satria ny fitiavanao tsy azoko natao an-kery
Izao aho vao tena sambatra fa tafaray ihany isika
Ilay masoandron'ny fiainako he baliaka dia baliaka
Nihomehy fotsiny ilay rangahy, nosokafany, hay solosaina ireny azo entina manaraka anao amin'izay alehanao ireny no tao. Faly ery i Hery nahita ilay izy. Tena mbola vaovao izy izany ary an-tapitrisa ariary no vidin'izy ity hoy izy tany antsainy tany.
- "Misy teknisiana ampanarahiko anao izao hanazava aminao ny ifandraisan’ity solosaina ity amin’ny orinasa. Iny izy iny efa vonona rahateo. Manam-bintana ianao rangahy an! Manao sonia eto ianao dia asiana anarana sy ny laharanao atao am-piasàna."
Tsy vintana anefa ny azy fa tena ilainy amin’ny asany io solosaina io. Izy mantsy no mitantana ny fikajiana ny resaka ara-bola amin’ny orinasa iray manontolo. Efa manana solosaina tokoa izy ao amin’ny biraony fa tena vao maika hanampy be azy ny fahafahany mitondra ity solosaina ity manaraka azy mody rehefa misy asa ilaina maika. Hafaliana ny azy ka somary nandihindihy kely mihitsy izy niditra ny biraony. Novelomina avy eo dia natsatoka ny karazana tariby fifandraisana.
Toa nanarina ny alahelon’i hery tampoka teo ity solosaina ity, satria azony entina mody any antrano.
Vita izay rehetra izay dia niditra tamin’ny tranon-kala i Hery, nosokafany ny mailaka dia nanoratra ho an’ity malalany izy, nitory fitiavana, nanontany raha voaray ny hafatra.
Hay efa tonga dia misy ilay fifandraisana haingana (Messenger) ilay solosaina vaovao ka dia nampidiriny ny adiresiny ary dia nandefa mailaka tany amin’i Tiana izy ;
Tampotampoka teo, nivaly ; vetivety kosa izany an !
Hery : Manao ahoana ianao ?
Tiana: Salama fa ianao no manao ahoana?
Nanazava izay fandehan-javatra teo i Hery, ny momba ilay disadisa tamin’ny alatsinainy, ny momba an’i Alexia tsy mandray antso hatramin’izao. Namaritra izay anarana izy ireo ka R :Ratrema, M : Malalatiana, A : Alexia ary Hery ny tenany.
Hery : -Tsy azoko antso mihitsy i A hatramin’izao, alefako avokoa izay karazana fifandraisana rehetra, mailaka, antso an-tariby, finday fa tsy mahazo azy foana.
Tiana: Sao dia nisy zavatra nahatohina ny fony taminao?
Hery : Efa nifona taminy aho, fa mbola tsy namaly izy hatramin’izao ;
Tiana : Manana solosaina ve izy ao an-tranony ?
Hery : Ao amin’ny efitranony mihitsy aza ! Fa ahoana?
Tiana: Sao dia hitany ity lohahevitra noforoninao ity ka heveriny tsy azo itokisana ianao fa mampiahaka ny tsiambaratelon’ny fianakaviana?
Hery : ...........
Tiana : Izay ary ilay efa nampoiziko ! loza ampian’ny loza ny anao raha izany ; tsy maintsy ataonao izay hifankahitàna aminy mivantana ; tandremo anefa, mety mbola tohina ny fony fa tsy maintsy alefanao mailaka ihany aloha ny fifonanao.
Hery : Ka raha toa tsy mbola hitany ilay izy dia hitonon-tena eo ve aho. Tsy vao mainka loza! Ka ilay izy koa anie tena very hevitra aho fa tsy inona akory e! Nila namana aho hilazako ny manjo ahy fa tena tsy tantiko intsony. Te hiantso an’i A mafy aho fa tsy tafita mihitsy tamin’io andro namoronako io takelaka io.
Tiana : Azo eritreretina izay, fa sao dia misy zavatra adinonao tanteraka aza teo amin’izay fotoana nampiova hevitra azy tsy hifandraisany aminao intsony?
Hery : Zavatra toy ny inona ohatra ?
Tiana : Asa, mety fisaorana ohatra. Toa fifonana sy fitoriana fitiavana foana no alefanao nefa mety tsy izay no andrasany ; sao dia nisy zavatra lehibe nataony taminao talohan’io nefa adinonao tanteraka ny nisaotra azy. Vehivavy anie aho e ! Malahelo ihany aho raha misy zavatra ataoko amin’olon-tiako nefa tsy noraharahiany akory. Diniho sy saintsaino tsara aloha ny niainanao hatramin’izay. Jereo ny ora, ny minitra sy ny segondra niarahanareo mbola tena nifandraisanareo be!
Hery : Tena tsy azoko veroka mihitsy, aleo aho aloha hiasa dia misaintsaina lalina ny momba izay. Antsoiko ihany ianao rehefa miverina ato an-tsaiko izay zavatra hadinoko. Veloma.
Tiana : Tsy eto intsony aho aloha raha tsy rahampitso maraina tahaka izao. Mahereza indrindra Hery an! Tena tsapako mihitsy ny fitiavanao an’i A; Raha izaho no manana olon-tiana tahaka anao dia mirehareha mihitsy aho. Veloma ary.
Nofaranana ny fifandraisana, nisaintsaina teo i Hery, namerina tao an-dohany ny tany Ambatofotsy, ny zavatra rehetra nitranga ny alin’ny alatsinainy.
Ny asa rahateo tsy azo avela fa nitombo hatrany amin’ity andro efa akaiky faran’ny volana. Revo tao indray i Hery ka toa nandalo taminy fotsiny iny alakamisy tontolo andro iny.
Nony tonga tany an-trano avy eo.Tsy mbola azony an-tsaina mihitsy izay zavatra hadinony izay, na dia naverimberiny foana aza ny fotoana niarahan’izy sy Alexia ny alatsinainy sy ny talohan’izany. Tsy hitako mihitsy hoy izy.
Natsofony tamin’ny solosaina ilay tariby fifandraisana an-telefaona dia nampiditra ny fahana izy ary nijery indray ny tohin’ilay tantara nosoratan-dry Tourbillon de l’Amour sy ny tariny, tena mahay maminany ry zalahy ireto, aleoko tsy mamaky ity intsony fa harary fo eo ny farany.
Nisakafo izy dia namindrafindra ny fanaka handraisana ireto namany ny ampitso hariva.
Dia inona izao no hotantaraiko amin’i Haja rahampitso raha tsy mahita an’i Alexia izy, tsy hanontany ve izy fa angaha nisaraka izahay roa ?
Tsy manaiky izany aho, fa raha mbola misy afo mitsilopilopy fotsiny atao anatiko ato dia ampy hanazava ny foko hidraradrarako ny fitiavako an’i Alexia. Tiako izy, tsy mody tia fa tena tia tokoa.
Tsy niala tao an-tsain’i Hery ny endrik’i Alexia. Endrika mahafatifaty mahababo fo avy hatrany. Naveriny tao an-tsainy ilay fotoana niraisan'izy roa ara nofo voalohany. Tsy ho hadinoko mandrakizay iny fotoana iny hoy izy. Tadidiny fa fetim-pahatsiarovana ny vaninandro nahaterahan’i Alexia tamin’izay.
Vao nandray ny faha-fito ambin’ny folo taonany izy tamin’io. Ny ankizy namany rehetra any ambany mitotorebika tsy ifandrenesana amin’ny dihy sy ny vazo isan-karazany. Izy roa any ambony mifanorokoroka sady nifampiondakondana mifandefa hafatra amin’ny safosafo tsy nisy ohatran'izany.
- "Hery, tiako homena anao androany ny fanomezana faran’izay lafo vidy indrindra aty amiko ; ny tenako iray manontolo no omeko anao. Ianao no tiako hampiala ahy amin’ny maha-tovovavy, hirosoako amin’ny maha-vehivavy ahy amin’izay. Raiso aho ho anao."
Aleo i Hery mihitsy no asaintsika mitantara azy ...
Azoko tsara ny tian’i Alexia ho lazaina. Zavatra tsy mba nangatahiko azy mihitsy izay sady mbola tsy dia ela koa no niarahanay. Faly aho anefa sady norohako teo amin’ny molony izy.
Naveriko vetivety tato an-tsaiko ireo lesona marobe efa voaraiko raha hanao firaisana ara nofo voalohany amin'ny tovovavy virjiny. Sambany aho no hiaraka amin'ny tovovavy virijina na dia efa maro ihany aza ireo vehivavy niarahako. Nisy iray tamin'ireny vehivavy ireny no nampianatra ahy tamin’ny antsipirihany ny tokony hataoko rehefa tahaka izao. Tojo ilay niriko tokoa aho izao, ary tsy tiako raha hanenina noho ny nataoko ity tovovavy manolotra ny tenany ho ahy manontolo ity. Tsy tiako mihitsy ny hanenenany fa indray mandeha tsy azo iverenana intsony ka mila fahamalinana be dia be avy aty amiko.
Ny fanehoam-fitiavana aloha izany no voalohany indrindra hoy aho niezaka namerina ny lesona efa nianarako. Manaraka izany, izay tsy azo atao ambanin-javatra mihitsy ny fanomanana ny sainy, na dia tiany aza ny hiroso avy hatrany dia tsy maintsy atao izay hampifantoka tanteraka azy sy hahatokisany ahy mba hahazoany fifaliana ka tsy hahenoany firy ny fanaintainany. Rehefa avy eo tsy atao ampirotorotoana mihitsy fa atao ampahatoniana avokoa izay atao rehetra.
Poa toy izay no nisaintsainako an'ireo rehetra ireo dia iny aho no nitsangana nanidy ny efitranony. Tsy niteny mihitsy i Alexia fa nandry teo ambony fandriana izy sady nibanjina ny tenako iray manontolo. Ilay jiro kely teo amin’ny sisim-pandriana no hany sisa nanazava anay roa. Namonjy nipetraka teo anoloany aho dia niharina koa izy, nosokafany ny feny hidirako manakaikikaiky azy dia nifanoroka moramora izahay sady nikaroka mafy ny lelany aho. Nofihiniko izy sady nosafosafoiko malefaka ny lamosiny, notadiaviko ilay tadi-nonony dia nosarahiko moramora. Novako ny bokotry ny ankanjony ambony rehefa avy eo dia nanao tahaka izany koa izy tamiko. Zipo fohifohy izay no nanaovany, misy elasitika, efa tafanika teo amin’ny maojany noho ilay fikisahany hamonjy ny vatako teo, hany ka mora tamiko ny nampiakatra azy handalo ny tratrany, ningainy koa ny sandriny roa handalovan’ilay lamba sady narahin’ny tanako misafo ireto sandry rakofan’ny hoditra malefaka izay toa sasa miandry ny hotolomiko.
Ny atin’akanjony sisa no teny aminy, izaho indray efa tsy nisy akanjo intsony ny tapany amboniko. Nosafosafoiny moramora ny tratrako hitsapany ireo nofo sy hozatra maneho ny tanjako. Mbola tsy navelako hesoriny ny fitafiako ambany mba ahafahako mifehy tsara ny fisehoan-javatra iray manontolo. Nosarihiko moramora ilay tadi-nono teo amin’ny sorony. Tsy naneho fandavana mihitsy i Alexia. Indro nono roa mahafatifaty tarafin'ny hazavan'ilay jiro mitsilopilopy teo antsisim-pandriana no nanoloana ahy. Notazomiko tamin’ny tanan-droa ny ambany sorony ka ny ankihibeko no nandalo nisafo ireto loha-nono roa iza efa nanomboka taitran’ny fitiavana natolotro azy, nitsiky kely ilay malalako.
Nifanoroka indray izahay, nalefako tany amin’ny lamosiny ny sandriko, nofihiniko, nahodiko hamonjy ny takolany ny molotro dia nampidiniko tamin’ny tendany. Avy hatrany dia niverina nandry tsimoramora tamin’ny lamosiny indray izy, ny molotro kosa, nanaraka ny fatoriny ka nandalo ilay havoana amin’ny nonony iray. Ilay ondana teo ambony fandriana no nisakana azy tsy ho marin-drano tanteraka, vao tafajanona izy dia nifanandrify tamin’ny molotro ny loha-nonony ; norokorohako moramora teo iny ary tsy niala mihitsy aho fa tahaka ireny mpivahiny mitety tendrombohitra ireny, tsy maintsy mandalo havoana aloha raha te hidina eny andohasaha. Nisento mora izy, nafindrako indray ny tanako hamonjy ny takibany, niezaka mafy aho mba tsy hiala amin’ny vatany mihitsy ireto molotro ka hitsapàny ilay fitiavana tsy ankijanona hamelombelony ilay ny lavaky ny fahafinaretany iray manontolo.
Nisefosefo kely i Alexia dia nalefany teny amin’ny lohako ny tanany ilany sady nanindry kely ahy ihany izy.
Nampiako tosika tamin’ny lela avy eo ny orokoroka, tsapany ilay hafanana manenika ny vatany. Izy amin’io ilay kilaoty kely sisa no teny aminy, tsy mbola nokitihiko mihitsy fa ny hahazoany fahafinaretana amin’ity vatany ambony aloha no tiako hatosaka voalohany indrindra aminy.
Nalefako hidina amin’ny kibony amin’izay ny lelako, nihodina moramora manodidina ny foitrany; nisy hozatra mangorintsina azy tany anatiny tany ka nanainga ny maojany nahazaka ny lohako iray manontolo. Reko fa somary nimenomenom-pitiavana izy.
Nosarihiko avy eo ny molotro handalo ny faritra ambany, nolalovako fotsiny ilay tadin’atin’akanjo fotsy ranoray dia nanohy nidina hanaraka ny feny sy ny ranjony aho. Ny tanako indray manainga ilay fe sy ny ranjo hamonjy ny soroko hahamora ny fanorohako azy.
Te hikiakiaka fitiavana ilay malalako fa tsy nahateny, ny tanany no namonjy haingana ilay string, te-hanala azy mafy nefa notazomiko. Asa, mety nanelingelina azy angamba, nefa tena niriko mihitsy fa izaho ihany no hanala azy teo.
Toa azony avy hatrany ilay hafatro na dia tsy nisy teny iram-bava aza naloaky ny vavako. Navelany amin’izay aho hanohy izay ataoko, reko any anatiny any ilay onjam-pitiavana manefika azy, niala teo ambony fandriana aho, ny molotro amin’io mbola eny amin’ny kibon-dranjony ihany mba hampitohy hatrany ilay hafatra ampitiavana alefako any aminy.
Nitsangana teo amorom-pandriana aho, nalefako indray ny tanako hamonjy ny nonony, nidina avy eo hamonjy amin’izay ilay faritry ny fahasambarana tsy hita pesimpesenina. Faritra madio tsy misy pentina, fa toy ireny ala kitroka voaaron-janahary ireny ka tsy nisy sahy nikapa na dia hazo iray aza. Tsapan’ny ratsan-tanako ilay faritra mafana efa mandom-paharavoana. Tsy andriko intsony, nataoko nandroso sy ny niverina ireto ratsan-tanako hanafosafo, hotsaky ny hamandoana tanteraka ny fivaviany. Taratro fa efa lena ilay lamba kely fotsy hany teny an-kodiny. Fantatro avy hatrany fa tena misamboaravoara aminy ilay onjam-pitiavana mampite-hikiakiaka azy ilay malalako. Ny fihetsiky ny tanako dia efa mampiova ny fisefosefony, nesoriny tampoka niala teny amin’ny soroko avy eo ny tongony ka nidaboka teo ambony fandriana, nivezivezy, manokatra ny feny hahamora ny safosafon’ity tanako ilany izy.
Ny filahiako tamin'io efa tena henjana tsy nisy ohatran'izany eo am-pitsapàna ity fivaviana madio hisantatra ny fiainam-baovao. Toa henoko mihitsy ny filahiako mitalao manao hoe « avoahay amin’izay fa mba te hahita hazavana e!" Nampandeferiko ihany anefa aloha ny filako sy ny hetahetako fa tsaroako tsara ilay dingana tsy maintsy andalovako. Efa notsapainy ny filahiako fa mbola tsy hitany ary azoko antoka fa miandrandra mafy ny fotoana hahitany azy izy.
Somary natosik’i Alexia ilay atin’akanjo hiala, tonga dia nampiako izy fa efa ela loatra angamba no nitadiavany hanalàna azy iny. Niseho teo ambany masoko amin’izay ilay lavaky ny fitiavany izay tena efa vonona handray fahasambarana. Ny ratsan-tanako amin’io mbola manafosafo hatrany ny manodidina azy, nandramako nalefa tany ny fanondroko iray, nisento mafy izy, reny miakatra any anaty lohany any ny fahasambarana entin’ity fitaovana atolony ity malalany ity. Navoaka indray ilay fanondro dia nanafosafo ilay bokotra kely mibotsina miendrika loha-nono tsy lavitra teo aho. Vao voakitika fotsiny anefa iny dia niainga tsimoramora ny maojany fa nahare onjam-pahasambarana hafa indray. Nitombo hatrany ny fahamandoana nivoaka tamin’ny lava-pitiavany. Ny molony amin’io mimonomonona te hiteny fa tsy mahita ambara, ny masony mikipy miezaka manamboatra sary tsaran’ity malalany manome fahasambarana ho azy.
Novahako tamin'izay avy eo ny bokotry ny patalohako.Tsy nanaosarotra fa tonga dia niborotsaka raha vao natosika nidina kely fotsiny. Ny tongony no nampiasainy hanala azy tanteraka nony avy eo. Ny silipo sisa no teny an-koditro izay nibotsina aok'izany toy ireny mpanao ady totohondry efa vonona eo ambony ringa. Naveriko indray ilay ratsan-tanako teo hiditra tany anatiny tany, tahaka ny sambokely atopatopan’ny onjan-dranomasina ny fijery azy. Ny fidaboky ny onja amin’ny sisin-dranomasina no mifandraika amin’ny fisentony sy ny fisefosefony. Niondrika aho handefa indray ilay lelako hanafosafo ity vatany, nolelafiko mora teny amin’ny nonony, nidina teny amin’ny kibony, niodinkodina teo amin’ny foitrany, ny ratsan-tanako amin’io mbola mijanona ao aminy ihany manomana mafy ity fivaviana virjiny hiroso amin’ny maha-vehivavy azy. Heniky ny fahasambarana ity malalako, efa tena vonona tokoa.
Saingy tiako ho tsapan’ny lelako izany maha-virijiny izany ka nidina teny amin’ilay faritry ny fitiavana mamy loatra aho, namboloin’ny oroko ny fofona somary masiaka manaitra ny atidohako rehetra, nolalovan’ny lelako ilay fisarahan’ny fivaviany efa vonton’ny ranom-pitiavana, nikiaka kely izy, kiaky ny fitiavana, hafa noho ny hafa tokoa ny herin’ny lela fa io no anisan’ny hozatra faran’izay malemy indrindra no sady ambony hafanana ka tsy misy maharesy azy raha mbola lalovany. Tsy naharitra intsony i Alexia fa nalefany tany amin’i filahiako ny tanany hitsapa ny habeny efa mijaridina, tahaka ireny mpilalao baolina ireny ka mirehareha hiditra ny kianja, nolalaoviny teo amin’izato fahasambarana efa manenika ity malalako amin’ny vatany iray manontolo. Niharina aho dia niezaka nitady ny famonoan-jiro, vao maizina anefa dia hoy izy: " -Hery an ! aza vonoina fa te-hahita aho?" Gaga ihany aho tamin’iny, ankoatry ny andro atoandro izay tsy azo anoharana dia amin’ny maizina hatrany no anaovan’ny vehivavy firaisana, ity malalako nefa te-hahita mafy. Tsy azoko mihitsy fa vao voalohany mampisantatra ny firaisana amina tovovavy virijiny ity, ka nanaiky koa aho, mba te hahita ihany koa na izaho aza.
Novelomiko indray ilay jiro kely, tahaka ireny sary hosodo-doko manintona ny maso ireny i Alexia miaraka amin’ity bikany soa sy mahafinaritra efa vonona tanteraka handray ahy ka hiara-miampita aminy ity fiainana maha-vehivavy.
Nampidiniko amin’izay ny silipiko, tahaka ireny miaramila mijaridina mitoraka fiarahabana amin’ny handriny ireny i Balita, efa tena ela niandrasana fa atao ahoana moa, ny lesona nampianarin’ny olona ahy fahizay anefa tsy maintsy ankatoavina mba tsy hanaonaoko foana.
Niakatra teo ambony fandriana amin’izay aho, novelariko moramora ny fen’ity mamin’ny foko, nikisakisaka moramora aho hanatona ny fivaviany, natohatohako moramora teo ny lohan’ny filahiako, nanafosafo, tsy mitsaha-miraraka ilay ranom-pitiavana, efa tena vonona tanteraka. Nandrasako kely, nampidiniko ambanin’ny fivaviany aloha ny filahiako dia ny ratsan-tanako roa indray no natsofoko moramora, nikiaka kely indray i Alexia, reny misy fanaintainanana miakatra any aminy. Najanoko teo aloha, somary novelariko tamim-pahendrena ireo fanondroko roa, ary tiako raha rovitra amin’izay ity hozatra manify maha-virijiny azy. Niandry kely fotsiny aho, reko mihitsy ny fanaintainany kanefa ny fahasambarana efa nolalovany teo dia mifangaro amin’izany ka nanadinoany ny mety hanjo azy.
Nesoriko amin’izay fanondroko, dia nihorirana aho namonjy ny lohany, nanakatra ny molony dia nibitsibitsika taminy nanao hoe : - "tiako raha eo ambony ianao." Nanaiky izy, sady niharina, izaho kosa nandry tamin’ny lamosiko. Niondrika nanoroka ahy izy dia naka lamba fotsy madio dia madio tao ambany ondany tao, tena efa vonona tokoa hatry ny ela hay i Alexia, tohina ny foko tamin'ny fihetsiny. Notsapainy sy nojereny tsara ity filahiako ary hitany fa tena nihenjana be, napetrako teo amboniko aloha izy, manatrika ahy, voasintona teny amin’ilay fivaviany ny masoko sady tarafin’ilay jiro tsara ka noraiketiko tao an-tsaiko ny firafiny soa izay tsy ho adinoko mandrakizay.
Napetrako teo ambonin’ny ahy izay mbola mitsilany manaraka ny kiboko aloha ilay lavaky ny fitiavany, ningaiko tamin’ny maojako ny vatany iray manontolo. Ny safosafon’ny vatan’i filahiako tamin’ny fivaviany efa mando no nampiakatra indray ilay hasambarana tsy hita noanoa tamin’i Alexia. Nasaiko nihantona kely fotsiny izy hijoroan’ny filahiako dia nampifanandrifiako ny ahy sy ny azy. Nasaiko nidina moramora izy avy eo dia injay fa nitsofoka sady efa vonton’ny hamandoana rahateo koa moa.
Tsapako tokoa ny fanaintainany nefa tsapako ihany koa fa nahatsapa hasambarana toy izay efa nolalovany teo izy. Vao tafiditra tany anatiny tanteraka aho dia tsy navelako nihetsika mihitsy izy aloha. Tsy ela taorian'izay dia indro nivoaka avy tao anatiny tao ilay rà tarafin’ny jiro mitsilopilopy, ra manamarika ilay fahadiovany izay natolony ho ahy samy irery ary ho ahy manontolo.
Nosintomiko teny an-tanany ilay lamba fotsy madio tahaka ny oram-panala dia nofafako ilay ra. Somary niondrika kely izy nijery. Natopiko teny amin'ny masony ny masoko. Te hiara-mizara aminy izay fanaintainana aho. Vao nifanena anefa ny fijerinay dia tsiky no natolony ho ahy. Somary nihetsika kely izy kanjo mbola nisy naharary azy ihany, nijanona teo amin’ny toeranay teo izahay roa, efa ho minitra iray.
Ny masonay nifampijery no nampita hafatra hifampizaràna ny fanaintainany. Ningaiko kely izy avy eo, nakipiny ny masony fa tena mbola maharary azy ilay fihetsika, nohozongozoniko ny maojako hampihetsika azy, narahiny fotsiny izay onja nalefako, elaela tahaka izay ihany , nanomboka niverina taminy ilay fahasambarana teo, tsy fantany intsony fa toa nahafinaritra azy ilay maharary nefa arahin’ity fahasambarana mandondom-baravarana ao anatiny ao. Niainga tsimoramora teo ambony maojako teo izy, nisefosefo mafy, ny fony midobodoboka tsy misy ohatr’izany, nikiaka indray mandeha dia namonjy nidaboka tany aoriana; tamin’izay fotoana izay no tonga ihany koa ny fahasambarako ka nifatsitsiatra ilay ranon’aina izay efa te hibosesika hivoaka efa hatry ny ela.
Heniky ny fahasambarana izahay roa, tena tsara, tena hafa kay ilay voalohany, tsy hadinoko mandrakizay eo amin’ny fiainako.
Afaka kelikely, nihodina avy eo i Alexia namonjy ahy, nikisakisaka ka somary taitra ny amin’ity hatsiaky ny ranon’aiko teo ambony fandriana, noraisiny indray ilay lamba fotsy misy ra teo dia namafany izay ambiny mbola tavela teo ambony lambam-pandriana. Nifanoroka izay tsy izy izahay roa, velona indray ilay fantsona iray ifampitanay ny hafatra marobe tsy vitan’ny teny ny mamboraka azy.
Nijanona natoritory aloha izahay, nifampisafosafo, nifampijery tamim-pitsikiana.
- "Hery, tiako raha ho ahy irery ianao!"
- "Alexia, fiainam-baovao no iarahako aminao!"
Tsy tapitapitr’izay, injay fa nisy nandondona tao am-baravarana,
- "Ato ve ianao Alexia?"
Tsy nisy namaly izahay fa nangina fotsiny tahaka ireny hoe tsy misy olona ireny. Nony afaka kelikely dia niala teo ambaravarana ihan ilay niantso. Natompiko teny amin'i Alexia ny masoko ary dia tsiky malefaka feno fitiavana no navaliny ahy.
Iny Hery handeha hiverina hiasa iny ny tolakandro no taitra tampoka fa nisy nikapokapola mora tao amin'ny sorony avy ao aoriana. Nitodika izy,
- "Hay ve ialahy indray ity ry Haja, dia ahoana letsy?"
Mpinama tsy mifankafoy i Haja sy Hery. Mifampitondra toy ny mpirahalahy mihitsy izy roalahy. Lahitokana toa azy koa mantsy i Haja. Efa nifankazatra fony kely izy roalahy ary dia mbola nampitambaran'ny vitana hiray toeram-piasana ihany koa rehefa lehibe taty aoriana. I Haja no nahafantarany an’i Alexia raha ny tena marina.
- "Dia ahoana l’ty, revy be izany any amin’ialahy amin’ny zoma an! milay izany ka. Tsara rehefa nofaranan’ialahy amin’izay ny andro fisaonana. Sady efa ela koa aho letsy tsy nahita an’i Alexia! manao ahoana letsy izy izay?"
Tsy nahita havaly i Hery, ny ora fidirana efa antomotra, i Haja rahateo mbola any amin’ny rihana ambony no miasa.
- "Amin’ny zoma hariva letsy an! aleo rehefa mirava isika roalahy dia tonga dia miaraka amiko mba manampy ahy mikarakara ihany koa," hoy i Hery namaly.
- "Fa angaha tsy hanampy an’ialahy i Alexia, izaho aza mbola hody aloha haka ny ankizy, ka ialahy ‘ty koa! tsy ialahy ihany ve no niteny hoe mahazo mitondra izay tiany ho entina e!"
Very hevitra teo i Hery, ahoana tokoa moa izany, i Haja izany izao mieritreritra ny hahita an’i Alexia, dia tsy maintsy mbola hampahafantariko azy ve ny marina, ny marina inona anefa, ny fiainako niaraka tamin’i Malala ve, sa ny fampirafesan-dRatrema an’i Malala ?
Na ho ela na ho aingana tsy maintsy ho gaga izy fa tsy eo i Alexia amin’ny zoma. Malala, Malala, toa mihodinkodina eo amin’i Malala foana koa izany fiainako manontolo izany, misy mahamarina azy ihany ilay hoe ndàna mitsoaka ny fiainanao amin’izao dia avelao any izay hitranga. Inona tokoa moa, raha ilaozako anie i Malala, efa manana ny rainy eo amin’ny lalàna ireo zanako roa ireo. Fa i Alexia no mampalahelo ahy.Zazabodo kely sady tsara tarehy no mahafatifaty, mahate ho tia ary tena tia fa tsy mody tia.
Noraisin’i hery indray ny findainy, dia nantsoiny ity mamin’ny fony, nahazo, nidobodoboka kely ery ny fony fa handre ny feon’ity malalany, kanjo tsy nisy nandray, nisy nanapaka aza nony avy eo. Naveriny nantsoina afaka kelikely, tsy tafiditra intsony. Nalahelo i Hery, mbola tena nankarary ny fon’i Alexia ilay tsy niraharahiako azy omaly maraina, hoy izy tany an-tsainy tany. Izao koa no loza, efa vita ny fizarana asa nataony tamin'ilay orinasa iray iry ka dia tsy any am-pianarany intsony izy izany no sady tsy any am-piasàny ihany koa fa mamita ny lahatsoratra famaranana ao an-tranony. Izaho anefa tsy mahazo miditra any akory. Raha andramana antsoina amin’ny Telma,... noraisiny ny telefaona dia niantso indray izy.
- "Allo, saika hitady an’i Alexia anie?"
- "Iza izao azafady," hoy ilay feo tao anaty antso;
- "I Hery ka,"
- "Hay Ramose Hery, lasa niaraka tamin’i Madama any izy ka tsy fantatro rahoviana vao hiverina."
- "Ilazao ary izy rehefa tonga fa niantso teo aho e ! Misaotra ary!"
- "Veloma tompoko!"
Saika hiantso an’i Malala indray i Hery nefa, raha fantatr’i Alexia ve fa izaho no miantso hoy izy niteny irery tsy vao mainka ho loza. Tsy hitany intsony izay atao, sady vao nipetraka ilay vata fitenenana dia naneno indray ny telefaona ka resaka asa no niantsoan’ny lehibeny azy, dia revo tamin’ny asa teo indray aloha ny tovolahy.
Efa nirava ny mpiasa vao nanokatra ny takila misy ilay mailaka noforoniny izy. Naveriny novakiana aloha ilay hafatra nalefan’ilay mpianatra eny Ankatso, lehilahy ary ve izy ity sa vehivavy? Dia namaly ilay hafatra i Hery, tsy dia nataony lava ny resany:
<<Ho an’i…
Misaotra aloha namaly ny antsoko, raisiko ho fandavantena lehibe ny nataonao. Kanefa mba te hahafantatra ny momba anao ihany aho, vhv sa lhl no miresaka amiko, raha azoko fantarina koa ny taona sns. Dia aleoko koa anontaniana dieny izao raha tokony hifankahita!
Misaotra anao mialoha.>>
Nalefany avy eo dia nosokafany indray ilay takelam-pifandraisana wanadoo.mg, tsy mitsahatra ny mitombo ny valim-panontaniana, dia nosokafany indray. Ny teo aloha ihany, ilay tantara mbola mitohy dia revo ery izy namaky sady nitsikanikany ny amin’ny tohiny nanaovan-dry zareo fôrômista ny mety ho tohin’ny fiainany. Taitra tampoka izy,fa hay misy teny tokony holazainy ilay olona mifandray aminy. Naveriny nosokafana indray ilay mailaka.
Nisy hafatra vaovao tao. Tena vetivety izy izany, hoy izy fa mijery tranonkala koa izany ilay olona any ho any. Novakiany:
« Tiana no anarako, vhv mpianatra ary mbola tsy manambady ary manomana maîtrise.
Tsy dia tiako loatra ny iantsoana anao hoe : kelimaditra fa mba omeo izay anarana tianao iantsoako anao hafa aho. Tu as un nom n’est-ce pas ?
Ary aza tonga dia maika aloha ny hifankahita fa aleo mifankafantatra tsara ny toetra, dia manantena aho fa hanome izay any am-ponao marina ianao>>.
Tsss, tsy hanana fotoana hamaliana izao dia izao aho, ity solosaina ity koa mbola tsy misy ahafahana mifanoratra eo noho eo raha ity tranonkala yahoo.fr ity. Aleo aloha valiako amin’ny mailaka ihany.
« Misaotra fa namaly ahy vetivety tokoa ianao, saingy mbola misy fahasahiranana kely aho aloha, tsy mampaninona fa azonao antsoina hoe: Hery aho.
Ny atahorako indrindra dia mety olona fantatro ianao ka hanaparitaka ny toe-javatra mitranga amin’ity fianakavianay ity. Mangataka aho mba tsy hilazalazanao izay zavatra mety hoteneniko satria tsy ny trangan-javatra rehetra akory ireo voalazako anaty forum ireo. Ary mino aho fa ireo zavatra voalazako ireo dia tsy misy mahalala afa-tsy izahay ao anatiny ihany, tsy ho tsikaritry ny olona eny ivelany mihitsy.
Fa mbola marobe ny vaovao nitranga indrindra tato anatin’ny andro vitsivitsy. Niova be ny fiainanay fa manjary nisy valifaty nataon’ilay raim-pianakaviana.
Tena tiako ilay fofombadiko, satria efa vita fisehoana izahay, ka izany no maha-vaka ny saiko. Efa tena raiki-pitia be loatra aminy aho fa ny hetraketrak’ilay reniny no nahatonga ahy nanao zavatra mamoa fady.
Tsy haiko mihitsy fa lasa manana fahatokisana be anao izany tampoka aho ry Tiana. Ary inoako fa tsy hanosi-boho tanana ahy akory ianao !
Misaotra fa rahampitso indray aho mamaky ny hafatrao ».
Nalefany ilay mailaka. Nieritreritra kely teo izy : « tsy misy mahalala afa-tsy izahay ao anatiny ihany » : raha fantatry ny ao amin-dRatrema tokoa moa io takila noforonina io, dia asa angamba. Raha i Malala aloha tsy mandraharaha izay internet, i Ratrema koa, tsy dia mino loatra aho, fa i Alexia ... ka izy aza anie tsy mety azoko mihitsy rehefa antsoina e! Tsy tokony ho fantany ve fa tena mijaly ny saiko amin’izao fotoana izao?
Najanony ilay solosaina dia nivoaka ny fiasàna izy. Nitombo ihany anefa ny alahelony an’i Alexia ka nivily lalana izy ho any aminy. Toa manomboka tsy zakan’ny sainy izany tsy hahita an’i Alexia mandritra ny andro maromaro izany, indrindra hoe tsy raisin’i Alexia mihitsy koa ny antsony. Nahatsiaro nanenina izy tamin’ilay firaisana ara-nofo tampoka niarahany tamin’i Tahiana. Tsy dia nanan-kevitra ny hitantara izany na amin’iza na amin’iza anefa izy fa ny fahitàny an’i Alexia fotsiny dia efa ampy hampitony ny alahelony.
Iny izy efa manaraka ny sisin'ny tambohon'ny tranon-dRatrema iny no indro hitany nitsotsotsotso avy any ilay fiara 4x4 sady nampiasa fanairana teo ambavahady miantso ny mba hamohana ny vavahady hidirany.
- Loza ity, inona no ataoko… ho tratra eto aho marina! Hoy izy tany antsainy tany.
Vetivety dia nivoha ilay vavahady lehibe. Ilay fiara 4x4 koa moa ireny mainty fitaratra ireny ka tsy nisy irika mihitsy afahantarana izay tao anatiny. Nihodina tampoka i Hery, nisy fiara kely teo akaikiny teo dia namonjy niafina taorinany izy mba tsy ho hitan-dRatrema izay ninoany zato isan-jato fa nitondra io fiara io. Vetivety taorinan'izay dia nikatona indray ilay vavahady rehefa tafiditra ilay fiara.
- "Ouufff, efa nivarahontsana aho," sady tera-tsemboka izy.
Kelikely taorian'izay anefa dia nisokatra indray ilay vavahady vy fidiran’olona.I Hery amin’io efa nanohy nandroso nanatona ilay vavahady. Tsy hitany izay hatao, hiodina hiverina handositra sao dia ataon’ny mpandalo ho mpangalatra ka dia naleony nanohy ny diany.
- "M’se Hery. Efa hitako mihitsy ianao tam’za nanokatra ilay vavahady teo; mitady an’i Madimôzely Alexia angaha Ram’se?"
Hay ity ilay mpiambina tanàna niaraka taminy nividy fanafody tamin’ny alatsinainy alina.
- "Aza mampitahotra rangahy fa tena .. ao angaha i Alexia?"
- "Iéé, ao mihitsy izy fa efa niverina niaraka tamin’i Madama teo, toa avy nandalo tany amin’ny dokotera hono izy ireny, ireo ankizy ao an-trano no nilaza izany. Antsoiko ve izy fa ato ianao Ram’se?"
- "Ary Ingahy Rainy ve ilay niditra tamin’ny 4x4 teo?"
- "Tena izy mihitsy iny ka!"
- "Izao ary e! aleo aho handalo fotsiny, ilazao ihany i Alexia fa nandalo teo i Hery hoe"
Niahotra indray izy dia nandray taratasy tany anaty kitapony tany, nosoratany hoe : « Alexia, tu me manques tellement, réponds à mes appels, je veux te voir » Nohidiany tao anaty valopy dia nasiany ny anaran’ity malalany tsy foiny.
- "Ity ary omena azy e! Misaotra dia veloma."
- "Veloma Ram’se!"
Dia lasa i Hery nandeha, tsy tena lasa anefa izy fa niandriandry teny lavidavitra teny toa nanantena mafy an’i Alexia hivoaka ny vavahady hihazakazaka sady mitomany hiantsampy eny amin’ny sorony. Izy amin’io efa mieritreritra lalina izay teny havaliny ity malalany. Ny fony feno fitiavana midobodoboka manaraka ny gadon’ny famataran’ora, ny masony tsy miala mihitsy amin’ilay vavahady atsilopilopin’ny jiro, miandry izay hisokafany fotsiny. Tsy nampaninona ahy mihitsy izany, na dia efa miha-maizina aza ity andro hoy izy.
Noraisiny indray ny findainy, natsoiny i Alexia, mbola tsy tafiditra ihany ny antso. Tsy nahakivy azy izany fa naleony niandriandry teo amin’ny toerany teo ihany. Izao tokoa rehefa tia hoy izy fa dia miandry izay higadonany fotsiny.
- Tahaka ny sokina nanani-bato letsy ialahy ry Hery ka tapi-dalan-kaleha. Izao mitogaigy tahaka ireny tovolahy kely vao 15 taona matahotra ny ho hitan’ny ray amandrenin’olona ireny dia tsy sahy fa miafina anjoron-dalana nefa te mba hahita mafy ilay malalany.
Afaka dimy ambin’ny folo minitra, injay fa henony nikarantsana ilay vavahady kely fivoahan'ny olona. Indro i Alexia nivoaka ny vavahady. Ankanjo fotsy ambony sy ambany no teny ankodiny. Somary maizimaizina ny manodidina azy, nefa ny fitafiana nanaovany dia toa namerina ny hazavan'ny jiro teny aminy ho amin'ireo nanodidina azy. Nitoditodika izy nijery ny arabe toa mbola nanantena ny hahita ity nandefa taratasy taminy. Tsy nampoiziny, injay nisy feo niantso tery lavidavitra tery nanao niantso ny anarany: "Alexia!" sady nihazakazaka nanantona azy i Hery. Izy koa tsy nahajanona teo amin’ny toerany fa niampita ny arabe hanatona ity fitiavany sady nanganohano ihany ny masony. Nosokafan’i Hery ny sandriny roa handray ity mamin’ny fony. Nofeheziny indray mandeha monja dia nahankiny tamin’ny tratrany sady nobatainy hotrotroina. Diboky ny fitiavana ny fon'izy roa ary ny ranomaso latsaka aza dia toa zary naneho fifaliana tsy omby tratra fa tsy noho ny alahelo akory. Tahaka ireny olon-droa tsy nifankahita efa hatry ny taona maro ireny ny fahitàna azy ireo. Nifanoroka elaela sady nifampijery dia avy eo niverina nifanoroka indray na dia samy tsy nisy nahaloa-peo aza. Indro misy hazavan’ny fiara mirimorimo tsy lavitra ny sisin'arabe nijoroan'izy roa sady nandefa antso fanairana. Nikisaka namojy ny sisin-dalana haingana izy roa.
...Teo vao taitra i Hery fa hay nofinofy fotsiny ilay nitranga rehetra teo izay vokatry ny eritreriny lasa lavitra teo am-piandrasana izay ho fivoahan’Alexia teo ambavahady. Nojereny ny manodidina azy fa toa tsy nisy olona akory. Kivy izy sady nisento tokana. Tsapany fa hay mafy tokoa ny manjo rehefa tsy tian'ny olona hifandraisana ireny. Izy anefa no mazana mpanao ny toy izao tamin’i Malala sy Alexia ary nisy naharitra andro maromaro mihitsy aza tamin' izany.
Tapakevitra ny handeha izy ary dia nitodi-doha moramora hamonjy ny tananany. Toy ireny akoholahy voakapoka tsy mahatàna rambo intsony ireny ny fahatsapany ny tenany.
Tao amin-dRatrema mianakavy…
Foana tanteraka ny fifaliana tao an-trano. Tsy misy mifampiresaka, ary tsy misy mivazavaza ihany koa. I Alexia moa efa manomana ny lahatsoratra famaranana izay namitany ny fizarana asany hany ka saika eo ampototry ny solosaina no andaniany ny androny iray manontolo. Raha mandeha mivoaka aza izy, dia miaraka amin-dreniny mandeha fiara fa tsy mba mandeha an-tongotra samirery intsony mihitsy. Diso fanantenana izy tamin’ity nataon-dRainy. Tsy nampoiziny fa nahavita hamaly faty andreniny sy Hery ity rainy. Lasa zary fanelingelenana ho azy ny fidradradradran’ny finday sy ny antso an-tariby ary dia naleony najanony avokoa raha mbola azony natao.
Izy mivady indray dia zara raha mifampiresaka. Tsikaritra anefa fa tsy mody alina intsony i Ratrema fa tonga aloha ao an-trano ary dia nandray anjara mavitrika tamin'ny fitaizana azy mianadahy kely. Mijerijery izay toe-pahasalaman'i Malala no ataon-dRatrema isa-maraina alohan'ny andehanany miasa dia mametraka ny vola mety hilaina dia lasa avy eo. Tahaka izany foana ny fiainana niseho tao amin-dry zareo nandritra ny roa andro misesy mandrapahatongan'ilay taratasy napetraky Hery tamin'ilay mpiambina tao ambavahady.
Avy namelona ny fahitalavitra Ratrema no nandondòna i Zefa:
- "Azafady Ram’se fa misy taratasy ho an’i Mademôzely Alexia ity. Tany amin’i M’se Hery."
- "Alexia!" hoy Rainy, niantso ny zanany tsy naka sarotra. "Midìna fa misy taratasinao ity."
Nidina i Alexia. Niezaka nitsiky ny rainy fa toa tsy hitan’i Alexia akory, ny masony amin’io bongon’ny ranomaso fa asa izay nampalahelo azy tao an’efitranony tao.
- "Misaotra," nojereny, sora-tanan’i Hery ny amin’ilay valopy. Niverina nanganohano indray ny masony sady niakatra haingana tany an’efitranony izy. Novahany ka hitany ilay hafatr’i Hery. Niditra tamin’ny tranonkala izy dia nanoratra ny hafatra vaovao ho an’ity malalany.
« Hery, mon amour, toi aussi tu me manques tellement »
Nieritreritra kely teo izy, raha tokony hampiana ilay hafatra.
Kanjo injay ny rainy mandondòna ao am-baravarana. Dia niofafàny ilay hafatra.
- "Alexia, avelao aho hiditra fa te hiresaka amin’izany zanako izany aho." Nataon-dRatrema tamin’ny feo malemy sy fo tony ny teniny sady naka seza izy hipetraka teo akaikin’i Alexia. Ity farany niankina tamin’ny soron-drainy sady nifokofoko nitomany no latsa-dranomaso.
- "Diso ny rainao anaka, mamelà ahy", sady nosafosafoiny ny lohan’ity zanany vavy tsy foiny indrindra ity.
Dia notantarainy teo ny zavatra rehetra nanjo azy nandritra izay enim-bolana izay. Tsy fantany intsony izay mety hampalahelo an’i Alexia fa dia naleony nampahafantatra ity zanany ny antsakany sy andavany ny momba ny fiainany sy izay antony nisakaizàny tamin’i Corine. Nibaboka izy fa vava tsy ambina ny azy ilay nadroahany an'i Hery tsy hiditra ny tranony intsony.
Tsy tonga dia niditra tao antranony i Hery rehefa tonga tany aminy fa mbola naka fisainana nipetrapetraka teo antokonam-baravarany teo aloha. Efa tena alina izy vao niditra ny tranony. Tranony izay tsy misy afa-tsy izy irery. Nahandro sakafo aloha izy dia avy eo tapakevitra ny handro sady hisaintsaina lalina ity manjo azy. Varimbariana teo izy ka notsindriany ny ankanjo nanaovany ilay atin’akanjo mainty navelan’i Tahiana. Adinony taneraka mihitsy ny fisiany na dia toa nandalovan'ny masony izao aza.
- Vehivavy iray ve letsy no mahatonga an’ialahy toy izao ry Hery! Tadidio letsy fa ny lehilahy tsy boka herin-taona a!
Ny nahavitan'ny sakafony no ela dia nidaboka natory izy.
Vao nazava ny andro dia efa taitra i Hery. Nifoha dia nikarakara sakafo sy nampirina ny tranony fa tsy misy afaka hanao izany rahateo koa tsinona.
Niomana izy avy eo dia lasa namonjy ny toeram-piasàny.
Valopy mihidy no niandry azy teo amin'ny biraony. Valopin’ny orinasa ihany. Noraisiny dia nosokafany. Hafatra fiangaviana azy hiakaratra tany aminny Tale teknika no tao anatiny. Nivoaka ny biraony izy, dia niakatra tany ambony. Niditra tao amin’ilay biraon’ny Tale, nifampiarahaba sy nanontaniany ny vaovao momba ny resaka asa. Resaka fifandraisana eo amin’ny orinasa no ventin-dresaka tao.
Na dia niezaka ny hifantoka tanteraka amin’izany aza i Hery dia lasalasa tany amin’i Alexia foana ny sainy. Toa ny lohany fotsiny no nahatokatony tamin'izay zavatra notenenin’ity lehibeny. Nanolotra valopy azy ilay lehibeny nony avy eo izay misy ny anarany teo ivelany. Teo izy vao tonga saina rehefa naheno ilay lehibeny niteny hoe: "alaivo any amin’ny mpiandraikitra ny fampitaovana any ambany ary ny anjaranao, dia ity ny taratasy hangalanao azy."
Gagagaga izy, loza izany, tsy nisy azoko ilay notenenin’ingahy Tale teo fa variana loatra aho tamin’ilay nofinofiko omaly hariva. Tena tsy mety miala ato an-tsaiko mihitsy ilay Alexia nihazakazaka namonjy ahy.
Nitsangana ingahy Tale dia mba nanaraka nitsangana koa izy.
- "Any ambany moa izy teo Andriamatoa Tale, mpiandraikitra ny fampitaovana!
- "Iéé! anontanio rehefa tonga any ambany ianao e!"
Dia lasa i Hery nidina, tsy azony an-tsaina mihitsy hoe: inona ary izany, fa ilay valopy koa mihidy ka tsy novahany akory na dia misy ny anarany aza.
Tonga teo amin’ny varavarana misy ny fampitaovana dia nanontany i Hery hoe: "Ato ve ity no tokony hateriko?"
Dia noraisin’ilay mpiandraikitra ilay valopy ary niditra tany an’efitra tany izy, niverina, nitondra kitapo mainty teny an-tanany.
- "Fantatrao ve Ramose hoe inona ity ? sady natolony an’i Hery.
- "Tena tsy azoko veroka mihitsy."
Niezaka mafy i Hery hitadidy ny anarany, fantany tsara mantsy, fa ilay naman’i Malala nivarotra fanafody taminy tamin’ny alina teo no manoloana azy.
- "Fa angaha ianao tsy manao « garde », sa izao vao andeha hiasa?"
- "Manao ahoana aloha i Hery e!" sady natolony ny tanany hiarahaba.
- "Manao ahoana ianao? Tany amin’i Malala ihany ve ianao androany, dia nanao ahoana izy sy ny zazakely izay?"
- "Tany amin’i Malala tokoa aho tamin’ny maraina dia io hariva io koa; ary efa tena mihatsara izy fa aza matahotra ianao. Nahazo fialan-tsasatra kely aho anio tontolo andro dia rahampitso maraina indray no miditra miasa."
- "Tsara izany," hoy i Hery sady nisento kely izy ; toa azo resahina tsara ity vehivavy ity izany, tsy nisy nahodiny mihitsy ny fanontaniako, tsy maintsy fantatro eto androany izay nolazain’i Malala tamin’ity sipa ity momba ny fiainanko sy izay hadalako nataoko hatrizay. Tena tsy matiko lolo mihitsy mantsy ny nahafantarany ny anarako ; misy zavatra ao.
- "Hisakafo ato angaha ianao?" hoy ihany i Hery.
- "Eny tokoa ! saika hisakafo irery aho kanjo nahita anao dia nanatona. Tsy aleo ve miaraka misakafo e! Dia mba miresadresaka koa fa tahaka ny fohy loatra ilay omaly alina."
Mahamahana ihany i Hery. Kanefa ny trangan-javatra tsy misy tahaka izao, nanaiky mihitsy izy, dia nilaza tamin’ilay serveuse fa tsy ho fonosina entina mody indray ny safako vao nafarany teo fa hohaniny eo ihany. Dia nanafatra ny sakafo tiany koa ilay vehivavy. Tena tsy niverina tao an-tsainy mihitsy ny anaran’ilay vehivavy ka nibaboka ny anao lahy hoe :
- "tena tsy tadidiko mihitsy ilay anaranao fa iza moa? azafady indrindra."
- "Tsss ! tena tsy tadidinao ve, menatra be aho izao hilaza : Tahiana hoy izy!"
- "Azafady Mademoiselle Tahiana fa tena hadinoko tokoa."
- "Aza antsoinao Mademoiselle izany aho fa tsy tiako ka ! Antsoy hoe : Tahiana fotsiny aho dia ampy izay."
Marina tokoa ny azy. Raha olona niray dabilio tamin’i Malala izany dia tokony hitovitovy taona aminy, izany hoe : eo amin’ny 37 eo ho eo, fa mbola azo lazaina hoe : mitàna aloha e ! misy ahareseny an’i Malala tokoa ; asa mety mbola tsy manan-janaka koa angamba ; nefa hita ihany hoe manakaiky tokoa ny faha-efapolo taona.
Dia niara-nisakafo teo i Tahiana sy Hery. Nitantara ny fahasalaman’i Malala hatramin’izay. Nitantara ny fiainan’izy roa tany aloha tany. Ny asa ataony amin’izao izy miandry raharaha izao. Fa toa tsy voalaza mazava mihitsy izay notantarain’i Malala mikasika ny nataon’i Hery antsokosoko efa ho telo taona mahery izao. Tsy mampandry ny sain’i Hery mihitsy hoe : nahoana marina no mahatonga ity vehivavy ity mahafantatra be loatra ny momba azy. Tena havanana amin’ny fampiresahana aloha ity Tahiana ity e !
Vita ny sakafo dia niara-nandeha hody izy ireo; dia mahagaga tokoa fa mitovy lalana hodiana. Naleon’izy ireo niaraka nandray fiarakaretsaka. Nitohy ihany ny resaka.
- "Tsy aleo ve mba tohizana ato an-trano fa mahaliana be ny miresaka aminao. Te hahalala misimisy kokoa ny momba anao aho," hoy i Hery mody manatsafa, fa ny tena tanjony dia ny hanapotsitra mafy ny resaka mba hivoahan’ny marina.
Tsy nisalasala mihitsy i Tahiana nanaiky, asa koa izay notadiaviny.
Nampandrosoin’i Hery rehefa novoahainy ny trano.
-"Angaha ianao irery no ato?" hoy indray i Tahiana.
- "Marina izany, izaho irery aloha no ato fa lasa tamin’ny maraina teo ny ray amandrenibe-ko."
- "Tsara kosa izany ! Manana fahalalahana tsara ianao amin’izao ! Mahafinaritra anie izany hoe mahazo manao izay tianao hatao sady tsy misy mibedy izany eh."
- "Mahazo manao izay tiako hatao tahaka ny hoe mitondra an’i Malala aty ve? sa koa mitondra anao samirery tahaka izao ataoko izao dia avy eo…"
Nojeren’i Tahiana tsara i Hery dia niverina nitsiky indray izy sady somary latsaka hehy.
- "Izy roa mitambatra, mampaninona moa e !!!!!"
Gagagaga be i Hery tamin'ny valinteny azony.
- "Ianao ity koa tsss, aleo aho aloha hikarakara ravim-boafotsy sy mofomamy harosoko anao." Sady lasa ihany i Hery nankany an-dakozia.
I Tahiana amin’io variana mijery izay hoso-doko mirenty amin’ny rindrina, sy izay sary teny ambony latabatra teny. Niverina avy eo i Hery tonga dia niteny.
- "Tena tsy azoko mihitsy ry Tahiana ny hoe ahoana ny ahalalanao ny anarako sy izay momba ahy? Efa hatramin’ny omaly izay no fanontaniana nipetraka tamiko ka mba tiako hazava. Inona avy no notantarain’i Malala anao fa manjary mampikorontana ny saiko fotsiny ny fisianao."
Tsy niteny mihitsy i Tahiana fa nobanjininy tsara i Hery sady nanatona azy ihany izy. Notazominy teo amin’ny sandriny roa aloha i Hery dia nalefany ny indray ny tanany hisafo ny tratrany ary hamonjy ny vozon’akanjony izay mody namboariny teo.
- "Dia tsy azonao an-tsaina mihitsy ve?" hoy ihany izy, sady nanakatra moramora ny molotr’i Hery izy, ny tanany lasa nisarika ny hatoka sady mangeja an-kolaka ity tovolahy bikana sady tsara tarehy.
Nifanoroka efa ho folo segondra teo izy roa. Tsy hitan’i Hery izay natao. Ity iray vao mainka namihina mafy ka tsapany ny lanjan’ireo nono roa mitohoka teo amin’ny vatany. Tahaka ireny ondana malemy dia malemy tsara fono ireny ka manonja raha vao kitihina. Nijanona tampoka izy sady toa tonga saina amin'ity zavatra ataony. I Tahiana amin'io toa tsy nanaiky fa vao maika nisarika indray ny lohan’i Hery hanatona azy. Tsy nahatohitra ny lehilahy dia nitohy indray ny orokoroka, ny lelan'izy roa amin’io mifampitady mafy te hifandray am-pitiavana. Tsy nahaleo intsony i Hery fa tonga dia nanafosafo ny lamosin’i Tahiana, nikaroka ny vodi-lamba hampidirany ny tanany hamonjy ny faritra mafana any anaty akanjo any. Ny oroka amin’io tsy misy fitsaharany. Ny tanany koa moa efa zatra mamaha tsy ankasarotana ny faraingoka amin’ny tadi-nono ka poa toy izay dia tsy nisy sakantsakana intsony izay tian'ny tananay haleha. Safosafo izao, tahaka ny tsy teo ny nanalàn’i Tahiana ny akanjo ambony somary mifintina manara-batana hahamora ny fanalàna ity tati-nono teny ankodiny.
Hatsaran-tarehina nono izany. Naleon’i Hery aloha somary niondrika hitsapàn’ny takolany ny hafanan’ireto nono roa nanoloana azy. Norokorohany teo ka nampiakatra ny onjam-pahasambarana tany anatin’i Tahiana tany. Ity farany tonga dia nisarika indray ny lohan’i Hery hanoroka azy sady nanala ilay lobaka mba hampifangaro ny hafanan’ny vatan’izy roa. Ny safosafo amin’io nitohy tsy ankijanona toa mikaroka mafy izay onjam-pasahambarana hoan'izy roa.
Tampotampoka teo, tonga dia nobatain’i Hery hipetraka teo amin’ny seza lava I Tahiana. Novahany ilay fehikibo lamba sy ny bokotra dia nosintosintoniny teo ny pataloha jean’s manara-batana izay avy hatrany koa dia nanala ny kiraro teny an-tongotr’i Tahiana. Hatsaran-batan'olona izany hoy izy tany antsainy tany. I Tahiana amin’io manafosafo ny faritra mahavehivavy azy izay efa tsapany fa mando saroman’ny string maintimainty mbola teny aminy. Tsy nihetsika intsony i Hery nony avy eo fa niandry fotsiny izay hataon’i Tahiana manaraka. Tsy nisy niteny, tsy nisy nivolana izy roa fa i Tahiana no tonga dia namaha avy hatrany izay teny amin'i Hery. Tsy nisalasala izy fa naborotsany avokoa izay akanjo sisa tavela teny aminy. Ny maha-lehilahy azy amin’io mihenjana mafy tsy nisy ohatran'izany. Niala vetivety i Hery ary noraisiny ny tanan’i Tahiana ilany, dia nosarihiny hitsangana. Notaritarihin’i Hery izy hiakatra tsimoramora tany ambony, ary navelan’izy ireo teo amin’ny fandraisam-bahiny ny akanjony. I Tahiana amin’io string kely sisa no teny an-kodiny. Tonga dia nampidirin’i Hery tao amin’ny efitra fandroana dia nitohy indray ny safosafo sy ny orokoroka samihafa manenika ny vatan’izy roa. Nalefan’i Hery tampoka ny rano ka saika nitsamboatra i Tahiana niantsampy teny aminy sady nikiakiaka kely, nefa vao mainka nampifikitra mafy tamin’ity akaiky azy izany. Tsy naharitra intsony ny anao vavy fa nanala ilay string. Niteny tampoka I Hery hoe: " Andraso kely aloha fa haka zavatra vetivety aho." Sady lasa nivoaka ny efitrano fandroana izy. Ny rano amin'io mifatsitsitra moramora manaraka ny vatan’i Tahiana, mahafinaritra ery ny mijery ny nonony irarahan’ny rano tahaka ireny tendrombohitra ivoahan’ny loharano ireny, sady safosafoiny ihany. Tsy andriny izay hiverenan'i Hery teo anilany. Iny tokoa ny lehilahy nitondra fimailo avy any. Novahany dia natolony an’i Tahiana izay tsy nisalasala nampiditra azy.
Tsy ela taorian'izay dia tavela tao anatin'ny firaisana ara-nofo tanteraka izy roa ka tsy nahoany akory ny rano mandeha mikoriana nifafy tamin'ny vatany sy ny hatsiaky ny taila fotsy manemitra ny efitra izay niankinan'izy roa nifandimby. Satrin’i Hery foana hampitohaka ny tarehiny ao anatin’ireto nono tsara bika toa tendrombohitra tsy manam-paharoa. Tsy nitsahatra izy ireo raha tsy samy tojo tamin'ny faratampo-pahafinaretan'ny nofony avy. Rehefa vita izay dia nivoaka ny efitrano fandroana izy ireo. I Tahiana amin’io feno tsikitsik toy ny nahitan'i Hery azy tamin'ny voalohany ihany.
Niverina nidina izy ireo namonjy ny efitra fandraisam-bahiny, tsy nisy nifampiteny fa niara-nipetraka teo amin’ny seza lava, dia samy nampiditra ny ankajony. Vita izany dia nampofoin’i Hery i Tahiana sady nanomboka ny resaka.
- "Tsy diso mihitsy i Malala milaza fa « étalon » mihitsy kay ianao ity. Tena lafatra, mbola tsy nanao tahaka izay aho fa hafa mihitsy aloha iny hevitrao tany anaty fandroana iny e!" sady nanoroka indray an’i Hery izy.
- "Te hitsapa ilay sensation an’i Malala nanana fisakaizana taminao fotsiny aho."
- "Fa inona marina no nambaran’i Malala anao e!" hoy indray i Hery somary tezitra. Niondana i Tahiana dia niteny hoe :
- "Efa fantatro daholo ny momba anao rehetra, fa ianao fotsiny no sisa mbola tsy hitako. Izaho koa tonga dia babo avy hatrany raha vao nahita anao. Tiako ho fantatrao fotsiny fa valifaty ataoko amin’i Malala izao, ary efa elabe mihitsy no nandrasako izany. Efa nisy sipako izay mantsy taloha, bandy milay izany fa dia nangalarin’i Malala, tezitra be aho tamin’izay an ! dia mba anjarako indray izao ny mamaly izay nataony tamiko. Fa aza matahotra ianao e ! Tsy hiditra amin’izay olana mianajady aminao mihitsy aho fa mba te hanana aventure kely fotsiny ! Sa tianao ny miaraka amiko?"
- "Tsss !" sady tsy niteny intsony i Hery no nalahelo kely ihany nandre izany. Amin’ny lafiny iray, nanenina izy noho ity Malala izay neveriny ho azo itokisana amin’ny nataon’izy roa, nefa hay mamboraka ny tsiambaratelo amin’izao olona tsy fantany izao akory. Amin’ny lafiny faharoa kosa, ny tenin’i Tahiana izay mandratra azy noho ity izy toa andrakandraman'ny olona fotsiny. Ary ny lafiny fahatelo dia izy tsy naharitra ela akory dia efa nivadika tamin’ny toky nomeny an’i Alexia vao omaly harivan’io.
Tena ditran’olona marina letsy ny an’ialahy ry Hery, sady nanongo tena izy.
Nitsangana avy eo i Tahiana dia niteny hoe :
- "Aleo aho handeha fa efa miha-alina ny andro ; tsy aleo ve mba aterinao kely vetivety."
- "Tsy maninona," hoy izy, "aleo mihitsy ianao ateriko eny amin’ny arabe ka rehefa mahita fiarakaretsaka vao miverina aho."
- "Misaotra fa tena nahafinaritra ahy mihitsy ianao. Mbola mifankahita foana isika an! aza atao mahakivy anao mihitsy ny fihetsiko fa mba mila ny tahaka ireny nataontsika teo ireny aho indraindray. Tena marina anie izany fa tena milay ilay teo e!"
Tsy novalian’i Hery intsony ny resaka fa ny handehanan’ity Tahiana ity no mahamaika azy. Efa azony koa moa izay nilainy tsy ampy azy ve izay ; ilay ravim-boafotsy rahateo efa nangatsiaka tsy nisy nikitika akory.
Nony niverina tao an-trano izy dia niakatra hamafa ny efitra fandroana, hay najanon’i Tahiana iny tao ilay string maintimainty mbola hotsaky ny rano.
Ahoana indray ary ny hanaovako ity. Tsss !
Noraisin'i Hery ilay izy mbola tena lena be iny dia niasa saina teo izy na hariany na hafeniny. Raha hafenina amin'ity izy mbola lena be ity anefa hoy izy tany antsainy tany mety hasiso any ity. Tsy hitany izay hatao fa nahantony tamin’ny tady fanamainana ilay izy no niafarany.
Nidina tany ambany izy avy eo nikarakara izay sakafo kely mbola azony nohanina fa nahatsiaro noana indray. Vita ny sakafo dia nijery fahitalavitra hanaraka horonan-tsarimihetsika tany amin’ny efitranony. Ny ampitso maraina vao taitra hamonjy indray ny asa.
Tonga tany am-piasana i Hery, nahatsiarotsiaro an’i Alexia, te-hiantso mafy ka nandray ny findainy, nantsoiny ary avy hatrany dia nahazo ; tampoka teo anefa tapaka indray. Aza hitako, hoy i Hery, mety niantso ahy foana i Alexia fa tsy nahazo mihitsy ; tena tsy afaka namelona ity finday ity mihitsy aho hatramin’ny omaly. Dia maninona ary raha nantsoiny tato am-piasàna? Aza hitako ka tsy te-hiresaka amiko intsony izy.
Tsy nihevitra ny momba izay resaka izay intsony i Hery, fa manjary hanenina eo indray ny amin’ity nataony omaly hariva. Henjana kosa aloha ilay nataon’i Tahiana e ! Amin’izao, na handalo eo amin’io farmasia io aza rehefa mody toa misalasala ihany. Ny nenina marina hoy izy tsy ao aloha hananatra, fa aoriana handatsa.
Notohizany ny asany. Nony tonga ny atoandro dia nojereny ilay tranon-kala novangiany omaly. Nosokafany ilay lohahevitra noforoniny. Efa ho 35 ny valin-teny tao ; saika isaky ny 30 minitra dia misy mamaly foana. Valin-teny izany, ao ny tonga dia manome tsiny avy hatrany, ao ny manolo-kevitra ny hoe : ndàna mitsoaka ny tany misy anao izao fa hahavanon-doza eo indray, ny teny amin’io vary amin’anana tsy ifankahazoana. Ao koa ny manolotra sahady izay mety ho tohin’ny fiainako amin’ny alalan’ny tantara. Lava izany valim-panontaniana izany, tsy nampoiziny ho tahaka izao mihitsy. Asa tokoa, fa hafa nohon’ny hafa angamba ity ditra nataoko ity hoy izy. Tsy nisy vonoan’olona akory, satria hafa ny heloka izay mampigadra, fa ity fahotana mampigatra ara-tsaina amam-panahy no mihatra aminy.
Tapitra vinakiny avy eo ilay takila noforoniny dia nisento tokana izy. Toa tsy ahitako vahaolana akory izy izany fa fanomezan-tsiny ny be dia be.
- Ataoko ahoana tokoa moa ny handao ny asako sy izy efa-mianaka, ireo no fiainako na dia manahirana ahy aza. Tsy maintsy mitraka fa lehilahy.
Nosokafany ihany koa ny mailaka dia nisy hafatra tao ny momba ilay fotoana amin’ny zoma hariva. Faly ery ry zalahy izany, hisy revy be izany ao an-trano. Aleo marina manala azy fa mila tsy ho tanty intsony raha izao foana no iainana, sady faran’ny volana rahateo moa ny andro tamin'io. Nandefa mailaka tany amin’i Alexia izy avy eo, hafatra mitory fitiavana fa tsy manadino azy akory i Hery.
Teo vao tadidiny fa hay moa namorona mailaka vaovao izy omaly, izay nataony hoe : [email protected] mba ahafahany mifandray amin’izay olona te-hifampitafa aminy momba io lohahevitra nosokafany io. Nojereny izay tao.
« Bienvenu Kelimaditra »
Vous avez 1 nouveau(x) message(s).
Nosokafany indray. Mbola tsy fantany mihitsy ilay adiresy. Mazava koa ange fa tsy hisy olona hanome izay tena anarany akory raha ny amin’ny fifandraisana tahaka izao e! Notohizany nidirana ka izao no soratra tahaka tao :
Slt à toi Kelimaditra !
Nahita ny forum nataonao aho ka mba hanoro hevitra fa mety hisy vahaolana ihany omeko anao. Koa raha sitrakao indrindra dia hifanoratra isika.
Mianatra manokana momba ny sociologie eny Ankatso aho ary manomana maitrise ka mba te-hahafantatra izay manjo anao, ary afaka mihitsy koa manoro hevitra amin’izay tokony hataonao.
Manantena valiny avy aminao.>>>
Tsss ! sociologie, inona koa no hifandraisan’izany. Manomana maitrise, mpianatra eny ankatso izany, hafa dia hafa tokoa aloha ny fiainana atrehin’ialahy ry Hery ka izay angamba no ilàny an’ialahy. Kanefa izy moa nilaza fa misy vahaolana azony atolotra. Mety efa niainany koa angamba izany e ! aleo valiana amin’ny manaraka fa tsy izao aloha. Tsy fantatro akory na lehilahy na vehivavy izao manoratra izao.
Nofaranany avokoa ny asany teo ambodin’ny solosaina dia nivoaka izy hisakafo atoandro.
- "Allo ! Aiza ianao io izao? "
- "Fa misy inona ?" hoy ny feon’i Corine tao anaty finday.
- " Mety ho afaka mifankahita ve isika izao fa tena henjana ny raharaha."
- "Ianao ve Ratrema adala sa mody fanina an ! Amin’ity andro efa alina be, tsy fantatrao angaha fa manambady aho. Zaranao aza tsy eto akaikiko eto izy fa tsy noraisiko akory ianao raha tsy izany."
- "Tratran’i Malala ilay nataontsika aninkeo."
- "Tsy problemako izay tratra any fa anao izany," sady notapahin’i Corine ny antsony.
Vao mainka romotra I Ratrema, naviliny lalana ny fiarany dia nankany am-piasàny izy. Eken’ny sainy tokoa ny fahadisoany fa ity Hery misolantsolana miditra amin’ny fiainan-tokantranony no tena mampirehitra ny fahatezerany.
Na izaho, na ilay Herin-doza iny, hoy Ratrema tany an-tsainy, fa tsy ifandrombonana mihitsy ny mitondra ny fiainan-tokantranoko. Nandefitra sy honena an’ialahy aho hatrizay, fa ho hitan’ialahy amin’izay izay tsy mbola niainan’ialahy.
Tany an-trano anefa, sahiran-tsaina aok’izany ny rehetra tao, ny fanafody mbola tsy nisy voavidy, Malala mbola vizana dia vizana tsy mahateny fa ny ranomasony no mijohy amin’ny tarehiny, izy mianadahy kely tsy mitsahatra ny mitomany. I Alexia tsy antenaina fa latsa-dranomaso mahita an’ity reniny. Ilay taratasy kely amin'io mbola teny an-tanany ihany.
Nidina i Hery nitady ireo taratasim-panafody, mbola teo ambony latabatra lehibe. Noraisiny dia niakatra izy.
- "Tsy maintsy vidiana haingana ireto fanafody ireto," hoy izy. " Aleo aho omena lakilen’ny fiara iray dia handeha hividy ireto." Nampahereziny teo i Alexia sady nampangininy fa tsy maintsy handeha vetivety izy.
- "Andraso tsara eo aloha i Malala fa tsy maintsy mila anao izy amin’izao tsy salama izao."
_ "Tena loza ny nafitsok’i Ratrema, lehilahy loham-pianakaviana ve no sahy handao ny vady aman-janany marary nefa ny andro alina ? Tsy mety izany," hoy izy. "Na inona tendrom-po, na inona fahatezerana, ny tokantrano tsy azo avela indrindra amin’ny fotoana tahaka izao. Izaho aza mbola tsy manam-bady mahatsapa izany, koa lehilahy lehibe tahaka iny ve?"
Nomen’i Alexia azy ny fanalahidin’ny fiara dia lasa i Hery. Nasainy niaraka taminy ny mpiambina ny tanàna iray dia novelominy ny fiara ary nivoaka ny vavahady izy nandeha hitady ny fivarotam-panafody miandry raharaha. Teny an-dalana vao tsaroany fa tokony haka vola, naviliny lalana tampoka ny fiara handalo ireny fakana vola mampiasa karatra ireny. Rehefa azony izay nilainy dia nihazo izay farmasia akaiky azy indrindra teo izy.
Teo vao tsapany izany hoe mandray andraikitra eo anivon’ny ankohonana izany, izao tokoa moa izany no mitranga rehefa misy marary ny ao an-trano, ary tena mahatsiaro sahirana tokoa rehefa ny vady aman-janaka no iharany.
Vady aman-janaka.. iza moa letsy no itotototoan’ialahy toy izao fa tsy ny zanak’ialahy, dia ny reniny. Toa fanaintainana hafa fa tsy tahaka ny tamin’izy nitsabo an-dReniny taloha no tsapany. Ireto hay moa hoy izy no tena silaky ny aiko.
Raha tsy naditra tokoa letsy ialahy ry Hery, dia tsy nisy mihitsy ny tahaka izao. Lasa tsy hiverina intsony ireny, nefa mamela takaitra tsy mety afaka eo amin’ny tarehin’ialahy ; ary isaky ny misy zavatra mitranga dia ren’ialahy mangirifiry foana, ary mbola miboba-rà aza indraindray.
Verivery saina teo i Hery, varimbariana, vizana sady torovana. Ilay mpivarotra nanontany raha mila faktiora izy no nanaitra sy nahatonga saina azy.
- "Ramose an, asiana faktiora ve?"
- "Ann ! fa ahoana tokoa moa ? Tsy tokony hasiana ve?"
- "Gaga aho mantsy raha tsy asiana, fantatro tsara anie i Mme Malalatiana e !" Niara-nianatra izahay taloha, ary iray dabilio mihitsy, isaky ny mividy fanafody izy dia manketo amiko foana, dia miresaka izahay. Mahita ireto lisitra ireto aho, angaha tena marary be i Malala sy ny zazakely ? Fa ianao moa no iza raha tsy mahadiso?
Kaodikaody i Hery.
- " Niara-nianatra taminy ianao ? Euuh, (tsy hitan’i Hery izay hotenenina), fofombadin’i Alexia aho ka!"
- "Hay ! Hay ianao izany ilay Hery, firesany matetika mihitsy ianao. Ary tena hay mbola bôgôsy kosa kay ianao noho ilay nolazainy ahy," sady nitsikitsiky be izy.
Fa inona indray ary no nolazain’i Malala tamin’ity Ramatoa ity, aza hitako ka fantany avokoa ny momba ahy iray manontolo. Ilay vehivavy amin’io mitsikitsiky ihany. Asa izay ao an-tsainy.
Nataony ny faktiora rehetra, dia nomeny ny fanafody rehefa avy nandoa vola i Hery;
- "Mirary fahasalamana an’i Malala, rahampitso maraina aho, rehefa vita ny garde, dia mandalo any aminy any. Mampamangy e!"
- "Misaotra tompoko," hoy i Hery, "Mme iza moa raha tsy mahadiso?"
- "Mademoiselle ka, Mlle Tahiana, faly mahafantatra an’i Hery." Sady natolony ny tanany ho mariky ny fifankafantarana.
Sadaikatra be i Hery nivoaka ilay farmasia. Kivy be ihany izy fa tena fantatr’ilay vehivavy teo hatramin’ny anarany. Loza koa ity vava tsy ambina ataon’i Malala. Raha izao ve tsy tsara tatitra avokoa izay nataoko rehetra hatrizay. Loza miampy loza angamba.
Nodiany tsy noraharahiana izay zavatra nitranga teo fa ireto marary itondrany ny fanafody no nohezahiny nabahana ny sainy.
Raha izao moa Ratrema no niverina, ary mety izany mihitsy no ao an-trano ao, asa angamba izay hitranga ; aleo izany tsy hirariana fa hisy hifamono ho faty eo angamba.
Eny an-dalana izy tsy miteny mihitsy, ilay mpiambina nanaraka azy amin’io mangitikitika sy te-hanontany izay nitranga. Tsy naharitra intsony ity farany ka niteny sady somary nivazivazy.
- "Ramose an ! Tena misy inona marina ao fa Ingahy Rainy be lasa nirifatra aok’izany nefa izao isika avy nividy fanafody."
- "Sshhhh ! ho fantatrareo eo ihany ny tohiny, marary fotsiny i Madama ao, ny zazakely an-tanana ihany koa. Aza dia asiana resaka be fa manjary manahirana."
Tonga izy mirahalahy, vao nijanona ny fiara dia nivoaka ilay mpiambina namoa ny vavahady.
- "Jereo aloha ilay 4x4 an’Ingahy Rainy teo raha efa tafaverina ao!"
- " Tsy mbola ao kah!"
- " Voahay tsara ary ny vavahady dia aleo aho hiditra."
Niakatra tany amin’ny efitr’i Malala i Hery, nojereny, hay efa matory. I Alexia lasa nidina any ambany nikarakara izay ranon-dravim-boafotsy fanampiny homena ity marary. Noraisin’i Hery moramora ny tanany. Ny ilany mitazona ny taratasim-panafody milaza izay tokony hatao. Navoakany tsirairay izay fanafody tao anaty harona, dia natokatokany teo ; tsy maintsy hofohazina ve izany i Malala hanomezana ireto? Hoy izy niteny irery.
Niditra i Alexia :
- "Hery, hay efa tato ianao ? Efa nihafana ny hafanany, nomeko ravim-boafotsy mafana izy dia nitonitony rehefa avy tsemboka be, nasiako tavoahangy misy rano mafana koa tany amin’ny tongony dia izy io natory io;"
- "Ary i Cynthia ? Nanao ahoana izy izay ?"
- "Hay efa nomen’ilay dokotera fanafody izy fa soloina fotsiny rahampitso rehefa tonga eo. Dia nomena azy izay tokony hohaniny. Efa matory ihany koa."
- "Ouff ! izay vao milamina ny saiko."
- "Ity bandikely ity no tsy mety matory fa variana milalao, i Toky amin’io nanaraka an’i Alexia nandady niakatra ny tohatra ; Faly ery vao nahita an’i Hery sady nihazakazaka kely ery niantsampy teny aminy."
- "Ahoana ny ataontsika ry Alex ? Tsy niverina mihitsy ve ny Papanao. Aleo aho handeha amin’izay fa tsy maintsy hiverina eo izy, asa indray angamba izay hitranga."
- Aza mirohirohy saina ianao fa efa niantso azy aho. Mbola tsy hiverina hono izy aloha fa aleony mijanona any am-piasany ihany ; misy efitra kely fakàny aina koa ange any e ! mangotraka be ny fony ka aleony aloha mampitony tsara izany vao miverina aty;"
- "Ka na teo aza izy, izaho koa tsy hamela anao handeha mihitsy. Jereo ange ity mahazo anay e!" sady nanafosafo ny lohan’i Hery ihany izy.
- "Andao aloha hisakafo fa hitako mihitsy hoe : tsy mbola nanendry hanina izao ialahy ity hatramin’ny avy any Ambatofotsy."
I Toky amin’izay efa miha-mavesatra ny maso keliny te hatory, dia nampandrian’izy roa tao amin’ny efitranony. Niara-nidina izy ireo, norosoan’i Alexia trondro izy ka ninosanosana ery. Vao vita ny sakafo dia nitsangana i Hery, nanoroka ity malalany sady nisaotra.
Injay fa re misokatra ny vavahady lehibe, mitaratra miditra any an-trano ny jiron’ny fiara. Fiaran-dRatrema io, tsy isalasalàna mihitsy.
Tampoka, misy mikiakiaka any ambony, i Malala izay, misy zavatra nitontona mafy sady mikodiadia amin’ny gorodona .
Nihazakaza i Hery niakatra ny tohatra...........inona indray no zavatra hiseho ?
Nihazakazaka tahaka ny tsy teo i Hery raha vao nandre ilay kiakiaka nataon’i Malala tany ambony. Niditra izy, i Malala amin’io tafarina mihitsy, hay taitra tampoka fa nanao nofy ratsy angamba, ilay tavoahangy nisy rano mafana koa mikodiadia amin’ny tany fa voadakan’ity marary tamin’ilay fahatairana teo. Nanatona i Hery sady nipetraka teo ambony fandriana, i Malala amin’io niezaka ny hatory ary natohony teo amin’ny tratran’ity malalany ny lohany. Fantany fa eo no ahazoany aina, eny na dia fotoana kely fotsiny aza. Nitady tambitamby teo izy, nangataka horotsirotsiana mba hampihena ny fanaintainany izay sady manjo ny sainy no manjo ihany koa ny vatany iray manontolo. Mafy tokoa marina izany hoe voafitaka. Soa fa i Hery no hitany teo ka nanamaivana ihany ny fanaintainany izy efa mila tsy ho tantiny intsony.
Tany ambany anefa, Ratrema niditra ny trano, efa nandrairay whisky tany am-piasàny tany angamba. Notsenain’i Alexia ka nosarihiny hipetraka aloha.
- "Mbola ao angaha i Hery?"
Nanainga soroka fotsiny i Alexia fa tsy niteny. Nitsangana indray Ratrema hijery am-badiny.
- "Papa, efa nampanantena ianao fa tsy hamoa-doza eo imason’i Neny intsony. Mangataka mihitsy aho raha azo atao, aza mbola miakatra any aloha, sady nosintoniny ihany ny tanan-drainy. Papa ho’aho, je t’en supplie;"
Tsy nahasakana an-dRatrema anefa ity fitalahoan-janany fa niakatra tany ambony ihany izy hijery izay manjo am-badiny.
Nony efa akaiky ny tokonam-baravarana izy dia niahotra kely, nijanona aloha ; nangalarany fijery kely izay tao an’efitra. Indro hitany i Malala miondana amin’ny tratran’i Hery, ity farany manafosafo moramora ny tarehiny. Nisento tokana indray rangahy be, reny miakatra ny hasarotam-piaro mahita ity ataon’i Malala, amin’ny lafiny iray anefa dia nahatsiaro koa ny fahadisoany ihany izy raha nitsoaka ireto ankohonany tamin’ny fotoana sarotra, eo ihany koa ny alahelo noho ny famitahana ankitsirano ity vadiny. Ny fitsabahan’i Hery amin’izay andraikitra raisiny izay angamba no mampitroatra azy tahaka izao.
Niala moramora ny varavarana izy, saika hidina, nefa nijanona sy nisaina kely aloha. Afaka segondra vitsivitsy, niditra ny efitranony ihany.
Izy roa, na lazaina ihany koa hoe : izy mianaka koa, tsy nahita na nandre ny fidiran-dRatrema, ka raha tsy somary nikohaka ingahy rainy tsy nitodika i Hery.
Fantatr’i Hery tsara fa efa ao an-trano Ratrema fa asa na mody tsy noraharahiany na tena fiantsiana tsotra izao. Ratrema amin’io mamonkona ny totohondriny sady toa mivandravandra azy. Vao nahita izany i Hery dia nitsangana, niezaka nampatory an’ i Malala handray ondana, ity farany nisintona ny lamba ka nisakobona tao anaty fandriana tsy te-hahita indray izay ady mety hitranga eo.
Samy nifampivandravandra izay tsy izy teo aloha i Ratrema sy Hery. Toa nifandinika teo izy mianaka, tahaka ireny biby masika te-hampiseho ny heriny amin’ny masony ireny. Nilefitra tampoka anefa i hery :
- "Papa," hoy izy, "tsy mila ady amin’ity andro alina aho fa aleo aho handeha hody izao dia izao ihany;" sady nivily lalana izy tsy hifanehatra amin-dRatrema. Vao tafavoaka ny varavarana anefa dia niteny mafy Ratrema :
- "Ho aiza ialahy iny ! Raha mandingana ny tokonam-baravarako eo ialahy dia aza mihevitra ny hiditra ato amiko intsony mandakizay; ny lalan’ialahy zorina, tsy mila izay ialahy aho ! matesa any amin’izay odian’ialahy any ! olon-tsy vanona."
Nigogogogo nitomany indray i Malala tao anaty bodofotsiny tao. Taitra i Alexia nandre ny feon’ity rainy. I Hery teo amin’ny tohatra saika hijanona, mafy taminy loatra ilay tenin-dRatrema, ary tahaka ireny kibay mively ny lamosiny ireny. Notohizany ny lalany, nodinganiny ihany ilay tokonam-baravarany, nivoaka ny trano izy hamonjy ny vavahady. Hazavana kelin’ny jiro sisa no nahatazanan’i Alexia ity malalany teo am-bavahady, nihazakazaka nivoaka izy fa tsy nahatratra an’i Hery intsony. Nandeha mafy i Hery hamonjy izay arabe akaiky azy amin’iny lalan’Ivandry iny. Soa fa vao tafavoaka ilay lalana izy dia nisy fiarakaretsaka sendra nandalo ka dia nosakanany hitondra azy mody tany antranony.
Mafy ity mahazo ahy, aza mba halan-dRafozana ihany, hoy izy. Nalahelo kely an’i Alexia izy, tsy niala tao an-tsainy ilay alok’i Alexia niantsoantso azy hoe : Hery an ! miverena fa aza manao ohatran'io moa e …
Vao tonga tao an-trano i Hery dia namoha ny efitranony. Namonjy fandriana haingana hanalàny ity vesatry ny fiainana babeny tao an-damosiny. Navoakany avokoa izay zavatra rehetra tany am-paosiny tany, hay adinony tany amin-dry Alexia ny findainy. Nieritreritra kely teo izy, avy eo nidina tany ambany, noraisiny ilay telefaona tao an-trano, saika hiantso ilay Malalany kanjo napetrany ; notsoahiny avy eo ny tariby fa fantany tsara fa hanenoneno eo io mandra-paha marainan’ny andro.
Niakatra izy avy eo natory, nivadibadika am-pandriana teo nefa zara raha nahazo torimaso fa niady saina lalina ;
Nony maraina, raha tsy nigodongodona tao amin’ny efitra ilany tsy taitra i Hery, niarina teo am-pandriana izy dia nankao amin’ny efitra nisy ny raibeny sy ny renibeny. Harona efa vita fatotra sy sacoches roa lehibe no hitany teo amin’ny gorodona, i Dadabe sy Bebe amin’io somokotra ery manangona izay akanjon’izy mivady sisa tavela ao anaty larimoara.
- "Fa ho aiza ianareo ry Bebe?"
- "Izao ry ise an!" hoy i dadabe, angamba efa tena ampy kosa angamba izay izay nitoeranay mivady teto amin’ise izay, nisy hafatra tonga avy any ambanivohitra fa miandry anay ny akoho amam-borona, efa omaly izay no azonay, fa ise vao tonga omaly alina dia lasa indray ; tsy maintsy mandeha izahay mivady fa efa lehibe koa ange ise e ! Io ny tranon-dRay amandrenin’ise dia kolokoloy tsara, mety afaka tapa-bolana any izahay miverina mandalo indray."
Tsy nahateny i Hery, amin’ny lafiny iray te hanana fahanginana tanteraka izy amin’izao mahazo azy izao, amin’ny lafiny iray anefa, mila ny tambitamby avy amin’ireto raibeny sy renibeny ireto koa izy, tsy sahy nilaza izay nanjo azy anefa ny anao lahy, hany heriny dia nanaiky fotsiny ny handehanan’ireto ray aman-drenibe ireto.
Niomana sy nisakafo izy avy eo, varimbariana ery, tsy mahatsiaro izay hanina alefa ao am-bava. Niandry fotsiny izay hiaingàn’izy rehetra avy eo. Nibata ny entana tao anatin’ny fiarakaretsaka dia nandefa an’izy mivady tany amin’ny taxi-brousse. Nohidiany ny trano, dia lasa koa i Hery namonjy ny toeram-piasàny.
Vao lavidavitra tsy ho tonga i Hery dia efa nahita i Alexia miandry azy eo am-bavahady. Tsara tarehy izay tsy izy, asa tokoa anefa izay tena mandifotra ny sainy fa raha vao nifanakaiky izy roa dia ny fanontaniana momba ny fahasalaman’i Malala no nivoaka ny vavany voalohany.
- "Tsy misy bonjour akory ve?" hoy i Alexia, "sady niezaka hanakatra ny molotr’i Hery izy. Zara raha oroka no nataon’i Hery ary naviliny teny amin’ny takolany akory aza ny molony ; Tsy nisy azon'i Alexia natao afatsy ny nanaiki-molotra fotsiny nony avy eo. Novohainy ny poketrany dia natolony an’i Hery ilay finday hadino tany an-trano ny alin'io.
- "Fa angaha misy simba izao ny telefaoninareo any an-trano no tsy mahazo mihitsy." Fantatr’i Alexia fa tena lotika ny fon’i Hery ka nataony mihitsy izay tsy hahazoana miantso azy. Efa niantso tokoa mantsy izy talohan’ny nahatongavan’i Hery tany an-tranony ny alina, nefa tsy nisy nandray, ary tena nandeha tsara ilay antso, avy eo anefa occupé foana mandra-paharainan’ny andro ka naleony niandry an’i Hery tany am-piasàny mihitsy.
- "lasa aho," hoy izy tamin'ny feo toa feno hatezerana nefa toa mifono alahelo ampo ihany koa. Vao dify teo anatrehan'i Hery anefa izy dia nanganohano ny masony nieritreritra ny zavatra niainany vao segondra vitsy monja teo.
- "Alexia ! andraso aho aloha," vao mainka anefa i Alexia nihazakazaka niala ilay toerana. Tsy hitan’i Hery izay hatao, ny tena efa ho diso fidirana. Hany heriny dia niverina namonjy ny vavahady handray ny asany.
Tsy nitombin-tsaina intsony i Hery, ilay notiavina nitsoaka ny tena, ny tena voaroaka sady tsy afaka mandia tany any amin-dRafozana, i Malala tsy fantatra intsony izay nahazo azy izay, i Cynthia sy Toky koa mba nanao ahoana izay? I Dadabe sy Bebe lasa tampoka tsy misy fifampidinihana, sanatria ve tezitra izy mivady fa tsy eo lava aho dia ataoko ho tahaka ny mpiandry tanàna fotsiny izy ireo?
Very hevitra teo i Hery, niezaka nanala ny fony tamin’ny asa izy ka tsy niraharaha izay hitranga. Tsy nisy niantsoantso azy rahateo moa tany am-piasàna.
Niezaka mafy mihitsy izy hahavita izay sonia, kajikajy, tatitra ara-bola maro samihafa efa niandry azy izay hadinodinony tamin'iny herinandro lasa iny. Tsy niala sasatra mihitsy izy ary tsy nihato raha tsy nahatsiaro torovana ny sainy sy ny tanany. Nataony avokoa izany hanadinoany izay olana nandreraka ny sainy hatramin'ny omaly harivan'io. Tena lotika ny fony, vao mijanona kely anefa izy amin'ny asa izay nataony dia toa ny tenin-dRatrema foana no manakoako ao an-tsainy. Izy ilay nandroaka ary koa tsy hanaiky ny hidiran'i Hery any aminy intsony. Izao izany ilay atao hoe : halan-drafozana, nefa hoy izy misy fitenenan'ny ntaolo hoe : " raha tiana ny vady, ny rafozana no tsinjovi-mandeha ".
Shhh, hoy i Hery tany an-tsainy tany, aleo izany ho any, raha Ratrema moa no tsy tia, aleo izy ho any fa izy efa-mianaka no tena tsy mampilamina ny eritreritro. Raha ny tena tiako izao dia hanala azy miaraka amin'ny bandy akama, hilaboraingy rahalina, kanefa, ahoana moa no iantsoana an-dry zalahy izao, ny andro ity Talata, gorôbaka rahateo araka ny filazan-dry zalahy ihany. Aleo aloha jerena ato anatin'ity diary ity. Ireto sy ireto avy, aleo asiana marika. Maroamaro ihany izy izany no misy mailaka. Ndeha handefasana mailaka miaraka in-dray mipoaka ry zalahy, izay tsy tratra antso ihany no antsoina an-tariby na finday. Aleo raiketina amin'ny zoma hariva rangahy an! ny trano malalaka tsy misy olona rahateo.
Nosokafany ny tranonkala www.wanadoo.mg, nojereny ny mailaka. Feno hafatr'i Alexia marobe tao. Ndryyy ! malahelo kely ilay malalako indray aho izany. Dia loza koa letsy izany fa tahaka ny tsy noraharahiako akory ange izy tamin'ny maraina teo e ! Izy rahateo tonga dia lasa nirintona. Very ialahy Ra-Hery raha ilaozan'iny sipa iny, sady nojereny tsirairay izao hafatra mamy marobe mitory fitiavana saika efa ho isan'andro.
Izany letsy no tena fitiavana, nefa dia potehin'ialahy, raha nahay nifehy tena kely fotsiny ialahy dia… sshhh, rano raraka tsy azo raofina intsony izany.
Nanoratra izay hafatra alefany amin'ireto namany izy, nilaza tamin-dry zalahy hoe : amin'ny zoma hariva izao any an-trano. Samy mitondra izay tiany ho entina.
Aleo koa handefasana SMS avokoa dia amin'izay tonga tsara ny hafatra.
Dia variana teo ampototry ny solosaina teo izy ny atoandro iray manontolo. Talata tokoa moa, andro fahazarany nankany amin-dRatrema nefa indrisy.
Rehefa vita izay nataony dia tafaverina teo amin'ny takila voalohany ilay tranokala izy.
- Aleo mba hijery izay ato anaty forum ato fa efa elaela aho izao no tsy nanokatra ity. I Alexia ihany mantsy no nahitako azy ity. Nosokatsokafany teo izay nahaliana azy, olana, mitady an'izao, mitady fitiavana, misy zava-betaveta ihany koa. Dia lasa saina teo izy ka mba namorona sujet vaovao tao amin'ny sampana " séduction et sexualité " : " reny sy zanaka ampirafesim-binanto. Loza fa vonjeo ! "
Dia izao no nosoratany tao :
*******************************************************
Nandalo tany amin'ilay ilay Jobako aho fa fotoananay tamin'io. 17 taona izy ary izaho 25 taona. Zoma tolakandro ny andro. Tsy ao izy hoy ilay mpanampiny fa mbola nirahin'i mamany ary mety ho elaela vao ho avy. Nadroso ihany aho satria nampandrosoina. Ilay mamany no tao amin'ny salon nijery fahitalavitra. Naka vera izy dia nampidina zavam-pisotro misy alikaola kely ho ahy. 15 minitra taty aoriana, naka kapila mangirana izy dia nilaza tamiko fa hoe aleo mijery horonantsary mihetsika fa tsy mamely ilay tao amin'ny fahitalavitra. Tantaram-pitiavana masaka be ilay horonantsary nojerenay. Nisy ampahany maromaro ahitana olona manao firaisana ara-nofo tao. Teo amin'ilay ampahany fahatelo amin'ilay olona manao firaisana iny indrindra dia toa tsy naharitra intsony ilay mamany fa nosafoiny ny filahiako sady hoy izy, " tsy dangitra ve ialahy amin'izao? " Niala kely aho saingy tonga dia nobedainy sady mbola vao maika nangaroniny ny tao anaty patalohako no notereny hovahana ny hidiny. Izaho moa efa te hanao dia navelako izy nanao izay tiany hatao teo. Sady nanafosafo ny fivaviany mbola tao anaty silipony teo izy no nitsetsitsetsitra ny filahiako. Tsy naharitra intsony izy nony kelikely fa noesoriny tanteraka ny silipo teny ankodiny ary dia nanao be teo izahay. 35 taona eo angamba ilay mamany ary tena mbola mitana na tarehy na ny bika. Vita ny natao dia menamenatra aho fa izy mody tsy nanisy sira. Efa somary harivariva vao tonga ilay zanany. Nitady hevitra hivoahana tao haingana aho dia nilaza fa mbola maimaika. Sankodiavatra be anefa aho no tena marina. Tsy nadalondalo tany amindry zareo intsony aho taorianan'io fisehoan-javatra io. Roa herinandro taty aoriana, nisy nametraka hafatra tao am-piasana fa mila ahy maika dia maika ary miandry ahy any ivelany hono io olona io. Nivoaka aho ary akory ny hagagako fa ilay maman'ilay Jobako no tao. Tonga aho dia notaritiny hoe mila miresaka aminy. Niditra tamin'ilay Salon de thé tsy dia lavitra teo izahay dia nilaza izy vao tafapetraka izahay fa matahotra hono izy sao misy mahita ka dia notaominy aho haka toerana mangingina miaraka aminy ao anaty fiara. Vao tafiditra tao anaty fiarany izahay dia efa tsy tratra ny tanany iray fa efa mitady hanafosafo sahady ny filahiako mbola mifono tsara tao anaty pataloha. Tsy hay tohaina ny tao anatiko fa tonga dia nivonto avy hatrany ary dia tsy aritro intsony ka navelako izy hanarapo tamin'izay tiany hatao teo. Bikan'olona kosa aloha izy e ! Tena ao amin'ilay mampatsiro azy mihintsy. Vita ny natao dia nody fanina indray ny anao vavy. Telo volana taty aoriana, efa lasa fahazaranay ny mangala-dia mandeha manao firaisana aranofo antselika. Mandritra izay fotoana rehetra izay anefa dia mbola miaraka amin'ilay jobako ihany aho. Eni-mbolana aty aoriana izao, Bevohoka hono i rabofy ary izaho no lazainy fa tompony ary ho tazoniny ilay zaza fa reveny be hono aho.
Dia tsy nitsahatra ny revy fa nitohy ihany, izao efa teraka koa ny zaza faharoa izay mbola ahy, ary fantatry ny rafozan-dahiko satria efa tratran'izy sy ny jobako ambody omby izahay.
Voaroaka aho izao tsy mahazo mankany amin-dry zareo intsony. Dia tsy hitako izay hatao : tsy hiraharaha, zanaky ny tena roa tsy foiko mihitsy, ilay jobako nefa mbola tena tiako sady tia ahy koa.
Vonjeo re olona fa loza.
****************************************************
Dia tsy nisalasala i Hery nandray ny solon'anarana hoe : Ikelimaditra. Ary mailaka vao noforonony no nataony ifandraisana tao.
Ikelimaditra : Maditra marina letsy ialahy ity ry Hery. Izao hadalàna izao vitan'ialahy daholo. Leo sahady indray izy fa toa mampisaina azy zavatra betsaka ity nataony ity.
-Asa indray izay mbola hadalako nandefa io sujet io, sady toa niontana tampoka teo ny fony.
Aleo hitranga any izay hitranga fa ho hitantsika eo.
Najanony ny solosaina dia nandeha nivoaka izy hitady harapaka tany ivelany.
Loza fa hay lany fahana ny findainy. Ny chargeur any an-trano. Tsy nampaninona azy akory anefa izany, sao dia manenoneno eo koa, hoy izy, ka vao mainka mankarary an-doha.
Nony tafaverina avy nisakafo izy dia nanohy ny asany indray. Na izany aza anefa toa mahatsiarotsiaro an'i Alexia foana, i Malala ve izay nanao ahoana, i Toky sy Cynthia. Mba nanao ahoana ange izy ireo izay e !
Variana tamin'ny asany teo izy ka saika tsy nahatsiaro ny firavàna. Raha tsy nanao veloma azy ny mpiara-miasa vao taitra ny lehilahy, dia mba nampirin'entana koa dia lasa nody.
-Tsy misy olona izao ao an-trano mikarakara sakafo, fa aleo aloha mandalo ato amin'ity snack ity, hividy sakafo efa vonona ka hafanaina fotsiny rehefa hatory.
Nataony ny commande, niandry elaela kely. Nipetraka teo amin'ny seza fiandrasana, sady misy fitaratra lehibe velarana nanoloana azy. Tsy sahiny akory ny nijery ny tarehiny fa tahaka ny misy omby masiaka izany tady hanoto azy ao aoriana ao. Aleo marina enjehin'ny omby masiaka toy izay enjehin'ny eritreritra hoy izy sady niondrika izy fa tsy nijery.
Tampoka anefa, tao aoriany tao nisy feo henony toa niteny hoe : " SALUT MON BEAU-GOSSE "
« salut mon beau-gosse !!!! » Feom-behivavy tsy dia fandreny matetika ilay izy. Nefa vao haingana no nahatadidiavany azy. Nitraka kely i Hery, somary nikentrona, dia nojereny teo amin’ilay fitaratra lehibe. Indro vehivavy mitsikitsiky izay maniry hiresaka mafy no mifanila aminy, ary tonga dia vavany fa tsy mba fijery mifanena akory. Mody mangata-maso, mibory volo hatreo amin’ny hatoka, manana endrika falifaly aok’izany. Nihodina tsimoramora teo ambonin’ilay seza i Hery hifanatrika amin’ity vehivavy, kanjo somary voasarika vetivety ny masony hibanjina ireto nono mampite-hamehy anaty tanan-droa ireto. Nifampijery tsara izy ireo avy eo.
- "Hay ve ianao e ! Gaga be aho."
Misy taratasiko any dia vakio tsara, sady niteny tamin’ny teny malefaka izy, nampidiriny tao anaty kitapo kelin’i Hery ilay zavatra.
- "fa maninona ianao e ! marary angaha? " Nisento tokana fotsiny izy.
Injay fa nidina i Alexia, tsy niteny intsony i Malala, ny fanondrony roa no natsindriny ny handriny dia lasa izy nipetraka teo amin’ny seza lava.
- "Ity misy fanomezana kely avy taty amiko," hoy i Alexia, boaty kely efajoro voafono mangirana ilay izy sady misy fatorana. Noraisin’i Alex ilay kitapo teny an-tanan’i Hery dia nosokafany hampidirany ity fanomezana. Nojereny ny tao anatiny, antontan-taratasy vitsy nentin’i Hery avy tany am-piasàna, misy horonan-karona ahitàna zavatra mifono, dia nalainy sady hoy izy, - "inona kay ity ry Hery ? "
Nivandravandra be i Malala tetsy amin’ny salon, nivaloharika ohatr’izany. I Hery tsy nahita hotenenina. Nidobodoboka ny fony, ny mason’i Alexia no nobanjininy tsara. Tsy dia nahoan'i Alexia anefa izay tao anatin'ilay fonosana ary dia naveriny tao anaty kitapo ilay zavatra. Nifanoroka indray izy roa dia nandeha nanao veloma an’i Malala i Hery. I Malala anefa amin’io mibanjina ny mason’i Hery tsy misy ohatran'izany mba hampitany ny adin-tsaina mahazo azy kanefa tsy nety tody tamin’i Hery mihitsy izay tiany hambara. Raha rahona mandalo miserana tokoa, tsy ampy hanaloka ilay masoandro mibaliaka niainan’izy roa ny tolakandro teo.
Nandray fiarakaretsaka i Hery nody, nisaintsaina lalina ny fahasambarana niainan’izy roa tany Ambatofotsy. Andro iray tsy ho hadinony amin’ny fiainany iny andro iny. Na dia efa maizina aza ny andro tamin'izay dia toa masoandro mibaliaka no namiratra tao an-tsainy.
Tsaroany ery i Alexia mijoro eo anoloany, ny hafanàna amin’io mamely, sary miraikitra amin’ny masony ny hatsaran-tarehy, ny volo lava any an-damosina, ny tratra lafatra tsy misy toa azy. Raha nisy anjely teto an-tany hoy izy tany antsainy tany dia tsy azo lavina fa i Alexia anisany. "Nahazo letsy ialahy RaHery," hoy izy, iza eto amin’ny tanàna no tsy te-hahazo an’iny sipa iny na ny mitovitovy aminy fotsiny aza ! Nanofinofy teo izy, kanjo, nisy fiara 4x4 nandefa ny jiro mahajambena tamin’ity fiara-karetsaka kely. Ni-klaxon ilay mpamily sady nanapipika ny jirony izay tsy nahaovoka akory fa tafajanona mihitsy. Natorak’i Hery teny amin’ny sisin-dalana ny masony, taitra tamin’ilay nofinofiny teo izy, nandalo tampoka taminy ny sarin’i Malala ilay fotsy hatsatra teo. Nalainy ilay kitapo keliny dia nojereny, tsy azony an-tsaina mihitsy hoe inona ity, sao dia misy manjo an’i Malala ary, ka tsy tiany ho fantatry ny ao an-trano. Tsy andriny izay nahatongavany tao aminy. Tonga izy dia niakatra tany amin’ny efitranony. Valopy iray sy lamba mifono taratasy hafa ny tao. Nisokafany kanjo...
Nivoaka tao ilay silipiny efa tsy hitany izay ela izay, tsy adinony akory iny resaka iny fa nodiany tsy fantatra fotsiny. Nandalo niserana tao an-tsainy ny enim-bolana lasa, nampikorontana ny sainy indray ity zavatra-mitranga ity.
Nosokafany ilay taratasy, teny vitsy monja ny tao :
« Hery, miady mafy ny saiko fa tratrako Ratrema nampirafy ahy,
kely loatra ny aiko ».
Soratra tahaka izay no hany tao dia nampiova tanteraka ny fara-vodilanitra manga nofinofin’i Hery teo, toa nilentika tampoka ilay masoandro, nangatsiaka, nodimbiasan’ny rahona matevina. " Inona ity, ahoana indray no ataoko ?"
Noraisiny ny finday, hay adinony ny namelona azy hatrany Ambatofotsy. Novelominy dia niantso an’i Malala izy !
- "Allo ! Malala, maninona ianao izao. "
- " Hery, tsy afaka miteny mafy aho fa marary be daholo ny vatako iray manontolo. "
Tsy nahatanty ilay fihetsik’i Alexia teo tokoa ny anao vavy ka niakatra tany ambony niverina natory. Niandry izay higadonan-dRatrema fotsiny sisa; I Cynthia koa tamin'io fotoana io nitomany foana nefa tsy nety nampinonoana. Izy rahateo tsy manana aina intsony. Ny saina mety ihany, fa ny vatany no torovana tanteraka.
- "Hery an ! miverena aty fa mila anao aho ! "
Tsy hitan’i Hery izay hatao, noraisiny ny akanjo mafàna, niteny tamin-dry Dadabe fa tsy maintsy misy alehany any amin-dry Alexia dia nihazakazaka namonjy nivoaka ny arabe izy hitady fiarakaretsaka. Tsy nandry intsony ny sainy fa nieritreritra an’i Malala sy izay nahazo azy izy teny an-dalana.
Fotoana elaela taorian’ny nandehanan’i Hery vao nigadona teo am-bavahady ny fiaran-dRatrema. Tao anatin’izay no niantsoan’i Hery an’i Malala teo.
Niditra tao an-trano ilay raim-pianakaviana, avy dia nipetraka teo ambony seza namelona ny fahitalavitra. Ren’i alexia ny fahatongavan-drainy, sady hitany rahateo koa ny fiara avy teny am-baravaran-keliny. Nidina izy, falifaly ery, nanoroka an-dRainy.
- " Papa, tsara ve ny tontolo andronao androany ?" Nojeren-dRatrema tsara ity zanany.
- "Han, falifaly indray ange izany zanako izany e ! Tsy androany moa ilay noteneninao ahy tamin’ny zoma fa hivoaka kely ny renivohitra hiaraka amin’i Hery ? Tsy naninona ny fiara an, faly aho rehefa miramirana tahaka izao ity zanako ity."
- "Ie ! sady tena nahafinaritra, tany Ambatofotsy izahay roa, nilalao rano. Amin’ny manaraka isika rehetra angamba mankany, sady nipetraka izy no nitositosy teo amin-drainy teo, tahaka ireny zazavavy kely ireny.
Mahagaga tokoa fa tena miray fo sy saina mihitsy izy mianaka, mety ahatsiarovan-dRatrema an’i Vololona koa angamba i Alexia, indrindra izy izao efa mandia ny fahatanorany izao.
- "Fa aiza ny ankizy kely ? te hahita azy aho izany."
Nitsangana i Ratrema, dia niakatra tany ambony, nojereny aloha ny efitr’i Toky, tsy nisy olona tao, nanantena an’i Malala izy hoe mitaiza an’i Cynthia tao amin’ilay efitra vaovao, mbola tsy tao ihany koa.
- "Malala an !" sady nankany amin’ny efitranony izy.
Hitany teo i Toky kely matory aok’izany eo ambony fandriana sady eo akaikin’ny reniny. I Cynthia koa eo amin’ilay berceau fatoriany taitra sady manomboka mikenfonkefona. Nanatona azy izy dia noraisiny notrotroiny. Taitra tamin’ny fahatongavan-dRatrema i Cynhtia ka niverina nitomany indray.
I Malala amin’izay manome lamosina tsy nahateny tsy nahavolana, sady mibonoka ity lamba matevina nefa ny andro nivaivay aok’izany tamin’ny atoandro teo.
Nipetraka teo ambony fandriana Ratrema, ny zaza amin’io eny an-tanana ihany sady mitomany izay tsy izy. Ny reniny toa tsy taitra akory fa maninona angaha ?
- "Malala an!" hoy indray Ratrema, "mitomany ange ity zaza ity e!" Sady nokitihany ny vadiny hanaitra azy. Vao mainka anefa i Malala nihodina indray ka ny lamosiny no nataony ambony no nafeniny tao anaty ondana ny lohany.
- "Fa maninona ianao e?" Noritin-dRatrema tamin’ny tanany ilany ny lamba ka indro ny vadiny hitany fotsy hatsatra, malemilemy tsy nahasintona intsony ilay lamba. Ny sainy torovana tsy nahavita intsony izay tetika hamaliany faty an-dRatrema. Hany heriny dia nihodina tsimoramora, nandatsaka ny ranomasony sady nifokofoko.
Taitra koa i Toky sady tonga dia nitomany nahare an-jandriny. Tsy hitan-dRatrema izay hatao, nikoropaka izy, natsoiny i Alexia hiakatra hampangina an’i Toky no hitondra azy hijery fahitalavitra any ambany. Nantsoiny koa ilay mpanampy mpitaiza hanome biberon an’i Cynthia any amin’ny efitranony dia niverina teo amin’i Malala izy.
- "Malala, malala an ! maninona izany havako izany e?" Vao mainka nidradradradra nitomany i Malalatiana. Niezaka ny hanakifika ny tanan-dRatrema fa tsy nahavita intsony. Tomany eran’ny trano, ny zazakely angamba misy maharary azy fa tsy nijanona nitomany na dia nanao izay azony natao aza ilay mpanampy, i Toky raha vao misy mitomany dia iny koa lery manampy trotraka, sahirana ery Alexia mitaiza azy, Rafotsy ao ambony midradradradra aok’izany tsy laitra hampanginina.
Noraisin-Dratrema izy dia natohony tamin’ny tratrany, reny fa tena mafàna be ny lohan’ity vadiny, nosafosafoiny mora teo.
- "Malala an! aok’izay izany havako izany
- "fa misy inona ary ato ? dia ho sanatria ve ho fantatr’i Malala ny nataonay sy Corine tany am-piasàna, tsy mino izany aho, tsy misy mahalala mihitsy izay ataoko ao anaty birao, sao dia ilay Corine iny ary no nanao menace an’i Malala ? aza hitako," hoy Ratrema tany an-tsainy tany.
Noraisiny ny telefaona, niantso dokotera izy, dokotera efa mahazatra ny fianakaviana izy io, ary antsoina rehefa misy marary ato an-trano. Nazavain-dRatrema teo izay zava-mitranga. Naka fitsapàna hafanana izy avy eo, dia nandrotsaka fanafody anaty rano fa izay no nafaran’ilay dokotera mandra-pahatongany. Tena marary mafy ity vadiko ity, hoy izy, aleo aloha ho tonga i Dokotera dia ampidirina hopitaly indray fa sao dia hanahirana eto. Taitra izy nahita ny hafanàn’i Malala, tena loza ity. Efa nanomboka nitonitony i Malala tamin’izay fa tsy nitomany intsony, tsy nisy sahy niresaka, lasalasa saina i Ratrema amin’ity zavatra mitranga, efa narary ary i Malala ka tsy niantso ahy, fa maninona ary ?
Roapolo minitra taorian’izay vao tonga ny dokotera, hay niaraka niditra taminy tao koa i Hery.
- " Oay, tonga niverina ny malalako," hoy i Alexia, nanoroka ery, i Toky amin’io velon-tsiky indray nahita an’i Hery sady nanomboka nibitabitaka.
- " Faly ery izy izany nahita anao, izaho teto tena sahirana mihitsy nampangina azy, sady nomeny an’i Hery hotrotroiny i Toky.
- "Fa maninona i Malala ry Alex fa nantsoiny aho teo, marary hono izy ?"
- "Nitomany be izy teo, tsy haiko fa tena fotsy hatsatra be aloha tamin’izaho nandalo tao. Efa iny ny dokotera niakatra ao aminy ao, aleo aloa isika miandry aty fa tsy hitany eo ve izay tokony hatao?"
Adinodinon’i Hery izay zavatra nitranga, ity zanany faly ery eny an-trotroany no nahafinaritra azy. " Dray letsy ialahy ry Toky hoy izy aneritreritra, tena misy itovizana be amiko hono ialahy?" ity zazakely amin’io faly ery manafosafo ny lohan'ity "rainy" nitrotro azy . Dia variana teo izy telo mianaka.
Tany ambony kosa tamin’io…
Nanazava Ratrema fa 40°5 ny hafanan’i Malala teo ; vao hitan’ny dokotera ilay marary dia nojereny ny aty vavany,
- "Tena décalcifiée be mihitsy ny vadinao ry Ingahy Ratrema, raha izao fahitako azy izao, sady nojereny ny hohon’i Malala, tsy maintsy mitsindrona haingana, efa nitondra aho aty. Mampinono moa izy io ? Sao dia nisy zavatra nanaitra azy ary androany." Sady naka ny fitaovana fanindromana ihany izy. Reny koa i Cynthia mbola mitomany ao amin’ny efitra ilany ;
- "Ilay zanakareo angaha izany," hoy indray izy, "aleo aloha ho vitako ity dia mijery azy isika. Sao dia taitra tampoka ianao Ramatoa androany, sao dia nisy fiara saika handona anao teny an-dalana?"
Tsy nahateny mihitsy i Malala fa ny masony no natsirempirempiny fa nahatsiaro naharary azy ilay tsindrona.
Aleo aloha izy haka aina tsara, ireto no fanafody tsy maintsy vidianareo izao, any amin’ny farmasia mpiandry raharaha, dia nanoratra izy.
- "andao ary jerena izao zazakely mitomany izao, nivadika tao an’efitra izy dia noraisiny ilay zaza efa tora-kelin’ny tomany ; novahany ny akanjony, nojereny ny atin’akanjony, somary taitra kely izy, nangatahany ilay mpanampy raha mbola hitany ny lamban-jaza fanary teo alohan’io.
- "Andana jereo," hoy Ratrema, dia nidina ilay Ramatoa nitady ilay lamba efa nariany teo. Afaka kelikely, maharary kibo be ity zaza ity, raha izao no fandehany dia nivadi-nono ny reniny, mino mihitsy aho nisy nahataitra azy tampoka tany ho any, asa efa tamin’ny maraina angamba, tsy fantapantatrao ve ?"
- "Toneo tsara ny fon’ny vadinao ry Ingahy Ratrema, mila maka aina be mihitsy izy, mila entina maka rivotra kely koa any ambanivohitra any aza.
Naka tatatasy vaovao indray izy dia nanoratra izay fanafody tokony ho an’i Cynthia sy ny momba izay tokony hampiasàna azy. Efa dokoteran-dry zareo izy io,efa ho 5 taona izay, manana fahaizana manokana momba ny reny sy ny zaza rahateo, ka izy foana no manara-maso an’i Toky, ary amin’izao dia i Cynthia indray.
Gaga i Ratrema, vita izay rehetra izay, dia nidina ry zareo,
- "Rahampitso aho," hoy ilay Dokotera, "tsy maintsy miverina, inoako fa miasa haingana ilay tsindrona teo, rehefa atosiky ny fanafody hafa koa iny dia hiafana haingana ny vadinao. Tandremo fotsiny izy, tsy hampinono aloha fa …"
Vao tafidina tany ambany anefa dia nahita an’i Hery Ratrema, nivandravandra aok’izany mahita an’ity vinantony mitrotro an-janany. Navelany nandeha ilay Dokotera dia niverina izy.
Mody tony aloha, vao niteny tampoka,
- "Tsy efa niteny ve aho fa tsy mahazo mankaty ialahy raha vao alina toy izao, sady nanomboka nitrerona izy. Ialahy an ! rahefa izay dia izay, maninona aty koa ialahy io ? Tsy manana lava-trano hatoriana angaha?"
- " Azafady indrindra ry Papa fa.." sady nosintomin’i Alexia ny rainy, "Papa an, nantsoin’i Neny ange izy hono teo e, ary aza mampiaka-peo fa misy marary ange eto e!"
Na reraka aza i Malala tany ambony dia reny ihany ilay trerona nataon-dRatrema teo, azony an-tsaina fa tonga i Hery. Nitomany indray izy.
- "Hijery an’i Malala mihitsy no nahatongavako aty amin’izao alina izao. Izy mihitsy no niantso ahy, efa ho antsasak’adiny izay ; aleo aho hiakatra hijery azy.
Tezitra i Ratrema fa tsy nahavita nanainga tanana akory, ny zanany vavy etsy, misarangotra aminy mba hampitony ny fahatezerany.
Lasa i Hery niakatra, i Toky mbola trotroiny ihany; niditra tao amin’ny efitrano, nalahelo kely izy nahita an’i Malala fotsy hatsatra matory eo ambony fandriana.
Nipetraka izy, navelany handehandeha i Toky kely, noraisiny ny tanan’i Malala, azony an-tsaina sahady ny tebiteby mahazo ity renin-janany. Ny mason’i Malala sisa no natopiny teny amin’I Hery hilazany izay manjo sy mampiady mafy ny sainy.
Afaka kelikely dia niteny mora dia mora izy :
- "Hery an ! nivadi-nono hono aho," hoy ilay dokotera teo.
Tsy niteny intsony izy roa, fa ny safosafon’ny tanana no natao hampitony ity marary.
Niakatra moramora i Alexia, narahin-dRatrema tao aoriana, nony niditra izy ireo, niverina indray ny fivandravandrana be ! Tsy hitan’i Alexia izay hatao, i Malala etsy mampikimpy ny masony fotsiny, tsy te-hahita izay zavatra hitranga indray.
Tsy nahatony fo intsony i Hery dia nitsangana :
- "Ianao ihany Rangahy ity no nahatonga izao an!" Sady natsipiny teny amin-dRatrema ilay taratasy kely avy tany amin’i Malala.
Taitra i Ratrema, novakiany ilay taratasy kely. Romotra ny anao lahy, nalatsany tamin’ny tany ilay taratasy dia nisintona an’i Hery izy sady noraisiny ny vozon’akanjony.
- "Iza no miteny an’ialahy mba hiditra amin’ny fiainan-tokantranoko. Tsy anjaran’ialahy ny aty, any amin’ialahy ialahy manatsipitsipy izay tian’ialahy hatsipy fa tsy aty amiko velively. Lehilahy tsy vanona, adinon’ialahy angaha ny nataon’ialahy hatramin’izay; Ny zanako no potipotehin’ialahy tahaka izao. Hahalala an-dRatrema ialahy anio."
Niakatra ny feo, izy mianaka vehivavy etsy mitomany, ilay taratasy efa nalain’i Alexia sady efa novakiany, niverina indray ny tomany, ny dardradradra, ren’ny mpanampy rehetra tany ambany izay nitranga.
Nanalan-dRatrema ny fony teo aloha i Hery, ity farany tsy nahita hotenenina intsony fa nangina aloha.
Asa tokoa, nahatsiaro ho diso ihany angamba Ratrema ka napetrany ihany i Hery fa tsy nokitihany akory. Nafàna ny fony, naleony nidina tany ambany, nanaovany ny akanjony avy niasa teo, nakarapony ny varavarana dia lasa izy namelona ny fiarany. Klaxon nanaitra ny manodidina no niantsoany ilay mpiambina ny tanàna hivoahany. Nigika aok’izany ny fiaingan’ilay 4x4 teo amin’ny arabe. Tsy hita intsony izay hatao, izy mianaka etsy mitomany izay tsy izy, very hevitra amin’izay tokony hatao.
Somary nihorirana kely Malala hamoha ity varavarana, nahodiny moramora ny poignet, kanjo nihidy ilay izy. Naveriny fanindroany dia najanony tampoka.
Nitodika nijery ilay sekretera izy:
- "Tena cliente-nareo be mihitsy moa izany ramatoa izany e?"
- "Eny Mme Malalatiana, efa ho valo volana izy izay no manana tolotr’asa atao ato aminay. Sady orinasa tena mifandray be aminay koa no tantanan’io ramatoa io."
- "Hay," sady nanapotsitra ny handriny tamin’ny fanondrony izy fa nahare nanaintaina teo ambony masony teo. Ny zazakely amin’io eny an-trotroana ihany. Niezaka ny hitandrina Malala mba tsy hianjera sady nanatona ny biraon’ilay sekretera.
- "An! nieritreritra aho fa aleo angamba izy tsy helingelenina sao dia tena manahirana azy. Manjary mampifangaro ny asany amin’ny tokantranony koa izy raha niditra tampoka teo aho. Nandalo fotsiny aho fa tsy hoe inona akory ka! Aza tenenina azy akory hoe teo aho; fa raha manontany izy dia… eny e! aza tenenina akory fa teo aho. Misaotra betsaka Mme Sahondra an!"
Lasa Malala niverina teny amin’ny amin’ny ascenceur, dia naterin’ilay sekretera izy mianaka. Tsy tantin’i Malala intsony ity zavatra nahazo azy, hitany amin’izao fa hay nisy zavatra hafa nandalo teo amin’ny fiainan-tokantranony kanefa tsy reny sady tsy fantany akory.
- "Valo volana…" Izay ilay valifaty, loza tokoa.
Raha ny tena tian’i Malala tokoa angamba dia ny hampitsikafona amin’ny tany izao ramatoa izao fa saingy nihidy ilay biraon-dRatrema. Tsy tiany hahoraka eo amin’ny mpiasa koa sao ny ho avin’ireto zazakely no ho sampona tampoka eo. Noraisiny ny findainy, nantsoiny Ratrema, saingy teo am-piandrasana ilay antso dia notapahiny. Nanganohano ny masony ary mila tsy ho tantiny intsony ny hitana izay ranomaso latsaka, ka i Cynthia no natohany tamin’ny takolany mba hanalàny izay mavesatra rehetra mianjady taminy. Soa tokoa fa feo no reny fa raha izany rehetra izany angamba no hitany maso mivantana, dia ho nivadi-po tampoka teo izy.
- "Ratrema, efa nampoiziko ihany. Hitako tokoa ny vehivavy maro no saro-piaro, kay ny tsy hitrangan’ny toy izao."
Nezahiny naverina tao an-tsaina avokoa ny valo volana lasa: taiza avy Ratrema? Hay izany tena hambaboana ahy amin’ny hafaliana fotsiny ireny tambitamby, fanomezana sarobidy, fa ny akon’izay tany am-badika tany tena loza! Ity izy nanana fahaizana manokana tsy nandairan’ny safosafo rehefa izaho miara-matory aminy iny! Kay tamin’olon-kafa no tiany hampisehoana ny heriny. Lehilahy tokoa izany.
Hay izany izy ilay nandeha tournée tampoka taorian’ny nandevenana ny maman’i Hery iny ka… Lehilahy tsy vanona!
- "Tsy hanaiky ny hitsakitsahinao amin’izao fotsiny raha i Malalatiana! Ho hitanao ny valy bontana ataoko aminao."
Lasa izy namonjy ny fiarany hitondra azy sy Cynhtia any an-tranony.
Fa tao amin’ny biraon-dRatrema,
Olon-droa mananika ny lanitra fahafito no mifampitolona eo ambony birao. Mihamafy hatrany ny fihetsika rehetra, mandeha avokoa izao teny mitalaho, ny sefosefo, ny orokoroka samihafa; ny teny frantsay amin’io tsy teny frantsay intsony, voambolana hafa no re.
Hatraiza marina ny fiafaran’ny fahasambaran’ny lehilahy nahazoazo taona no ho tapitra raha tahaka izao e!
Sendra nitopy teny am-baravarana ny mason-dRatrema ka nahita ilay poignet nihodina; nijanona tampoka ny fihetsiny rehetra. Mbola hitany indray fa nihodina fanindroany; niala tamin’ilay ramatoa izy (Corine no anarany). Ity farany anefa tena efa eny amin’ny lanitra faha-fito, saingy mbola latsaka fahefany ihany; nofatorany tamin’ny sandriny roa ny valahan-dRatrema hanatona azy kokoa.
Tafala taminy ihany anefa Ratrema, tonga dia niezaka nandao ny biraony, kanjo voasaringotry ny patalohany teo amin’ny moro-tongony ka nampianjera azy. Nahay nitazona ny sezany izy ka tsy potraka, niharina, nampidiriny ny patalohany dia namonjy moramora ilay varavarana izy. Nahodiny koa ilay poignet dia hitany fa nihidy tsara. Nisento indray mandeha izy dia niverina teo amin’ny biraony ka naka ny sezany.
Corine amin’io naka toerana hitsilany teo ambony birao.
- "Ialahy kosa leitsy Ratrema tena tsss… efa tena kely ve leitsy sisa dia asa izay nahazo an’ialahy tampoka teo! Sa nahatsiaro tampoka an’i Madama indray ialahy ity ? Izaho ho’aho indraindray, ny vadiko tena manirikiry ahy mihitsy, tampotampoka eo izy tonga dia tsy te hanao intsony. Mbola tena mitana aloha raha ialahy e!" hoy i Corine nanohy ihany.
- "Sshhh, tahaka ny nahita olona namoha varavarana aho teo" sady naka afokasika izy no namelona ny pipany.
-"Angaha hadinon’ialahy fa izaho mihitsy aza no nanidy an’io teo?"
Noraisin-dRatrema ny telefaonina dia niantso an’i Mme Sahondra izy, kanjo tsy nisy namaly. Nampidiriny ny palitaony sady nankeny amin’ny varavarankely izy hanokatra ny lamba fanakonana. Nojereny Corine, tsy taitra akory fa maka aina eo ambony biraony. Ny akanjony amin’io mbola misokatra be mampiseho ireto tendrombohitra roa mampite-hiondana. Dray, dray, dray!
- "Anaovy ny akanjonao, dia mialà eo ambony biraoko eo, fa hosokafako ity lambam-baravaran-kely ity e!" hoy Ratrema
- "Sokafy fa maninoma moa, andro atoandro be io ka hisy hahita ve? Fitaratra be mangamanga no hitan’izay mpitily eny ivelany fa tsy ny ataontsika eto akory. Sady ialahy leitsy, izaho mbola tena te hankafy! Avia indray moa faranana ilay nataontsika teo e!"
Tsy nanaiky intsony Ratrema. Izaho hoy izy te hivoaka…
Nipotikana ery Corine nandray ny akanjony, nampiditra ny atin’akanjony ambany, ny zipony moa tsy niala teny aminy. Nesoriny tahaka ny tsy teo ilay akanjo ambony teny an-kodiny, ka nampiseho ny vatany ambony manontolo. Bika izany, ireny mahararak’ivy ny lehilahy sendra manara-maso ireny, ary koa maha-saro-piaro ny vehivavy izay efa manambady.
Nalainy ny tati-nono latsaka tamin’ny moquette dia nanaovany. Ratrema amin’io manara-maso azy ihany, mbola te hanafosafo kanefa…
Nampidirin’i Corine avy eo ny lobaka lava tanana misy peta-kofehy fotsy ranoray. Naveriny nanaovana ilay akanjo ambony nesoriny teo, dia namonjy fitaratra lehibe izy nijery ny maha-metimety azy kokoa, manjamaso, lokomena sns. Vita izay rehetra izay dia niverina nipetraka manoloana ny biraon-dRatrema izy.
Namerina niantso indray Ratrema, fa mbola tsy nisy namaly.
Novahany ny varavarana kanjo Mme Sahondra no indro hitany niditra teo amin’ny biraony, avy nanatitra an’i Malala.
- "Avy taiza ianao fa indroa aho teo no niantso?"
- "Azafady Ramose fa … (tsaroany ilay tenin’i Malala), nanatitra an’i …
- "Nisy olona nitady ahy angaha teo?"
Tsy hitan’ilay sekretera intsony izay hotenenina.
- Tsy haiko Ramose fa i Madama vadinao sy ilay zazakely trotroina iny no tonga teo. Nanontany fotsiny izy raha afaka hihaona aminao dia nolazaiko azy fa Mme Corine no miresaka aminao ao. Nefa nolazainy fa sao manelingelina anao hono dia lasa izy nony avy eo. Avy nanatitra azy teo amin’ny ascenceur aho izao tonga eto izao."
- "Madama a?! fa naninona taty koa i Malala? Naninona aho no tsy nantsoina tamin’ny telefaonina?"
- "Azafady Ramose fa efa niantso anao ange izy fa tsy nisy namaly fa angamba occupé! dia lasa izy namoha ny varavarana kanjo nihidy. Naleony nandeha fa sao hono manelingelina anao."
Tsy notohizan-dRatrema intsony ny resaka fa niditra avy hatrany izy sady niresaka tamin’i Corine:
- "Izay ary ilay efa nahiako, kely fotsiny dia tratran’i Malala teto isika. Mila malina fa tena hafahafa izany fandehan-javatra izany.
- "Hafahafa ahoana?" hoy Corine.
Tonga tany an-trano Malala afaka kelikely. Namonjy ny efitranony izy dia nidiny ny varavarany. Nataony tanaty berceau Cynthia avy eo, namonjy nipetraka ambony fandriana izy dia nitsilàny. Nalainy indray ny finday tany anaty poketrany dia nantsoiny Hery. Messagerie vocale no azony tao, dia naleony notapahana. Namerina niantso indray izy avy eo, fa mbola tahaka izay ihany.
Niharina kely izy dia nitanondrika indray. Nirotsaka ny ranomasony, nanala ny fony teo izy. Teo vao tsapany ny maha irery azy. “Navadiky ny vadiko” aho hoy izy niteny irery. Nisangodina ny sainy ary nahatsiaro fanina izy.
- "Hery, Hery tsy foiko, aiza ilay malalako?" Nidaboka tamin’ny fandriana indray… Nanaintaina be ny lohany ka lasa izy naka fanafody hampihafana azy. Dia niverina natory indray mba haka torimaso hanalàna ity zaka mavesatra reny tao an-tsofiny.
Nitatao vovonana ny andro vao niharina teo am-pandriana izy. Naka ny findainy indray dia namerina niantso an’i Hery.
Fa aiza moa Hery amin’io …
Eny an-dalana i Hery no nantsoin’ i Malala. Vao nahita ilay soratra MALALATIANA teo amin’ny findainy izy dia notapahany. Efa akaiky koa ny toerana nifanaovany fotoana tamin’i Alexia, ka naleony notapahana aloha.
Alexia tamin'io fotoana io efa niherikerika teo am-baravaran’ny restaurant nitady azy.
- "Soa fa tsy noraisiko," hoy izy niteny irery "fa aleo koa ho any…"
- "Manao ahoana ny malalako?" hoy Alexia, sady nifanoroka kely izy roa.
- "Andao tonga dia hiditra fa miha-vitsy ny toerana ato."
- "Efa ela angaha ianao no teo!"
- "Vao teo mihitsy fa andao hiditra e!"
Naka seza sy latabatra izy roa, navoakan’i Hery teo ny findainy tany am-paosiny tany.
- "Aleo aho aloha hamonjy efitra fivoahana fa efa tany am-piasàna aho no poritra kanefa maika hamonjy anao; sao dia lasa niandry elabe teo ny malalako ka tsy tantiko ny hampijoro irery anao teo."
Lasa izy nandeha. Afaka kelikely, niverina naneno indray ilay finday an'i Hery. Noraisin’i Alexia:
- "Allo Neny! fa ahoana?"
Diso fanantenana Malala fa i Hery no tiany hotadiavina.
- "An!" (nangina tampoka ny fifandraisana)… "fa angaha ianareo tsy ho avy hisakafo antoandro aty? Miandry anareo ange aho e!" hoy Malala.
- "O ry Neny a! alatsinainy anie androany e! rahampitso Hery vao mankany amintsika (efa tafaverina teo amin’ny toerany i Hery amin’io). Neny koa, fa maninona ary no manelingelina olona aty amin’ny restaurant aty!"
Nanontany Hery hoe iza no miresaka amin’i Alexia? Novaliany tamin’ny baiko moana fa ny reniny. Hendratrendratra ihany Hery, fa efa ela tokoa mantsy izay Malala no tsy niantso azy. Tadidiny ny tamin’ny andro taloha, ilay antsoantso an-telefaonina miverimberina milaza loza. Fa inona indray ity? Misy zavatra mitranga indray any ho any hoy izy tany an-tsainy tany.
Nony nifarana ilay antso dia nanontany Hery:
- "Fa misy inona indray hono?"
- "Sshhhh, asa indray izay mahazo an’i Neny fa lazainy hoe miandry antsika hono izy hisakafo, nefa alatsinainy androany. Ny fandaharam-potoanantsika roa efa vita. Efa naka permission aloha ialahy ity an!" sady nitsikitsiky ery Alexia.
- "Ieee! efa tamin’ny alakamisy aho no nangataka dia navelan-dry zareo. Tena tsy afaka mihitsy aho aloha raha androany maraina e! fa hoentin’ialahy ho aiza tokoa aloha ity izaho ity e!"
- "Surprise izany"! hoy Alexia. Notakariny horohana i Hery sady tsy menatra akory izy. Izy rahateo: ny bika aman’endrika ananany avokoa, ka narahan’ny olona maso tahaka ireny mpanakanto malaza ireny, na dia efa eny an-tratran’i Hery aza.
Nanatona avy eo ny serveuse, nandray an-tsoratra ny sakafo hohanin’izy roa.
Fa i Malalatiana tany an-trano, vao maika nalahelo. Tsy sahy niteny tamin’i Alexia hoe omeo ahy i Hery fa namorona izay tao an-tsainy tao. Fantany tsara fa rahampitso vao ho tonga any aminy Hery, ka naleony mody navadika ny resaka hoe: aiza ianareo no tsy tonga sns.
Nitsangana izy, dia nijery an-janany. Efa nampitonitony azy koa ilay fanafody ka afaka nijoro ihany izy. Misy manitontsintona azy anefa ny hozany iray manontolo; ny nonony toa reny misy mangidihidy. Rehefa hitany fa matory Cynthia dia nandeha nidina tany ambany rihana izy. Gaga izy nony avy eo nahita an-dRatrema mamaky gazety teo amin'ny salon. Tonga dia namonjy ny latabatra fisakafoanana izy mody tsy nahita an'ity vadiny.
- "Ary hay ve nareo mianaka nandalo tany am-piasàna e? Naninona ary raha niandry."
- "Ka efa namoha ny biraonao mihitsy ange aho fa nihidy dia naleoko tsy nanelingelina intsony sao manahirana anao e!"
- "Hay ve ianao ilay nanodina ny poignet teo. Nivory izahay dia nidina ny birao. Fa raha fantatro ange hoe tao ianao dia nivoaka aho e! “Rien n’est plus important que ma famille” sady naka an’i Toky izy hotrotroiny ary nentiny nanatona ny latabatra nisy an’i Malala.
- "Tsy maninona re izany fa mba nandalo fotsiny aho hijery izany biraonao vaovao ao amin’io trano fitaratra be io izany e!"
- "Fivoriana aho, fivoriana, plus important aho hoe, plus important…" hoy Malala tany an-tsainy tany. Nampitony fo mafy fotsiny izy mba tsy hitroatra.
Mafy ny mahazo azy fa nafeniny an-dRatrema. Ity farany indray kosa, toa faly ery mitaiza an’i Toky sady namahana azy ihany koa. Tsy azony an-tsaina anefa fa fantatr’i Malala izay nataony tany am-piasàna niaraka tamin’i Corine.
Tsy nahatelin-kanina Malala fa toa te hilaza amin-dRatrema ny mahazo azy, nefa tsy sahy. Ny hamaly faty no nibosesika tao an-tsainy
Nanomboka indray ny lohataona, nampidi-drano-ketsa i Betsimitatatra. Niova endrika avokoa ny voahary rehetra. Efa mihitsan-dravina ny zakarandahy ary mivonona ny hamonina volomparasy indray. Nanomboka namelana ny voninkazo rehefa avy niharitra ny hatsiaka mamirifirin’ny ririnina teto andrenivohitra.Zara raha nahitana rahona madinika teny amin’ny fara-vodilanitra.
Amin'ny iray ora antoandro ny andro tamin'izay. Indro Alexia sy Hery nivoaka ny toeram-pisakafoanana iray. Nafana ny andro tamin’izay ka akanjo ambony fotsy manifinify sy zipo lava mikopakopaka manaraka ny famindrany, ary kiraro misy taditady madinika izay rafetin’izato vodi-tongotra avo mampihenjana ny ranjony sady mapisongadina ny bikany tsy manam-paharoa, no nianjaikan'i Alexia. Hatsaran-tarehy izany. Maro tamin'ireo mpiandry taxi be nahita azy ireo no tsy naharitra fa nanara-maso azy ireo mandra-pidifiny tao anaty fiara izay najanona teo amin'ny kianja MDRM teo Ambohijatovo.
Niresaka kely izy roa:
- "Aleoko izaho no mitondra fa izaho no mahalala ny misy ilay toerana nofinidiko handehanantsika" hoy Alexia tamin'ny feo miangoty.
Nitsiky kely Hery ;
- "Tsy mampaninona mihitsy kah" hoy izy feno fahatokiana an’ity malalany sady niditra tao anaty fiara izy.
- "Tsy mampaninona anao akory fa mba hivoaka kely ny renivohitra isika? efa malalaka koa izao ny lalana ka vetivety isika dia tonga any."
- "Ianao no eo amin’ny familiana ka tsy afaka hiteny intsony aho," hoy Hery.
Nitsikitsiky ery Alexia. Nanaraka iny lalambem-pirenena mizotra mankany Antsirabe iny ry zareo. Afaka telopolo minitra taty aoriana dia nivily tamin'izay toerana mahafinaritra amoron-drano sady tsara rivotra izay ry zareo. Nisy Bungalow maorimaorina tao amin'io toerana io ary dia tsy nisalasala fa nanatona ny reception avy hatrany ry zareo. Gaga Hery nony nahafantatra fa efa nanantena ny fahatongavan'izy ireo ny mpiasa tao amin'ilay hotely. Hay efa nomanin’i Alexia tamin’ny antso an-taroby mialoha ny fahatongavan’izy roa. Efitrano voaravaka voninkazo mahafinaritra sady nisy sakafo efa voaomana no niandry azy roa handaniany ny alatsinainy harivany iray manontolo. Tsy niditra avy hatrany ny efitrano anefa izy roa fa mbola nijoro kely nitazatazana teo an-davarangana, ary finaritra ery nahatsinjo ilay farihy tsy dia lavitra teo nahitàny ankizy maromaro milalao pédalo.
- "Tsara e!" hoy Alexia, sady naka seza fipetrahana azo hatoritoriana izy, dia nasainy nipetraka teo i Hery. "Mbola tsy taty mihitsy ianao e?"
-"Iee, efa fantatro fotsiny ny fisiany, fa izao aho vao nahita maso azy. Marobe ny vahiny na tompon-tany mandalo aty. Merci Alexia," hoy indray Hery sady nisarika azy hiara-mipetraka taminy teo ambonin’ilay seza izy no nitrotro ilay malalany. Nifanoroka mafy izy roa tahaka ny mifandefa hafatra mangina mampiseho ny fisaorana sy mampifamatotra mafimafy kokoa ny fifankatiavany.
Afaka kelikely...noraisin’i Alexia ny finday rehetra dia novonoiny avokoa.
-"Hery a! efa natolotro anao ny tenako ary mbola hatolotro anao ihany koa ny ho aviko iray manontolo. Tiako mihitsy ny handefa any an-damosiko any ny olana mianjady amintsika, ny disadisa hatrizay afitsoky ny ao an-trano, te hiara-dia aminao aho, hitantana ny tananao. Tiako loatra ianao ry Hery a! Tsy mahay mitia hafa aho ankoatra anao,fa ianao irery."
Niondana moramora teo an-tratran’i Hery izy, hay nanganohano ny masony.
- "Tiako dia tiako tokoa ianao Alexia, ary raha ny faniriako aza dia ny hampakatra anao na dia izao anio dia anio izao ihany aza. Kenefa tadidio fa mbola mianatra ianao, ampiako tokoa ianao amin’ny lafiny rehetra hahavitanao izany, tsy handao anao mihitsy aho na oviana na oviana fa aza matahotra. Tsy ahoantsika izay disadisa any fa ny fifankatiavantsika no asandratro ambony."
Nisotro ranom-boankazo teo aloha izy roa, dia avy eo niara-niditra tao an-trano. Nitohy ny safosafo sy orokoroka misantatra sahady ny firaisan’izy roa ho nofo iray.
.................
Efa harivariva mody masoandro vao nihevitra ny hiverina izy roa, rehefa avy nitsidika ity toerana mahafinaritra. Nandeha sambokely nitety an’i Madagasikara tao anatin’ny ora iray monja.
Nahafinaritra aok’izany iny tontolo andro hariva iny. Tsy ho hadinon’izy roa mihitsy akory iny alatsinainy hariva iny; fa hafa tokoa raha ny mpifankatia no mandalo maka rivotra any, indrindra raha mbola tsy tany mihitsy. Toa nisava tanteraka ny sorisory sy ny alahelon’i Hery rehetra navesatra taminy hatrizay. Tahaka ny hoe: adinony tany amin’ilay toerana mahafinaritra tany ny olana mianjady taminy nandritra ny taona iray sy tapany mahery, ka maivamaivana ery izy mitondra ny fiara nody, sady akaikin’olon-tiana rahateo.
Fa Malala kosa tany an-tranony mieritreritra lalina izay hataony. Tsy azony mihitsy ny ainy fa mararirary avokoa ny vatany. Tsy sahy nilaza tamin-dRatrema izay nitranga taminy izy, fa ny tetika hamaliana faty no nameno ny fony. Te hiantso dokotera nefa tsy sahy fa sao.........
Nantsoiny indray ny findain’i Hery, tsy nahazo mihitsy mandra-paharivan’ny andro.
Efa maizimaizina vao tonga tao an-drenivohitra izy roa. Nifanena tamin’izy ireo ny fitohanan’ny fifamoivozana mandalo an’Andoharanofotsy, Tanjombato, Akandimbahoaka iny; ny lalan’izy roa kosa, misosa satria ny rehetra andeha hody mivoaka ny tanàna, izy roa miverina hiditra ny renivohitra. Teny an-dalana dia nandeha ny resaka ny amin’ity Alexia tsy maintsy mody aloha any an-trano ity; indrindra moa fa tsy afaka matory any amin’i Hery mihitsy. Taorian’ilay nidiran’i Malala tany amin’ny hopitaly sy nahafatesan-dramatoa Ramihary dia niova be ny fiainan-dRatrema mianakavy. Niha-entitra izy amin’ireto zanany.
Raha ny tena tian’i Alexia dia ny hanatitra an’i Hery aloha vao mody, nefa ity andro efa miha-maizina ka tsy maintsy ny any aminy aloha no novonjena, avy eo i Hery mandray fiarakaretsaka mody.
Nampidirina ny tokontany ny fiara dia niara-niditra ny trano izy roa, faly ery sady mifampitantana aok’izany.
- "Mandrosoa aloha dia mipetrapetraha; misy zavatra tiako homena anao fa any ambony ilay izy," hoy Alexia.
-"An, aann annnnn! tena efa maizina ny andro fa tsy aleo aho aloha handeha!"
Tsy nohenoin’i Alex akory Hery fa tonga izy dia niakatra. Kanjo, iny Malala nijaikojaiko moramora avy any ambony, hay raha nahare ny fiara niditra sy nahita an’i Hery nitantana an’i Alexia teo izy dia nitsangana avy hatrany naka ity zavatra kely mifono efa nomaniny homena ity vinantony no sady olon-tiany rahateo.
Nitsikitsiky fotsiny Alexia nahita an-dreniny sady mampidoladola ny lohany. Nandrasany tsara Alexia ho tafiditra tany an’efitranony dia natolony an’i Hery ilay zavatra mifono.
- "Inona indray ity," hoy i Hery tamin’i Malala.
- "Shhhhut! sady nataon’i Malala teo amin’ny molony ny fanondrony."
Nifanjohy ny mpanao famangiana, tonga nampahery ireo havana, narahin'ireo tapaka sy namana.
Na dia teo aza ireo olona marobe nidodododo nampahery an'i Hery dia toa tsapany fa mitombo lanja hatrany ny havesatry ny adin-tsainy izay mila hampitolefika azy tanteraka. Tsy dia nahitana teny firy izy. Tsy ny alahelony ny reniny izay lasa nodimandry ihany anefa no nitambolona tao am-pony, fa teo ihany koa ny halahelony noho ireo hadalàna vitany. Notsakotsakoiny tsara ny hafatra farany navelan-dreniny ho azy. Manako tao an-tsainy foana ilay hoe: “Tadiavo foana ilay fitiavana nananan-drainao, izay no omeo an’i Alexia…”
Alexia, hoy izy tany an-tsainy tany, tena zohim-pahoriana miampy fahoriana aho raha miditra amin’io fianakaviana io. Jereo ity ialahy ry Hery, ny zanaka efa ho roa, ny vady hokasaina anefa tsy renin-janaka akory. Ary ity renin-janaka indray no renin’ity ho vady. Latsa-dranomaso matetika Hery nandritra io fotoana io.Toa rivotra mitsoka tao an-tsofiny fotsiny ny teny fankaherezana nolazain'ny olona taminy, toy ny hoe: "mahereza r’ise, aza misosoka alahelo intsony…"
Efa nanomboka alina vao tonga Ratrema sy Alexia. Raha vao niditra anefa izy dia notsenain’i Hery, ka tsy nahavita izay fitsapàna alahelo akory.
- "Aleo aloha hamangy anareo izahay mianaka," hoy Ratrema somary sadaikatra.
Niverina nipetraka i Hery, natao ny fombafomba rehetra. Vita izay dia niara-nipetraka tamin’ny fianakaviana izy mianaka, Alexia moa namonjy nipetraka teo akaikiny.
- "Nanao ahoana i Malala ry Alexia?" hoy Hery tampoka teo.
- "Tsy maninona intsony izy ka! angamba rahampitso maraina izy dia efa hiverina hody any an-trano. Andao aloha hivoaka ity efitra ity isika mba haka rivotra kely sady tsy mbola misy mpamangy koa tsinona."
Niara-nitsangana izy roa, dia nivoaka naka rivotra teny an-tokontany. Namonjy nipetraka tamin’ny dabilio, nofihinin’i Alexia ity malalany sady niondana teo amin’ny sorony izy. Tsy ela taorian'izay anefa dia latsaka indray ny ranomason’i Hery. Nitomany mafy izy sady nidradradradra tsy nisy toa izany, ka nanaitra ny olona tao an-trano izay namonjy nivoaka nampahery ity tovolahy toa diso fanantenana fa nilaozan'ity reny malalany. Niverina tao antsain'i Hery indray ny fahotana tsy roa aman-tany nataony tamin’i Malala, ka nahatonga izao fahafatesan-dreniny izao.
Ny ampitso, nandalo avokoa ny mpamangy rehetra, ny fiangonana, ny mpiara-miasa, ny fianakaviana lavitra, sy ireo rehetra tratr’antso. Nanotrona azy teo anilany teo foana Alexia nandritra ny naha-teo am-bohitra ny razana mandra-pahavitan'ny fandevenana.
Nandalo nitsidika azy ny mpiray tampo tamin’ny rainy saika isaky ny faran’ny herinandro. Matetika Hery no manontany azy ireo ny toetran’ity rainy, izay tsy misy tsaroany mihitsy fa mbola kely loatra izy tamin’ny nandaozany azy. Tsapany fa marina tokoa ireo hafatra napetraky ny reniny taminy.
Taorian'iny voina nitranga tamin'i Hery iny dia toa adinodinon-dRatrema ny fikasany hamaly faty an’i Hery tamin’ilay resaka silipo. Efa vitany tamin’i Malala tany amin’ny hopitaly moa araka ny eritreriny ny fanalàna ny fony.
Efa antomotra ny fotoana hahaterahan'i Malala. Tsy nanao firaisana intsony izy taorian’iny nanaovan-dRatrema azy iny. Somokotra ery ny anao vavy mibaiko ny mpanampy hanamboarana tsara ny efitra handraisana ity vahiny. Jejojejo ery mampiseho ity kibony amin’izay olona tonga ao an-trano. Tsy handriny ny fotoana hiterahany ity zanany tamin-dRatrema…
Isaky ny talata sy alakamisy ary sabotsy antoandro Hery no tonga misakafo any amin-dRatrema mianakavy. Matetika izy no avelan’i Malala hitaiza an’i Toky kely, ary toa adinodinon'i Malala ilay eritreritra hanao hadalàna toy ny teo aloha. Tsy nasian' i Hery resaka intsony ny momba ilay disadisa nahafaty ny reniny, satria mety hitarika zavatra hafa, fa dia naleony navalona mora tany. Hanangana olana vaovao eto amin’ny fianakaviana ve? hoy izy tany an-tsainy tany, ny efa lasa anefa tsy hiverina intsony.
Nifankahita matetika izy sy Alexia. Nandeha tany an-tranon'i Hery matetika izy roa saingy tsy navelan-dRatrema mihitsy ny hatorian’i Alexia tany. Efa nahita stage hatao koa moa izy eo amin’ny sehatra informatika izay nianarany, ka dia nilamindamina teo ny fiainany.
Na dia toa nilamina tahaka izany aza nefa ny fiainan'i Alexia dia toa tsikariny fa mihena tsy tahaka ny taloha ny fifankatiavan’izy sy Hery. Tsapany indraindray iny rehefa eo am-panaovana firaisana ara-nofo iny izy roa fa ohatra ny tsy mifantoka aminy mihitsy ny sain' i Hery. Azony ihany anefa ny antony, fa na dia izany aza dia nampametra-panontaniana azy ny mahatonga an’i Hery toa tsy dia manam-pitiavana be azy tahaka ny taloha intsony. Ny momba ny hanaovana ny raharahan’izy roa koa dia mahalana mihitsy vao mba noresahana, "vanim-potoana fisaonana tokoa angamba?" hoy Alexia niteny irery tany an-tsainy tany nandinika ny zavatra niainany.
Roa volana taorian’ny nahafatesan-dRamihary dia teraka i Cynthia, zanak’i Malala. Tena reniny navela ilay zazakely, tsy nahitàna endrika hafa fa kapoka iray. Hafaliana moa ny an-dRatrema, mazoto mody aloha mihitsy ny lehilahy mba ahafahany mitaiza ity zanany vavikely mahafatifaty.
Enim-bolana izay no lasa taorian’ny nahafatesan-dramatoa Ramihary. Enim-bolana nanalàna ny fahoriana tao am-pon’i Hery. Enim-bolana nifonan’i Hery ny fahotana be vitany. Enim-bolana koa anefa tsy mba niraisan’i Malalatiana tamin’ny vadiny. Ka atao ahoana moa? Ity farany, dia tena safononoky ny hafaliana isaky ny mahita ireto zanany; ny iray efa mitsangana ka miana-mandeha, ny iray tezaina ary mbola mena vava. Ny zokiny vavimatoa koa somokotra ery mamita ny fizaran’asa, fa hanomana mémoire ho famaranana ny fianarany dingana voalohany.
Olona tena tia zanaka dia tena tia zanaka tokoa raha i Ratrema. “Mino aho” hoy Malala “fa izay fahafenoan’ny fitiavany amin-janany izay no mahatonga an-dRatrema tsy rototra mihitsy hiray amiko. Ampy ahy koa ny tambitamby ataony, ny fanolorana fanomezana samihafa. Ividianany akanjo lafo vidy izaho sy ny ankizy”. Matetika Malala no mitady hanao amin-dRatrema, kanefa ity farany mandà sady milaza ho reraka sns… Efa nahazoazo taona koa angamba Ratrema ka tsy manana hery intsony hanatanterahana ny adidiny.
Asa! hita sy tsapan’i Malala koa ny toe-batany niova be taorian’ny niterahany an’i Cynthia.
Hany herin’i Malala dia ny mitady ilay fahatongavan’ny fahasambarany samirery izay efa niangaliany fotoana maromaro izay. Asesiny ampandalovina ao an-tsainy ireo fotoana mamy niarahany tamin’i Hery, toy ilay fanerena an-kolaka tany am-boalohany sy ilay tamin’izy bevohoka an'i Cynthia. Vao mieritreritra an'ireny izy dia henony toa misy varatra milatsaka izany any anaty lohany any ary injay fa henony tonga amin’ny faratampon’ny fahasambarany izy. "Mmmmhhhhh, Hery, raha teto mantsy ianao," hoy Malala tany an-tsainy tany…
Manao toy izany matetika izy eo am-pandriana rehefa renoka iny Ratrema, na koa indraindray any amin'ny douche mandritra ny fotoana handroany samy irery iny.
Rehefa mandinika ny zavatra iainany izy anefa dia toa tsy mandry ny saina mandinika hoe efa ho enimbolana izy mivady no tsy niray ara-nofo intsony. Tsy te-hiresaka amin-dRatrema mivantana ny momba izany anefa izy sao dia fohazin-dRatrema eo ilay resaka silipo tany amin’ny hopitaly, ka dia naleony navela tamin'izao. Tsy foiny hariana anefa ilay silipon'i Hery fa nafeniny tany amin’ny toerana tsy misy mpahita, sao misy ilàny azy hono any aoriana. Nivalona ho azy taorian'ilay firaisana tany amin'ny hopitaly moa iny resaka iny, ary dia tsy nisy tohiny intsony; ka na dia ny fifonana aza tsy nataon’i Malala akory.
Indray alatsinainy maraina, nandeha niantsena Malala sady nitondra an’i Cynthia.
Nentin’ny mpamily tamin’ny fiara izy ireo niaraka tamin’ny mpanampy iray, ka nandalo teo akaikin’ny toeram-piasana vaovaon-dRatrema.
- "Andao tsika ry Cynthia hamangy an’i Dada fa efa mandalo eto ihany, ho faly ery izao ny dadan-dry mahita an-dry mamangy azy any am-piasàny; dia amin’izay koa faly ery ireo mpiara-miasa aminy mahita an-dry a! sady nosafosafoiny kely ny takolak’ity menaky ny ainy.
Najanon’ny mpamily teo amin’ny parking ny fiara. Nivoaka Malala nitrotro an’i Cynthia. Naterin’ilay mpamily teo amin’ny ascenseur izy mianaka. Nolazainy fa ao amin’ny rihana faha-efatra no mijanona, ka vao misokatra ny ascenseur dia misoratra eo ny fampahafantarana ny orinasa. Orinasa matanjaka moa no tantanan-dRatrema, ka nahay nanararoatra ny fisokafan’ilay trano fitaratra lehibe mijoalajoala eny Ankorondrano nametrahana ny biraony.
Dia lasa niakatra Malala mianaka. Tsy nananosarotra azy tokoa fa vetivety dia hitany ny misy ny biraon'ny vadiny.
Fa nanao inona tokoa moa Ratrema tamin’izay fotoana izay?
Vehivavy eo amin’ny 36 taona eo ho eo, bikàna sady tsara tarehy no ao amin’ny biraony. Vehivavy mpanara-damaody, ireny manaitra ny mason'ny mpitazana ireny. Eo ambony latabatra izy no mipetraka, ny zipony miforiporitra tafakatra eny amin’ny maojany, ny atin’akanjony efa tafalan-dRatrema hatry ny ela. Akanjo ambony mangamanga no nanaovany ary efa vovahan'i Ratrema avokoa ny bokotra rehetra teny aminy. Maka fihiny ery izy roa migoka ny fahasambarana eo ambony birao. Miverimberina avokoa izao teny rehetra manambitamby izao. Mihozongozona ny latabatra nisy azy ireo; tsy nahatàna intsony ilay ramatoa ka nanala tampoka ny tanany avy any aoriana hamonjy ny hatok’i Ratrema, hanoroka azy. Voasaringotra anefa ny tadin'ilay téléphone ka niala tamin’ny toerany. Tsy nahoan'izy roa anefa izany fa izay naharepotra azy ihany no notohizany.
Nanatona ny sekreteran-dRatrema Malala mianaka:
- "Manao ahoana ianao Mme Malalatiana? Ity ve ilay zanak’i Ramose Tale?" hoy ilay sekretera sady nitsangana izy; "andray, mahafatifaty kely izy izany!"
- "Afaka mahita ny vadiko ve aho ry Mme Sahondra, mahafinaritra be kosa kay ato amin’ity toeram-piasanareo ity ; hafa ihany ny trano vaovao e?"
- "Iee! tena mahafinaritra tokoa ato, tonga soa ato aminay ary ianao Mme Malalatiana! Andraso fa tonga dia antsoiko amin’ny téléphone izy fa misy cliente-nay mantsy miresaka aminy ao amin’ny biraony ao. Sa tonga dia omeko anao mivantana izy, tsy aleo ve manao surprise kely e! Matetika firesany mantsy io zanany vavy kely io ka ho faly ery izy izao mandre fa ato izy sy ny reniny, Cynthia moa ny anarany teo?"
Tonga dia nomen’i Mme Sahondra an’i Malalatiana ilay combiné dia notsindriany ny bokotra mandefa ny antso ao amin’ny biraon-dRatrema!
Vao naneno nefa ilay izy, tonga dia tafiditra, ary ren’i Malala avokoa ny tabatabam-pitiavana nifanaovan-dRatrema tamin’ilay ramatoa.
Efa niova tokoa ny hairaha, fa hay moa ity téléphone ao amin’ny birao ity efa voabaiko, ka raha toa vao miala ny combiné dia mandray izay antso, tsy misy bokotra tsindriana intsony, eny fa na dia ny vao miditra aza…
Ren’i Malala avokoa ny zava-nitranga tao amin’ny birao, nikentrona izy, nisaina kely vetivety monja. Natolony an’ilay sekretera ny téléphone, nankeny amin’ilay varavaram-be misy soratra hoe: DIRECTEUR GENERAL izy; ny zazakely amin’io eny an-tanany ihany.
Tonga tao an-tokontany ny fiaran-dRatrema, niara-nivoaka izy mianaka dia niditra ny trano. Alexia nankany an-dakozia nitady izay hohaniny fa efa tena atoandro be ny andro. Ratrema kosa tonga dia nankany amin’ny efitranony fa haka izay akanjo sy fitaovana samihafa mety hampiasain’i Malala any amin’ny hopitaly, sady koa nandray ny telefaonina hiantso ny any am-piasàny mba hanontany vaovao sy hametrapetraka izay tokony hataon’ny mpiasany amin’ny tsy maha-eo azy afaka fotoana vitsy.
Vita izay dia nangonin-dRatrema ny peignoir, ny akanjo fitena sy ny serviettes isan-karazany ka napetrany teo ambony latabatra kely. Nosintoniny koa ny vata sarihana akaikin’ny fandriana hangalàny nyranomanitr’i Malala… nisy zavatra nanohana anefa tao, ka voatery nisintona mafy ilay vata izy, izay nisokatra ihany. Nalainy ilay ranomanitra dia notazoniny; mbola nanohana ihany anefa ilay zavatra raha hanidy ilay vata izy ka nokarohany tamin’ny tànany ilany izay tao.
Nosintoniny ilay zavatra, kanjo... silipo gris no hitany tao. Nojereny tsara ilay izy, ary nanomboka nikentrona izay tsy izy ny tarehany. An’iza ity??? Efa fantatr’i malala tsara fa tsy tia silipo toa itony aho fa kalisaona no fanaoko. Tsy ahy ity, sady toa efa nampiasaina izy izany? Tsy ho ahy mihitsy ity fa…. tena an’ilay boriky lahin-doza iny ity!!!
- "Herin-dooozzzzaaaatra!!" sady natsipiny mafy terý amin’ny rindrina ilay silipon’i Hery niaraka tamin’ilay ranomanitra teny an-tànany. Nipoaka mafy ilay izy ka vaky terý ilay tavoahangy.
- "Vonoiko iny! Tsy vanona! Olom-boaozona!..." sady notohizan-dRatrema an’izao teny ratsy rehetra izao!!!
Nahare izany Alexia dia nihazakazaka niakatra tany ambony tao amin’ny efitranon-drainy. Nijery izay nitranga kanjo fofon-dranomanitra midofaka no henon'ny orony.
- "Inona izany ry Papa? fa misy inona? inona izany ranomanitra be mameno trano izany???"
Tsy namaly Ratrema fa izay lamba teo am-pandriana teo no natsipitsipiny tamin’ny tany. Novonjen’i Alexia ny rainy hampitony azy.
- "Shhhh," hoy Ratrema sady lasa nidina tany ambany izy.
- "Fa maninona i Papa e!" sady nijery ny manodidina azy izy, ka nanontany tena. “Sanatria ve dia ho fantatr’i Papa ny zavatra nitranga tamin’ny vao maraina teo?” hoy izy. Saingy tsy azon’i Alexia veroka kosa ilay silipon’i Hery.
Ratrema amin’io any ambany mampitony ny fony kanefa manefika azy ny fialonana hamono hahafaty ity sipan-janany mpamoa-fady.
Fa tany amin’ny hopitaly…
- "Fa maninona ny silipoko?” hoy i Hery, “noheveriko fa nanonofy nanao isika tamin’ny vao maraina be iny fa tsy tadidiko intsony. Gaga be aho tamin’ny maraina nifoha raha tsy nanao silipo intsony."
- "Sahiran-tsaina tokoa ialahy ry Hery ka adinon’ialahy hatramin’ny nataontsika,” sady nihomehy ihany Malala, nisintona ny lamba firakotra fa nahatsiaro nangatsiaka izy.
- "Fa ahoana ilay resaka silipo," hoy i Hery nanatona an’i Malala.
- "Aan, aan, ann! Nampirimiko ao anaty tiroara fotsiny ilay izy; fa ny atahorako dia sao hitan-dRatrema ka loza. Fantatrao moa fa Ratrema tsy manao silipo mihitsy? Efa nampirisika azy hanao ihany aho fa tsy tiany?? Ka tena nahafinaritra ahy ilay siliponao dia nalaiko nony vita ny nataontsika."
- "Tssss! ianao ity!! Fa mbola tsy azoko mihitsy ity nataonao omaly, fantatrao tsara fa mitady ny reniko aho, dia sahinao nandaingàna hatramin’ny maraina teo, fa ny hanao amiko ihany no tena mahafinaritra anao!"
- "Izaho koa aza ange ry Hery tsy nahita hatao tamin’ilay Mamanareo safotra iny e!"
- "Shhh, lasa aho fa ny Mamako izay ary tsy fantatra izay nahazo azy!" sady nankeo amin’ilay berceau nisy an’i Toky izy no nanafosafo ny lohany, dia lasa nony avy eo!
Nifanena tamin'ny Dadabeny i Hery nony teny an-dàlana…
- "Fa taiza ialahy letsy an? andao haingana fa nasain’ny dokotera tadiavina maika ialahy. Andao haingana mihitsy! Fa ialahy ity ve mba misaina e! mbola amin’ny toeram-pamelomana anie ny maman’ialahy e!"
- “Fa maninona i Mama ry Dadabe?" sady sempotsempotra izany i Hery.
Nony afaka kelikely, rehefa avy nisakafo Ratrema ka somary tony, dia niantso an’i Alexia hanangona izay entana ilain-dreniny. Rehefa tafidina ny zanany, dia niverina tao amin'ny efitrano fandriany indray izy ka io eo mbola hitany teo ilay silipo. Noraisiny dia nataony tao anaty harona sachet kely ary nataony am-paosy. Niantso ny mpanampy izy rehefa avy eo handroaka ny vaki-tavoahangy sady namoha ny varavaran-kely fa nanentoento loatra ilay fofon-dranomanitra. Nataony anaty harona izay sakafo mety ho tian’i Malala dia nanainga izy mianaka.
Niriodriotra mafy Ratrema teny an-dàlana, sady mieritreritra izay valifaty hataony an’i Hery, satria tena sangy mihoatra ny loha izao ataon’izy sy Malala izao. Hitany sy tsapany ihany koa fa manao mody marary ity Malala ity, ka zarany aza izy any amin’ny hôpitaly mba tsy hisian’ny gidragidra.
- "Papa a! aza mandeha mafy be ho’aho fa kely ny aiko!"
- "Shhhh," hoy Ratrema… Dia mbola tsy azonao ihany ve anaka ny mahazo ahy?"
- "Fantatro e! fa na izany aza!"
Tsy niteny intsony Alexia fa hoy izy tany an-tsainy tany: Tena fantatr’i Papa ilay nataon’i Hery sy Malala tamin’ny maraina teo. Ny ahy moa dia toneko foana ny foko na dia tsy fantatro aza izay hiafaràny. Ataoko ahoana moa, tahaka ny voasinton-javatra mihitsy i Hery amin-dreniko… nefa izaho tena tia azy koa.
Mandritra izay fotoana izay Ratrema dia hita tena lasan’eritreritra lalina feno hatezerana toa miteny hoe: hitan’ialahy eo ry Hery ny hanaovako an’ialahy, hihinana ny *#&$£¤n’ialahy ialahy anio, fa andraso aho ho tonga any!!!
Tany amin’ny hôpitaly kosa tamin’izay:
Nafana i Malala ka namonjy ny efitra fandroana. Nesoriny ilay akanjon’ny hôpitaly dia nalefany ny rano, nahazo aina erý izy naheno ny fikorinan'ny rano teo amin'ny kibony. Notakariny ny fivaviany izay nolalovan’ny rano mafampàna dia nosafosafoiny mora ary nampidiriny tany ny fanondrony roa hanasàny ilay lavaky ny fahafinaretany. Natosiny indroa na intelo tany ny fanondrony ka tsapany fa nisy onjam-pahafinaretana niakatra moramora tany anatin’ny ati-dohany tany. Tsaroany ilay nataon’i Hery azy vao teo; nahatsiaro sambatra erý zy… satriny hanohy izany eo foana.
- "Mhhhhhh, Hery, ilay malalako, mhhhhhh!"
Najanony ihany anefa afaka kelikely fa reny mitambesatra taminy ity lanjan’ny kibony. Izy rahateo mitsangana. Nidiny ny robinet dia nosintoniny ilay serviette teo akaikiny ary namaininy ny vatany. Nampidiriny ilay akanjo fitena, saingy tsy nanidy bokotra izy, ka niseho ny kibony sy ny feny. Izy rahateo moa nanantena ny maha-irery azy tao amin’ilay efitra.
Nony nanokatra ny varavarana anefa izy dia taitra nahita ny vadiny nipetraka teo amin’ny sezan’ny mpiandry marary.
- "Ratrema, hay efa tonga ianao? efa ela angaha ianao no teo?"
- "Ie, naka ny akanjonao sy nitondra sakafo aho dia niverina; Alexia nankany amin’i Hery, fa izaho tonga dia nankatý."
Nizitizity erý Malala nampiseho ity kibony amin’ny vadiny dia natohotohony teo amin’ny tarehin-dRatrema sady nanafosafo ny lohany izy.
- "Aleo aho aloha hatoritory etsy", hoy Malala, sady namonjy ny fandriana izy nony avy eo.
Nitsangana Ratrema sady namoaka ilay harona sachet kely tany am-paosiny:
- "Inona ity?" hoy Ratrema, sady nomeny an’i Malala.
Nosokafan’i Malala ka ilay silipon’i Hery no tao…
- "Sao dia eritreretinao fa badolahy aho ka tsy hahafantatra ny ataonareo amiko!" sady
noritin-dRatrema teny an-tànan’i Malala ilay silipo ka natsipiny tamin’ny tany.
Asa na nanao ahoana fa lasa niseho tanteraka mihitsy ny fihanjahan'i Malala taorian'ilay fihetsika mahery nataon'i Ratrema nisintona ny silipo teny an-tànany. Hitan-dRatrema avokoa ny vatany iray manontolo. Naforitr’i Malala ny ranjony ary nosokafany ny feny ka nanaitra ny fijerin’ity vadiny.
Tezitra ny anao lahy, kanjo tsapany fa mihenjana ny filahiany tany anaty patalohany tany. Nosintoniny ny fe sy ny ranjon’i Malala hanatona ny azy, novahany ny fehikibony ary naborotsany ny patalohany. Navoakany ny filahiany efa tena nihenjana be, Malala amin’io tsy nahateny fa dia nanaiky tsy sazoka nefa koa toa te-hanohy ilay fahafinaretana notapahany tao anaty douche. Nosokafany be ny feny tahaka ny nataony tamin’i Hery teo, dia niditra tany anatiny lalina tany i Ratrema sady tsy niteny mihitsy fa ny fihetsiny mahery vaika tsy ankitsitsy no toa tiany hampita amin'ity vadiny ny valifaty ataony.
Miezaka ny maka fihiny i Malala amin'izay nanaovan’ny vadiny azy, ny tànany mitazona ny kibony ihany tsy handona mafy ny kibon-dRatrema. Nihozongozona mafy ny fandriana ka nandona ilay latabatra kely tsy lavitra teo. Very nianjera ny vera nisy rano teo amboniny. Tsy nahataitra azy roa anefa izany, fa ny nataony ihany no notohizany. Rehefa tsapan-dRatrema fa nanatomotra ny ho tonga ny azy, dia navoakany ny filahiany ary nanatona ny loham-pandriana izy sady niteny hoe: "Ao nonoy…" Nanaiky tsy fidiny i Malala sady nikisakisaka nanatona ny lohany amin’ny sisim-pandriana. Vao nitohaka teo amin'ny vavan'i Malala ny an-dRatrema anefa dia nifantsitsitra tonga ny azy, sady nitabataba menomenom-pahasambarana teo izy!
Nandeha naka toerana izy rehefa avy eo mba haka aina aloha, Malala kosa naka mosoara fanary namafa ilay ranon’aina nifafy tamin'ny tarehany sy ny ondam-pandriana.
Tsy tapitapitr’izay, nitsangana Ratrema dia nankao amin’ny douche sady nanidny ny varavarana. Nijanona teo am-pandriana Malala fa reraka sady nahatsapa te hatory.
Tary amin’ny hôpitaly ilany kosa…
Nihazakazaka mafy Hery namonjy ny efitra nisy ny reniny. Nifanena tamin’ny dokotera teo am-baravarana izy, ka ity farany no nilaza taminy mba hilamina sy ho tony. Niditra tao an’efitra izy ka io eo ny reniny hitany efa nahatsiaro tena, nefa tena mbola reraka dia reraka. Nibanjina an-janany ity ramatoa, hita misoritra eny amin’ny tavany ny alahelo, ny fahadisoam-panantenana, ny havizanana. Nitsiky kely izy nahita ity zanany mijoro eo akaikiny!
- "Hery!" hoy izy tamin’ny feo malefaka dia malefaka.
Nanatona azy Hery, nitady hiarina ramatoa fa tsy afaka; narenin’i Hery tsimoramora izy ary nampanarahany ondana tao an-damosiny hiankinany.
- "Hery a! sombin’aiko; avia ianao atý fa malahelo mafy aho!"
- "Mama a! makà aloha aina tsara fa mbola vizana be ange Mama e!"
- "Avia izany zanako izany!” sady niezaka izy hanainga ilay tànany misy fantsona mitondra serum, saingy nosakanan’i Hery.
- "Hery a! mamelà ahy fa diso ny nataoko taminao."
- "Tsy diso izany ianao ry Mama a! izaho daholo no fototr’izao rehetra izao; izaho sy ny hadalako, ny tsy fahafehezako ny tenako… ka aza manahy ny amin’izany ianao fa izay hahasitrana an’i Mama izao no tanjontsika."
- "Zanako ô, kely sisa no hiarahanao amin’ity reninao!"
Nilatsaka ny ranomason’i Hery, ataony ahoana tokoa moa, raha ilay hositranina aza tsy mino intsony ny fanasitranana mbola tokony ho azony? Tsy hirotsaka ve ny ranomaso…
- "Tantaraiko aminao anaka izay mbola tsy fantatrao hatramin’izao mason’andro anio izao: tovovavy bikana sy tsara tarehy tokoa aho talohan’ny nanambadiako. Marobe ireo tovolahy no nisari-zoro tamiko satria tena nanaitra ny olona maro tokoa izany bika aman’endriko izany; eny fa na dia ireo ray aman-dreny sasany aza. Nandalo teto amintsika ny foto-pisainana “hippie”, ka voatarik’ireo namako aho hanao izao rendrarendra sy hadalàna rehetra izao. Tsy nankasitraka ny zavatra nataoko ny ray aman-dreniko. Hany herin’izy ireo dia nitady olona ho vadíko. Lehilahy tsotra izay, tsy noraharahiako mihitsy sady nitsoahako tany am-boalohany, no niarahako. Tsy fantatry ny ray aman-dreniko akory fa efa bevohoka aho tamin’izany fotoana izany! Nesoriko io zaza io, ary tsy nambarako azy ireo mihitsy, noho ny hadisoam-panantenako tamin'ilay lehilahy nampitoe-jaza ahy.
Toy ny noterena aho hanambady ny rainao tatý aoriana satria tsy dia sitrako loatra izy.
Nananosarotra tokoa ny nahazoanay anao, satria efa nivady enin-taona izahay mbola tsy nitoe-jaza ihany aho. Natao daholo ny ala-nenina rehetra, ka teo vao fantatry ny rainao, noho ny filazan’ny dokotera, fa olona efa nanala zaza aho. Kivy be izy tamin’izay, ary nanomboka teo no nahafantarako ny ratram-pony, ka nahatonga ny aretiny nihombo nahafaty azy.
Nisy fotoana aza nisaraka izahay, ka lasa aho nitady lehilahy hafa ary nivezivezy tetsy sy teroa, nanararoatra ny fahatanorana ka nanohy ny filibàna handravàna tanteraka ity tokantrano. Ny fianakaviana amin’io tsy misy mahalala izany fa dia tahaka ny mpivady misaraka tsotra izao no hitany. Fotoana vitsivitsy tato aoriana dia nampodian-drainao indray aho, ka navelany avokoa ny fahotako rehetra. Olon-kendry anaka ny rainao, tsy mba nanao am-po fa tena tsara toetra. Izaho no jamba tsy nahatsapa izany akory. Tsy fantatro mihitsy, fa nony nifampody izahay, dia nitoe-jaza indray aho. Mbola nanohy ny fiarahako tamin'ny lehilahy hafa ihany anefa aho. Toa tsy nahoako akory ny fitiavan-drainao ahy, fa izay sitrapoko sy nahafinaritra ahy ihany no nataoko. Efa bevohoka be tahaka an’i Malala izao aza aho mbola sahy nanao firaisana tamin’olon-kafa ihany. Tsaroako ilay tenin’izay sipako iray izay hoe: “sao dia mba hanody anao izao ataonao izao ry Mihary, tsy fantatrao ange ny ampitso e!” Nisafoaka aho naheno an'io; nofelahako ny teha-maina izy satria tsy nampoiziko ho izay sakaizako izay no hiteny zavatra toa izany tamiko. Ny rainao nandritra io fotoana io, tena tsy nahalala na inona na inona mihitsy! Tonga teto an-tany ianao, tsy noraharahiako akory izay hoe: iza marina ny rainao, fa dia nalefako hanaraka ny onjany teny! Asa, raha fantatry ny rainao tokoa moa izany dia angamba… saingy roa taona taty aoriana monja dia maty ny rainao anaka, noho ny aretim-po tafahoatra nanjò azy. Kapoka mafy tsy zakan’ny aiko no nahazo ahy, ka raha tsy nisy ny ireo raibenao sy renibenao ireo, dia asa izay niafarako. Nanomboka niverina tamin’ny làlan’ny fahitsiana aho rehefa noteren’i Dada sy Mama niditra am-piangonana. Nifona sy nangataka famelan-keloka, saingy tsy nolazaiko tamin’izy ireo kosa ny zava-dratsy vitako taloha, fa ahy sy ny Tompo samy irery izany.
Koa ankehitriny anaka, mahita ny zava-manjò anao aho dia onena ary tena tsapako ny lanjan’ny fahotana rehetra vitako. Izao tokoa no atao hoe: “tsy ny tody no misy fa ny atao no miverina, fa dia tena mandrendrika ahy ny adalana vitako. Izao, milanja ny vesatra mafy noho ny nahazo ahy ity zanako… zanako tsy foiko, hany navelan’ny vadiko ho ahy! Efa tatý aoriana aho anaka vao nahita tokoa, tsy mihambahamba, fa mitovy tanteraka amin’ny rainao ianao. Be fitiavana, eny fa na ny endrika amam-bika aza. Kanefa izao manjò anao izao dia toetra tahafinao avy atý amiko, reninao tsy nahatsiaro hafa-tsy ny nigoka ny tsiron’ny fiainan’izao tontolo izao."
Nisento mafy ramatoa Ramihary, Hery amin’io latsa-dranomaso sady tsy nahateny, nihaino ity reniny mitantara ny fiainany amin'ny feo marefo dia marefo.
- "Mama a!" hoy izy nony avy eo (sady toa niserana tao an-tsainy izay rehetra nataony tamin’i Malala, ka toy ny nisy kanota nively ny hatony) "helok’iza? heloko samirery, helok’i Mama? tsia an! Ny hadalako avokoa no nahatonga izao rehetra izao."
- "Hery a! tadiavo foana ilay fitiavana nananan-drainao, izay no omeo an’i Alexia, ary aza miala amin’ny vavaka fa izay no hany hanavotra ahy tsy ho tafalatsaka amin’ny hantsana mandrendrika izao tontolo izao."
Nisefosefo mafy Ramihary, sady niezaka nisintona ny tanan’i Hery izy.
- "Veloma fa efa io rainao haka ahy, sady latsaka ny ranomasony!" nisento farany izy, dia tapitra ny ainy.
Nigogogogo nitomany i Hery, "Mama! Mama!" sady nanozongozona ny vatany nefa tsy mitempo intsony ny fony…
Nidradradradra sady nitomany mafy izy ka ren’ny raibeny tao ivelany, nikoropaka niditra tao an’ efitra ity farany, ary injay fa nibosesika nihazakazaka ihany koa ny infirmiers nampaneno ny fanairana. Noezahina novelomina Ramihary saingy tara loatra ary tsy nisy azo atao intsony fa efa nitsahatra tsy nitempo intsony ny fony. Ranomaso havozona no nameno ny efitra, na i Dadabe, na i Hery, samy difotry ny ranomaso avokoa. Nanjombona ny fiainan'i Hery; soa fa teo Alexia niezaka mba nampahery azy.
- "Maninona no tonga eto ity fiaran’ny hopitaly ity?" hoy Ratrema, nivaloharika ny tarehany sady nisefosefo be izy!
Tafavoaka ny fiara avokoa ny rehetra namonjy ny vavahady. Saingy nosakanan’ilay olona nanontany Ratrema:
- "Azafady ramose fa tsy misy tokony hitaintainanao mihitsy: tsy misy maninona akory ato."
Tahaka ny tsy ren-dRatrema akory ny tenin’ilay rangahy fa ny varavaram-by no noezahany novahana, kanjo nosintonin’ilay rangahy izy.
- "Aza taitra mihitsy ianao ramose a!" hoy indray izy, "fa tena tsy misy olana hoy aho!"
Nijanona kely Ratrema sady nijery tamin-piketronana ilay rangahy;
- "Ka inona no ahatongavanareo ato, tsy fantatrareo angaha fa bevohoka be ny vadiko ka mila hanapaka lalan-drà ahy mihitsy ity ianareo tahaka ny manao be fihavy ity! Fa misy inona eh?"
- "Miala tsiny indrindra ary Ramose fa efa fantatray tokoa izany" hoy ilay rangahy, “fa ny vadinao mihitsy no misy resaka tianay hatao aminy, raha tsy mahadiso tompoko!"
- "Ny vadiko ?? efa miteny aminareo aho fa efa miandry vohoka be izy ka raha taitra amin’izao fahatongavanareo izao, dia asa izay hanjo antsika rehetra eto," hoy Ratrena namaly.
- "Azafady re tompoko ô!" hoy ilay rangahy, “mino mihitsy ary aho fa tonga dia ho fantany raha vao mampilaza aminy izahay.”
- "Vadiny aho rangahy ity a!" hoy Ratrema, “ambarao amiko izay anton-dianareo!"
- "Eny ary tompoko!" (nifanatona ny rehetra izay teo am-bavahady), - "dokotera miasa ao amin’ny hopitaly aho, ary asa raha fantatrareo fa nalefanay taty aminareo ny ambulance omaly vao maraina. Nisy ramatoa safotra teto araky ny voalazan’ny mpamily ka i madama vadinao, ilay bevohoka be, no nampiantso anay. Nilaza izy fa olona tsy fantany io ramatoa io; nahita ny toe-batan’ny vadinao koa ireo mpamily sy ny mpitsabo vonjy taitra, dia nibata fa tsy nanao fanontaniana firy, ary tonga dia lasa. Fantatray ny misy io ramatoa io satria tany aminy ny kara-panondrony, saingy nandehananay ny adiresiny dia mihidy tanteraka ny tranony ary ankizy madinika no tao an-tanàna. Koa nirahin’ny hopitaly izahay hiverina aty sao dia misy mahafantatra azy ihany eto amin’ny manodidina eto! Tsy mahatsiaro tena mantsy hatramin’izao ilay ramatoa, ka mila mitady haingana izay havany izahay…"
- "Fa olona tahaka an’iza izany ramatoa izany?" hoy Hery, nitsatsaingoka.
- "Andraso fa alaiko ao anaty kitapoko ao ilay kara-panondrony sao dia fantatrareo,"
…………………………………………………………..
- "Maninona ialahy ry Néné no tsy nilaza tamiko momba izany ambulance izany omaly?" hoy Ratrema nitrerona mafy ilay mpiambina.
- "Azafady mose fa noheveriko fa efa noresahin’i Madama anao izany omaly dia tsy niteny intsony aho!"
- "Ialahy ho'a tena tsss! Tsy fantatr’ialahy angaha fa izaho no tompo-mandidy ato amin’ity trano ity??"
Niverina ilay dokotera, nitondra ilay kara-panondro teny aminy.
- "Ity ilay izy," hoy izy, ary nomeny an-dRatrema,. Nanatona azy Alexia ary taitra be!
- "Hery! Kara-panondron’i mamanareo ity! Sariny mihitsy io!"
Taitra koa Hery, nanatona: "tena azy marina ity!!", hoy izy, "Dadabe a! tsy mahatsiaro tena i Mama???" Taitra be Dadabe ary niezaka niankina tamin-jafikeliny.
- "Ahoana koa ary izany," hoy ilay dokotera….
- "Ampidiro avokoa aloha ny fiara rehetra," hoy Ratrema, "dia mandrosoa daholo fa higagan’ny olona isika eto am-bavahady eto."
Novahan’i Alexia ny vavahady kely vy dia nampandrosoiny tao an-trano i Hery sy Dadabe ary ilay dokotera. Ratrema sy ilay mpamilin’ny hopitaly kosa samy nampiditra ny fiarany avy.
Malala, mandritra io fotoana io, dia mbola resin-tory tany ambony rihana. Asa na izy ilay nivoaka vao maraina, na vizan’ny fahafinaretana nifanaovan’izy sy Hery, fa torimaso hany izany! Na ny fifamaliana teo am-bavahady, na ny klaxon nataon-dRatrema aza, tena tsy nanaitra azy akory.
Nony tonga tao an-trano ny rehetra, ilay karatra amin’io eny amin’i Hery ihany, dia nasain’i Alexia nipetraka teo amin’ny salon i Hery sy ny Dadabeny ary ilay dokotera, fa izy kosa naka ranom-boankazo tany an-dakozia.
Very hevitra Hery, toa mihodina aminy avokoa ny tany aman-danitra. Inona ity mahazo azy! Nitady fahatonian-tsaina izy kanefa tsy azony mihitsy ny ainy. I Dadabe etsy mivaloharika malahelo an-janany vavy sy ity zafikeliny lahitokana.
Niverina Alexia nitondra ranom-boankazo mangatsiatsiaka tsara, nasainy nandray teo avokoa izy rehetra, dia nitombina nipetraka teo akaikin’i Hery izy.
- "Dia ahoana ny atao?" hoy Ratrema. "Fa maninona ny maman’i Hery?"
- "Aretim-po goavana ny mahazo azy," hoy ilay dokotera, "tsy maintsy mankany izao dia izao isika fa mi-delire foana hoe Hery, Hery, mijaly ny zanako, ilay ramatoa. Ka tsara raha manainga tsy misy hatak’andro izao isika ho any aminy.
- "Misaotra anao izahay dokotera fa efa hatry ny alina izao no nitaintaina ity zanany ity momba ny misy ny reniny," hoy Dadabe.
Fa tamin’izay fotoana izay indrindra, Malala nihaino moramora ny resaka tao alatrano, fa taitra ihany izy noho ny figodongodon’ny olona tao ambany. Nanarangarana nijery ary reny Ratrema niteny hoe :
- "Fa dia ahoana loatra ary no tsy nampandrenesan’i Malala ahy izany zavatra nitranga izany? Olona fantany tsara ange i ramatoa Ramihary, nahoana ary? Tsy azoko mihitsy."
Toa nanako tao an-tsain’i Malala ny tenin-dRatrema, nitazona ny fisefosefony izy. Nangorintsina tany an-dohany tany sady tsy tanany intsony fa dia naleony nisefosefo mafy tamin’ny vavany, sady niezaka nitsaitsaika hiala ilay toerana nihainoiny resaka. Tsipalotry Ratrema tampoka anefa ity vadiny toa saika nianjera ka nihazakazaka haingana izy namonjy azy. Tamin’izay indrindra no voasaringony ny tongotry ny latabatra kely misy ny abat-jour bakoly tsara tarehy, izay tena lafo vidy tokoa, ka nitontona ary niparitaka tamin’ny tany. Tsy nahoany izay nitranga fa hamonjy ity vadiny niankina ny rindrina ary nikorisa hipetraka amin’ny tany no tao an-tsainy voalohany.
- "Malala!" hoy izy," nanarina ny lohany, “maninona ianao????"
- "Hery, maman’i Hery," hoy Malala tamin’ny feo tena vizana tokoa!
Nikoropaka ny iray trano namonjy an’i Malala, ity vao tena loza.
- "Aza itangoronanareo eo izy," hoy ilay dokotera "fa mila rivotra madio. Tazony eto dia somary orina kely tahaka izao… Haka masque à oxygène atsy anaty fiara aho. Batao tsimoramora izy ho eo ambony canapé;eo, fa mangatsiaka loatra amin’ny tany."
Samy nanao izay ho afany teo ny rehetra hamelombelona an’i Malala. Niverina avy any ilay dokotera nitondra ny fitaovany ary nametaka ilay saron-tava tamin’ny tarehan’i Malala. Nojereny ny tosi-drany… Afaka kelikely dia hoy ilay dokotera :
- "Tsara raha tonga dia manainga dieny izao isika rehetra mitondra an’ity reny bevohoka ity any amin'ny hopitaly, fa sao misy tampoka tsy azontsika anoharana. Tadidio fa olon-droa izy ka mila mitandrina tsara. Aleo misoroka mba tsy hanenenana."
- "Alexia!" hoy rainy taminy, “mandehana haingana ianao, alaivo Toky ao ambony ao fa sao mitomany eo raha tsy eo ny mamany. Izahay rehetra eto hibata ny reninao ho any anaty fiara. Haingàna ianao fa vonjy aina ity."
Lasa alexia niakatra, noraofiny ambongadiny avokoa izay entana fitondra miaraka amin’i Toky, ary nentiny nidina tany ambany ka nataony tao anaty fiaran-dRatrema. Niakatra izy avy eo naka ny zazakely. Ny hafa rehetra kosa somebiseby ery nibata sy nampiditra ity ramatoa bevohoka ao anaty fiara, izay tsy mahatsiaro ny tenany intsony.
- "Entin’ialahy ry Hery ny fiarako," hoy Ratrema, "ary Alexia no mitaiza an’i Toky ambara pahatongantsika any amin’ny hopitaly. Aza ilaozanareo mihitsy izahay fa hampiasa detresse eny an-dalana."
Novelomina ny fiara, novahana ny vavahady, dia nifanaraka teny ny fiara roa, ka ilay an’ny hopitaly nanana anjomara sy jiro no nitari-dalana.
Teny an-dalana, Hery no nitondra ny fiara ary Alexia sy Toky no nipetraka teo anilany teo. Asa na nisy inona fa najoron’i Alexia i Toky ka niezaka nisarangotra amin’ity tanany kely tamin'ity "rainy". Taitra tampoka Hery nahita ity zanany niezaka hisarangotra taminy. Io ilay zanako tsy foiko, hoy izy niteny irery tany an-tsainy, tazain’ilay malalako izay tokony hanomezako ny fitiavako iray manontolo, kanefa toa zarazaraiko amin’olon-kafa. Nanganohano ny masony ary latsaka ny ranomasony.
Onena i Alexia nahita an’i ity malalany latsa-dranomaso. Dadabe nipetraka tao aoriana tamin'io tsy dia nahatsikaritra ny zava-niseho fa lasa fisainana sady nivavabavaka mafy mba hampitony ity onjan-dranomasina mitady handetika ny fiainan'izy mianakavy ity.
Rehefa tonga tany amin'ny hopitaly ireto fiara roa, avy hatrany dia nalefa tao amin'ny sampana miandraikitra ny fampiterahana i Malala. Efa niandry tao ny fandriana hitondràna azy sy ny mpitsabo mpanampy vitsivitsy. Nivoaka ny fiara ny rehetra ary nanampy nibata sy nametraka azy teo ambony fandriana. Dia natosika niditra tany anatiny. Tsy niala teo akaikin'ny vadiny mihitsy Ratrema tamin'io na dia iray segondra aza. Alexia no nitrotro an’i Toky nanaraka azy avy ato aoriana. Hery sy ny Dadabeny kosa mbola taraiky nanidy ny fiara tany ivelany.
Nony tafiditra tao anatiny Hery mianaka dia nanontany an'i Alexia hoe:
- "Nalefa aiza?"
- "Tsy haiko," hoy Alexia, "fa tsy navelan-drizareo nanaraka tany aho sy ny zazakely fa tsy maintsy miandry eto hono, niditra tetsy amin’itsy varavarana itsy ry zareo."
Nisy zavatra tena nahamahana an’i Hery, ary tena tsy azony mihitsy. Inona marina ny zavatra nitranga omaly, naninona Malala no tsy nilaza nefa izy izany nahita an’i Mama nitambotsitra teo am-bavahadiny??? Tsy mino mihitsy aho fa tsy fantatr’i Malala i Mama!" hoy izy niteny irery tany an-tsainy.
Nanatona ny accueil izy dia nanontany,
-"Ianareo ve mety naheno hoe nisy ramatoa nentina tamin'ny ambulance taty amin’ity hopitaly ity omaly, nefa tsy fantatra ny havany?"
- "Ié," hoy ilay ramatoa, "tonga hatraty aminay tokoa izay resaka izay, andraso fa i dokotera Herinaivo teo no mahalala azy fa tokony hiverina eo izy. Tsy ato amin’ity service ity mantsy izy iny no miasa, ka tsy afaka hijanona ela any."
Nisokatra ilay varavarana nampidirana an'i Malala teo, nivoaka tao ilay dokotera Herinaivo, nitsangana Alexia
- "Nanao ahoana izy dokotera?" hoy Alexia nanatona.
- "Non! tsy maninona ka, efa voarain’ny dokotera tsara izy satria vao teny an-dalana aho dia niantso azy tamin’ny findainy. Efa nanome toky izy fa tsy misy maninona fa mety malaise kely fotsiny, nisy nanaitra azy tampoka!!! aza matahotra intsony ianareo. Efa miomana hanao echographie ry zareo mba hijerena akaiky ny zava-misy, sao…"
- "Dokotera a!" hoy Hery, "ianao ihany izao no mahalala ny misy ny reniko fa aiza no misy azy?"
- "Izay mihitsy no nivoahako tao haingana, manaraha ahy ianareo mianaka. Oay, ity zazakely ity tsy mahazo mandeha mankany fa tsy maintsy mijanona eto, sady nijery an’i Alexia izy. Zanakao angaha izy io?"
Nojeren’i Alexia i Hery;
- "Zandriko ity ka," hoy Alexia, mamanay ilay niditra tany teo.
- "Andao ary," hoy ilay dokotera.
Norohan’i Hery ny malalany dia lasa izy telo mianaka nandeha, fa i Alexia sy Toky kosa nijanona teo amin’ny efitra fiandrasana ihany.
Teny an-dalana:
- "Tsy haiko intsony izay mitranga ato fa toneo mihitsy ny fonareo. Zanakao ilay Mme Ramiara rangahy be ô? manana endrika mitovy aminy ianao izany."
Tsy nisy nahateny intsony teny an-dalana fa ny ahatongavana haingana ao amin’ny réanimation no tao an-tsaina. Rehefa tonga dia nanontany ny dokotera namany izy ary nanatona azy mianaka:
- "Tsy afaka miara-miditra any ianareo mianaka fa mandehana tsirairay!"
- "Ndàna letsy" hoy Dadabe.
Niditra Hery, nidobodoboka be ny fony, nalahelo mafy izy nahita ity mamany sous-sérum ary mbola tsy mahatsiaro tena. Noraisiny ny tanany sady nanganohano ny masony.
- "Mama!" hoy izy nibitsibitsika, “aza ilaozanao aho fa ho very!!!"
Tao anatin'izay fotoana izay indrindra koa anefa no injay fa niraondraona ny vibreur-n’ny findain’i Hery tany am-paosiny tany. Nojereny, numeraon-dRatrema ary dia noraisiny :
- "Hery a! Tongava aty ialahy fa tadiavin’i Malala," mikitakita be no tahaka ny tezitra izany ny feony!
- "Mama anie ato tsy mbola mahatsiaro tena e!"
- "Ie, azoko tsara fa i Malala no mitady an’ialahy fa tsy izaho, tongava araka izay azon’ialahy atao," sady notapahiny ny antso.
Fa inona indray izany, tena tsy mazava amiko mihitsy. Rehefa mbola velona aloha ny mamako dia izay no zava-dehibe amiko hoy izy tany an-tsainy.
Nitsangana izy nony avy eo dia nivoaka niantso ny Dadabeny:
- "Aleo aloha Dadabe indray no miandry azy ao fa tsy maintsy miverina ary amin’ny maternité ary aho fa misy niantso ahy."
Tonga dia niditra Dadabe fa tsy nanisy fanontaniana. I Hery kosa nandeha moramora nivoaka hamonjy an’i Malala sy Alexia.
Toa nisy lanja mavesatra niala tamin’i Hery nony nahita an-dreniny mbola miaina izy, eny fa na dia mbola tsy nahatsiaro tena aza. Tsy mampandry saina azy koa anefa ity nataon’i Malala tsy nampahafantatra ny zava-nitranga akory fa tahaka ny nody fanina ary nanao fanahy iniana ny tsy hilaza mihitsy aza.
Raha sendra nampiditra ny tanany tany am-paosiny iny i Hery teny an-dalana hamonjy ny trano nisy an'i Malala, dia tsapany tao ny fanalahidin’ny fiaran-dRatrema izay tavela tany aminy.
- "Afa-baraka!" hoy izy, "mety ity angamba no nahatezitra an-drabaininy be teo. Mety saika haka zavatra tao anaty fiara izy kanjo ny lakile taty amiko. Izay mihitsy no niantsoany ahy. Asa izay ho vavan’iny, nefa nambarany mazava fa i Malala no mitady ahy. Tsy te-hieritreritra an’i Malala sy izay nanjo azy koa aho satria tsy nianjera mafy akory izy tany an-trano. Sady nisy dokotera teo, raha oharina ny manjo an’i Mama dia tahaka ny sila-hoho ny nahazo azy… Izy bevohoka rahateo ka izay no nampikoropaka ny rehetra."
Nony tafiditra ilay efitrano fiandrasana izy dia indreo izy mianaka niandry azy:
- "Mandehana mankao amin’ny efitra 236 fa mitady an’ialahy i Malala," hoy Ratrema sady nivandravandra be izy. Tsy nisy fanontaniana akory ny momba an'i Mama na dia kely aza. Natolotr’i Hery ilay lakilen'ny fiara no taitra izy tsy nahita an'i Toky.
- "Fa aiza i Toky?" hoy i Hery.
-"Efa nampidirana berceau tao amin’ny efitr’i Neny," hoy i Alexia, "dia napetraka ao izy."
- "Nanao ahoana i Mamanareo ry Hery?" sady nosakambininy ity malalany.
- "Mbola tsy mahatsiaro tena izy fa ... tsy haiko ny ilazàna azy fa mbola nikoropaka koa aho tamin’ilay nantsoinareo."
Naterin’i Alexia tany amin’ny efitra nisy an’i Malala i Hery ary dia niara-niditra izy roa, Malala amin’io matory mihorirana mijery ny varavaran-kely toa nanome lamosina azy ireo. Nony tafiditra sy voakatona ny varavarana dia nihodina Malala ka niharihary ilay lambam-pandriana avoitran’ity kibo beny.
- "Alexia a! Ndàna miaraka amin’i Dadanao maka izay fitaovako rehetra any an-trano fa efa eto i Hery afaka hiambina tsara ahy."
- "Ka ny maman’i Hery anie ry Neny mbola tsy mahatsiaro tena e! Tokony ho any aloha izahay roa izao kanefa irahinao indray aho hody sahady. "
-"Ndàna fa i Dadanao teo ange nilaza fa hampilaza ny any am-piasàny momba ny tsy fahafahany e!"
Tsinjon’i Alexia fa misy zavatra konikononin-dreniny indray ka te hahita an’i Hery samy irery izy, sady aleo koa ireo hifanazava eo hoy izy tany antsainy tany fa tsy tiako ho hita akory.
Nivoaka i Alexia sady nisintona an’i Hery ihany koa; tao amin’ny lalantsara izy vao niteny hoe:
- "Anontanio azy tsara ny anton’izao rehetra izao fa tsy azoko mihitsy ity tantara ity. Lasa aho fa tena tiany mihitsy ianao hiresaka samy irery aminy."
Lasa Alexia, ary dia niverina niditra moramora i Hery.
- "Azonao hidina tsara ve io varavarana io ry Hery?"
Nodinihin’i Malala izy dia nasainy nankeny aminy. Tsy noraharahian’i Hery akory ny teniny fa i Toky no nojereny, kanjo natory be ny anao lahy. Nitodika teny amin’i Malala izy avy eo sady nanatona.
- "Hery a!" sady noraisin’i Malala ny tanany dia nasainy nisafo ny kibony. “Tsapanao tsara ve? Io ilay fitiavako anao” sady nesoriny ilay lamba firakotra ka ilay akanjo fitena sisa no teny aminy izay hany nanakona ny kibony. Notazoniny ihany ny tanan’i Hery hisafosafo ity vohoka eny aminy ary nosintoniny niakatra ilay akanjo mba tsy hisy elanelany intsony fa tiany ho re ny hafanan’ny tanan’i Hery. Ity farany rahateo mihevitra tanteraka fa zanany ity ao an-kibo ka nanomboka naka fihiny ery.
- "Tiako loatra ianao, ary satriko ho ianao foana no ho eto anilako eto, Hery a! Avia aty, fa fohy loatra ilay tamin’ny vao maraina teo."
Nalefany tany amin’ny patalohan’i Hery ny tanany, ity farany moa tahaka ny nosintomin-javatra ka nanadino ny olana mianjady aminy rehetra fa nifantoka tanteraka tamin’i Malala. Novahan'i Malala izay bokotra rehetra teny amin'i Hery sady nesoriny ny akanjony. Noraisiny ilay filahian'i Hery izay efa niha henjana sady nolalaoviny. Tsy nahatohitra ny fankampanahy teo anoloany i Hery, ka dia niondrika moramora sady nampidina ny tanany tany amin’ny fivavian'i Malala izay efa tsy nisy rakotra intsony. Novelarin'i Malala ny feny sady hoy izy tamin'ny feo miangoty:
- "Mmmmhhhhh, avia fa efa miandry anao mafy aho, sady nikisakisaka izy hanatomotra ny sisim-pandriana mba hahafahan'ity olon-tiany miditra any anatiny. Nanatona I Hery, niditra tao anatin'I Malala izy ary nakariny hifamatotra teo amin'ny valahany ny fe sy ny ranjon'i Malala. Tsy ela akory taorian'izay dia henony niakatra ny tsirom-pahafinaretana tany anatiny tany ary dia nahatsiaro sambatra ery izy. Samy namikitra teo amin'ny kibon'i Malala izy roa mba tsy hihetsehany be loatra. Tampoka tsy nampoizin'i Hery akory, dia injay fa nikiaka nisintona azy mafy araka izay azony natao i Malala. Fantatr’i Hery avy hatrany fa tojo ny farantampom-pahasambaran'ny nofo izy ary izay ihany koa no nanaitra ny tao anatiny te hibosesika hivoaka. Asa anefa izay nandalo tao an-tsainy fa notsoahany haingana ny filahiany ary dia navelany hifantsitsitra teo amin'ny fen'i Malala teo ny ranonainy iray manontolo. Difotry ny hasambaran'ny nofo izy roa, ary dia ohatran'ny resintory avy hatrany i Malala. Lasa fisainana i Hery nony niverina tamin'ny zava-misy ny saina aman'eritreriny mandinika ity reny bevohoka efa ho teraka afaka roa volana nefa toa mitady firaisana ara-nofo tsy an-kijanona aminy!!
Niherikerika nitady seza izy nony avy eo fa godro tanteraka ny lohaliny ka hila tsy hahatsangana intsony. Naka toerana izy no sady nanontany an'eritreritra hoe: Fa inona mihitsy no mahazo ahy amin’ity Malala ity eh, ohatran'ny azon'odimpitia tsy haiko resena izany aho aminy???
Afaka kelikely, nitsangana izy nampiditra ny silipony. Nifoha tampoka anefa i Malala sady niharina ary nibanjina azy tsara….
- "Oay!!!!! Ny siliponao……. oadray marina, tena adinoko…. aza hitako!!!” hoy Malala.
- "Fa misy inona?" hoy Hery taitra tsy nahahetsika.
| « | Jolay 2022 | » | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Ah | At | Ta | Ar | Ak | Zo | As |
| 1 | 2 | |||||
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
| 31 | ||||||
- Desambra 2006 [1]
- Oktobra 2006 [5]
- Septambra 2006 [5]
- Aogositra 2006 [7]
- Jolay 2006 [7]
- Jiona 2006 [13]
- Mey 2006 [17]
- Aprily 2006 [22]
- Martsa 2006 [11]
