Tsy nahateny akory i Hery, zara izy raha nahavoalaza hoe « aty amin’ny hopitaly aho » dia tapaka ilay antso. Nantsoiny indray i Tahiana fa tsy nety azony intsony. Kivikivy ihany izy niverina tao amin’ny efitry ny marary. Ilay findainy rahateo koa ritra herin'aratra ka tsy afaka narehitra intsony.
Very hevitra ny amin’ity nataon’i Mihary izy. Tsy nampoiziny mihitsy ny tahaka izao. Tsy mba malaky kivy izany mihitsy raha i Mihary araka ny fahalalany azy. Izy aza no anisan’ny mpampitraka ny namany, kanefa, dia miova tokoa ve ny toetran’ny olona hoy izy rehefa miha-lehibe. Fa dia naninona loatra ary i Mihary?
Nahatsiaro tena ho diso i Hery, nanenina tanteraka tamin’ny tsy fahatsiarovan-tsainy. Tsy nampoiziny ho tahaka izao ny ho fandehan’ny tantara. Nihevitra izy mantsy fa mbola tahaka ny fisakaizàna tamin’ireo namany fahiny ihany ity indray mitoraka ity, kinanjo…
Lasa saina teo izy niandry an’i Mihary eo am-parafaran’ny hopitaly. Nojereny tsara I Mihary toa tsy mahatsiaro izay manodidina azy. Reraka ny endriny sady toa hatsatra tampoka. Ny tanany havia mitsindrona fanjaitra mitondra ny serôma mitsitaitaika miditra moramora amin'ny vatany.
Eo am-pibanjinana an’i Mihary izy no nandefa tsy nahy ny sainy tamin'ny fahazazany. Tadidiny ny fotoana niarahan'izy sy Mihary nianatra voalohany. Mbola zaza saina tokoa aho tamin’ireny hoy izy. Niditra ny kilasy faharoa, tamin’izay rahateo vao nanomboka niara-nianatra ny lahy sy ny vavy, i Mihary nianatra tany amin-dry Masera foana hatramin’ny naha-kely azy tsinona moa I Hery nianatra tao amin-dry Mompera, dia raikitra tamin’izay ny fifangaroan’ny fianarana; Samy nitondra izay fahaizany avy any avy. Nifandany an-kolaka tamin’ny fahaizana; niady mafy ny ho voalohany. Dia rehefa samy tsy nisy resy sy naharesy dia niray làlana, niaraka tamin’ny fotoana tsy nampoizina. Mody niaraka fa tsy tena niaraka, nefa nampitsiry tampoka ilay afom-pitiavana voalohany tany anatin’ny tsirairay izany.
Toa fotoana nandalo ireny nahavarimbariana azy roa ireny, nisongonan’ny sasany izy ireo, ary samy tsy tonga saina raha tsy efa avy nijery ny valim-panadinana. Dia notapahina teo ilay saika ho doria, ary tsy nisy nifamela ny mamy na koa ny mangidy fa ny hahatafitàna ny bakalorea no natao tanjona. Lasa tany Amerika moa i Mihary nony avy eo nanohy ny fianarany ary izao indray izy roa vao nifankahita.
Raha lasalasa saina teo izy nijery ny lasany, indro fa somary nihetsika kely ny rantsan-tanan’i Mihary, nahita izany i Hery dia noraisiny tsimoramora. Nofeheziny sy nomeny hafanana ilay tanana mangatsiaka saika fefiky ny rano teo.
Tsy niala teo amin’ny tarehin’i Mihary intsony ny masony. Indro nanomboka nitsirempirempy, toa taitra tamin’ny torimasony.
- "…Fa aiza aho izao?"
- "Aty amin’ny hopitaly ianao fa aza mbola miteny mafy aloha Mihary an!"
Tsy niteny i Mihary, ny masony no nahirany nijery ny manodidina. Tsapany ny hafanan’ny tanan’i Hery nanotra malefaka ny sandriny.
Raha sendra nifanojo ny mason’izy roa, dia niraraka moramora ny ranomasony. Nifokofoko nitomany nefa nampanginin’i Hery tamin’ny safosafo sy tambitamby.
- "Mihary an! mbola vizana be ianao fa aza manao toa io e!
- "Hery an ! Tsy fantatro intsony izay nahazo ahy, tsaroako ho diso fanantenana tanteraka aho ary nahita ilay ranomasina mangeniheny dia niroboka tsy ampiheverana akory."
- "An, an, ry Mihary an ! aza alefa amin’izany intsony ny sainao fa mbola eto aho ary tsy handao anao mihitsy."
- "Hery an ! … Tsy fantatrao ny tena antony…" hoy i Mihary, nisento tokana izy sady nampikimpy ny masony tsy hijery intsony…
Toa fantsika niletra ny fon’i Hery izay teny farany izay. Teny nampitroatra ny nenina tany anatiny. Teny nikapoka sy nively ny sainy. Ary toa nipoipoitra nanodidina azy ny hadalàna rehetra nataony hatramin’izay. Tsy mandry mihitsy ny eritreriny, isaky ny mandefa sary ao an-tsainy dia tsy nisy afatsy zava-dratsy nataony no nameno ny fijeriny. Naka ilay seza fiandrasana marary izy dia nitoetra teo. Nanala izay sorisorin-tsainy nameno ny atidohany.
Afaka fotoana elaela dia resin-tory izy noho ny fahavizanana be nahazo azy.
_________________________________
Tsy hitan’i Hery akory fa nisy olona niditra tao an’efitry ny hopitaly. Tonga dia nandray ny vozon’akanjony no nibata sady nanipy azy tamin’ny tany. Tsy nahaetsika akory izy. Ilay olona misaron-tava, tsy fantatra na iza na iza. Vao nitsikasina tamin’ny tany dia nampiany daka mandrivorivo indray teo amin’ny kibony. Nanaintaina tsy nisy ohatr’izany ny fahatsapany azy.
Totohondry izany, tsy nanana hery intsony izy hiadiana fa tratry ny tampoka tsy maha-lehilahy. Vao niarina kely anefa izy dia notsetsefan’ilay olona totohondry mafy indray teo amin’ny tarehiny; nidaboka tamin’ny tany izy avy eo, sady mbola voadakadaka tsy nananan'ilay olona antra.
- "Fantatr’ialahy amin’izay hoe iza aho?"
- "Mifona re tompoko o ! mifona e !" hoy i Hery mitomany, ny tarehiny mivindimbindina sy mivoara-mena, ny vavany tsapany fa mivoa-dra.
- "Izao no anaovako an’ialahy rehefa tsy vanona. Mpamitaka sy mihevitra ny tenany ho tsy misy mpahita. Mbola aiza ny hanjo an’ialahy?"
- "Mifona sy mibaboka re tompoko o! aza ampijaliana aho re!"
- "Tsy misy an’izany leity an! Iny indray ny an’ialahy …" Sady nobatainy i Hery no nasiany totohondry farany ary natsikasiny teo ambany fandriana nisy an'i Mihary. Niezaka ny hiarina izy fa tsy nahavita. Izay mba hery kely tany anatiny tany no namikirany tamin’ny tongom-pandriana, niezaka mafy nitsangana nanakatra ny tanan’i Mihary.
Nihomehezan’ilay lehilahy fotsiny anefa izy fa tsy noraharahiany.
Mbola niezaka hatrany ny hitsangana ihany anefa i Hery. Ny masony amin’io efa mivindana mila tsy hahita intsony. Vao naharay ny tanan’i Mihary izy dia niantso vonjy taminy,
- "Mihary an ! Mihary an ! Misy manafika isika e, Vonjeo !" hoy i Hery tamin’ny feo reraka dia reraka.
Rehefa hitany fa tsy nandre azy mihitsy i Mihary fa renoky ny torimaso lalina dia nijery ilay lehilahy izy. Gaga i Hery, toa nofy ratsy izato mahazo azy. Ilay lehilahy etsy mbola mitsikanikany mijery azy sady nanala ilay saron-tava.
- "Ratrema marina ! loza ity." Ny hery am-pelantanana tsy misy intsony. Ilay tanany teo voakifika sady teha-maina mandrivorivo no nipetaka tamin’ny tarehiny.
- "Mihary an ! mifona e !" hoy i Hery mitomany ihany.
- "Hay izao no ataon’ialahy ? sao dia heverin’ilahy fa ekeko foana ny ditra ataon’ialahy?"
- "Tsia re tompoko o ! manina an’i Alexia foana aho rehefa tsy eo izy!" sady nidradradradra nitomany hatrany.
- "Iny ny an’ialahy," hoy i Ratrema ! "Ny zanako tsy azon’ialahy antsointsoina intsony raha mbola eto aho." Sady nomeny daka mandrivorivo indray tamin’ny takibany ary nampitsikasina an’i Hery. Lavo izy, nitsirara tamin’ny tany.
Hany heriny, niantsoantso :
- "Vonjeo aho Alexia an ! mifona tamin’ny nataoko anao rehetra e!"
Tsy nanana aina intsony i Hery fa fanina tsy nahatsiaro tena;
Raha tsy afaka fotoana elaela vao nisokatra ny masony. Ny taila fotsin’ny hopitaly no lasa ondana ipetrahan’ny firihifany. "Fa nanino aho? " hoy izy nanontany tena.
Tadiom-pitiavana ([email protected])
Na dia naniry ny handeha ho any Mahajanga mihitsy aza i Tahiana, hamonjy an’i Hery hitantaràny ny resaka nifanaovan’izy sy Malala. Dia ilay olon-kafa no voatery nandeha satria mbola misy asa izay tsy azony navela koa. Nalahelo izy fa naniry loatra ny hahita an’i Hery. Ny nahagaga anefa dia tsy sahy nanambara mihitsy tamin’i Lala ny nataon’izy roa izy, eny fa na dia ny nanavotany an’i Hery teny Ivato aza. Zava-dehibe loatra taminy anefa ny zava- niseho nandritra izay fotoana tsy naha-teto an-toerana an-dRatrema mianakavy izay ary tiany hijanona ho tsiambaratelo ho azy sy Hery samy irery.
Vao nigadona tany an-trano izy dia…, injay fa naneno ny findainy.
- “Allo Tahiana!”
- “Lala ! Manao ahoana indry?”
- “Tsara ka, tsy maninona mihitsy izahay aty, hatramin’izao aloha dia mbola mahazaka ny hatsiaka izy mianadahy kely. Tsy misy atahorana. Ary tsy dia entiko mivoaka ny trano loatra.”
- “Ary nanao ahoana anefa i Alexia?”
- “Efa mandroso miha-tsara koa izy ka. Mampisaotra an’Andriamanitra mihitsy.”
- “Hay, tsara izany!”
- “Eto aho akia vao mahatsiaro. Tamin’izaho ilay narary ilay nivadi-nono iny, tadidin-dry moa? Ny nahafantaran-dry hoe narary aho moa tsy i Hery ve? Tena hadinoko tokoa fa hay moa isika nifanena teny Ivato talohan’ny nandehananay. Dia tonga teny koa i Hery fa tena naharikoriko be ahy. Mamo, sady nila ady tamin-dRatrema. Noraofin’ny polisy izy avy eo. Nahita iny ve ndry?”
Nisalasala kely i Tahiana, tsy nahateny. Tiany tsy ho fantatr’i Malala ny fifaneraseran’izy sy Hery.
- “an ! Tsy hitako aloha e! tsy nahatsikaritra izay aho, sady vao nisaraka teo ange isika dia lasa aho tamin’iny e ! Fa maninona akia?”
- “Tsy haiko akia fa toa malahelo azy aho an! Tsy haiko mihitsy hoe maninona. Isaky ny manao firaisana aho na manafosafo ny tenako dia ohatran’ny tsy mahazo aina raha tsy mieritreritra azy, mieritreritra ny nataonay roa.
- “izany an!” hoy i Tahiana nihomehy.
- “Aza ihomehezan-dry aho fa tena izany mihitsy. Amiko akia ny fahitako ny atao hoe lehilahy « sexy » dia tahaka an’i Hery an ! Vao mahita azy fotsiny aho hatramin’ny voalohany dia te-hanao be taminy. Ohatran’ny miontana izany daholo ny any anatiko rehetra any te hitady azy. Ary rehefa tonga eo am-pandriana indry miaraka aminy dia tsy mahatsiaro izay ambonin’ny tany intsony fa tahaka ny mitsingevaeva eny amin’ny rahona sy ny habakabaka.
- “Ka izy koa ange soavaly voafantina e! Bandy ohatran’iny ve akia!”
- “Soavaly voafantina ahoana izany?”
- « Etalon » akia an! Ndry koa tsy mahazo resaka.
- “Marina izany!”
- “Fa izany eo ihany fa maninona anefa izy raha antsoin-dry e! angaha tsy ananandry ny laharan’ny findainy?”
- “Ka eo indrindra no tena olako. Tsy fantatro intsony izay nanjo azy, mety nogadrain’ny polisy angamba izy, na koa nivarilavo niboboka toaka. Tsy haiko intsony e! Matahotra koa aho ny hiantso azy. Vao miezaka ny mamerina ny laharany fotsiny aho dia efa midobodoboka ny foko. Manginy fotsiny raha sendra tafiditra famelan-kafatra eo dia hitaintaina tsy misy ohatr’izany. Ary indrindra moa fa raha sendra ny hoe « tsy miasa intsony io laharana io» dia hivadi-po eo indray aho. Rain-janako ange iny ry Tahiana e! Ary izahay rehetra ange sisa no mba azony ianteherana ! Ny raibeny sy ny renibeny any ambanivohitra lavitra any, tsy mahalala izay nataony any Antananarivo any akory. Ary ny tena loza dia Ratrema tsy te-hierika azy intsony
- “Dia ahoana nefa hoy i Alexia?”, hoy ihany i Tahiana manatsafa.
- “Misy tsy mazava amiko amin’izy roa! Tamin’i Alexia notsaboina tany amin’ny hopitaly, nitady foana an’i Hery. Izao indray izy anefa nilaza fa hijanona aty fa tsy hody intsony, hanohy fianarana. Ny fifankatiavan’izy roa sisa no mba hianteherako hahitàna an’i Hery. Tena miangavy aho akia an ! Raha mba sendra hitan-dry izy dia ilazao aho, ity ny azon-dry iantsoana ahy. Tena malahelo ange akia e ! Ary tsy malahelo fe malahelo fotsiny fa tena misy filàna tsy haiko tanana intsony.”
- “ Fa angaha indry tsy mahita hanaovana any e!”
- “Misy bandikely izay akia aty fa mbola votsavotsa be izy an ! Kilometatra maromaro no mbola hodinganiny vao tody amin’ny fahaizan’i Hery izy. Izaho aza mbola mampianatra azy. Nihevitra aho fa mba hanadinoako ny sorisoriko amin’i Hery no niarahako taminy, nefa vao mainka aza malahelo ilay tiako aho.”
- “ Dia inona anefa no tiandry lazaiko aminy raha hitako tampoka izy. Azoko atao ange ny mitady azy any am-piasàny e!”
- “Ilazao fotsiny izy fa malahelo mafy azy i Malala. Dia ampiasao ny fahaizan-dry mandangolango azy fa tsy ho resin-dry lahatra eo ve izy e! Dia mitandrema fa mitaintaina fatratra aho amin’izay niafaràny. Raha sendra hitan-dry izy nefa efa potika tanteraka na sanatria namono tena, tsy fantatro e! dia mba ilazao moramora aho fa aza tonga dia tairina. Izay Tahiana an!”
- “Eny ary e! tsy dia afaka hampanantena be aho fa ezahiko aloha ny hitady azy ao amin’ny orinasany; dia hitako eo. Izay ! Veloma ary Malala an ! Bisous be!”
...
Aza matahotra indry ry Malala fa azoko amin’ny fahalemen-dry amin’izay indry androany. Tanteraka eto amin’izay ny valifaty ataoko amin-dry. Ary efa am-polontaonany izay no niandrasako izao. Nandefitra foana aho fa ho hitan-dry amin’izay ny hijinja izay nataon-dry.
Valifaty tahak’izany no nisesika tao an-tsain’i Tahiana, ho vitany ve, ahoana no hanatanterahany ny sitrapony? vitany ve ny hampisaraka tanteraka an’i Hery amin’ny fianakavian-dRatrema. Hitako eo izay hataoko rahampitso, fa aleo aloha aho hatory hoy izy fa ny alina tsinona hono mitondra fisainana.
Noraisiny indray ny findainy. Nosokafany ny bokin-daharana tao dia nalefany ny antso. Natohony tamin’ny sofiny ny finday : naharitra elaela kely vao nisy nandray.
- “allo!”
- “allo!”
- “Hery? i Tahiana ihany.”
- “Tena miandry ny antsonao mihitsy aho io. Loza fa tena tratry fahasahiranana lehibe mihitsy aho. Efa niala any Tanà angaha ianao io?”
- “Fa ahoana?”
- “Rehefa tonga aty ianao dia miresaka tsara isika fa manahirana be ny mahazo ahy.”
- “Tena miala tsiny ry Hery fa olon-kafa no nirahin’ny farmasia nankany, fa izaho tsy maintsy mijanona.”
- “Tssss ! dia mbola manirery aty aho izany ! inona ary izao no hataoko?”
- “Fa ahoana ry Hery an!”
- “Aty amin’ny hopitaly aho izao! mbo…. Krkrrrr krrrk…..kkrrr “
- “Allo ! Hery ? allo…. ! kkrrr kkrr ppîîîîîp.”
Tapaka ny antso. Fa nisy inona. Naverin’i Tahiana indray. Tsy nahazo intsony. Fa ahoana? Vaky ny sainy ary taitra tampoka izy. Any amin’ny hopitaly i Hery! toa nisendoatra be ny fahenoany azy. Loza izany ! hoy izy fa misy inona ary?
---------------------
- “Fa aiza i Neny no tsy mbola tonga foana ry Profesora Mahefa? Isan’andro izy amin’ny 10 ora maraina fara fahatarany dia efa tonga mamangy ahy aty. Izao anefa jereo efa amin’ny 1 ora antoandro. Sao mba diso làlana ary izy ka very any. Ny laharan’ny findainy tsy mba nomeny akory, izy koa anefa tsy miantso.”
- “Aza manahy ianao Alexia a! Izaho niserana tany an-trano naka akanjo io maraina io dia tena mbola natory mihitsy izy. Izaho aza no niangaviany hanatitra ny ankizy.”
- “Fa naninona? Tsy mba fanaony mihitsy izany matory maraina izany, olona faran’izany mavitrika raha i Neny.”
- “Tsy haiko retsy a, mety naditra angamba ny ankizy ny alina tontolo, na koa reraky ny niantsena izy, dia mety nampian’ny hatsiaka ka malaina ny hitsangana eo am-pandriana. Tsy maintsy ho avy eo izy fa aza manahy ianao.”
Somary nangina i Mahefa toa lasa saina izany. Sarotra inoana tokoa ireo mety ho antony notantarainy an’i Alexia ireo. Nefa dia ireo no antony nolazain’i Malala taminy. Tsy mino i Alexia, maika moa fa i Profesora, izay nahatsikaritra trangan-javatra hafahafa raha niserana tany io maraina io? Fa inona tokoa ary no nitranga?
Vao maraina nangirandratsy i Tojo dia efa niainga hamonjy ny fodiany fa mbola hianatra koa avy eo. Maivamaivana ery ny famindrany, ny hatsiaka koa nampavitribitrika azy na dia zara raha nipoizin-tory aza izy. Naharitra ela tokoa ny faharetan’ny lalaon’izy sy i Malala iny alina iny. Avy eo mbola narahina resaka lavabe ifankahalalan’ny roa tonta bebe kokoa. Samy nitantara ny ambangovangom-piainany teo. I Tojo moa tsy dia mbola nisy nivaingana ho tantaraina afa-tsy ny olany teo anivon’ny ray aman-dreniny, ny fahombiazany tamin’ny fianarany, ny karazam-pitadiavam-bola efa nosedrainy. I Malala indray somary nitantara ny tantaran-tokatranony, indrindra indrindra ny amin’i Alexia, Vololona, Ratrema. Nolazainy koa fa i Mahefa no tena rain’i Alexia, saingy ampahafantarina azy izany amin’ny fotoana mahamety azy. Niangavy tamin’i Tojo izy noho izany mba tsy hamoaka izany na amin’iza na amin’iza aloha. I Tojo sy Alexia koa moa tsy mbola nifankafantatra rahateo. Tsy notononiny mihitsy kosa ny anaran’i Hery sy ny momba azy, eny fa na dia amin’ny maha fofombadin’i Alexia azy ihany aza. Tsy nitsangana teo am-pandriana mihitsy i Malala, nasainy nakaton’i Tojo mora fotsiny ny varavarana. Oroka mamy no nifanoloran’izy ireo ho mariky ny mandrapihaona. Dia iny izy nibonoka tanaty lamba mafana, nihodina kely dia renoka.
Mbola tao anaty torimaso tanteraka i Malala no niditra ny trano i Mahefa. Tsy mbola zatra i Malala hoy izy ka adinony ny nanidy ny varavarana, soa ihany fa mihidy ny any amin’ny farany ambany. Nijaikojaiko izy niditra tao andakozia nanao dite. Nino izy fa mbola natory daholo satria na hiakan-jaza iray aza tsy re. Olona faran’izay tia filaminanana raha i Mahefa, hany ka tsikariny avy hatrany ny fisavoritahan’ny seza tao amin’ny trano fihinanana, saingy ankizy moa no ampiantranoiny ka tsy dia nahoany loatra. Nisintona seza iray izy hipetrahany, nisotro ilay dite anomezana hafanana kely ny vatany, no sady nisaina ny mety ho fizotry ny tontolo androny. Somary niondrika ambany ny fijeriny, natopiny kely niankavia avy eo, hitany lambakely dentelle fotsifotsy indry etsy amin’ny tany. Noraisiny, nodinihiny akaiky, toa tsy madio, nohamboloiny, misy fofon-tsiranom-pitiavana. Gaga izy, nefa tsy te hamisavisa izay mety ho nitranga. Lasa nankany anefiny izy avy eo. Vao maika akory ny hatairany nahita an’i Malala nandry tamin’ny farafarany? Taitra koa i Malala fa toa nandindona azy ny fidiran’i Mahefa ny efitra. Sadaikatra avy hatrany izy satria tsaroany tampoka fa ny vatany anaty lamba mihanjaka tanteraka. Hitan’i Mahefa avy hatrany koa ny akanjomandriny eo amorontongom-pandriana. Tsy nanontany i Mahefa, moa i Malala nanesika hoe naditra ny ankizy alina …. I Mahefa koa tsy te hiditra lalina na dia nametra-panontaniana ihany aza izy tany antsainy tany.
Natahotra an’i Mahefa i Malala, fantany loatra ny maha-olon’ny moraly an’i Mahefa. Nanahy tanteraka izy sao ho rava ilay fomba nandraisan’i Mahefa azy hatramin’izay: tia rahavavy, tsara fitondran-tena, nahay nitaiza, fitondran-tena tsara no notahafin’i Alexia. Fantany fa tsy fahamendrehana ihany koa ny nanaovany firaisana tamin’olona teo ambony farafaran’ny Mahefa. Raha fantatry Mahefa hoy izy tany antsainy tany izay olona niaraka tamiko tato de asa fotsiny izay hanjo ahy.
Niangavy an’i Mahefa mba hanatitra ny ankizy izy nony avy eo fa hoe handeha metro hono izy hoany amin’ny hopitaly. Tsaroany ny fahatahoran’i Tojo an’i Mahefa, tsy misy hevitra hoy izy ny amin’i Tojo, mbola tsy lasa lavitra aho. Mbola azoko atao tsara mihitsy ny mihemotra. Nitopy tany amin’i Hery ny sainy, nanao ahoana tokoa izy any? Rehefa niheritreritra kely teo izy dia tapa-kevitra ny hiantso an’i Tahiana hanadihadiany izay nanjo an’i Hery.
- “Allo Tahiana!”
Tadiom-pitiavana (Madagasikara) [email protected] & Loulou (France) [email protected]
Raha dia sahirana tamin’ny nahazo azy tany Mahajanga i Hery, Ratrema kosa aty Antananarivo somokotra aok’izany miezaka mafy ny miavo-tena hanarenana ny orinasany. Tsy natory andro izy, tsy natory alina. Nivezivezy nanatona izay olom-pantany rehetra. Nifampiantso an-telefaona. Nitady hevitra hanarenana ny eo am-pelatanany.
Manakaiky ny Krismasy, ny taona efa hifarana. Tsy azo atao hoe mandeha, nefa tsy azo atao hoe mihisatra ihany koa ny varotra. Ny kely izay tombony ho lany hanefaina ny karama fahateloambinifolo volan’ny mpiasa. Very hevitra izy. Ny fananana efa lany tamin’ny fandoavana ny hetra. Tampoka taminy koa iny resaka iny ary ny loza dia tamin’ny fotoana tsy naha-teo azy no niantombohany. Tsy afaka ny hanome tsiny na iza na iza anefa izy. Na ireo mpitantana nametrahany fitokisana aza tsy afa-nanoatra noho ny antony maro tsy niafina taminy hatramin’izay.
Dia ahoana ny hilazàna amin-dry Malala sy Alexia hoe namidy tampoka ny trano tao Ivandry. Asa tokoa, fa raha mbola misy koa ny farany dia tsy ho foana akory ny fanantenako, hoy Ratrema tany anatiny tany. Mbola manana telo volana aho ary raha tratrako ao anatin’ny telo volana ny mamerina ny vola naloan’ilay namako nividy ny trano, miampy ny zana-bola efa nifanarahanay dia miverina amiko ihany izy io. Asa anefa, apetraka amin’Andriamanitra ny ho avy hoy izy nanohy ny teny ireriny anakampo.
Nisy hevitra nitsiry tampoka anefa tonga tao antsaina ary avy hatrany izy dia nandray ny findainy:
- “Allo ! …..Corine?”
- “Ratrema! Inona ny vaovao. Elaela indray ialahy tsy niantso ahy an! Ka ahoana ?”
- “Tss ! sahirana e! Fantatrao angamba fa tsy maintsy nandao tanindrazana kely aho teo fa narary mafy nalefa any Frantsa ilay vavimatoa.”
- “Dia nanao ahoana? ialahy letsy tsy niantso ahy mihitsy,” sady nanao feo niangoty ilay ramatoa.
-“Tsy maintsy nandeha aho ..., efa vita ny fandidiana sady mbola any ny reniny. Fa na izany aza…” Nisento tokana Ratrema… “sshhh”
-“Fa na izany aza ahoana Ratrema an! ialahy koa… Sao dia resaka tsy vita an-telefaona izany. Aleo mihitsy aho ho any amin’ialahy. Tsy mbola any Ankorondrano ialahy io?”
- “Ie ! izay mihitsy, tongava fa tsy vita eto ny resaka tiako hatao aminao.”
- “Resaka momba ny inona aloha e! sao dia adim-pianakaviana fa ialahy ange izao efa ho iray volana sy tapany tsy niantso ahy intsony, taorian’ilay isika nananona be iny e! Fa angaha tena nihitatra be tsy azo nalamina?”
-“Tss ! ianao koa ! tsy maninona ho’aho fa tongava fotsiny aty.”
- “ Eny ary e ! ho avy any aho izao dia izao fa aza matahotra.”
Tsy hitan-dRatrema intsony izay azony natao, i Corine angamba no fanantenana mety ahitany vahaolana amin’izao mianjady aminy izao. Fantany tsara ny fomba fiharian’i Corine, vehivavy mahay manao afera ikoizana ary tena sahisahy manao zavatra. Tena hainy ny mandangolango ary anisan’ny babony tamin’izany i Ratrema tamin’ny fotoana tsy nampoiziny.
Loza koa iny resaka iny, zara aza voalamina fa raha tsy izany, hoy i Ratrema toa miteny irery anaty nony avy eo. Atao ahoana fa mijinja izay nafafiny avokoa ny rehetra. Ity tokoa hoy izy no tonga amin’ilay fitenenana hoe « izay mamafy rivotra hijinja tadio». Tsy maintsy mitraka anefa aho, hoy ihany izy nankahery tena fa ny fiainana tsy maintsy mitohy. Olombelona mandia tany aho ary tsy maintsy solafaka fa ny fihezahako mitraka ary mibanjina ny ho avy no fanoitra lehibe hoentiko misedra izao fahasahiranana goavana mianjady amiko izao.
Tsy ela taorian’izay, Naneno ny telefona teo anoloan'i Ratrema. Tsy iza akory no niantso tao fa i Mme Sahondra, mpitan-tsoratrany ihany nilaza fa efa tonga ao i Mme Corine. - " Ampandrosoy avy hatrany izy" hoy i Ratrema dondona ery. Tsy ampy iray minitra monja taorian'izay, injay fa nisy nandondona tao am-baravarana. Nitsangana izy namoha ary indro i Corine mitsiky sady nanolo-tanana azy.
- “Mandrosoa!” hoy Ratrema sady nifanolotra takolaka teo izy ireo dia niditra tao amin'ny biraony.
Akanjo mihaja sady raitra no nanaovan’i Corine, tena manendrika azy tanteraka. Vehivavy bikana sy tsara tarehy koa moa izy ka dia tena nahafinaritra ny nitombana azy. Ananany rahateo ny vola ka azony avokoa izay karazan’akanjo lafo vidy tiany ho vidiana. Manginy fotsiny ny fandehanana miampita ranomasina sy ny fanamboarana tarehy. Mora aminy ny maka izay tiany halaina sy misarika izay tiany hanaraka azy.
Nakaton’i Ratrema ny varavarana ary dia samy naka toerana izy ireo.
- “Dia ahoana letsy Ratrema ! Inona indray izao olana tsy hain’ialahy vahàna izao e!”
- “Sshhh ! Tena olana goavana, ary tsy resaka ara-pianakaviana araka ny noheverinao azy teo!”
- “Olana inona ary izany e!”
- “Banky ry Corine ny orinasako an! Voatery tsy maintsy namidiko ny fanananako, resaka Bianco no niantombohany. Lasa tsy ampy intsony ny vola hanakaramàna ny mpiasa nefa ny andro ity efa akaiky Krismasy.”
- “Le aza! Efa nampitandrina an’ialahy aho ange letsy tamin’io resaka io e! Fa ialahy nihevitra fa akaiky ny filoham-pirenena nefa mila mitandrina fa tsy afaka hanavotra an’ialahy izy raha vao tratra eo.”
- “Olana goavana le izy ry Corine an! Ny ankizy izao tsy misy mahalala akory fa efa namidiko ny trano tany Ivandry. Dia tsy maintsy hiditra eo amin’izay ny resaka olana ara-pianakaviana.”
- “Dia inona letsy no azoko atao amin’izany?”
- “Niantso anao aho fa misy mangirana kely ihany araka ny nieritreretako azy. Manana telo volana aho mantsy hamerenako ny volan’ilay olona nividy ny tranonay. I Rafenomanana letsy ilay izy an! Tsy ny tontalin’ny vidin-trano rehetra anefa no nomeny fa izay tena nilaiko ihany, izy koa mbola tsy ampy ny tany aminy. Ka raha toa ka voaveriko alohan’izay ny vola rehetra sy ny zanabola dia ho avotro ihany ny tranoko. Izay no nahatonga ahy tsy nilaza tamin-dry Malala aloha.”
- “Gaigy be izany an, nefa misy mahamarina azy ihany ny an’ialahy. Fa na izany aza, ny trano nahalehibeazana ny ankizy letsy tsy fanao mihitsy ny mivarotra azy raha tsy ifampieràna an!”
- “Ka izay ilay afera eh! Rehefa tratra dia manefa. I Alexia moa amin’izao mbola marary any an-dafy ka tsy sahy manakotaba an’dry zareo amin’ity resaka ity mihitsy aho aloha amin’izao fa sao dia vao maika hanahirana eo.”
Gina samy tsy nisy nahateny aloha izy roa nandritra ny fotoana vitsy. Toa samy miady saina lalina amin’izay hevitra tokony hatao. Ny tanan-dRatrema no nalefany nankany aoriana hanotra ny hatony. Nahita izany i Corine dia nitsangana koa, niodina nanatona azy sady nanampy otra malefaka ny sorony.
Naka aina Ratrema. Tsaroany fa raha i Malala no nanao azy tahaka izao dia mety hampitony bebe kokoa ny fanaintainany. Any amin’ny amanarivorivony kilometatra any anefa no misy ilay Malalany. Tsapany ny hafanan’ny tarehin’i Corine manatona ny lohany, manoroka ny tarehiny. Ary avy ao aoriana ao manakatra ny molony. Somary niala kely izy.
- “Corine an ! tena miala tsiny aho fa tsy amin’izany intsony ny saiko ! Aza tsiny re fa mety hanahirana indray e!”
- “Ratrema an ! izaho tonga eto hanala izay sorisorim-piainana mianjady amin’ialahy na dia amin’ny ampahany fotsiny aza.” Tahaka ny notazominy ny lohan-dRatrema dia notakariny moramora ny molony. Ny tanany roa midiny hatrany hanafosafo ny tratrany…
Tadiom-pitiavana ([email protected])
Latsa-dranomaso i Hery, ny tanany manindritsindry ny tratran’i Mihary mafy dia mafy, averiny indray ny fanohofana ny vavany, nataony izay fara-heriny.
Ny olona tonga miha-maro hatrany mijery azy. Izy mitabataba miantsoantso:
- “Mihary ! Mihary ! Fa maninona ianao no manao toy izao?”
Nopotsipotseriny, nohozongozoniny, nareniny dia nampatoriany indray.
Zara raha mitempo ny fony, ny masony nosokafana efa manomboka milentika tratran’ny ranomasina, ny hatsiaka manenika ny vatany.
Nidradradradra nitomany i Hery. Mila ho lasa adala.
Nanenina fa kilalao no niheverany ny fitiavana nifanaovany tamin’i Mihary kanjo, noraisin’ity farany anatin’ny fo. Ny nenina tokoa tsy ao aloha hananatra fa ao aoriana handatsa. Nidaboka teo ambony fasika izy rehefa hitany fa tsy misy azony hatao intsony, ny ranomasony no nipatrapatraka, ary ny feony nidradradradra toy ny ankizy kely nilaozan-dreniny ireny.
__________________________________________
Zavona tsy hita noanoa no manenika ny tontolony. Tsy misy hitany akory na dia ny roa metatra manoloana azy aza fa ny andalan-tohatra fotsiny no hitany eo ambany masony. Isaky ny mamindra izy dia tsy hita ny zana-tohatra nodiaviny teo, ary fotoana fohy monja dia nifanehitra tamin’ny varavarana lehibe izay nisokatra ho azy izy. Hazavàna misandratra no tazany, niditra, ary saha mahafinaritra mbola tsy fahitany no tazany mamirapiratra eo anoloany.
Nijery ny manodidina anefa izy fa toa tsy nisy olona, siotsiokam-boronkely mahafinaritra, andro tony dia tony, hanitra mahatamana no manenika ny tontolo. Ny ahitra maitso mavana aok’izany. Izao angamba no atao hoe: paradisa hoy izy. Namonjy nipetraka izy sady nandinika ny tontolo mahafinaritra loatra manodidina azy.
Tampoka, somary nisy rivotra nitsoka mafimafy avy ao aoriany. Nitodika izy, tadio arahin-drahona fotsy no nanoloana azy. Tao anatiny tao nisy olona iray manao akanjo fotsy manjopiaka hatreo amin’ny hatony ka hatreny am-paladihany. Lehilahy tsara bika, tsara tarehy, nitsiky taminy. Najanony ilay tadio dia nanolotra ny tanany izy hampitsangana an’i Mihary.
- “Tonga soa eto ianao ry Mihary,” hoy ilay lehilahy.
- “Manao ahoana ianao tompoko,” hoy i Mihary, “fa iza moa ianao ary aiza aho izao?”
- “Ity toerana ity dia tsy voafaritra hatramin’izao, olona vitsy dia vitsy monja no afaka mandalo eto. Izahay ihany no manafatra azy ireo. « FITIAVANA » no anarako. Afaka maka endrika maro aho. TADIO no nosafidiako ho anarako androany satria izay no mifandraika amin’ny tantaranao.
- “Tantarako inona moa tompoko?”
Nipe-tanana fotsiny izy dia nisy horonan-taratasy feno sary nasehony an’i Mihary, toa ny indray mipi-maso dia nandalo teo aminy avokoa ny tantaram-piainany rehetra, ary tapitra teo amin’i Hery niezaka nanavotra azy, mikiakiaka sy midradradradra manoloana ny vatany efa tsy mahatsiaro tena intsony.
Tampoka, nilatsaka tsy hita intsony ny nanoloana azy, tahaka ny teo amoron-tevana izy sy ilay olona miendrika anjely.
- “Mihary, voafetra ny fotoana anananao. Manome safidy anao aho, ary fotoana fohy no anaovanao izany.”
- “Itsy ambany itsy ny tany izay nokasainao hialàna, ary efa nilaozanao mihitsy raha ny tena marina. Manjaka ao ny faharatsiana sy ny hadalana, ny fahoriana sy ny alahelo. Misy ao ihany koa anefa ireo mitàna ny marina sy manao izay hahatsara ny fiainana. Noho ny fisian’ireo olom-bitsy miezaka ny hanatsara hatrany io tontolo io no mbola tsy nandravan’Andriamanitra azy.
Itsy amin’ny ilany itsy kosa ny fanaintainana mandrakizay, any no misy ny tomany sy ny fikotroha-nify. Tsy manan-tsafidy ankoatr’ireo ianao. Ary tadidio fa raha te-hiverina eny ambonin’ny tany ianao, dia misy iraka tsy maintsy ampanaovina anao. Iraka faran’izay sarotra anefa izany ka diniho tsara:
- “Te-hijanona eto aho, Tompoko” hoy i Mihary.
- “Tsia, tsy azonao atao izany!” tamin’izay dia nihazakazaka tahaka ny rivotra ny fihintsan’ilay paradisa teo ary hantsana amoron-tevana no nitoeran’i Mihary. Nojereny ny tao aoriany efa tsy misy intsony, ilay afobe no hany sisa nanodidina azy.
- “Efa ho tapitra ny fotoana, hiverina eny an-tany aho sa tsia?” hoy i Mihary miady saina mafy.
- “Hiverina aho tompoko!”
Nanao teha-tanana fotsiny ilay lehilahy dia nihevaheva teny amin’ny rivotra i Mihary, foana tsy nisy intsony ilay paradisa teo. Tahaka ny nanonofy izy.
- “Ity ny iraka hampanaoviko anao! Jereo i Hery, zaza tokana irery izy, tsy nahita ny rainy akory. Fahadisoako ny nanaisotra ny reniny teo aminy. Ianao no hirahiko hanova ny fiainany. Ovay ny toetrany ho hendry. Anjaranao ny manoro ny làlana tokony halehany. Mety ho mora ny fahitanao azy, nefa eny am-pandrasàna eny ianao no hahitanao ny hamafiny. Ary farany dia tsy azonao tantaraina na amin’iza na iza izao nitranga taminao izao fa hitarika fahafatesana tampoka ho anao izany, ary tsy handalo amin’ilay toerana teo intsony ianao fa tonga dia any amin’itsy afobe tsy mety maty itsy.”
Tampoka, natsindriny ny tratran’i Mihary ny fanondrony, tahaka ny nisy herin’aratra tampoka nandalo teo an-tratrany teo. Iny herin’aratra iny no nanosika azy hianjera ary avy hatrany dia nisidisidina nilatsaka niverina teto antany. Fotoana vitsy dia…
____________________________________
Tsy aritry i Hery intsony fa niverina teo ambonin’i Mihary indray izy! naveriny avokoa ny tsindritsindry teo amin’ny tratran’i Mihary, very fanatenana ny lehilahy, ny ranomasony mameno ny tavany. Hany heriny farany: nodarohany tamin’ny tanany roa ny tratran’i Mihary, nisy rano nivoaka teo amin’ny vavany, nikohoka tampoka i Mihary sady toa niezaka ny hiarina. Noraisin’i Hery ny lohany, nareniny sady notatazany avy ao amin’ny lamosiny. Nikohoka fanindroany i Mihary sady toa nanala ny rano mbola tany an-tendany. Nangovitra ny ratsam-batany rehetra. Nalain’i Hery ilay akanjo maina nentiny teo ary nisy ilay lehiben’ny hotely koa nitondra bodofotsy manify natafiny an’i Mihary.
Horakoraka ny an’ny rehetra. Nisy ny nitehatehaka. Hafaliana ny an’ny olona nanatrika.
Efa naharitra ho 7 minitra angamba ny fameloman’aina teo. Nahoraka eraky ny hotely ilay loza teo fa feno olona eraky ny sisin-dranomasina.
- “Mihary an ! aza mandao ahy ianao!” hoy i Hery;
Tsy nahateny mihitsy i Mihary, ny hatsiaka no tsapany nanenika ny vatany, ny fangirifirian’ny masony mbola tsy nahitàny na inona na inona, tahaka ny manako aminy ny tenin’ny olona fa feno rano ny sofiny. Tsapany fotsiny i Hery mamihina azy mafy ary nibata azy teo ambony filanjàna.
Angamba tsy nisy olona intsony tao amin’ny hotely fa dia nitanjozotra nanodidina an’i Mihary sy Hery avokoa izao karazan’olona rehetra izao. Efa tonga avokoa moa ny mpiala sasatra ka nahoraka eran’ny tanàna ity zava-nitranga. Ireny ny olona mitondra fanilo samihafa manaraka ny lalan-kely mitondra any amin’ny hotely.
Nampidirina tao an’efitra aloha i Mihary, nisy dokotera tonga koa teo ary fantany tsara i Mihary. Izy no nikarakara azy, ary tsy niala teo anilany mihitsy i Hery na dia iray minitra aza.
Afaka fotoana vitsy dia niditra tao an’efitra ny lehiben’ny hotely, nilaza tamin’i Hery fa efa vonona ny fiara hitondra an’i Mihary any amin’ny Hopitaly.
Nasain’ilay dokotera niomana i Hery, hisolo ny akanjony, ary hiaraka aminy any amin’ny hopitaly. Nihazakazaka aok’izany izy nankao amin’ny efitranony, nanamaina ny lohany sady nisolo akanjo hafa. Naka izay akanjo tokony hilain’i Mihary ihany koa ary vetivety dia niverina tao amin’ilay efitra mafana nisy an’i Mihary.
Minitra vitsivitsy taorian’izay, iny izy ireo niakatra ny làlana mankany amin’ny hopitaly tao Androva. Samy tsy nisy niteny anefa ny rehetra na dia hita taratra teny amin’ny endriky ny tsirairay aza ny hafaliana fa avotra ihany ihany ity tovovavy nanoloana azy ireo.
Tadiom-pitiavana ([email protected])
Rehefa vitan-dRatrema ny nijery ny antontan’isa marobe mikasika ny fampandehanana ny orinasany dia nampiantso ireo mpiara-miasa akaiky eo ambany fifehezany izy. Fanapahan-kevitra goavana tsy maintsy atao maika ny ifampidinihana.
Vory ireo tale rehetra, fotoana tsy nampoizina rahateo, samy nanao ny tatitra ny tsirairay, hita fa misy fahabangàna goavana eo anivon’ny orinasa, ny hetra anefa tsy maintsy aloha fa mety hitarika hatramin’ny fanakatonana ny orinasa ny tsy fandoavana izany. Very hevitra ny rehetra. Hindram-bola amin’ny banky, ny fananan’ny orinasa rehetra efa tapitra nanaovana antoka avokoa, ny petra-bola efa kely sisa no eo ampelan-tanana, nampian’ny fiantohana ny dian-dRatrema sy ny fianakaviany tany ampitan-dranomasina ihany koa.
Hany hevitra hita farany dia ny hiroso amin’ny findramam-bola hafa indray ary tsy maintsy ny tranon-dRatrema no natao antoka.
Nantsoina ny banky. Tsy nanaiky intsony anefa ry zareo satria efa tena idiran-trosa be loatra ny orinasa, ny varotra anefa toa tsy dia mandeha.
Nantsoiny avokoa ny olom-patany rehetra, nefa tsy sahy niditra satria efa olana goavana no mianjady amin-dRatrema. Tsy misy sahy hifanehitra amin’ity resaka Bianco efa mananontanina ity. Hany sisa heriny dia ny hivarotra ny fananany.
Te-hiala amin’izay resaka izay Ratrema nefa voatery. Raha tsy izany dia hitambesatra aminy avokoa ny fikatonan’ny orinasany efa nandaniany ny fiainany hatramin’ny fahatanorany. Hamidiny ary ny ranony eny Ivandry.
Io no hany sisa tsy nataony antoka na taiza na taiza.
Nantsoiny avy eo ilay olona efa nandrokiroky azy fotoana maromaro lasa izay amin’io tranony io fa nolaviny mafy satria mirakitra ny fiainany manontolo, ary tsy ny azy ihany fa na ny vady aman-janany koa aza. Somary latsa-dranomaso izy. Ny raharaha anefa tsy azony andrasana intsony;
Fotoana vitsivitsy taorian’izay dia tonga ilay olona efa nikasa mafy hividy ny tananan-dRatrema. Natao ny fifanarahana ary tsy maintsy tonga dia noraiketina maika satria ny fotoana efa isaina isan’ora fa mety hitarika hatramin’ny fanagadrana an-dRatrema mihitsy raha tsy mahita vola haingana dia haingana izy. Tsy vitany akory aza ny nanontany izay hevitry Malala sy Alexia fa tonga dia fanapahan-kevitra tsy azony idivirana intsony no norasiny. Latsa-dranomaso indray ny ranomasony ary dia tena onena azy ilay olona hividy ny tranony.
- “Tsy mampaninona,” hoy ilay mpividy, “fa mbola azonao hipetrahana mandritra ny telo volana aloha ny trano.”
- “Aza mbola ampahafantarina izao aloha ny vady aman-janako fa mety tsy ho tantiny any an-tanin’olona any izao mitranga aty izao.” Dia nifanaraka tsara izy roalahy, sady olona mifanaja tsara rahateo moa, fa dia samy hitazona ny tsiambaratelo na dia amin’ny mpiasa faran’izay hitokisana indrindra aza.
Kivy Ratrema, ny tanànany izay tsy foiny indrindra, ary tsy nanaovany antoka na taiza na taiza no voatery hamidiny amin’ny fotoana tsy azony nanoharana.
Izay tokoa ilay manao afera. Mivadibadika. Indraindray avo, indraindray iva. Boribory tokoa ny tany, ny ambony mety ho ambany, ny ambany mety ho lasa ambony. Tsy hitany intsony izay hotenenina, fa dia niady mafy ny sainy ambara-pahatongany tao an-tranony izay tsy maintsy hilaozany afaka volana vitsy ihany.
Hataoko ahoana ny hampilaza izao amin’i Malala, sy Alexia ? hoy izy niady saina samy irery teo.
…………………………………
Fa tany Mahajanga:
Ilay fahatairany teo no nampiarina an’i Mihary, nitsangana izy, nisintona ilay lamba manify teo ary natafiny ny vatany efa somary tera-tsemboka. Lasa niala teo namonjy ny efitra fandroana.
Nipetraka teo ambonin’ny taila mangatsiaka tao izy ary nanomboka latsa-dranomaso. Nifokofoko, nitomany nigogogogo irery tao, nihodina taminy ny tany aman-danitra. Ny lohany no natohony teo ambony lohalika nisedra ny fitarainany. Fitarainana miharo fahadisoam-panantenana tsy roa aman-tany.
Tampoka nitsangana izy nandray ny akanjony ary nampiditra izany.
Reny fa nisy nandondona ny varavarana, fa tsy novaliany. I Hery io, ary tsy tiany ho hita intsony aza.
Novoahainy tampoka ny varavarana ary nihazakazaka izy nivoaka ny efitrano sy ny hotely. I Hery tsy sahy nivoaka akory fa silipy kely monja no teny aminy.
Lasa i Mihary, lasa nihazakazaka tsy tanan’iza na iza amin’ity andro alina efa maizimaizina.
Nikoropaka i Hery, zara raha mahafantatra ny tanànan’i Mahajanga i Mihary nefa lasa nivoaka tsy fantatra akory izay nalehany.
Nampidiriny ny akanjony, nivadika tao amin’ny efitranony izy nitady jiro fitsilovana sy akanjo mafàna ary nahatsiaro nenina tsy roa aman-tany ihany koa tamin’ilay teny nataony teo. Ny fony efa mitempotempo mafy, mila tsy arany intsony, izy natahotra fadiranovana amin’ny nalehan’i Mihary.
Nivoaka ny hotely izy, nanontany izay olona nifanena taminy raha nahita vehivavy nihazakazaka.
Ilay mpiambina ny vavahadin’ny hotely no nilaza fa nanaraka ny lalana nankany amoron-dranomasina ilay vehivavy teo… Tsy hitan’i Hery izay natao fa nihazakazaka ihany koa izy nanara-dia ny làlan’i Mihary.
Ny sainy tsy mitombina intsony. Nanahy ny afitsoky ny ho avy toa maizina tanteraka aminy.
- “Aza hitako ka hiafara amin’ny … aza hitako marina e ! Loza izany ! loza iray, loza roa fa ny valiny no tena loza. Aza hitako.” Hoy izy nitebiteby fatratra.
Efa mila ho sempotra i Hery vao tonga teny amoron-dranomasina. Toerana tsy dia lavitra akory ny misy ilay hotely nefa ny tahotra nameno ny sainy mila hanefika azy. Tora-pasika haolo tsy misy tamingan’olona intsony no hitany tsilovin’ny hazavan’ny volana. Ny fitopatopan’ny ranomasina no mba feo re teny amin’ny tora-pasika. Nojereny ny manodidina azy, tsy nisy na inona na inona. Lakana mihoaka no hany mba tazany, ny andro rahateo maizina ary ilay fanilo keliny no natsilotsilony ny onjan-drano sao dia hitany eny ihany i Mihary.
Tampoka, nisy lohan’olona tazany kely ery lavidavitra anaty rano ery, miroso amin’ny lalindalina hatrany. Nikoropaka i Hery, taitra sy natahotra, navelany tamin’ny tany izay teny an-tanany rehetra ary nihazakazaka izay tsy izy namonjy ilay olona efa niroboka lalina tao anaty ranomasina.
Loza ity, hoy izy tany an-tsainy tany, ny onjan-drano nampihisatra ny fihazakazahany nefa nanao ezaka tsy omby tratra izy nitady ilay olona efa ny volony sisa no nitsingevana anaty rano. Ny onja madinika koa nanositosika azy fa tratrany ihany ary nobedainy ary niezaka izy niverina moramora teny amoron-drano nisarika ilay olona tamin’ny sandriny.
Tsy fantatra intsony na iza na iza fa ny hamonjy aina no masaka tao an-tsainy. Ity hovonjena efa tsy mahatsiaro tena intsony, soa fa manam-batana tomady sy tena mahay milomano ity Hery ity fa raha tsy izany efa fefiky ny onja teo koa angamba.
Tonga teny amin’ny tora-pasika ihany izy ny farany. Fantany amin’izay fa i Mihary io novonjeny io, nefa Mihary efa tsy mahatsiaro tena intsony…
Loza inona ity ! Very aho marina ! Fa inona ity nataoko?
Indreny fa nisy olon-kafa tonga nahita azy ireo teo ambony fasika, norina ny tratran’i Mihary, natao daholo izay azo natao ! notohofana ny vavany saingy…
----------------------
Vao avy niresaka naharitra tamin’i Tahiana i Malala, dia injao naneno ny famantarana fa nahazo hafatra ny findainy. Gagagaga ihany izy satria ny finday vaovao ka tsy mbola tokony hisy hahalala ny laharany. “ Niantso aho fa occupé. Antsoy aho raha mety. Tojo” izay no nisoratra teo. Niontana iray ihany ny fon’i Malala. Poatoa izay dia efa voatsindry ny laharana rehetra. Mbola nanontany naka toky tsara ny amin’i Mahefa ihany anefa i Tojo sao, hono manao tampody tampoka sady narahiny ny hoe:
- “Tsy nieritreritra ny ho avy intsony aho fa efa tara be, saingy toa nahatsiaro ny tsikinao sy ny hatsaram-bikanao aho dia tsy aritro dia naleoko niantso ihany.”
- “Aiiy! Tojo koa,” hoy i Malala mody nandà nefa sady nankasitraka.
- “Tena marina anie izany ry Malala e! mahafatifaty be ahy ianao saingy somary natahotra aho. Izao afaka ny tahotro sady tsy raharahiko e! Manina anao tanteraka aho.”
- “Tongava aty ahitako izany tsy mahatahotra izany e!” hoy i Malala sady mody nivazivazy nefa tena tsy andriny izay fotoana ahatongavan’i Tojo.
Toa nikoropaka tampoka izy, namboarimboariny ny molony, ny volony… tampoka teo anefa naneno sahady ny kiriokan’ny varavarana lehibe iraisana any ambany izy. “... sahady ve?” hoy izy nanontany. Tsy nisy namaly anefa. Afaka segondra vitsy dia nisy nandondona mora ny varavarany, taitra izy, i Mahefa ve izany? Tsia an! Dia ahoana? Nahilany mora ny varavarana, tosika somary mafy avy any ivelany anefa no nitsena azy, avy hatrany dia oroka tsy nifankahitana no nitsenan’i Tojo azy. Nampiakatra avy hatrany ny tsirim-pientanana tao anatin’i Malala ihany koa ny fahitana fa i Tojo no tao. Ankilany saika hanosika azy ihany ny tananany hoe aleo handeha miadana noho ny henatra kely nananany sao dia hoheverin’i Tojo fa dia tsy mahari-boa-kena eo tokoa, andaniny anefa, te hiroso haingana avy hatrany koa izy sao ho tonga tampoka i Mahefa, ka tsy ho vita izay tiany hatao.
Nahankin’i Tojo tamin’ny rindrin’ny lalantsara izy, nosarihiny hiakatra ilay akanjo mandry malama tohitena hatreo amin’ny lohalika teny amin’i Malala. Sady nosafosafoiny no nopondipondesiny ny fitombenan’i Malala roa, izy amin’io sady mitringa mba ahatakarany ny vavan’i Tojo, ity farany indray somary manondrika kely ny lohany. Nahankin’i Tojo taminy avy eo ny azy, somary notereny tamin’ny rindrina aza, nakasokasony sy nodiliridiliriny teo. Na dia henon’i Malala ho narary azy aza ny fikasokasokin’ny vy ny fehikibo tamin’ny kibony dia toa tsy nampaninona azy izany. Tsapany koa ny fidiridirin’ny filahian’i Tojo efa tena mila azy fatratra. Ningainy hisadika amin’ny valahan’i Tojo avy eo ny tongony havanana, ny tanany etsy namikitra tamin’ny sorony, ny vavan’izy roa ery ambony mbola mifampitohoka lalina, toa mifampikarokaroka foto-dela hatrany. Notakarin’i Tojo tamin’ny tanany avy ao aoriana ny zohim-pahafinaretan’i Malala izay efa notsiririrtiny fatratra. Somary natosiny ilay tady kely teo anelakelam-peny. Efa rakotry ny hamandoana tanteraka i Malala. Vao nahakasika ny azy i Tojo dia namihina mafy tampoka ny tanany tery ambony, vao maika moa natsofony lalina tany ny rantsan-tanany roa, naveziveziny tao, nahankiny tamin’i soron’i Tojo ny lohany, sady narahiny fisefoana miangoty makany ny tsirom-pahafinaretany tsy nisy ohatran’izany. Nifampijery kely izy roa nony avy eo sady nifanankalo tsiky. Tsy naharitra intsony i Malala fa tonga dia natosiny moramora i Tojo hamonjy ny varavarana iray hiditra ao an’efitr’i Mahefa. Somary sadaikatra ihany i Tojo, toa nanohitra ny vatany sady nosarihany ho ao an-dakozia i Malala. Nobatainy ity farany nony avy eo ary dia natombony teo ambonin’ny latabatra fihinanana. Saika hanakatra hamaha ny patalohany amin’izay i Malala nefa… natosiny handry tsimoramora, sady nifanorokoroka ihany izy roa. Avy eo i Tojo nidina moramora nanoroka ny tendany, somary nokaikikakeriny malefaka tamin’ny nify mihitsy aza. Nanaitaitra ny tsirim-panentanana tany anatiny tany ny halandilandy sy ny hanitra navoakan’ny hoditry i Malala. Ningain’i Malala ny fitombenany ary dia nalaky koa ny nanesoran’i Tojo ilay takokenatra teny aminy. Novelarin’i Malala ny feny nony avy eo. Nampiakarin’i Tojo haingana ilay akanjomandry maivana hoe eo amin’ny soroky Malala. Namonjy avy hatrany ny nonony indray avy eo ny tanany roa sady nanafosafo azy, ny vavany mitohoka eo afovoany, nampidininy namaky ny tratra’i Malala, nandalo ny ny kibony. Toa ela loatra ny fahatsapan’i Malala ny hetsiky Tojo ka dia natosiny tamin’ny tanany hidina ambanimbany malaky kokoa ny lohan’i Tojo. Dia ravo ninononono teo tokoa ny anao lahy. Ny feo avoakan’ny lelan’i Tojo mikasoka ny zohim-pahafinaretan’i Malala izay mando tsy nisy ohatran’izany sy ny sento arahin-kiaka sy monomonona mitaraina malefaka mipololotra ny vavan’i Malala no hany sisa re tsindraindray nandrava ny fahanginana tao andakozia:
- “tsara be leitsy a!................................. tsara!.......................tiako be izany……………….izany ataon’ialahy izany,…………zany………ay………….eo……………. aan!....................aaannn!.......................aaaannnnn!” Tonga tany amin’ny lafatra ny anao vavy. Nitraka i Tojo nony avy eo, nizaha ny endriky i Malala toa vizana tanteraka nefa tsy niasa firy akory. Nitsiky i Malala sady somary nolelafiny ny molony. Niariana faingana izy raha vao hitany ho namaha ny fehikibony i Tojo. Natosiny somary hihataka azy. Niala teo ambonin’ilay latabatra nisy azy izy dia namonjy nandohalika teo anoloan’ity vao avy nanome azy ny fahasambarana sady nanampy azy hamaha ireto bokotra efatra somary saotra novohana. Vao maika koa nananosarotra ny famahana azy anefa ny fihenjanan’ny filahian’i Tojo tao anatiny. Toa tsapan’i Malala ery izato angezany. Vao tafavoaka tao koa moa izy dia tonga dia nihinjitra nisompirana, toa nifanandrify avy hatrany tamin’ny vavan’i Malala. Raha iny Malala mbola nibika azy fatratra iny, dia … noraisin’i Tojo ny hatony, somary narosony ny lohany, moa izy koa nampandroso ny filahiany. Noleladelafin’i Malala tsara teo aloha ny an’ity farany mba ho vonton’ny hamandoana dia nampiharany ny fahaiza-manaony teo nony avy eo. Nosokafany molony ary dia nampidiriny moramora hatrany amin’ny faran’izay lalina ny an’ny Tojo...
Nigohan’i Malala avokoa izay tsiranoka rehetra nivoaka teo. Tsapany tokoa ny mbola maha tanora sy ny tsy maha-be vehivavy an’i Tojo, efa ho in-dimy nitelina izy vao nitsahatra ny fitsitratsitran’ny ranon’aina nivoaka tamin’ity tovolahy nanome fahafinaretana azy. Tamin’i Ratrema vadiny, sy i Hery sakaizany no nampitahany azy. Tena mbola tanora loatra tokoa i Tojo, raha eo amin’ny sehatry ny fitiavana. Tsikaritry Malala fa mbola tsy ampy ny traikefa ananany, eny fa na dia amin’ity izy somary maherihery setra sy maimaika aza. Toy izany koa ny mbola tsy nahaizany nitazona elaela ny tsy handehanan’ny tsirinainy. Na dia izany aza anefa tena nankafiziny, vaovao indray ity hoy izy. Toa vonona tampoka izany izy hampihatra ny fahaizany, hizara ny traikefa ananany, hampianatra an’i Tojo ny fahaiza-manaon’i Hery, ilay olona hany tena nahababo sy nahaketraka azy, mbola mahababo sy mahaketraka, ary mbola hahababo hahaketraka azy tanteraka, indrindra amin’ny fahaizany mitia.
Nitsangana izy, nifanorokoroka teo izy roa, nosarihin’i Malala ho any an’efitry Mahefa indray i Tojo. Tsy nandà intsony ity farany.
- “Tianao?” Hoy i Malala sady nanao fijery miangoty somary misompirana kely.
- “Tiako be,” hoy i Tojo
- “Dia mbola tianao?” Hoy indray izy sady nanala ny akanjomandry keliny.
Nahataitra azy avy hatrany indray ny fihetsiky Malala teo, nobedainy avy hatrany i Malala, saingy ity farany nanao hoe:
- “ Aleo aloha alako ny akanjonao e!” Nifanorokoroka indray izy roa. Nony niboridana tanteraka koa i Tojo dia nampandrian’i Malala tamin’ny farafara. Tsy ela, nihenjana be sahady indray ny filahian’ity tovolahy tanora. Nanindry tena anefa izy, niezaka ny niandry izay ho tohiny, i Malala mantsy no mitondra ny familiana. Nisafosafo tena teo anoloany teo aloha i Malala, avy eo niakatra hisoavaly azy avy eo ambony. Nanomboka nandroso nihemotra vetivety aloha i Malala dia najanony kely. Notohizany indray rehefa avy eo. Anjanony kely indray raha vao tsikariny fa ho tafakatra ambonimbony i Tojo.
- “Aza ajanona fa tohizo ka! kely sisa,” hoy i Tojo nony farany tsy naharitra. Nalefan’i Malala mafimafy amin’izay fa na izy aza efa nientana be ihany koa. Ny tanan’i Tojo koa manozongonzona ny fitombenany hanampy azy haingana amin’ny fivezivezena.
Tampotampoka teo:
- “Zay! zay! aah! Tianao? Tonga aho, tonga aho Malala a! hhmmm! aaahhh!” nibaradaka ilay tovolahy, toa tsy tadidiny intsony hoe aiza no misy azy. I Malala koa anefa etsy andaniny toa marenina tsy maheno izay fibedibedin’i Tojo any akory fa namovokovoka mafy nitady ny fahafinaretana ho azy. Tsy ela akory:
- “aaaahhhh........ aahh....ahhhhouuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii.” sady nilofika nankany aoriana ny lohany” Nahatsiaro lafatra loatra ny tenany iray manontolo.
Tadiom-pitiavana (Madagasikara) [email protected] & Loulou (France) [email protected]
| « | Jolay 2022 | » | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Ah | At | Ta | Ar | Ak | Zo | As |
| 1 | 2 | |||||
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
| 31 | ||||||
- Desambra 2006 [1]
- Oktobra 2006 [5]
- Septambra 2006 [5]
- Aogositra 2006 [7]
- Jolay 2006 [7]
- Jiona 2006 [13]
- Mey 2006 [17]
- Aprily 2006 [22]
- Martsa 2006 [11]
