Tadiom-pitiavana

Tapa-kevitra izahay sy Alexia fa hivoaka kely an'i Tanà no hisakafo fa tena nanempotra be ny rivotra iainana tao an-drenivohitra. Nony tao anaty fiara aho dia nofihininy mafy sady norohany. MMMhhh! toa niverina tao an-tsaiko ny fotoana nahalalako azy voalohany; izy mbola nanao tablier manga mpianatry ny Lycée... Vao 15 taona izy tamin’izay ary izaho 23 taona teo... Mbola saro-kenatra ery izy sady tena mbola zaza be. Ilay namako niara-niasa tamiko no nahafantatra azy talohako, ary nifanena taminay roalahy izy tamin'izay, ka hatramin'ny nahitako ny tsikiny malefaka sy ny fijeriny mambabo fo izay, dia tsy te-hisaraka aminy intsony aho. Afaka bacc tamin'ny faha-enina-ambinifolon'ny taonany izy. Faly be Ratrema tamin'izay, ary ilay korana narahim-pandihizana nokarakarainy no fotoana voalohany nidirako tao amin-drizareo. Olona manna-katao ry zareo raha ny tena marina. Manana orinasa lehibe iray eto an-drenivohitra i Ratrema rainy. Vao nahita ahy voalohany ingahy Ratrema tamin'io alim-pandihizana io dia nanafatrafatra ahy mafy ny amin'ny zanany vavy, izay mbola tsy ampy taona. Tsy dia niditra loatra tao an-tsainay anefa ny hanatra nataony fa iny alina iny ihany dia natolotr’i Alexia ho ahy ny tenany... Tena nifankatia be izahay tamin'izany ary nivoady taminy aho fa tsy hisaraka aminy, na oviana na oviana fa ahy izy ary izaho ho azy. Mbola io voady nataoko io angamba no tanany mafy ao ampony ao, fa raha ny hadalana vitako dia efa tsy tokony ho tia ahy intsony mihitsy izy... 
- “Toa lasam-borona be i Hery izany?” hoy izy nanapaka ny eritreritro. 
- “Variana amin’ny toetranao aho ry Alexia. Tena vehivavy mahate-ho tia tokoa ianao ity... Tena adala aho...”
- “Aza miteny izany ianao ry Hery fa tsy anjely ange aho e! Mbola be ny zavatra tsy fantatro eto an-tany sady mbola tanora koa aho. Mbola tsy hay izay mety any aoriana, ka izany no andeferako sy tsy hitadiavako olana. Izany no nampianarin'i Papa ahy hatramin'ny mbola kely.”

Niverina tampoka tato an-tsaiko ilay tantara nolazain'i Malala ahy momba an-dRatrema sy Alexia... 
- “Tena nifanakaiky fo tokoa angaha ianareo mianaka tamin'ny fahazazanao?”
- “Oooh! ny fahazazako angamba no tsara indrindra ry Hery! Papa no tena nikarakara ahy tamin'izaho mbola kely fa i Mama hitanao ihany izy iny. Tadidiko fa tamin'izaho mbola kely dia kely dia i Papa no mpanatitra ahy mianatra ary rehefa maraina dia izy no mampiditra ny akanjoko. Efa valo taona nanomboka nahalala menatra aho, vao tsy nokitihiny intsony. Isaky ny tsy mianatra aho, dia entiny mandehandeha foana fa i Mama manao shopping miaraka amin'ny namany. Ary matetika aho no entiny mankany am-piasany dia miandry azy eo ambony biraony eo rehefa mivory izy.”
- “Izay ianao vao tena nitantara tamiko ny fiainanao...”
- “Mbola be ny tsy fantatrao amin'ny fiainako ry Hery fa tohizako rehefa malalaka iny isika...”

- “Tantarao dieny izao e!”
- “An, an, an... tsy aleo indray amin'ny manaraka? Te-hiresaka aminao ny ho avintsika indray aho... Oh! tonga isika, tianao ve ato? Tsara foana ny menu ato fa brochettes rehefa hariva...”
- “Fa ahoana no nahalalanao ity restaurant aty an-dakira be ity?”
- “Tamin'izahay avy any Majunga izay, dia nandalo teto nony nody ka nivily tato izahay nisakafo fa hoy i Mama hoe tsy hanam-potoana hanao sakafo intsony izy any antrano fa reraka...”
- “ Tsara aloha ilay cadre an, sady ny vue panoramique be... Tazana ny faravodilanitry ny rovan'ny Manjakamiadana avy ety. Saron-javona izany Antananarivo, sa vovoka ireny na setroka tsy fantatro...”

Narahiko avy ao aoriana i Alexia, nampandroso anay ilay tovovavy serveuse, dia nanome anay toerana mahatazana ny any ivelany.
- “Tianao eto?” hoy aho taminy.

- “Tena tiako!” hoy izy nijery ahy, “ianao no mi-commande ka izay tianao no tiako” hoy izy nihantahanta tamiko.

Nosafoiko ny takolany sady nataoko nijanona kely teo amin'ny molony ny ratsan-tanako, nahazo oroka kely aho...
- “Hery a! ahoana ilay resaka” hoy izy namerina ahy tamin’ ny zava-misy iainanay...
- “Inona no tianao?” hoy aho tsy nanana hevitra( tena tsy nisy inoninona mihitsy tao antsaiko ny momba izay ho avy... Tena tsy misy saina aho ve sa entim-bavy? sa tahotra no mahazo ahy? Sa malaina hifamatotra? Tsy fantatro hoe inona no tokony holazaina amin'izany fanontaniany izany. Matahotra aho sao manafintohina azy izay mety ho hevitro. Te hanambady an’i Alexia aho, kanefa hisy zanako roa izany hiara-miaina aminay... Dia ahoana koa ny hahita ny endrik’i Ratrema isan'andro eo? Raha tsy hoe hifindra trano izahay? Dia ireto hoe zanako ataoko ahoana? Tsy handray anjara amin’izay hahalehibe azy aho ve? Fantatro izao i Ratrema fa tsara saina sy mahay mitaiza arak'izay notantarain'i Alexia teo, fa raha zana-drafilahy ve mety ho tiany ihany? 
- “Ny tiako? raha mety ianao dia hatao amin'ny faha-sivy ambin’ny folotaonako ny fifamofoantsika, izany hoe afaka iray volana. Mety ve ianao?”
- “Mety ka! Mety mihitsy” hoy aho mody tsy naka sarotra ... Ny saiko anefa amin'io mbola tototr'ireo fanontaniana maro be mifamadibadika tao an-dohako.
- “Faly be aho izany!” hoy izy nanoroka ahy...
- “Bon appétit ary ny malalako e!” hoy izy sady narahiny tsiky. Tsy hitako akory ny nanateran'ilay tovovavy ny sakafo teo aminay. Tena tsy teo mihitsy ve aho izany tamin’iny? Tsara be ireo brochette de fruit de mer nohaninay. tsy naka dessert aho fa i Alexia no naka glace... Café no tiako, kanefa matahotra ny tsy hatory aho rahalina amin’ity adin-tsaiko ity, ka naleoko mandefitra ny café aloha... Infusion no nalaiko... Nony niverina nitodi-doha nody izahay ka namerina ilay resaka i Alexia vao tonga saina aho... Afaka iray volana? dia ahoana? Tsy maintsy hiseho izany ry Mama ho any amin-drizareo, ary tsy maintsy alohan'ity fifamofoana ity. Vola daholo izany. Izaho anefa na dia efa ho telo taona aza izay no niasa, tsy dia betsaka akory izay tahiriko! Ry Mama sahirana ary tsy te hanome fahasahiranana azy aho... Inona no hevitra? efa hatao izany izy ity dia tsy maintsy hatao hatramin'ny farany, fa lehilahy ny tena ka tsy hiamboho adidy! Raha mba teo mantsy i Dada... Naterin'i Alexia hatrany an-trano aho ary rehefa avy nanoroka ahy izy dia namelona ny fiarany hanainga no nilazako hoe: 
- “Alexia, tsy aleonao mijanona?” 
- “An, an, an, sao dia mahasosotra an'i Mamanareo ” hoy izy.
- “Koa efa ho vadiko ihany ianao afaka herinandro vitsivitsy... Andao moa e!” hoy aho niangotingoty. 
- “Ao ary ny fiara mba ampidirinao ao an-tokontany fa tsy haiko,” hoy izy.

Dia niditra tao antrano izahay... Tsy nisy olona tao fa nisy taratasy napetrak'i Mama teo ambony latabatra fisakafoanana nilaza hoe: “Lasa any ambanivohitra aho, ka afaka roa andro vao miverina. Hendre tsara! Mama tia anao! 
- “Malalaka izany ny trano ry Alexia fa lasa i Mama. Aza menamenatra intsony fa andao hiakatra? Io ny salle de bain raha handro ianao, izaho handeha hanome sakafo ny alika aloha, fa tsy nihinana izany ilery raha azoko tsara...”
- “Tsy aleo miaraka manome sakafo ny alika dia miara-mandro?” hoy izy namaly ahy.
- “Hevitra tsara izany!!! toa hitako eto sahady...” 
Tena nahafinaritra ahy mihitsy iny alina iny fa adinoko daholo ny sorisoriko rehetra! Toy ny izahay roa irery sisa no teto an-tany... Raha marina tokoa mantsy izany? Tsy nisy i Malala. Tsy nisy koa ny akoatrany? Manonofy aho ve? Sao tsy nisy aza izany rehetra izany? Indrisy fa tsy nanonofy aho, fa tena izay no zavatra iainanay amin'izao fotoana izao. Asa izay nahazo ahy teo fa lasalasa tampoka indray ny vavako nanontany an’i Alexia hoe:
- “Ary ianao sy ny Papanao toa akaiky be mihitsy?” 
- “Izaho ange ry Hery tsy manana olona afa-tsy i Papa intsony ê" hoy izy namaly ahy, sady nanganohano ny masony.
- “Fa i Mala..., fa i Mamanao kah?”
- “Raha mba fantatrao mantsy...” Nangina kely aloha izy, izay vao nanohy ny teniny.
- “ Noraisiko tahaka ny reniko tokoa izy, kanefa ny zavatra niseho taminareo no nampatsiahy ahy fa tsy izany velively izy.”

Menamenatra sady sadaikatra fotsiny aho mihaino ny zavatra nolazain'i Alexia.
- “Alexia â! mamelà ahy ianao fa diso tokoa aho.” 
- “Tsy manome tsiny anareo ihany aho satria ianao moa ry Hery tovolahy tsara endrika sy bikana, ka tsy mahagaga raha revo taminao i Malala... Izy koa moa vehivavy tsara tarehy, ianao indray ve no hatoro izany?”
- “Na izany aza, reninao anie i Malala ê ”
- “Tsy reniko niteraka ahy i Malala ry Hery.”
- “Ah...aho...ahoana tsara hoe e?” 
Nangina sy toa lasa saina nandritry ny segondra maro i Alexia vao namaly.
- “...Maty tanora ny reniko, vao herintaona monja hono aho dia nandao anay i Mama. Fantatrao ihany moa ny lehilahy fa vao afa-tsaona i Papa dia nifankahita tamin'i Malala dia naka vady azy. Tsy nisy olana mihitsy teo aminay, satria voakarakarany sy notolorany fitiavana tokoa aho. Izaho moa, noho izany, nandray azy toy ny reniko tamin'ny fo madio.”

Nikoriana teo an-takolan'i Alexia indray ny ranomasony, sady nisefosefo izy no nanohy: 
- “Dia izany ry Hery, olona noraisiko ohatran'ny reniko no namadika ahy...”
Tsy hitako intsony izay nasiako ny tenako, mahita ny fahorian'ity olon-tiako. Tena mijaly ao am-pony ao hay izy ity noho ny nataoko, fa miezaka ny manafina izany fotsiny amin’ny fitsikiny sy ny fihetsika toa tsy dia sarotiny loatra hitako avy ety ivelany. Amin'ny lafiny iray anefa, ny fahalalako hoe tsy mpianaka i Malala sy Alex, dia mba nanamaivana kely ny hamohamoko.

- “Fa inona no eritreretinao ry Hery?” hoy izy ohatran’ny nanaitra ahy.
- “Manenjika ahy ny ratsy vitako taminao. Lazao ahy izay tokony hataoko mba hamelanao ahy.”
- “Tsotra ny valin'izany eh! Alaivo ho vadinao aho!”