I Mihary io. Ela tokoa izany, tamin’izy nanala bacc no nifankahitan’izy ireo farany. Niray kilasy, nitovy fahaizana, nifanjinja ary niady toerana ho voalohany hatrany tany am-pianarana.
- "Mihary! Niova be ianao, tonga soa, vao tonga izao ianao e?"
Nanatona i Mihary sady nandray ny tanan’i Hery havia:
- "Mbola tsy manambady ve i Hery?" Sady nihomehy kely izy.
Dia noraisin’i Hery koa ny an’ity vehivavy.
- "Ary ianao ka! Mbola tsy misy peratra mihitsy. Ela izany ry Mihary, tsy nampoiziko mihitsy ny hahita anao aty Mahajanga. Fa inona no anton-dianao aty?"
- "Andao aloha hiditra ato amin’ny efitranoko e!" Sady niverina teo am-baravarany izy.
Ilay mpitondra entana mbola niandry azy tao no nomeny fahafaliam-po dia lasa.
Nijoro kely teo an-tokonana I Hery, nandinika an’i Mihary no toa lasalasa saina izany.
- "Samy mivahiny isika eto, hoy i Hery, fa ianao inona no anton-dianao?"
- "Tena faly mihitsy aho ry Hery mahita anao aty, nanana tahotra be mihitsy fa vao izao aho no mandalo an’i Boina. Napetraky ny fiaran’ny minisitera fotsiny aho dia lasa indray izy nitondra olona nankany Mampikony. Saritany fotsiny izao no tokony tsy hahavery ahy eto."
- "Tsy very izany ianao ka! Izaho koa eto afaka hanampy anao."
- "Misaotra mialoha," hoy i Mihary, nametraka ny valiziny teo ambony fandriana, avy eo naka seza ary nampandroso an’i Hery.
- "Nanao ahoana aloha ianao e! firy taona izay isika tsy nifankahita! Sivy taona. Izaho tany Amerika tsy dia nahalala vaovao mikasika ny namako rehetra taty Dago fa zara raha nandalo fotsiny dia niverina tany indray. Ny toerana koa tena lavitra, tsy maintsy mandalo Paris foana rehefa mba hody, dia mievrina any indray rehefa ho any New-York. Inona izao no ataon’i Hery?"
- "Izaho ve? Tsy fantatro, inona no tianao?"
- "Andray ry Hery, mbola be vazivazy foana! Izaho nalefa nianatra tany Amerika iny dia nanao fianarana mpitsabo, vita izay dia naka fandalinana manokana momba ny fananahana sy ny fampiterahana. Ary resaka momba izay mihitsy aza no anirahana ahy aty."
- "Tsara be izany, izaho indray, ... tsy haiko ny hanambaràna azy anao.
..."
Nifampijery izy ireo. Samy nahatsiaro ny lasa efa ho folo taona izay.
Nifampanontany an’eritreritra izay samy nanjo azy nandritra izany fotoana rehetra izany.
Sivy taona lasa, ... , samy nitana ny laharana voalohany hatrany moa, niady toerana, nifampitaha fahaizana , dia nanandrana nifankatia tamin’ny fotoana tsy nampoizina, kanjo, nandrehitra afom-pitiavana tampoka tao am-pon’ny tsirairay, dia nanandrana nanao ny fifanorohana voalohany, nitempo niaraka tamin’izay ilay fitia vao nitsiry ka avy dia nidoroboka.
Ny nahagaga dia lasa nisy nisosoka ilay laharana roa voalohany tao an-dakilasy. Dia noravàna tampoka koa ny fifankatiavan’izy ireo. Lasa nifanalàn’ny ankizy tao am-pianarana izy roa, ny esoeson-teny tsy zaka intsony. Dia naleo nisaraka tsy nisy naratra. Ilay fo nitempo fitiavana voalohany anefa na dia izany aza dia mbola nifonoka nitsilopilopy tao ihany.
Tsy nisy niteny, nitsangana i Mihary dia namaha ny valiziny, nanala ireo akanjo vitsivitsy teo imason’i Hery, nanokatra ny larimoara dia nanantona ireny tao.
I Hery kosa tsy niala any amin’i Mihary ny masony. Nandinika sy namerina taminy ny lasa rehetra niainan’izy roa. Fitiavan’ankizy, sa tanora saina loatra tamin’izany, sa fianarana no nibahana tao anatin’ny loha? Izao, tsy izany intsony fa efa manjaka tanteraka ao anaty ny fitiavana, efa lasa tsy maintsy atao indray aza izany fa tsy mety intsony. Lehibe ny tena, mitombo taona tsy toy ny tamin’ny lasa. Miha-matotra ara-batana fa ny saina indrindray no misavilivily te-hiverina amin’ny taona nahazaza.
- "Mihary an! Avelako aloha ianao hiala sasatra tsara fa vizaky ny nandeha fiara. Atsy ambadika atsy ihany aho raha miisy ilànao ahy. Tsy maninona angamba raha miara-misakafo isika sy ianao izao e? Dia entiko mankeny amoron-dranomasina avy eo hijery ny hakanton’i Mahajanga."
- "Iée! Mandondona ao aminao aho rehefa vonona, mbola mety hatory kely minitra vitsivitsy fotsiny aho dia miaraka aminao misakafo fa tsy mampaninona," hoy izy nitsiky.
Nangingina irery teo i Mihary, nampirina ny entany, nandray ny efitra fandroana sady nandinika ny lasany. Namerina tao an-tsainy ny fifanorohan’izy roa voalohany. Oroka natao ho andrana fotsiny, tsy naharitra akory nefa nampirehitra ilay afom-pitiavana niredareda ary tsy navelan’ny sasany hahazo aina dia tsy maintsy novonoina. Lasa nifanalavitra avy eo rehefa vita ny fanadinana, lavitry ny fo ve moa, tsy ho lavitry ny maso? Dia nifanadino, nefa tsy navelan’ny fotoana tsy nifankahita.
I Hery kosa, rehefa avy naka fandroana vetivety dia nandamina ny antontan-taratasy rehetra nokarakarainy ny hariva teo. Vita izay, nalefany ny fahitalavitra dia nanaraka tantaram-pitiavana izy teo am-piandrasana izay handondona teo am-baravarana.
Injay fa nihodina ilay hidin-trano, dia nojereny tsara. Iny Mihary fa niditra ny efitra. Niova akanjo ary raoby fohifohy hatreo amin’ny lohalika no nanaovany, ny moro-tongony tahaka ny felam-boninkazo manonjanonja manopy manga tanora. Ilay didin’akanjo manaraka ny toe-batany tsara. Izy rahateo, tsy dia ratsy, eny e! azo sokajiana ho tsara aza, miaraka amin’ny volony hatreo amin’ny hatoka mibokona tsara manendrika ny akanjony.
Niova i Mihary, niova ara-batana, ary ara-tsaina ihany koa. Tsy i Mihary ilay nanao sain-jaza fahiny, fa efa Mihary, manana ny maha-izy azy.
- "Hay, vonona ianao ! Efa miha-alina koa ny andro! Tonga dia handeha isika an! Izaho no manasa anao na dia izay taona maromaro tsy nifankahitàna izay aza," hoy i Hery.
- "Tsy maninona ka, fa amin’ny manaraka dia izaho no miantoka! Mahagaga tokoa fa ny efitra antsika sy ianao dia mitovy tanteraka, na dia ny lamba sy ny fanaka samihafa aza."
- "Ka Hotely ange ny ato e! Andao handeha fa ianao rahateo vizaky ny dia, mila matory aloha."
Iny i Hery sy Mihary nandray fiara nankany amin’ny trano fisakafoanana akaikin’ny moron-dranomasina. Nifampitafa. Namerimberina ny fiarahana fahiny, nanontany ny vaovaon’ireo mpiara-mianatra nilaozana hatramin’izay.
Dia nifankahazo am-po tsara. niresaka ny amin’ny asa sy ny iraka ataony avy:
- "Inona no tena anirahan’ny minisitera anao aty fa tsy azoko tsara?"
- "Hanao famelabelaran-kevitra momba ny reny bevohoka sy ny ady amin’ny tazomoka aho rahampitso. Ary amin’ny alatsinainy, misy atrik’asa sy fandalinana manokana mikasika izay ihany. Sady mba maka fialan-tsasatra ihany koa e ! Zara aza mba misy izao, sady tafiditra ao anaty faran’ny herinandro hialàna sasatra. Hazakazaka lava anie ny ao Antananarivo ao e ! Ny rivotra mila tsy ho tanty intsony."
- "Marina tokoa izany teninao izany, izaho koa tena miha-vizana mihitsy amin’ny asa. Dia izao faly mahita anao izao aty. Zara aza ny orinasa no miantoka ny lany."
Nandeha teny amoron’ny ranomasina izy ireo rehefa vita ny sakafo, betsaka ny olona nifamezivezy teny, ny andro koa diavolana, ny kintana no mameno ny lanitra. Feno olona misakafo sy mihinana masikita eny amin’ny sisin-dalana akaikin’ny Alliance Française iny. Efa miha-tonga ihany koa ny mpanao vakansy, ary mameno ny arabe ireo fiaran’Antananarivo mitsidika an’i Mahajanga. Eny no fotoana hifankahitàna sy ifanomezana fotoana, iresadresahana, ijerena ny ranomasina somary mangina tsy dia manonja akory. Ary eny koa ny zanaky ny alina no mihaodihaody hitady izay jonoiny amin’iny alina iny.
Nitodika tany amin’ny ranomasina izy ireo dia nifampiankina moramora.
- "Ohatran’ny mampihomehy fa tsy niezaka mihitsy aho na dia ny hanoratra tany aminao aza tany Amerika tany."
- "Eny e ! na dia izaho koa ! repotry ny fianarana sy ny olana mitranga samihafa, isika koa moa tsy tena natao hoe nifankahazo tanteraka talohan’ny fanadinana dia naleo aza tsy nahatsiaro intsony."
Ny nahagaga dia isaky ny resaka momba azy roa tsy maintsy miafara amin’ny fahanginana foana. Asa, mety misy afo mirehitra foana any anaty fon’izy ireo tsirairay any fa tiany hotondrahana rano ho faty fa tsy avelan’ity tany be fahoriana ity tsy hihaona sy hirehitra hiredareda indray.
Tsy naharitra ela teo akory izy ireo fa samy vizaky ny dia natao, indrindra i Mihary, dia nitodi-doha niverina tany amin’ny hotely indray, haka torimaso amin’izay.
Tonga teo an-tokonana ! Dia samy nirary torimaso mamy sy nifanao veloma. Samy niditra tany amin’ny efitranony ny tsirairay. Niara-namelona fahitalavitra , samy fandaharana mitovy no nojerena. Tantaram-pitiavana maneho ny fitiavan’olon-droa mifanalavitra. Niara-natoritory sy naka aina tsara. Nieritreritra ny fiainany teo sady nanao fampitahàna ilay sarimihetsika amin’izay manjo azy. Rindrina sisa no nampisaraka. Rindrina manakona ny fiainana roa mety miara-dalana. Rindrina sisa mety hiaro an’i Hery amin’ny fakam-panahy. Ary rindrina kely sisa manakona ny tsy nifankahitan’olon-droa nifankatia efa ho sivy taona lasa.
Tampoka, nitsangana i Mihary namonjy ny varavarana. Nivoaka ny efitranony, vao saika handondona, i Hery koa manokatra ny varavarany sady taitra nahita an’i Mihary efa manoloana azy.
- "Mihary!"
- "Hery!" hoy ity zazavavy, sady nisarangotra teny amin’ny sorok’i Hery no namihina azy mafy. "Tsy avelan’ny fotoana tsy hifankahita isika. Nalahelo anao aho tany, ary fantatro tsara fa mbola tia anao foana aho."
Iny Mihary nanakatra ny molotr’ity « malalany » izay nanaiky ihany koa satria nahatsiaro loatra ny fahiny.
Niredareda tampoka tao am-pony ilay afo tena nitsilopilopy kely hatramin’izay. Niverina nahazo aina, nanafàna ny fon’izy ireo ; Nifanoroka ela, nifamihina mafy koa, niditra tao an’efitra ary nakatony varavarana.
Nifanakalo fitiavana tamin’ny oroka mamy teo izy fotoana fohy. Dia nifampitarika nipetraka teny ambony fandriana. Namerina ilay oroka teo indray, ny tanan’i Mihary amin’io eny an-tendan’i Hery, midina manafosafo ny tratrany mitsapa sady manindry mora ny hozatra manodidina. Lehilahy sady bikàna no manana endrika. Naka fy sy mitsapa ny herim-batan’ity olona horohany. I Hery kosa mitazona mafy ny valahan’i Mihary ary mamikitra ny molotra toa malai-misaraka izany.
Ilay tanan’i Mihary avy eo nihodina nankany aoriana namonjy koa ny lamosin’i Hery ary nidina nikaroka ny morotr’akanjo ambony nanaovan’i Hery.
Natsofony tany ny tanany naka hafanàna ary nampiakatra ilay lamba manify nanaraka ny lamosiny. Ny safosafony amin’io malefaka dia malefaka. Mandalo ny hazon-damosina mafy sy mahery vaika.
I Hery kosa, nikisaka kely nanoroka ny tarehiny sady nandalo ny hatoka naka ny fofona manitr’i Mihary. Nitsiry taminy ny faniriana handry amin’ity fitiavany voalohany, efa faniriany taloha hatry ny ela saingy tsy hitany indray raha tsy izao. Tsapany koa ny tanan’i Mihary manainga ny akanjony ambony ary somary niala tamin’i Mihary vetivety izy, nikisaka sy niditra lalindalina kokoa tamin’ny fandriana, nanala ilay akanjo teo ary niseho niharihary amin’izay ny toe-batany tomady sy bikàna nahafatifaty vehivavy mihoatra lavitra ny iray.
Nipetraka izy nijery ity tovovavy eo akaikiny, nijery izato bika niofo sy niova ho tena vehivavy.
Mihary kosa, nipetraka teo ambony lohaliny, nifanatrika. Ny tongony roa no naforitrany dia niarina indray izy nandohalika, nanankina ny tratrany tamin’ny tarehin’i Hery, nisy hafanana nifandrirotra tamin’izy roa, i Hery nahatsapa ny halemilemin’ny nonon’i Mihary, ity farany kosa, nahare ny hafanana nivoaka tamin’ny molotr’i Hery mitohaka amin’ny akanjony manify.
Nahodin’i Hery tany aminy avy eo tanany roa, namatotra an’i Mihary hitohoka eo amin’ny molony. Nanafosafo indray ny lamosina, ny dongona roa malemilemy ary nidina hatreny amin’ny feny hanakatra ny moro-tongotr’ilay raoby manga tanora. Ningainy moramora, nakariny hiakatra. Saingy nalatsany indray, nitady irika kely izy hanorohana mivantana ny tratran’i Mihary, norohany homeny hafanana. Iny oroka iny no niampita namelona ny tsirim-pitiavana hampiray azy roa.
Tsapan’i Mihary fa mando ny fivaviany, efa notadiaviny koa, vetivety dia hitan’i Hery ny famaha ilay akanjo raoby avy ao aoriana ary notaritiny hidina, teo amin’ny tadi-nono dia najanony, novahàny tamin’ny tanana efa zatra tokoa, dia notohizany indray hamaha tanteraka ilay famaha teo.
Ilay tanany avy eo niakatra indray nanafosafo mivantana ny lamosina, isaky ny santimetatra dia nisy onjam-pahafinaretana nandalo tamin’i Mihary, ny tanany no mamikitra mafy amin’ny lohan’i Hery mbola manoroka ny tratrany. Vetivety dia nilatsaka ilay raoby ary nanaraka azy teo ilay tadi-nono.
Namonjy moramora ireo nono roa avy eo ny tanan’i Hery, nitsapa ny haleminy, nono somary kelikely nefa miatrika tsara, vontom-pitiavana efa te-hiray rahateo.
Niahaka tamin’i Hery tanteraka i Mihary, nanolotra ny vatany ho azy, ho an’ity olon-tiany nilaozany elabe.
Efa ela no nahatsapan’i Hery ny fihenjanan’ny filahiany, efa naniry mafy an’i Mihary izy raha vao nifanoroka fotsiny izy ireo. Niala vetivety monja, nanala tanteraka ilay raoby teo amin’ny lohaliny. Tsy tratra fa novahany haingana koa ny patalohan’i Hery, ary natosiny hidina, ity iray nanampy sady nanainga ny maojany ary samy iray sisa ny fitafiana teny amin’izy roa. Ny iray fotsy ranoray, ny iray mainty misy dantela manify dia manify manaraka ny vatany.
Hita teo ilay silipy fotsy efa mibontsina managadra filahiana efa tena mihenjana. Nosafoin’i Mihary vetivety dia nakariny ny tanany, nifanoroka indray izy roa. Nifanome hafanana, hafanana nitondra fitiavana, fitiavana nitondra fahafinaretana, ary fahafinaretana hitondra fahasambarana.
Avy eo dia niarina, nitsangana teo amorom-pandriana dia nidina tamin’ny tany, nanakatra ny faritry ny filahian’i Hery, nosafosafoiny ilay silipo fotsy, nosafoiny ny fe dia nakariny indray. Avy eo nosintoniny vetivety ilay izy ary niseho tanteraka ny fihenjanan’ity hazo tokana mifono nofo mahery. Natsangany tsara, nosafoiny, nofeheziny ary nofenjainy tamin’ny ratsan-tanany.
I Hery amin’io mangitakitaka ny any anatiny any. Isaky ny mandalo manafosafo ny voan-tsirinainy ny tanan’ity olon-tiany dia mangoritsina kely ny any anaty lohany any. Eo am-pelatanan’ity tovovavy ity ny fahafinaretany tsy tiany hajanona. Dokotera matihanina amin’ity raharaha ity no mikarakara azy.
Nanondrika ny lohany i Mihary, nanoroka ny fari-pahasambarana somary voloina madinika, nanaraka ny vatam-pilahiana, teo amin’ny lohany dia ny lelany no nanafosafo ilay hoditra malama, farany, ny molony no nakombony ary nampidiriny amin’izay ity taovam-piraisana lehibe ary nameno ny ati-vavany. Ningainy kely dia navoakany indray, nosafoiny tamin’ny tanany, naveriny natsofony tany indray.
Tsy naharitra i Hery fa nimenomenom-pitiavana tamin’i Mihary, te-hanao mafy izay atao aminy, ny tanany manafosafo ny volon’ity tovovavy mikarakara azy. Farany, niantso an’i Mihary izy hiakatra eo ambony fandriana, dia nanaiky ary nifanao ambony ambany izy roa, niverina indray ilay nataon’i Mihary, i Hery kosa nanala ilay atin’akanjo mainty ary nandatsaka azy moramora. Ny maojan’i Mihary avy eo no misabaka eo ambony lohan’i Hery, hitany amin’izay ilay faritra maha-vehivavy efa tsy andriny intsony, malama tanteraka, nosafoiny ilay faritra, efa mando dia mando, vao nandalo ny tanany dia nisy tsipika hamandoana nandranoka vetivety nanaraka ny ratsan-tanany, nibitaka hafaliana tamin’izay i Mihary fa ny filahian’i Hery no nopotseriny mafy.
Tsy nanana eritreritra hafa intsony i Hery, ny tiany hatao farany, ny hanome an’i Mihary ny lanja mitovy amin’izao ataony izao.
Nosintominy ny maojan’i Mihary hanatona ny molony, naka tsiro teo izy, i Mihary manomboka mipararetra, tsy nahatàna ny fihetsiny, isaky ny mandalo ny lelan’i Hery eo amin’ny bokotry ny fitiavany, izy te-hikikiaka mafy, te-hitroatra amin’ny onjam-pahasambarana manefika azy. Farany, tsy tantiny intsony, niala tampoka, ny fivaviany efa mandranoka izay tsy izy, ny lohaliny malemy toran’ny rian’aratra madinika nameno ny tongony. Nandady moramora ary nipetraka teo ambony kibon’i Hery. Natsangany tamin’ny tanany indray ilay filahiana, najorony tsara, ary natohony teo ny fivaviany, nasafosafony teo, i Hery amin’io nahatsapa faniriana mafy, ary miandry fotsiny ny ataon’ity olon-tiany. Tobaky ny hamandoana ny lohan’ny filahiany ary vao mainka aza nampihenjana azy mafimafy kokoa.
Tamin’ny fihetsika malemy no nampidiran’i Mihary azy tany anatiny tany, ny lanjany iray manontolo no nalatsany hidiran’ny filahian’i Hery, nakimpiny faran’izay mafy ny masony, nakatony tahaka izay koa ny hozatry ny fivaviany rahafa tonga hatramin’ny farany.
I Hery etsy mankafy, mahatsapa ity fivaviana manery ny filahiany.
Tsy nihetsika elaela teo i Mihary, nampijanona ny sefosefony, farany nosokafany ny masony, nojereny, nikoropaka tampoka izy naka izay lamba teo akaikiny teo, izay voarain’ny tanany fotsiny kanjo ilay silipo fotsin’i Hery no voarainy. Iny no nalainy namafany ny faritra maha-vehivavy azy.
Gagagaga i Hery, tsy hitany izay mitranga ao aloha ao, niarina izy nijery. Niezaka nanafina i Mihary, kanjo hitany ihany fa niavaka be ilay menamena nitakosina tamin’ilay silipo.
-« Mais, tu es….vierge ! », « pu*$£¤ de &%$*§de », sady niteny ratsy izy no niala tamin’i Mihary tampoka, ary nitsangana niala tamin’ny fandriana. Taitra ny anao lahy, taitra satria tsy nampoiziny ny zava-nitranga taminy. Taitra ary nivadi-po tamin’ny zava-bitany.
Fanindroany izao no nanaovany toy izao, ary tamin’i Alexia ihany no farany.
Niforitra teny ambony seza izy, toa nahatsiaro menatra tamin’i Mihary.
- "Tsy noheveriko hanao toy izao ianao, raha ny mahazatra, ny lehilahy lasa …" - - "Hery an ! tsy azoko mihitsy. Sao dia misy aretina ary ianao dia manenina."
- "Tsia an ! tsia dia tsia ry Mihary, fa tsy nampoiziko mihitsy, tsy ninoako mihitsy izany hoe ianao lasa tany Amerika dia niverina avy any mbola virjiny izany"
- "Misy foana ny maningana. Fa resahiko aminao ny antony amin’ny manaraka. Fa izaho ve aloha havelanao amin’izao!" sady nahatsiaro menatra i Mihary no nisintona lambam-pandriana horakofany. Nidaboka izy avy eo, toa nahatsiaro nenina ihany koa.
- "Raha ny mahazatra fa tsy fantatro loatra, ny lehilahy aza vao mainka faly raha manaisotra ny maha-virjiny ny vehivavy, na misantantra ny firaisana voalohany, nefa ity ianao toa akoho voakapoka mitakoko samirery etsy ambony seza." Nisalobona tao anaty lamba izy, ary tsy nijery an’i Hery intsony.
Tsy hitan’i Hery izay natao, i Mihary, i Mihary ve no nanolotra izay sarobidy taminy natolony ho ahy. Fa inona no dikan’izao?
Tsy sahy niatrika ny hazavàn’ny jiro intsony i Mihary, norakofany lamba tanteraka ny tenany. Naharary azy ny faritry ny fivaviany, ny fanaintainana nanakotsako. Fanaintanana niharo nenina, nenina tamin’ny nataony teo. Reny fa maharary azy isaky ny mikitika iny faritra iny fotsiny ny tanany.
Nefa dia notereny ihany na dia maharary aza, notohizany satria tiany handramana ny hahazo fahafinaretana anatin’ny fanaintainana tsy maintsy nolalovany. Ny ratsan-tanany roa no naveziveziny tsimoramora teo amin’ny molotry ny fivaviany. Safosafo mora, malefaka dia malefaka, hamelona indray ny loharanom-pahasambarana tapaka teo. Ratsan-tanana efa nihoatra ny sehatry ny fanandramana, efa mahay mankafy, ny sainy no nalefany tany amin’ilay olona niriny fatratra hampita azy ny dingana farany ho tena maha-vehivavy azy, tahaka ny taloha, tahaka ny fanaony fony izy samirery. Tsy iza io fa i Hery.
Nisokatra moramora indray ilay molotry ny fivaviany, niverina nandranoka ilay voankazo mamy nisantatra ny fiainana teo.
Niezaka ny tsy hihetsika loatra mba tsy hahitan’i Hery izay nataony tao anaty lamba tao. Tiany ho fahatsiarovana tsara fa tsy ho nenina entiny miaina mandra-maty ilay fanapahan-kevitra hiala amin’ny maha-tovovavy fa hisantatra kosa ny toerany vaovao dia ny antsoina hoe vehivavy.
Voakajy antsakany sy an-davany ny hetsiky ny tanany rehetra. Isaky ny kisaka milimetatra iray ny fanondrony dia voatanjona hitondra fahafinaretana ho azy.
Ilay fanaintainana teo tiany hahena, ary ny fahasambarana kosa tiany hitombo.
Tsy nihevitra zavatra hafa intsony i Mihary, tahaka ny voafafa avokoa izay rehetra manodidina azy. Izy irery manoloana ny faniriany.
Injay fa nisokatra ilay lamba nosalobonany teo, tsapany misy hafanana manakaiky ny tavany, oroka malefaka fotsiny dia nampangorintsina ny sofiny. Nitodika kely izy, ny masony mbola mikipy, dia nanolotra ny molony tamin’ity tarehy mitondra hafanana ho azy.
Oroka faran’izay mamy no nifanaovan’izy ireo, oroka nampitosaka indray onjam-pahafinaretana vaovao, nitambolona tany an-kibony tany, niverina nandranoka ilay voakazom-pitiavana, toa zary tsy tsaroana intsony ilay fanaintainana saika nandifotra azy. Ny ratsan-tanany rahateo nanampy tosika hatrany, farany niala tanteraka ilay lamba norakofany, hany fitafy sisa dia ny rivotra tonitony tsara nameno ny efitra. Naka toerana nandry tamin’ny lamosiny izy avy eo, ny feny somary naforitra nanome vahana ireo tanany teo amin’ny elakela-peny.
Ny fahitan’i Hery an’i Mihary manafosafo ny zohim-pahafinaretana dia nampihenjana indray ny filahiany hatramin’ny faran’ny mafy indrindra. Noraisiny tamin’ny tanany ny azy dia nosafoiny mora koa. Naveriny ilay oroka mandadilady ny vatan’i Mihary teo, nandalo ny tendany, ny nonony, ny lelany nikitikitika ireo loha-nono ary nanaitra tampoka ity vehivavy fa toy ny nolalovan’aratra ny kibony. Niala tampoka avy any ambany ny tanan’i MIhary, namonjy ireo nonony ankiroa, nitady ny loharanon’ilay rian’aratra teo.
I Hery kosa, nidina hatrany, nanorokoroka ny kibo sy ny foitra, nidina hatrany amin’ny faritry ny fahasambaran’i Mihary, hafanana mivaivay no tsapany amin’ny molony.
Nakombony ny molony roa nisintona ilay hozatra kely efa nibontsina sady nivoitra tamin’ny toerany. Niainga tampoka i Mihary, tsara loatra ilay izy, tsy tiany hijanona mihitsy.
Nimonimonina saika hikiakiaka fahasambarana niserana tampoka tany an-dohany tany, nampidinin’i Hery amin’izay ny lelany hitady ilay zohy vao nosokafam-baravarana teo handray fiainana vaovao. Natsofony moramora, lela nitondra hafanana sy ody ratra nanaisotra tanteraka ilay fanaintainana hany sisa nitoetra tao. Molotra efatra no nifangaro hitambatra ho iray, ny lela no nisantatra ny dia ho an’ny fahafinaretana mbola mety tsy hitan’i Mihary mihitsy.
Isaky ny mandalo ilay faritra naratra teo ny lelan’i Hery, i Mihary kosa manindry mafy ny lohany toa manampy azy hiditra amin’ny lalindalina kokoa.
Farany, nitobaka tsy voatana intsony ilay fahafinaretana, tratrany ilay fahasambarana notadiaviny hatrany am-boalohany.
Nadabony tamin’ny fandriana avokoa ny ratsam-batany rehetra, naka aina, sady nitsiky kely no naka sasatra ary teo izy vao nanokatra ny masony.
Nifampijery vetivety izy roa, ny tanan’i Mihary nisarika ny lohan’ity lehilahy hiakatra manaraka ny vatany. Nikorisa niakatra moramora, nifampita hafanana efa mandoro ny any anaty rehetra any. Ary nifanoroka indray, hadino any ivelan’ny trano any izay hoe kiriko, na henatra fa fitia mifamaly no niraisan’izy roa.
I Mihary tsy nahahetsika teo amin’ny toerany intsony, i Hery kosa, te-haka amin’izay ilay anjara tandrifim-pahafinaretany. Ny filahiany mbola mihenjana tsara, te-hanafika amin’izay hitady ilay fahasambarana vaovao, ny sainy efa mikaro-pitiavana homen’i Mihary. Niharina kely izy dia nosokafany tsara ny fe an’i Mihary roa, izay avy hatrany koa dia nanaiky. Naka toerana tsara, nitohoka teo amin’ny fivavian’i Mihary efa mandon’ny hasambarana.
Nasafosafony elaela teo ilay satroka malamalama manopy mena. Voarefy tsara ny fihetsika rehetra, nanomboka nampidiriny amin’izay, nilentika moramora. Tsapany fa mbola niverina ilay fanaintainana tamin’i Mihary, fa ny tanany misaringotra mafy amin’ny lambam-pandriana, nanakimpy ny maso, ary manidy vazana. Ny tanan’i Hery nikaroka izay hozatra mety hampitony izany, noriny moramora, ny maojany kosa manosika hatrany ny filahiany mba ho tafiditra tsara. Nijanona izy, niandry kely, nijery ny fihetsik’i Mihary, dia nahemony tsimoramora indray. Tsy tafavoaka akory dia naveriny niditra indray, niharoharo tamin’ny Mihary ny fitiavana, fahafinaretana, fanaintainana, tsapany amin’izay ny fiantraikan’ny ity filahiana lehibe mameno ny atim-pitiavany. Reny ny fiitatry ny fivaviany, isaky ny tafiditra any anatiny lalina any ny loham-pilahian’i Hery dia noketohiny tamin’ny hozatra malemy. Dia tahak’izay foana. Fihetsika mora sy feno fitiavana no nasetrin’i Hery azy.
Farany, toa tsy tantin’i Hery intsony, nalefany mafy ny fihetsiny, arakaraky ny hamafin’ny fiditry ny filahian’i Hery no nampikia-pahasambarana an’i Mihary, tonga indray ny onjam-pahasambarana faharoa, ary rehefa tena akaiky koa ny an’i Hery dia navoakany tampoka ary nifatsitsitra amin’izay ny tsirin’aina fotsy niraraka tamin’ny kibon’i Mihary.
Nifampijery izy roa, samy nisefosefo, dia nidaboka teo am-pandriana koa i Hery namonjy an’i Mihary. Torovana, vizana, tahaka ireny lakana kely entin’ny ranomasina miditra ny morony ireny izy ireo nifamihina sy nifanakalo oroka malefaka.
Dia niverina indray ilay fahanginana minitra vitsivitsy.
Ary afaka kelikely vao nisy niteny mora:
- "Tahaka ny tsy mino aho, tahaka ny manonofy," hoy i Mihary niteny irery.
- "Fa ahoana?" hoy i Hery.
- "Naharary be ahy tamin’ny voalohany, nefa izao .... Tsy efa lanitra faha-efatra ambin’ny folo ve no nomenao ahy teo?"
Nihomehy fotsiny i Hery ! varimbariana ihany koa, tsy nahasahy niteny intsony ;
Dia notohizan’i Mihary indray ny resaka.
- "Efa tsy nampoiziko intsony!"
- "tsy nampoizinao ny inona?"
- "Efa tsy nampoiziko intsony ny mbola nisian’ny ra teo!"
- "Vao mainka tsy azoko!"
- "Hazavaiko kely aminao, noho ny fandalinana nataoko tamin’izahay nianatra momba ny fananahana, dia rehefa mitombo taona ny vehivavy virijiny, tahaka ahy izao, ary indrindra ireo manao « caresses intimes » matetika dia lasa malemy tahaka ny fingotra ny fivaviany, hany ka maro ireo lehilahy no diso fanantenana satria ilay vehivavy mbola tsy nanao nefa tsy nisy ra nivoaka akory. Misy ny tranga ohatr’izany fa tsy midika akory izany hoe ny rehetra. Misy aza ny efa manao in-droa, in-telo mbola tsy vaky ra ihany."
Nitsangana tampoka i Mihary, nifoha dia nandray ny efitra fandroana sady nosarihiny nanaraka azy i Hery.
Nalefany mafy ny rano, nifatsitsiatra tamin’izy roa, nifampisafosafo, nifanoroka hatrany. Vita ny fandroany dia tsy naharitra intsony i Hery fa nanontany.
- "Mihary an ! Misy zavatra tena tsy azoko mihitsy, ary izay no nampi-tsamboatra ahy teo ! Valo taona ianao tany Amerika, ny olona any, vao miaraka iray andro fotsiny dia miafara eny ambony fandriana, nefa isika vao nifankahita dia tonga dia nanao. Na olona inona aza ve aho dia tsy ho taitra hoe virijiny no niaraka tamiko nefa tonga dia nanaiky tsy am-pihambahambana akory. Tena tsy azoko e!"
- "Misy antony manokana ao fa hazavaiko anao amin’ny manaraka. Izaho rahateo moa sodokan’ilay hoe tsy mbola manambady ianao dia namerina indray nampirehitra ny afom-pitiavako tany anatiko rehetra tany."
Tsy nahateny intsony i Hery, tany an-tsainy tany, Tsy manambady ! tsy manambady ve aho? Nefa, vita fisehoana tamin’i Alexia, efa dingana iray lehibe izay nefa toa tsy noraharahiako akory. Nolotoiko tamin’i Malala aloha, dia notohizako tamin’i Tahiana, dia izao indray i Mihary, vehivavy tsy manan-tsiny akory fa nahatoky ahy fotsiny noho ny fitiavany ahy hatrany am-boalohany, tsy nahalala, fa tonga dia roboka tokoa aho.
Fa maninona aho e! Fa maninona no tsy manana hery mihitsy hahatohitra ny fakam-panahy? Nefa dia Hery no anarako?
Teo izy dia lasa saina tamin’ilay tenin’i Tahiana tany Antananarivo, ilay hoe « tsy aleonao ve miala tanteraka amin’ny fianakavian-dRatrema, aleo manimba ny fon’i Alexia in-dray mandeha toy izay mandia lalan-tsarotra malama sy hamingana ary handratra any aoriana? »
I Mihary nanandrana naka torimaso teo an-tratran’i Hery, vao tonitony anefa izy dia nanomboka niverina indray ilay fanaintaiana na dia somary nihena aza.
I Hery kosa miady saina lalina, feno fisalasalàna, tsy te-handratra na iza na iza ! Nefa te-hivoaka ho mpandresy hatrany amin’ity olana tsy mitsaha-mitombo mianjady aminy.
Iza ary no ho safidiny, i Alexia izay tena tiany tokoa ary tsy mbola nisy fihenany aza. Sa i Mihary izay voaloham-pitiavany. Samy nanome an’i Hery ny tsara indrindra taminy ireo ! Samy nanome ilay fitiavana madio tsy nisy pentina akory. Ka iza, iza amin’ireo, sa olon-kafa mihitsy? Sahiko holazaina amin’i Mihary ve ny manjo ahy? Tokony havelako ve i Alexia fa efa tolotr’Andrianamitra amiko ity Mihary ity? Ahoana anefa ny hahavitàko izany?
Tena nanonofy mamy niaraka tamin'i Alexia aho. Toa tsy nofy koa anefa satria lasa tsy nisy ankanjo intsony teny ankoditro nony tonga ny maraina.
- Fa iza no nandry tamiko? Nitsangana izy nony avy eo sady nanomboka namalona ilay lamba norakofany dia niverina nitombona teo ambonin'ilay seza lava indray.
Tsy ela taorian'izay, iny Tahiana nidina ny tohatra tamy nanatona azy.
- "Manao ahoana i Tahiana, natory tsara ve ianao alina?"
-"Bonjour Hery, sady nanoroka ny tarehiny, eny e! nahita tory ihany aho fa efa tsaroako ho alina be. Ary ianao?"
- "Hay, izaho indray natory loatra aza!"
Tsy nanohy ny resaka i Hery, ary tsy te-hanao lava resaka, nahafinaritra azy loatra ilay nofiny alina, ka notazominy azy irery.
- "Hery an! raha fantatro fa nijanona teto ihany ianao dia nasaiko niakatra tany amiko natory. Nanatena mihitsy aho fa ho teo anilako teo foana ianao."
- "Fantatro mihitsy ny fahadisoam-panantenanao fa mety tamiko kokoa ny natory taty ambany. Tahiana an! Tsy asiantsika resaka intsony ny nitranga omaly fa vao mainka aza hampifandrafy antsika. Aleo iny hivalona any, ary fantatro fa te-hiova mihitsy ianao, izay no tena zava-dehibe amiko."
- "Misaotra Hery an! rehefa resy lahatra fotsiny ianao fa tsy hanohy ny hadalana nataoko hatramin'izay intsony aho dia mahafaly ahy."
...dia sanatria ve i Manitra no nahavita ny nanala ny akanjoko hoy i Hery nanontany tena. Sa ve nanala akanjo aho vao nandeha natory, sa i Tahiana no mody fanina?
Tsy niresaka momba ny nofiny akory i Hery fa tonga dia ny fandaharam-potoana iarahan'izy sy Tahiana no noresahany teo ampikarakaràna ny sakafo maraina. Efa teo ambony latabatra nisotro dite izy roa vao nifoha tamin'ny torimasony I Manitra.
Naleon'i Hery nangina na dia vaka azan y sainy. Nofy mamy niarahany tamin'i Alexia iny. Navalony tahaka ilay lamba norakofany iny fanontaniana mampisalasala azy. Vita ny fiomanana rehetra dia lasa izy roa nankany an-tranon'i Hery aloha, naka izay zavatra rehetra mety ilaina sy nikaroka ny karatra nitsaràna miaramila sady nanararaotra nisolo akanjo ihany koa.
Nanomboka tamin'izay ny fitetezana birao samihafa, fokontany, mpaka sary, mpanao dika mitovy, firaisana, ary saika filaharana hatrany no niandry azy ireo. Teny amin'ny firaisana izany moa dia karazan'olona maro no mitandahatra manoloana ny varavarana. Havizanana tsy nisy ohatran'izany no nianjady tamin'i Tahiana toa tsy naharitra nijoro intsony tamin'ny faraparany. Soa fa vita ihany daholo ny fanaterana ireo taratasy rehetra fa dia miandry ny hivoahany ny ampitso sisa ry zareo.
Tonga ny tamin'ny iray ora atoandro dia niverina nankany amin'i Hery izy ireo niala sasatra rehefa avy nisakafo tany ivelany tany.
- "Hafanana izany ry Hery," hoy i Tahiana, nitombina teo ambony seza sady nikopakopaka tarehy.
- "Aleo fa hangalako ranom-boankazo ianao fa hanala fahavizanana ihany koa."
Dia niara-nisotro izy roa, nifandom-bera. Tahaka ny nanana firaisam-po tamin'ny soa nifanampiana.
- "Fantatrao ve ny zavatra tiako hatao amin'izao?"
- "Inona," hoy i Hery
- "Raha izao aho no maka fandroana misy rano mangatsiatsiaka tsara, dia mahafinaritra mihitsy."
- "Azo atao izany ka!" sady nitsangana i Hery, "tsy mampaninona mihitsy raha izay no tianao, sady hitako mihitsy ianao fa tena torovana."
Lasa izy niakatra tany amin'ny efitra fandroana, nandraraka rano ilay koveta lehibe fotsy sady nasiany ranon-tsavony manitra. Avy tany ambony no niantsoany an'i Tahiana hiakatra fa efa vonona ny rano handroany.
Tsy nisalasala akory Tahiana nanala ny akanjony rehetra, teo imason'i Hery, ity farany mody nitodika nefa ny maso mangala-pijery kely ihany.
Niroboka moramora tao anatin'ilay ranon-tsavony mandroatra be izy, naka aina vetivety. I Hery amin'io tsy nahateny, ny hafanana koa mba namely azy.
- "Efa nanandrana ve ianao niaraka nandro tamin'i Alexia teto amin'ity fa toa malalaka tsara izy izany? Tsy te-hanandrana miaraka amiko ve ianao?"
- "Tsss! mbola tsy nanandrana aho aloha e! io aza ange, zara raha ampiasaiko, rehefa faran'ny heriandro aho no maka sasatra eo rehefa vizaky ny asa iny."
- "Avia ary e!" hoy i Tahiana niangola, sady niarina teo anatin'ilay koveta bakoly lehibe izy, ny roatran-tsavony no nameno ny tenany sady nanainga tanana hisarika an'i Hery. Tsy nahaleo intsony i Hery fa nanala ny akanjony, ny hafanana namely, izy koa te-handro, i Tahiana nisarika.
Hay na dia lehibe aza ilay bakoly, ny nidiran'i Hery no nameno azy ka saika nitobaka fa tsy maintsy nanalàna ny rano tao anatiny.
Rehefa nahazo toerana tsara izy ireo dia nifampitsikitsiky. Ny fe nifampikasoka, ny lohalika nampiadiana nifanandrify tsara. Tampoka, nitsangana i Tahiana sady niteny hoe:
- "tiako be izao raha ampofoinao aho sady niodina tsimoramora izy no nanome lamosina an'i Hery, dia naka fitoerana nitsilany teo ambonin'ity olona tiany. Ity farany koa nanaiky, sady vao maika aza nanafosafo mora ny nonon'i Tahiana no nankafy.
Afaka fotoana fohy.
- "Tahiana an! mihenjana ny ahy."
- 'Efa tsapako koa fa miha-mafy ilay izy," hoy ny iray, sady somary nanainga valahana nanamboatra ny fitoerany.
- "Tsara e!," hoy ihany izy, sady nanoroka ny takolak'i Hery no nampitsangana tsara ilay filahiana ary nanafosafo iny tao anatin'ny tery.
- "Fantatrao ry Tahiana fa tsy mahatohitra izao ataonao izao aho!"
Nakimpin'i Hery ny masony no sady nalefany tany amin'i Alexia ny sainy tamin'ilay nofiny alina. Injay fa tsapany norohan'i Tahiana ny molony, ny filahiany mbola voafehy tsara ao anaty rano ary lalaovin'ny ratsan-tanana malefaka. Nifanoroka mafy izy roa, ny sandrin'i Hery ilany maka tohana tsara amin'ny sisin'ny bakoly, ny ilany kosa iondanan'i Tahiana ary ny tanany manafosafo moramora ny nonony.
I Tahiana kosa nanohy hatrany ny kilalao nataony teo. I Hery mankafy, ny hafanan'ny rano efa mifandraika tsara amin'ny mari-panan'izy roa. Nankafiziny ilay kilalao, tamin'ny fihetsika fohy dia naka tohana tamin'ny tongony i Hery ary nanala ny sandriny ilany ary nikaroka tao anaty rano ny fivavian'i Tahiana. Nosafoiny mora, nolalovany ireo molotra roa, ilay bokotra kely hay efa tsapa mafimafy ihany koa, dia nosokatsokafany kely tamin'ny fanondrony roa. Somary nianga ny maojan'i Tahiana, sady nianika teo ambonin'i Hery tamin'izay. Ny filahiany no nankininy tamin'ny foto-peny ary samy nanaitra ny fananahan'ny iray avy. Safosafo, orokoroka, samy nanao izay ho afany izy ireo.
Tampoka, iny Tahiana fa nanala ny tanany tamin'i Hery, niantsampy teny amin'ny sorony, namihina mafy. Ny tanan'i Hery amin'io manamafy hatrany ny fikarohany ilay fahasambaran'ity vehivavy. Injay fa nikiaka tampoka i Tahiana no naka sento lalina. Dia nanoroka an'i Hery indray ary niondana taminy noho ny fahavizanana... tonga indray ny fahasambarana notadiaviny. fahasambarana natolotr'i Hery azy indray. Fahasambarana azony notakarina anefa nosarihin'i Hery hatolotra azy. Safosafo sisa no afaka nataony noho ny tanany torovana. Afaka fotoana vitsy dia nitsangana indray izy ary nipetraka nifanatrika tamin'ity olon-tiany. Nampifanatoniny ny maojany ary nasainy nakarina tamin'ny sisin'ny bakoly ny tongotr'i Hery. Dia nikaroka ilay filahiana mbola nihenjana navelany tampoka teo izy. Naveriny ilay safosafo sy otra malefaka nataony. Ny masony tsy niala teny amin'i Hery mihitsy. Ny ratsan-tanany rehetra dia nafehiny ilay filahiana, nampiakariny, nampidininy, ary im-betsaka no nanaovany izany.
Tsapan'i Hery fa ho avy koa ny onjam-pahafinaretany, somary niarina izy, ny tanany no nalefany teny amin'ny sandrin'i Tahiana. Ary najanony ny fisefosefony, injay fa nivaoka ilay tsirin'ainy, nifangaro tao anaty rano. Ny ratsan-tanan'i Tahiana no nahatsapa ny fivoahan'ny tsirim-pitiavana tamin'i Hery.
Farany navotsiny fa torovana loatra ny tanany. Vita!
Samy naka aina tamin'ny toerana nisy azy izy roa! samy vizana, samy reraky ny filaharam-be natao ny maraina ihany koa tsinona.
Ny safosafon'ny tongotra sisa no nifanaovan'izy ireo. Kanjo nararak'i Hery ny rano ary nandefa ny rano madio vaovao, kanjo nangatsiaka tampoka sady tafatsangana izy ireo no nifanoroka, ny rano kosa no nanala izay roatran-tsavony sisa teny aminy.
Rehefa avy nifafa dia hoy i Hery nanatsafa!
- "Tandremo ary adinonao eo indray iny "string"-nao iny fa mety ahitan-doza.
- "Andray ry Hery," sady natorany teny aminy ilay servieta famafàna. Sady nitsikanikany fotsiny izy ireo.
Nifampitarika namonjy fandriana tena hiala sasatra nony avy eo, navelany teo ny akanjony rehetra fa tonga dia nankao an'efitra ary niditra tao anaty lamba sy nirakotra ary nifampitositosy naka torimaso.
- "Hery an!"
- "mmhhhhh!"
- "Inona kay no tianao kokoa, ny eo akaikiko sa ny eo akaikin'i Malala?"
- "Fa maninona?"
- "Tiako ho fantatra fotsiny!"
-"Tsy fantatro mihitsy, i Malala ange ry Tahiana ka renin-janako e! na dia mafy aza indraindray ny ataony tamiko, dia tahaka ny saro-piaro izany aho rehefa tsy te-hahalala ahy izy.Indraindray aza, toa tsiky sy fihetsika fotsiny dia mandrava ahy tanteraka fa mitady azy foana. Nefa i Alexia amin'io no mizaka ny tsy eran'ny ainy noho ny hadalàna nataonay."
- "Ary izaho?"
- "Vehivavy manana fitiavana be dia be ianao nefa mety diso fitoraka. Tsapako ny fahalemenao, ny fitiavanao, ny fahatsoram-ponao; Ary rehefa tia tokoa ianao dia tena tia. Nanonofy an'i alexia aho ange tamin'ny alina e!"
- "Izany?"
- "Nofiko, hono hoe nomeny fahafinaretana aho teo ambonin'ilay seza natoriako tamin'ny alina dia vita izay dia lasa izy ary tsy afaka nanaraka azy akory aho. Inona ary ny mety ho dikan'izany?"
- "Asa! mety hoe manina anao izy, te-hilaza fa mbola tiany omena izay tadiavinao ianao nefa tsy afaka hijanona aminao akory izy!"
-"Tsy azoko!"
- "Tantarao e!"
Dia notantarain'i Hery ny nofiny alina...
- "Hery an! Tsy fantatro fa mety ho tezitra amiko ianao, fa tamin'izao tsy nahita tory alina dia nidina aho saika hisotro rano, hitako nefa ianao mikofokofoka ao anaty lamba tao, dia nijereko, mbola matory, ny tananao manamboatra ny ..., dia nalako ilay lamba sady nesoriko koa ny pataloha sy izay teny aminao. Dia nataoko tahak'izay nataonay izay mihitsy, hay ve ianao nanofy e! Tsy taitra mihitsy ianao nefa tongako hatramin'ny fara-tampony; faly ery aho nahita ny tsirin'ainao nitifitra ny lanitra. Hay ve ianao manofy an'i Alexia tamin'iny e!"
Sady faly izy no toa nirehareha ery mitantara izany! dia farany nalefany teny amin'i Hery ny molony.
- "Ianao ity an! hitako no falifaly ery nanoroka ny takolako nony tonga ny maraina. Hay nahavita..."
- "Dia tsy azoko mihitsy, fa efa tratran'ny tahak'izay aho tany amin-dry Malala! Ary hatramin'izao aza mbola tsy azoko ny nahazo ahy."
- "Hery an! aleo matory aloha fa vizana isika!" dia niondana teo an-tratran'i Hery i Tahiana ary naka torimaso mamy.
Rehafa renoka iny Hery afaka ora roa, dia nitsangana tsiporamora i Tahiana. Niditra tao anaty efitra fandroana ary nanao ny akanjony rehetra; dia niverina tao amin'ny efitr'i Hery ary nanoratra taratsy kely hoe:
"Hery! Nandeha aho fa tsy tiako ho tratran'ny orana ianao hanatitra ahy! Rahampitso vao maraina aho dia tonga aty aminao, mandeha maka izay taratasy rehetra natao,
ary mankany amin'ny atitany mametraka ny antontan-taratasy hanaovana ny pasipaoronao."
Bisous be! Tiako ianao" sady nasiany sarisary kely misy fo tamin'ny soniany.
Dia napetrany iny ary lasa nijaikojaiko mora nidina ny tohatra, nanidy ny trano dia namonjy ny fodiany. Faly izy, heniky ny haravoana tany anatiny tany, toa maivana taminy ny fahavizanany nahazo azy hatramin'ny maraina.
Fa i Hery kosa raha niezaka ny niarina fa tsy nahatsapa ilay malalany teo anilany intsony dia gaga nahita ny efitranony milamina aok'izany sy ireto fitafiany mivalona eo ambony seza, nihevitra aza izy fa lasa any trano fidiovana i Tahiana ka nanararaotra nampiditra ny fitafiany izy satria moa mbola betska ny taratasy hokarakarainy izao hariva izao. gaga anefa izy nahita ity taratasy kely nivalona tsara nipetraka teo anilan'ny fitafiany ary noraisiny haingana hojereny izay tao anatiny. Inona moa hoy izy izany fa dia mandeha irery androany na dia mbola teo aza ny havizanana nahazo ahy
Fa mba nanao ahoana kosa ny tany am-pitandranomasiana tany?
Indreo izy roa Ratrema sy Malala fa toa faly sahirana toy ny akoho kely notsipazam-potsimbary, faly satria niverina niredareda indray ilay afo saika maty, kivy indray satria voatery hisara-toerana noho ny asa aman-draharaha tsy maintsy atao, toa zary adino daholo ireo disadisa nisy hatrizay, rehefa teny an-dalàna hamonjy ny trano fodiana dia taratra eny izany fifankatiavan'izy roa izany, ny safosafo tao anaty fiara karetsaka tsy holazaina intsony, variana hatramin'ny mpamily aza ka raha tsy notarain'ny fiara hafa dia efa nidona tamin'ny andrin-jiro iray, ny tao anaty tohatra mandeha amin'ny herin'aratra moa dia nahavitan'i Ratrema nanala sahady ny string-ni Malala ary ny nahatongavana teo ambony fandriana no ela dia efa tafala ny akanjo rehetra. Toa tsy ampy dimy minitra anefa iny fa tonga ny an'i Ratrema sady menamenatra ery fa toa tsy afaka nanome fahafaham-po an'ity malalany. Nihodina ralehilahy fa ramatoa kosa toa tsy nahatsapa izany fa niezaka niondana teo amin'ny sandriny. Kinanjo injay naneno ny antso an-tariby ka toy ny tsy teo ny nitsanganan-dRatrema
- "Allo, Mr Ratrema ihany ve izao?"
- "Izy indrindra " sady azony antsaina avy hatrany ny feon'ilay olona niantso azy.
- " Mialatsiny indindra tompoko raha manelingelina anao fa.."
- " fa misy inona" hoy izy nitsatsaingoka nanapaka ny resaky ity mpitantsoratran'ny orinasany
- "Tsy izany Atoa Tale fa misy olana ara-bola ato amin'ny orinasa nefa ny faran'ny volana fandoavana ny karaman'ny mpiasa efa antomotra."
Niresaka elaela teo izy ilay mpitantsoratrany niantso avy aty Madagasikara.
Niezaka ny ho tony i Ratrema nony avy eo nanoloana izany olana izany satria tsy tiany ho faty sahady ilay fifalian'ny tokan-tranony
I Hery indray kosa amin'io fotoana io, …
Nalainy ny findainy tao am-paosiny ary nanindry nomerao teo izy
- "Tahiana? afaka mitsena anao ve za rahariva?"
- "Tsy maninona fa mety taratara kely izahay vao mikatona anio"
- "Andriko foana izany fa andrasako eo am-pita eo ianao sa aiza no tsaratsara?"
- "Izay iandrasanao ahy tsy mampaninona fa antsoiko ianao alohan'ny hiravako"
Vao avy niantso teo i Hery dia toa lasa saina izany, azom-pitia koa ve za sa dia maninona loatra e? Toa tsy mety ny saiko raha tsy mahita an'i Tahina isan'andro nefa fiarahana ara-nofo no tena hilako azy na izy koa aza mahatsapa an'izany satria toa mahita ny lanitra fahafito foana izy isaky ny miray amiko
Nandeha ihany ny fotoana, ny zavatra nokarakarakaina koa moa efa vita satria naka azy fotsiny no natao iny tolak'andro iny. Raha iny niandry ny filentehan'ny masoandro iny Hery no niditra fivarotana kely iray ka nanararaotra niala hetaheta, nandeha teo ny vinaniny nieritreritra an'i Alexia sy ireo zanany, hatramin'izay mantsy dia tsy naheno ny momba azy ireo intsony izy fa toy ny nofinofy sisa ny niseho hatrizay, nanao ahoana re izy izay efa nisy fiatsarana sa, ary izy telo mianaka kely, izy dahy mantsy e, toa mahasorena ahy na dia ny manonona ny anaran'ni Malala aza satria nampitondra ahy tao anatin'ny mangidy tanteraka namoizako ilay olo-tiako sy nanaovaoko nahatafalatsaka ahy hiaraka an'i tahiana izao, nefa, na dia izany indray aza renin-janako izy, iza ary Alexia izay nanome ny fony tanteraka ho ahy sa Malala izay renin-janako nampitondra fahoriana hoa ahy sa Tahiana na dia efa zokiko lavitra aza dia te tena tia ahy koa ary namonjy ahy tamin'ny sarotra, iza, iza ????
Toa tsy nisasaka akoty ny ranom-boankazo tao anaty tavoahangy de injany naneno ny findainy. Noraisiny, nojereny tsara ny soratra teo, nanantena mafy laharana avy any ampitan-dranomasina izy, kanjo laharana miafina no tao, tsy fantatra na avy aiza, mbola tsy diso fanantenana anefa izy fa noraisiny ihany.
- "Allo, iza kay izao azafady?"
- "Allo! (toa feom-behivavy), iza ary izao raha fantatrao!
- "I Malala ve?"hoy i Hery falifaly.
- "Malala an? Andray ry Hery, asa mihitsy izay nahazo anao. Eny e! Ekeko fa mafy ny olana ary mila tsy ho zakanao mihitsy. Fa i Tahiana ihany ity."
- "Hery an! sao dia misy zavatra tsy zakanao fa gaga be mihitsy aho noresahianao teo. Averiko fa mananihany ange ianao teo nanontany ahy hoe tsenaiko ve ianao rehefa mirava? Izaho ange tsy miasa androany e! Tsy tsaroanao ve fa efa niteny taminao aho alina hoe tsy hiasa androany sy rahampitso fa hiaraka aminao hikarakara ny taratasy rehetra hanamboarana ny pasipaorinao? Sao dia mbola manonofy an’i Alexia foana aza ity ianao ity?
Hery an ! Mampanahy ahy ianao! tianao ve ny hamonjeko anao any amin’izay toerana misy anao izao? Nefa ny andro ity efa manomboka maizin-drahona.
Hery an ! am-pitiavana no iangaviako anao mandehana aloha mody fa ho avy any aho rahampitso vao maraina araka ilay taratasy nataoko teo.
Izay an! Veloma i Hery!"
Mafy tokoa izany ! Fa inona ity nahazo an’i Hery, dia sanatria ve tsy tsaroany intsony na ny andro sy ny ora aza? Fa nankaiza ny eritreriny?
Iny izy nijaikojaiko samirery niverina nody dia naka fandriana, lasa saina lalina amin’ity manjo azy.
Vao tonga tao an-trano dia niketriketrika indray ny sainy:
- Maninona aho no tsy mahatohitra fakam-panahy?
- Inona no tokony hataoko raha sendra ny vehivavy tahaka an’i Tahiana aho nefa tsy manana fo mitempo aminy akory?
- Dia sahiko ve ny hanararaotra azy nefa izy aza mba tia? Nefa toa onena azy aho rehefa tsoriko ny marina rehetra momba ny tsy fitiavako azy akory? Efa kapoka mafy eny an-tratrany ireny noteneniko azy ireny, nefa izy tahaka ireny alika kely mandadilady amin’ny tompony ireny ihany na dia mahare maharary aza!
-Iza marina no tokony hanambarako ny olako rehetra, ary afaka hamaha izao tady tsy zakako izao ?
Valaka teo ny tovolahy niezaka nitady valiny hoan'ireo fanontaniana toa nihodikondina tao anatin'ny sainy. Tapa-kevitra ny hiezaka hatory ihany anefa izy nony farany rehefa naka tsoa-kevitra fa toa misy maha marina azy ihany ny ny tenin’i Tahiana taminy hoe tsara aminy mihitsy ny mandeha mankany Mahajanga aloha maka rivo-dranomasina kely mba hampitony ny sainy.
Tonga tokoa ny maraina, dia iny i Tahiana nanaitra azy nampaneno ny lakolosy teo am-bavahady. Rehefa samy vonona izy ireo dia lasa namonjy ny biraom-panjakana samihafa, naka ny taratasy. Nisy ireo mbola tsy vita fa tsy maintsy niandry, nefa nososohan’i Tahiana tany anatiny tany, hainy mihitsy ny nandangolango ireo mpiasa sasany dia iny fa nivoaka avy any taratasy voatombokase sy sonia. Niaraka nankany amin’ny atitany izy ireo nony hariva nanatitra ireo taratasy voaangona, nitady ilay polisy naman’i Tahiana, ka na dia hariva izay tsy fandraisana antontan-taratasy intsony aza, dia nampanantena ity farany fa afaka andro vitsivitsy monja dia hivoaka ny pasipaorin’i Hery, ary ampanatsoiny i Tahiana haka azy rehefa vita.
Nilamina aloha ny amin’iny, vita izay dia nankany am-piasany i Hery naka izay toro-marika rehetra mikasika ny dia ho any Mahajanga.
Tsy naharitra i Hery nony teny andalana fa nanontany an'i Tahiana.
-"Tena tamin’ny fonao ve no nitenenanao fa tsaratsara amiko ny manadino ny lasa rehetra momba an’i Alexia sy Malala fa tokony hitady olon-kafa vaovao aho ?"
Nangina vetivety i Tahiana dia nijery teny aminy.
- "Hery an ! aza eritreretinao fa te-hanana anao samirery aho, fa ny tiako hahatongavana dia ny hoe mety kokoa, satria aleo mamaky ny fon’i Alexia in-dray mandeha dia vita hatreo, toy izay ianao hanohy ny hiaraka aminy nefa hamaky ny fony foana. Tadidio fa lala-malama no handehananao, i Ratrema ve dia hamela anao fotsiny tamin’ireny fanalam-baràka nataonao teny Ivato ireny, dia jereo koa i Malala, mbola eo koa… izaho, eny e ! vitako ny hamehy tena tsy hisary zoro aminao intsony rehefa mahita izay anjarako aho."
- "Anjarako!" hoy i Tahiana, sady toa nanganohano ny masony.
Nosakambinin’i Hery izy, inona no vahaolana omena ity vehivavy ity? Asa
- "Tahiana ! Rahampitso maraina amin’ny 10ora ny fiaramanidina mankany Mahajanga no miainga eny Ivato. Antsoiko amin’ny telefaona foana ianao fa aza matahotra rehefa tonga any aho."
- "Tsy esoriko any aminao ny eritreritro, hoy i Tahiana sady nanoroka an’i Hery.
- "mbola tsy maintsy hitako ny hisaorana anao tamin’ny zavatra nataonao hatramin’izay, fa matokia, hihevitra lalina izany aho rehefa any Mahajanga any."
Nony tonga teo am-bavahady dia nifanao velma satria mbola handamina ny entana ho entiny i Hery :
- "Veloma Tahiana an ! Misaotra anao foana aho fa tena be fitiavana tokoa ianao."
- "Veloma Hery ! Soava dia dia mialà sasatra tsara!"
Indreo olon-droa mifampisakambina no hita ao anatin’ny efitra fisakafoanana. Misotro kafe sy dité mafana miaraka amin’ny mofomamy misy sokolà.
- "Malala an ! Fantatro fa tampoka ny niverenan’ny fifankatiavantsika. Efa tsy maintsy handeha aho hiverina any an-tanindrazana. Hazavaiko aminao vetivety ny mahatonga ahy tsy maintsy mody. Taloha dia nisy fitaka tsy maintsy natao teo amin’ny sampan-draharahan’ny hetra, azoko navilivily tsy naloa, kolikoly tsy maintsy natao izany hampandeha tsara ny orinasa.
Efa niova anefa ankehitriny ny fitantanana, misy ity resaka Bianco ity mety hahatratra izay nataoko taloha, ka tsy maintsy mandamina izay haingana dia haingana aho."
- "Ratrema an ! marina tokoa fa tena hanirery aho raha tsy eo ianao! zaho irery izany no hiantoka ny fikarakaràna an’i Alexia, nefa i Mahefa koa aza mbola tsy tomombana tsara. Eny e ! ny famelomana ny orinasa sy ny fitadiavana tsy maintsy atao Ratrema an!"
- "Malala an ! Fantatrao fa tena tia anao aho, ary izay indrindra no tiako tsy hanafinafenana izay zavatra rehetra aminao!"
- "Tsapako tokoa ny fitiavanao ahy Ratrema," sady nanoroka am-badiny izy.
- "Malala an ! misy zavatra mbola tsy nambarako taminao ity. Kanefa fantaro fa tena fitiavana anao no ilazako azy: Taorian’ny nahaterahan’i Cynthia dia nifampiresaka tamin’i Profesora Ranaivo aho, nila resaka taminy ny tokony hamerako ny isan’ny zanako. Dia natorony hevitra aho fa azo atao ny manao izany ka ny tadin’ny tsirin’aiko no hanapahana dia hampilamina ahy. Tsy misy olana, tsy misy fiantraikany amiko ny fandidiana fa dia tsy afaka miteraka intsony fotsiny".
- "Ratrema an ! nisy an’izany koa nahoana ianao no tsy niresaka tamiko."
- Eny e ! henoy fotsiny aho. Nasainy nanao fitiliana aho aloha satria nihevitra izy fa tsy maintsy mitahiry tsirin’aina aho fa sao dia misy ilàna azy any aoriana. Nefa nony natao ilay izy dia teo vao fantatra fa hay momba aho; izany hoe : tsy afaka hiteraka intsony. Dia gaga aho, nanontany tsara ilay Profesora, ary naverina natao ny fitiliana, dia nambarany fa tena momba aho hatramin’izay niainako. Nisafoaka aho, tsy hitako intsony izay noraisina, dia ireny loza nataoko ireny nampirafy ireny, nefa eto aho dia mifona aminao fa hay ianao niezaka ny hoe tia ahy nandritra ny enim-bolana, hatramin’ny niterahanao an’i Cynhtia, niova tanteraka ianao ary nitombina tamin’ny tokantranonao nomenao fitiavana tsy hay novaliana."
Taitra tampoka i Malala, nahatsiaro menatra, niondrika izy tsy sahy nijery an-dRatrema.
- "Malala an ! aza taitra amin’izany ianao fa tena tia anao aho matoa sahy niteny izany, ary tena porofom-pitiavana tokoa fa tsy fankahalana na kapoka nataoko taminao akory izany."
- "Ratrema an!" sady nanomboka nanganohano ny mason’i Malala, no niondana teo an-tsorony. "Hay fantatrao avokoa izany ny fahadalàna rehetra nataoko hatramin’izay."
- "Malala an ! aza mitomany izany malalako izany, aza mitomany fa tena fitiavana anao no nanambarako izany, tiako haposaka aminao avokoa fa tsy tiako hotazomina ho ahy samirery intsony. Jereo izao isika, fianakaviana iray. Fianakaviana feno tsara. Malala an! raha tsy nisy anao sy Vololona ange ka tsy nanan-janaka aho izany e! Ary isaorako an’andriamanitra lehibe aza fa nomeny zanaka mahafinaritra telo be izao aho hotiaviko, ary mitondra ny anarako avokoa. Malala an ! aza malahelo mihitsy ianao fa tena tiako ianao izay reniny, tiako koa ireo zanako ireo."
- "Ratrema an! mifona aminao aho fa nanfeniko taminao ny amin’i Toky, nefa tena nino aho fa zanakao i Cynthia, kanjo, hay tena zanak’i Hery…"
- "Malala an," sady namafa ny ranomasony, "azontsika avela any amin’izay iny Hery iny, jereo ity nataony tany Ivato, manala-bara-batana fotsiny. Tsy havelantsika hanelingelina antsika intsony iny. Minoa ahy marimarina fa hanantena ny tsy misy ilay iny raha mbola mikasa ny hiditra amin’ny fiainantsika…"
Efa nanakaiky ny fotoana tsy maintsy hiaingan'i Ratrema ho aty an-tanindrazana. Raha ny sitrapony dia ny hijanona miaraka amin'ny vady aman-janany izy, hitaiza an'i Toky sy Cynthia. Hikarakara an'i Alexia.
Naniry mafy izy ny hijanona aloha, nefa ny asa tsy azo anoharana fa tsy maintsy atao, miankina aminy ny zava-drehetra.
Raha niditra teo an-dalan-tsaran'ny hotely izy sy Malala dia nasainy niakatra avy hatrany ity farany satria mbola handamina ny fandoavam-bola rehetra i Ratrema, tsy tiany ho hitan'i Malala koa izany satria mety hidangana loatra ny sarany mety haloa, moa ny zazakely rahateo efa sasa-miandry ity reniny.
Dia iny Malala niakatra irery namonjy ny efitra fatorian'izy ireo.
Nandalo teo amin'ny efitra nisy an'izy dahy kely, hay efa natory aok'izany fa voakarakara tsara tamin'ilay mpitaiza, dia nomen'i Malala oroka mamy ny takolak'izy ireo, dia lasa nisolo akanjo ary nandraraka rano mafana. Rehefa izany dia nakatony ny varavarana ary nidiny tamin'ny karetsaka ary nandeha nandro izy. Lasa ny sainy nieritreritra ny aminy, ny amin'izy sy Ratrema, nefa tsaroany ihany koa ny momba an'i Hery.
Mba nanao ahoana ary i Hery izay, asa, mifamahofaho aminy ny alahelo, eo aloha i Ratrema izay handao azy. Toa lasa hanirery ilay fitiavany. Fa teo koa ny alahelony an'i Hery, na dia safononoky ny fitiavan-dRatrema aza ny fony, toa zara-raha voaly manakona ny masony fotsiny iny fa i Hery toa mbola tazana ao ambadika ao ihany.
Nanafosafo ny tenany tamin'ny savonimanitra i Malala, ny rano mafana no natopatopany sy navelany handifotra ny vatany, ny tanany kosa manomboka milalao ireo loha-nonony izay tsapany fa mangitikitika azy rehefa nosafosafoiny, tiany ilay mangoritsina kely amin'ny vatany, dia nataony mafimafy ihany, nofenjainy indray ireo nonony sady nalefany tany amin'i Hery ihany ny sainy. Nanonofy ilay nataon'izy roa tamin'ny voalohany, ilay tao amin'ny efitra lehibe, nitsiriritany mafy azy ary nanamparany ny faniriana te hitsapa izany hoe: hilalao fitiavana amim-binanto...
Naleony nanafosafo ny vatany satria efa fantany rahateo fa manomboka miha-mahazo vahana amin-dRatrema ny fitantanana ny orinasany, ka na dia miezaka mafy aza ity farany hanome fahafaham-po azy, ny filàny kosa mbola mirongatra mafy ka mitady izay mety hahazoany fahasambarana bebe kokoa.
Nampidininy tany amin'ny fivaviany ny tanany dia nosasany, satriny aza hanaitra azy izay nataony, ny sainy tsy miala amin'ilay manafosafo ny filahian'i Hery, ary raha vao tsapany fa mitambolona ao an-kibony ao ny fahafinaretany dia niala tao anaty rano izy sady naka fitoerana no nanamafy hatrany ilay fanafosafoana ny molotry ny fivaviany teo.
Natsofony tany ny ratsan-tanany iray, dia nampiany iray hafa koa, nohetsiketsehany mora no sady naveziveziny kely ireo fanondrony roa. Nandray fahafinaretana hafa indray izy manomboka miakatra any anaty lohany any. Nakimpiny ny masony hameno tsara ny endrik'i Hery tiany hanoloana azy eo. Miha-mitombo hatrany ilay fahafinaretany, tiany ho azo ilay fahasambarana. Satriny mihitsy i Hery no hanome azy izay, nefa ny tanany ihany dia ampy hahatonga azy amin'izay tiany hatao.
Rehefa tsapany fa mando tsara ny molotry ny fivaviany dia nampiany ny tanany ilany indray ka ny fanondrony indray no nanafosafo ilay bokotra kely efa mihenjana mafy, nokitikitihany, ny tanany ilany mbola milentika any anatiny any, ny ilany manapotsitra hatrany ny taova keliny ahazoany fahafinaretana izany tsy izy.
Nataony mafimafy hatrany ny fihetsiny, novelariny tsara ny feny hahazoany aina, ny tongony mitehana amin'ny taila mangatsiaka. Sefosefo no nasetriny ny fahasambarany izay te-hanafotra azy, farany, nakimpiny mafy ny masony sady nanjanony ny sefosefony ary tsy nahahetsika intsony izy, tsy nikiaka, tsy nivolana fa ny tanany no nakorisany mora nanaraka ny feny dia avy eo niverina indray tao anaty rano nanala ny havizanana kely mety mahatorovana ny vatany.
Afaka dimy minitra dia nivoaka tao izy, nitsangana namafa ny vatany ary nahatsapa hatsiaka, dia niakanjo ary namonjy ny efitra fatoriany. Kanjo, hitany Ratrema mitaiza an'i Toky kely matory eo an-tratrany. Zaza tsy manan-tsiny fa dia mandry fehizay eo amin'ity "rainy".
Nanantona azy ireo i Malala, namihina azy mianaka sady nitositosy taminy.
- "Halahelo ireto zaza ireto aho ry Malala an! Hanirery aho rehefa tonga any Antananarivo any. Malala an! rahafaka ampitso atoandro aho no handeha hitodi-doha any Antananarivo. Rahampitso i Alexia sy Mahefa no mivoaka ny hopitaly, afaka tonga dia miaraka aminy isika dia mitoetra any amin-dry zareo aloha alohan'ny handehananareo miverina ihany koa."
- "Ratrema an! izaho koa tena malahelo anao, izaho irery no aty. Ahoana no ataoko, ahoana no ampahafantarana an'i Alexia fa rainy niteraka azy i Mahefa?" Tsy nahateny intsony Ratrema, olana goavana iray izay, nefa noho ny fotoana mety tsy hananany mihitsy dia tahaka ny hatodiny ao an-damosiny ao fotsiny.
I Toky no notaizainy tsara, nitady hevitra izy.
- "Malala an! Aleo fa hiresaka amin'i Mahefa aho aloha rahampitso rehefa hivoaka ny hopitaly izy mianaka. I Alexia mbola marefo dia marefo raha ampilazana izany, ianao koa mbola eto ka inoako fa hahita hevitra hatrany ianareo sy Mahefa ny amin'izany. Mino aho fa vao mainka aza izy ho faly raha mahafantatra izany. Entintsika am-bavaka e! Ny Krismasy koa efa manakaiky, aty izany ianareo efa-mianaka no manao fety. Tsy maintsy mifampiantso an-telefaona isika fa tsy hanadino anao aho. Izany Malala an!" sady nomeny oroka kely ny molotr'ity vadiny.
Nampatoriany moramora i Toky teo ambony fandriana.
Nanomboka nianjady taminy tamin'izay ny fisalasalàna, ny any Antananarivo mandrirotra azy, soa fa voavaha ihany ny olan'izy sy Malala.
Tsy nisalasala izy nisolo ny akanjony ary namonjy ny efitra fandroana, notarihiny nanaraka azy koa i Malala, nanampy azy nikosoka ny lamosiny. Nahafinaritra azy ny otra malefaka nataon'ity vadiny.
Rehefa vita izany dia niara-namonjy ny fandriana izy mivady, i Malala mbola mitady fahafinaretana hafa indray, i Ratrema koa mitady hanalana ny sorisory mitady hianjady aminy. Niray tamim-pitiavana izy ireo, nifanome hasambarana, izay no nanehoany ny firaisam-pony sy ny fifamelàna tamin'ny resany ny atoandro teo.
Teo no nahatsapan-dRatrema indray ilay safosafom-behivavy hanadinoana vetivety ireo olana rehetra tsy mampitony ny sainy. Ny fahasambarana no nanenika ny fandrian'izy roa iny alina iny, ary rehefa nahatsiaro vokim-pitiavana tsara vao nihevitra ny hatory, nifanome hafanana amin'ity alina mangirifiry manakaiky ny fetin'ny Krismasy.
- "Ratrema an! mbola tiako foana ianao!"
- "izaho koa mbola tia anao foana izany Malalako izany."
Tany Mahajanga...
Lanitra manga tsy misy pentina, masoandro mibaliaka mitondra hafanana migaingaina no nitsena an’i Hery raha vao nivoaka ny fiaramanidina nitondra azy avy any Antananarivo.
Vao tafavoaka seranam-piaramanidina Phillibert Tsiranana izy dia nandray ny fiarakaretsaka namonjy ny renivohitr’i Boina. Nankany amin’ny masoivohon’ny orinasa nanao ny sonia sy nametraka ny antontan-taratasy samihafa. Nomen’ny orinasa fiara ahafahany mivezivezy eran’ny tanàna, sady ilay hotely handray azy somary lavitra ny masoivoho. Dia lasa izy namonjy ny hotely. Napetraka ny entana, dia naka fandroana nanala ny hafanana efa mila tsy ho tanty sahady.
Hafanana izany, amin’ny fotoana tena mampivaivay rahateo izao tapatapaky ny volana desambra izao. Ny lanitra manga tsy misy pentina, ny masoandro mibaliaka sy migaingaina.
Nivoaka ny hotely i Hery, nandeha an-tongotra sahabo ho dimy minitra, niditra tamin’ilay toerana fisakafonanana. Ny tsiotsio drivotry ny ny fikopahana no feo manenika ny trano.
Tsy inona fa dia ranom-boankazo sy ronono mangatsiaka hatrany no tena mandeha amin’ny fotoana tahak’izao.
Dia roso nisotro sy nihinana i Hery. Nanirery teo, ny hanitry ny rivotra madio sy mafanan’i Mahajanga no nalainy ho namana nanohana azy.
Efa ela rahateo izy no tsy nandalo teto Mahajanga ary efa hitany tamin’ny fahitalavitra fa nisy fanamboarana be ny sisin-dranomasina ary efa nifaly havanja teny ny mpanao vakansy nandritra ny volana aogositra.
Vita ny sakafo, lasa izy niverina tao amin’ny hotely, natoritory sy naka aina ary tonga ny tamin’ny roa ora, dia nandray fiara ary niverina nankany amin’ny masoivohon’ny orinasa indray. Mahajanga rahateo tsy misy izany mitohy izany ny ora fiasàna fa tsy maintsy mijanona amin’ny atoandro noho ny hafanana.
Iraka no halehany aty, asa tsy dia hanahirana loatra, fa tena iraka nentina hampitony ny fanaintainany hatramin’izay. Asa tokoa izay tena hevitr’ilay talen’ny fitantanana ny mpiasa, fa tsapany hoe mila maka fialan-tsasatra marina i Hery fa mafy loatra ny asany. Izy rahateo tsy nilaza tamin’ny mpiara-miasa mihitsy ny olana misy aminy tamin’ny lozam-pifamoivozana nanjo an’i Alexia.
Nalefa ny antso nankany Antananarivo, naka ny toromarika rehetra dia nanainga niaraka tamina mpiasa iray nankany amin’ny sampan-draharahan’ny fananan-tany. Tsy dia fivezivezena loatra ny tao, fa dia tsy maintsy amin’ny alatsinainy indray satria misy taratasy mbola alefa mankany amin’ny talen’ny sampan-draharaha.
Nataony ny tatitra nalefa mailaka nankany Antananarivo, dia lasa izy aloha nandehandeha teny amoron-dranomasina, naka alokaloka teo akaikin’ny baobab ary namonjy nipetrapetraka tamin’ny seza vato nony avy eo.
Nijery izay mpandalo nefa ny toerana tahaka ny efitra tsy misy olona, fa zara raha fiara vitsy monja no mandalo, ny andro rahateo vao amin’ny 3 ora sy sasany. Naka ny rivo-dranomasina mafana amin’ity masoandro mitolaka manamena ny fara-vodilanitra. Nanala ny sorisoriny teo ambony tamboho vato no mijery ny ranomasina manopy mena an’i Mahajanga.
Any izay i Alexia, malahelo izy fa atao ahoana moa, tsy misy afaka hanova ny fitiavany na iza na iza, fa dia resaka fotsiny ireny ataon’i Tahiana hoe ny manova no mety. Dia sanatria ve tahaka an’i Tahiana izy ka tsy hahita izay tsara mendrika azy fa mitady randrana manendrika ny hafa.
Tsia an! Hoy i Hery tany antsainy, tena fitia mifamaly ny anay roa ary tena fitia mifamato-maty mihitsy.
Nandany ny harivany teo i Hery, nanomboka niha-betska ny olona no tonga teny amoron-dranomasina. Nijerijery izao olom-patany nefa tsy nahita. Ny andro rahateo mbola ao anatin’ny fotoana anaovan’ny ankizy fanandinana any am-pianarana ka mbola vitsy ny mpitsidika an’i Mahajanga. Asa mety ho tonga rahampitso vao maraina kosa izao ny mpanao vakansy.
Lasa izy, namelona ny fiara dia nody niverina tany amin’ny hotely, satriny hijanona nefa izy manirery moa ny fahavizanana toa nanainga azy hody.
Raha hanokatra ny efitranony iny izy dia nisy vehivavy vao tonga miaraka amin’ny valizy ampian’ny mpitondra entana teo amin’ny efitra nifanila taminy. Nifampijery izy ireo:
- "I Hery! I Hery ve ianao? Oay, tena i Hery ity!"
Tsy nihetsika teo amin’ny toerany izy fa nitsiky fotsiny. Ilay mpitondra entana no nasainy namoha ny varavarana sady nampiditra ny valiziny.
Asa, toa faly ny fahitana ny endriny mahita an’i Hery sady nibanjina tsara amim-pitsikiana.
Fitafiana mihaja miloko lavenona no nanaovany. Ny zipony hatreo amin’ny lohalika ary misy tataka manaraka ny atsasam-pe. Lobaka fotsy somary manify no anatiny, ary ny moro-tendany mivoaka ety ivelany maka zoro telolafy tsara
Solomaso fotsy ary lokomena sy manjamaso manify no nandravaka ny tarehiny. Mihaja, hita amin’izao fitafiny izao fa olona manam-pahaizana sy manam-pahalalana.
- "Hery! Ela izany! Andraso ange e! Tamin’ny 1996 no nahitako anao farany." Nanatona an’i Hery izy, sady nandray tanana azy. I Hery kosa amin’io nitsiky fotsiny. Tsy nahateny. Fantany tsara ity vehivavy ity.
Tsy hitan’i Tahiana akory ny nanarahan’i Manitra anay, ny valin-drihana rahateo tonga dia nanakona azy ary raha tsy tafiditra tao an’efitranony izahay telo vao nikentrona kely izy nijery an-jandriny.
- "Misy zavatra ilain-dry angaha ry Manitra?"
Tsy niteny ity farany fa, nanohy ny tsikiny ihany sady nanomboka niangolangola fihetsika.
- "Manitra an !azon-dry avela irery ato ve aloha izahay sy Hery fa mbola misy zavatra tianay halamina tsara. Sady natositosiny ho any amin’ny varavarana ity zandriny vavy.
- "Andray akia ry Tahiana," hoy ity zandriny, sady niangotingoty taminy ihany, te-hilalao fitiavana miaraka aminareo ange aho e! Fa angaha tsy… sady nomeny oroka kely teo amin’ny takolany havia ity zokiny, tena manakaiky ny molony.
- "tsy … ahoana koa ary," hoy i Tahiana sady nanomboka tezitra.
- "Hay izany rehefa nahazo izay nirina dia adino ny nanala ny fanaintainana fahiny. Lany ny rondohako hanomezana fitiavana an-dry dia mba mila izay tambiny aho, nefa izao no ataon-dry. Lasa izy, sady nirintona no nakaratony mafy ny varavarana.
Nanomboka kaodikaody aho, toa tsy mitombina intsony ny tao an-tsaiko. Te-hody tampoka, ny andro anefa manomboka mikotroka mafy ao ivelany ao.
Na dia olona tsy mandalina akory aza dia mahalala fa misy misitery marina ny amin’ny fiainan’i Tahiana sy ity zandriny ity. Efa notantarain’i Tahiana fa nisakaiza tamin’i Malala akory aza izy. Dia hay izao hita mivantana izao ity sangim-pitiavana ifanaovany amin-jandriny.
Mazava amiko amin’izay ny nahatonga azy tsy nahita izay mba anjara tandrifiny hatramin’izay. Tsy te-hitoetra amn’ity trano ity intsony aho na dia iray minitra monja aza. Aleo ny lalana mody no asiana olona sady ny tranoko koa miandry ahy any an-tanàna.
- "Tahiana an ! metimety amiko kokoa ny mandeha mody fa tsy te-hahita tantara hafa eto aho!"
- "Hery an ! iangaviako an-tanan-droa ianao mba hijanona aloha fa tsy maintsy hazavaiko aminao ny zavatra mitranga. Hery!"
- "Tsy misy tokony hazavaina intsony izany ry Tahiana an! sady somary tezitra koa aho. Dia sahinao ve ny manao toy izany nefa vao ny maraina teo ianao no nilaza fa tsy namerina ilay nataonareo intsony ianao sy Malala. Tsia an! Tena sarotra be ny fandidiana raha izany. Inona marina no tanjona tena tianao hahatongavana, fa raha izaho manokana no mijery dia matahotra mafy ny ho lany zara ianao io dia misarangotra amin’ny hazo tsy fantatrao akory."
Tsapako fa nandratra azy izay teniko izay fa nanomboka nanganohano ny masony. Ny tanany mandringotra ahy hipetraka teo ambony fandriana, nefa izaho tsy tana intsony fany hody no masaka ao an-tsaiko.
- "Hery an!" hoy izy sady nitomany no namihina ahy mafy. "Diso aho e! aza avelanao irery aho fa mila namana hanohana ahy."
Mba misy ny zavatra tsy tantiko amin’ny fiainana fa ny mahita vehivavy mitomany, nefa ny teny nataoko teo no nampijohy ny ranomasony. Izy rahateo vao mainka nigogogogo hatrany. Naleoko namoaka ny hambom-poko tao anaiko sady niteny taminy hoe:
- "Tahiana an ! tsy misy fanantenana ny amintsika mihitsy ato anatiko, ary tsoriko fa tsy tia anao velively aho."
- "Hery!" Sady nanomboka nifokofoko izy dia nigogogogo nitomany, maso efa menan’ny ranomaso no nijery ahy, nisintona indray ny tanako fa nakifiko, lasa koa aho nanatona ny varavarana, dia nitsangana izy nanaraka ahy sady niantso mafy teo amin’ny tohatra hoe:
- "Hery an ! avia fa miverena e!"
Nipitrapitra fotsiny izy nijery ahy nidina tany ambany, ary vao teo an-tokonana dia injay fa niverina tany an’efitranony tany izy sady nakatony moramora ny varavarana. Reko hatrany ny figogogogony na dia nihena tamin’ilay varavarana nihidy aza ny feony.
Raha vao hanatona ny varavaram-be fivoahana ny trano aho dia indro i Manitra mijoro sady mibahana ny tokonana niandry ahy tsara. Nobanjininy mafy aho sady notondroiny tamin’ny fanondrony.
- "Fa mieritreritra ny ho aiza ity ianao? hoy izy sady tsy niala teny amin’ny masoko mihitsy ny fijeriny.
- "Sshh ! tsy hidiranao izany fa tsy tananao ato izany aho."
- "Fa mihevitra ianao fa avelako hiala maina amin’izao."
Mba fantatrao moa fa ny olona toa anao izao no nandratra ny fony sy nampitolefika azy? Taiza ianareo lehilahy tamin’ireny fotoana mafy nahazo azy ireny? Asa ny fihevitrareo anay vehivavy fa angamba ho tahaka ireny karatra famahana ampiasaina amin’ny finday ireny, ka vao vita ny ilàna azy dia atsipitsipy etsy sy eroa. Mieritrereta ihany fa raha nisy ny nampahery azy voalohany tamin’ny andro nahakivy tanteraka azy, dia izaho rahavaviny. Afaka nanome ny tambitamby sy safosafo ary fitiavana malefaka afaka nanala ny sorisoriny. Ka izao ity ianao, mihevitra indray ny handratra ny fony efa mba nanakom-pery? Sanatria izany, aza mihevitra ny hivoaka eto mihitsy raha tsy te-hahita loza; ary mikasiha tanana ahy eo fa hitanao ny hanjo anao."
- "Tsy fombako mihitsy ry Manitra izany mikasi-tanana vehivavy izany an! Fa raha azonao atao dia avelao fotsiny aho handeha!"
- "Raha azonao hatao, hoy ianao? Tsy azoko atao. Tsy fantatrao angaha fa izao indray i Tahiana vao mba nitempo fitiavana marina izany efa ho taona maro izay. Andàna ianao miakatra, dia alamino ny olana misy aminareo fa raha mamoy fo eo io rahavaviko io dia tsy hamelako ianao."
Vavam-behivavy izany ka vavam-behivavy. Indraindray tokoa aho dia manenina ihany amin’ny zavatra tokony noteneniko sy nataoko. Raha izay tokoa aho mantsy no niteny tamin’i Tahiana hoe avelao i Manitra mba hiaraka amintsika teo dia efa … ny lanitra fahafito aza izay efa nihoarana…
Saika hifamaly tamin’i Manitra aho. Tsy mety mihitsy ireny nataony tamin’i Tahiana teo ireny. Aiza ve ka izy mangala-ketsa indray no avo vava. Vavan’olona izany?
Raha lehilahy no manao ahy toy izao dia efa nosintomiko hiala amin’io varavarana io dia natsinkasiko tamin’ny tany. Fa soa ihany fa vehivavy, ka na dia mitomban-dahy tahaka izao aza, aleo ampandeferina ihany ny hambom-po. Sao dia handratra olona eo vao loza.
Ka inona tokoa moa, inona no fatiantoka amiko raha mijanona ato amin-dry zareo aho. Tsy sanatria resim-bavy akory, eny e! tena toetrako mihitsy ny mora langolangoin’ny vehivavy, … langolaingoiny aza moa aho manaiky ka vao mainka koa aza tereny hanao izao sy izao.
Sady mody nihomehy an’i Manitra aho no niteny taminy hoe:
- "Tsy ratsy kosa ilay hoe tahaka ny karatra famahana an!.."
- "Ka hita koa! Fa angaha heverinao fa tsy marina izany! , no sady niova ihany koa ny endriny.
- "Aleo fa hiakatra ary aho e! Fanatanterahana ny sitrapon’i Madimôzely Manitra, sady mody nataoko eson-teny, fa tsy ilaiko kosa ianao hanampy trotraka ao indray."
- "Tsy maninona," hoy izy.
Dia niakatra tsimoramora ny tohatra aho, namoha ilay varavarana, kanjo nihidy. Niandry kely dia nanomboka nodondomiko.
- "Tahiana an!" (tsy nisy namaly), naleoko aloha niandry kelikely mihitsy sady nijoro teo amin’ilay lalan-tsara.
Segondra vitsy no nisaina dia nisokatra ilay varavarana, indro i Tahiana nangarangarana.
- "Avelanao hiditra aho?"
Tamin’ny teny manambitamby no nanaovako ilay fanontaniana, toa mangataka ny hamoram-pony hiditra amin’ny efitranon’ny fitarainany nefa efitrano fanehoam-pitiavany ihany koa. Tsy niteny izy fa ny varavarana no nosokafany tsara lasa namonjy ny fandriany izy ary niverina nipetraka teo anilany aho. Ny masony amin’io menan’ny ranomaso, ny tarehiny efa nofafàny ka namela diany teny amin’ny takolany ny manjamaso nahosony ny tarehiny ora vitsy lasa izay. Dia hitako nisoritra taminy tahaka ireny haingo voafafa ireny ny fahadisoam-panantenana namaivay tao am-pony.
Nidaboka teo am-pandriana izy sady nijery taty amiko. Maso mitory fitiavana tsy miloaka. Niverina nanganohano indray ny masony, dia nampiako safosafo ihany koa hampitony ny alahelony. Narakotro azy ilay lamba no sady nomeko oroka kely teo amin’ny takolany. Ary naleoko ny fahanginana no nampanjakaina hampitony ny alahelo sy ny ratra am-po nahazo azy. Ary tsy nisy teny nivoaka taminay na dia iray monja aza. Navelako izy hatory ary raha tsy afaka ora iray aho vao niala teo, nijaikojaiko mora aho avy eo nidina tany ambany.
Nanontany an’i Manitra aho izay misy ny trano fandroana, dia natorony ahy sady naka saina teo aho ny amin’ny hataoko rahampitso. Vita izay, i Manitra niandry ahy teo ambony seza lava, nila resaka tamiko izy, dia nifampitafa teo izahay. Notantarainy tamiko avokoa ny fiainan’i Tahiana sy izay tantaram-pitiavany, ny fiarahan’izy roa…
Ary ny tena nahagaga azy dia izao i Tahiana lasa tia ahy, nefa efa an-tanoany maro izy tsy naneho izany na tamin’iza na tamin’iza.
Alina dia alina ny andro vao vita ny resakay, niangavy rahateo moa i Manitra ny mba hijanonako any amin-dry zareo amin’ity alina ity.
Naleoko nangataka taminy lamba horakofana. Mety amiko kokoa ny matory eo ambony seza lava, hoy aho. Dia tsy nisalasala izy fa nomeny ahy, ary lasa niverina tany amin’ny efitranony rehefa nifanao tafandria-mandry izahay.
Namelombelona ny fitiavako an’i Alexia teo aho, nahatsiarotsiaro ireo nataonay fahiny. Any izy izay, tsy fanta-baovao. Tsy naharitra ela aho dia resin-tory teo ambony seza teo ary tsy nahatsiaro izay ambonin’ny tany intsony noho ny havizanana.
Fa tao amin’ny efitranon’i Tahiana tamin’io:
Satriny aza i Hery nijanona teo akaikiny teo foana, nahafinaritra azy ny safosafon-tanana nandalo tamin’ny takolany. Nahatsiaro fahabangana kely izy raha nandao ny efitranony ity olon-tiany. Niezaka ny haka torimaso, fa tsy nahita. Farany, niarina sy nampirehitra ny jiro tao an’efitranony.
Nalàny avokoa ny akanjo rehetra teny an-kodiny, naleony nitanjaka sy nanatrika ilay fitaratra lehibe teo amin’ny larimoara. Notsapainy avy any ambany ny nonony roa, ningainy tsimoramora dia nalatsany tampoka. Nihontsana in-dray mandeha ilay izy dia niverina naka ny toerany tsara indray. Narahiny maso tamin’ny fitaratra tsara ny fihontsany teo.
- "Mbola tsy milatsaka", hoy izy, niteny irery.
Somary nanatona akaiky ilay fitaratra indray izy nijery ny kentrona kely tamin’ny tarehiny. Teo vao tsapany ny isan’ny taonany efa mandroso, mandroso tsy hay naverina, fa na dia ezaka maro aza no natao, tsy azo notazomina intsony fa lasa toy ny ravin-kazo nanintsana.
Azony ary tsapany tsara amin’izay ilay tenin’i Hery nandratra ny fony sy nampitomany azy teo. Miha-antitra aho, tsapako tanteraka izany hoy izy niteny irery tany antsainy tany. Iny izy niverina teo ambony fandriana sy nandry tamin’ny lamosiny, ny tanany ilany notereny teo anelakelam-peny, ny ilany navelany nanafosafo ny kibony sy ny nonony.
- "Vehivavy ah," hoy izy niteny irery, "mila lehilahy aho hameno ny fiainako!"
Naleony nitady fahasambarana, nitady hanalana hamoamo tamin’ny ranomasony teo. Notadiaviny ary tsy namelany mihitsy raha tsy torovana tanterakany ratsam-batany hahafahany mahita izay anjara torimasony anio alina. Ora roa monja anefa taorian’io anefa taitra indray izy, nivadibadika tao am-pandriana tao, niankavia, niankavanana. Fa tsy hitany intsony izay hatao, dia niarina indray naka akanjo mandry dia nidina tany ambany hiala hetaheta.
Hitako tovovavy iray tsara tatrehy sy bikàna nidina tsimoramora ny tohatra. Akanjo manify dia manify mena manopy mainty no mitafy ny vatany. Arahina atin’akanjo mena midorehitra misy dantela manify. Ny hazavana kelin’ny jiro dia ampy nahitako hakanton’ny fijorony manjavozavo tao anaty voaly manify tantera-pahazavàna.
Nidina ihany izy, ny ratsan-tanany no natendriny ny aro-fanina amin’ny tohatra. Namonjy nanatona ahy, niara-nipetraka tamiko teo ambonin’ilay seza lava.
Nalefako teny aminy ny fijeriko , notakariko ny tarehiny ary nosafoiko mora tamin’ny tanako. I Alexia io.
Tsy niteny izy fa nitsiky mora. Ny masonay nifanena dia nifampita hafatra feno fitiavana. Niondrika ihany koa izy nanakatra ny molotro. Oroka mamy tahaka ireny tsy nifankahita ela ireny no nifanaovanay. Nofeheziko tamin’ny tanako ny lamosiny. Sondriana ery aho mitsapa ny hakanton’ny bikany tsy manam-paharoa. Nekeny ny hikambana amiko teo ambonin’ilay seza, dia nifampitositosy, nifanoroka, nifampikaroka teo ny lelanay roa.
Tampoka, niarina izy sady nitsangana, niala teo amiko ary nihataka kely. Nihodina tamin’ny tongony dia nanatrika ahy indray.
Ny ratsan-tanany malefaka no namahany ny bokotra ambonin’ilay lamba manify. Natosiny hihataka fotsiny ireo tadin-damba teo amin’ny sorony dia nilatsaka tamin’ny tany ilay akanjo. Hatsaràm-bika izany, hatsaran-tarehy. Ny volony lava miondana any amin’ny lamosiny, ny masony tsy niala teny amiko intsony. Nanomboka nosafoiny ny kibony, nananika ny nonony misy tatiny mena mifanaraka tsara amin’ilay lamba manify teo. Tamin’ny fihetsika miadana dia miadana no nanafosafoany ny vatany iray manontolo. Nilendalenda fotsiny aho nijery azy, tsy te-hiala amin’ny toerako fa soa sy finaritra loatra ny mijery ny bikan’ity malalako amin’ny toerana misy ahy.
Toa manonofy aho, ary raha nofy aza, tsy tiako hijanona intsony.
Fotoana vitsy fotsiny dia nanatona izy, ny lohaliny no napetrany tamin’ny tany nakàny fitoerana. Nakipany hiala teo amiko ilay lamba nandrakotra ahy. Tsy sahirana mihitsy izy namaha ny patalohako ary nisintona izany, ny tanako koa nanampy azy amin’izay tiany hatao.
Mihahenjana hatrany ny filahiako. Nalàny koa ilay akanjo ambony teny amiko, ary samy atin’akanjo sisa no notafianay teo ambonin’ilay seza. Niverina indray ilay fifanonorohana, notadiaviny mafy aho, niriny ihany koa, tsy nisy teny na dia indraim-bava aza niloaka fa fihetsika fotsiny dia nifankahazoanay tany am-po tsy miloaka. Niala tamin’ny molotro ny azy dia nidina, nandalo tamin’ny tenda, ny tratra, ary ny lelany no nalentiny tao anatin’ny foitrako : nampangoritsina ny kiboko. Ny ratsan-tanako no nalefako hibango moramora ny volony, ny filahiako koa efa tena mihenjana ary miandry fotsiny izay hataon’ity malalako manaraka eo. Nalefany tany amin’ny filahiako amin’izay ny androatokon’ny eritreriny. Nosokafany ny silipiko dia nezahiny nalàna, ny maojako no ningaiko ary somary naforitro kely ny lohaliko mba hahamora izay tiany hatao. Vetivety dia nitafy ny rivotry ny alina ny hoditro iray manontolo, tsy nisy lamba intsony teny amiko. Nosafoiny indray ny filahiako ary nareniny hiatrika tsara. Nojereny, ny ratsan-tanany dimy no namehezany azy sady nosafosafoiny niakatra sy nidina. Ny ankihibe no nataony nanafosafo ny lohany malamalama, ny sisa kosa nanery tsimoramora ny vatam-pilahiana hahazoako aina tsara.
Natopiny vetivety teny amiko ny masony ary notorahany oroka tsotra, nalefany tany amin’ny filahiako amin’izay ny eritreriny manontolo. Ny hetsika nataony dia nahafinaritra ahy avokoa. Malefaka dia malefaka ny rantsany, toa manotra am-pitiavana tsara rindra ka nampientana ny tsirim-pitiavako rehetra nankafy izay nataony. Ny volony miparitaka eo ambony kiboko dia nanome ahy fahafinaretana hafa mihitsy ary tsy tiako hajanona mandrakizay.
Tsapako tamin’izay fa ny molony no manoroka ny filahiako, somary mandomando kely, dia notohizany tamin’ny tanany indray. Mandalo miserana vetivety ny fipaikan’ny lelany, nahodinkodiny. Tamin’izay ny molony efa reko nanomboka nampiditra ny filahiako tany anatiny tany. Tiako loatra ilay nataony : malemilemy, mandomando, ny molony mikorisa amin’ny hoditry ny maha-lehilahy ahy, mamelona ny hasambarana tsy ho tanako intsony. Nalefaka dia nalefaka ny fihetsiny rehetra. Dia somary nakatony kely ary nosintominy avy eo. Toa nisy onjam-pahafinaretana hafa mihitsy midaboka ato anatiko ary rehefa niverina izy nilalao ny lohan’ny taovako indray, nangorintsina tampoka aho, nisento tokana sady nanidy ny masoko hisaina izay nataony tao.
Dia niverina indray, nitelina tsimoramora, nisintona izay tany anatiko, onja mila tsy ho tanty fa vao mainka aza nanamafy ny fahafinaretako. Nahatsiaro sambatra ery aho.
Ny fihetsiny rehetra dia vita kajy avokoa, endrey ny hakanton’ny vehivavy manome fahasambarana tsy takatry ny saina.
Ny ratsan-tanany indray no nasolony ny molony rehefa hitany fa mando tsara, nisosasosa tsy nisy fitsaharany ny fihavin’ny tanany. Nenjaniko mafy ny hozatro rehetra, dia naveriny indray ny molony nandimby ny tanany nanampy hamandoana amin’ny fiveziveziny. Minitra maromaro no nanaovany izany.
Ny ratsan-tanako toa mahazo fy ery milalao ny volony lava, nofeheziko, indraindray aho manampy azy hampiditra ny filahiako any aminy any sady tsy nolaviny mihitsy.
Tsy aritro intsony fa nalefako teny amin’ny filahiako ny tanako, nefa nakifiny fa tiany ho izy irery no mitondra ny familiana. Dia natolotro azy manontolo ny vatako rehetra. Ny tanany nefa manome ahy onjam-pahafinaretana vaovao hatrany isaky ny mikorisa amin’ny hoditro. Ary tsy aritro intsony nony farany fa tahaka ny hisy rano miakatra te-hivoaka amiko.
Nihenjana aok’izany aho nanainga valahana ary nahazaka azy teo amboniko.
Injay fa tonga amin’ny fara-tampon’ny fahafinaretako aho sady nanokatra ny masoko tampoka. Iny nisy toraka tsirin’aina niala tamiko nifatsitsiatra in-droa ary navelany handeha faran’izay lavitra.
Nitsiky izy tao ambadiky ny volony tao sady nanoroka ny kiboko. Injay fa misy lanja tsy fanta-pihaviana mivesatra ny vatako. Fahafinaretana hafa kely, vitan’i Alexia ny nahatonga ahy, ary na dia reraka aza aho te-hanome izay valim-pitia tiako homena azy indray any amin’ny lanitra fahafito.
Nefa nitsangana izy, dia tsy niteny fa lasa niakatra tany ambony. Tsy nahavita niarina mihitsy aho fa ny torimaso no nandetika ahy tanteraka tsy hahavita ilay valim-pitia nokasaiko homena azy teo.
….
Tonga ny maraina.
Raha tsy nisy tara-pahazavàna teo amin’ny sisin’ny varavaran-kely nitaratra ny masoko tsy nahataitra ahy. Gagagaga, nijery ny toerana nisy ahy, tsaroako fa ato amin-dry Tahiana aho. Hay nofy mamy ilay nahazo ahy teo. Nofy tiako ho tanteraka. Raha mba teo mantsy i Alexia !
Nakipako ilay lamba norakofako, sady saika hiarina aho kanjo, tsy nisy na inona na inona teny an-koditro. Dia gaga aho, fa nisy inona tamin’ny alina?
Nahatsiarovako tantara efa niseho tamiko tany amin-dry Malala izy izany efa fotoana ela izay!
Dia sanatria ve? Vitan’izy mirahavavy ve ny hanao ahy ho….
Loza inona ity mahazo ahy? Dia sanatria ve tsy anjarako mihitsy izany hoe hitady olon-tiana fa ny asa no ambony kokoa ?
Dray, mangidy sy mafaitra ny ankason’ny tany. Toa tolona mahery vaika sy tsy ho tanty intsony. Ary raha mahavoa mahafaty, tsy mahavoa mahafanina.
Novelomiko handeha ilay solosaina fitondra mandehandeha, dia nanomboka nanoratra taratasy iray aho. Taratasy ilazako ny fahadisoam-panantenana ato anatiko. Taratasy fametraham-pialàna izao anio izao, ary ateriko mivantana any amin’ilay Tale omaly fa fanaovana tsinontsinona ahy mihitsy izao ataon-dry zareo izao. Tsy olona tapi-dalan-kaleha aho akory, ary ny fialàko dia hananako fotoana tsara hikarakaràko ny antontan-taratasy rehetra mikasika ny fiaingako hiampita ranomasina hitady an’i Alexia sy Malala, Toky sy Cynthia.
Vao nikasa ny hanao printy ilay taratasy aho tamin’ny milina dia injay fa naneno ny findaiko. Nikiropaka aho sady nanantena antso avy any an-dafy nefa, laharana teto an-toerana ihany no teo.
Noraisiko ilay antso ary tonga dia olona fantatro feo namaly tao. - "Allo ! Hery ! i Hery ve io?"
- "Izy indrindra ity! fa ahoana izay?"
- "I Tahiana ihany ity ry Hery an! Saika hanontany anao aho mikasika ireto akanjo anaovako ireto. Adinoko ny nanontany anao hoe: ateriko rahoviana kay izy ireto handaminako ny fotoana?"
- "Hay ve izany no tianao hanontanioana ahy e! Ny valiny dia izao, tsy mitombona amin’izany mihitsy ny saiko fa ny fanaovana ny taratasy fametraham-pialàna izao dia izao no tiako hatao fa be loatra ny fanaovana tsindry hazo lena ahy ato. - "Tsy azoko," hoy indray i Tahiana tamiko.
- "Ka efa hoe fanaovan-tsinontsinona ahy mihitsy izao fa aiza ve ry Tahiana, hangataka fialan-tsasatra no nataoko alefan-dry zareo indray aho hamita iraka any Mahajanga ary miainga rahafaka ampitso dia herinandro any foana. Tsy rariny mihitsy izany. Ny fotoana hikarakarako ny antontan-taratasy rehetra aza tsy misy dia Mahajanga aho Mahajanga. Tsy raharahiako intsony izay mety ho vokany, préavis aho hoe préavis fa aleo hisy ho kefona eto."
- "Andray ry Hery ! ianao ity ve ny fo no mitondra io vatana manam-bika tsara tarehy io sa ny saina e! Dia tsy azonao mihitsy ve fa nangataka fialan-tsasatra ianao dia naleon-dry zareo nandefa anao haka rivotra kely any Mahajanga. Fa ianao ity ve adala e! Ary hoy ianao hoe rahafaka ampitso, dia azonao atao tsara ny mangataka andro tsy hiasàna hiomananao amin’ny dia. Zaranao aza misy an’izay. Fa firy aloha ny laharan’ny antso an-tariby anareo ao am-piasàna fa lany fahana eto ny findaiko mandany fotoana miresaka aminao!"
Nomeko azy ny nomerao notadiaviny dia notapahiny ny antso. Afaka minitra roa dia naneno ny telefaona teo ambony biraoko. Dia raikitra indray ny fandresen-dahatra nataon’i Tahiana. Nanazava izy fa ireo andro roa alohan’ny handehanako dia angatahiko ho andro tsy fiasàna fa natao hivezivezena hanomanana ny dia sns. Kanefa ireo andro ireo koa no hikarakarako ireo antontan-taratasy samihafa handehanako hiampita ranomasina.
Zaranao aza, hoy izy, mba misy fotoana ialànao sasatra nefa dia ny orinasa no miantoka ny lany rehetra. Raha ny foko marina no nibaiko ahy dia efa taratasy fialàna no nasetriko ilay taratasy filazana teo fa noho i Tahiana nanoro hevitra izay azo ekena ihany dia naleoko niakatra tany amin’ilay tale, sady nangataka taminy ireo andro roa voalohany mba hivezivezeko, ary indrindra mba hahafahako miantso an-dry Dadabe sy Bebe hiambina ny tranoko fa tsy hisy olona ao nefa izy ireo any ambanivohitra.
Na dia tsy ninoako loatra aza fa hanome izany ilay Tale dia tsy nisalasala akory izy fa dia nekeny avy hatrany ny fangatahako. Sady nomeny ahy avokoa ny toromarika rehetra momba ny iraka ampanaovina ahy any.
Vao niverina tao amin’ny birao aho vao nahatsiaro fa ilay resaka nangatahin’i Tahiana tamiko momba ilay akanjo tsy nasiako sira akory ka dia noraisiko ny telefaona, nalefako tany aminy ny antso ary nifanao fotoana indray izahay ny hariva fa hanatitra azy aho, sady tiany hampiana ihany koa aho amin’ny fikarakarako izay taratasy rehetra hanamboarako ny pasipaoroko.
Tonga tokoa ny hariva dia nitsena azy tao amin’ny farmasia aho, hay izy efa nitazana ahy avy eny am-baravaran-kely. Niara-nigadona teo am-baravarana izahay. Dia niaraka nankany an-tranony rehefa niresaka lava teny an-dalana mikasika ny fanangonana antontan-taratasy rehetra. Nolazainy fa manana namana polisy ao amin’ny Ministeran'ny Atintany izy afaka hikarakara haingana ny pasipaoro fa ny fanangonana ny pitsopitsony madinidinika no ela.
Vao tonga tany amin’i Tahiana aho dia hafa mihitsy ny endriky ny ati-tranony. Efitra miloko mavokely feno voninkazo artifisialy no tao. Ny fanaka tahaka ny an’ny ankizy kely tia milalao ireny. Dia nipetraka teo ambonin’ny seza lehibe izay aho sady naka ranom-boankazo mangatsika izy narosony ho ahy.
Ny fahalanian’ilay ranom-boankazo no ela dia iny izy nandray ny tohatra niakatra ary navelany irery teo aho. Naleoko ihany koa namaky izay boky sy revio samihafa teo ambony latabatra iva. Tsy nisy afatsy resa-behivavy no tao, asa tokoa, fanatsaràna tarehy, lamaody, fikarakarana vatana. Ary tena misy karazany maro tokoa. Mba ahoana marina re ny fiainan’ity Tahiana ity? Fa toa feno mistery izy izany hoy aho aneritreritra.
Ity izaho manaiky avy hatrany koa rehefa misy fanasàna ataony no tena loza.
Efa nilaza taminy mivantana aho fa tsy misy mihitsy irika ny hiarahanay roa na dia haniry nify aza ny akoho, eny e! lasa lavitra loatra kosa raha hoe haniry nify fa dia izao fotsiny efa zokiny loatra amiko raha i Tahiana ka na inona na inona fitrangany dia tsy hisary zoro aminy velively mihitsy aho.
Ny olana mianjady amiko aza efa tsy tambo isaina dia hanampy izany indray ve? Sanatria. Ny maha-irery ahy fotsiny izao no mahatonga ahy hihaona aminy, ary tsy mbola foana ny fanantenako fa anisan’ny hitondra vahaolana amin’izao Alexia lasa notsaboina any an-dafy izao izy.
Reko izy fa miantso ahy any ambony any:
- "Hery an! Avia amin’izay fa misy zavatra ampisehoako anao!"
- "Angaha ianao tsy afaka midina aty, tsy aleo ve aho aloha maka aina tsara eto dia ento aty e!"
- "An, an, an! Miakara fa tsy maninona e! angaha tsy tianao mihitsy ny hijery ny efitranoko? Izaho aza efa nitetitety ny tany aminao ka ianao indray ve no avelako irery eo. Avia moa e!" sady nanarangarana teo amin’ny tohatra izy no nanao baiko tamin’ny tanany hiantso ahy hiakatra.
Dia nitsangana aho, napetrako ilay revio novakiako teo dia niakatra tany amin’ny efitranony. Nahagaga fa tena mahafinaritra kely ilay efitranony. Manopy manga tanora izay, feno sarisary maneho ny hatsaran’ny tontolo. Ary manaitra ny maso avy hatrany ireo hoso-doko manerana ny rindrina. Ny fandriana lehibe no mibahana ny efitrano ary mifanaraka tsara amin’ny lokon’ny rindrina ny lambam-pandriana. Larimoara lehibe iray misy fitaratra no maka ny sisin-trano ilany, ary emboka manitra malefaka no manenika ny efitrano. Ny fanaka rehetra dia voalamina tsara ary tena lafatra e! Manana fitiavana be dia be ny olona matory amin’izany efitra izany. Mahatamana sy mampite-hioetra.
Dia nanatona ny sary hoso-doko iray aho sady nijery ilay sonia kely nanaraka azy. Nisy soratra kely hoe “tahianaS”. Tsy hitako izay ambara fa variana tanteraka aho. Izy nanomboka niteny vao niherika aho sady nifanonjo ny masonay.
- "Izaho no nanao sasany amin’ ireo hoso-doko ireo raha tianao ho fantatra, iny nojerenao iny izao tamin’ny tanao 2002 aho no nanao io, “fitiavana manirery” no nataoko anarany, ary ahatsiarovako zavatra nitranga tamiko vao taona vitsivitsy fotsiny izay. Dia amin’ny sary no anehoako azy."
- "Tena manan-talenta ianao ry Tahiana! Ary raha izaho manokana, dia tena diso hevitra tanteraka fa noheveriko fa karazan’ireny vehivavy manidintsidina ireny ianao fa tsy mahavita mitombina amin’ny toerana iray mihitsy. Gaga aho raha nolazain’ny tao amin’ny farmasia hoe dokotera ianao, dia izao mbola hitako fa manan-talenta sady avo lenta."
Nitsiky fotsiny izy sady nijery ahy no toa nanao fisaorana an’eritreritra tsotra dia tsotra. Nitodika izy avy eo dia naka ilay taratasy vita sora-pirinty teo ambony latabatra kely. Dia lasa nipetraka teo ambony fandriana izy no niantso ahy hanatona.
- "Ity," hoy izy, "ny listr’ireo taratasy samihafa ilainao hanaovana ny pasipaoro. Mila maka sary tapaka manakaiky be ny tarehy mihitsy, ny mpaka sary dia mahalala io tsara fa teneninao fotsiny izy hoe sary tapaka hanaovana pasipaoro. Dia ity no mety ho elaela, mitady ny karatra nanaovana fitsaràna miaramila dia entina eny amin’ny toby eny Andohalo maka ity fanamarinana voasoratra ity. Ny fanamarinam-ponenana sns e! mbola karohanao avokoa ireny." Dia nazavainy teo ny lalana tokony halehako, ary efa natorony sahady ny antontan-taratasy rehetra mety ilaina raha haka fahazahoan-dalana hivoaka any ivelany. Dia nofaranany tamin’ny hoe:
- “tsy mampaninona anao ve raha miaraka aminao aho rahampitso hikarakara ireo fa efa naka fiatoana kely aho amin’ny asako?”
- "Fa ahoana?" hoy aho somary taitra?
Tsy niteny izy fa nidaboka teo ambony fandriana dia nijery ny valin-drihana misy sarisarin-kintana marobe.
- "Asa an! Fangatahana fotsiny ange ny ahy raha tianao e! ohatran’ny mahatsiaro te hanampy anao izany aho tato ho ato fa mampalahelo ahy ianao!"
Tsy nifampiteny izahay nandritra ny minitra iray fa nihevitra izay tokony hotenenina aho. Tampoka! tsy nisalasala mihitsy aho niteny taminy he:
- "Sao dia mba mitempo fitiavana amiko kosa ary ianao ity ry Tahiana?… "
Tsy nisy valiny ilay resaka moa izaho koa ny lamosiko no nanoloana azy.
Nitodika aho nony avy eo kanjo maso manganohano no tazako. Ny molony no nokaikeriny tsy ahafahany miteny. Ary raha nifanojo ny fijerinay roa dia nilatsaka ny ranomasony nanaraka ny takolany.
- "Sssshhhuut!" hoy aho, sady nandry teo akaikiny, nofafako tamin’ny mosoara kely teo akaikikiny teo ny ranomasony, avy hatrany dia nomeko oroka malefaka izy teo amin’ny takolany.
- "Azafady Tahiana fa tsy nihevitra ny handratra anao aho tamin’ilay teniko teo. Tena mifona mihitsy fa tsy hamerina ny tahak’ireny intsony aho!"
- "Eny e!," hoy izy, raha ny tantarako no ambarako dia mbola betsaka no tsy fantatrao ary niaina ny mangidy sy mafaitra aho, ary nisy ihany koa ny nahafinaritra dia tahaka izao fotoana ahafahako manampy anao izao. Tiako ho fantatrao fa raha tena lalim-paka ny fitiavana, ny fanehoana izany voalohany indrindra dia ny famelàna ny olon-tianao hanatanteraka ny faniriany. Dia izao kasaiko hatao aminao izao. Tahaka ny hoe raha misy vorona faran’izay tianao dia ny famelàna azy hanidina no tokony hatao hiainany eny amin’ny tontolo fa tsy ny famatoranao azy ao an-tranonao na sanatria gadraina anaty vy akory."
Tampoka niarina izy no naka toerana teo amboniko. Tsy nandà mihitsy aho fa nosafoiny tamin’ny tanan-droa ny takolako dia nampidininy teny amin’ny tratrako sady notsindritsindriany malefaka. Naka fy ny vatako teo izy, tsy niteny fa ny fanotran’ny tanany ahy no narahiny maso tsara.
Te hamazivazy azy aho tamin’izay hanalàko ny sorisoriny.
- "Fantatrao ve ry Tahiana ny zavatra tiako eny aminao?"
- "mmmhhh, asa? Inona hoy ianao?"
- "Annn! …ireo nononao anankiroa ireo!"
- "Andray ry Hery! Ianao ity miteniteny foana mihitsy, izany ve dia mba filaza eo anoloan’ny vehivavy. Ianao ity an! Sady nofenjainy mafy ny takolako hanaratsy tarehy ahy."
- "Nonoko, ny nonoko! Maro ny nitsiriritra ireo hatramin’izay, tsy lahy tsy vavy, eny fa na dia i Malala aza."
- "Eny e! fa ny tiako hanontanianao anao ange dia hoe raha ny taona anananao, ahoana ny fomba ataonao mbola mampijoro tsara azy ireo fa tsy miroraka?"
- "Mbola tsy fantatrao marina fa tamin’izaho nianatra momba ny farmasia tany an-dafy dia nianatra ihany koa aho momba ny fikarakaram-batana. Izy io dia tena asa manokana mihitsy, ary fantatro avokoa ny tokony hatao na tsia mikasika ny fikolokoloana azy. Ny ahy ireo aloha dia voa-janahary fa tsy nampiana « silicones » tahaka ny fanaon’ny sasany an!"
Fa io samy manana ny toe-batany ny tsirairay, ao ny kely, ao ny antonony tsara, ao ny lehibe. Ary ny mahatonga io samihafa dia satria tsy mitovy ny tahan’ny tsirim-panentan’ny vehivavy tsirairay. Fa ny tiako hataon’ny vehivavy fotsiny dia ny hitiavany izay ananany aloha. Satria mantsy matetika dia matetika ny vehivavy dia lasa manana « complexe » amin’ny nonony.
Ka ianao koa ange lehilahy ka ahoana ary no hitantarako anao izany e! Ny anao zara raha mba loha-nono no tazana mivoitra dia ny ahy no tianao hofantarina."
Tsy aritro intsony ny nahita ireo voasary lehibe roa manoloana ahy fa dia nalefako teny ny tanako hankafy ny halemileminy ary tsaroako fa niha-nihenjana tsimoramora ny filahiako tao ambany tao.
Notohizako ihany ny nataoko ary ireo lohany kely roa mivoitra amin’ny lamba no nokitikitihiko ary nampitsikitsiky azy. Tsy ariny intsony fa nalàny ny tanako fa mangitiktika loatra hono.
Injay fa misy lakile mamoha ny varavarana any ambany any, niala teo amiko izy dia nitsangana sady lasa nangarangarana tao amin’ny tohatra.
- "I Manitra angaha izany?"
- "Hay ve indry efa ao e! dia efa lasa saina mihitsy aho fa efa nifindra lasy angamba ity rahavaviko."
Iny i Tahiana nidina tany ambany, dia nifampiresaka tao izy roa.
Niarina teo ambony fandriana aho. Zarako aza nisy izay rahavaviny izay niditra dia notapahina ilay nataonay teo sao dia ho lasa lavitra indray.
Reko miakatra any amin’ny tohatra any indray izy niantso ahy mora hoe
- "Hery an ! avia fa misy ny rahavaviko ao tiako hampahafantarina anao. Tsy maninona ve raha midina any ambany isika?"
- "Eny ary e! tsy mampaninona mihitsy."
Vehivavy somary fohifohy izay ilay rahavaviny. Mbola tanora kokoa fa hita ihany fa mbola zokiko aman-taona.
- "Izy no Hery, …, namako."
- "Faly mahalala anao, ianao no …. ?"
- "Manitra, torak’izany koa ! sady somary nitsiky izy no mbola niteny hoe hay ve ianao ilay Hery e !!!" no vao mainka izy lokilokin’ny hehy.
Dia gagagaga teo aho, i Tahiana kosa menatra be tsy nahateny mihitsy;
Asa na inona na inona no notantarain’i Tahiana fa misy zavatra tsy mazava amiko mihitsy. Afaka kelikely vao nitohy ny resaka.
- "Tena faly mahafantatra anao mihitsy aho ry Hery fa hitako no… sady nodominy tamin’ny sandriny ity rahavaviny. Aza matahotra ianao fa be sangisangy izay mantsy izahay roa. Ary izahay roa irery no mipetraka ato fa monina any ambanivohitra any ny reninay ary efa tsy eto intsony ny rainay.
Izay fa ilaozako aloha ianareo fa hampirina ireto entako ireto aho." Lasa izy namonjy ny lakozia.
Asa tokoa izay ifampiresahan’izy roa, fa raha izay roa andro tsy nodian’i Tahiana an-trano izay dia tsy maintsy hametraka fanontaniana amin’ny iray. Fa na izany aza, tonga dia azoko fa efa lalim-paka ao anatin’i Tahiana ny fitiavana ahy.
Izao vao tsapako izany hoe misy olona tena tia, ary potika tanteraka amiko, izaho kosa tsy manana fo mitempo aminy mihitsy. Mety nisy ihany angamba tany aloha tany fa mety tsy sahy namboraka toy izao. Fa toa tsapako any anatiko any fa misy fo mandondona amin’ny foko nefa tsy tiako hosokafam-baravarana mihitsy. Raha ianareo ny tamin’ny toerako, sahiko ve ny hamboly fitiavana tsy misy fakany, na hamelon'afo tsy misy kitay?
Asa, izao tokoa angamba ny mahatonga ny sasany hanararoatra ny fitiavan’ny vehivavy ka indraindray mamela takaitra tsy azo afenina.
Eritrereto fa na dia ny elanelan-taonanay fotsiny aza dia tsy azoko sangiana intsony. Mbola mety hisy irika ny ahafahany mahita izay olon-tiany nefa raha araraotiko dia ho rava tanteraka izany.
Sanatria amiko, raha hanaiky izay fitiavany izay aho. Ary i Alexia no masaka ato an-tsaiko, ny hahita azy no afo mirehitra mila handoro ahy ka te hanainga handaozako tanindrazana hamonjy toerana mbola tsy nolalovako akory.
Nentin’i Tahiana niakatra tany ambony indray aho dia nosoloiny ilay akanjon’i Mama, navalony tsara.
- "ohatran’ny menatra be aho hanome anao ireto akanjo ireto amin’izao fa tokony hosasako aloha, nefa aleoko manome anao azy izao mba ahatsiarovanao ahy."
Navalony ireto akanjo sady naka harona pilasitika izy dia nataony tao.
- "ohatran’ny tena mangataka be aminao aho fa tsy mampaninona anao ve raha mba asaiko ianao misakafo aty aminay anio hariva?"
Toa nisalasala kely aho nefa nanaiky ihany, amiko koa zarako aza mba misy namana hiresahana amin’ity sorisory nahazo ahy.
- "Eny ary," hoy aho, "fa izao fotsiny, manampy anao aho hikarakara ny sakafo fa mba te-handray lakozia ihany koa aho izany!"
- "Tsy maninona mihitsy," hoy i Tahiana sady faly ery. "Andao ary hidina hikarakara ny nahandrontsika. Sady i Manitra izao efa te-hiala sasatra fa roa alina izy irery no niandry trano tato."
Dia niaraka nikarakara ny sakafonay telo izahay. Hitako tena faly mihitsy i Tahiana mahita ahy eo anilany eo. Mifanojo ny masonay roa indraindray dia mifampitsiky. Indraindray izy manoro ahy ny tokony hatao hahatsara ny nahandro. Indraindray izy toa te-hanoroka ahy mafy fa mody mifehy tena fotsiny. Raha izao no misy pitik’afo tahaka ilay tamin’ny vao maraina dia lasa efitra fandriana ity lakozia ity. Fa ny nahagaga dia nionona tamin’ny fisiako teo akaikiko teo fotsiny izy. Nisy fanontaniana nanitikitika ahy ihany koa dia ny hoe manana bika tsara sy endrika raha i Tahiana, ary manam-pahaizana ihany koa fa nahoana no tsy nahita izay sahaza azy izy hatramin’izay? Valin-teny tsotra no navaliny ahy.
- "Fatra-pifidy loatra aho ry Hery an ! Nahita fy tamin’ny fitiavana ihany koa tany am-boalohany. Rava tampoka teo iny dia lasa nanana valifaty nikotrika tamin’i Malala dia iny aho lasa nianatra tany an-dafy. Nanary dia tamin’ny fianarana. Nony tafaverina dia nitady hatrany izay mba tsaratsara amiko, nivezivezy tetsy sy teroa, voafitaka, nototofan’ny sasany fampanantenana tsara lahatra. Tsy nanam-pitiavana intsony. Dia izao."
- Aza matahotra ianao fa tsy foana ny fanantenako, hahita izay sahaza anao foana ianao. Matokia ahy fa misy hatrany any."
Afaka elaela voa vonona ny sakafo nomaninay roa. Namboarina ny latabatra. Vita dia nantsoiny i Manitra. Akanjo fohy kely hatreny amin’ny foto-pe no nanaovany, tsy menatra akory. Ny masony tsy miala aminay roa. I Tahiana amin’io te-hibedy azy nefa tsy sahy fa vao mainka aza menamenatra izany; ny sakafoko no nohaniko tsara, ny fen’i Manitra rahateo takona tao ambany latabatra tao. Resaka izany nataonay izany. Vita ny sakafo dia iny i Tahiana nitsangana nampirina ny teo ambony latabatra. Tsy navelany mihitsy aho hitsangana fa nasainy niresaka tsara tamin’i Manitra. Tafaverina avy any an-dakozia izy dia nasainy nanaraka azy aho hiakatra any ambony, iny koa i Manitra nitsangana nanaraka anay no sady nitsikitsiky…
Niezaka nanarinary dia tamin'ireo asa be miavosa mitady hanempotra ahy aho saingy tsy tafatombina ny saiko noho ilay taratasy iray monja sendra nandalo ny masoko nisy ny anaran'i ALEXIA teo ivelany. Nitambolona daholo indray ny alaheloko. Lasa tany aminy ny eritreritro rehetra. Nitsangana vetivety aho sady nijery tsara ilay antontan-taratasy nandalo teo amiko. Hafa mihitsy ilay sary nipetaka taminy, ary mbola zaza ny fijery azy. Ny taona nahaterahany voasoratra rahateo nanamarina izany.
Ndry! zazakely mahafatifaty tokoa angamba izy ity sady nitsiky aho no nanembonembona ilay olon-tiako. Any izy izay! Velona sa maty? Matoa aho tsy naharay vaovao, dia mbola manana fanatenana be aho fa ho avotra soa aman-tsara izy. I Toky sy Cynhtia ary Malala izay mbola eny ambony fiaramanidina, na efa miantsona any Paris. Miandry fa atao ahoana moa e! Raha mba afaka mifampiresaka amin’i Alexia mivantana tokoa aho mantsy dia hisy lanja mavesatra hiala ato am-babeko ato. Na dia mafy aza ny asako, dia naleoko ihany nihafy namita izany arak’izay azoko natao, ary matetika rehefa te-hivoaka hody iny ianao vao tena mihisatra tsy misy ohatr’izany ny fotoana.
Raha tsy nipaika ny tamin’ny iraika ambin’ny folo sasany atoandro vao niala teo amin’ny biraoko aho. Nivoaka ny fiasàna handeha hisakafo no fikasako, kinanjo ny làlana nankany amin’ny farmasia nisy an’i Tahiana no indro nizorako.
Narangaraniko aloha teo am-baravarana fitaratra sao dia mba mahita an'i Tahiana avy hatrany aho, saingy tsy hitako izy dia voatery niditra ihany aho sady nanontany. Nilaza ireo mpiasa tao fa i Dr. Tahiana anie tsy miasa ao am-pivarotana fa manana ny biraony manokana. Rehefa miandry raharaha ihany izy vao manampy azy ireo mivarotra, hoy ilay olona niantefan'ny fanontaniako.
Dia niantso ny tany ambony ilay mpiasa ary naniraka ankizy hitondra ahy hiakatra ary hiditra tao amin’ny misy azy. Somary sadaikatra ihany aho, toa misolantsolana tampoka amin’ny fotoana tsy ampoizina. Asa tokoa, fa teren’ny zava-misy ka tsy maintsy manao izao. Inona tokoa moa no azoko atao? Tsy an-tany tsy am-parafara! Ka izao te-hihaona mafy amin’i Tahiana izao no hitako fa mety hahitako izay mba rariny kely na dia saro-tadiavina aza.
Vao tafiditra aho dia efitra lehibe nahitana birao maromaro mitovy no hitako, samy misy solosaina avokoa. Somary nitsipalotra kely ny masoko nijery izay misy an’i Tahiana. Hay manao tablier fotsy avokoa ireo mpiasa teo. Vao tafiditra anefa aho dia nitsangana i Tahiana sady nitsiky, dia nanatona azy aho sady noraisiny ny tànako.
- "Fa angaha moa tsy efa nifankahita isika tamin’ny maraina no miverina mifampiarahaba indray."
- "Hay tokoa moa! lasalasa koa ny tànako. Fa inona no antony hitadiavanao ahy?"
- "Tsy izany fa… (toa tsy hitako izay hotenenina), … fa te-hisaotra anao be dia be aho tamin’ny nataonao ahy omaly alina. Asa, ho fisaorana anao dia te-hanasa anao aho raha afaka ianao mba hoe miara-misakafo atoandro isika izao."
- "Izao ve? Raha izao aloha dia tsy mety amiko satria fialan-tsasatra kely fotsiny no azoko atao, ary ato ihany aza aho no misakafo; indrindra fa niera kely aho nody tamin’ny maraina ka tsy maintsy mamita ny asako. Rahariva angaha tsy mety?"
- "… rahariva, fa amin’ny firy ianao no miala eto?"
(tena satriko tokoa raha izao atoandro izao, fa diso hevitra aho, tokony ho fanomezana no natolotro dia vita tany ny resaka, nefa misy tanjona tiako hahatongavana dia ny hahazoako vaovao avy amin’i Alexia sy Malala - izay rahariva izay manjary misy hevitra hanita-dàlana indray fa tiako kokoa ilay voafetran’ny fotoana atoandro dia samy miverina miasa rehefa vita ny resaka)
- "Amin’ny dimy aho no mirava, ary ianao?"
- "Afaka mandalo eto aho amin’izay ora izay fa tsy maninona."
(dray ity hadalako, dia nanaiky tokoa aho marina, tsy maintsy hisy olana indray izao ny amin’izay fa aza hitako!)
- "Eny ary," hoy i Tahiana. "Andrasako eto ianao fa aza mandiso fotoana an!" Tonga isika dia mankany amin’ilay restaurant nifankahitantsika tamin’ilay indray hariva iny. Tsy mampaninona anao?"
- "Eny e! Tsy mampaninona akory sady avelako amin’izay ianao fa hitako koa fa be asa!"
Dia nitodika aho namonjy ny varavarana, sady lasa no somary nanenina. Efa tena tsy mitombina marina ny saiko ka tsy manana fanapahan-kevitra matotra fa mpanarak’onja fotsiny dia atopatopan’ny ranomasina amin'izay tiany hametrahana ahy sisa. Dray, dray, dray! Raha tsy ho avy amin’ilay fotoana anefa izao dia ho afa-baraka! Tsoriko fa mbola manenina hatrany aho tamin’ilay fotoana nifankahitanay farany iny. Ary mino aho fa raha tsy nisy iny resaka silipo hadino iny dia mety tsy ho nisedra izao olana goavana izao akory aho.
Iny aho no namonjy toeram-pisakafoanana, niverina tao am-piasana tamin’ny iray ora atoandro, dia nanohy ny asa aman-draharaha sy variana teo. Tsy tiako ho avy mihitsy ilay amin’ny dimy ora, nefa poa tahak’izay dia nigadona ny tamin’ny efatra ora sy sasany, hiomanako hamonjy an’i Tahiana. Sady te-hiala mafy aho, nefa efa nanaiky ny ho tonga haka azy, ka atao ahoana moa.
Satriko hitantara aminareo ny nitranga raha nitsena an’i Tahiana tao amin’ny farmasia aho, saingy tantara lava ny amin'iny, fa ny tsapako dia ilay fitsiky toa maneso nataon’ilay mpandray vola nahita ahy sy Tahiana nivoaka. Asa, mihevitra zavatra hafa angamba izy! Ny amiko kosa anefa dia madio ny saiko. Marina fa nisy ilay fisaikaizàna tao anatin’ny fotoana tsy nampoizina tamin’i Tatiana, fa amiko tsy iverenako intsony iny fa nanimba ny ho avinay sy Alexia mihitsy. Ary raha ny elanelan-taona misy aminay dia tena sakana amiko tsy hahatanterahan’izany.
Teny an-dàlana dia resaka asa no nanombohany. Nanontany izay fahasalamako izy avy eo, tsy dia lavitra ny farmasia iasàny rahateo moa ilay toeram-pisakafoanana ka vetivety dia tonga tao izahay. Vao tafapetraka dia natao ny komandin-tsakafo, dia niandry izahay sady nitohy indray ny resaka.
Tsy haritro fa dia nanontany azy aho hoe:
- " Hay ve ianao ka Dokotera e?"
- "Eny" hoy izy, "maro no tsy mahafantatra fa dokotera aho ary nianatra tany an-dafy mihitsy mikasika ny farmasia. Fa ahoana no nahafantaranao izany?"
- "Sendra niantso an-telefaonina aho dia nilaza ry zareo mpiara-miasa aminao fa hoe Dr. Tahiana no misy ato."
Somary nihomehy izy sady nijery ahy.
- "Fa noheverinao fa inona aho? mpamafa trano angaha?" sady lokilokin’ny hehy izy.
- "Eny e! maro tokoa no tsy mahafantatra fa manana « doctorat en pharmacie » aho, ny antony angamba dia ny fomba fihetsiko sy ny fitafiako. Fa aleoko toy izao, sady izaho koa ange tsy miseho mivantana mivaro-panafody eo e! Zara raha hitanao iny indray alina iny fotsiny aho tamin’iny fa nanao «garde» izahay dia mba anjarako no teo."
Dia navalony teo iny resaka iny fa navadiny tamin’ny olako tamin’izay ny manaraka.
- "Fa izao e!" hoy izy, "misy olana goavana mihitsy angaha aminareo sy Ratrema no nanao ireny omaly hariva ireny ianao ity?"
- "… asa, te-hahafantatra moa ianao nefa efa mahalala ny sasantsasany amin’ny tantara, fa dia azoko ambara aminao izay hany fantatro…"
Dia notantaraiko azy tamin’ny antsipirihany izay nitranga mba hahazoako ny fony sy ny fitokisany ahy raha sendra miantso tampoka i Malala, fa izay moa no tena tanjoko.
- "Hay ve ka izany e! Dia inona izany izao no fanapahan-kevitrao?"
- "Araka ny nolazaiko taminao, dia tsy mahalala mihitsy aho izay misy an-dry zareo, na aiza na aiza. Ny fantatro fotsiny dia ny fiaramanidina …"
Raha mbola teo am-piresahana teo izahay dia indro fa tonga ny sakafo nafaranay. Nisava ny poketrany i Tahiana sady nanome ahy fanafody hafa indray.
- "Iny aloha hano, fa mahatsara anao taorian’ilay omaly, ary mitandrema amin’ny sisa fa tsy voatery ho eo foana aho akory," sady somary nananatra kely izy.
Dia nihinana izahay nony avy eo. Samy nankafý izay nafarany avy.
Teny an-tsefatsefany teny dia nolazaiko azy fa tahaka ny vorona voafatotra aho ka tsy afaka hamonjy ilay tiany. Ny asa mangeja ahy, ny ranomasina mbola tsy niampitako mihitsy, nefa tena fahabangàna faran’izay lehibe amiko ny tsy mahita an’i Alexia; ary tsy mahalala akory izay vaovao nefa olona marary miady aman’aina no nahitako azy farany.
Saika tsy zakako intsony ny alahelo tao am-poko fa nanganohano ny masoko ary niondrika aho ka ny handriko no natohoko ny moron-databatra.
- "Tsy aleo ve," hoy i Tahiana, "tohizana any an-tranonao ity resatsika ity fa manjary hojerijeren’ny olona eto isika?" Sady niantso ilay «serveuse» izy nampanao ny fitambaram-bola.
Sadaikatra tampoka aho, sady nitraka, ny masoko lasa mena vetivety teo. Fa inona indray ity? Tsy ny tahak’izao ihany ve no nandavo ahy tamin’ny farany?
Tsy hitako izay natao fa naleoko nanaiky tsy sazoka, izy rahateo nitsangana nandoa ny vola fa navelany irery teo amin’ny latabatra teo aho. Nitsangana koa aho nanaraka azy dia nilaza fa tokony ho izaho no nandoa ny lany satria izaho no nanasa. Novaliany anefa fa izaho hono no mandoa ny fiarakaretsaka mody.
Dia iny izahay nandray fiara nody tany amiko. Tsy nisy nifampiresaka teny an-dàlana. Asa izay tany an-tsainy tany, fa izaho kosa nanahy ny hiafaran’ity alina ity. Dia ho sahiko ve ny hiroboka ao anaty rano lalina efa tena nanafotra ahy?
Asa, fa zara aza mba misy namana hiresahana sy mahalala ary mahatsapa ny adin-tsaiko. Efa niha-maizina ny andro vao tonga tao an-trano izahay. Novohaiko ny trano dia nampandrosoako izy ary nasaiko nipetraka.
Tsy vita akory izay dia injay fa naneno ny findain’i Tahiana tany anaty poketrany tany. Navoakany sy nojereny aloha dia novaliany. Ary lasa izy nivoaka tany antokontany nifampiresaka tamin’ilay mpiantso.
Niontana ny foko. Enga anie ka i Malala izay. Narahiko moramora izy avy ao aoriana nefa toa nitsoaka ahy. Asa! Toa tsy fahalalam-pomba be izany ataoko izany? May tsinona aho ka!
Niverina teo an-tokonana aho niandry azy.
Tsy niteny izy nony avy eo, tsy nivolana fa tsiky zary tenany no natolony ahy.
Tsss! aza manonofy marina letsy ry Hery fa raha te-hatory dia fotoana fanaovana izany izao a! Niditra tao antrano izahay nony avy eo.
Vao tafiditra kelikely anefa izahay dia injay fa nitraotrao be ny orana tao ivelany tao, tsy nifandrenesana teo an-tokontany. Nakatoko ny varavarana sady nanidy izay varavaran-kely rehetra aho.
Dia notohizako ny resakay:
- "Asa raha fantatrao fa tsy misy andrasako izao afa-tsy ny antso avy amin’i Malala. Koa raha sendra miantso anao izy dia azonao atao ve ny milaza amiko izay misy azy? Sa izy ilay niantso anao teo?"
- "Tsss! fa ahoana koa no itenenanao izany? Eny e! Fantatro ny ahiahinao! Jereo izato ianao tahaka ny akoholahy voakapoka. Fa mikasika ilay hoe handehananao any an-dafy hitady an’i Alexia. Ianao milaza fa ny havanareo any tsy dia mifandray aminareo akory, dia aiza ihany koa moa no alehanao nefa ny misy azy ireo aza tsy fantatrao? Fa angaha heverinao fa tahaka an’Antananarivo i Paris ka hoe ho hitako atsy amin’ny hopitaly HJRA na HOMI Soavinandriana ry zareo? Dia jereo ihany koa, ianao ihany no milaza fa tsy azo avela ny asanao! Raha izany ianao dia tokony hametra-pialàna, kanefa mety hangataka onitra be aminao ny teoram-piasàna, ary na ny taratasy hanomananao ny dia aza ange tsy ho vita vetivety e! Volabe mihitsy no ilainao vao afaka mahazo <<visa>> ho an'ny fizahantany ianao; ankoatr'izany ny fampiantranoana, ny hotely, ny fivezivezena! Dia efa tafaverina eto ry Alexia vao afaka handeha ianao, nefa ny asa navotsitra, ny vola lany hatakalo Euro. Ary ianao ve mihevitra fa tsy nisy akony tamin-dry zareo iny nataonao teny Ivato iny? Asio fiheverana ihany ry Hery ny ho avy fa aza manao hevitra bontolo fotsiny a! Raha teo amin’ny toeranao aho aloha dia aleoko miandry e!"
Tena azoko amin’izay fa i Malala no niantso an’ikala ity teo. Tsy maintsy ataoko fantatra androany alina ihany izany…
- "Aleo aho aloha hikaroka izay azoko haroso anao fa ilaozako miresa-be eto fotsiny."
Dia iny aho nitady ranom-boankazo tao anaty vata fampangatsiahana. Hay narahiny tsimoramora aho sady nofeheziny tamin’ny tànany ny kiboko sady namaha ny bokotry ny lobako izy. Ny tànany ilany nakariny ambony nisafo ny tratrako; ny ilany indray nidina ambanin’ny foitra sy nitsofoka tany anaty patalohako. Tsy nahahetsika aho aloha. Ny hatsiaka no tsaroako nivoaka avy tamin’ilay vata, nefa ny hafanan'ny tànany no niaro ahy, ny jiro avy ao anatiny nanazava ity tànany efa mikaroka ireo loha-nonoko kely. Efa fantatro fa tsy maintsy hanao izao i Tahiana. Satriko ve hotohizana, sa hoteneniko izy hijanona?!
Raha ny nofoko no mitondra ahy dia hobataiko izy ary hampandriako eo ambony taila fotsin’ny lakozia ary hanaparako ny filàko rehetra sy hanalako ny sorisoriko. Fa raha ny foko sy ny saiko ny mibaiko ahy, dia asaiko hajanona avokoa izao ataony izao, ary hotantaraiko azy fa anisan’ny nahatonga izao rehetra izao ilay nataonay farany iny. Dia sanatria ve ho sahiko ny handetika kokoa ny fantsika efa mandratra ny foko? Vaka teo ny saiko.
Tsapako amin'ny hoditro ny hafanan'ny tànany, midina manafosafo moramora ny ambany foitrako. Vao nahakasika kely ireo volo madinika fotsiny ny ratsan-tànany dia injay fa reko miha-mihenjana ny filahiako. Mitombo ny filàko hitady firaisana ara-nofo aminy. Toa tsy haiko hajanona fa ireo nonony roa no tena reko mitohaka ao an-damosiko. Tiako be ilay safosafo nataony. Nampiany oroka malefaka tao amin'ny hatoko rahateo koa moa.
Raha nihena ny hevitro hampijanona izao ataony ahy izao, dia ny filàna tao anatiko kosa toa nitombo sady te-hihazakazaka handrifatra tsy ho tanako intsony. Nisento kely aho dia nihodina, ny tànany lasa namonjy ny lamosiko indray ary namihina ahy... nefa: somary natosiko izy hanalavitra kely fotsiny mba hisian'ny elanelana taminay.
- "Tahiana a!", hoy aho, fantatro ny tianao hahatongavana fa misy zavatra tiako horesahiana aminao.
- "Inona?" hoy izy somary niangoty kely sady niezaka ny nandroso hananika ny molotro fa tsy navelako.
- "Asa raha fantatrao fa tamin'ilay isika nanao tahak'izao ilay indray hariva iny... dia fantatr'i Alexia ny farany ka izay no lasa ady saritaka taminay roa ary mbola tsy voavaha akory hatramin'izao."
Najanony ny fihetsiny rehetra, novahany ny tànany dia nobanjininy tsara aho.
- "Tsy azoko," hoy izy, "fa ahoana no nahatonga anao hiteny izany?"
- "Izao fotsiny e! Tsy mandà ilay fanampianao ahy aho hatramin'ny omaly, ary mbola tsy ampy aza ny fisaorako anao... fa noho ilay silipo adinonao tato an-trano dia tsoriko fa tsy te-hanao firaisana aminao intsony aho."
- "Fa maninona anefa no tsy noteneninao ahy hatramin'izay izany? Sao heverinao fa tsy mbola hitako tao anaty "douche"-nao ilay izy tamin'ny maraina teo? ary izaho aza nihevitra fa matoa mbola sahinao notehirizina tao iny dia nisy fahafinaretana hafa nataonao taminy?" Niaka-peo tampoka ny anao vavy! Asa, tsy tiako be ny fiteniny. Tsy hitako intsony izay havaly azy fa nahavita nikarokaroka izy matoa nahita ilay izy. Ary saika hadinoko akory aza ny toeran'iny silipo mainty iny taorian'ny nahitàn'i Alexia azy.
-"Tu me dégoutes!", sady nalainy ny poketrany no lasa izy namonjy ny varavarana.
Vao nisokatra anefa, mbola oram-be nivatravatra no tao ivelany tao. Nosokafany ny poketrany, tsy nahita elo. Avy hatrany izy dia nivoaka sy nitsotsotsotso tany an-tokontany efa difotry ny ranon'orana.
Taitra aho nahita azy lasa tampoka tsy natahotra ity oram-baratra.
Nihazakazaka koa aho nanenjika azy teny am-bavahady. Loza ity! Sahiny ve ny ny hanao izao? Na dia olona adala aza angamba tsy hihevitra ny hivoaka tsy manana elo hialofana akory. Ny andro alina, ny riaka eny an-dàlana aza mety hahazaka olona....
Iny izy saika hamoha ny vavahady iny no nosintomiko hanaraka ahy hiverina. Vetivety vonton'ny rano hatramin'ny atin'akanjoko. Ary fantatro fa tahak'izay ihany koa ny azy. Nosarihiko mafy fa tsy nety nandeha, hany heriko dia nanao an-katerena azy, ny feny roa sy ny lamosiny no nobataiko, namaly mafy ahy hatrany izy arak'izay azony natao. Ny tànany nidarodaroka ny lamosiko fa nihafiako ambara pahatongako tao an-trano.
Vao tafiditra dia napetrako teo ambony seza lava. Hotsaka tanteraka izahay roa. Izy etsy toa mangovingovitra, ny valanondranony manakotsako ao anatin'ny hamandoana. Loza inona indray ity hiseho marina! Tsy hitako izay hatao, hany hevitro dia nibata azy indray ka nitondra azy niakatra tao amin'ny efitranoko. Tsapako fa nangatsiaka be izy hatrany anatiny any. Napetrako teo ambony fandriana ary naka lamba famafàna aho tao anaty larimoara, ary iny no namafako ny volony. Dia novahako ilay akanjo lava efa honaky ny orana dia nosintoniko hidina hanalàna azy. Nanaiky tsy sazoka fotsiny izy fa tsy niteny. Ny vatany iray manontolo mbola nangovitra be. Ireo atin'akanjo sisa teny amino, nefa mbola tena hotsaka ihany koa. Vao nalako ilay tadin'ny tati-nono dia fetaka teha-maina no nifatratra tamin'ny tarehiko. Dia niala aho sady nanolotra azy ilay lamba famafàna. Nefa izy aza tsy nahavita hetsika intsony fa vizana tanteraka. Niverina teo aminy aho sady nanamaina ny vatany. Dia nakipako ny lambam-pandriana dia narakotro azy. Nitsangana aho naka izay akanjoko maina dia nidina tany ambany nisolo ny teny an-koditro ary namàna rano tamin'ny fatana. Niverina indray nijery azy efa mibonoka tao anaty lamba. Navoaka ny bodofotsy sy ny akanjo maina afaka nomeko azy. Ny masony fotsiny no mipitrapitra nanezaka nanala izay atin'akanjo teny aminy, kanefa naleoko nihodina tsy nijery azy akory. Sady lasa aho nidina tany ambany.
Vetivety dia vita ny rano mafana, nataoko tao anaty tavoahangy. Ny ravim-boafotsy mbola mivaivay no nentiko hosotroiny. Nosokafako avy any ambany ny lamba dia natsofoko ilay tavoahangy feno rano hitondra hafanana ny manodidina ny tongony. Nareniko izy avy eo ary nampiako hanidy ny bokotr'ilay akanjo nomeko azy. Dia nasaiko nisotro ilay ranon-dravim-boafotsy efa nomaniko ho azy izy. Tsy nisy nifampiteny izahay efa ho minitra maromaro.
Tsy aritro intsony fa hoy aho:
- "Ataoko angamba fa tsy maintsy matory atý indray ianao anio alina. Tsy maninona fa atsy amin'i efitr'i Mamanay aho no hatory fa aleo ianao mijanona eo! Ao ambadika ao aho raha misy ilànao ahy." Sady narehitro ilay jiro kely teo andoham-pandriana dia lasa aho nankao amin'ny efitra ilany nanomana izay hatoriako.
Loza izany! omaly, izy no namonjy hay; izao indray, izaho no voatery mamonjy azy. Nidina indray aho nisotro ihany koa ny rano entiko hanala ny hatsiaka rehetra tany anatiko tany, tsy ho tantiko mihitsy ny hahazo aretina amin'izao fotoana izao.
Navoakako daholo ny zavatra rehetra tao anaty poketrany fa sao nisy tsy mahatanty hamandoana. Gaga ihany aho fa nahita ny anarako tamin'ny taratasy iray sady misy ny laharan'ny findaiko. Nojereko indray ny laharana farany tamin'ny antso voaray tamin’ny findainy, laharana lavabe tsy tahaka ny mahazatra fa antso avy tany ivelany. Toa mifono zavatra maromaro mila hazavaina amin'ity Tahiana ity. Dia naparitako teo ambony latabatra kely ireo zavatra rehetra tao anaty poketrany, hanamaina ireo taratasy hafa tao.
Mbola nandamina ilay fandrinan'i Neny aho sady nampirina ny efitrano ka afaka adiny iray vao niverina tao amin'ny efitra nisy an'i Tahiana. Hay efa matory izy noho ny havizanana nanjo azy. Dia nalaiko avokoa ny akanjony lena be teo ka nahahako tao amin'ny efitrano fandroana.
Saika tsy nahita tory aho iny alina iny. Marobe ireo zavatra mifamahofaho ao an-tsaiko. Alexia, Malala, Toky, Cynthia, Ratrema, ny asa tsy ho tanty intsony ary tsy azo ialàna, dia miampy ity olana vaovao ity indray, Tahiana!
Handeha hitady an'i Alexia aho ve? Ary any amin'ity Tahiana ity ve ny vahaolana amin'izao tranga misy ahy izao? Asa hoy aho fa dia aleo ny ampitso no hanambara.
Tsy nopizinin-tory aho iny alina iny; vao mba renoka kely dia taitra indray. Farafara natorian’i Neny rahateo ity misy ahy, ka nahatsiaro sy manembonembona azy tsy hita be ihany aho! Hany ka raha vao nandre ny feom-boron-kely voalohany aho ny maraindraina dia tafarina teo am-pandriana. Novohaiko moramora ny varavaran-kely, dia nidina tany ambany aho. Nosokafako avokoa izay rehetra varavarana, na kely na lehibe, hidiran’ny rivotra vaovao. Nivoaka teny an-tokontany aho nony avy eo mba haka rivotra madio. Nahafinaritra ahy ny nihaino ireo siokam-boronkely mikalo ny hatsaran’ny tontolo manodidina. Tanàna somary lavitra ny arabe moa ny tranonay, kanefa tongan’ny fiara soa aman-tsara. Mangina dia mangina ny tontolo, mamela ireo voronkely hikalo fitiavana tsy mety ritra rehefa niharitra ny ora-mikija nandritra ny alina.
Fanaoko ny mihazakazaka vao maraina manodidina ny tambohonay sady mijery izay simban’ny orana tamin’ny alina, na ny ivelan’ny trano izany na ireo hazo fihinam-boa manodidina. Vita izay dia nanatanjan-tena teo amin’ilay vy mahazaka izay aho, nanabokona ny sandriko sy manenjana ny hozatro rehetra.
Teo am-panaovana izany indrindra aho no injay fa misy hira mandeha amin’ny onjam-peo avy ao amin’ny lakozian’ny mpifanolo-bodirindrina amiko.
Fantatro tsara ilay izy, na dia malefaka dia malefaka aza ny fandrenesako azy.
Hiran’i «Joe Dassin», «l’été indien» no lohateniny. Mampahatsiahy ahy zavatra marobe niainanay sy Alexia herintaona lasa izay:
«…c’est comme si j’y étais… je pense à toi!…
où es-tu? que fais tu?
Est-ce que j’existe encore pour toi…
… »
Nentin’ny feon-kira teo aho, tahaka ny misy fanamafisam-peo mandefa azy mafy ato an-tsaiko. Any izay i Alexia! Tsy noraharahiako izay fitarainan’ny sandriko efa mila tsy hahazaka ny vatako manatanja-tena intsony!
Ny feon'i Tahiana niantso ahy avy any aoriana no nanaitra sady nampijanona ahy. Io izy mijoro eo anoloan'ny tokonam-baravarana. Somary takon’ny haizina kely ny lohany, ary ilay lobaka lava nomeko azy alina no teny an-kodiny. Somary tery taminy ilay izy fa mifandrirodrirotra be ihany ireo bokotra manoloana ny nonony. Loba-dehilahy rahateo koa moa tsinona, izay no hany hitako azo natafy azy. Haka ny akanjon’i Neny ve? tsss. Toa ireny fiankanjo miantsy lehilahy ireny no fahitako azy, ka naleoko indray nihodina tsy nijery azy fa ilay fonjam-by kely no nalaiko nampiakariko sy nampidiniko tamin’ny sandriko. Notohiziny ihany ny resany na dia nomeko lamosina aza izy:
- "17 taona aho tamin’izay", hoy i Tahiana nanomboka ny resany, "ary i Malala vao nandray ny faha-18. Mpinamana tsy nifankafoy, niray dabilio tany am-pianarana. Nifanampy sy nifanoro tamin’ny zavatra rehetra. Nifanaiky fa hifampitantara ireo tsiambaratelonay na ny soa na ny ratsy. Tany aminy aho indray asabotsy hariva, tsy dia be teny izy fa nitsapatsapa ny tao ambany kibony tao. Zipo fohifohy izay no nanaovako ary tsy nisalasala izy niteny tamiko hoe: « asehoy ny zavatr’indry fa misy tiako hojerena… » ! Gaga be aho tamin’izay, tsy natahotra aho akory satria efa nanao fampitahana aza izahay volana vitsivitsy izay fa samy mbola virjiny. Tadidiko tsara fa avy nianatra momba ny biolojian’ny fananahana izahay tany am-pianarana; dia liana erý, ary nitsiry taminay ny te-hahalala sy te-hahita mivantana ny taova rehetra mikasika izany. Izy aza nahatsapa fa misy tranga mahafinaritra rehefa nanafosafo io fivaviany io izy elaela. Notantarainy tamiko daholo izany, ary nataony teo imasoko aza fa tsy nampiraika ahy akory. Nanatona ahy izy sady ningainy ny zipoko no nosintominy ny atin’akanjoko. Hafahafa tamiko ny fihetsiny! Toa lasa menatra aho!
- "Fa maninona?" hoy aho, somary tezitra, raha misy miditra tampoka eo dia ahoana?"
- "Nanao tamin’i A… aho omaly hariva. Mbola misy maharary ahy hatramin’izao rehefa voakitika eto. Tiako hampitahaina indray ilay fiovàna fa tena maharary ahy." Sady natsindriny ny fivaviany indray ny tànany no naka fitaratra kely izy. Novahany ny bokotra marobe tamin’ny akanjony, nalatsany ny atiny. Nojereko tsara ny fihetsiny dia nanatona ny fandriana nisy ahy izy sady notarafiny ny maha-vehivavy azy. Iny koa aho nijery fa mba liana te-hahita. Fivaviana efa niala volo no hitako, ny molony ambany roa tahaka ny nihitatra tsy mitovy amin’ny ahy, ary hita tsara ilay zohy itoeran’ny fahasambarana miendrika haram-bato malemilemy. Tsy handriko intsony fa hoy aho:
- "tantarao akia ny nahazo an-dry a!" somary nanenina. Tahaka ny nanao fifaninanana mantsy izahay momba io resaka io kay i Malala no nisantatra azy.
Dia notantarainy tamiko ny tanaon’izy sy A…
Asa anefa izay nahazo ahy fa isaky ny mitantara izao sy izao izy, dia lasa nisy fahasarotam-piaro be izany tany an-tsaiko tany. Noho izaho voasongony ve, izaho anefa aza mbola tsy ampy taona akory tamin’izay sa inona? Indraindray izy lasa mirehareha, indraindray toa manenina. Hitako teny amin’ny endriny rehefa mitantara fa maharary azy ilay izy ka dia nomeko safosafo sy orokoroka teny amin’ny takolany izy mba ho mariky ny fiarahako mizaka izay mahazo azy. Kanjo, tsy fantatro ary mbola tsy azoko fantarina hatramin’izao, fa nifanatona ny molotray roa, izy rahateo tsy nandà. Ary toa satrinay notohizana aza. Oroka malefaka tsy tahaka ny an’ny lehilahy, nanisy lokomena koa moa izy ka asa, izay angamba no nahahafa azy. Nalefany teny amin’ny nonoko ny tànany, nosafosafoiny mora, lasa nifamihina mafy izahay ary samy nankafý tsy te-hijanona mihitsy. Ny bokotry ny ankanjony efa tapitra nivaha, novonjeko nosafoina koa ny nonony roa sady nopolipolesiko ireo lohanonony kely.
Tsy nisy nifampiteny izahay, nampidiniko ny molotro namonjy ny tendany, namonjy ny loha-nonony iray, nahafinaritra azy ny nataoko fa ny voloko no nosafosafoiny toa nobangoiny tamin’ny ratsan-tànany. Tahaka ny nolalaoviko sy noketoketohiko mora tamin’ny molotro roa ny loha-nonony; nitsapatsapa zavatra maro mbola tsy nataoko aho fa toa nisy hery miafina izany nampifandray anay roa. Ary samy tianay tsy hay najanona. Fahafinaretana be ho ahy ny nanorokoroka azy; asa! tsy te-hiala mihitsy aho raha tsy nitsilany izy natory. Ny tànany avy eo nanafosafo moramora ny fivaviany, ary ny ilany kosa nisarika ny saokako hifanoroka taminy indray. Dia niverina indray ilay onjam-panorohana lavabe, ny lela nifampitady sy nifampita hafatra amin’ity fahasambarana mbola tsy niainanay mihitsy. Notadiaviny ny fela-tànako dia napetany teo amin’ny vivaviany. Fivaviana malama, tsapa avy hatrany ny lefaky ny hodiny ivoahan’ny hafanana kely. Hafanana mahafinaritra, ny ratsan-tànako nefa mila hivaivay. Ny fanondroko roa no nahatsapa fa misy mando teo aminy, natsofoko kely nampisaraka ireo molotra roa. Toa nimenomenona kely izy fa navelany notohizako ihany. Narosoko, nahemotro ny ratsan-tànako, injay fa nitombo hatrany ny hamandoany. Nifangaro tamin’i Malala ny fahafinaretana sy ny fanaintainana, fa mbola tsapako hoe reny maharary azy ny fivaviany nefa tobasan’ity tànako fahafinaretana hafa kely. Tànam-behivavy malefaka mbola tsy nanaitra ny tsirim-panentanany tahaka izao.
- "Avia amin’izay," hoy izy, "soloy amin’ny lelan-dry amin’izay ny fanondron-dry fa nataon’i A… an’izay aho omaly. Tiako mbola hiverina ilay fahafinaretako talohan’ny nidirany tamiko."
Tsy nandà mihitsy aho, te-hahalala izay vokany. Reko koa tany anatiko tany fa misy onja miakatra manenika ahy. Nosokafany tsara ny feny, niomana handray ahy, nojereko indray ny endriky ny fivaviany, nosafoiko tamin’ny tànako farany dia niondrika aho nampikasika ny lelako taminy. Nilomano tao anatin’ny hafanan’ny elakela-pen’i Malala ny tarehiko. Naka ny tsirony izay tsy noraharahiako fa ny fiaingan’ny andilany no tsapako isaky ny mandalo teo amin’ny bokotry ny fahafinaretany aho. Tsy fantatro intsony izay nataoko, elalela kely, ny lelako efa tsapako miha-vizana mivezivezy eo aminy, ny molotro roa indray no nampiako hisintontsintona ireo molotry ny fivaviany sy ny bokotra kely teo aminy. Tsapako amin’izay ny tànany manindry mafy ny lohako nefa ny valahany miainga miala ny fandriana.
"Mmmmhhhhhhooouuuuiiii!!!" hoy i Malala tamin’izay sady ningainy ny tarehiko hijery azy.
- " mmhhh, tonga!!!" sady nisento izy no nidaboka tsy nahatsiaro izay ambonin’ny tany intsony. Ny hany azoko natao dia namonjy azy sy nanoroka indray ny molony. Ary tsy taitra tamin’ny lanitra nisy azy teo izy raha tsy nanafosafo ny nonony indray aho.
Nanana vahana foana i Malala teo alohako, izy hatrany no nisantatra ny zavatra rehetra, izaho kosa nanaraka azy teny akaikiny teny."
- "Tsy azoko," hoy aho, "fiainanao sy Malala izany! Inona loatra moa no idirako amin’izany tantara izany? Ary tsy fantatrao angaha, fa ny fiarahan’ny lahy samy lahy na ny vavy samy vavy, amiko, dia mbola tsy eken'ny saiko loatra?"
- "Aza mbola misendoatra aloha ianao," hoy i Tahiana, "fa tsy mbola tapitra eo ny tantara".
- "Teo dia reko fa misy filàna tsy haiko notanana intsony. Te-hahazo ilay fahafinaretana nomeko an’i Malala teo aho, famerim-bolako tsy maintsy notakiako taminy izay. Hitany ny ratsan-tànako milalao ny ahy. Tamin’izay vao tena tsapako izany hoe “excitée” izany, ary tahaka ny onjam-pahasambarana izany no miakatra avy tany anaty kiboko tany, izay tsy haiko fefena tsy hivoaka. Tsy nisy nifampiteny akory izahay, fa avy izy nanoroka ahy nanomboka teo amin’ny molotro hatrany amin’ny fivaviako. Nangitikitika ahy ny safosafony, tiako be ny kaikitry ny molony, toy ny rivotra mitsoka manafotra ahy ny fofon’ainy sy ny hafanan’ny lelany mikaroka ny fahasambarako tsy hay notohaina. Injay fa nananika ahy ny fara-tampony. Ilay lambam-pandriana no nosarangitiko mafy. Tampoka teo, navelako hidaboka avokoa ny ratsam-batako rehetra, vizana, nitolefika tsy naharay lamba intsony. Sady faly i Malala no nitsiky… kanefa tamin’izay fotoana izay no niditra tampoka tao an’efitra i Vololona ary saika tantara lavitra be no nitranga, fa nifompona mafy taminy izahay fa tsy hamerina intsony."
- "Dia ahoana?" hoy aho somary liana amin’ity tantarany ity. "Mbola namerina indray izany ianareo roa taty aoriana?" sady nitodika tany aminy aho nijery azy.
- "an, an! tsy nanao izany intsony izahay na dia fantatray fa hafa noho ny hafa aza ny fahasambarana niainanay tamin’izay. Nefa tsy tianay ny antsoin’ny namana sy ny mpiara-mianatra hoe ireny ange ka izao sy izao. Dia naleonay tsy nanao izany intsony sady i Vololona nanara-maso anay hatrany fa raha vao mbola reny na hitany fa mbola manao izany dia halazany amin’ny ray aman-dreninay."
- "Fa mbola tsy azoko ange ny tianao hahatongavana e! Inona marina no antony hitantaranao izany?"
- "Telo taona tatý aoriana, efa samy nanao izahay roa, samy nitia ny azy, samy nifamboraka izay fanandramana nataony avy. Nahita lehilahy iray, izay tena nanana ny bika aman’endrika izay aho. Tena tiako ilay izy ary tia ahy koa. Nahatsiaro nanana fahasambarana sy fahafenoana aho tamin’izay lehilahy izay. Tamin’ny lafiny rehetra mihitsy, ary tsapako fa izay lehilahy izay no hitantana ahy hiatrika ny ho aviko. Asa izay nahazo an’i Malala, satria moa izahay nifanaiky fa hifamboraka izay samy tsiambaratelony, dia notantaraiko taminy ny fiainanay sy L… Nolazaiko taminy ny fahafaham-poko rehetra, ny nataonay na dia ny fiainana ara-pananahana izay fantatro fa tena tsiambaratelo tsy azo ambara an’iza na iza aza. Inona hoy ianao ny nataon’i Malala, hainy ny nandangolango an’i L… Lasany tamin’ny fotoana tsy nampoizina, ary ny tena loza dia izao: notantarainy tamin’i L… ilay tantaranay teo. Nisafoaka ny anao lahy, tsy mety aminy hono izany vehivavy tia vehivavy izany. Dia rava hatreo ny fahasambarako rehetra. Rava noho i Malala."
Nikaroka izay mba mitovy tamin’i L… aho hatramin’izay, nivezivezy tetsy sy teroa, fa hafa ihany i L… I Malala moa iny hitanao fa nanambady an-dRatrema iny. Izaho eto izao, tsy an-tany tsy am-parafara. Tsy took, tsy forohana!
Te-hamaly faty an’i Malala aho hatramin’izay, nefa namako izy, noraisiko ho tahaka ny rahavaviko akaiky. Dia naleoko mihitsy niala teto Madagasikara nianatra momba ny farmasia tany an-dafy. Koa aza gaga ianao amin’i Malala, fa toetrany mihitsy ny tsy mahatàna tsiambaratelo. Izay no nahafantarako tsara anao. Fantatro fa tsy zanak’i Ratrema akory i Toky fa zanakao. Efa notantarainy ahy ny firaisanareo voalohany. Ny sangim-pitia naharevo anareo roa. Tsy handriko mihitsy ny nifankahitana taminao hanatanterahako ny valifatiko. Nefa izao…"
- "Nefa izao ahoana?" hoy aho, sady nanatona nipetraka teo akaikiko izy nanodina ny tànany teo amin’ny valahako; niondana vetivety teo amin’ny soroko.
- "Nefa izao hitako amin’izay ilay L… nandao ahy fahiny noho i Malala. Tiako haveriny amiko satria efa eto akaikiko izy. Nefa ny fony mbola any amin’i Malala ihany." Sady nisy tsoria-dranomaso niala taminy…
- "Tahiana!" hoy aho, "fantatrao tsara fa fitiavana tsy hisy mandrakizay izany antsika izany. Tsy i Malala akory no andrian’ny foko fa tena i Alexia, ary izy avokoa no ivon’ny fiainako rehetra. Fantatrao tsara i Malala, fa ny ara-nofo no mahamay azy."
- "Eny e! fantatro tsara," hoy Tahiana, "fa na dia sombitsombin’ny fitiavanao fotsiny aza no atolotrao ahy, ary farananao ao anatin’ny fotoana fohy dia ampy ho ahy hanadinoako ny fitiavako an’i L… izay mibahana ato an-tsaiko. Ary tiako haverin’i Malala amiko amin’izay izay nalainy tamiko."
- "Andao," hoy i Tahiana, "viens, viens me donner ce que je veux vraiment, viens..." Sady nosarihiny aho hiakatra tany amin’ny efitranoko.
- "Avia," hoy i Tahiana, "avia fa mila anao aho."
Nitsambikina kely izy nidaboka teo ambony fandriana. Toy ireny zaza milalao falifaly erý ampitsambikinin’ny vy miaina ireny. Ilay tantara nataony teo koa tsy laviko fa nanaitra ahy fa mody nafeniko, atao ahoana fa lehilahy ny tena. Izao ilay hoe boky mivelatra feno sary ve tsy ho vakiana? Saingy ny sary nameno ny takilany tsy fampiseho masoandro akory fa afenina mafy dia mafy sao misy mahita. Izy aloha dia bikan'olona e! Raha ianareo angamba no tamin’ny toerako, dia minoa marimarina fa na tsangambato aza mety hihetsika hitolona azy.
- "Avia moa Hery a! Hery chéri…" sady miangotingoty no sady manafosafo ny vatany manomboka any ambany ka hatreny amin’ny nonony, ny masony tsy miala teny amiko, hitako tsy voasaron’ilay lobaka intsony ny faritra ilan’ny foto-peny, nanomboka novahany tsimoramora ny bokotr’ilay lobaka efa nanery ny nonony tsy manam-paharoa. Dia izay no tena nanetsika ny fihenjanan’i balita tao amiko tao. Nefa tsy sahiko nokitihana akory.
Lasa nirehitra sy niredareda tao anatiko ny faniriana. Faniriana te hanome tsotr’izao, ary hitady fahasambarana ihany koa. Faniriana ny te-hamaly ilay voa-drà teo amin’ny nonon’i Malala vao andro vitsivitsy lasa izay.
Teo amorom-pandriana aho no nijoro, nijery ity fihetsiny manafosafo ny vatany. Ny tahak’izao no tsy mba tantiko mihitsy amin’ny vehivavy, fa dia avy hatrany aho dia roboka, te hitady fahasambarana tsy hay tohaina na inona na inona fitrangany eo. Ny tànany havia no nanainga ilay lobaka avy any ambany dia nanomboka nikitika ilay fivaviany. Ny havanana kosa nanakatra ahy sady nisarika, toa manao baiko moana hoe "avia hiara-handry amiko!"
Dia nandry teo akaikiny aho, niorirana kely izy dia nifanatrika izahay. Ilay tànany mbola manafosafo mora ilay fivaviany ihany, ny ilany kosa nampidiriny tany amiko hikaroka ilay filahiako efa mafy tahaka ny hazo voamboana.
Natoniko ny molony ary ny tànako ilany nalefako hitsapa ilay nono efa niseho teo anatrehako. Nifanoroka izahay, injay fa ny lelany no nikaroka sy nanome hafanana ny ati-vavako. Nakorisako kely ny molotro hanakaiky ny sofiny. Dia nobitsihiko mora izy hoe:
- "Inona no tadiavinao amiko?"
- "Mmmhhhh, ny fanafahana ahy, fanafahana amin’ny gejan’ny fitadiavana ilay tsara indrindra. Omeo ahy fa fantatro fa anananao be dia be. Omeo ahy izao ilay nangalarin’i Malala tamiko hatramin’izay."
- "Tsy azoko," hoy aho, ny molotro amin'io efa maka ny fofon’ny volony sy ny hatony. Fofona natoraly, fofony nampientana ny faniriako rehetra.
- "Hazavaiko anao rehefa avy eo, fa avia, vokiso ny fitiavana aho hahatsapako ilay tena fahasambarana."
Nomeny ahy ny azy iray manontolo, anjarako sisa ny mitolona azy, izy ilay mitady ny faratampon’ny fahasambarana mbola katsahiny.
Tamin’ny fihetsika haingana no nanalako ny patalohako, ny ranjoko no nikofokofoka nanala azy tanteraka. Ny tànany amin’io tsy miala amin’i balita fa manafosafo, manapotsipotsitra, maka ny hafanany toa mirehitra handoro.
Niharina aho sady nanala ilay akanjo ambony hany sisa teny amiko. Bokotra roa farany no novahako tamin’ilay lobaka teny aminy dia tazako iray manontolo ny toe-batan’i Tahiana. Ao amin’ilay itiavako azy mihitsy. Ny nonony tahaka ny voasary roa lehibe mipetraka tsara. Ny feny mbola voakolokolo sy mandimandina aok’izany. Ny hodiny fotsy, nefa malama sady zara raha misy pentina. Ny masony ihany no ahafantarana fa efa nahazoazo taona ity vehivavy manoloana ahy. Niodina aho nanoloana azy, nifanatrika dia nosarihako moramora izy hiarina sady nifamonjy nifanoroka izahay. Hetsika tsotra dia azony fa hanala ilay lobaka sisa fitafiana teny aminy no tanjoko. Niala iny, dia nifamihina mafy izahay, nifanoroka ihany koa. Ny sarin’i Malala no nataoko tao an-tsaiko. Tsy haritro mihitsy ilay tamin’ny farany niomehezany ahy taitra tamin’ilay «suçon» teo amin’ny nonony iny.
Nosokafako mora ny masoko, iny Tahiana niverina nitsilany teo ambony fandriana. Ningaiko ny feny dia nekeny koa hovelarina. Natoniko ny maojany dia niondrika aho nanaraka azy hitady ilay hafanan’ny vatany. Norohako ny nonony, ny lelako no nataoko hanafosafo ny lohanonony maranitra tsara. Tiany be ilay nataoko satria nangitikitika azy. Ny filahiako rahateo efa midona amin’ny azy, tsapako avy eo ny hafanany, efa miakatra avo, efa miandry fotsiny, fa naleoko nilalao sy nanaitaitra hatrany ilay bitim-pahasambarana tao aminy. Izy amin’io efa mando, ary ny filahiako aza efa mahare rano mameno azy ary mampitobo hatrany ny faniriana te-hitsofoka sahady.
Naleoko nanohy hatrany ilay orokoroka samihafa nanaitaitra ny vatako, sady izy rahateo namerina indray ilay tànany teo ami’ny fivaviany, no naka fy ny nataon’ny molotro. Nidina ihany aho, ary arakaraky ny fidinako tany ambany foitrany no nahatsapako hafanany miha-miakatra. Injay fa voamboloko ilay fofom-behivavy, fofona manaitra tampoka ny tsirim-panentan’ny lehilahy. Tiako ilay izy. Vao nahakasika faritra nisy volo ny saokako dia nijanona teo ny orokoroka nataoko; notadiaviko tamin’ny tànako ilany ilay zohy efa vonton-drano. Nosafoiko. Natsofoko tany ny fanondro iray. Injay fa nofenjain’ny hozatra tao anatiny tao iny ary tahaka ny notazominy tsy hiala, tsapako fa te-hanery mafy ny soroko ny fe efa mivelatra teo.
- "Hery a! avia fa miandry sisa aho, avia, fenoy fahasambarana aho fa mila an’izany."
Tsy ela dia natohoko indray teo amin’ny fivaviany ny ahy. Nakapokapoko mora teo, ny lohan’ny ahy no nasafosafoko aloha. Izy miha-mando tsy misy ohatr’izany. Ny tànako no nampiako hitondra ny filahiako hiditra tany anatin’ny haram-bato malemin’ny fitiavany. Tsapany tsara ny fidiran’ny ahy izay manosika hatrany amin’ny faran’ny fivaviany. Nanomboka nihetsika moramora izy nikaroka ahy koa. Nalefako mora ny mandroso mihemotra. Tiany ilay izy fa ny tànany aza misarika ahy hanatona azy, hanakaiky, hamihina mafy arak’izay azony atao. Nakipiny ny masony, onjam-pahafinaretana no nameno azy isaky ny nifandona ny maojanay roa.
Afaka kelikely tsy nahazo aina intsony aho tamin’ilay toerako teo, dia niala vetivety ary nitsilany tamin’ny lamosiko. Niaraka tamin’izay dia niharina koa izy ary naka fitoerana teo amboniko. Noraisiny ny filahiako dia natsangany tsara. Iny izy fa nampiditra an’i balita indray tany anatiny tany. Ny lanjany manontolo no mivesatra eo amboniko. Nanomboka nibahan-toerana tamiko ny fitiavana te hanome izay tadiaviny. Hitako ny nonony mihotsankotsana ary mahifinaritra erý ny nijery azy. Ny tànako no nasoloko ny tatiny hiarovana azy amin’ity fihetsiny miainga-ainga mikaroka ny fahasambarana tiako omena azy.
Ilay fihetsiny niakatra sy nidina teo dia nampiany indray ny ratsan-tànany nikitikitika mafy ny bokotry ny fitiavany efa mihenjana. Izy sady mimonimonim-pahasambarana no te-hikiakiaka mafy. Mankafý ilay fahafinaretana mitombo tsy an-kijanona ao anatiny. Ny fihetsiky ny tànany tsy nijanona fa afaka fotoana elaela dia nikiaka mafy izy sady nisy rano somary maisamaisatra nivoaka tamin’ny fivaviany. Ny filahiako nahatsapa ny hozany miketoketoka arahin’onja mavesatra. Nisento indray mandeha izy dia nampijanona ny fihetsiny rehetra. Tratrany ilay fahasambarana fara-tampony, ary tsy niala teo fa nijery ity rano nandena ireo volo. Nitsiky izy sady nisefosefo be, dia niondrika namonjy ny molotro. Tsy hitako intsony izay natao, izay aho vao tratran’izany vehivavy mamoaka rano izany rehefa nahatratra ny lanitra fahafito, asa tokoa, fa filàna tsy hay refesina, angamba efa nisalobona tany anatiny tany, ka vao nalàna ilay lamba narakotra azy, dia nivelatra tsy hay tohaina intsony.
Fotoana vitsy monja no nifanorohanay, izaho mbola tsy tonga, izy efa tsapako fa vizana tampoka tamin’ilay zava-nitranga teo. Dia niala tamin’izay izy sady naka toerana niforitra teo akaikiko. Ny tànany manafosafo ny hay indray, toa manamando tsara ilay filahiako notobasan’ny rano teo. Fahafinaretana be no tsapako avy any ambany any.
- "Avia Hery a! Avia fa omeko ilay tadiavinao amin’izay ianao”, sady nasainy nitsangana aho hiodina any aoriany.
- "Avia, ampidiro ato amin’izay ny anao, fenoy tsara aho fa tena te-hahalala ny maharary ahy. Sady ny ratsan-tànany maka ny hamandoana teny aminy no mivezivezy amin’ny lavaka faharoa nasehony ahy."
- "Vas-y, fais-moi mal!"
Vao mainka tsy tànako intsony ny filako, natohoko indray teo amin’ny fivaviany ny lohan’ny ahy hanamando tsara azy dia nakariko kely hanoloana ilay lavaka kely teo ankilany. Natsofoko mafy, tena teritery tsara, tsapako fa maharary azy ny nataoko nefa niditra tsimoramora ihany ilay izy, ny lambam-pandriana no namikirany mafy, ny tànany ilany manafosafo tsy an-kijanona ny fivaviany indray. Ny feo navoakan’ny vavany tsy nitsahatra fa naka fahafinaretana hafa kely izy tany anatiny tany. Toa ny fanaintainany no nataony ho fahasambarana. Izaho etsy mankafy sady mandefa mora. Soa fa mando tsara ny taovanay rehetra ka lasa nahafinaritra erý fidirana sy ny fivezivezen’ny filahiako tao anatiny tao. Nankafy tsy nisy ohatr’izany aho. Izy etsy, tsapako fa miharitra ny mafy hanome ahy ny tsara indrindra any aminy.
Isaky ny mampiditra aho dia toa i Malala hatrany no tiako hatao maharary toy izao, tiako hovaliana amin’ny maharary azy ny nataony ahy hatramin’izay!
Afaka fotoana vitsy dia reko mitambolona any anatiko any ny fahasambarako, iny efa ho tonga iny aho no navoakako tamin’ny fihetsika haingana ny filahiako ary nafafiko teny amin’ny lamosiny ny tsirin’aina rehetra tany amiko. Taitra izy ary toa izay rano nifafy avy any amiko izay no nahatonga ny fahasambarany faharoa. Naka aina tsara teo izahay aloha ary tsy nisy nifampiteny na nifampiresaka. Nalaiko ilay lobaka lava nanaovany teo dia namafàko ny lamosiny. Nanomboka nitaky taminay ny havizanana ka dia niara-nitsilany izahay roa, iny izy avy eo niondana teo amin’ny tratrako sady niteny hoe:
- "Hery a! tsy azonao ve ilay hoe omeo fahafahana aho?"
- "ie! tena tsy azoko fa inona no tianao holazaina?"
- "Rehefa miaraka aminao aho dia miala ho azy ilay fahadisoam-panantenana rehetra niainako hatramin’izay; toy ny hoe tsy hahita olona tahaka an’i L… intsony fa iny no idealy. Kanefa ianao no nanoro ahy ny làlana mahitsy tokony hizorako. Feno fitiavana ianao, feno fahatsaram-panahy, ary tsy tantinao izany hoe vehivavy mijaly izany. Tahaka ny hoe any aminao no misy ilay fahasambarana tadiavin’ny vehivavy. Dia ianao ve tsy mba lasa saina mihitsy ny amin’ny hoe nahoana i Alexia no miharitra ny mafy eo akaikinao? nefa ny ataon’i Malala aza ianao tsy mahatanty azy? Izao aho vao mahatsapa fa tsy misy izany olona tsy azo soloina izany eto an-tany, fa samy manana ny maha-tsara azy avokoa ny tsirairay. Anjarako, anjaran’ny vehivavy rehetra ny mandray izay tsara amin’ny lehilahy izay… Pauvre Alexia!" hoy ihany i Tahiana nanohy.
- "Andray," hoy aho, "ahoana no itenenanao izany?"
- "Eny e! tsy hitanao ve fa i Alexia ilay tsy manan-tsiny, izy ilay sangan’ny fitiavana, nefa miharitra ny mafy eo anilanao. Tsy afaka ny hanery ny fitiavanao aho, fa izao fotsiny no hevitro, ho feno fijaliana ny fiainanareo roa, raha mbola eo foana i Malala misaodisaody manodidina anareo. Koa manalavira azy, fantatro fa tena tinao i Alexia ary izy koa tena tia anao, kanefa toy ny aloka mety hanavandra anareo foana i Malala, izay tsy mety miala eo akaikinareo. Ary malama maina ny làlana izoranareo."
- "Hery a! tsy tokony ho fantatrao ve fa mety hiadana kokoa i Alexia raha miala amin’io fianakaviana io ianao? Diniho tsara ny ho avinao. Raiso ho anatra avy amiko izay. Sao dia tsy anjaranao i Alexia fa misisika fotsiny ianao hanaiky ny sarotra efa diavinao! Sao lahy, any ho any, tsy fantatrao akory, fa misy ilay efa voalahatra ho anao, mety ho tsara lavitra noho i Alexia."
Tsy nahateny aho satria misy mahamarina azy ihany ny tenin’i Tahiana. Inona tokoa moa, toa misoritra tsara fa hamotaka sy hanavandra ny fiainanay sy Alexia! Kanefa, tiako izy, tiako, ary ny anarany efa tsy voafafa intsony any anatin’ny foko any.
- "Tena tia azy ianao? andana ary izy tadiavo!", hoy indray i Tahiana nitsatsaingoka
- "Dia ahoana no ataoko?" hoy aho.
- "Henoy tsara ny fonao fa ho renao any anatinao any ny misy azy."
Dia iny i Tahiana nitsangana, ny vatany mitanjaka tanteraka, tsy misy hamenarana na dia kely akory aza sady nisarika ahy hiarina no toa falifaly aok’izany. Nosarihiny aho hanaraka azy tany anaty efitra fandroana. Nalefany ny rano dia nananika ny molotro izy ary nifanoroka ela indray izahay. Hafaliana ny hitako misoritra teny amin’ny tarehiny, tahaka ny hoe voavaha izay olany manontolo; ary lasa nanaraka ny rano nifatsitsiatra tamin’ny vatanay izay olany nianjady taminy hatramin'izay. Ary inoako fa tsapany tsara ny tsy fananako fitiavana azy mihitsy, fa nanome izay fahasambarana notadiaviny fotsiny no nataoko.
- "Efa amin’ny 7 ora maraina izao," hoy izy, "tsy aleonao ve miara-misakafo maraina amin’ireny salon de thé ireny isika rehefa avy eo!"
- "Dia ahoana izany ny akanjonao lena be ireto?… Sa aleo aho aloha hikaroka izay akanjon’i Mamanay taloha ao anaty larimoarany ao? sa tsy aleo isika no hiaraka hitady azy?"
Dia fotoana vitsy monja dia hitany izay akanjo tiany hanaovana, na dia somary nisy fofona lao kely aza. Nefa natanina andro maraina sy nakopaka ary nasiana ranomanitra, dia afaka nanaovany na dia nananosarotra ihany aza ny nanarona ireto nono be nahasarika ahy taminy.
- "Tandremo indray ary sao dia adinonao ato ny atin’akanjonao rehefa avy eo fa tsy te hahita tantara eto aho." Hoy aho sady lokilokin’ny hehy izahay roa namonjy ny efitranoko. Nojereny tsara tamin’ny fitsiriritana aho nisolo akanjo teo anatrehany.
Afaka antsasak’adiny dia iny izahay nivoaka ny trano dia nandray ny arabe hitady fiarakaretsaka. Tsy sahiny mihitsy ny nifampitositosy tamiko teny an-dàlana na tany amin’ny fisakafoanana, fa dia tahaka ireny mpianadahy zoky sy zandry ireny izahay. Ny fotoana nifampiresahana rahateo moa tery dia tery, ka ny hahazoana sakafo no masaka an-doha dia nisaraka samy namonjy ny toeram-piasàny.
Tonga ara-potoana tsara aho namonjy birao. Dia indro indray misy taratasy naterin’ny mpizara fa hirahin’ny orinasa hono aho hanatanteraka iraka mikasika ny fananan-tany any Mahajanga. Dia ahoana indray izany no hataoko? Fa nahoana aho no tsy avela mihitsy hitady ilay malalako? Toa lasa nivadika rahona mitady hanorana indray ilay lanitra mba mangamanga vao maraina nahafinaritra ahy teo.
- " Fa ahoana," hoy i Malala tafatsangana tampoka, iny koa Ratrema niakatra avy any an-tokontany namonjy ny vadiny sy ilay dokotera mpandidy.
- "Aza matahotra ianareo mivady fa vita soa aman-tsara ny fandidiana rehetra natao!"
- "Fandidiana rehetra?" hoy i Ratrema nitsatsaingoka, "fa angaha moa nisy fandidiana hafa natao tamin-janako no hoe: fandidiana rehetra."
- "Tsy azonao ve ry Ingahy Ratrema," hoy ilay dokotera vazaha, fa ilay nanome voa ihany koa ange niaraka natao fandidiana taminy e!"
- "Vita soa aman-tsara ary tsy nisy natahorana ny amin-janakao sy ilay mpanome voa ka izay no nahatonga ahy nilaza hoe: toneo tsara ny fonareo. Fa zao fotsiny, noho ny fahasalaman'i Alexia tena narefo dia narefo dia mbola haharitraritra izy ao amin'ny efitra famelomana marary fa tsy misy atahorana akory."
Nisento tokana i Ratrema, ny mason'i Malala nanomboka nanganohano.
Nihabetsaka ny fanantenana, fotoana elaela no nandrasana dia afaka nitsidika an-janany izy mivady rehefa nifandimby niditra tsirairay.
Indro i Alexia eo ambony fandriana mbola matory, ny tanana misy serôma, toa mitsiky ao anatin'ny torimaso, ary namelona ny fanantenana rehetra ny fihatsaràny.
Afaka ny andro roa, injay fa migadona ny hatsiaka mamirifiry eran'i Frantsa, ny hazo efa tsy misy ravina intsony ary vetivety dia miha-maizina ny andro.
Zara Ratrema raha niala tao amin'ny hopitaly, eny fa na dia nalahelo ireto zanany menavava aza izy dia fotoana vitsy ihany no nandalovany tany amin'ny hotely dia niverina indray teo akaikin'i Alexia. I Malala rahateo moa tsy maintsy mitaiza ireto zaza mianadahy kely ka fotoana vitsy monja no mba nahafahana nijanona teo akaikin'i Alexia fa dia ny rainy foana no nazoto niaritra sy niandry marary.
Lasa anefa ny sain-dRatrema ny amin'ity zava-manjo azy, aiza i Mahefa izay efa nampanantena azy ny fampiantranoana, mifamahofaho ao aminy ny fidangan'ny fandaniana nataony andro vitsivitsy izay. Tsy zakan'ny saram-piantohana an'ny orinasany intsony izay fandaniana natao rehetra izay ka tsy maintsy ny avy any am-paosiny no miala. Tany mahantra rahateo ihany koa moa i Madagasikara, ka na ny saran'ny hotely fotsiny aza dia efa manahirana ny mandoa azy. Ny orinasa izay any Antananarivo asa izay fandehany, ny antso an-telefaona samihafa na mandeha isan'ora aza tsy mahasehaka ny fanatrehana mivantana ireo mpiasa.
Vaka ny sainy, tsy andriny izay nahatongavan'i Malala dia notarihiny hanatona ilay dokotera vazaha. Nanontaniany mivantana ny toerana izay misy an'i Mahefa , eny fa na dia ny fisaorana tsotra fotsiny aza noho ny nahitàna voa ho an-janany. Saika hanafina mihitsy ilay dokotera kanefa noho ny fifandresen-dahatra ny amin'ny maha-samy Malagasy azy ireo sy Mahefa fotsiny dia tsy maintsy misy ny fisaorana ity dokotera mpiray tanindrazana.
Tsy naharitra intsony ilay Dokotera vazaha fa nitondra azy ireo tany amin'ny efitry ny marary iray.
Vao nisokatra ny varavarana dia taitra be izy mivady mahita an'i Mahefa eo am-pandriana marary. Nefa vao andro vitsivitsy izay, mbola olona mirijarija be tsy naninon-tsy naninona. Gaga i Ratrema, i Malala kosa tonga dia nahazo ny fandehan-javatra sady tonga dia latsa-dranomaso nanatona ity marary.
- "Mahefa," hoy i Malala sady niondrika no nandohalika teo ambody fandriana, "noraisiny ny tanany sady norokorohany tao anaty ranomaso, vitanao ve no nanao izao?"
- "Tsia, mitsangàna ianao fa tsy mahatanty izao ataonao izao aho," hoy i Mahefa tamin'ny feo malefaka tokoa, "adidiko tsy maintsy nataoko izao mba hamonjeko an'i Alexia. Eny fa na dia ny aiko manontolo aza dia mbola homeko raha mbola hahavelona azy." Sady latsaka koa ny ranomasony. Nahita izany ilay Dokotera mpandidy dia voatery namoaka azy mivady tao amin'ny efitra noho ny fihetsem-po be loatra.
Tsy nahateny intsony Ratrema fa tonga dia azony ny amin'ny maha-tena ray nihavian'i Alexia avy tamin'i Vololona. Faly sahirana izy. Niverina tao an-tsainy ireo fotoana rehetra nitaizany an'i Alexia, izy vao teraka nifamahofahoan'ny fahoriana sy ny fifaliana, izy menavava, ny nisoloan'i Malala ny reniny, ny fianarana voalohany natrehany, ny fahazazany, ny fahatanorany, ny fitiavany nifototra manokana tamin'i Hery. Fotoana maro no nandraisany fanapahan-kevitra samihafa nanabeazana an-janany. nefa eto indray dia lalan-kafa vaovao no hitranga. Boribory marina ny tany ka tsy avelan'ny marina tsy hifankahita.
Nitohy tsara ny fitsaboana an'i Alexia, afaka andro vitsivitsy dia efa misoritra mihatsara ny toe-pahasalamany; Nanome toky ny dokotera fa ho avotra soa aman-tsara izy mianaka ary tsy hisy atahorana intsony. I Malala matetika no mandalo ao amin'ny efitra misy an'i Mahefa, mamangy sy mampahery ity nanavotra an-janany. Ny mpitsabo rehetra kosa dia nanery an-dRatrema amin'izay haka aina amin'izay fa efa ho herinandro izay ralehilahy tsy nody natory tany amin'ny hotely mba hahazo fandriana tsara.
Hita misoritra amin'izy mivady ny hafaliana, saingy hafaliana mitanila noho ny disadisa mbola tsy voaravona hatrany antananarivo fa toa noterena haravona ankolaka fotsiny noho ity loza nitranga tamin-janany. Hita ihany anefa fa toy ny mpivady tsy mifankahazo ry zareo.
Ny alina alohan'ny hatory, rehefa vitan'i Malala avokoa ny fikarakaràna an'i Toky sy Cynthia, indro izy nandray fandriana dia nibonoka tao. Asa, mety tsy zatra ity hatsiaka mamanala any ivelany angamba fa na dia mandeha tsara aza ny milina fanafanàna trano, dia mitady hafanana hafa izany izy eo aminy. Asa ihany koa, fa noho ity Ratrema voatery hiray fandriana indray aminy taorian'ilay nisintahany tany amin'i Hery tany Antananarivo dia miambakavaka ny sainy.
Injay Ratrema nijaikojaiko moramora nanokatra ny lamba dia niditra tao am-pandriana. I Malala amin'io manome lamosina no tsy noraharahian-dRatrema rahateo. Novonoina ny jiro dia samy nangina. Samy mieritreritra izay hanjo azy avy. Samy misaina izay lolom-po any anatiny any.
Nangatsiaka angamba Ratrema fa nisintona moramora ny lamba ho any aminy, kanjo notazomin'i malala mafy tsy hihetsika. Nanandrana namerina indray ilay fihetsiny teo indray izy sady nisintona mafimafy kokoa. Kelikely rahateo ilay fandriana, ka iny raha niezaka nitazona mafy ny sisin-damba iny i Malala, injay fa tafahodina tampoka satria mafy dia mafy ny nisintoman-dRatrema ilay lamba ka indro izy roa nifanatrika tao anaty maizina. Nifanakaiky ny molony, nisy hafanana niampita tamin'izy roa nisarika azy hifanatona bebe kokoa. Ny tanan'i malala eo ambony tratran-dRatrema, nisy hery tsy fantatra nampifanantona ny molony roa ary nitohy lava tahaka ny olon-droa tsy nifankahita hatry ny ela.
Ela nifampitadiavana ireto mpivady ka indro i Malala nitsilany nametraka ny lamosiny teo ambony fandriana; ny molotr'i Ratrema amin'io tsy miala eny aminy. Nitsiry haingana tamin-dRatrema ny filàna ity Malalany, nosafoiny tamin'ny tanan-droa ny tarehim-badiny, fifanorohana tsy misy ohatr'izany, ny lela mifanositosika toa mitady fifandraisana tsy hanampahataperana.
Afaka minitra roa na telo, niharina Ratrema sady nanakipaka ny lamba, dia nampidininy teny amin'ny nonon'i malala ny tanany, nanafosafo moramora sady nidina ihany nitady ny faran'ilay akanjomandry teny amin'ity vadiny. Ity iray efa ela nitadiavana fahafinaretana, sady nanaiky mora no nanainga vetivety ny maojany hiakaran'ilay akanjomandry. Tsy ela dia injay fa niala teny an-kodiny ilay fitafiana teo. Niverina indray ilay orokoroka teo. Ny tanana amin'io manafosafo hatrany,ny fanondro roa mikitikitika ireo lohanono toa efa mivontovonto sahady. Injay fa ren'i Malala manomboka mitambolombolona any anatiny any ny filàna ny vadiny. Ity farany rahateo tsy tana fa nampidina ny tanany ilay teny amin'ny foitrany, dia nandalo ny maoja ary nanafosafo ny feny. Niverina indray dia nijanona teo amin'ny silipo sady niezaka nampiditra ny ratsan-tanany tany amin'ny lavaky ny fahafinaretan'i Malala. Efa nihenjana ny filahiany raha vao nahatsapa ilay faritra telozoro misy volovolo madinika. Nidina moramora nitady ilay fizaran'ny nofo izy ka nandalo ilay bokotra efa manomboka mibontsina sy miha-henjana tokoa. Reny teo amin'ny molotr'i Malala ny tsikiny raha voakitika ilay bokotry ny fahafinaretany. Naveriny nokitihana indray ary somary nanainga ny maojan'i malala ilay kitika nataony teo. Nampidininy ihany ny fanondrony roa hitady ilay molotra efa mando; nosokatsokafany teo, kanjo noketohan'i Malala tamin'ny feny roa ny tanany sady noteritereny tsy navelany hihetsika. Nakarin-dRatrema indray ny ratsan-tanany ho eo amin'ilay bitika efa mihenjana tanteraka nony avy eo ka sady faly ery i Malala manainganainga ny fitombenany manaraka ilay kitika madinika ataon-dRatrema azy. Ny lelany amin'io mangarongarona ny ati-vavan'ity vadiny mikaroka fahasambarana tsy mbola takatra hatramin'izay. Ela tsy nifankahitàna izy roa, samy manina tampoka amin'ny fotoana tsy nampoizina. Toa hiverina indray ilay olon-droa hitambatra ho iray.
Tsy ela Ratrema dia nanala ilay pataloha teny aminy, natsipiny tahaka ny tsy teo dia novahany ny bokotry ny akanjomandriny. Tsy aritr'i malala fa nosintominy indray ny tanany hamonjy ilay faritra mitelozoro teo.
- "Mmhhhh, tiako be ilay nataonao teo fa aza ajanona! Avereno indray fa teny mahafinaritra be!!!" Sady nosokafan'i Malala tsara ny feny roa handray ity tanam-badiny hahitany fahafinaretana. I Ratrema rahateo tsy nisalasala nikaroka ny fifavian'ny vadiny efa mando aok'izany. Tsy naharitra intsony i Malala fa nanala ilay atin'akanjo hany sisa teny aminy, ny ranjony no nakipakipany hanalany ilay izy teny amin'ny tongony. Tsy tratra fa iny ny fanondron-dRatrema nitsofoka tany anatin'ny zohy ihafenan'ny fahafinaretan'i Malala, ny ankihibe manapotsipotsitra tsimoramora ilay bokotra no maka ny hamandoana avy eo amin'ny fivaviana.
Fahasambarana tsy hita noanoa no manenika an'i Malala, fahasambarana mitohy hatrany, mihalehibe tsy hainy tohaina. Nampian-dRatrema ny fanondroadala rahateo ny rantsana niditra tany amin'i Malala, mandroso miditra teo izy, ilay ankihibe amin'io manapotsipotsitra tsy ankijanona ilay taovam-pahafinaretana efa mibotsina sy mafimafy, toa faly ery atolatolaky ny onjam-pahasambarana manenika an'i Malala. Minitra vitsy monja dia injay fa nanainga ny maojany arak'izay azony hatao i Malala sady nikiaka tampoka namoaka ny fahafinaretany. Tsapan-dRatrema fa tonga amin'ilay fara-tampony ity vadiny izay sady nisarika ny hatony no nanoroka azy mamy be.
- "Ratrema an! mbola vitanao foana ny mahatonga ny fahafinaretako hatramin'izao! anjarako indray izao ny manao ny tahaka ny nataonao teo!"
Notoloran’i Malala oroka mamy be ny vadiny. Novahany ilay bokotra farany tamin’ny akanjon-dRatrema dia nesoriny niala tery. Somary natosiny hitsilany indray amin’ny lamosiny I Ratrema. Nosafosafoiny teo ny tratrany, nanaovany otra malefaka sady nidina tsimoramora manaraka ny kibony. Niondrika izy avy eo nanoroka indray ny takolak’i Ratrema, nalatsany ny sandriny ilany handry ambony fandriana sady nitsilany niorirana izy. Ny tanany ilany manafosafo ny foitra sy ny kibon’ity vadiny, ny molotra amin’io manorokoroka ny tenda, midina amin’ny tratra ary ny lelany avy eo no natohiny hanafosafo ireo loha-nono kely mivoitra amin’ity lehilahy. Maizina rahateo ny tao an’efitra ka samy misaintsaina izay mety ho endriky ny vatany ny tsirairay.
Ilay fihetsiketsiky ny lelan’i Malala teo amin’ny tratran-dRatrema no nampihenjana mafy ny filahiany, hany ka tsy andriny mihitsy ny handraisan’ity vadiny an-tanana ny ambany foitrany ao. Niandry fotsiny izy na dia maika aza fa henjanin’ity kalisaona ny filahiany. Fantany tsara ary tsaroany ireo kilalaom-pitiavana nifanaovan’izy roa hatramin’izay.
Tsapan’i Malala izany rehetra izay dia tonga dia nampidininy amin’izay ny tanany hikaroka ilay taova efa mibotsina izay tsy izy, ary efa ela dia ela izy izay no tsy tsapany tahak’izao.
Avy hatrany dia nangaroniny tao, tiany ery ny fihenjany fa saika nananosarotra azy ny nampiditra ny tanany tao anatin’ilay kalisaona.
Tsy niteny Ratrema fa tonga dia nanainga maojany sady ny tanany roa no nampidina ilay atin’akanjo hany sisa teny aminy.
Nalalaka ny tokontany hilalaovan’i Malala, toa mahafinaritra azy ny manao ity kilalao ao anaty maizina ity, nahodiny ny lohany hanatrika ny filahiam-badiny sady nieritreritra izay mety ho endriny teo izy. Ny sofiny ilany mifanitsy amin’ny fon-dRatrema ka sady naheno ny fidobodobony manaraka ny fihetsem-po. Ny tanany milalao no sady manafosafo no manotranotra ity filahiana miantrana tahaka ny miaramila. Natsangany moramora ilay izy, sady nampidininy ihany ny tanany hitady ireo voam-pilahiana roa somary niroraka tany ambany. Faly ery ny anao vavy, efa am-bolana maromaro tokoa no tsy nanaovan-dry zareo izao.
Tsy ariny intsony, injay fa nakorisany hidina ihany ny lohany hanaraka ny kibo, nandalo ny foitra ary tsy nijanona raha tsy nidona tamin’ny tarehiny ny lohan’ny filahian-dRatrema. Nahitsiny io hifanandrify amin’ny molony ary ny lelany avy eo no nataony fitaovana hanafosafo ity vadiny.
Taitra avokoa ny tsirim-panentan-dRatrema, naka fofon’aina izy sady nisento. Tsy nisy nahateny fa toa baiko moana amin’ny fihetsika isan-karazany dia nifankahazahoan’izy roa tao anatin’ny maizina. Injay fa nanomboka natelin’i Malala ny loham-pilahiana, ninonononoany teo dia nampidiriny tsimoramora tany am-bavany arak’izay azony natao.
Hasambarana izany mihatra amin-dRatrema izany. Iza moa no tsy tia ho eo amin’ny toerany ?
Nimenomenom-pifaliana ny anao lahy, toa niverina indray ny fahatanorany. Zava-mahafinaritra ny nataom-badiny azy, ny fikasokasoky ny molotra izay manamando ny filahiany toa zary fahasambarana ho azy.
Tampoka, toa tsy aritr’i Malala intsony ny fitoerany tao anaty maizina :
- "Ratrema an ! te-hahita aho fa efa ela loatra izay naniriako anao hanao toy izao !", hoy izy nampijanona ny fihetsiny.
Tsy niteny Ratrema fa ilay jiro teo akaikiny no nampirehetiny. Indro tazany ny volon’i Malala miparitaka eo ambony kibony, sady manafosafo no mangitikitika. Kely anefa izany mihoatra ny ataon’i Malala aminy etsy ambany, ity farany mahazo fy ery mitelina ny filahiam-badiny. Avoakany indraindray dia jereny tsara amin’ny hazavana kely takonan’ny volony. Ratrema amin’io tsy maharitra fa entanim-pahasambarana ka manafosafo no tahaka ny mibango ny volon’i Malala, sady mba te hahita ihany koa izay ataom-badiny.
- "Malala an ! avia fa te-hiray aminao aho," hoy Ratrema tsy naharitra intsony.
Satrin’i Malala hanohy tsy anki-janona izay ataony mandra-pahatongan’ny tsirin’aina, fa na izy koa aza mba te-hiray mafy amin-dRatrema. Niarina izy dia niverina nitsilany tamin’ny fandriana indray, nitsangana ihany koa Ratrema sady niodina teny amin’ny tongom-pandriana nifanatrika tamim-badiny. Nojereny tsara ny faritra telozoro teo amin’i Malala, indro misy pitika hamandoana mangirana kely tazany, dia nosafoiny. Tsapany fa teny mila azy mafy ity vadiny.
- "Ratrema an!" efa ela aho no nitady ny hanaovanao ahy tahak’izao. "Avia fa miandry aho!"
Naka toerana tsara ny lehilahy, natohony teo amin’ny fivaviana aloha ny azy, nosafosafoiny tamin’ny lohan’ny filahiana mihenjana tsara, fihetsika somary nampisaraka ireo molotra roa no nidona teo amin’ilay bokotry ny fitiavana. Naveriny in-droa, intelo. Injay fa nisy tsiranoka nanamando tanteraka an’i Malala, nosokafany ny feny nampisokatra ilay zohy te-hidiram-pahasambarana.
Tsapan-dRatrema fa tonga ilay fotoana hiraisan’izy roa. Ningainy ny ranjo sy ny fen’i Malala ho eny an-tratrany. Ny tanany ilany no mitondra ny familiana ary nampiditra ny filahiany tany anatin’i Malala. Natsofony tsara hilentika arak’izay azony natao. Nahemotra dia natosiny indray.
- "Mmmhhhh !!" hoy i malala manakimpy ny masony. Fikarohana fahasambarana tsy misy ohatr’izany. Mamovokovoka Ratrema, ny tanany roa mifenja ireo nono sy mitazona azy tsy hihetsiketsika be loatra. Ny ranjon’i Malala no orokorohany nakany fahafinaretana. Ny filahiany mifanjevo anaty fahasambarana amin’ny an’i Malala.
Mihazakazaka ny fandehan-javatra. Nahatsiaro sambatra ery ity vehivavy mahatsapa ny molotr’i Ratrema eny amin’ny kibon-dranjony. Ny tongony ilany kosa nahodiny hisarika ny lamosin-dRatrema. Tsy ariny intsony fa nampidininy ny tanany hikaroka ilay bokotra kely efa mihenjana, nanampy sy nikaroka fahasambarana izay nomen-dRatrema azy, izay tiany haharitra ela nefa toa tiany hiara-tonga amin’ity lehilahy ihany koa.
Minitra maromaro no lasa , injay fa tsapan-dRatrema ho tonga ny fahasambarany izay tsy voatazony intsony. Nikiaka mafy indray mandeha izy dia nalefany tany anatin’i Malala ny ranon’ainy, izany fitosahana izany no nampiakatra ny fahafinaretana faratampony ka takatr’i Malala ihany koa. Injay fa tonga ihany koa ny azy, narahany fimenomenomana madinika izay tsy dia mazava loatra ny tiany hambara.
Niala tsimoramora ny lehilahy, namonjy nitsilany sady nanakaiky an’i Malala. Nosafosafoiny ny nonony ary ity farany nikaroka ny molony.
Dia nifanoroka ela izy roa. Toa ireny mpifankatia vao niray fandriana ireny. Samy tsy nisy nahateny fa samy soneniky ny fahasambarana.
Nony afaka kelikely :
- "Malala an ! mbola tia anao foana aho," hoy Ratrema.
- "Izaho koa mbola tena tia anao," hoy i Malala sady nataony teo ambony tratran-dRatrema ny tanany nanafosafo.
Samy nahatsiaro reraka izy roa ka vetivety dia nahita torimaso rehefa namono ilay jiro kely nanazava azy ireo. Tampoka sy tao anatin’ny fotoana tsy nampoizina no nampitsiry sy nampiredareda indray ny firaisam-pon’i Ratrema sy Malala. Torimaso mamy no niainan’izy mivady iny alina iny. Torimaso mamy izay iainan’ny mpivady rehetra tahaka ny isan’alina ihany, nefa niavaka tokoa fa efa ho fito volana tsy nanaovana tahak’izany izy mivady ireto.
Asa, mety mbola mitohy any anaty nofin’izy ireo angamba ilay fitadiavana fahasambarana tsy tiany ho tapitra teo fa alina tokoa ny andro, alina mangina. Alina mamirifiry izay nilatsahan’ny oram-panala voalohany tany Frantsa manamarika ny ivon'ny ririnina.
Vao maraina, raha mbola maizina ny andro dia efa taitra Ratrema. Nampirehetiny ny jiro teo akaikiny. Nojereny i Malala mbola soneniky ny torimaso mamy miondana eo an-tratrany. Ny volony misandrahaka amin'ny ondana. Toa miramiran'endrika izato izy matory fehizay eo an-tratram-badiny. Asa tokoa fa mbola mitohy angamba ny nofy mamy, zarany aza tsy hijanona. Ny nofon'izy roa efa nitambatra ho iray, mifanome hafanana amin'ity hatsika mamanala.
Ny fen'i Malala ilany miforitra eo ambonin'ny an-dRatrema, toa zary vesatra manotra ireo lohaliny efa vizan'ny fiaretan-tory nandritra ny herinandro. Tsy sahiny nahisaka fa zarany aza manome hafanana, tsapany koa ny faritra somary voloina kely mikasoka amin'ny maojany. Faritra nitadiavany ny fahafinaretana hatramin'izay, hafanana ambony kokoa no tsapany mivoaka avy eo. Ny fahitàny izany fomba fatorin'i Malala teo aminy izany dia nampisy tosi-dra manainga ny maha-lehilahy azy hiverina hihenjana toy ny tamin'ny alina teo. Nitsiry taminy indray ny faniriana am-badiny nefa izy ity mbola matory.
Norasiny ny filahiany dia namboariny hipetraka tsara tamin'izay nahazoany aina.
Noraisiny avy eo ny bokotra famonoan-jiro dia naveriny tao anatin'ny haizina indray ilay efitranon'ny hotely.
Nisaintsaina lalina teo izy ny aminy sy Malala. Tantara lava no niainan'izy roa. Tao ny faran'ny mamy, nefa tao ihany koa ny faran'izay mafaitra sy mangeroka indrindra. Asa tokoa fa raha mbola teo ve i Vololona dia ho tahak'izao ny tokantranony? Asa, tsy maintsy hazavaiko amin'i Malala anio ihany ny anton'izao rehetra izao! hoy izy tany an-tsainy tany, sady niondrika kely izy nanoroka ny lohan'i Malala.
Tsy nahaverin-tory intsony Ratrema taorian'izay, lasa tany amin'i Alexia indray ny eritreriny. Tsy ariny intsony, nakisany moramora ny lohan'i Malala teo an-tratrany hihazo ny ondana. Namboariny tsara ihany koa ny feny dia niarina moramora izy, niakanjo dia namonjy ny efitrano nisy an-dry Toky sy Cynthia, rehefa hitany fa mbola natory tsara ireo dia iny izy namonjy ny efitra fandroana.
Afaka ora iray, nojereny teo amin'ny fitaratra kelin'ny fandroana, efa mangiran-dratsy ny andro. Injay fa nisy nandondona teo am-baravarana. Novoahainy, indro ny mpiasan'ny hotely manatitra sakafo ambony latabatra misy kodiarana. Nasainy nampidirina teo alatrano dia nomeny fahafaliam-po ilay mpiasa.
Indro izy nanokatra tsimoramora ny varavaran-kely. Nahafinaritra azy ny nahita ny sisim-baravarana feno oram-panala fotsy. Mitovy loko amin'izany avokoa ny manodidina rehetra. Andro ririnina tokoa aty amin'ny faribolan-tany avaratra.
Mba manao ahoana re izay ny any Antananarivo. Any angamba izay miposaka izay tsy izy ny masoandro rehefa avy nikija ny orana. E! Antananarivo, tsy hay hadinoana.
Nitodika izy, hay Malala efa taitra, vao nahita an-dRatrema dia nitsikitsiky sady heniky ny hafaliana. Nanatona azy Ratrema sady nipetraka teo ambony fandriana. Nifanatona ny molotr'izy roa, toa nifandefa hafatra am-pitiavana be. Tsy nijanona iny raha tsy ren'i Malala nangatsiaka ny lamosiny fa tsy nisy lamba nandrakotra azy akory. Nitsangana i Ratrema naka akanjo mafana ho am-badiny. Natolony azy dia las tampoka tsy hitan'i Malala teo izy.
Afaka fotoana fohy, iny ny anao lahy manosika latabatra misy ny sakafo maraina nanatona ny fandriana. Sady nitsiky i Malala no faly aok'izany nahita ity vadiny. Toa volan-tantely vaovao ny azy mivady. Toa nofinofy tsy noheveriny ho tanteraka intsony, nanongo tena izy.
Nitsangana haingana i Malala niala teo ambony fandriana, sady nipi-maso tamin-dRatrema:
- "Ratrema an! andraso vetivety fotsiny fa tsy ela aho!" sady norohany kely ny tarehim-badiny.
Iny izy tahaka ny tadio nankao amin'ny efitra fandroana. Nisasa sy nanala ny hatsembohan'ny alina teny aminy. Namboariny haingana arak'izay azony natao ny volony, nanao manjamaso sy lokomena hahatsara endrika azy bebe kokoa.
Afaka ny folo minitra dia iny nisokatra ny varavarana. Ny maso nifanojo amin'ity malalany efa sasa-miandry. Efa te-hanolotra tambitamby aok'izany.
Indreo izy niara-nipetraka teo ambony fandriana, nanokatra ireo sakafo teo ambony latabatra. Sakafom-pitiavana tahaka ny andro voalohany no niarahany nihinana. Sady mamy ny etsy, no fy ny ery, fifampizaràna tsy nisy ohatr'izany, no orokoroka madinidinika tsy nisy fiafaràny. Tsy aritra intsony fa vao vita ny sakafo dia nentanim-pitiavana indray izy roa nanatanteraka faniriana ny hiray indray. Ary raha tsy i Cynthia nitomany tao ambadika tao saika tsy nijanona izy ireo.
Afaka ora vitsivitsy, iny izy mivady mifampitantana mandalo ny lalan-tsaran'ny hopitaly, toa tsy andriny ery izay hahitàna an'i Alexia. Vao nahita azy mivady ity zanany dia velon-kafaliana, toa mila ho latsaka ny ranomasony.
- "Nanao ahoana ianao izay anaka!" hoy i Ratrema sady nanoroka an-janany.
- "Efa reko mihatsara aho ry Dada an! efa omen'ny dokotera fitsaboana tena ampy mihitsy. Na dia tsy teo aza Papa alina dia nivezivezy teo foana ry zareo. Efa nesorina koa ny serôma tamin'ny tanako."
- "Efa afaka fotoana fohy isika dia hody amin'izay. Aza manahiahy intsony izany zanako izany an!"
Tsy maintsy hitady ilay dokotera mpandidy aho aloha izao fa ilaozako vetivety aloha ianao sy ny reninao.
Iny Ratrema nankany amin'ny efitra nisy an'i Mahefa. Nodondominy dia niditra izy. Efa mihatsara kokoa ilay marary, ary efa afaka mipetraka soa aman-tsara.
- "Miarahaba anao aho Profesora," hoy Ratrema, hitako tokoa fa tena miha-tsara mihitsy ianareo mianaka ankehitriny ka izay no tena ahatongavako mamangy anao izao.
- "Manao ahoana anefa izy izay ao?" hoy i Mahefa.
- "Efa tena miha-tsara izy ary tena mampisaotra an'Andriamanitra tokoa. Ary raha tsy nisy anao ve Profesora nanome ny taova ho azy, inona moa no afaka natao. Tsy haiko valina mihitsy izao nataonao izao."
- "Tsia ry Ingahy Ratrema, aza manahy ny amin'izany ianao fa hanavotra olon-kafa aza hatao, fa indrindra ny mpiray tanindrazana izay silaky ny ainao? Tsia, neniko mandra-pahafatiko raha nanilaka izany adidiko izany aho."
- "Izao Profesora, efa miharihary tanteraka izao fa i Alexia dia zanakao avy amin'i Vololona. koa ahoana no ataontsika, na ho ela na ho aingana tsy maintsy hanontany i Alexia ny amin'ny olona nanome voa azy, dia inona no hataontsika. Holazaina azy ve ny marina rehetra?"
- "Tsia dia tsia ry ingahy Ratrema, miala tsiny aminao aho. Fantatro fa tena mila hahavaky saina anao ity fandehan-javatra ity. Kanefa matokia fa raha ny amin'i Alexia dia ahitantsika vahaolana hatrany. Ary sanatria dia sanatria ny hilaza aminy izany rehetra izany izao fa mety hampikorontana ny sainy ka handamoaka ny fitsaboana nataontsika rehetra. Miangavy anao an-tanan-droa mihitsy aho ry Ingahy Ratrema mba tsy hampiditra izany resaka izany amin-janakao...zanatsika moa e!"
- "Eny ary Profesora..."
- "An an an! Aza antsoinao tahak'izany intsony aho fa manomboka izao dia toy ny mpirahalahy isika, antsoy hoe Mahefa aho!"
- "Eny e! metimety kokoa izay. Fa mba te-hanontany anao aho mikasika ilay "hébergement" noresahintsika tany Antananarivo. Efa tena midangana be ny laniko amin'ny fitsaboana sy ny saran'ny hotely. Izahay mantsy tonga dia mandoa ny sarany rehetra aloha, kanefa mino aho fa ny azon'ny fiantohana averina aza dia efa nihoatra lavitra ny taha tokony ho laninay. Ny sandam-bola any Madagasikara ihany koa hitanao ihany."
- "Azoko tsara mihitsy ny amin'izay. afaka andro iray na roa aho dia efa afaka mivoaka ny hopitaly ary handamina ny amin'izay. Inoako rahateo fa tokony mbola hijanona aty maharitraritra kely aloha i Alexia mandra-pahasitrany soa aman-tsara fa sao tsy mahatanty ny dia lavitra mbola hiverenany an-tanindrazana."
Nifandray tanana izy roalahy. Dia iny Ratrema nivoaka ny efitra nijaikojaiko moramora namonjy an'i Alexia.
Toa tsy mitombina indray anefa ny sainy:
"ny orinasa amin'izao hiatrika ny fetin'ny faran'ny taona, ny mpiasa efa manantena ny fahatelo ambinifolon'ny volana hiatrehana ny fety. Ny vola laniko taty tsy toko tsy forohana. Ampahany kely ihany no mba azon'ny trano fiantohana averina amin'ny saram-pitsaboana an'i Alexia.Indrisy fa tsy maintsy miditra amin'ny lalan-tery aho, hatao ahoana moa, tsy maintsy mivaro-pananana aho hamerenako ny lany rehetra taty."
Nandritra izay fotoana izay, i Malala no niandry an'iAlexia tao an'efitra.
- "Neny an! saika tsy hanontany ihany aho nefa tena manitikitika ahy ity! Mba nanao ahoana ho'aho izay i Hery e! Efa nantsoinareo ve izy hatramin'izay nandidiana ahy izay."
Vaka ny sain'i Malala, nitady izay havaly;
- "Alexia an! aza alefanao amin'izany mihitsy ny sainao, ataon'i Hery ahoana moa ny hanaraka anay, nefa izy aza mbola tsy nankaty an-dafy mihitsy. ny fikarakaràna ny pasipaoro, ny asany angaha moa azony ialàna."
- "Eny e! fa na izany aza tsy niantso an-telefaona azy i Neny?"
- "An an an! Alexia an! aza heverina mihitsy izany fa ny olanay mivady aloha no nalaminay ka aza mbola ampidirina mihitsy aloha i Hery. Efa miravona tanteraka ny disadisa taminay ary tena mifankatia tokoa izahay izao. Izay fotsiny dia ataovy ampy ho anao." Toa tsy tanany fa nanomboka nanganohano ny mason'i Malala.
- "Eny ary e! fantaro anefa fa banga be ny fiainako raha tsy eo izy." Sady niondrika izy no namafa ny masony saika hilatsahan'ny ranomaso.
Injay fa niditra i Ratrema. Namonjy ny varavaran-kely. Toa lasa saina. Tsy nisy niteny fa samy nangina.
- "Alexia an! hivoaka kely aloha izaho sy reninao an! misy resaka ifanaovanay ! Tsy maninona avelanay vetivety ianao?"
- "Fa resaka inona kay ry Dada!...Tsy maninona ary e! aza ela any fotsiny!"
Teo an-dalan-tsara:
- "Malala an! efa niresaka tamin'i Mahefa aho, fa rehefa mivoaka ato i Alexia dia any aminy ianareo no mipetraka."
- "Isika hoe!" hoy i Malala, "fa angaha tsy hiaraka aminay ianao?"
- "Tena tsy maintsy miverina aho hikarakara ny orinasa sy ny saran'ny fitsaboana rehetra. Efa manomboka kely sisa ny eto an-tanako sy izay any amin'ny banky. Efa nampanantena i Mahefa fa hikarakara ny taratasinareo rehetra raha vao mivoaka ato.
- "Dia ahoana, tsy halahelo ve i Alexia raha lasa ianao."
- "Satriko dia satriko tokoa hijanona fa tsy afa-manoatra aho. Ny orinasa ihany koa mila ahy, misy sonia tsy maintsy ataoko maromaro , efa manakaiky ny fety, ny fitantanana ny mpiasa tsy maintsy atrehina. Vao tafapetraka any amin'i Mahefa fotsiny ianareo dia tsy maintsy mandeha aho."
Nisento kely aloha i Malala, toa tady ho tapitra sahady ilay nofinofy tena izy niainany hatry ny omaly alina. Niankina tamin-dRatrema izy, somary nalahelo.
- "Ratrema an! dia hilaozanao sahady ve ity foko tia!"
- "Fantatro tsara ny alahelonao ry Malala fa tadidio fa tsy androany aho ange no hanainga e! Tsy maintsy miverina aho aloha hitady vola ahafahanareo miaina aty. Azontsika araraotina tsara ny andro izay mbola hijanonako hikarakaràna anareo efa-mianaka."
- "Eny e! fa jereo izao i Alexia teo, nanontany ny momba an'i Hery, tsy hitako ny havaly azy."
- "Ratrema an! mila anao foana ange aho e!"
Nanao ahoana kosa ny zava niseho taty Antananarivo nandritra izay fotoana izay,
"Na fantatro fa ho diso fidirana aza aho, dia naleoko tsy nikoropaka mihitsy, ny vokatry ny fisotroako toaka koa manginy fotsiny. Zara aza nisy ilay fanafody nomen’i Tahiana teo mba mampitony ny vavoniko. Elaela aho vao vonona dia iny nanidy trano, nandray fiarakaretsaka dia nankany am-piasàna. Lasa tany amin’i Alexia ny eritreritro manontolo. Nanao ahoana izy izay, nahazo izay fitsaboana sahaza azy ve? Raha mba nanan’elatra tokoa aho angamba dia niainga nanaka-danitra sy nisidisidina namakivaky iny ranomasina iny hamonjy an’ilay olon-tiako. Nefa afaka ho aiza moa, ary tena eto vao tsapakao fa hay tena nisy dikany ilay hoe: manaova ianao pasipaoro fa misy ilànao izany tampoka amin’ny fotoana tsy ampoizina. Naleoko lavitra nijanona eto Madagasikara fa tsy nisaina na dia in-dray mandeha akory aza ny hoe hiampita ranomasina. Sodoka ery tafiditra seham-pampianarana malaza teto Antananarivo dia tavela teo. Izao na te-hanidina aza tsy afaka. Tsy tadidiko intsony na izay antontan-taratasy ilaina amin’ny fanamboarana pasipaoro izany aza." Hoy i Hery miteny irery tany antsainy tany.
Teny an-dalana ihany koa, ny fitohanan’ny fiara marobe tsy hay lazaina intsony sady tena amin’ilay fotoany tsara izao ka nijanonjanona foana ilay fiarakaretsaka. Ilay mpamily niteny hoe "tonga isika Ramose" no nanapaka ny eritreriny.
Niditra ny fiasana izy dia gaga nahita taratasy teo amin’ny biraony. Taratasin’ny orinasa amin’ny anarany. Nosokafany sady novakiany izay tao anatiny. Teny tsotra ny tao:
"Miangavy anao hiakatra haingana any amin’ny sampan-draharahan’ny mpiasa fa misy iantson’ny tale anao"
Inona indray ity? Aza hitako, nanao fahataràna matetika aho tato ho ato, noho ny loza nanjo an’i Alexia, hoy izy. Nisy fotoana tokoa mantsy izy tsy hita tampoka teo fa tonga dia lasa tsy niera nankany amin’ny hopitaly nisy an'i Alexia.
Nivoaka ny biraony izy dia niakatra tany ambony. Nandondona tao amin’ny mpitantsoratra. Vao nahita azy ilay vehivavy dia nandray telefaona sady niantso ny taleny.
Vonton’ny hovitra ny vatany iray manontolo. "Tena ho loza ity!" Hoy izy "aza hitako ka ho voaroaka ato aho marina."
- "Afaka mandroso ianao M. Hery," hoy ilay sekretera sady nitsangana namoha ny varavarana mainty mifono hoditra voapetapetaka bokotra.
- "Miarahaba anao Monsieur le Directeur," hoy i Hery sady nanolotro ny tanany.
- "Manahoana ianao! sady mipetraha," Tsy nisy tsiky fa dia baiko hentitra avy hatrany no nataon’ilay Tale taminy.
-"Asa raha azonao an-tsaina ny antony iantsoako anao izao vao maraina izao. Mahatsikaritra zavatra tsy mety mihitsy izahay ato amin’ny orinasa tato ho ato, herinandro vitsivitsy izay. Ary rehefa nojerena dia toa lasa varimbariana izany ianao. Ela vao mandray fanapahan-kevitra. Ny fahatarana matetika ka nampitaraiky ny asa rehefa maraina. Ary ny zavatra mahagaga dia ity ianao sahy mangataka congé nefa fantatrao tsara fa efa tapitra nalainao avokoa izany tany amin’ny volana martsa sy aprily tany ho any." Sady namoaka taratasy mipaingotra tao anaty biraony izy dia nojereny tsara.
-"Izao letsy ry Hery an !, sady niova ny endriny no somary nikentrona izy nijery an'ity tovolahy teo anoloany.
- "Tsy fantatr’ialahy mihitsy angamba fa olona fantatro tsara Itompokolahy Rain’ialahy. Olona niara-nianatra ela izahay ary tsy nifanary mihitsy fa nifanavotra. Ary noho izy aza no nahatonga ahy amin’izao toerana izao.
Fantatro tsara fa fifaninanana no nidiranareo roalahy tato, dia ialahy sy Haja, kanefa noho izay fanavotan-dRain’ialahy nataony tamiko izay, dia nataoko avokoa izay nandresen-dahatra ireo tale namako rehetra ny mba handraisan’ialahy io asa misy an’ialahy izao io. Tadidio fa manana toerana ilàna fanapahan-kevitra betsaka ny toerana misy an’ialahy, ary raha ny tokony ho izy dia olona efa mato-tsaina sy nahazo taona vao tokony handray izany. Ady hevitra be tamin’izany ny teto amin’ny filan-kevi-pitantanana. Nanohitra ahy avokoa ny rehetra, nefa fantatro fa tokony ho vitan’ialahy ilay izy, ary notsapaina rahateo koa ianareo dia nety. Izao anefa jereo ity mitranga. Misy zava-manjo tampoka any an'ialahy any ho any dia ny asan'ialahy no atao tandrevaka. Raha tsy noho ny nataon’Itompokolahy dia efa taratasy fandroahana no nalefako tao amin’ny biraon’ialahy. Mba asio lanjany ihany letsy ny fiainana sy ny asa ary aza porofoina eto anatrehako fa diso hevitra aho nanome an’ialahy io toerana io !" Sady natolony an'i Hery ilay taratasy milaza fa mijanona amin’ny asany mandritra ny dimy andro izy ho fampitandremana. Voasonian’ilay tale sy voatomboka.
- "Ssshhh !!" hoy I Hery tany an-tsainy tany, "rehefa izay izany dia aleo hanaraka ny onjany eny. Raha ny tiako aza dia ny tsy hiasa mihitsy mandritra ny iray volana hitadiavako an’i Alexia". Nefa toa nisy kibay nikapoka mafy azy tany an-damosiny namerina ilay hoe «noho ny nataon-dRatompokolahy…» " I Dada, hoy izy izay tsy fantatro akory nefa hay nahavita be tamin’olona. Dia tsy ho raharahiako akory ve?"
- "Dia inona moa izany tompoko no tokony hataoko!" hoy indray izy tsy nahita havaly.
- "Omeo ahy iny taratasy iny," hoy ilay Tale.
Dia natolotry Hery azy, noraisiny dia naforiporiny sady norovitiny.
- "Andana tohizo ny asan’ialahy, tsy ekeko intsony ny solafaka na dia in-dray mandeha monja aza amin’ny manaraka fa tsy afaka ny hanavotra an’ialahy intsony aho. « Alors, ne me considère pas comme un imbécile », hoy izy namarana tamin’ny teny frantsay.
Nitsangana I Hery dia nidina tany amin’ny biraony, toa tsy zakany intsony ny adin-tsaina tao anatiny. Ny olana amin’i Alexia tsy voavahany akory, ny asa ity anefa vao mainka manery sy hanagadra azy tsy afaka hihetsika intsony. Firifiry moa, na ireo mpiara-nianatra taminy aza no tsy mitsiriritra ny toerana misy azy, eny fa na dia i Haja fotsiny aza? "Te-hiala amin’ny asako aho, tsy te hanohy fa te hiampita ranomasina hitady ilay malalako, malalako iza? i Malala ve, i Alexia? any avokoa ireo, nefa tsy fantatro akory na izay misy azy aza." Hoy izy niady saina mafy.
Noraisiny ny telefaona, niantso ny laharana 12 izy nanontany ny farmasia nisy an’i Tahiana. Avy eo dia niantso:
- "Allo ! saika hitady an’i Mademoiselle Tahiana aho azafady."
- "Mlle Tahiana, Mlle Tahiana iza moa no antontanianao azafady fa Docteur Tahiana no fantatray."
- "Hay ve ? eny e ! mitady an’i Docteur Tahiana aho izany."
- "Tsy eto izy tompoko, fa niera nody vetivety fa afaka adiny iray eo angamba izy miverina ! Iza moa no miantso azafady."
- "Lazao ary izy fa niantso teo hono i Hery ! Misaotra an!"
Hay ve Dokotera Ramatoakely iny e ! ary tsy hita amin’ny fihetsiny mihitsy izany marina ! Tsy maintsy mifankahita amin’iny aho androany, mino aho fa tsy manitsy hiantso azy izao i Malala ahafantarako ny vaovao. Eny fa na dia hisaotra azy ny nataony tamiko fotsiny aza no entiko hihaonana aminy.
Fa nankaiza marina i Tahiana tamin’io fotoana io :
Naka fahazoan-dalana hivoaka ora iray monja izy tany amin’ny farmasia. Nararaotiny izay hodiana sy hisoloany akanjo, nihazakazaka madinika izy teny an-dalana ka tera-tsemboka ery.
Vao tonga tao an-trano,… tahaka ny tsy teo no nanalàn’i Tahiana ilay akanjo ambony teny aminy. Novahany nanaraka izay ilay tati-nono mavokely sady notohofany tamin’ny orony: nanamboloany ny fofom-batany nandritra ny iray andro manontolo. Nalatsany tamin’ny tany ireo, avy eo dia noraisiny indray nataony tao anaty fitoeran-damba maloto. Akanjo nanaovany hatry ny omaly ka ny nahatongavany tany an-trano no ela dia natsipiny tahaka ny kitain’i lagara.
Toa tsy andriny mihitsy ny hanalàny tanteraka ny eny an-kodiny hahazoany maka fy ny hatsiaka malefaky ny andro maraina.. Iny izy efa mitanjaka namoha ny trano fidiovana. Asa, raha misy tokoa angamba ireny mpitily varavaran-kely ireny dia nahazo fahafaham-po mahita izato bikan’i Tahiana manintona loatra ny maso.Nalefany ny rano tao anaty fandroana dia nitsofoka tao anaty trano fitaratra izy naka aina sy nisaintsaina lalina.
Teo am-panafosafoana ny tenany nanala izay hatsembohana hany sisa tavela teny an-tsorony: injay fa misy sary maromaro mandalo ao an-tsainy. I Hery.
I Hery ve? tovolahy sady nofosana no tsara tarehy. Iza moa no vehivavy tsy roboka taminy na dia ny fijeriny fotsiny aza. Nefa sady manam-pahaizana no manana toerana ambony ao amin’ny toeram-piasàny. Saingy mbola tovolahy kely loatra izy aminy nefa dia tena nahitany fahafinaretana ery ny nisakaiza taminy tao anatin’ny ora vitsy monja.
Sshhh ! hoy i Tahiana tany an-tsainy tany, sendra fifandrifian-javatra fotsiny izany fa raha izay Tahiana akory tsy andairan-tsikin-dehilahy izany! Sady nosafoiny no nofenjainy ny nonony roa dia nampidininy moramora ny tanany hamonjy ny faritra maha-vehivavy azy. Dia nosasany tsara teo tahaka ny mahazatra isan’andro.
Tampoka anefa, toa nisy tsirim-panentana nandalo ny faritry ny kibony. Asa, mety naniry mafy an’i Hery izy angamba tamin’iny alina iny nefa tsy nahavita na inona na inona. Tsy hainy notohaina ny fahafinaretany, ny hafanan’ny rano vao mainka nanampy azy hitady ny tsaratsara kokoa. Toa zary sary mihetsika ao an-tsainy i Hery ilay nifampitolona azy tao anaty trano fidiovana tahaka izao. Notohizany ny safosafon’ny tanany mikaroka fahasambarana efa hitany nefa tiany haverina indray amin’izato izy irery. Tahaka ny tanan’i Hery no mitazona sy manampy azy ho tody amin’ilay tanjona iriny sy ahatongavany.
Tsy ariny intsony fa ny tanany ilany nandray ilay fantsona mitondra rano matimaty mifatsitsitra dia natohony teo amin’ny fivaviany. Ny fanondrony amin’ny tanany ilany manamafy hatrany ny safosafo manaitra tsy tapaka ny maha-vehivavy azy. Fahasambarana tsy hainy najanona no tsapany mandalo amin’ny vatany. Nitorombona nipetraka teo ambony taila fotsy izy no nanokatra ny feny hiasan’ny tanany tsara. Ilay hozatra kely vonton-dra efa mihenjana dia tsy nananany antra intsony fa nidiloriny arak’izay tiany, ambara-pahatongavany amin’ny fara-tampon’ny fahafinaretany.
Afaka fotoana elaela : injay fa nisy feom-behivavy nikiaka tampoka sady nanao hoe:
-Heryyyy ! oouuuuiiiiiii !
Nijanona avy eo ny fihetsiny rehetra, sady faly izy no heniky ny fahasambarana.
Tampoka, nivoha ilay varavaran’ny efitra fandroana sady hoy ilay vehivavy niditra tao nanao hoe:
-Fa inona ity ataon-dry ry Tahiana ????
Sady taitra amin’ny nofiny nahafinaritra teo i Tahiana, ny rano mbola mifatsitsitra milatsaka eo anelakela-peny. Nitsiky fotsiny izy nijery ity rahavaviny miray trano aminy.
- "Fa taiza aloha ity indry ity alina e!" hoy i Manitra, sady lokilokin’ny hehy. Averiko fa dia lasa nanaraka ity vahiny naterina any an-dafy. Zara raha antso an-telefaona fotsiny hoe: tsy afaka hody aho! Hay dia mbola mitohy hatraty an-trano ny fahafinaretana.
- "Fa iza aloha ity Hery e! toa amin’ny menomenom-pahasambarana mihitsy ny anehoana azy?"
- "Tsy idiran-driako izay fa omeo itsy servieta fotsy itsy aho aloha hifafako!" sady najanony ilay rano no nitsangana izy namafa ny rano teny an-kodiny. Dia iny servieta iny ihany no nahodiny teny amin’ny vatany nataony fitafy.
- "Hay dia misy vaovao indray izany any an!"
Toa nahatsiaro menatra tamin-drahavaviny i Tahiana; tsy nahajery fa ny tany feno rano no nofafainy tamin’ny lamba.Tsy niteny intsony izy fa vao tafavoaka ilay efitra fidiovana dia naka izay akanjony tao anaty larimoara dia nijery ny bikany teo ambody fitaratra.
- "Ah zalahy!" hoy izy tany an-tsainy tany. "mahagaga ahy ity izaho lasa mitempo fitiavana an’ity Hery. Mbola zaza iny amiko nefa tsy azoko mihitsy. Izao izany no antony nahatamàna an-dry Malala sy ry Alexia tamin’iny bandy iny. Dia izao koa tady hihatra amiko? aza hitako!"
Najolony ilay akanjo lava dia iny izy aloha nidaboka teo ambony fandriany naka aina vetivety nanala ny fahavizanany teo.
Mihitsan-dravina ireo hazo manodidina ny faritr'i Paris. Efa manomboka mitsoka ny rivotry ny hatsika mamirifiry ny faritr'i Eropa iny. Manakaiky ny faramparan'ny taona, efa miravaka ny endriky Krismasy ny magazy lehibe. Nigadona tany amin'ny seranan'i Roissy ny fiaramanidina nitondra an-dRatrema mianakavy. Tsy mandrimandry saina, tsy tony fo fa maika ny hahita an-janany. Ny fiandrasana ny entana nivoaka no ela dia ireny izy ireo nidodododo nandray fiarakaretsaka ary namonjy ny hotely efa vonona handray azy mianakavy. Nifampiantso tamin'i Pr Mahefa teny an-dalana, nanontany ny vaovao sy ny fahasalaman'i Alexia. Nilaza i Mahefa fa mananosarotra ny raharaha satria mbola tena ratsy ny fahasalamany. Fitazoman'aina no natao hatrizay, soa fa ampy fitaovana sy fikarakarana ry zareo, fa na dia izany aza, tsy maintsy atao arak'izay maika ny fitadiavana taova hatao grefy sy ny fandidiana. I Malala rahateo moa efa nanaiky ny hanome ny voa hatolony ity zanany.
Manahirana ny saina ny manjo azy ireo, ireto zazakely roa atao ahoana, ny andro mamirifiry tsy misy ohatr'izany, miova tampoka ny toetr'andro, ary izay aza vao mba nivoaka ny nosy ireto zazakely roa ireto, nefa ity reniny hatao fandidiana.
Tsy maintsy nitady mpitaiza maika Ratrema noho izany ary tsy nampaninona azy izay sarany fa avotr'aina ho an'ity zanany tsy foiny no mibahana any an-tsainy.
Inona tokoa moa, misy mamy mihoatra noho ny zanaka ve?
Zanaka, io no menaky ny aina, io no sombin'ny aina. Ny asa, ny vola rehetra tadiavina sy izay nohariana hatramin'izay dia natao ho an'ny zanaka avokoa.
"Ny zavatra vitan'ny tanako, dia atolotro ho an'ny zanako", hoy Razilinah izay. Ary rehefa misy ny manjo io zanaka io dia tahaka izao mahazo an-dRatrema izao no mifamahofaho ao an-tsaina. Fitotototana etsy sy eroa ny an-dRatrema, soa fa efa zatra ny tanànan'i Paris izy satria efa nandranto fianarana tany. Raha vao afaka nifankahita izy sy Mahefa dia niresaka momba ny fandidiana sy ny mikasika an'i Malala. Nazavainy teo ny zavatra tokony hatao. Niantso an'i Malala izy ho any amin'ny hopitaly nony avy eo.
Natao azy ny fitsapàna rehetra ny amin'i Malala, teo vao hankina ny rehetra fa tsy mifanaraka mihitsy amin'ny sokajin-drà ananan'i Malala ny an'i Alexia. Very hevitra ny rehetra, ny tahirin-taova rahateo tsy misy, ary raha mbola hitady dia inoana fa mbola tsy maintsy miandry afaka fotoana mety ho elaela, mety ho haingana anefa, fa ny finoana sy fanantenana no atao be.
Efa fantatr'i Mahefa tsara anefa fa mitovy amin'i Alexia ny sokajiny. tsy sahy niteny izy satria, efa niomana ny handidy an'i Alexia, ary sarotra aminy indrindra eo anivon'ny mpiara-miasa ny hanome maimaim-poana izany (satria ireto dia tsy mahalala mihitsy izay tantara nitranga tany Madagasikara).
Nitomany Ratrema, nangataka ny hanaovana fitiliana farany raha toa ka mba mety aminy ny hanome voa an-janany. Saingy tsy mety mihitsy fa mifanipaka tanteraka ny valim-pitiliana natao. Very hevitra Ratrema, latsaka ny ranomasony, nitomany i Malala. Inona no hatao? Nifampionona teo izy mivady!
- "Manàna finoana ianareo mivady fa tsy maintsy ahitantsika hevitra ny zanatsika!" hoy i Mahefa nanarina azy ireo teo amin'ny toloko. Nantsoiny hanaraka azy Ratrema sady noresahiny hoe:
- "Tsy afaka hilaza zavatra betsaka aminao aho ry Ingahy Ratrema, fa tsy maintsy ataoko ny hahita voa ho an-janakao! Ary hanao izay fara-heriko rehetra aho ary araho amin'ny finoana fa raha sitrak'Andriamanitra ny hahavelona ny zanatsika dia homeny foana izany." Gaga Ratrema. Sady faly izy noho ny fampanantenana nataon'i Mahefa, nisoritra indray teny amin'ny masony ny ranomaso.
- "Na vola ohatrinona na ohatrinona no angatahinao Profesora mba hahatanterahan'izany, raha mbola azoko atao dia atolotro avokoa hahitàna izay voa mety ho an-janako. Zanako tiako indrindra izy io. Ary ahatsiarovako ny tena reniny mandra-pahafatiko."
- "Aza manahy foana ianao ry ingahy Ratrema," hoy i Mahefa sady toa manganohano ny masony. Tsy nahatàna intsony izy fa niala teo ary namonjy ny biraony, nandatsa-dranomaso ary nahatsiaro ireo fotoana mamy sy mangidy niarahany tamin'i Vololona. Teo vao tsapany ny fahoriana nanjo ity malalany roapolo taona lasa tamin'izy narary sy nafenin'ny fianakaviany.
Nitsangana izy nony avy eo dia namonjy ny biraon'ilay Profesora namany mpiara-mandidy taminy. Fotoana ela no nifampiresahan'izy ireo tao, ary taorian'izay dia tsy nahitàna taratra an'i Mahefa intsony tao amin'ny hopitaly.
Koa satria i Malala moa tsy hiatrika fandidiana indray dia nalefa niverina tany amin'ny hotely hikarakara sy hitaiza ireto zanany. I Ratrema kosa nijanona tao amin'ny hopitaly niandry an-janany tsy mahatsiaro tena intsony fa fitaovana marobe no hany sisa mitazona ny ainy.
Profesora vazaha roa no nifandimby nandalo tao amin'ny efitry ny marary. Nanontany foana i Ratrema ny amin'izay nisy ny Pr Andriamahefa nefa tsy nisy mety namaly ireo mpiasan'ny hopitaly noho ny raharaha maika tsy maintsy nataony
...
Fa nanao ahoana ary i Hery taty Antananarivo e!
- "ssssshhhuut..." hoy ilay vehivavy! aza mitabataba fa manjary mahamenatr'olona! Nojeren'i Hery tsara izy kanefa manjavona taminy ny endrik'ilay vehivavy. Tsy fantany intsony fa ny herin'ny alikaola no nandavo azy. Tsy naharin-tena intsony izy fa nitolefika. Niezaka nanarina azy ihany ilay vehivavy fa tsy nahavita. Nitsangana izy, nijery ny manodidina raha toa ka misy afaka hanampy azy. Indro nisy lehilahy iray nanatona sady nanontany.
- "Azafady madama fa olona fantatrao angaha izy io?"
- "Ann! eny e! fa azonao ampiana kely ve anefa aho hanarina azy!"
- "Madama an! izaho ange no mpamilin'ny fiarakaretsaka nitondra azy ity nankaty e! dia nametraka vola kely izy fa mbola hiverina hono, efa teny an-dalana aza izahay mianaka no nifamaly fa niboboka toaka tsikelikely tao aoriana tao izy fa norarako, kanjo izao izy mamo tampina izao."
- "Hay, mbola ao izany ny fiaranao, ento aty dia aleo izy haterina mody, fa onerako avokoa ny volanao rehetra fa aza matahotra ianao."
Lasa ilay mpamily naka ny fiarany, mahafinaritra kosa ny olona tahaka izany, hoy ilay vehivavy anakam-po. tsy afaka hamela ity Hery ity irery aty aho fa raisiko adidy na ny manatitra azy any an-tranony fotsiny aza.
Iny fa natonin'ilay fiarakaretsaka izy ireo, nanampy nibata azy ilay mpamily, soa fa tsy dia nisy olona koa fa nahay niafina tany amin'ny takotakona ity tovolahy. Tafiditra dia nanainga ry zareo.
Teny an-dalana dia tsy naharitra ilay mpamily ka nanontany:
- "Madama an! Fa dia loza tahaka ny inona fa hitako ange izy io nobatain'ny polisy teo e! Tsy hitako izay natao fa dia nanaraka azy teny lavidavitra teny no nataoko. Mbola nananako vola koa moa izy fa tsy ny saran'ny fitaterana rehetra akory no nomeny ahy fa ny ampahany tsy mahafeno azy, ary izy aza niteny tamiko hiandry azy fa hitondra vehivavy sy zazakely izany hono izy rehefa miverina. Mampalahelo, ary raha ny fahitako azy izao dia tsy olona mpisotro mihitsy nedala fa tratry ny adin-tsaina dia mihevitra fa any amin'ny toaka no hahitany vahaolana. Mahagaga mihitsy ny fiainan'ny tanora ankehitriny ry Madama," hoy ihany izy, " raha tsy mivarilavo amin'ny fijangajangàna dia mivarilavo amin'ny toaka sy ny zava-mahadomelina. Dia izao no iafarany, fanalam-bara-batana tsy misy toy izany."
- "Eny e! fantatro tsara ny tianao hotenenina" hoy ilay vehivavy, "fa olona fantatro izy ary fantatro koa ny olana mitranga aminy."
Vao vita izay teny izay dia taitra tampoka i Hery ary tonga dia nandoha eran'ny fiara. Fofona izany, mila tsy ho tanty, ny andro alina, tsy hita izay atao, hany sisa nokinasa dia ny hamonjy haingana ny tranon'i Hery ary hanadiovana ity fiarakaretsaka voaloto.
Tonga teo am-bavahady dia nosavain'ilay vehivavy ny paosin'i Hery ary hitany tao ny fanalahidy, novoahainy ilay varavaram-be dia nampidirina ilay fiarakaretsaka. Novoahaina ny trano ary nobataina tao ilay tovolahy efa mila tsy mahatsiaro tena intsony fa lavon'ny toaka.
- "Dia ataoko ahoana madama ity fiarako feno loto ity?"
Namonjy ny varavarana ilay vehivavy dia nahita ilay fampirehetana jiro, notsindriany ary indro fa nazava ny teny an-tokontany ary nahita fanasan-damba izy ary natorony ilay mpamily.
- "Miala tsiny indrindra re Ramose fa tena mahate-ho tia tokoa ianao! Raha tahaka anao daholo ny mpitondra fiarakaretsaka dia mahafinaritra ny lazan'ity Antananarivo ity."
- "Izao madama an! tsy maintsy tondrahanao rano ny lohany hampangatsiatsika azy fa raha tsy izany mety harary tampoka eo io ka ho loza."
Iny ilay rangahy naka siny ary nanomboka nanasa ny fiarany tao anatiny.
Ilay vehivavy kosa nanomboka nikarakara an'i Hery izay manomboka miteniteny foana: "malala, alexia, nahoana aho no nilaozanareo e!"
Nanomboka naharin-tena i Hery fa mbola marefo dia marefo, iny izy ireo niakatra moramora tany amin'ny efitra fandroana, nesorin'ity vehivavy ny akanjon'i Hery rehetra. teo dia hitany indray ity vatana nofosana nefa lavon'ny toaka ka tsy manan-kery intsony. Tsy nisalasala izy nampandro azy tsimoramora ary rehefa vita izany dia nentiny indray nankao amin'ny efitra fandriana ary nampatoriany tsara. Nidina izy avy eo nijery ilay mpamily.
- "Misaotra indrindra Ramose fa inty ny saran'ny asanao androany alina. Tena miala tsiny noho ny fanelingelenana fa raha olon-kafa dia tsy nahavita ny nataonao teo."
- "E! madama an, efa teo amin'izany aho ange no niala e! efa tahaka azy izao no nataoko taloha dia mba anjarako indray no manao izay nataon'ny nanavotra ahy. Fa inony moa ianao azafady tompoko?"
- "An an an! olona tena fantatro tsara fotsiny izy fa aza manahy ianao!"
Nifanao veloma izy ireo ary lasa ilay mpamily nitondra ny fiarany.
Nohidiana ny vavahady dia niverina tao an-trano ilay vehivavy namonjy an'i Hery. Nivezivezy tao an-dakozia izy nikarakara izay azony natao. I Hery kosa renoky ny torimaso nony farany.
Rehefa tsapan'ity vehivavy ity fa tsy tanty intsony ny torimasony dia iny izy naka fitafiana azony nanaovana tao anaty larimoara ary nisolo ny teny an-kodiny. Namonjy ny fandriana nisy an'i Hery dia nisalobona tao anaty lamba.
Nosafosafoiny ny tratran'ity soavaly voafantina mandra-pahitàny tory, ary nihafy izay fofon-toaka nivoaka tamin'ny vavan'i Hery teo izy.
Vao maraina mangiran-dratsy dia taitra mialoha ilay vehivavy;
Nojereny ny endrik'i Hery, mbola renoka tanteraka ary anatin'ny torimason-toaka. Asa izay hataon'io rehefa mifoha eo! Niarina izy dia nidina tany ambany, nikarakara ravim-boafotsy hitany tao anaty vata sarihana iray. Nampangotrahany ny rano ary nataony tao anaty siny plasitika dia nentiny niakatra. Niomana ny handro irery tao izy. Nokarokarohiny izay mety ahitany savony sy ny servieta hifafàny. Gaga izy anefa raha nanokatra vata iray raha nahita ilay kilaoty mitaditady mainty ahatsiarovany tantara efa nandalovany teo amin'io toerana io. Noraisiny moramora tamin'ny ratsan-tanany dia nojereny tsara. Nitsiky izy sady lokilokin'ny hehy. Fantany tsara fa azy iny; ary tena fanadinoana satria mando ilay izy tamin'izay hariva izay, hany ka nananosarotra taminy ny hametaka azy nefa ny poketrany nisy fitaovana elektronika lafo vidy tsy tia hamandoana ka hanimba azy. Dia adinony tao amin'io efitra fandroana io ity kilaoty ity.
Loza izany! hoy izy tany an-tsainy tany. Dia nataon'i Hery tsara pirina tokoa.
Nojereny tsara indray, hitany fa madio dia napetrany teo ambony latabatra kely akaikin'ny bakoly.
Lasa aloha izy nivoaka nijery raha sendra taitra i Hery, kanjo mbola matory.
Dia iny izy niverina handro amin'izay.
Nararany tsimoramora tamin'ny vatany ny rano mafana sady nahatsiaro ilay fotoana niarahan'izy sy Hery tao amin'io trano fandroana io izy. Nanala ny sorisory sy ny fahavizanana teny aminy tamin'ity alina mangina nahitan-javatra mifamahofaho.
- " Hery, fantatrao ve fa miredareda ato anatiko ny fitiavana anao?
Avia izany malalako horohako fa mbola tsy tafatsangana eto am-pandriana aho!
Avia! Avia!" hoy i Alexia tamin'i Hery! Ny masony mitalaho mafy ny hankanesan'i Hery eny aminy. I Hery anefa mahita izany rehetra izany, te-hitsangana nefa tsy naharin-tena mihitsy, tahaka ny misy lanja mavesatra any anatiny any mampitorombona azy ary tsy mamela azy hitsangana akory.
- "Alexia! feno fitiavana anao aho, te ho eny aminao," hoy i Hery, natolony ny tanany saingy vetivety dia vizana ny sandriny toa tsy afaka handray tanana ity malalany akory.
- "Hery! Hery! Heerryyyy! avia fa tady ho entin'ity fandriana ity handeha aho."
Nisokatra ny rindrina, ary nanomboka nikisaka ilay fandriana nisy an'i Alexia, niezaka nitsangana i Hery fa tsy afaka, tahaka ny gadra voafatotra tsy mahefa na inona na inona.
- "Alexia, Alexia, Alexiiaaaa!" poa tahak'izay dia efa lasa lavitra ilay fandriana! Loza ity, nikiakiaka mafy i Hery, nanainga ny heriny rehetra hampitsangana azy.
Toa nivaha tampoka ny fatorany ary afaka ilay lanja mavesatra any anatiny any; Vao tafarina izy dia nijery kanjo tsy hitany intsony ny malalany.
Taitra tampoka tamin'ny torimasony i Hery, nojereny ny manodidina azy, toa ato an-trano, tao amin'ny efitra fatoriany. Nofy ratsy, nisefosefo mafy izy, nisy tahotra nandrakotra ny fiainany. Nanao ahoana izay Alexia, aza hitako ka hafatra napetrany farany iny. Latsaka ny ranomasony. Rindrina no hitany amin'izao ary teo izy vao namerina ny nataony omaly alina. Ny hany tsaroany dia izy teny Ivato saika hifanandrina tamin-dRatrema, tsaroany koa ilay nibatàn'ny polisy azy, fa ny taorian'izay, tsy azony an-tsaina intsony.
Misy fofona afahafa eran'ny trano, toa fofon-toaka ratsy sy tsy tiany akory. Ny vavoniny toa mivaivay tahaka ny misy afo mandoro ka ny setroka mila hiakatra any an-tendany.
Nitsangana izy, kanjo tsy nisy na inona na inona teny an-kodiny. Nosintominy ny lambam-pandriana dia nahodiny tamin'ny valahany dia namonjy varavaran-kely izy hosokafana.
Tamin'izay no nisokatra ny varavaram-be, indro i Tahiana mitondra dité mafana mbola ivoahan’ entona. Nojereny tsara i Hery:
- "Hay efa nifoha ianao?"
- "Tahiana ! Tsy azoko," hoy izy, "fa maninona aty ianao?"
Gaga i Hery fa ny akanjo fanaovany rehefa mandro no teny an-koditr’ity vehivavy. Ny volony mbola mandon'ny rano ka miloko mainty aok'izany.
- "Tantara lava ny amin'izany fa mipetraha aloha ianao!"
Nopolipolesiny dia novakiany ilay fanafody an-tanany ary nasainy nohanin'i Hery.
- "Tsy maintsy mihinana ity ianao mba tsy hamparary vavony anao."
Saika tsy handray i Hery kanefa, fantany fa farmasiana ity vehivavy manoloana azy dia notsentsafiny ihany ary tsy ela akory taorian'izay dia nahatsiaro metimety kokoa izy fa somary niala ilay fanaintainan’ny vavony nanaikitra azy teo. Nokarakarain'i Tahiana ilay dite, ary afaka fotoana vitsy rehefa antonontoniny ny hafanana dia nomeny hosotroin'i hery amin'izay.
- "Fa ahoana no nahatongavako tato an-trano?," hoy indray i Hery naka toky.
- "Ssshh! sotroy aloha ny dité fa rehefa avy eo."
Teo am-pisotroana ny ranon-dravim-boafotsy i Hery dia notantarain'i Tahiana ny nanjo teny Ivato. Nolazainy fa nanatitra namany iray teny Ivato izy ho any Paris ary teny no nahitàny an'i Malala. Teo vao fantany fa hay marary mafy i Alexia ary natao famoahana vonjy maika tany an-dafy, dia iny ianao nobedain'ny polisy iny.
- "Ianareo koa ange ry Hery tahaka ny zazakely, fa mitondra soa inona aminao izao ny nibobohanao toaka teo. jereo izao ianao! soa fa teo ihany aho nahita ny zava-nitranga fa raha tsy izany dia tena efa nifanaritahan'ny jiolahy tany ianao, na koa nohidin'ny polisy tany amin'ny biraony tany! ilay mpitondra taxi no nanampy ahy nanatitra anao taty. Dia inona izao no hataonao?"
Tsy nahateny i Hery fa ny dité no notsofitsofiny teo alohan'ny nisotroiny azy. Tsapany ny fahadisoana nataony. Te hisaotra mafy an'i Tahiana izy nefa menatra. Menatra ny amin'ity fahafaham-baraka tsy roa aman-tany. Naleony nangina fa tsy niteny.
Tampoka, nipetraka teo ambony fandriana i Tahiana, nampifanaingeniny ny tongony dia niseho tampoka ny foto-peny satria ilay akanjo mivaky eo afovoany, saingy nosarihiny hanakona azy ilay lamba. Nahodin'i Hery ny masony sady niondrika izy.
- "Aleo aho aloha hisolo akanjo atsy amin'ny efitra ilany atsy, sady nalainy ny akanjony nihantona teo ambony seza, dia iny lasa sady nakatony varavarana tsy hahitan'i Hery azy.
Niharina tsimoramora i Hery, dia namoa ny larimoara naka akanjo hafa. Nandeha namonjy ilay efitra ilany izy nony avy eo. Nandondona kely izy sady niditra. Indro i i Tahiana efa vita akanjo sady nijery azy.
- "Merci!" hoy i Hery sady menamenatra tsy nahajery akory.
- "De quoi?" , hoy i Tahiana.
- "Tamin'ny zavatra nataonao rehetra."
- "sshhh, zavatra tsy maintsy nataoko ireny," sady nitsiky kely izy nijery an'i Hery.
- "Ary ianao ity angaha tsy handeha hiasa, efa amin'ny 7 ora ange izao e!" hoy ihany i Tahiana!
- "Sshhh! tsy misy dikany intsony izay zavatra rehetra ataoko fa tahaka ny angidina entin'ny rivotra aho izao…"
- "Dia ny asa no ajanona, tena adala mihitsy ianao ity, sa naka fialan-tsasatra ?"
- "Efa nangataka mihitsy aho fa hay efa lany ny congé rehetra tamin’ireny nahafatesan’i Mama ireny dia raha tsy amin’ny taom-baovao indray vao afaka maka lavalava, izany aza mbola tsy fantatra raha hahazo."
- "Hay ve ! Ianao io ange raha ny fahafantarako azy toa manana poste à responsabilité e! Ka ndàna ary miomana dia miasa fa tsy misy na inona na inona azonao atao eo! sa afaka hanidina ity ianao hanenjika an’i Alexia any an-dafy ; aza ampifangaroana mihitsy ry Hery ny asa sy ny fihetsem-po an! izay fa lasa aho handeha hiasa ihany koa. Raha misy itadiavanao ahy dia any amin’ny farmasia aho. Efa vitako ao ny varinao sy ny rano mafàna dia andana miomana.
Izay fa lasa aho !!!" sady norohany kely ny takolak’i Hery, dia iny izy nitsoriaka haingana namonjy ny vavahady.
I Hery kosa lasalasa saina tamin’ilay nofy ratsiny teo:
- Mba nanao ahoana ary izay i Alexia. Inona no dikan’iny nofy iny. Aza hitako. Inona marina moa no azoko hatao. Tsy ray, tsy reny, tsy vady, tsy rafozana. I Dadabe sy Bebe no hany sisa havana nefa izy mivady aza izay mitoetra tsara any ambanivohitra any. Dia ahoana izao no ahafahako mifandray amin’i Alexia. Tsy misy afa-tsy ny antso avy any aminy no ifandraisanay, kanefa Ratrema ve dia hamela azy hanao izany taorian’iny teny amin’ny seranam-piaramanidina iny.
Dia ahoana koa ity Tahina nanatitra ahy taty an-trano, asa mihitsy. Nilaza izy fa nifampiresaka tamin’i Malala talohan’ny fiaingàna, noho izany, mety azon’iny atao tsara ny mifampiantso amin’i Malala ahafantarana ny vaovao.
Tsy maintsy mbola mitady an’i Tahiana aho androany na inona fitrangany eo!
Iny izy nankao andakozia naka rano mafana dia nandro, avy eo niverina indray nandoa-bary sy nisakafo. Nahita ireo sakafo mafàna efa vonona tao am-bilany izy dia tsaroany indray ny reniny fahiny nikarakara azy toy izao rehefa maraina alohan’ny hiasa. Hafa ihany rehefa misy vehivavy afaka mikarakara ao an-trano.
Ny vehivavy, ravaka hono izy ireny: eny an-dalana izy ravaky ny saha, ao an-trano izy ravaky ny tokantrano. Asa tokoa fa mba nanao ahoana tokoa ity fiainana ity raha tsy nisy ny vehivavy? Hoy izy lasa saina samy irery teo.
Maro ny olona tsy mahatsapa ny tena lanjan’izany vehivavy izany fa mihevitra azy foana ho toy ny fanaka malemy, hany ka voatery handefitra hatrany ao an-tokantrano, nefa manana hery izy tsy hay tohaina izy ireny fa na dia I Samsona izay tamin’ny heriny rehetra aza lavon’i Dalila tamin’ny langolangon’ny sadriny malefaka.
Varimbariana Ratrema mitazana ireo hazo manitsan-dravina eo an-tokontanin’ny hopitaly. Ny rivotra mitsoka no mitondra ireo ravin-kazo marobe, miraraka amin’ny tany. Tazana eo fa manomboka hamirifiry ny tontolo, ary efa migadona sy manakaiky ny ririnina.
Any izay Antananarivo, fotoam-pahavaratra nilaozana. Hafanana no nialàna tany ary hatsiaka kosa no vantanina aty. Tanàna nilaozana vao andro vitsivitsy nefa toa mampite-hiverina sahady.
- Ndry, izaho ity mikarakara an-janako, hoy Ratrema anakam-po, fa dia naninona loatra ity zanako ity no tahak’izao no nanjo azy. Asa tokoa lahy.
Nisento teo Ratrema nijery an-janany izay misy fantsona samihafa arahim-panjaitra eny amin’ny sandriny. Eo am-bava orona koa tahak’izay mitondra rivotra madio mamelona azy. Manako ho azy ao an-tsaina ny feon’ny fitaovana manaraka ny fitempon’ny fon’i Alexia.
Fotoana fohy taorian’izay dia indro fa nitsirempirempy ny mason’ity tovovavy. Nanatona Ratrema. Vizana dia vizana ny fijery azy.
- "Dada… , efa firy andro aho izao no tato? hoy Alexia tamin’ny feo marefo dia marefo.
Noraisin-drainy moramora ny tanany dia nosafosafoiny mora teo.
- "Aza manontany ny amin’izany ianao fa efa mitsabo isika, mbola be fanantenana ny mpitsabo rehetra. Misy zavatra tianao ve ho entiko aminao, sady nanondrika ny lohany ihany izy nanoroka ny lohan’ity zanany."
- "Dada an ! Aiza i Hery ? mbola ao ve izy ? Raha azonao atao dia te-hahita azy aho izany!"
Tsy nahateny tsy nahavolana Ratrema. Toa onena izy amin’ny lafiny iray te-hamaly ny hetahetan-janany. Nefa nisy fahatezerana voasarona tany anatiny tany fa tsy nasehony an’i Alexia. Naleony nangina tsotr’izao.
Injay nisy nandondona teo am-baravarana ary avy hatrany dia niditra ny mpandidy roalahy. Ny iray nanao fizahàna marary, ny iray kosa nijanona teo am-baravarana ary niantso an-dRatrema hiaraka aminy fa misy resaka tokony hatao.
Nifampiresaka izy roalahy fa hiomana amin’izay ny rehetra hiatrika ny fandidiana an’i Alexia. Efa nahita voa rahateo ny hopitaly noho ny fandraisan’i Pr Andriamahefa an-tanana ny raharaha. Kanefa noho ny antony manokana mikasika ny fitadiavana izany voa izany dia tsy Pr Andriamahefa no hanatanteraka ny fandidiana.
Nisoritra teny amin’ny tavan-dRatrema ny fanantenana narahin-kafaliana. Izay vao mba nitsiky izy taorian’ny lozam-pifamoivozana nanjo an’ity zanany. Fantany fa ho avotra amin’izay ity zanany.
Nantsoiny tamin’ny finday i Malala hilazàny ny vaovao.
Mandra-piandry ny fiomanan’ny mpitsabo rehetra dia niantso tany Antananarivo izy nanontany ny vaovao rehetra mikasika ny fiainan’ny orinasa sy izay ao an-trano. Nataony kosa anefa izay hanalàna ao an-tsaina izay mombamomba an’i Hery. Tapaka tampoka rahateo ilay antson’i Alexia dia zarany aza nivalona hatreo izay resaka izay.
Iny fa tonga ny fandriana hitondràna ny marary. Folo minitra taorian’izay dia iny Alexia nentina ho any amin’ny efitra fandidiana. Nanaraka azy Ratrema ary nasain’ny mpitsabo mpanampy nijanona teo alatrano fa tsy nahazo niditra tany.
Feno fitaintainana sy fiontanam-po ny an’ity raim-pianakaviana. Iny fa tonga i Malala nanontany izay mitranga.
- "Avotra ny zanatsika ry Malala, nahita voa ny dokotera homena an’i Alexia. Efa miroso amin’ny fandidiana izao ry zareo. Fa ny tsy azoko dia hoe : fa angaha moa tsy Pr Andriamahefa no hanatanteraka ny fandidiana? Nefa tena nanamarina mihitsy ilay mpitsabo teo fa misy tsy fahafahana indray.
- "Asa," hoy i Malala, ny fanavotana ity marary izao no vaindohan-draharaha. "Nanao ahoana anefa i Alexia?"
- "shh, efa taitra izy teo dia nanontany ny misy an’i Hery, dia naleoko tsy namaly. Sady tonga tampoka koa ireo mpitsabo dia iny izy izao nampidirina bloc opératoire iny."
Tsy niteny intsony i Malala fa lasalasa vinany, nanontany tena ny amin’ izay niafaran’i Hery. Asa izay na niditra violon, nefa izy irery izao no any, tsy ray tsy reny, tsy inona na inona, na koa … aleo tsy heverina hoy izy fa hankarary fo. Tsy nety afaka tao an-tsainy mihitsy anefa na dia nalefany lavitra aza ny eritreriny hanadinoana an-i Hery fa toa misangodingodina ao aminy ao foana. I Hery sy ny hadalàny, i Hery sy ny fitiavana nangalarina hatramin’izay, i Hery nanana fitiavana nozaraina tamin'izy mianaka, i Hery rain’ireto zanany, Hery tsy foin’ity zanany vavy voalohany. Varimbariana teo izy raha tsy nodomin-dRatrema tampoka ka nanontaniany hoe:
- "Fa ianao io anefa izao manao ahoana?"
- "Tsy azoko, manao ahoana amin’ny inona?"
- "Manao ahoana ianao e! Taorian’iny adintsika nampivadi-nono anao iny?"
Gaga i Malala, fa na dia indray maraina aza Ratrema tsy nanontany izany hatramin’iny fotoana iny.
- "Tsy haiko!" valy boraingina tahak’izay no navaliny sady niondrika izy tsy nahajery an-dRatrema.
Samy tsy nisy nifampiteny izy mivady fa toa samy niara-namelona ilay lolom-po nifanaovany tany Antananarivo. Toa samy mahatsiaro tena ho diso. Ny iray nampirafy tsotr’izao, ny iray nanao valifaty, ny iray nisintaka. Dia nifamerina tampoka tao anatin’ny olana dia tsy misy fifamelana, tsy misy fialan-tsiny sy fifonana akory na dia indraim-bava aza. Nitsangana i Ratrema dia lasa nidina tany ambany naka rivotra sy nifoka ny pipany. Dia nilentika tany izy ary navelany irery teo aloha i Malala.
Naharitra ora vitsy ny fandidiana, iny fa nivoaka tamin’izay ilay mpitsabo nanatona an’i Malala nipetraka teo alatrano.
- "Vitanay avokoa ny fandidina rehetra izay natao! kanefa toneo tsara ny fonao madama fa …"
Niara-niditra tao anefitra izy telo nony tonga tao ambony rihana. Efa naharina sahady ny lohan'i Alexia ary namahana ny fehiloha namatotra azy. Notapahindry zareo fohy kely ny volony ka saiky tsy fantatra ny endriny. Ontsa i Hery ary tsy nahajery azy...nahatsiaro tena ho diso mihitsy izy. Efa afaka misakafo moa izy ka dia navoakan'i Malala ny sakafo nomanin'i Hery...
I Hery no nitolo-tena hamahana azy, kanefa nosakanan'i Alexia izy fa aleo hono i Malala no hamahana azy sady te-hiresaka amin-dReniny koa hono izy.
Nivoaka izy roalahy ary mahamahana indray i Malala sao hilaza inona aminy ity zanany. Mody tsy taitra mihitsy izy aloha sady nanohy namahana an-janany moramora. Naodin'i Alexia anefa ny lohany ary nobanjininy tsara ny reniny...
- "Mama a! niresaka tamiko teo i Pr Andriamahefa, ilay nandidy ahy omaly!"
Taitra mafy i Malala...Niresaka inona sahady??? hoy izy tany antsainy tany...
- "Nohazavainy tamiko fa mila voa vaovao hono aho fa simba ny ahy..."
- "Dia ahoana ry alex, dia ahoana hoy izy?"
- 'An an, izay fotsiny no nolazainy...lasa eritreritra aho ry Mama, ianao izany sisa no tena afaka manampy ahy..."
- "Ka.."
- "Mama a! tsy te-hanery anao aho fa sahy ve i Mama?"
- "Inona moa anaka no isalasalako raha izay no hahavonjy anao?" hoy i Malala nirotsa-dranomaso...tsy vitany ny handa an'i Alexia izay nanantena valiny mahafa-po avy aminy. Izy rahateo no efa nanaiky tamin'ny maty fa hikarakara ity zazavavy ity ka na dia nohon'ny zokiny ihany aza dia nekeny ny zava-misy. Tsy fotoana koa izao hilazana an'i Alexia ny momba ny rainy ka naleony notatazana irery ny andraikitra.
- "Misaotra ry Mama!" hoy i alexia nitsiky taminy sady namihina ny ratsan-tanany...."hatry ny nahazaza ahy ry Mama tsy mba nahatsiaro tena ho kamboty mihitsy aho tamin'ny fikarakaranareo...na inona na inona fitondran-tenanao dia tsy nanome tsiny anao mihitsy aho satria mbola kely ianao dia efa nivesatra ahy tsy fidiny…"
- "Alexia a! aza miresaka be aloha anaka fa hano ny sakafo hanovozana hery...aza adino anaka fa sitra-poko no nanaiky hitaiza anao fa tsy voatery mihitsy aho tamin'izany...ataovy aloha izay hahazoanao hery fa ialina amin'ny fandidiana anao manaraka izany."
Nitsikilo kely teo ambaravarana Ratrema ary niditra nony nahita fa tsy miresaka intsony izy mianaka. Efa nanasa ny lovia i Malala ary namoaka ny bodofotsy tao anaty fonosany. Gaga i Hery nahita ireto bodofotsy roa be izao ka nanontany...
- "Ho an'izay miandry marary aty ny iray," hoy i Malala taminy...
- "Izaho androany alina," hoy Ratrema niteny haingana, toy ny hifanenjika amin'i Hery izany..
Tsy niteny i Hery fa nipi-maso an'i Alexia fotsiny izy, toa te-hiteny hoe rehefa rahampitso ahy indray.
Nony tapitra ny ora famangina dia nivoaka ny efitra i Malala sy Hery fa i Ratrema kosa nijanona teo andoha fandiananjanany hanafosafo azy.
Nandray taxi haingana ry zareo dia nody tany antrano. Tsy nisy niresaka loatra.
Vao voapetraky Malala anefa ny poketrany dia indro izy niakatra haingana hijery an-janany. I Hery kosa nijanona tany ambany nijery fahitalavitra. I Zefa sy ny rahalahiny moa nanao fanorona teo andakozia ary nanomana ny sakafo haingana avy eo fa efa hidina i Madama.
Elaela ihany i Malala vao nidina fa mbola nampatory an'izy mianadahy izy no sady niverina nadro indray. Tsy nanao peignoir anefa izy fa niverina nampiditra pataloha indray. Avy hatrany dia ny lakozia no novonjeny ary nasainy nihisaka izy roalahy handoarany ny sakafo.
Sosotra i Hery nahita azy roalahy tao andakozia fa te-hiresaka mafy amin'i Malala izy. Gaga mihitsy izy hoe fa maninona ny mpiasa no lasa ato antrano, sady hiray latabatra. Noheveriny mihitsy fa fanahy inian'i Malala izao zavatra izao tsy hahafahany manao na inona na inona. Notapahin'i Malala anefa ny eritreriny...
- "Aza gaga ianao ry Hery fa i Ratrema no nilaza fa tsy tokony hihinana mitokatokana izany ato antrano fa dia miaraka eto daholo a!"
nihomehy i Zefa mirahalahy sady nihisaka kely ry zareo.
- "Efa nihinana mialoha izahay roalahy fa noheverinay fa haharitra ianareo ka aleo izahay handeha hatory amin'izay raha tsy maninona anareo loatra!
Gaga i Malala kanefa nitsiky ihany izy ho mariky ny fanekeny azy roalahy. Indreny ry zareo nivoaka namonjy ny efitranony any ivelany. Vao nihidy ny trano dia nipetraka i Malala. I Hery no nandoatra ny laoka.
- "O Ry Hery a! ianao ve dia tsy menatra ireny ankizy ireny fa ohatry ny manambany azy anie ianao izany e! mba afeno ny toetra ratsy ry Hery fa mahamenatra a!"
- "Aza avily ny resaka fa ny anao aza no tsy hitanao ko! angaha tsy hitako ny tarehinao tamin'i Ratrema niera taminao raha manaiky ny hanome ny voanao ho an'i Alexia ianao? hitako ny fisalasalanao kanefa zanakao i Alexia...olona tia tena raha ianao!"
- "Mangina ianao ry Hery fa tsy misy na inona na inona hainao ny amin'izany! ary aleo aho hisakafo aloha fa raha tsy hihinana ianao fa hiantsy ady ahy dia mandeha mandeha any!"
Tezitra i Hery dia indro nirintona nitsangana. Lasa izy nankeny amin'ny salon ary nânomboka nanamboatra ny canape atoriany. Narindriny ny varavarana dia tao izy.
Nihinana niadana kosa i Malala. Ny sainy tamin'io lasa tany amin'i Mahefa indray...tena i Andry ve iny sa nanonofy aho? hoy izy lasa saina...misy azy i alexia raha mahalala fa rainy iny! tena boribory marina ny tany ka! any izay i Vololona kely, hoy izy nifia-dranomaso indray. Tsy hitany akory ny ranomasony dia lasa tao ambavany daholo, nifangaro tamin'ny hanina nohaniny. Nitanondrika nitomany teo izy ary tsy henony akory ny tanan'i Hery nitehina ny sorony teo...
- "Malala a! azafady indrindra raha nahatezitra anao ny teniko!" hoy Hery nanafosafo azy.
Nahifiny anefa ny tanan'i Hery, saika hanohy hanafosafo azy iny ihany. Tsy niala i Hery fa mbola nanohy ihany, ary nanomboka nanakatra ny molotry Malala hanoroka azy koa. Nihodina ihany i Malala, toa naharikoriko azy foana teo i Hery... i Hery izay tao anaty fahoriana lalina ka mitady hevitra hisinda kely ka ny fiarahany amin'i Malala eo akaikiny eo no vahaolonana tsotsotra hitany mora indrindra.
Nanomboka namaha ny patalohany izy ary nikisina mafy tamin'i Malala. Niezaka ny hiala izy kanefa ny sandrin"i malala mifatotra teo ambalahany dia tsy nahafahany nihetsika loatra. Nony niala ny tee-shirt nanaovan'i Malala dia indro teo antratrany nibaribary nisy diana oroka mena be teo anelanelan'ny nonony roa izay tsy hita hafenina. Niala moramora i Hery...nivandravandra ny masony, nijery ny vatany i Malala ary izay koa vao hitany ilay izy fa na izy nandro teo aza tsy nahita io akory. Lokin'ny hehy i Malala sady nihodina nandray ilay tee-shirt dia lasa niakatra. Nihodina ny lohan'i Hery...fotoana inona anio tontolo aza no niraisan'izy sy Ratrema? sa efa omaly alina? kanefa io maraina io i Malala tamin'ny nampinono tsy nisy inoninona teo raha ny fahitany azy...tamin'ny firy izany? nefa tsy niaraka ry zareo iny hariva iny fa i Malala nandeha irery...dia niaraka tamin'iza?
Niakatra ny tohatra i Malala sady tsy niherika akory nijery azy mbola miboridana teo. Nakariny ny patalohany efa teny amin'ny tany dia indro izy namindra moramora nankany amin'ny salon. Tsy mino izy fa olonkafa no niaraka tamin'i Malala. tsy fanaon'i Malala izany...sady tsy misy olona ankoatrany sy Ratrema eo amin'ny fiainan'i Malala.... Tao anaty nofy i Hery sisa no nanaram-po nanampatra ny hetahetampaniriany. Hotsaka ny canape iny maraina iny. Tsy tsaroany intsony izay nataony...
Tsy tafajanona tao anefitry Alexia Ratrema iny alina iny fa lasa namindra moramora nanaraka ny lalatsaran'ny hopitaly. Rehefa namindra elaela izy dia tonga teo anoloan'ny varavaran'ilay dokotera niresaka taminy iny maraina iny; nisokatsokatra kely ny varavarana ary indro tazany nisy olona roa niresaka teo amin'ny birao. Nandondona kely Ratrema ary indreo nitraka ny lohan'izy roalahy niresaka...
- "Hay ianao ihany? mandrosoa fa ny momba ny zanakao indrindra izao no resakay."
Nandroso i Ratrema sady miramirana ery fa hay mba tena miasa ireto dokotera ireto. Naka fitoerana izy dia nihaino izay nolazain'izy roalahy.
- "Efa mifankahalala daholo angamba isika telo hoy Pr Andriamahefa nandray ny resaka ka tsy mila fifampahafantarana lava intsony. Fa izao Ratrema a! eto ampikarakarana ny taratasy handefasana anjanakao any ivelany izahay izao fa tena maika be ny fandidina azy ka tsy azo iandrasana loatra. Efa nahita toerana tany amin'ny hopitaly any France aho, any amin'ny toerana hiasako ka tsy misy olana intsony fa efa vonona ny équipe rehetra handray azy.
- "Ka i Malala, ny vadiko izao mbola tsy haiko akory izay fanapahankaviny, ary tsy maintsy mbola hifandamina izahay roa ny amin'izay fomba hitazomana ny zazakely..."
- "Fantatro ny adin-tsaina mahazo anao kanefa tsy maintsy haingana isika mandray ity fanapahankevitra ity. Mbola afaka miandry rahampitso isika fa tsy misy mahamaika..."
- "Eny ary fa handeha maraina aho rahampitso hanomana ny passeport sy ny taratasy rehetra..."
- "Raha tsy mampaninona anao dia azoko iantohana ny fandraisana anareo mianakavy," hoy ihany Pr Andriamahefa.
- "Misaotra indrindra," hoy Ratrema nandray tanana azy roalahy.
Nivoaka i Ratrema ary lasa niverina moramora teo andohafandrianan'i Alexia...nosafosafoiny moramora ny takolan-janany ary indro izy nitanondrika lasa saina mafy ny amin'izay hataony rahampitso. Tsy reny akory tao aorianany tao Pr Andriamahefa nijoro nijery azy ary nitehina ny lamosiny.
Naka toerana teo ampototry ny latabatra kely izy roalahy ary nanomboka niresaka...
Nolazain'i Mahefa an-dRatrema teo ny fifanenan'izy sy Malala, ny fomba nifankahalalany, ny tantara efa roapolo taona lasa...tsy nolazainy anefa izay niseho teny amin'ny hotely... Nanaiki-molotra mafy i Ratrema nihaino izay nolazain'ity profesora ity. Tsy afaka ny handa izy amin'ny tsy fahamarinan'ny tantara fa dia nino tanteraka .Nilatsaka ny ranomasony nahatsiaro an'i Vololona.
- "Tovovavy nahantra..." hoy izy nisento mafy.
Niondrika i Mahefa...tena nijaly izany ny olontiany nandritry ny andro niafarany, hoy izy tany antsainy tany...nilatsaka koa ny ranomasony...
- "Fa fony ianareo niaraka," hoy ihany Ratrema,"tovovavy toa inona i Vololona?"
Nisento indray i Mahefa dia nanomboka nitantara..."tovovavy tsara tarehy izy, Tsara toetra,...maotina nefa sariaka, malemy fanahy nefa mahaleo tena, ary tsotra sady matotra. Tsy mba nahitako kilema izany izy hatrizay...."
-"Nanahaka azy izany ity zanany ity..." hoy Ratrema nitopy tany amin'i Alexia...
Niara-nijery tany amin'i Alexia izy roalahy kanjo indro ilay zazavavy nihinjitsinjitra tsy nisy toy izany. Nampanenoin-dRatrema haingana ny lakolosy fanairana ary indro tonga daholo ny mpitsabo mpanampy sy ny dokotera.
- "Tsy afaka miandry intsony ity!" hoy i Mahefa nijery an-dRadoko. Izao dia izao ny évacuation!
Nijery famataranandro Radoko, - "Efa tena tara loatra raha izao no hamonjy ny fiaramanidina handeha anio alina. Efa amin'ny iray izao... inona no hevitra?"
Lasa nivoaka Ratrema, eto no ilako ny fahalalako olona hoy izy, fa tsy maintsy mahita hevitra aho.
Nony vita ny antsony dia niverina haingana namonjy an'i Mahefa izy...
- "Hiainga izao hariva izao ny filohampirenena" hoy izy , hamonjy fivoriana any Eoropa ka afaka hitondra azy...
Nitehaka izy rehetra...asa na i Alexia no tena tsara vintana, na lava dia lava izao tanan-dRatrema izao, fa vetivety dia vonona ny marary, nisy zazakely roa koa nomanina hiaraka amin'i Alexia fa mila fandidina maika be toa azy koa.
Niraondraona avy any ny hélicoptère ary nipetraka teo antokotanin'ny hopitaly. Napetraka ireo marary sy ny mpitsabo vitsivitsy. Niditra tao i Mahefa ary nanolotra taratasy ho an'i Ratrema... Efa feno ny hélico ka tsy afaka nanaraka izy tsinona...
- "Any Paris isika mihaona! hoy i Mahefa namihina an-dRatrema...
Tsy namaly i Ratrema fa ny ranomasony no nikoriana tamin'ny tavany...
Niverina namonjy ny fandrian'i Alexia izy ka namalona ny bodofotsy sy nangorona ny entany rehetra tao. Efa hadiva haraina ny andro, indro izy sy ilay dokotera nivoaka ny hopitaly, handeha hody. Naterin'ilay dokotera hatrany antrano izy iny maraina iny.
Niditra moramora izy satria fantany fa matory ao i Hery... nojereny anefa ilay canape ka tsy nisy olona teo. nitempo mafy ny fony ary nodinganiny daholo ny tohatra mandrapahatongany tany ambony rihana. Novohany ny varavaran'efiny ary indro i Malala mihohoka matory tsy mandre izay ambonin'ny tany, eo akaikiny eo i Cynthia mitsivalampandry.
Nisento izy ary raha iny handeha hanidy varavarana iny izy dia nihiratra ny mason'i Malala... niarina izy ary nikoso-maso..
- "Fa amin'ny firy izao?" hoy izy gaga nahita ity vadiny toa nody sahady...
- "Malala a! efa nalefa any andafy i Alexia fa nihombo ny aretiny..."
- "An?" hoy i Malala nitsangana, notarihin'i Ratrema ny sandriny ary nidina tany ambany ry zareo hiresaka. Nanao café Ratrema sady nitantara ny fandehany rehetra..
- "Fa naninona no tsy notantarainao ahy ny fihaonanareo sy Pr?"
- "Tsy hitako izay hampidirana anao ilay resaka," hoy i Malala nanala ny tasy tamin'ny tarehiny....izaho koa aza ohatry ny mbola tsy nino loatra hoe izy marina ve iny...
- "Tena mahavariana ny fisehoan-javatra!" hoy Ratrema...
- "Ka inona no atao?"
- "Hivoaka maraina aho hanomana ny passeport nareo telo mianaka. Mbola tokony handalo any amin'ny hotely misy an'i Pr koa aho fa mbola any daholo ny entany. Ny hariva aho vao handalo ao amin'ny consulat hanao ny demande de visa..."
- "Ary efa voapetrapetrakareo daholo ange izany ny fandehany e!" hoy i Malala nangaroharo ny café ny...dia aiza isika no mipetraka? fa voatery handeha daholo angaha isika?"
- "Malala a! ataoko ahoana no hitaiza an'izy dahy aty, nefa ianao any hiady mafy koa? aleo miaraka re dia milamina kokoa ny saiko e!"
- "Marina izany," hoy i Malala nierikerika...ary toa mirehitra ny jiro ao amin'ny salon? fa misy olona matory ange ao Ratrema e!
- "Tsy misy olona ao fa milamina ny canapé..."
- "Lasa nandeha indray izany ilay borikilahy iny!" hoy i Malala sosotra...
- "Aleo izy ho any fa tsy manampotoana hitadiavana azy intsony isika. Raha misy vol manaraka afak'ampitso dia lasa isika..."
Vetivety ny andro dia tapitra. Be ny raharaha niandry azy roa ka tsy nisy fotoana very mihitsy...
Ny afaka ampitso dia teny Ivato izy efa-mianaka. Navelan-dRatrema niditra mialoha izy telo mianaka fa izy mbola niandry teny ivelany.
Tampoka teo injao nisy olona namely totohondry azy avy tao aorianany...i Hery io...
- "Fa hoentin'ialahy aiza ny zanako?" hoy izy mbola saika hamely ihany kanefa voatanan'ny polisy teo. Efa mamomamo izy amin'io..."zanako ireny nefa entin'ialahy aiza?"
Tsy namaly i Ratrema fa niditra tany anatiny tany ihany izy...fiainana vaovao izao, hoy izy niherika kely nijery an'i Hery. Veloma ry poizina nandoto ny fiainako! namotika anjanako! veloma tanteraka!
Niainga ny fiaramanidina hitondra azy efa-mianaka. Nifamihina izy mivady..finaritra ery i Toky kely tao anatiny. Natory i Cynthia. Toa niaina tamimpahasambarana indray ry zareo...ady vaovao indray izao no atrehina...
Teny ambony fiaramanidina dia nandalo teo amin’ny toerana nisy an’i Alexia ny Filoham-pirenena, nanontany an’i Profesora Mahefa izy hoe : ity ve ilay zanak’i Ratrema nangatahiny mafy ny ho entina fa miady aman’aina?
- "Eny tompoko!
- "Pr Andriamahefa, manaja anao tompoko!"
- "efa fantatro tsara mihitsy ianao ka! inoako fa efa milamina tsara ny momba anao rehetra mikasika ny tamin’ireny raharaha 1985 ireny ! Manao ahoana anefa ity zaza ity izay, fa inona ny nanjo azy?"
Gaga i Mahefa fa tena olona tanana ankavanan’ny Filoham-pirenena izany ilay Ratrema, ary raha tsy olona lava tanana tsy takatry ny olon-tsotra tsy mahavita izao nataony izao! Antso an-telefaona fotsiny dia vita ny resaka! Ary izao vao nisy olona tao anatin’ny 10 taona nanontany azy ny momba ny raharaha 1985,ary sadaikatra izy fa tonga dia ny Filoham-pirenena mihitsy no nanontany azy.
- "niharan'ny lozam-pifamoivozana izy ity Andriamatoa Filoha ary tsy maintsy manao girefy ny voany izahay izao raha vao tonga any Paris."
- "Mampalahelo ahy ilay rainy," hoy indray ny Filoha sady lasa izy niverina naka ny toerana.
Rainy… rainy… fa iza moa no rainy, tsy izaho ve! tena rainy, io ny zaza navelako ho an’i Vololona, io no hany navelan’i Vololona ho ahy.
Teny amin’ny habakabaka dia tsy niala teny amin’i Alexia ny mason’i Mahefa, ahatsiarovany an’i Vololona ny endriny, niverina tao an-tsainy ny 20 taona lasa.
-Ity zaza ity izany no hany sisa navelan’i Vololona ho ahy. Hitako ihany ny fanantenana tsy namborako tamin’iza na iza. Naleoko nifofotra tamin’ny fianarana mba hanadinoako ny disadisa rehetra nitranga tamin’ireny fotoana ireny, nanantena mafy ny hahita an’i Vololona aho raha niverina tany Dago kanjo, tantara hafa tokoa no reko sy hitako tany….
Hay izany izaho narary mafy nafenin’ny fianakaviako ireny dia tsapan’i Vololona fa bevohoka izy ka tsy nanana isarangotana, dia Ratrema no nampakatra azy.
Fiainana izany, fiainana tena mampiseho ny maha-boribory ity tany ity.
Vao nigadona ny seranana ny fiaramanidin’ny Repoblikan’i Madagasikara dia efa vonona avokoa ny porizenitra rehetra handray amin’ny fomba ofisialy ny Filoham-pirenena izay nidina voalohany, noventesina ny hiram-pirenana. Tsy maintsy mbola miandry aloha ny olon-kafa rehetra, ary anisan’izany i Alexia sy ny Profesora Andriamahefa sy ireo zazakely roa mbola hatao fandidiana.
Vao afaka nifandray amin’ny finday tamin’ny hopitaly handray an’i Alexia i Mahefa dia nanafatra haingana ny helikoptera hanao ny famoahana vonjimaika fa tena ady aman’aina ity hoy izy.
Rehefa tafiditra tany anaty seranam-piaramanidina tany ny Filoha dia injay fa nipetraka ny helikoptera hitondra ny marary. Indreny ny mpitsabo mpanampy haka an’i Alexia mitondra ny fandriana misy kodiarana manatona ny fiaramanidina. Tsy ela dia nanainga ny rehetra hiazo ny hopitaly lehibe hitsaboana ity marary. Nisy fiara mpitondra marary koa tonga naka ireo ankizy roa fa tsy niaraka tamin’ilay fiaramanidina hitondra an’i Alexia akory, satria ho entina any amin’ny hopitaly hafa.
Natao ny fitiliana rehetra, scanner, fibroscopie, radiologie. I Mahefa moa amin’io efa mahafantatra tsara ny fitsaboana tokony hatao ary fantany ihany koa fa tsy maintsy hiafara amin’ny fandidiana ny raharaha. Tsy maintsy hisy ny fanoloana taova fa fakàna toky tsara no natao alohan’ny hirosoana amin’izany.
Nivoaka ny sokajin-dra hahamety ny girefy, ny raharaha tsy maintsy atao haingana, ady aman’aina, atahorana koa ny hiharatsy ny fahasalaman’i Alexia noho ny tsy fahatantesany ny dia ny famantaran’ora no isaina hanavotra ity marary.
Novakian’i Mahefa ny valin’ny fitiliana,
-sokajy mitovy amin’ny ahy ity, hoy izy anankampo,
Niredareda tao amin’i Mahefa ilay fitiavan-janaka. Nitempotempo mafy ny fony, tsy maintsy atolotro ity zanako ity ny taovako hamonjeko azy. Nirehitra mafy tao am-pony ny fitiavana an’i Vololona toa misoritra endrika amin’ny tavan’i Alexia.
…
Inona kosa no niseho tao aorinan'ny nitazonan'ny mpitandro ny filaminana an'i Hery saika mbola hamely totohondry an'i Ratrema tao amin'ny seranam-piaramanidina teny Ivato:
Nobedain’ireto zandary roalahy i Hery sady nobatainy tsy hihetsika intsony. Ny anao lahy efa mamomamo rahateo koa moa ka na dia niezaka nanilika ny tanana mibeda azy aza izy tsy nahaovoka. Nentin’ireo manam-pahefana nivoaka izy sady natsipiny tany ivelany. Horakoraka no re eran’ny efitra lehibe teo amin’ny seranana, tao ny nihomehy fa nahita zavatra tsy fahita raha tsy amin’ny sarimihetsika, tsy ilaozan’izay mahalala an-dRatrema ny iray amin’ireny.
Malala kosa tamin'io tsy nahateny fa niala lavitra ny seho nitranga sady niezaka tsy hampiseho amin’ity zanany ny zava-mitranga. Iny izy tsy tazana intsony rehefa avy nameno ny taratasy kely ahafahany miditra ny seranam-piaramanidina.
Nitsikasina teo ambony tara i Hery raha natsipin’ireo polisy roalahy teo amin’ny varavaram-be. Niharina moramora izy, tsy nahajery olona fa ny lohany miondrika amin’ny tany ihany sady niezaka namonjy toerana takotakona izy ahafahany mipetraka handinika ny zavatra hataony.
Teo ambony sisin-dalana izy no nahita hitombenana, toerana somary takotakonan’ny hazohazo mifefy, naka saina sady nitsapa ny paosiny kanjo mbola tao ilay tavoahangy nisy ilay ranomahery nosotroiny nahamamomamo azy teo.
Tsy nananany antra ilay tavoahangy fa tonga dia nigoka mandra-pahatapitry ny tao anatiny izy. Vita izay dia napetrany iny sady nanondrika indray ny lohany, fa very hevitra tanteraka!!!
Ny feon’ny fiaramanidina miraondraona hanaka-danitra no nanako mafy tao an-tsofiny, lasa ny olon-tiany rehetra, Alexia, Malala, Toky, Cynthia, tsy fantany intsony izay hosarangotina, nanampin-tsofina ny anao lahy hampihena ny tabataba ao anatiny.
Injay fa nanomboka reny ny herin’ny toaka miakatra any anatiny any, mandoro sy atiny manontolo! Mila tsy ho tantiny intsony! Mandondona aminy ny ngidin’ny fiainana, nefa toa entin’ity toaka indray ihany koa izy hananika fahasambarana sadasada.
Tampoka teo anefa, indro misy vehivavy iray nanolona azy, nanarina ny lohany sady nampitraka azy. Nanjavozavo ny fijerin’i Hery azy, toa fanina mila hikarapoka amin’ny tany izy. Novonjen'ilay vehivavy hotohanana haingana izy mba tsy hianjera.
- "Fa iza ianao?
Vao teny ambavahady i Malala dia notsenain-dRatrema sady nofihininy mafy. Gaga ihany i Malala satria tonga dia nigogogogo nitomany ity vadiny sady nitarika azy niditra tany antrano. I Hery moa teo ihany dia nitodi-doha nody tamin'ilay taxi notaingenany teo.
Tsy niandry nanontaniana akory Ratrema dia nitantara izay nitranga rehetra tamin'i Malala...Toy ny nanonofy ity renimpianakaviana nandre izay nolazaim-badiny.
Niala moramora tamin-dRatrema izy ary namonjy nipetraka teo amin'ilay tohatohatra kely miditra ao amin'ny tranony.
- "Tena marina ve izany Ratrema?" hoy izy toa tsy nino ihany. Noheveriny fa manao vazivazy ratsy Ratrema hitarihana azy mody.
- "Tsia ry Malala" hoy izy mbola nifokofoko. "Tena marina izany....inona no tombotsoako handainga aminao?"
Nitsangana i Malala ary nisarangotra mafy tamin-dRatrema izy ary nitomany nigogogogo mafy. "Manenina ny nataoko hatrizay niainako aho Ratrema fa izaho no anton'izao a! hoy izy nidradradradra ihany toa te-handritra ny ranomasony teo amin-dRatrema mba hanafoana izao loza mianjady amin'izy mianakavy izao. Notantanan-dRatrema izy hiditra tany antrano ary vetivety teo i Zefa dia naka rano mangatsiaka haingana hosotroindry zareo.
Gaga kely i Malala nahita an'i Zefa tao antrano sady manao blouse fotsy kanefa tsy naharototra azy akory izany. Ny sainy mbola any amin-janany vavy ihany.
- "Ratrema a! tena tiako tena tiako ange iny zaza iny" hoy izy namafa ny ranomasony..."na tsy naterako aza izy dia tsy niafina taminao ny fitiavako azy.
Indrisy anefa fa ny fitiavantenako no nanosihoseko azy ary tsy mba nila ady na nankahala ahy akory izy tamin'izany...."sady nitomany indray izy.
- "Tsara ianao rehefa tonga saina!" hoy Ratrema fa andeha aloha hatory isika fa rahampitso maraina mbola be koa ny atao...
- "Ratrema a! sao dia tokony hilazana ihany i Hery?"
- "Rahampitso maraina hampanalaiko an'i Zefa amin'ny taxi any ihany ry zareo fa aleo aloha ny zaza hatory tsara fa sao hanahirana eo koa raha maninomaninona.
Niakatra malaina tany ambony i Malala. toy ny mbola hitany teo ny zanany vavy mitsiky eny aminy. Tsaroany tampoka ny fahazazan'i Alexia, ny akanjony fony izy niditra nianatra, ny hafaliany isaky ny noely, ny fanomezany isaky ny fetin'ny reny. Teo amin'izay ankizivavy fantany nanodidina azy dia i Alexia no hitany nikambanan'ny hatsaran-tarehy sy ny hatsaran-toetra.
Niverina kely tany amin'ny zavatra notantarain-dRatrema anefa izy dia nihivingivin-doha..."tsy rariny! tsy rariny" hoy izy nankahala ny tenany. "tsy mendrika an'iny zaza iny izao nahazo azy izao! tokony ho izaho no voan'izany! izaho no olon-dratsy fa tsy izy!"
- "Mangina ianao ry Malala" hoy Ratrema nampionona azy. "Mitandrema ianao fa mbola kely ny zanatsika ka mila anao! aza miteniteny foana! Ankinintsika amin'Andriamanitra ny ain'i Alexia! tsy misy azontsika atao afa-tsy ny mivavaka sy mampahery saina!"
Efa ho maraina ny andro vao resin-tory i Malala. I Ratrema kosa dia tsy ni pi-maso fa niandry izay higadonan'ny tamin'ny enina maraina haniraka an'i Zefa haka an'i Hery sy izy dahy kely.
Tsy ela dia indro ny taxi nipoitra ka novohan'i Ratrema ny vavahady be hidirany. Nony tafavoaka tao izy telo mianaka dia niresaka vetivety tamin'ny mpamily Ratrema. Gaga i Hery nanontany tena izay resany kanefa tsy sahy nanatona akaiky.
- "Raikitra ary!" hoy fotsiny ilay sofera nitsiky tamin-dRatrema sy naka toerana teo antokotany hiandry azy.
Niherikerika i Hery fa tsy hitany ny fiara-dRatrema. Niditra nankany antrano izy: ny tanany ilany mitantana an'i Toky ary ny sandriny mivimbina ilay couffin misy an'i Cynthia.
Gaga izy fa tsy niteny azy ny hijanona eo ambaravarana Ratrema. Niditra izy ary indro i Malala mbola manao akanjo mandry nefa mivaloharika sy bongo maso aoka izany. Tsy niarahaba an'i Hery akory izy fa ireto zanany no nosarangotiny sady nofihininy tsirairay.
Noraisin'i Zefa ny tanan'i Toky ary nentiny tany ambony ito zaza hanohy ny torimasony. Namonjy nampinono an'i Cynthia kosa i Malala.
Niditra i Ratrema ary nisavika ny soroky Hery ary nitondra azy tao andakozia. Nihidy aman'efitra tao izy roalahy mianaka ka tsy nivoaka tao I Ratrema raha tsy afaka antsasakadiny taty aoriana. Niverina natory indray i Cynthia ary dia niangavian' i Malala i Ratrema mba hitondra azy:
- "Ratrema! azonao entina miakatra any ve izy ity azafady?" hoy i Malala niteny moramora.
Niverina nidina Ratrema iny izy efa teny antenantenan-tohatra iny ary noraisiny tamim-pitiavana ny zazakely hamonjy ny efitrano fandriany.
Nitsangana i Malala ary nankao andakozia. Indro i Hery miondrika tsy mahazaka ny lohany akory. toy ny akoho voakapoka ny fahitana azy avy ato aoriana...tsy nahatomany mihitsy izy na dia toa te-hikiakiaka mafy aza. Foana ny ati-dohany, banga ny fony rehetra...maina ny molony ary toa reny misy entana mavesatra eo ambony lohany...
- "Mila anao mahery izahay," hoy i Malala nanafosafo ny lohany...
Mbola tsy niteny ihany izy, nivontirika fotsiny ny masony...toa tsy ren'ny ainy akory ny rano natohoky Malala ny vavany hosotroiny....
- "Hery a! aza manao ohatr'io moa fa mila anao izahay izao!" hoy ihany i Malala niezaka ny hampatanjaka ity tovolahy nefa ny tenany koa aza dia nalemy ihany koa.
Nipoitra avy any Ratrema ary efa vita akanjo.
- "Ho any amin'ny polisy aho aloha izao maraina izao," hoy izy...manao fotoana any amin'ny hopitaly isika ratoandro amin'ny roa ambinifolo," hoy izy nijery an'i Malala. Aleo i Zefa no hijerijery ny zazakely fa hisy rahalahiny ho avy eo hiambina ny tanàna. Hono ho'aho, afaka tsy miasa ve ise ry Hery androany?" hoy Ratrema niteny moramora..
- "Hiantso aho izao dia izao ary halaiko daholo ny congéko iray volana."
- "Misaotra! hoy Ratrema nivoaka ny varavarana. Mifandamina ianareo izany," hoy izy nijery an'i Malala. "Izay fa ratoandro. "
Nanatona azy haingana i Malala sady nanoroka azy. Lasa i Ratrema namonjy ilay taxi teo antokotany.
Natosiky Malala tamin'ny fitombenany ny varavarana. Niankina teo izy ary nibanjina an'i Hery izay fotsy toy ny taratasy tampoka teo.
Indro i Hery niantoraka tany amin'i Malala ka nitomany mafy amin'izay..."izaho no anton'izao, hoy izy! noho izaho! noho izaho! tsy laitra nampanginina izy ka navelan'i Malala teo hanala ny fony.
Nangina tampoka ihany izy anefa ary nijery an'i Malala indray ..."inona izao no tokony hataoko?"
- "Antsoy ny fiasanao izao," hoy i Malala sady nijery teny amin'ny famataranandro lehibe mihantona amin'ny rindrina izy. Toy ny zazakely i Hery manatanteraka fotsiny izay baiko omena azy...
Efa tamin'ny 12 latsaka fahefany no nigadona teo anoloan'ny hopitaly i Malala sy Hery. Migaigaina mafy ny masoandro ary endrey ny soroky Malala manopy volombarahina mihitsy tratry ny masoandro. Tsy nisy niresaka izy roa fa samy nangina, hiandry izay iray sahy handray resaka voalohany. Niasa dia nihodikodina teo ampijoroana fotsiny i Hery. i Malala kosa lasa naka toerana teo ampototry ny tambohon'ny hopitaly. Tsy mbola azo idirana moa any raha tsy amin'ny roa ambinifolo ora ka dia tsy nisy azo atao afatsy ny miandry. Nivezivezy teny amin'ireo olona miandry tahaka azy ny mason'i Malala: variana izy mijery fa maro dia maro izany ny marary ato...indreo ireo mpamangy mivatsy haronkely misy sakafo avokoa. Be ny olona tazany no mafy ady sy hita hoe avy lavitra nefa mikiry tonga ihany hamita ny adidy amin-kavany; eo koa anefa ireo mpanana miaraka amin'ny fiara be na fiarakaretsaka, misomebiseby amin'ny entam-be sy harom-be, moa va tsy toy ny olona hifindra trano mihitsy.
Raha mbola variana teo izy no injao avy teo haviany Ratrema nandray ny sorony sady nanoroka azy. Nitsiky kely tamim-badiny izy no sady niezaka ny haneho maso miramirana, nefa hitan-dRatrema nisoritra tsy voahafin'ny manjamaso ny havizanany sy ny alahelony.
Namindra miadana izy roa, izay narahin'i Hery avy ato aoriana. Mbola mandalo zaridaina be koa moa vao tonga tanteraka any amin'ilay bâtiment misy an'i Alexia.
Nony mby teo ambaravarana dia niherika nijery an'i Hery i Ratrema, toa te-hanontany azy hoe "sahy miditra ve ialahy?". toa takatr'i Hery avy hatrany ny tao an-dohany ka nihemotra izy.
Tsy niteny Ratrema fa i Malala no narosony hiditra hialoha azy. Nijanona tampoka anefa izy vao nahita an'i Alexia nofonosin'ny bandy be sy ny platra.
Indro anefa fa ningain'i alexia kely ny tanany hilazany fa mifoha izy sady mahita tsara ireto ray amandreniny.
Nanatona ihany izy mivady. Nikoriana ny ranomason'i Malala, tsy nahateny izy fa nandohalika teo anoloan'ny zanany. I Ratrema kosa nanoroka an'i Alexia moramora sady nandray ny tanany nitsotra teo.
Nitsiky anefa Razazavavy nahita azy mivady. Toy ny tsy manaintaina azy ny vatany, na marary ny lohany, fa hita hoe faly izy. Tsy namoaka feo ny vavany nohon'ny havizanany nefa hita soritra teny amin'ny endriny fa matanjaka ihany izy raha izay nahazo azy izay.
Mbola tsy misakafo koa izy izao, sady tsy mahazo misotro rano koa. Tsy misy na inona na inona ny efitranony, afa tsy ny fandriana atoriany ihany sy ireo fantsona mipetapetaka eny aminy.
Nangata-maso an-dRatrema toa te-hanontany andRainy izy ka nanatona akaiky ny vavany ity farany hiezaka ny hihaino izay lazainy.
- "Aiza i Hery?" hoy izy nanadrana nisoka-bava.
- "Tianao ho hita izy?" hoy Ratrema , "tena marina?" Nanetsika ny tanany Alexia hanambara fa te-hahita azy izy. Nivoaka ny varavarana i Ratrema.
Nanantona an'i Alexia ny reniny ary nipetraka teo amorom-parafara sady nanafosafo ny sandrin-janany....toy ny tamin'ny mbola kely, tsy niteny izy fa ny masony fotsiny no nirotsa-dranomaso, tsy nety voatanany...Namihina ny tanany i Alexia toa nampahery azy indray.
Niditra i Hery avy eo, toy ny fanina izy nahita izay nojereny teo...niezaka ny hijoro tsara anefa izy sady namindra miadana. Nitsangana i Malala ary nanantona ny varavarana nisy an-dRatrema. Tsapany manko fa mila fotoana irery izy roa ka naleony nivoaka.
Nipetraka teo ambony fandriana izy. Kaodikaody ny masony ary zara raha mahajery ny olon-tiany izy. Tsy hitany akory izay lazaina, toa olona tsy misy antony mihitsy ny fiheverany ny tenany. I Alexia anefa nangata-maso taminy ery, ary indro izy nanokatra ny vavany...
- "Hery!" hoy izy nahateny malemilemy ihany.
Nihodina nijery azy i Hery ka nitsangana hanatona kokoa ny lohany. Faly izy fa reny ihany ny feon'ny olon-tiany...
- "Alexia, tena tia anao aho!" hoy izy niteny moramora .
- "Misaotra ry Hery! misaotra fa manampy ahy betsaka ny fitiavanao...Hery a! tena maharary aho!" hoy izy nibitsibitsika
- "Aiza no tena renao maharary?"
- "Ny lohako mbola tena tsy zakako, ary ato amin'ny kiboko ato tena misy maharary ahy, mamaly hatrany andamosiko...Ny tratrako koa..."
- "Sao hiantso dokotera aho?" hoy i Hery nitaintaina..
- "Efa ho avy hanao visite ry zareo izao," hoy i Alexia...
Tao andalatsara kosa, raha iny nivoaka iny izy mivady no indreo ny mpitsabo sy ny mpianatra mitety ny efitry ny marary sasantsasany. Tsy ela dia tonga teo amin'ny efitra misy an'i Alexia ry zareo. Nizarazara ho azy teo anefa ireo vondron'olona ireo, toa andeha hisakafo angaha. Ny mpitsabo mpandidy roalahy ihany no nanantona azy mivady...
Nony vita ny fiarahabana dia nandeha ny fanontaniana isan-karazany napetraky Ratrema. Nilaza ireto mpitsabo fa mbola mila fanaraha-maso be mihitsy ny marary sady mbola misy zavatra tsy mety ao amin'ny taovany ao.
- "Taova inona?" hoy Ratrema taitra indray...
- "Ny voany voadona mafy koa ka mila mpanome haingana arak'izay azo atao," hoy izy roalahy.
- "Ny voa? Dokotera a! inty aho! vonona aho! izaho rainy afaka manome tsara!" hoy Ratrema maika mafy mihitsy.
- "Misaotra anao," hoy ilay dokotera iray, "kanefa mety tsy ho vita eto ity fandidiana ity ka mbola be ny taratasy atao sy ny fanadihadiana atao moba anao raha mety na tsia...afaka miandry ve ianao amin'ny roa ora dia miresaka isika? andeha hisakafo aloha izahay dia rehefa avy eo!"
Lasa ireto mpitsabo ary nifampiankina teo aloha izy mivady, indro koa i Hery nivoaka avy any fa natory hono i Alexia.
- "Fa misy inona?" hoy i Hery gaga nahita azy mivady samy hatsatra teo.
Nohazavain-dRatrema azy vetivety teo izay rehetra nolazain'ny dokotera sy ny fanapaha-keviny hanome ny voany ho an-janany...
- "Fa angaha moa tena zanakao izy?" hoy Hery nitsaotsaona tampoka tsy nahatam-bava...
Nifampijery izy mivady, ary teo vao samy tonga saina. Tsy nihevitra izany mihitsy Ratrema teo, i Malala koa tsy nanampo hoe hay moa rainy ara-boajanahary izany no ilaina...ary ahoana no nahalalan'i Hery izany?
- "Azafady ry izy mivady," hoy izy menatra mafy " efa notantarain'i alex ahy daholo ny fiainanareo...miala tsiny indrindra."
Iny tolakandro iny dia niandry toy ny efa nifanarahana teo amin'ny biraon'ilay Mpitsabo Ratrema. I Malala moa tsy maintsy nody tany an-trano hampinono an'i Cynthia ary i Hery lasa niverina nody nanidy trano. Nanapa-kevitra mantsy Ratrema fa aleo aloha i Hery hitoetra any amindry zareo mandrapahatsaratsara an'i alexia fa manahirana ilay mifampiantsoantso foana. Tsy namakian-dRatrema loha intsony moa izay aferan'i Hery sy Malala fa ny sainy manontolo any amin'ny ain-janany sisa no mifantoka.
Efa ho amin'ny roa sy fahefany vao nigadona teo ambaravarana Radoko, nitsikitsiky izy nandray ny tanan-dRatrema sy nanasa azy hiditra tao amin'ny biraony.
Vao tafapetraka Ratrema dia nanomboka nanazava tamin'ity dokotera ity ny zava-mitranga, ny fiainana'i alexia hatramin'ny mbola kely, ny tsy fahalalany izay misy ny tena rainy, sy ny sisa rehetra...
Nangina kely izy roalahy aloha, vao nanomboka niteny Radoko...
- "Raha azoko tsara izany Ramose, ny vadinao no havana tena akaiky ny zanakao?...mbola misy fanantenana be dia be ihany manko raha tena nenitoany ny vadinao hijerena na compatible na tsia ilay izy...ny olana fotsiny dia izao: mety hanaiky ny hanome taova ho azy ve ny vadinao?"
Nitraka i Ratrema sady nanambatra ny felatanany anankiroa, toy ny mivavaka. Nankimpiny ny masony sady niteny izy hoe "tsy fantatro"...nony kelikely dia notohizany hoe " inona moa no handavany? tena tiany io zanany io hatramin'izay!".
Nitsangana Radoko ary nivadika tao aorianan-dRatrema indray:
- "Tsy azontsika atao ny manery azy fa miresaha aloha ianareo mivady anio hariva...ho hita eo izay lazainy fa izao no aza adinonao, na be aza ny fitiavana ao anatin'ny fon'ny olombelona, mbola eo koa ny fitiavany ny ainy manokana aloha...aza adinonina fa tena risque no raisin'izay hanome taova izay ka aza hodiana tsy hita, indrindra moa raha mbola kely anaka izy..."
Nangasiasy Ratrema nivoaka tao ary lasa namonjy moramora ny toerampiasany aloha hametrapetraka ny asany. Ny hariva izy vao manao fotoana amin'i Malala eny amin'ny hopitaly indray.
Tsy tafajanona ela tao an-tranony i Malala fa nony avy nampinono an-janany izy dia lasa nivoaka indray fa hividy thermos sy bodofotsy vaovao hateriny eny amin'i alexia hono. Te-hanary dia kely koa izy hijerijery mangazay fa ela izy tsy nandehandeha irery. Nahafaly azy ny asan'ndry Zefa mirahalahy fa afa-po tanteraka izy, na ny fahadiovana na ny zaridaina.
Nitety an'i Tsaralalana izy nampitaha vidin-javatra ary nony azony daholo ny entany dia tapa-kevitra ny hamonjy toerana hisotroana dite izy aloha fa nahatsiaro nangetaheta.
Feno mpitovo sy mpifankatia tao amin'ilay salon de thé nalehany. Sahirana ery izy nilanja ny entam-beny sy niandry toerana elaela...tsy andriny izay hipetrahany ary nony nanantona ilay tovovavy mpaka commande dia tsy tsaroany intsony ilay dite saika halainy teo.
- "Tena omeo izay glace ngeza indrindra aho!" hoy izy nisento tokana nahatsiaro ny haben'ny hanohanany sy ny hetaheta tao anatiny. Nihomehy ilay tovovavy nandray antsoratra dia lasa niodina.
Tsy ela dia tonga ilay coupe nisy ilay glace ary indro izy nanomboka nihinana moramora. Endrey ny filelafany ilay sotrokely, moa va tsy toy ireny zazakely tojo vatomamy ireny...nikimpy mihitsy izy nihinana azy teo. Soa fa toerana tsy manatrika olona no nisy azy. Tsy hitany akory anefa tery amin'ny latabatra ilany nisy lehilahy nibanjina azy hatramin'ny minitra voalohany nandinganany ny tokonan'ilay salon de thé, tena nandinika dia nandinika azy hatrany antapondohany ka hatrany ampaladiha...
Toa nanindry an'i Malala izany ireo maso roa nijery azy ireo ary niodina ny lohany hijery azy. Tsy tezitra anefa izy nijery ilay lehilahy fa maika aza novaliany tamin'ny tsiky malefaka rehefa nifanojo ny mason'izy ireo. Tafatsangana ilay lehilahy ary nanantona azy..
- "Vololona! Vololona, tena ianao ve ity? tsy niova mihitsy ianao!" hoy izy nandray tanana an'i Malala.
Gaga i Malala hoe iza koa ity Vololona lazainy...fantany tany antsainy tany fa Vololona no anaran'ilay zokiny efa maty efa taona maro izay, kanefa tsy misy olona mahafantatra io zokiny io intsony ka ninoany fa olonkafa no tian'ity lehilahy ity holazaina...
Tsy novaliany ilay lehilahy fa niarahaba fotsiny izy..
- "Afaka mipetraka eto aho ve?" hoy ilay lehilahy nierikerika...
- "Edrey tsy maninona ka! tsy aleo ve miara-mipetraka isika zokiolona sao lanin'ireto tanora maro dia maro ato ireto!" hoy i Malala nananihany...
Niverina teny amin'ny toerany ilay lehilahy naka ny kitapony sy ny palitaony ary indro niverina nipetraka teo amin'ny seza nanatrika an'i Malala indray.
- "Mahefa no anarako," hoy izy nanolo-tanana an'i Malala.
- "Malala! faly mahafantatra anao!" hoy ikala nitsiky.
- "Tena hahatsiarovako olona fantatro taloha ianao," hoy i Mahefa taminy, na tsiky, na fandeha...manana rahavavy angaha ianao sao dia mba...
- "Tsia," hoy i Malala namaly azy haingana..."efa maty ny rahavaviko!"
- "Azafady indrindra," hoy i Mahefa nitsatsaingoka...
Dia nandeha teo ny resaky ry zareo, ary tonga teo amin'ity bodofotsy be novidian'i Malala ity ny resaka...
- "Hanatitra an'ity eny amin'ny hopitaly mihitsy aho avy eo, hoy izy fa eny ny zanako, vao niditra alina fa voan'ny lozampiarakodia..."
- "Lozampiarakodia? sao dia ilay zanaky Ratrema mpanefoefo iry izany?"
- "Izaho eto anoloanao ny vadiny!" hoy i Malala namarana ny glace ny.
- "Dray, azafady Madame!" hoy izy menamenatra. "Tsy ampoiziko ho efa be taona ianao ka niteraka iny zazavavy iny sahady..."
Nitsiky fotsiny i Malala fa tsy te-hitantara betsaka amin'ity olona ity ny fiainany. Nitsangana izy hangata-dalana, nefa notazonin'i Mahefa ny ratsa-tanany saika hanao veloma azy...
- "Andraso aloha moa aho hanapitra an'ity dia hateriko ianao e! lalako ihany iny!"
Tsy nanda i Malala, fantany fa te-hiaraka aminy fotsiny izao ity Mahefa ity ko lalany ihany aho lalany ihany. Te-hanova ny sainy kely koa izy ka navelany hisosa amin'izao ny lalampiainany. Nanempotra azy i Hery, tsy azony hianteherana i Ratrema...
Naloan'i Mahefa ny vola dia lasa ry zareo namonjy ny fiarakodia nijanona teo ivelany. Tsy niala teny amin'i Malala mihitsy ny mason'i Mahefa. Toy ny mahita anjely izany izy, toy ny mamerina ny lasa tany aloha ela be tany...tena izy ary ve ity sa tsy izy, hoy izy naminany...tena mbola tanora anefa ity Malala...I Vololona tahaka ny efa lehibe, tokony ho efa dimampolo taona any raha ny fandehany...
Nisy embouteillage be anefa teo andohan'Analakely hihazo ny tonelina iny, voatery niato elaela mihitsy ny fiara rehetra...Nony ela dia nandroso ihany, kanefa nony tao anaty tonelina iny indrindra dia nikatso tanteraka ny fifamoivozana. Nakarindry zareo ny fitaratra nohon'ny setroka mila tsy hahazoana miaina tao ivelany tao. Niankina tamin'ny fiankinana tsara i Malala haka aina. Tsinjony fa tsy niala teny aminy mihitsy ny mason'i Mahefa...toa nahafinaritra azy ny zava-miseho fa toy ny olona efa nifankahazatra taminy mihitsy ity lehilahy ity. Sady mihaja no paozin'olona manampahaizana izany...
Nifampijery tao amin'ny maizina ry zareo ary indro nifanojo tampoka ny molony ary nifanoroka naharitra teo ry zareo. Toa nanaitra ny tsiahy, ny nofinofy, ny lasa, ny faniriany lalina indrindra tany anatiny tany ny molotry Malala ka fanina izy...
Efa nikiririoka impolo farafahakeliny ny klaxonn'ilay fiara tao aoriana vao taitra ry zareo ary namelona ny fiarany i Mahefa....
- "Malala a! maika ve ianao?" hoy izy
- "Manao fotoana amin'ny vadiko eny amin'ny hopitaly aho amin'ny fito!"
- "Mbola misy adiny iray sy sasany," hoy i Mahefa nitsiky kely, tsy aleo mivily ny amin'ny hoteliko aloha isika vetivety hiresadresaka? aza matahotra fa tsy haninona anao aho," hoy i Mahefa maotina. "Te-hahalala anao misimisy kokoa aho."
Efa fantatry Malala ny tian'i Mahefa atao, fantany fa lehilahy te-hiaraka aminy fotsiny ity olona ity, kanefa tsy niraika izy...aleo handeha amin'izao aloha! hoy i Malala tsy te-haka sarotra akory.
Nony teo akaikin'ny ranon' Anosy iny ry zareo dia niverina niakatra an'ilay fiakarambe teo Isoraka indray aloha ny fiara hihazo an'Antaninarenina. Nijanona ny fiara ary indreo ry zareo namindra hiditra tao amin'ilay hotely lehibe iray. Nony nigadona teo amin'ny reception, dia niteny ilay tovovavy teo:
- "Mr andriamahefa? inty ny lakile nao!"
Niakatra tany ambony tany ry zareo ary tsy ela dia tonga tao anatin'ilay efitrano lehibe, tsara tarehy sy mihaingo fatratra... Toy ireny mpifankatia ireny dia norohan'i Mahefa kely ny soroky Malala avy ao aoriana. Nakimpin'i Malala ny masony. Injao ny molotry Mahefa manoroka ny hatony, ny volony ary indro i Malala mihodina kely manolotra ny molony haka sombiny kely amin'izao oroka mafana sagy malefaka izao. Nifanatrika izy roa ary mbola nifanoroka ihany, nanomboka novohan'i Mahefa ireo bokotra kely madinika nanidy ny lobak'i Malala. Tsy namaly ity farany fa dia niandry fotsiny izay ho tohiny ihany.
Nony niala ilay lobaka dia nampidininy moramora indray ny zip nitazona ilay zipokelin'i Malala, indro nilatsaka tamin'ny tany ilay izy ary nanaraka avy any ilay slip dentelle kely fotsifotsy. Niondrika i Mahefa ary nanomboka nanoroka indray ny nonon'i Malala, nidina teo amin'ny kibony, ary raha iny handeha hanohy tany ambany iny i Mahefa dia nosarangotiny hiverina hiakatra. Tsy tezitra anefa i Mahefa fa nahazo izay tiany holazaina ka dia nanomboka namaha ny kravatiny, ny lobaka nanaovany, ny patalohany tao anatin'ny segondra vitsy. Notrotroiny i Malala dia nentiny teo ambonin'ilay fandriana lehibe. Efa samy vonona ny vatandry zareo izao ka tsy naharitra ela intsony dia indreo tafaray tanteraka, faly loatra i Mahefa, toy ny manonofy izy mikambana amin'i Malala, toa niverina tao andohany ny fahatanorany...toa tsy nanano sarotra ho azy ny niditra namakivaky ny vatan'i Malala, naka ny tsiro tsara indrindra tany anatiny tany.
Rehefa mihemotra iny izy, toa tsy andriny izay hiverenana haka misimisy kokoa, hahatsapa misimisy kokoa ny tsiron'ny fahasambarana iainany izao...i Malala koa, nanomboka nahatsapa fa hay tsy ilana fitiavana ny firaisana ara-nofo, tsy toy ny fangejan'i Hery azy amin'ny fony adala, na ny fitiavany andRatrema amin'ny mahavadiny azy, fa hafa dia hafa, firaisana tsy amin'ny fitiavana fa nohon'ny filan'ny nofo fotsiny ihany, tsy misy fatopatotra na sakatsakana, na moraly na sosialy. Nahatsiaro tena ho afaka izy, afaka amin'ireo fitiavana mangeja azy. Efa nisefosefo mafy ry zareo, toa te-mbola hanohy lavitra ny lalana noraisiny tsy ankiera na antery; kanefa tampoka teo dia lasa izay tsy azo notanana....nifamihina mafy izy roa toy ny tsy te-hamela handeha ny fahasambarana tsapany teo...
Nijanona teo ambonin'i Malala kelikely aloha i Mahefa vao nifindra teo anilany.
- "Fa maninona ato amin'ity hotely ity ianao," hoy i Malala nanapaka ny fahanginana nony nahita ireo valizy sy antontantaratasy maro eo ambony latabatra.
- "Ato aho no mipetraka mandra-pandehako indray!" hoy i Mahefa namaly azy..."tsy monina eto aho, hoy izy fa any ampita…"
- "Any ve ny vady amanjanakao?" hoy i Malala
- "Sady tsy manambady aho no tsy manan-janaka!" hoy i Mahefa...
- "Fa naninona? hoy i Malala lasa ho azy ny vavany, avy eo izy vao tonga saina ka niala tsiny…"
- "Azafady fa tsy fanontany izany!" hoy izy menatra.
- "Tsy maninona ka...efa saiky hanambady ihany aho ka"
- "Dia naninona?"
Nijery an'i Malala i Mahefa, toy ny nahazo toky taminy izany izy dia nambarany ny tantarany...
- "Efa roapolo taona mahery izay, nisy tovovavy niaraka tamiko, efa nifanaiky ny hivady izahay tamin'izany ary efa nanomana ny mariazy. Andro vitsy talohan'izay anefa dia nisy rotaka be teto Antananarivo ary voatifitra aho sy ilay namako tamin'izay. Maty teo noho eo ilay namako fa izaho mbola tafatsoaka ihany ary nafenin'izay fianakaviana izay. Notsaboindry zareo tao foana aho. Nisy hazalambo be tamin'izany fa samborina daholo izay olona anisan'ny nirotaka teo, ary amambolana mihitsy aho no nijanona tao amin'ireo olona ireo. Nalahelo ahy mafy ry zareo ka dia nataony izay hahalasa ahy tany andafy, ary nanao demande d'exil aho."
Nandritr'izay tantara izay dia nihorona ny hoditry Malala, tsy nahajery an'i Mahefa intsony izy, toa nivadika ny tany aman-danitra...
- "i Vololona ve no anaran'ilay saika ho vadinao?" hoy i Malala hendratrendratra...
-" Eny hoy i Mahefa tsy nijery azy akory...hatrizany fotoana izany aho, hatramin'izao dia tsy mitsahatry ny mitady azy foana...asa izy izay izao na lasa inona na lasa inona...izany no tena antony niverenako fa mbola tia azy aho, sady efa mpitondra hafa izao no eto antanindrazana ka afaka nody aho..."
- "Efa maty izy," hoy i Malala niteny, toy ny masinina ny vavany tsy voarefiny intsony izay lazainy..
- "Efa maty? f'angaha fantatrao izy?" hoy ihany koa i Mahefa namaly, toy ny masinina koa ny vavany. Efa niteny izany izy vao nisavika ny sandrin'i Malala:
- "Fa iza ianao? fa maty ahoana izy?"
- "Izaho no Malala, zandrin'i Vololona!" hoy i Malala nitomany, izaho ilay mbola kely tamin'izany. tsy Mahefa no nahalalako anao fa i andry! hoy ihany i Malala nifokofoko
- "Fa aiza i Vololona? marina ve fa maty izy?"
- "Marina izany," hoy i Malala sady naka toerana indray izy hitantara izay lasa rehetra...
- "Tsy hitanay intsony izay nisy anao, i Vololona anefa bevohoka be, dia nipoitra i Ratrema nanambady azy, maty teo ammpiterahana an'i Alexia anefa izy dia izaho no nikarakara anjanany, ary nanaiky ho vadian-dRatrema....mikorontana toy izany ny fitantaran'i Malala ilay tantara nefa dia azoazon'i Mahefa ihany...Nigororoana ny ranomasony nandre ny nahalasan'ilay olon-tiany...Samy nitomany teo ry zareo aloha..."
- "Zanako izany i Alexia, ilay marary ao amin'ny hopitaly io?"
- "Eny!" hoy i Malala...
- "Tena mbola mila fikarakarana be izy..." hoy ihany i Mahefa.
- "F'angaha efa hitanao izy?"
- "Izaho no nandidy azy alina!" hoy ihany Mahefa sady nitomany indray izy.
Nitsangana haingana i Malala namonjy ny efitra fidiovana, niomana faingana ry zareo dia indro nidina ny tohatra hamonjy ho any amin'ny hopitaly indray.. Samy tsy nahitan-teny ry zareo teny andalana kanefa hita samy te-hisikotra izay fiainan'ny tsirairay avy koa....
- "Malala a! tao aorianan'i Vololona, dia ianao indray no vehivavy niray tamiko!" hoy i Mahefa nibanjina ny lalany sady namindra vitesse.
Nangina i Malala sady gaga...
Mbola tsy nisy niteny ihany avy eo izy roa fa samy niala moramora, samy niakatra ny tohatra namonjy ny fandrianany...efa rava manko ilay fifanarahana napetraka aninkeheo, ka samy miandry izay ho tohiny...tsy te-hanenina intsony izy roa, nefa tany am-pony lalina tany, samy namolivoly ny fanahiny tao anaty bodofotsy tao: i Malala mbola manantena anaty ihany fa hipoitra eo ambaravarana i Ratrema rahampitso maraina hamerina azy any aminy indray, ka tsy hisy ny olany na ara-bola, na ara-tsosialy, ary hiezaka izy hamafa tanteraka an’i Hery eo amin’ny fiainany ary hanolotra ny fitiavany sy ny fiainany rehetra ho an-dRatrema, eny fa na somary tara aza izany...tiany hadinoina i Hery fa tsy hainy, I Hery izay avy niray taminy. Menatra ve izy? ny nofo ihany ve no mpiray azy roa? Sa noho izy rain-janany?
I Hery koa etsy andaniny toa faly, toa sahirana, satria indreo ao an-tranony ny zanany ary mitoetra ao aminy koa ny reniny izay fantany fa tia azy, kanefa sarotra aminy ny hanadino an’i Alexia, mariky ny fitiavana madio, fitiavana mbola tokony hanana ny hoaviny raha tsy nisy i Malala...
...
Vao nihiratra ny mason’i Hery iny maraina iny dia nanokatra ny solosainy izy. Efa tamin’ny herinandro izy no namoha ity farany ka liana dia liana ny hahita na dia sombina hafatra ihany aza. Nalaina ery izy io maraina io, ka naleony niverina tery ampandriana sady nitrotro ity milina hahafahany maka aina tsara hamaky izay ao anatiny ao. Toy ny tsianjery no hanokafany ny takelaka fahazoana miresaka. Nalahelo anefa izy fa tsy nisy inoninona ho azy tao. Napetrany teo amin’ny tany ny solosaina ary iny indray izy no nibonoka tao anaty lambany tao ka nitomany mafy... nahatsiaro ho singan’olona izy sisa, tsy nisy intsiny ny fanantenana tao aminy, nidradradradra tao izy ary resin-tory tampoka indray iny alahady maraina iny.
Efa atoandro be koa Ratrema vao nitsangana ary naniraka an’i Zefa hividy mofo maraina. Izy kosa no nankao andakozia hikarakara ny vary sosoa maraina ho an’izy roalahy. I Alexia moa fantany fa dité fotsiny ny azy rehefa maraina ka tsy dia nisahirana be izy fa namana rano fotsiny ihany.
Nangina dia nangina tao an-tranoben-dRatrema. Sambany indray izy vao niaina tao anaty fahanginana. Efa zatra mandre hehin-jaza ny sofiny ary tsaroany teo ny kilalao fanaon’izy sy Toky isaky ny alahady. Izy lehilahy lehibe efa misy volofotsy iny no mbola mandady eran’ny trano ihany sady taingenan’i Toky ary kapohany amin’ilay tanan-keliny hamindra haingana. Toa mbola hitany i Malala mampinono an’i Cynthia sady lokin’ny hehy no mampitandrina an-dRatrema tsy dia handoto akanjo loatra, fa saro-kosehina ny lohaliky ny patalohany...
Latsaka ny ranomasony...dia tsy hisy intsony ve izany rehetra izany e? Dia hanao ahoana izany ny fiainako? Ary ireto zanako?
Raha ny sitra-pony dia lasa izy hiridana haingana haka ny vady aman-janany, kanefa fantany tsara fa tsy izay no vahaolana satria na izy na i Malala mbola mila maka fotoana tsara handinihin-tena.
I Malala moa mbola fatoran’i Hery amin’ny hery tsy fantatra...asa inona? Ary izy mbola manana olon-tiana ihany koa, eny fa na dia vadin’olona koa aza no iarahany...
Tapaka anefa ny eritreriny fa indro i Zefa niditra tao an-trano nanolotra ilay mofo.
- "Fa ho aiza indray ise ry Zefa?" Hoy Ratrema nahita azy nivoaka ny trano.
- "Handeha hanao zaridaina aho izao maraina izao!" Hoy i Zefa nitsiky taminy...
- "Avia ise hisakafo fa toa tsy nihinana akory ise?" Hoy Ratrema nanasa azy hipetraka.
- "Ka tsy izany ange M’se Ratrema" hoy Zefa nanainga indray ny kasiketiny sady nihaotra ny lohany ho mariky ny fahagagany sy ny fahamenarany. Hatrizay manko izy tsy mba niray latabatra tamin’ny patiraony izany mihitsy, ary gaga izy tamin’ny fiovan-dRatrema tampoka teo...
- "Mazotoa homana r’ise fa io ny vary soa a! Tsy misy hena ato fa dia io ny saucisson teteho hihinanana azy! Sa kafe no tian’ise?"
- "Mmmety ity Mse Ratrema a!" Hoy i Zefa niondrikondrika ery nandrapaka ity vary sosoa mafana tany ambavany.
- "Aza matahotra ise ry Zefa fa manomboka androany dia miova tanteraka ny lalana mifehy ity trano ity. Ise indray izany aloha no miandraikitra ny raharaha ato an-trano sy ny fiambenana; tsy afaka ny hahita olona mahatoky izao dia izao aho ka dia miantehitra amin’ise!"
- "Mse Ratrema! Efa niteny izany ihany ianao fa i Bema....iBema manko omaly niteny tamiko hoe tsy mahita asa hono izy nefa efa manam-bady aman-janaka ka tsy mety ve raha mba raisinao izy?"
Niketrona kely Ratrema, toa nampatahotra azy izany handray olona tsy fantany izany, nahatsiaro kely ny tantaran’izy mirahalahy anefa izy ka nalahelo kely an’ity mpiasany mahafatra-po: - "hieritreritra ary aho ny amin’izay ary avelako ise rahariva handeha hijery azy sy htondra azy aty amiko."
Miramirana ery i Zefa niala teo ambony latabatra ary nandeha naka ny borosy handeha hamafa trano. Indro i Alexia nifanena taminy mbola bongobongo maso ary gaga nahita an’i Zefa velon-tsioka ery.
Nojereny fotsiny anefa ity mpiasany fa indro izy nitontona teo ambony seza hisakafo. Nitsangana haingana Ratrema haka ilay casserole teny ampatana hanao dite ho an’ny zanany.
- "Inona no ataonao androany?" Hoy izy nila resaka..
- "Andeha handehandeha aho," hoy Alexia fa omeo fiara.
- "Tsy aleo miaraka?" Hoy izy nanambitamby.
- "an an, te-handehandeha irery aho ry Papa fa aza atao mahatezitra a! Te-hiova rivotra kely aho, te-hanao ny fanaon’ny ankizy mitovy amiko aho..."
- "Eny ary," hoy Ratrema tsy te-hiady hevitra. Hitany teo amin’ny firesaky Alexia fa tapa-kevitra ny hanova fiainana izy ary tsy hisy hahasakana azy intsony.
- "Alex, a! tsarovy fa mbola eto aho anaka raha misy ilanao ahy."
- "Eny ry Papa," hoy Alexia nisafo ny tanan-drainy eo ampanosorana dibera ny mofo hohanin-janany izy.
Nony lany ny sakafony dia lasa izy niakatra tany ambony hisolo akanjo. Nampiditra pataloha jean teritery izay izy, akanjo novidian’i Malala ho azy taloha io fa tsy azoazony noho izy matetika manao akanjo; ary nampiditra akanjokely fohy tanana sy mampiseho foatra. Kapa kely no nampiarahany azy ary novahany ny volony tsy hifatotra.
Nidina izy avy eo hangataka ny lakilen’ny fiara tamin-drainy. Gaga kely i Ratrema nahita ny fiovan-janany, nefa hitany fa tsara tarehy i Alexia ary tsy manaratsy azy velively ny fomba fiakanjony.
Nomeny azy ny lakile ary indro izy nanaraka an-janany nivoaka ny trano. Raha teo ampamelomana fiara i Alexia dia io izy nandray ny angadikely teo amin’ny tany fa tapa-kevitra ny hanary dia hanao zaridaina.
Lasa saina mafy Alexia eny am-pitondrana fiara mizotra iny lalam-pirenena faha fito iny. Hery, Malala, Dada, Toky, Cynthia, Izy... mifandimby tao an-tsaina na sarim-pifaliana, na sarim-pahorina. Nandalo teo imasony avokoa ny fotoana rehetra niarahan'ny tamin'ilay voaloham-pitiavany, ary nampitsiky kely izato masony nanganohano. Saingy nanembatsembana izany revorevo izany ny rahon'ny fahoriany : fampirafesana, famitahana.
Nanjavozavo tampoka ny masony ary niverina tao an-tsaina ny nahazo azy vao nifoha maraina teo. Toa malemilemy tsy mahazaka tena ary misaleboleo. Tsy te ho lasa lavitra ny sainy ary hoy izy anankam-po : "Reraka loatra angamba no mahatonga izany ka tokony hanatona mpitsabo aho, aza hitako..."
Asabotsy moa ny andro ka somebiseby ny olona mitsangantsangana, ao ny mandeha miantsena. Rakotra olona n'aiza n'aiza toerana aleha indrindra amin'izao andro antomotry ny fety izao. Isan'ireny ny Grande Surface ary tsy ambaka ireny ny Jumbo Score etsy Tanjombato.
Andian-jatovo dimy lahy ranjanana no indro nigadona teo am-pidirana ary tonga dia namonjy ny toerana fandoavam-bola nanambana basy ilay tovovavy mpikirakira vola. Tsy nisy nahetsika izay nilahatra teo ary tsy nisy nivolana. Lasa ireo vola rehetra tao anaty vata ary firavaka maromaro izay sendra ny tanan'ireto jiolahy. Efa dify any anaty fiara izy dimy lahy vao tonga saina ny mpiambina ka namelona ny kiririoka ary niantso polisy faingana. Nitrena mafy ity fiara ary toy ny tselatra ny fialany teo anoloan'ny fiantsonan'ny fiara, ary lasa niridana. Nandeha mafy loatra ilay mpamily ka tsy tafajanona stop teo amin'ny tetezan'ny Tanjombato ka dia nifatratra tamin'ny fiara kely nandeha mora nentina tovovavy iray.
Tsy nitsahatra nijery famataran'andro Ratrema satria efa nihamaizina ny andro.
- Mba migafy kosa Alexia raha izao mbola tsy tafody ihany kah! hoy izy miteny irery.
Amin'ny fito ora sasany. Tonga ny fampahalalam-baovao amin'ny fahitalavitra ary nipetraka hijery Ratrema : "Lozam-piarakadia mahatsiravina no nitranga androany tetsy amin'ny tetezan'ny Tanjombato. Fiara mitondra ny laharana xxxx TAF no nodomina 4x4 iray. Efa eny amin'ny hopitaly Ravoangy ireo naratra mafy ary nisy koa ny maty tsy tra-drano"
- "Alexia, Alexia, maty aho zanako", hoy ny kiakan-dRatrema, "Alexia" sady nigogogo toa ireny zazakely ireny ity rangahy efa ho fotsy folo
Nofohazin-dRatrema tamin'ny torimasony i Zefa iny alina iny ary lasa izy roalahy mianaka niriotra teny amin'ny hopitaly. an-tongotra no nanaovan'izy roalahy iny lalana mangina mankany aminy iny hatreny amin'ny arabe ary efa ana taneraka ry zareo vao sendra taxi niasa alina nandalo hitondra azy teny amin'ny hopitaly.
Mbola nisefosefo mafy Ratrema teo ampanontaniana ny anaran-janany. Nikentrona ihany ilay rangahy teo ampidirana aloha sady namadibadika ny lisitra teny aminy...Niahotra kely ilay Rangahy, ary nikohakohaka, toy ny sakodiavatra mafy hanambara izay zava-pantany momba an'i Alexia...
- "Ato ve izy?" hoy Ratrema nanesika ny fanontaniany ihany..."Ato ve ny zanako?"
- "Mahazoa aloha ianao aina Ramose fa..."
- "Misy inona? fa misy inona? maninona ny zanako?" hoy Ratrema nanery ilay Rangahy hiteny. Raha azony atao dia nopotseriny mihitsy ny tendan'ilay rangahy hamboraka haingana izay vaovao azony omena...
- "Ramose a! ato ny zanakao saingy ... tsy ho afaka ny hijery azy mihitsy ianao izao"...hoy izy tony sady matotra.
- "Fa misy inona e!" hoy Ratrema tsy nanaiky. I Zefa amin'io mivandravandra fotsiny koa tsy mahita fomba hampanginana ity patiraony.
- "Mbola ao anefitra fandidiana izy amin'izao ora izao!" hoy ilay Rangahy taminy. Tena mafy dia mafy ny zavatra nahazo an-janakao Ramose ka ny vavaka sisa atao be...Efa manao izay fara-heriny ny dokotera rehetra. Tsara vintana aza izy satria sendra tonga ato ny professeur mpandidy mahay miasa any Eropa ka mikarakara azy...."
Tsy niteny Ratrema fa ny lohany no nahivingiviny..toa tsy mino izy, toa manonofy ny niheverany ny tenany. Te-hitomany izy nefa te-hangina koa tsy hiteny intsony. Efa elaela izy vao nahasoka-bava indray:
- "Fa inona no tena mahazo azy?" hoy izy nitraka hihaino izay holazain'ilay Rangahy.
- "Tsy fantatro marina Ramose fa izaho anie tsy mpitsabo e! vaovao mahatsiravina izy ity ka izany no nahenoako azy teo nohon'ny resaky ny mpitsabo nivezivezzy teo. Tsaratsara aminao miditra any manontany fa tsy te-hiteniteny foana aho!" hoy ilay Rangahy.
Tsy nahavita nisaotra akory Ratrema dia nimaona niditra tany anatiny tany. Jemby kely ny masony nohon'ny ranomasony sy ity jiro be ato amin'ny lalatsaran'ny hopitaly. Efa namindra elaela izy vao tonga teo ambaravaran'ny bloc opératoire. Tsy nisy na iza na iza anefa teo... soa i Zefa fa nanaraka azy tao aoriana ihany nampahery azy.
Efa ho adiny roa tato aoriana vao indro nivoha ny varavarana ary nivoaka avy ao ireo dokotera mpandidy telolahy be izao sy mpitsabo mpanampy vitsivitsy. Tsy niandry Ratrema fa tonga dia nisarangotra teny amin'ny iray amin'izy ireo:
- "Dokotera! ato ve ny zanakovavy?" hoy izy nitalaho.
Niketrona ny handrin'ilay dokotera izay nisy hatsembohana kely nipentipentina, nijanona izy ary nandray ny tanan-dRatrema...
- "Hay zanakao izy io?" hoy ilay Mpandidy...
- "Eny Tompoko," hoy Ratrema.
- "Pr Herimanjaka!" hoy izy maotina. "Mafy ny nahazo ny zanakao nefa efa nanao izay faraherinay izahay..."
- "Ka ahoana profesora?" hoy Ratrema niandry ny tohiny..
- "Voadona mafy ny lohany sy ny tratrany," hoy ilay Mpandidy..."tsy naninona anefa ny ati-dohany," hoy ihany izy namelona fanantenana kely teo amin-dRatrema... "ny taolan-tratrany no nisy tapaka ary efa nataonay izay mety..."Niahotra ihany ilay ddokotera vao nanohy indray...
"Voadona mafy ny kibony ary afaka ny zanany...."
- "Ny zanany?" hoy Ratrema taitra...
- "Miala tsiny Ramose," hoy ilay mpandidy nijery azy..."bevohoka efa ho roa volana ny zanakao"...Voatery nesorina koa anefa ny tranon-janany nohon'ny rà niangona sy ny faharovitana nahazo azy. Ny taova hafa koa misy voadona ihany fa mbola azo tsaboina amin'ny fotoana hafa..."
Ketraka Ratrema. Tafatombina teo amin'ilay seza lava izy. Nigogogogo teo izy nanala ny fony ary nitehina ny sorony ilay Dokotera.
- "Mahereza Ramose," hoy izy. Raha misy ilainao dia ato ihany aho hatramin'ny alahady fa garde aho izao. Miaraka amiko mijanona ato Pr Andriamahefa avy any andafy hanampy ahy.
- "Pr Andriamahefa?" hoy Ratrema tonga saina tampoka...toa anarana efa reko izay, hoy izy lasa saina.
- "Fantatrao angaha izy," hoy ilay Dokotera faly anaty fa nahay nanova izay tao an-tsain-dRatrema kely aloha hanary dia azy. Efa roapolo taona izay izy no nandao an'i Gasikara ka izao miverina mizara ny fahaizany eto antanindrazana indray. Tsara vintana mihitsy izahay io alina io sendra azy.
Nangata-dalana ilay Dokotera ary indro i Zefa sy Ratrema teo, samy ketraka sy tsy nahaloa-peo. Indro indray nivoha ilay varavarana ary nivoaka avy tao ny fandriana nisy an'i Alexia.
Nitsangana izy roalahy ary samy nijery...
Tsy nisy hamantarana azy intsony ilay zazavavy. Mifono bandy matevina ny lohany ary feno fantsona ny tarehiny. Misy platre be koa ny tratrany ary misarona ny kibony. Mbola tsy mifoha hono izy ary entina any amin'ny salle de reveil. Noraran'ireo mpitsabo mpanampy anefa i Ratrema tsy hanaraka andry zareo:
- "Ramose a! mandehana aloha mody maka aina," hoy ry zareo. Rahampitso miverena fa raha izao tsy misy inoninona ataonao aty. Miala sasatra tsara ary angony ny herinao fa izao vao ilaina izany."
Ankona Ratrema. Notarihin'i Zefa nody izy ary indreny izy roalahy nitsidaikadaika nitodi-doha hiverina any an-tranony.
Nony tany an-trano Ratrema dia nandray ny telefonina...nisalasala indray anefa izy ary tsy fantany akory hoe hiantso an'iza...I Malala no tonga tao an-tsainy tampoka...
- "Malala!"
- "Ratrema!" hoy i Malala mbola tao anaty torimasony...."fa misy inona?"
- "Malala! tongava haingana aty an-trano fa misy ilako anao..."
- "Ka ny zazakely matory..."
- "Avelao ny zazakely hatory fa asaivo haterin'i Hery ianao izao ankehitriny izao fa misy ilako anao. Tsy ilaiko miditra aty izy fa asaivo miverina hiandry ny zazakely. Haingana ianao!"
Nihataka kely i Hery raha nandre ilay telefonina naneno. Mbola teo ampiondanana tamin'i Malala izy manko talohan'izay. Nitsangana haingana i Malala ary poa toa izay izy dia vita akanjo. I Hery anefa mbola nibonoka tao anaty lamba tsy mahalala na inona na inona...
- "Hery, andao aho hatero fa miantso ahy Ratrema!" hoy izy nikoropaka.
- "Ratrema? amin'izao alina izao? fa olona adala angaha iny?"
- "Haingana ianao Ry Hery a! hatero ahy dia miverina haingana ianao hiandry an'izy dahy! izay no teniny."
- "Fa sao heverinareo fa andevokely mihitsy ary aho ka rehefa te-hifankahita ianareo na amin'ny firy na amin'ny firy dia tokony ho vonona aho. Ary nahoana no andrasako ny zazakely?"
- "Mbola hampahatsiahiviko anao indray ve ry Hery fa zanakao ireo?" hoy Malala nampiditra ny akanjo mafanany sady nandray poketra. "Haingana ianao fa mbola hitady taxi e!"
Niomana tsy sazoka i Hery sady ningonongonona izay tsy izy. I Malala kosa maika tsy nisy ohatr'izany fa nivaly ihany ny vavaka mangina notononiny tany anatiny tany. Tena nantsoin-dRatrema ihany aho! hoy izy lokiloky.
Indreny izy roa niara-nivoaka ny trano ary nihazakazaka handroso alohaloha kokoa hihazo ny sampanana mety hahitana taxi.
Nojeren’i Alexia akaiky teo ampototry ny jiro,
- "Hery an ! an’iza hoy aho ity, dia sahinao ve?
- "Tsia, ry Alexia, azafady fa tena tsy afa-nanoatra aho."
Tsy hitan’i Hery intsony izay hambara fa tohina ny lelany. Very hevitra ary nisangodiana taminy ny tany aman-danitra.
I Alexia etsy toa nidobodoboka mafy ny fony, tsy fantany intsony ny lalan-kalehany, nahodiny teny amin’ny vatany ilay lamba lehibe dia nivoaka izy. I Hery etsy manenina ity zava-bitany, fanadinoana faharoa, lozan’ity lamba fotsy nanakona ny hamaintin’ny fiainako. Nihazakazaka izy nanaraka an’i Alexia, nisintona ny tanany nefa nakifiny.
- "Hery, dia sahinao ve ny nanao ahy tahaka izao. Fantatrao fa tiako ianao dia fitahinao amin’ny lainga tsara lahatra. Tononkalom-pitiavana nefa miharo famitahana ahy? Hery an ! tsy tantiko mihitsy izao. Handeha aho!"
Nanaovan’i Alexia ny akanjony, i Hery amin’io tsy hitany intsony izay hatao fa nitoloko teo amorom-pandriana fotsiny, vaky fo, very hevitra amin’izay fifonana tokony hataony.
Efa namoha ny varavarana ity tovovavy vao nidradradradra nitomany i Hery, nifona mafy fa tsy nohainoin’i Alexia intsony;
Efa tafidina any ambany i Alexia vao tonga saina ny lehilahy fa hiakanjo hanenjika ity malalany. Tsy tafakanjo tsara akory dia injay izy migodogodona midina ny tohatra nanaitra ny rehetra.
I Alexia efa eny antsorok’i Vero mitalaho mafy ny haterina hody sady latsa-dranomaso.
Tsy misy intsony ny hoe fa misy inona, fa gina ny rehetra, ny sasany tsy mahazo mihitsy izay mitranga. Hany herin’i Vero dia nitondra an’i Alexia tany anaty fiara ary nanakana an’i Hery sy ny namany tsy hanatona ity tovovavy lonahan’ny ranomaso ity aloha ambara-pahafantarana izay zava-nitranga.
Gaga i Ratrema nahita an-janany vavy mena maso sy mivaloharika tsy misy ohatr'izany miditra ny vavahady, fa izy mihitsy moa no namoha tany ivelany tany. Tsy navelany handroso koa ry Vero mivady vao nahita an-janany nitomany izy. Hany herin'iretsy mpivady niverina nandray ny fiarany ary nitodi-doha nody, tsy nihevitr'izay hijery izay niafaran'i Hery akory satria efa notantarain'i Alexia tamimbangovangony ny fandehany. Hay koa ingahy Ratrema tsy nipoizin-tory mihitsy iny alina iny fa lasa saina... Fantany tsara tany andohany tany fa i Hery no tao ambadik'iny fety io hariva io fa izy tsy te-hamasoka an'i Vero fotsiny. Somary nanaitra azy koa moa Razazavavy ka izany no tena nanginany satria, hoy izy, mety mbola misy andro hifankahitako amin'izy iny ihany any aoriana any.
Nosakambininy ny zanany ary nifamihina mafy izy mianaka namakivaky ny tokotany sy niditra tany an-trano. Mbola mando sy misavoritaka ny volon'i Alexia nefa tsy avy akory ny orana iny alina iny... azokazon-dRatrema ny fandehan-javatra nefa nangina izy ho fiaraha-miory amin'ity zanany...
- "Papa a, tena olon-tsy vanona izy iny!" hoy i Alexia sady nitomany mafy teo an-tratran-drainy indray izy.
- "Mangina anaka fa aza mitomany toy izao fa marary eo ianao. Aoka izay fa isika mianaka efa nahalala hatrizay fa tsy dia mazava loatra ny toe-tsain'izy iny..."
- "Nefa ange ry Papa ohatry ny efa niova ihany izy iny e! indrindra tato ho ato!"
- "Alexia a! ny olona toy ireny dia mijanona toy izay foana, mandrakizay!"
Toa hitan'i alexia indray ilay Rainy taloha, mananatra sy mora fo hatry ny nahakely azy. Hadinony ny fahotana mahafaty vitan-drainy fa reny ny fidobodoboky ny fony fantany fa tia azy. Tsy misy mahatoky mihoatra ny fitiavan'ny ray amandreny marina eto an-tany, hoy izy tany antsainy tany...
- "Alex a! ndana reitsy miakatra fa reraka a! rahampitso tohizana ny resaka..."
- "Papa a! ary ahoana ihany ianareo sy Mama?"
- "Eee! indrisy anaka! toa rano raraka angamba izy ity fa na izaho na izy toa tsy misy miezaka ny handravina izy ity e!"
- "Fa nahoana ianao ry Papa no minia tsy miezaka?"
- "Efa vehivavy lehibe ianao anaka ka tsy hanafenako inoninona: tsy nisy niafina taminao ny zioga nentiko hatramin'izay tato amin'ity tokatrano ity. Tsy nisy tsy nandeferako rehefa mety ho ditra sy hadalana isan-karazany, eny na dia nitranga tato amin'ny tokatranoko sy hatreny amin'ny fandrianan'ny fanambadiako aza, noleferiko teny foana... indray mandeha ve aho reitsy no solafaka dia hanaovana scène tsy misy ohatr'izany?
- "Papa! efa ela ihany ange ianao sy iny vehivavy iny no niaraka e!"
- "Marina izany fa izaho tsy nanana afa-tsy olona iray. I Malala iza no tsy efa hitako niaraka taminy?"
- "Tsy afaka hitsabaka izay fiainanareo mivady aho ry Papa fa anareo ny anareo sady mbola zanaka aho. Ny fiainako koa ity he ambony ambany, ny fiainantsika mianakavy ity, olona iray dia nahapotika azy... handeha hiakatra aho ry Papa hamisavisa izay hataoko fa bonne nuit ianao..." sady norohany teo amin'ny handriny ny rainy dia lasa izy niakatra. Nony nandingana zana-tohatra iray i Alexia no niverina tampoka tao an-dakozia hisotro rano mangatsiaka hampitoniany ny fony mafana loatra.
Saika tratra teo an-tohatra indray i Malala nihaino ny resak'izy mianaka teo. Hay reny ny nidinan-dRatrema sy ny resaka rehetra nataon'izy mianaka...
Niditra haingana tao anefiny izy ary nihodinkodina eran'ny trano...inona re no ataoko e? hoy izy nitana ny handriny...
Tampoka teo dia navoakany ny valizy be iray ary nampiriminy tao ny akanjony vitsivitsy. Nivoaka ny efitra izy ary niditra tao anefitranon'izy mianadahy kely. Nojereny kely ireto zanany mianadahy izay efa tena renoky ny torimaso, tsy mahalala izay rahona mitatao iainan'ny fianakaviany akory...I Toky mivelatra tanana toy ny fiaramanidina, asa manonofy hiakatra any amin'ireo anjelikely namany angaha izy io, ary i Cynthia toa minono ny tanany havia sady mandry mihorirana, tsy misy valaka amin'ireny saribakoly mahafatifaty ireny.
Ireo sisa no nanankinan'i Malala ny ho aviny ary tsy ahoany intsony izay harenan-dRatrema tazan'ny masony.
Noraofiny izay akanjon-jaza zakany dia nentiny tany anefitra hampiriminy ao anatin'ny valiziny, ary natosiny tao ambanin'ny fandrianany rehefa voahidy.
-Efa vonona ity ny entana fa dia hiandry ny andro ho maraina aho! hoy i Malala niverina namonjy fandriana haingana satria reny ny fikatrokatroky ny kapan-dRatrema. Fa mba nanao ahoana kosa i Hery nony lasa ny vahiny?
Nisava ho azy ny hamamoan'izy efatra mianadahy nahare ny tabataba sy ny godogodona nidina ny tohatra teo ireny. Toy ny noroahana ry zareo fa indreny nanao izay azony atao hamonjy varavarana, samy nihanahana tsy nahazo resaka kanefa tsy te-ho tratra farany hiandronan'ny rihitra eo ka dia lasa izao, nifanosika nanao diabe teo daholo.
Tsy nisy inoninona hitan'i Hery izany rehetra izany...jenjin'ny ranomaso tanteraka izy ary nihodina taminy ny tany aman-danitra...nahatsiaro ny tenany ho very tanteraka izy...Nony elaela, nitraka izy ary ny loto sy ny trano misavoritaka ny nameno ny masony...Mikorontana toy ny tranony koa ny sainy ka tsy hitany marina izay atao, fantany izy fa tsy hahita tory amin'izany fahoriany izany. Nitsangana tsy fidiny ny anao lahy ary nanomboka nadroaka ireto vera sy lovia niparitaka eran-ny trano. Niondrika nitsindroka izay potika sigara nisisitsisika teny ambony latabatra ka tsy tao anaty cendrier.
Nalainy ny kifafa ary lasa izy namafa trano, niezaka ny hamafa ny alahelo tao anatiny ihany koa. Iny alina iny dia voahosony savoka ny trano ary tafaveriny ny entana rehetra. Toy ny tsy nisy iny fety iny taminy satria fahatsiarovana ratsy loatra hiraiki-tapisaka ao ampony. Fantany fa ho sarotra amin'ity indray mitoraka ity no hamerina ny olon-tiany. Tsy te-hanenjika ny tenany intsony anefa izy fa efa be izay latsa sy nenina izay... Poa toa izay dia nilamina ny trano, voasasa ny vera ary iny izy no niakatra natory miaraka amin'ny toaka mbola nanasaka tavoahangy, hany fanafody hitany hitsabo ny aretim-po mikiky ny ainy iny alina iny.
Hadinony anefa fa toaka ihany iny antanany iny: tsy hampikatona ny feriny akory fa alikaola vao maika hampangirifiry azy mafy ary hampangina vetivety fotsiny ny fahatsiarovany fa handoro ny atiny sy ny aferony rehefa mifoha izy ny maraina.
Teo ambavahadin'i Hery i Malala telo mianaka vao nijanona iny maraina iny. Hitany fa mbola mihidy avokoa ny varavarankely rehetra. Fantany fa mbola matory i Hery.
Notsindriany ny bokotra fanairana ka efa fanimpitony izy vao nisokatra ny varavarana tao ambany. Mbola fanin'ny toaka anefa izy ka nivandravandra nahita an'i Malala mitrotro an'i Toky ary eo amin'ny tany valizy be iray sy couffin misy an'i Cynthia kely.
- "Maninona aty nareo?" hoy i Hery gaga...
- "Ampandrosoy aloha izahay raha azonao atao!" hoy Malala nangata-dalana hiditra.
Rehefa avy nametraka an'i Toky teo ambony seza i Malala dia nanomboka nitantara ny fandehany rehetra, ny tsy inoany intsony ny fanambadiany andRatrema ary ny fahalalany ny nitranga iny alina iny... - "Tsy hoe manararaotra ny fahavoazanao aho ry Hery," hoy izy niondrika, "fa tena tsy hitako izay aleha! vaky ny lohako."
- "Tsy sarotiny amin'izay hijanonanareo telo mianaka mihitsy aho, satria manana adidy be dia be aminao, sy amin'izy ireo, nefa fantatrao i Ratrema fa olona tsy hanaiky ho very voninahitra izany ka matahotra aho! izay no mampanahy ahy."
- "Hery a! tsy voatery ho fantany ange hoe aty izahay e, sa mety ianao raha mba any amin'ny Dadabe sy Bebenao izahay no mipetraka?"
- "Aoka itsy, hoy i Hery nanda mafy. Tsy ho hainao ny miaina any Ambanivohitra ry Malala fa sois réaliste a! ary raha maninomaninona any ny zazakely, aiza no entina? misy dokotera any sa farmasia?"
- "Aza tezitra toa io moa ry Hery a! efa mivadika koa ange ny saiko fa aza omena tsiny aho e!"
- "Eny aza, mijanona eto fa à condition que..."
- "Que? inona?" hoy i Malala gaga...
- "Qu'on ne fera jamais l'amour," hoy i Hery nitsangana sady niodina tsy hifanojoan'ny masony amin'ny an'i Malala.
- "Manaiky aho," hoy izy nanapoapoaka ny ratsan-tanany.
- "Andeha hiakatra any ambony," hoy i Hery nandray ilay couffin kely "fa halamintsika ny trano. Mety hevitra tsara ihany ny nankanesanao aty amiko satria tena tsy te-ho irery mihitsy aho izao sao manaonao foana ato."
Nosokafany avokoa ny varavarankely ary notarihiny tao amin'ny efitry Ramihary i Malala.
- "Amboarintsika ato dia ato izany no efitranonareo," hoy i Hery nanakipaka ny rideau sy namoha ny varavarankely hidiran'ny rivotra sy ny hainandro maraina. "Efa fotoana koa angamba izao hanesorana ny entan'i Mama amin'izay" hoy ihany izy ampisentoana.
Iny i Malala dia nisolo akanjo ary nampiditra jean hahazoany miasa. Nosokafany ny valizy ary navoakany tao ny kilalao isan-karazany izay zakany holalaovin'i Toky. Notarihin'i Hery tany anefiny izy dahy fa efa mba madio any tsinona ka tany no napetrany hilalao. Nasiany fanaka lehibe iray nibahana teo andalatsara tsy hahafahan'i Toky midina.
- "Tokony hasiana fefy izany eto," hoy izy ary hasiana takony daholo ireto prises miharihary ireto." Nojereny i Malala efa vonona amin'ny kifafa sy borosy tongotra ary lasa izy nitady scotch aloha farafaharatsiny hanampenany ireo zavatra mety hitera-doza ireo.
Nony vitany izay dia niverina namonjy an'i Malala indray izy ary namoha ireo armoaran-dreniny anakiroa..." Ataoko ahoana ireto akanjo ireto ry Malala?"
- "Toa tsaroako ianao tamin'ireny fisehoanareo sy Alex ireny fa nanana havana akaiky ihany, aiza izy ireny izao? maninona raha omena azy ireo izay mbola tsara?"
- "Hevitra mety izany ary ny ambiny?"
- "Asa, omena ny mahantra ohatra, tsy haiko! izany aloha no fanaon'ny olona ry Hery fa tsy haiko ka! reninao izy iny ka tsy sahy miteny be loatra aho..."
- "Aleo aho haka harona lehibe any ambany dia hatototra ao anatiny ao aloha. Amin'ny herinandro izany hita eo. "
- "Oadray! any ihany aho dia hoentiko miakatra eo ny berceau ko taloha!" hoy izy nitsikitsiky. "Mbola tena tsara mihitsy izy izay ary izany no tsy nanarian'i Mama azy. "Ho an-jafikeliko", hoy izy isaky ny tadiaviko ariana ilay izy..."
- "Tanteraka ihany ity ny teniny ry Malala..."
Malefaka dia malefaka ny feon'i Hery ka nahababo ny fon'i Malala izay miezaka ny tsy ho lavo intsony. Efa tantara hafa izao, hoy izy nanitsy ny sainy ary efa fiainana hafa...
- "Hery a! hitady asa koa aho," hoy izy nibanjina ity rain-janany...
- "Tsisy hevitra izany ry Malala fa ataonao aiza izy dahy? ny rainy efa tsy hitany, ianao koa hivoaka ho aiza? adidiko ianareo izao ary aza matahotra fa hiezaka mafy aho!"
Raha nody tao an-trano Ratrema iny hariva iny dia gaga fa nangina dia nagina ny tanàna. I Zefa mpiambin-tanàna no nitsena azy ary nitantara izay niseho. Tsy namaly i Ratrema fa niditra tao an-trano, nanipy ny palitaony teo ambony sezan'ny salon dia niakatra tany ambony. Novohainy tsirairay ny varavaran'efitra dia tsy nahita na iza na iza izy. Ny entan'i Alexia no tsy nisy nipika, izay izy vao nisento kely. Lasa indray izy nidina tany ambany dia naka ny findainy tao anaty palitaony.
- "Hery, allô?"
- "Ie, izaho ihany Monsieur Ratrema" hoy i Hery niavonavona koa
- "Tsy hi-creer problème amin'ise aho," hoy izy niteny moramora, "any angaha ry Malala? aza mandainga ialahy fa te hi rassurer ny tenako fotsiny aho, any ve izy?"
- "Ie, nankaty ry zareo..."
Nisento i Ratrema dia nakimpiny ny masony...
- "Ho alainao aty angaha ry zareo?" hoy i Hery
- "Tsia, aleo aloha izy ho any fa amin'ny manaraka aho miantso an'ise. Veloma ao amin'izy dahy ao."
- "Veloma!" hoy i Hery mbola saika hanohy resaka hanontany izay momba an'i Alexia, kanjo ny veloman-dRatrema no tonga aloha.
Niverina niakatra tany ambony indray i Ratrema ary nandamina ny efitranon-janany. Tiany loatra mantsy ireny zaza ireny sady mpiara-milalao aminy isan-kariva, hany ka nahatsiaro tena ho banga izy.
Efa hariva i Alexia vao niditra ny trano... Hatsatra kely ny tarehiny nefa velontsiky aoka izany izy nahita an-drainy.
- "Papa!" hoy izy sady nanoroka an-drainy izy.
- "Alexia!" hoy ny rainy namihina mafy azy...nahavariana an'i Alexia ilay fihina mafy nataon-drainy ka nihataka kely izy ,
- "Misy inona ry Papa?"
- "Lasa nipetraka any amin'i Hery i Malala," hoy izy hendratrendratra.
- "Any amin'i Hery? ary izy dahy?"
- "Lasany any koa!"
- "Papa a, ndao alaina any fa inona no antony hitondrany ireny zaza ireny any? ramatoa tsy misy saina, raha te-hiaraka amin'i Hery izy, tsy nadeha tany hatrizay, fa maninona ny zandriko no entiny any? sady amin'izay fahavaloko! hoy i Alexia niefonefon'ny hatezerana.."
- "E! aoka re anaka fa aleo aloha amin'izao a! tsaratsara ho anay aloha ny misara-toerana mba samy hieritreretanay..."
- "Fa tsy any amin'i Hery!" hoy i Alexia namaly andrainy...
- "Tsara kokoa aza izy any amin'i Hery amin'izay ny olona rehetra tsy hahalala izay miseho ato amintsika..."
- "Papa a, ny voninahitra aloha avelao any fa ahoana no hamelomany ireny zaza ireny aminao? ny karaman'i Hery? sa hanao inona ity Mama hono? olona tsy niasa hatrizay niainany!"
- "Hanampy azy ankolaka ihany aho," hoy Ratrema niverina nipetraka..."mbola vadiko izy ary any aminy ny zanako..."
- "Izaho aloha ry Papa miala tsiny fa izay hifanatri-tava an'i Hery dia tsy hisy mandrakizay a!"
- "Avelao aloha izany any fa inona ity hohanintsika? inona no masaka ao?"
- "Asa, andeha hojerena izay nandrahoin-dRazay ao..."
- "Ary lasa aiza Razay?" hoy i Alexia gaga nahita ny fatana nangatsiaka sy ny blouse fotsy nihantona tao andakozia...
- "Efa nolazain'i Zefa ahy fony aho vao tonga fa lasa nalefan'i Malala nandeha izy."
Natonton'i Alexia tamin'ny carreaux ny kitapony sy ny poketrany.
- "Papa, nefa izaho izany noana!" hoy izy nidongy tamin-drainy...
- "Ndao handeha hihinana any ivelany ary koa inona moa izany?" - "Dia inona no ho hanin'i Zefa ato?"
- "Entintsika izy ko maninona moa? hidina mafy ny trano dia lasa isika! sa tsy mazoto ianao anaka?"
- "Ka inona moa no atao eo? mba hinatra hanao lakozia amin'izay aho hoy i Alexia nitsindroka ny poketrany..."
Nihomehy ny rainy ary nandray ny lakilen'ny fiara sady nampiditra ny palitaony.
- "Zefa a!" hoy izy nipoitra teo ambaravarana. "Miomana ise fa hiaraka hisakafo aminay!"
Afaka atsasa-kadiny dia lasa izy telo niverina niditra ny renivohitra. Mahafinaritra ery ny mahita an'Iarivo mirehitra jiro amin'ny alina fa toy ny fanala manazava eny antsefatsefan'ny havoana izany. Mbola feno olona mivezivezy sy mitsangatsangana moa ny arabe satria Asabotsy hariva ny andro. Indreny ny mpifankatia mifampidoladola mamindra miadana hamonjy fodiana ka ny fisakambinan'izy ireny no nampamolivoly ny fanahin'i Alexia nahatsiaro ny fotoana rehetra niarahany tamin'i Hery...Ny feon'i Zefa avy ao aoriana no nanaitra azy tampoka nony nandalo teo Behoririka ry zareo raha iny handroso ho any Analakely iny.
- "Bema! i Bema marina," hoy izy nihoraka!
- "Iza indray ity i Bema?" hoy i Ratrema gaga fa anarana mbola tsy henony mihitsy izany...
- "I Bema rahalahiko!" hoy i Zefa, "izy mihitsy io, mijanona hoe M'se Ratrema?"
Naka toerana hijanonana i Ratrema ary nanalava ny masony hijery ireo olona mijoro miamboho eo ampihinanana vary mitsangana...
- "I Bema io e!" hoy ihany i Zefa nanamafy.
- "Mandehana jereo tsara aloha ry Zefa fa aza eo no miantso fotsiny a!" hoy i Alexia sorena sady nanara-maso ity mpiasany...
Nierika ilay tovolahy natao hoe Bema ka taitra mafy nahita an'i Zefa nitsikitsiky nanantona azy. Latsaka ny sotro teny an-tanany fa may koa izy hiarahaba an'i Zefa..
- "Mama a! ny rahalahiko marina!" hoy izy nitsinjaka, "i Zefa! hay ialahy mbola tany?"
- "Inty aho ka!" hoy i Zefa tsy nino koa ny fahitany ny rahalahiny...nifampijery bika izy roalahy, samy efa lehilahy lehibe...ny endrika no mbola tsy niova loatra na nandroso aza ny taona...
Niherika nijery an-dRatrema i Zefa ary hitany izy mianaka fa gagagaga, ka notarihiny hanantona teny i Bema.
- "Andraso aloha aho handoa vola!" hoy izy nisikotra ilay vola taratasy malotoloto tany ampaosiny handoavana ilay loha-kisoa matsiro vao nohaniny teo... Namafamafa molotra aoka izany izy aloha ary namafa ireo tanany tamin'ny patalohany vao nanatso-tanana hiarahaba an-dRatrema.
- "M'se Ratrema," izy no Bemananjara zandrikolahy!
- "Izy kosa no M'se Ratrema patiraoko!" hoy i Zefa faly ery
- "Fa efa ela angaha ianareo no tsy nifankahita?" hoy i Ratrema gaga..."toa mbola tsy reko mihitsy ny anaranao manko!" hoy izy.
- "Efatra mianadahy izahay no zanaky Dada sy Neny," hoy i Zefa niezaka namintina ny tantarany. "Tany Ambanivohitry Toamasina izahay no nipetraka, araka ny efa notantaraiko anao. Maty tamin'ireny rotaka tamin'ny 2002 ireny anefa ny Ray aman-dreniko ary ny zandriko roa vavy nentin'ny milisy an-keriny ka izahay roalahy samy nirifatra nitsoaka ary tsy nifankahita intsony raha tsy izao indray..." hoy izy latsa-dranomaso kely.
Nanganohano kely koa izy mianaka nandre izany tantara mahonena izany, hany ka tsy nisy te-hihetsika teo...
Samy nangina kelikely aloha, kanefa i Alexia tsy naharitra intsony ny hanohanany ka dia niteny:
- "Tsy aleo ve mihinana eto rehefa izany?" hoy izy
- "Asa!" hoy i Ratrema tsy te-hanaiky nefa koa tsy te-handà, nahita ireto olona be dia be milahatra mihitsy hihinana eo...
- "Sa hijanona eto ise ry Zefa hiresadresaka amin'ny zandrin'ise? alainay eo ise avy eo fa i Alexia tsy tiako hisakafo eo!" hoy izy nivantana.
- "Tsy maninoa M'se Ratrema ka! vao maika tiako," hoy izy namaly.
- "Ity ny vola ary hisakafoananareo roalahy dia eto ihany ny fotoana avy eo, afaka adiny roa! mety?"
- "Eny Tompoko," hoy i Zefa nanara-maso an-dRatrema namelona ny fiara.
Nony lasa izy mianaka dia samy nangina kelikely aloha...
- "Fa maninona aho no tsy avelan'i Papa nihinana teo?"
- "Dray! fa ianao ve adala e! taiza koa no nisy vehivavy nihinana tamin'ireny?" hoy i Ratrema nitrerona kely an-janany.
- "Oay! nisy vehivavy nihinana teo!" hoy i Alexia namaly kely, "sady izaho angaha voatery hihinana teny fa nentinao tato anaty fiara ny anjarako!"
- "Dia tsy leo doika mihitsy ianao ity ka! nandritry ny fiainako aho ry alexia niasa mafy mba tsy hahitanao izany mihinana eny amoron-dalana izany, nefa ity ianao te-hietry hidina..."
- "Papa a! diso hevitra ianao! tsy mahantra mihitsy ireny olona hitanao mihinana teo ireny! sady izao ange ry Papa e: tsy mba nisy mihitsy ny fotoana tamin'ny fiainako hifangaroako amin'ny olon-tsotra: tsy mba mana-namana aho, mihidy ao anatin'io villa be io foana aho rehefa tsy any ampianarana... te-hiova aho, te-hifanerasera aman'olona," hoy i Alexia
Lasa ho azy teo ny fisainan-dRatrema nihaino an-janany. Marina izany fa tsy mba mana-namana afa-tsy Hery tokoa ity zanany. Nihidy tao anaty faribolan'ny fianakaviany sy ny fianarany ary ny fitiavany tao izy ka lasa te-hitroatra...efa fotoana angambany izao hanokafana ny lalany sao tara loatra, hoy i Ratrema nisento kely.
- "Ka atombokao amin'ny inona ary ity fiovanao?" hoy i Ratrema nanatongilana ny lohany hihaino izay hevitra hafahafa mety holazain'i Alexia.
- "Asa? inona re? tsy afaka ny hieritreritra intsony aho aloha izao fa noana!" hoy izy nanova resaka.
Teny Ambatonakanga izy mianaka vao nijanona hihinana tao amin'ity hotely iray. Efa be be olona ihany tao sady nisy hirahira hialana voly. Hadino vetivety teo aloha ny sorisory sy ny olana mamatotra azy mianaka fa injany hira mamelovelo, mitory fitiavana no asandratr'itsy tovolahy mpihira; manome fahafinaretana ho an'izay rehetra nisakafo teo.
Lasa saina kely i Hery rehefa avy niantso iny Ratrema. Gaga izy nahita fa tsy tezitra mihitsy Ingahy lehibe. Nanontany tena izy hoe fa nahoana, nefa tsy hitany mihitsy ny valiny. Nanatona azy i Malala sady nandray ilay finday teny aminy.
- "Hery? fa iza ilay teo?" hoy izy sady nanokatra ilay finday izy hijereny ilay anaran'olona niantso teo...
- "Ratrema? dia ahoana?" hoy izy natahotra..
- "Nolazaiko azy hoe aty ianareo," hoy i Hery natahotra izay mety ho valiny...
- "Hay!" hoy i Malala nampifamatotra ny tanany. "Dia rahoviana hono izy no haka anay?"
- "Tsy haka anareo izy ka!" hoy i Hery nibanjina azy...
- "Tena hafoiny izany ireo zaza ireo?" hoy i Malala tezitra indray. Tany anatiny tany manko nisy tsirimpanantenana fa alain-dRatrema izy telo mianaka. Nanomboka nitebiteby i Malala ny amin'izay ho tohin'ny fiainany. Hatrizay manko dia teo foana i Ratrema niahy azy, ary tao antokatranony izy dia ny vavany fotsiny no misokatra dia tonga eo anatrehany izay tadiaviny.
Nandritr'izay roapolo taona nanambadiany izay, dia milomano tao anaty harena be izy ary tsy nandalo tao amin'ny sainy mihitsy hatrizay izany hoe tsy hisy izany. Efitra kely izao no hany hitoeran'izy telo mianaka. I Hery ity no voatery hiahy azy aloha...marina fa rain-janany nefa mbola tanora loatra i Hery sady mbola tokony hanana fiainana hafa noho izao sahady...
Fantatr'i Hery ny tany andohany, nangina tsy niteny anefa izy satria mba niasa koa ny sainy amin'ity fiainany, zary manan-janaka hokarakaraina tsy satry.
- "Malala a! fantatro sady azoko tsara izay mampiasa ny sainao, nefa mahereza ry Malala! anatra ho antsika angamba izao fiainana izao, ka samia isika hitraka... veloko ireo ary veloko ianareo fa aza matahotra!"
- "Misaotra ry Hery!" hoy i Malala.
Niandriandry ihany i Malala iny hariva iny sao hiverina hiantso i Ratrema nefa dia nangina ny finday, zary natory tsy nahatsiaro ny kiririoka fahiny intsony...Niverina tao an-tsainy ny fahiny, fony Ratrema tia azy, izy ilay saribakoly nampihantaina tao antokatranony. Tsy niakanjo afa-tsy izay avy any ampita ary tsy nivoaka ny trano raha tsy nihaingo. Fantany ankehitriny fa efa nivadika ny tantara ary izy no niala tao an-tokatranony...nefa mahatsiaro tena ho meloka izy nohon'ny nitondrany ny zanany hanalavitra ny rainy. Izy dahy izay tsy mendrika ny hijaly toa azy...fa zanak'olona manankarena!
Nony nahatsiaro izany izy dia tonga saina! teo izy vao namerina indray ny lasa tao andohany ary nahatsiarovany saina fa zanak'i Hery i Toky...i Cynthia indray dia araky ny échograpfie tamin'ireny no nikajiana azy hoe zanaky Ratrema, tsy hainy anefa izay tena marina...
Nandinika mafy teo ampitoerana teo izy dia tsaroany nihorohoro ny sainy... nanahy ireto zanany izy, izay mety halain-dRatrema raha mitohy izao fisarahana izao...kanefa mety tsy ho azon-dRatrema koa raha fantany ny marina rehetra! Vizana mafy ny sainy iny hariva iny ka resin-tory teo amin'ny sezalava tao amin'ny efitra fandraisam-bahiny izy. I Hery kosa no nanome sakafo sy nampandro ary nampatory an'izy dahy. Toy ny efa zatra sahady izy mikarakara an'ireto zaza.
Nidina izy avy eo ary nandrakotra an'i Malala izay efa resin-tory, nefa raha iny hamonjy tohatra hiakatra iny izy no niantso tampoka i Malala...
- "I Hery a! aza miakatra aloha fa avia eto fa misy tiako lazaina anao." - "Hay ianao tsy matory akory?" hoy i Hery nitehina teo amin'ny arofanin'ny tohatra...
- "An an! nakimpiko fotsiny ny masoko fa lasan'eritreritra aho," hoy i Malala niverina nipetraka..."Hery a, misy zavatra tiako ho fantatrao..."
- Momba ny inona?" hoy izy variana
- "i Cynthia!"
- "Maninona i Cynthia, marary?"
- " An, an...mbola tsy nampiasa ny sainao mihitsy ve hoe iza no rainy?"
- "fa.., fa angaha tsy Ratrema? tsy tiako hiverenana intsony ireny lasa ireny ka!" hoy i Hery andeha hitsangana indray. Nefa notazonin'i Malala ny tanany ka indro izy nipetraka tsy fidiny.
- "Hery a! misy itovizana amin'i tompokovavy mamanao anie izy io e!
- "Angaha?" hoy i Hery nanongilana ny lohany..."fa tsy azoko, fa ahoana e! fa angaha tsy hoe an-dRatrema io zaza io? tsy izany ve no resaka nandeha taloha ireny?"
- "Ie, ny kajin-dRadoko fotsiny no nilaza izany fa he ity zazakely, io hariva nampirina ny entan'i Mamanao iny aho no nahita ny sariny fony mbola zaza, dia i Cynthia napetraka!"
Tsy nandry loha i Hery fa lasa indray aloha nisava ireto baoritra nadoboka tao andakozia iny andro iny... efa natsikafona daholo indray izay voampirina vao hitany ilay fitoeran-tsary efa vasoky ny taona.
Navadibadiny haingana ary io tokoa! i Cynthia sa i Mama? tena mitovy hoy izy nisento lalina...
Te-hifaly izy hanakatra ny lanitra fa misy ihany sarivongana mety hahatsiarovany ny reniny, izay lasa tsy nialany nenina akory, sady amin'izay sary mandehandeha, zanany! tsy misy hiadina hevitra akory...mahagaga azy no tsy nahitany izany teo no ho eo hatramin'izay!
Te-hitomany indray izy satria efa an-dRatrema ireo zanany ireo izao. Raha halain-dRatrema ny zanany dia hiala maina izy...
- "Dia ahoana?" hoy i Hery nijery an'i Malala izay nangina tanteraka nandritr'izay minitra vitsy izay..."dia ahoana ry Malala?"
- "Asa ry Hery, fantatrao angamba izao no mampitebiteby ahy!"
- "Izaho koa matahotra," hoy izy nanainga ny tongotry Malala tsy hikasika ny gorodona...
Nifamihina teo izy roa ary lasa ho azy ny tanan'i Hery nanafosafo ny volon'i Malala...nosafoiny koa ny sorony, ny lamosiny ary i Malala kosa nisisika tsy nihetsika. toa maka tsirony ery amin'izato tanan'i Hery malandilandy mikasika ny vatany...Nihorirana kely izy ary notakariny tamin'ny molony ny molotry Hery izay tsy nandà fa nanome izay notadiaviny...oroka naharitra ela, toa nitondra fanantenana, toa midika fahatokisana, toa mampahery tampoka ilay saina niady mafy teo, ary koa mitory fitiavana...ilay fitiavana efa nitsilopy nezahina novonoina, hay tso-drivotra malefaka fotsiny dia nety hampidedaka azy indray.
Nifanatrika ry zareo avy eo, ary nakarin'i Hery moramora ny akanjo ambonin'i Malala. Natsotran'ity farany ny tanany roa hahamora ny hialan'ity tee-shirt naneritery ireo tratrany efa nivoitra be. Nopihin'i Hery avy tao andamosina ny tadin'ilay soutien nanafina ny tratrany. Nohararaotin'i Malala io paoziny io namahany ny bokotry ny lobany hampiseho ny vatany tanora sady nofosana...
Tsy nisy teny izany rehetra izany, tsy nisy eritreritra fa dia lasa tamin'izao...toa tsianjery fotsiny tany antsaina tany dia vetivety dia niala ireo akanjo nanelingelina azy roa.
Ilay lamba notafian'i Malala teo sisa no nisaronan'izy roa ary indreo ny vatany zary nofo iray indray, toa tsy hisaraka intsony fa hijanona ho toy izao mandrakizay...hadino izao rehetra izao, hadino ny manodidina rehetra fa ny fanahiny kosa efa tafakatra any ambony tsy hita maso any,
fa nofo roa samy nangetaheta mafy ilay firaisana niriany ho tanteraka tany anaty tany saingy tsy sahy navoaka fa nahamenatr'olona, kanjo nifanena tampoka teo amin'ny toerana mangina, tao antaty fotoana tsy nampoizina...ka mbola mety hisaraka ve?
| « | Jolay 2022 | » | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Ah | At | Ta | Ar | Ak | Zo | As |
| 1 | 2 | |||||
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
| 31 | ||||||
- Desambra 2006 [1]
- Oktobra 2006 [5]
- Septambra 2006 [5]
- Aogositra 2006 [7]
- Jolay 2006 [7]
- Jiona 2006 [13]
- Mey 2006 [17]
- Aprily 2006 [22]
- Martsa 2006 [11]
