« Pejy 34 | Main
| Pejy 36 »
Nametrapetraka ny taratasy rehetra momban’i Alexia i Ratrema, nandoa ihany koa ny saran’ny hotelin’izy efa-mianaka nandritra izay fotoana naharitraritra nipetrahany tao izay. Tsy maintsy hanainga hody any antanindrazana aho, hoy izy tamin’ity vadiny. Maro ny asa miandry ahy any, ny eto am-pelatanana koa ity efa miha manify dia manify, vao misy possibilité dia mandefa vola ho anareo aho, arakaraky ny fandehan-javatra any. Nefa aza miasa saina be loatra fa mila anao matanja-tsaina i Alexia, mila anao hampahery mba hahamora ny fitsaboana azy.
Nitodi-doha ho eny an-tseranam-piaramanidina Roissy izy efa mianaka rehefa vita ny veloma tamin’i Alexia. Ny fiaran’i Mahefa no nanatitra azy, ary tovolahy malagasy iray, mila ravinahitra aty, no niangaviana mba hamily.
- "Ratrema a! mahereza izany vady malalako izany, mino aho fa tsy ho ela dia salama tsara ny zanantsika ka afaka hody any izahay, hikarakara anao indray. Marina fa ao ry Zefa mpanampy nefa, an!an! Maninona moa raha maka manampy vehivavy ianao vao tonga any e! hahandro sakafo, hanasa lamba, handamitrano sy ny sisa, amin’izay matoky aho fa ho tsara karakara ianao any, dia milamina ny saiko." Hoy Malala sady nahodiny ny tarehiny hiala ny fibanjinam-badiny azy, satria tsy voasakany ny fiforonan-dranomasony nihazohazo te hilatsaka. Satriny tokoa hanaraka an-dRatrema, na dia noho ilay fahafinaretan’ny nofo niainany farany teo izay aza. Manahy izy sao hanembona any Ratrema ka hitady fahafinaretana hanalefahana ny fanembonana. Ny tenany moa ho aiza amin’ity marary tsaboina, ny zaza roa tezaina? Sa eo i… an!an! manana ny asa maha profesora azy izy, ary inoana fa toerana maro no iasany fa tsy eto Paris ihany na any Madagasikara. Ary araky ny filazany dia noho i Alexia fotsiny no maha-eto azy izao.
- "Aza manahy ianao e!" hoy Ratrema sady mody nihomehy mba hanalefahana ny alahelo niserana rehetra, "izaho anie na dia tsy mpandray ravin-dena aza hatramin’izay mba mahavita ihany e! Eny e! fa hitady olona aho hanampy ahy." Oroka am-panajana teo amin’ny andrina no nifanaovan’izy roa imason’ireto zaza. I Toky moa nisamaritaka fa may ny hijery fiaramanidina, hany ka zary tsy hita taratra ny alahelo ny hifandao.
-" Iry neny misy ngeza be a! ndao ho eny ho’aho! Sa etsy tsika mahita tsara an’i Papa? Iny misy vao tonga…"
Tsy mba afaka niandry ny fiaingan’ny fiaramanidina anefa izy ireo fa vao vita ny veloma dia nanainga hitodi-doha any amin’ny hopitaly indray. Sento tokana no nataon’i Malala, izaho irery izany zao no hitsabo an’I Alexia, handany fotoana, hivizaviza, hitaintaina sy hifi-dranomaso amin’ity tsy naloaky ny kibo akory.
Resin-tory izy mianadahy kely teny ambony fiara, asa, vizan’ny dia nandroso teo koa angamba a! Ao aoriana no misy azy telo mianaka, ilay vavikely eo am-pofoana, somary miankina amin’ny varavaran’ny fiara havanana ny lohany. Ilay lahy kely kosa miankina eo an-tratran-dreniny havia, isaloran’ny sandriny havia avy eo. Renoky ny torimaso, tsy mahatsapa akory ny sangodim-piainana mihatra amin’ireto manodidina azy akaiky. Raha tsy lehibe toa izao tokoa mantsy ny elanelan-taona nisy taminy sy Alexia dia inoana fa mba afaka niaro iry anabaviny izy, nanafay ilay Hery, izay antok’izao tebiteby sy fanaintainana mahazo ny rehetra izao. Nefa inoana koa fa nanana ny tantarany izy ary dia ho hafa tokoa any fizotran’ny raharaha! Ny tongony mikirazorazo tsy mipaika amin’ny tapis-n’ny fiara akory. Ny tanan-keliny havanana somary voatsindriny. Ny iviny amin’io miraraka amin’izato takolaka botabotakeliny havanana, mamonto ny lobaka mavokelin’ity nahitany masoandro, izay tsy mahatsapa akory ny hamandoana aterak’izany amin’ny ilany havia rehetra. Ny nonony havanana miraviravy avy ninonoan’i Cynthia teo, tsy tsaroany na dia ny hampiditra azy haka ny toerany aza. Bokotra iray tamin’ny farany ambany sisa no hany nitazona ity lobaka tsy hisonàka tanteraka. Ny chauffage tao anaty fiara koa moa nandeha ka tsy tsapa ny hatsiaka aterak’izato fanalan’ny ririnina eny ivelany. Somary ailany kely miankavanana ny lohany sy ny fijeriny. Toa sondriana ery mandinika ny hakanton’ny Paris, ny ngoly iainan’ny voahary rehetra. Nefa izao raha anontaniana azy ny zavatra hitany dia ilaza ho tsy nahita n’inon’inona izy. Toa miady saina mafy indray izato fijery azy ka! Nefa raha anontaniana azy izay eritreretina dia inoana koa fa tsy ho hitany izay havaly. Hay izao ilay atao hoe “ se plonger dans le vide”. Ny havizanana mitaky, ny torimaso koa tsy ampy.
Amin’ny antsipirihany no nandinihan’I Tojo, ilay mpamily, ireo rehetra ireo. Tsy tsikaritry Malala na ny nanodinany ny retrovisuer nihantona teo aloha izay fitarafana ny any aoriana hitopy any aminy aza. Mba niady mafy koa ny sainy tany anatiny tany: izany no arrrivage vaovao amin’izany tanàna, tsy mahalala na kely akory aza mikasika an’andafy, na ny fiainan’ny gasy eto aza tsy hainy. Nefa toa karazan’irony zanaka mpanankarena, dia avy eo nanambady mpanankarena. Hein, itony ve tsy hiavonavona? Ssshh, tsy hisintona ny mason’ialahy letsy ra-Tojo no tanjony amin’io nonony io a! sendra mba adinony fotsiny fa vizana izy. Sady toa mifankatia ery izy mivady teo, itony ve tsy irony karazana mpivavaka be, manaja vady, tsy hanaiky izany filan’ny nofo ivelan’ny tokantrano izany mihintsy, eny fa na dia sanatria maty vady aza? Efa Razoky be ihany anefa ilay vadiny teo, dia tsy ho taitra amiko ve ity. Aleo hilamina ka, tsy asiana resaka akory. Aleo zavatra hafa no iresahana. Sao mba ahitana lalana azo anaovana afera, sitran’ny ahay vola, sady olona mahitahita itony. Ny fiainana eto rahateo enjana. Sao samy votsitra eo.
- "Hono ho’aho Madama, tapaka tampoka ilay fahanginana efa ho 30 minitra lavabe teo, nifoha tampoka koa ny sain’i Malala, afaka mijanona hividy zavatra kely vetivety etsy amin’itsy toby fivarotana solika itsy ve isika?
- "Tsy maninona mihintsy ka, nefa aza dia maharitra ela fa tsy maintsy mbola hiverina any amin’ny hopitaly aho azafady." Toa somary mbola nisy avona ihany no fomba namalian’ny Malala azy.
- "Roa minitra raha betsaka ka, hividy pastille fotsiny aho, tsy dia mbola mahatanty an’ilay hatsiaka mantsy na dia efa ho efa-taona aza izao no naha-taty ahy. Misy zavatra ho entina ho anao?"
- "an!an! misaotra," sady somary nitsiky i Malala
Nisokatra ny varavana hivoahan'i Tojo no vao tsapany fa nangatsiaka tampoka ny tratrany. Tsy naka sarotra akory izy nanainga ny nonony amin’ny tanany havia, ny havanana mantsy tsindrian’I Cynthia. Nikarokaroka, nampiditra azy tao anaty kitapo itoerany, nanamboamboatra azy teo mba hipetraka hivoiboitra tsara, toy ny fanaony isan’andro, nanidy ny bokotra voalohany, faharoa, fahatelo, nanakatra ilay châle fotsy mitsoriadriaka mavokely madinika, nahodiny in-droa tamin’ny tendany, avy eo nankifiny any aoriana mba tsy hanitikitika ireto menaky ny ainy. Vita izay dia nisento tokana izy.
Segondra vitsy taorian’izay dia niverina i Tojo. Ampy nandinihan’I Malala azy ny fotoana nivoahany avy ao amin’ilay fivarotana amin’ny tobin-dasantsy, mandram-pahatongany teo amin’ny fiara.
Tovolahy manao endrika Andriamasinavalona I Tojo. Karanarana endrika, zarazara hoditra, somary lava marotsadrotsaka, bingobingo fandeha. Ny masony kely nefa toa mampiseho fa tovolahy sariaka izy ary malefaka. Toa tsara rafitra ny endriny, rakofan’ito volony fohy, ny sangany no miakatra, somary lava kokoa raha mitahy ny any aoriana. Asiany gel kely mba hihazona sy hampamiratra azy. Manao fiakanjona tovolahy matotra nefa tanora. Toa niangaliana izany ny loko ampiarahina. Vao mitopy ny fijery dia hita fa somary lafolafo vidy ihany ireny eny an-kodiny.
- "Ity ny biscuits ho an’izy dahy rehefa taitra, henoko nitaraina noana ihany mantsy ilay bandy kely io teo, sao ianao ho sahirana."
- "Marina tokoa," hoy I Malala, "tena tsy tao anatin’ny saiko mihintsy. Misaotra anao," sady nitsiky izy, toa nampiseho fankasitrahana tanteraka tamin’ny fihetsika nataon’I Tojo teo. Tao anatin’izany, tsikaritr’I Malala fa nitopy indray mandeha kely teny amin’ny tratrany ny mason’ I Tojo. Toa fijery nanao hoe: nankaiza ilay izy teo? Tonga dia nisamboaravoara be avy hatrany ihany ny tao anatin’I Malala. Ary tsy tao an-tsaiko mihitsy, hitany izany ny nonoko teo, eny e! hitany, matoa izy nijery ny tratrako.
Vao tafatombina tsara teo amin’ny familiana I Tojo, dia nifanojo tao anaty retroviseur ny fijerin’izy roa. Vao maika nientana iray ihany ny ambavafon’i Malala.
- "Raha tsy bouchée ny lalana dia afaka 15minitra farafahaelany dia tafavoaka isika."
- "Bouchée ahoana? Ambouteillage ve no tianao lazaina?"
- "Iee!"
- "Na aty amin’ny autoroute aza ve?"
- "Eny ho’aho, indrindra fa ity mivoaka amin’ny Paris centre ity, matetika mihintsy."
- "Eee! Zay moa mba anarany no hoe tonga aty nefa tsy mba manao vacance fa mitsabo marary. Tsy mba afaka ny hijery tanàna akory."
- "Rehefa misy fotoana kely dia ilazao aho fa entiko mandehandeha ianareo e! aty koa anie ny marary tsy mila ambesana lava sahalan’ny any Dago e! Ny infirmière miandraikitra azy tsara. Sady hoe fianakavian’I Professeur Mahefa izany tsy ho ataon-jareo ambanin-javatra mihintsy. Na rehefa sendra manana olana, na mila olona ianareo aty dia lazao aho, sao mba misy azoko atao."
- "Dia handehandeha amin’ireto forongokeliko anankiroa ireto? "
- "Tsy maninona ka, amin’izay mba maka rivotra koa izy dahy, ny akanjony fotsiny atao mafana tsara."
- "Eny e! fa hafa ihany izany mandeha tsisy ankizy izany. Maro kokoa ny zavatra azo atao."
Gina tsy nahateny Tojo. Inona koa no tian’ity Madama ity ho lazaina? Aza manantena tsy misy leitsy a! Marina ny azy, afaka miantsena, mitety magazay maro kokoa rehefa tsy misy ankizy. Izaho mihintsy koa no toa mitady hanao revin-gadra.
- "Fa inona no ataonao eto Paris? Miasa sa mianatra? I Tojo moa?" Hoy malala nanohy ny resaka fa toa tsikariny tsy nahita lazaina ny tovolahy.
- "Tojo Rahamefison, sady miasa aho no mianatra. Mianatra no tena anton-dia e! fa fantatrao moa Madama ny fiainana tsy mora, hany ka rehefa mahita azo atao dia atao e! Ny ray aman-dreny ny anay na dia any amin’ny tany niaviana aza, mbola mahatsiaro sahirana, maika fa izaho aty amin’ny tanin’olona."
- "Antsoy hoe Malala aho e! aza atao madama izany. Hitako ho tovolahy mavitribitrika aloha raha ianao e! Mino aho fa tsy dia manana fahasahiranana izany ianao eto o!" Hoy Malala sady somary niangoty.
- "Ahoana no ilazanao izany ry Malala?" Sady nihomehy i Tojo
- "Izany no fanombanako anao e! Un homme qui trouve une solution à tout problème, à juste temps. Sa tsy izany?"
- "Mety ho marina izany, raha teto aho aloha… maro ihany izay zavatra efa nosedraiko izay e! fa dia tafavoaka foana ihany aho."
Maro ny resaka nifanaovan’izy roa. Manao ahoana ny olona aty Frantsa, ny fiainana, ny fianarana sns… Tsy ampy hitantaraina ny efa-taona nodiavin’i Tojo raha ny minitra vitsy ambiny teny ambony fiara. Tao ny nampitaintaina, ny nampihomehy, ny adalana majinijinika. Toa nampisy sahady fifankazahoana am-po tamin’izy roa iny 20 minitra niarahana iny. Toa nampisinda kely ihany koa ny aloka nandrakotra ny fiainan’i Malala. Nivantana avy hatrany teny amin’ny Hopitaly ny fiara. I Tojo koa moa milaza fa mbola misy asa kely ataony hono. Fisaorana sy tsiky no nameno ny endriky Malala. Niserana teo imason’i Tojo ny hatsaran’i Malala, ireto fandaingana kely roa nateraky ny tsiky, toa nanjary ravaky ny takolany. Toa tsy mampino hoy izy tany an-tsainy, raha izao bika aman’endrika izao no efa niteraka ilay tovovavy hoe marary ao, toa efa lehibe izy ao raha tsy diso aho.
Notsenain’i Mahefa avy hatrany teo an-dalatsara i Malala sy ny ankizy. Nilaza i Mahefa fa vao avy nomena fanafody i Alexia ka sondrian-tory. Nentin’i Mahefa izy telo mianaka, nony avy niara-nisakafo dia naka ny entana rehetra tany amin’ny hotely. Tapaka mantsy fa any aminy izy ireo no mipetraka mandra-pahavitan’ny fitsaboana. Nisaotra an’i Malala i Mahefa noho ny fitaizany an’i Alexia hatramin’izay. Tena be herim-po sy herin-tsaina tokoa izy hoy i Mahefa, hany ka tsy dia manano-sarotra ny fitsaboana azy. Nilaza i Malala fa i Vololona no notahafiny. Raha nandatsa azy ny fianakaviana tamin’izany fotoana izany, hoy i Malala, hoe bevohoka tsisy ray, tao aza no niteny hoe alao io zaza io fa ho velomin-dry amin’ny rano mangatsiaka ve, tsy mba nanaiky izy fa dia nijoro foana, na dia sahirana aza izahay tamin’izany. Nanahy mafy aza aho tamin’izany sao hisy fiantraikany amin’ny fahasalaman’ny zaza ny adi-tsaina nianjady taminy. Nipoitra moa Ratrema avy eo dia mba somary nilamina, ary tokony ho nilamina tanteraka mihintsy, saingy indrisy, fantatrao ny tohiny.
Somary tsy dia lavitry ny centre ny trano nipetrahan’I Mahefa. Irony appartement irony. Aza mihafahafa, hoy i Mahefa, ataovy toy ny any aminareo, dia lasa namonjy ny any ampiasana indray izy. Vao miditra dia efitra iray lehibebe izay sady fisakafoanana no fandraisambahiny. Mifampiankina aminy eo ny lakozy. Lalantsara kely kosa no manelanelana ny efitra fandriana roa mifanatrika. Ny iray nisy an’i Mahefa, ny iray kosa handrian’izy telo mianaka.Ny efitra fidiovana kosa no mamarana ilay lalantsara. Tonga moa dia hita taratra fa lehilahy no ao fa mikorontana izay tsy izy.
Nandamindamina avy hatrany ny entana i Malala, ny ankizy koa sady nilalao, hany ka vetivety dia maizina ny andro. Teo am-pampatoriana ny ankizy izy no injao nitopy tamin’ny tontolo androny androany ny sainy. Ny veloma nifanaovany tamin-dRatrema, ny resaka nifanaovan’izy sy i Tojo, dia avy eo vao niserana tao an-tsaina ilay bika aman’endriny, ilay famindrany, ny fijeriny, ny fihetsiny. Tena nankafiziny tanteraka ka somary nitsiky irery teo izy. Tiany ho toherina anefa ny fakam-panahy, izay efa naharendrika azy foana hatramin’izay. Tsapany koa fa miserana fotsiny izao revorevony an’i Tojo izao. Hitsabo marary no anton-dia. Nitsangana izy. Naleony nandamin-trano toa izay ho voagejan’ny fitsiriritana eo indray, eny fa na dia efa akanjo mandry aza no teny ankodiny. Tsapany koa fa tsy nisy fisarihana azy mihintsy nataon’i Tojo fa dia fihetsika sy resaka tsotra fotsiny, nanala lalana angamba.
Nalaminy ny tao an-dakozia, ny efitra fihinanana, eny nataony hatramin’ny efitranon’i Mahefa aza. Vehivavy koa moa ka sady nandamindamina no nikarokaroka, sao mba hahalala zavatra bebe kokoa mikasika ity Mahefa ity. Tao anatin’ilay tiroir an-doha-pandriana tokoa, no nahitany sary maromaro. Nisy sariny taloha, tsaroany tokoa ilay endriky Mahefa tamin’izany fotoana. Nisy sarin’izy sy Vololona miaraka, tsy vitsy koa ny sarin’I Vololona irery, mbola voatahiry tao. Namadika ihany Malala sady nanjetoka nahatsiaro ity rahavaviny. Tampoka anefa, nisy sarim-behivavy hafa, mitokana, lava volo ary toa mbola tanora endrika, toa vao haingana koa ny fijery azy, nodinihiny fa tena tsy fantany. Raha mbola teo am-pandinihina ilay sary tao an’efitra tao indrinndra izy, noho injao Mahefa niditra tampoka, nanana ny fanalahidy rahateo moa izy. Saika hamonjy hivoaka i Malala nefa, nakatony ny tiroir dia naleony mody namonjy nipetraka haingana. Efa tena alina moa ny andro ka nijaikojaiko Mahefa niditra tao anefitra rehefa avy nanala ny menteau-ny, mba tsy hanaitra ny sasany. Taitra izy raha vao nahita an’i Malala tao anefiny.
- "Ngah’ ity ianao tsy mbola matory?"
- "Nandamindamina aho," hoy I Malala, sady toa menatra koa ny hoe sao tsikaritry Mahefa izy nisavasava teo, hany ka tsy hitany izay lazaina, "dia … dia sady miandry anao."
- "Tsy vizana?" hoy I Mahefa sady nisafo ny takolaky Malala havanana.
Toa nidika zavatra hafa tamin’I Mahefa ny teny sy fihetsiky Malala. Izy koa nipetraka teo amoron-tongotry ny farafara, ny akanjo teny aminy irony fitondra matory malamalama hatreo ambony lohalika irony. Tady kely no mba tanan’akanjo, hany ka toa vao maika nampivoitra ireto nonobe, toa miandry fotsiny ho pondesina. Natsipin’I Mahefa tetsy ambony seza ny kitapo teny aminy, nitingitingina izy ary nanomboka nanoroka an’I Malala. Sadaikatra i Malala: tsy izao mihitsy no tanjona tiako ahatongavana, nefa tsy sahiko ihany koa ny hanosika azy, sao ho gaga eo izy. Somary nahodiko ihany ny lohako, toa mbola any amin’ilay sary teo ihany ny saiko, nefa rehefa nosarihiny tamin’ny tanany havia ny lohako hifanatrika aminy, dia noharoniny tamin’ny lelany ny aty vavako, dia mba renoka ihany koa aho nampifanjevo ny lelako tamin’ny azy. Notsoahiny ny palitaony, notsetsatsetsafiny ny tendako, ny tanany namaha ny lobakany. Ampy naha-mando ahy tanteraka izay fihetsiky Mahefa izay. Hany ka nampiako izy hanala tanteraka ilay lobaka teny aminy. Somary natosiny moramora aho avy eo handry tanteraka amin’ny farafara. Nampifampikisininy ny tongony roa mba hanalany ny kirarony. Henoko ny fidoboky ny kiraro tamin’ny gorodona, ny iray aloha, dia avy eo ny koa faharoa. Toa vao maika nampiakatra ny faniriana tato anatiko. Somary nitambesatra tamiko izy ka tsapako ny firidiridin’ny filahiany. Toa may tampoka izany aho, nefa izy nandamina tanteraka, na dia efa tsapako aza ny fahavononany. Somary nobatainy aho hiakatra kokoa, hamonjy ny loha-pandriana, nihorirana teo an-kavanako izy avy eo, natohony tamin’ny tratrako ny molony, nanorokoroka, ny tanany natetiny ny vatako hikaroka ny faritry ny fahasambarako. Ningaiko ny maojako, tonga dia fantany fa tiako raha ahidiny ny silipoko, dia avy eo natosiko tamin’ny tongotro mandra-piala azy tanteraka. Nasamako amin’izay avy eo ny feko, niandry ny azy aho, kanefa izay nahasambatra ahy ihany no nataony, injao fa tsapany ny bokotro, nopotseriny, nihika kely indray mandeha aho, ary tsapako tena nahasambatra ahy ny rantsan-tanany efatra. Niezaka ny niarina aho avy eo, eny fa na dia mbola nisefosefo fatratra aza, notakariko tamin’ny molotro ny molony, natsipiko ny feko ankavia hisadika aminy avy atsy amin’ilany, niarina aho ka tafapetraka teo amboniny. Nitsikiko izy sady novahako ny patalohany, no sady nihetsiketsika madinidinika aho. Nientana sahady indray ny tao anatiko. Tsiky koa no navaliny ahy. Akory anefa ny hatairako, izao ve no nanonofy sa inona ilay tsapako nihenjana be teo?
Tsikariny angamba ny fahatairako sy ny fahadisoam-panantenàko, ka hoy izy:
- "Malala a! reraka aho, mafy be ny asako androany."
Toa tsapako nivoara-mena tampoka izany ny endriko, satria toa namaivay be tany anaty lohako. Nahatsiaro ho nitafy henatra aho, niala moramora,
- "izany ve?" Hoy aho toa diso fanantenana.
- "nisy opération tao dia ora maromaro mihitsy vao vita nefa izao mbola atahorana ny ain’ilay olona."
Somary nirintona i Malala niverina nitsilany,
- "mangalà aina ary e!" hoy izy nanome lamosina, toa tsy sahy hijery ny tavan’i Mahefa. Nosafoin’ity farany ny sandriny. Izay angamba no hany heveriny hanalefahana miadana ilay fanirian’i Malala teo.
- "Mijanòna matory eto akaikiko an!"
Tsy namaly Malala, nifangaro tao aminy ny henatra sy hatezerana. Ny hiaka kely nataon’i Cynthia nivadi-mandry no toa niandrasany dia nitsangana haingana izy, nilaza fa raha taitra kely ny iray amin’ireto zanany ka tsy mahatsapa azy dia mitomany. Adinony na ny nizaha ilay silipony aza.
Efa hadiva haraina i Malala vao sondrian-tory. Tsy nisy irim-pahazavana rahateo tao an’efitra na dia kely monja aza, eny fa na dia efa nijaridina nampisasaka roa mitovy ny famantaran’ora aza ireto fanjaitra fohy sy lava mihaona eo afovoany. Toetry ny ririnina a! manome vahana ny alina mba hanjaka. I Toky naka zoron-drindrina no mitsetsitra mafy izato ankihibekeliny. Toa mahazo fahafinaretana lalina ery izato izy. I Cynthia mandry eo afovoany, mitsipaka ny lamba volon-tany ikambanany amin-dreniny ny tongony havia. Mamelatra ny fekeliny, tsy manahy ny amin’ny mety ho tsiro sy fanaintainana ho tsapany any aoriana. Izato reniny miamboho azy, mamoaka ny sandriny havia tsy ho voakajen’ny lamba irakofany. Raha iny mbola renoka iny indrindra izy no injao nisy nandondona ny varavaran’ny efitranony. Sady niditra i Mahefa no…
- "Malala a! Malala!" Nanozongozona ny sandrin’i Malala, nanolotra ny finday, Ratrema miantso anao, tonga soa aman-tsara any antanindrazana izy, indro raiso fa te hiresaka aminao izy. Tsy nivoaka i Mahefa fa niandry teo, toa te haheno izay resaka ifanaovanizy mivady.
- "Allo!" Somary mbola tena ny nihisatra ny hisokatra ny vavany.
- "Malala a! mbola matory be ngah’ ianao? Aty efa amin’ny valo."
- "Alina be aho vao natory ka tena mbola tao anatin’ny torimaso tanteraka no notairin’i Mahefa"
- "Alina be e? tany amin’ny hopitaly sa…sa naninona? Tsy tiany ho tsapan’ity vadiny ny mbola tsy fahatokisany azy tanteraka, eny fa na dia nifona sy nilaza ho nanenina aza izy, ka notihizany hoe:
- "misy inona? Sa naninona i Alexia?"
- "an!an! tena efa mihatsara be i Alexia fa aza manahy ianao, ilay vao manavao trano aho dia saika tsy nahita tory fotsiny. Ka manao ahoana ny any izany tiako izany?" Somary nialona kely Mahefa, niodina nivoaka namonjy ny efitranony.
- "Tamin’ny efatra ora sy sasany no nigadona ny fiaramanidina. Efa aty am-piasana aho izao miantso anao izao. Milamina tsara ihany ny aty fa tsy maintsy miasa be aho. Haka vola aho, sady hiresaka amin’ny PDG-n’ny orinasa avy eo, vao vantany vao azoko izay dia alefako any aminao amin’ny alalan’ny Western Union."
- "Tsy dia maika be anie izany Ratrema e!"
- "Tsia, tsy tiako mihitsy ianareo hanana fahasahiranana ara-bola any lavitra any. Ny miantehatra be loatra amin’I Mahefa koa manahirana ihany. Lehilahy mba manana azon-damosina ihany ny tena. Na zanany ara-biolojika aza I Alexia, mbola adidiko sy andraikitro satria zanako, zanako, zanako."
Nony vita ny resaka dia nitsangana hanatitra ny finday any amin’I Mahefa i Malala. Tsy nisy na dia fisaorana aza nivoaka ny vavany, nefa toa fanahy iniany naseho fa faly izy satria niantso azy ny vadiny, tsy nanadino, ary tsy mbola nadiso fanantenana azy. Tsikaritry Mahefa izany fihetsika izany.
- "Hiaraka hanainga isika afaka ora roa eo na mahery kely hijery an’I Alexia a!" Azo aterina atsy amin’ny jardin d’enfant atsy ny ankizy.
- "F’angah’ tsisy taxi aty? Aleo aho handray taxi dia any mifankahita."
Izy nihodina hamonjy varavarana ivoahana iny no nosarihan’I Mahefa tamin’ny sandriny.
- "Malala a! tena tezitra amiko ve ianao? Ialako tsiny be dia be raha toa ka iny nitranga alina iny no naha tezitra anao tahaka izao. Nefa tsoriko fa tsy azoko mihitsy hoe iny ve dia hahatezitra be na dia inona aza? Tsy fidiny ahy anie e! Tsy fanahy iniako, sa misy inona. Miaraka mankany fotsiny anie isika e! any aho dia any miasa tsy afaka ny hanatitra anao hiverina, sady izaho no mpitsabo mpiandry raharaha anio alina ka tsy afaka ny hatory aty koa."
Vao maika toa nampisendaotra an’I Malala izay fehezanteny farany izay.
- "Nahoana ianao no mandainga ry Mahefa?" nalefaka ihany anefa ny feony na izany aza. "Inona no naha vizana anao? Lazao ahy fa aza mandainga, dia hoa aiza koa ianao anio alina fa tsy marina izany hiandry raharaha izany. Lazao ny marina. Manana ny fiainako aho, ary tsy misy idirako ny anao, saingy aza mandainga. Rehefa tsy misy faniriana any aminao dia aza mikasika ahy fotsiny, tsotra be."
Gaga ihany Mahefa amin’izato hasiakan’ity vehivavy niangolangola fiteny hatrizay.
- "Malala a! aza tsiny marina e! henoy aho fa ho lazaiko anao avokoa." Sady nosarihiny hipetraka teo amin’ny farafara i Malala. "hihaino ahy ianao?"
- "Ento ny teninao e! nefa raha misy fikasaina handainga dia aoka"
- "henoy aho ho’aho, lazaiko anao ny marina. Matahotra aho , matahotra ny mety ho tohin’ny fianaiko aho. Faly aho noho ny fananako an’i Alexia anilako ankehitriny, ilay sombin’ny aiko ary koa sombin’ny ain’i Vololona, ilay tompon’ny fitiavako. Avy niresaka taminy aho omaly, dia tena nahatsiaro an’i Vololona tanteraka, na ny endriny, ny fijeriny, ny firesany, kanefa zanako izy, zanako, ary ho tiaviko toy ny ray mitia ny zanany rehetra." Nisento tokana i Mahefa avy eo, saingy tsy dia niditra tao an-dohan’i Malala loatra, ny fanazavana toa nandrasany mantsy dia ny mikasika ilay sary. Hany ka tsy nahandry izy ka nitsatsaingoka:
- "Eny e! zanakao i Alexia tsy misy mandà an’izany fa avy eo, inona no nataonao avy eo?"
- "Araky ny nifampiresahanay sy Ratrema dia mbola tsy fotoanany izao hanamborahana amin’i Alexia ny tena marina, mafy ihany izay nahazo azy nifanesy faraparany teo izay, nefa ny fihetsiny…"
Navelany ho lasa ny segondra dimy vao nanohy izy:
- "toa nibosesika te hivoaka avy ao am-bavako ny teny hoe izaho no rainao, ray niteraka anao mba ho ren’izato sofiny, te hamihina an-janako mafy aho."
- "tsapako sarotra tokoa ny toerana misy anao, fa avelao handeha ny fotoana dia ho hitanao fa hilamina mora foana io. Tovovavy tsotra raha i Alexia, tia olona, manana fandeferana, ary “compréhensive”. Minoa ahy ianao, fotoana fotsiny no andrasana. Dia tohizo fa miheno anao aho, avy eo ianao nankaiza?" Hoy i Malala toa nandondona.
- "Saika tonga aho dia hamonjy fodiana taty, tamin’ny enina ora hariva teo, nefa natahotra ny fakam-panahy niandry ahy ato an-trano aho, izay fantatro fa tsy maintsy haharendrika ahy, dia naleoko niandry taratara mba hoe efa matory ianareo vao mody, kinanjo…"
- "Mahefa a! Tsy vao voalohany anie akory iny alina iny e! sady tsy azoko mihitsy."
- "Malala, tsy mbola niverina tanteraka ny aiko taorian’iny fandidiana natao iny ary…. nahatsiarovako loatra an’i Vololona i Alexia, ianao koa toa mitondra ahy tanteraka ho eo anilany, ny feonao, ny famindranao, ny halaman’ny hoditrao, ny fanafosafonao, ny fihetsikao mitia. Eny manana mihoatra noho i Vololona aza ianao satria matotra, efa anananao ny fahaiza-manao rehetra. Tsara taiza ny zanako.Toa mitady ho babonao ny foko ry Malala. Nefa ho heloko izany, ho tsiniko eo anatreha-janako. Manambady ianao ary, hitako taratra ny fitiavanao ny tokantranonao. Ny hasambaranao, ny fireharehan-dRatrema, tsara andefimandry, arahin-jazalahy sy zavavy, ireto ankizy tsara taiza, tsara aro, toa voafehy anaty fefy tsy ho sarangotin’ny hetraketrakin’ny tany sy raolombelona.. Ny anjarako, ahy. Izao angamba no ratsy vintana. Hany heveriko ho vahaolana, mandositra mba tsy ho rendrika. Tsy te hanimba ny fahasambaranareo aho, nefa koa tsy te hampijaly tena, …
Tsy marina ny hoe miasa aho anio alina fa, te hiala anao fotsiny, tsy te hitsiriritra anao aho mandritra ny alina. Nikasa ny hanao famandrihana amina hotely iray aho anio."
Tsapan’i Malala fa lehilahy be fitiavana ity manoloana azy, ary ankavitsiana no toa azy. Nobanjininy i Mahefa, notorahany tsiky malefaka. Toa velona tao aminy indray ilay fireharehana fa misy lehilahy solafaka aminy. Niverina ny fahatokisany ny tenany fa tsara izy, manintona lehilahy, tsy sembana ho azy amin’ny fambaboana lehilahy, na zatovo io na zokinjokiny, ny zaza roa efa naloaky ny kibony. Natoky ny filazan’i Mahefa tanteraka izy, nino izy fa tsy nisy lainga, saingy…. tsy ampy.
- "Mino anao aho Mahefa saingy…, sady somary niangoty indray izy toy ny fanaony hatrizay, misy zavatra tiako ho fantatra raha tsy ho tsiniko."
- "Mihaino anao aho, inona no tianao ho fantatra?"
- "Nilaza tamiko ianao ry Mahefa indray andro iry hoe taorian’i Vololona dia izaho no vao vehivavy niarahanao nandry indray. Efa nolazainao tamin’izany io fitovizako amin-drahavaviko io."
- "Marina izany, tena marina, minoa ahy."
- "Lazao ahy ary ry Mahefa , iza ilay sarina tovovavy lava volo ao anaty tiroir-nao ao."
- "Hay hitanao tao?" sady somary nitsiky Mahefa, nampiseho ireto kentrona efa manomboka miha-mahazo toerana amin’ny andriny. "Tovovavy tsotra, sady malefaka tokoa raha io tovovavy io."
Nisento lalina indray izy. Isaky ny misento izay Mahefa dia toa hitantara zavatra sampona foana, tiany atao nefa tsy vitany ny manatanteraka azy noho izy toa olon’ny moraly loatra. Rehefa tsy ataony nefa, toa milentika lalina ao am-pony ny nenina. Zary lanin’i Malala tsianjery sahady ny toetrany nandritra izay fotoana fohy nifampikasohany izay. Toa velom-pialonana sahady nefa izy, satria toa feno fankasitrahana sy fankafizana anaty izato fomba namaritana voalohany nataon’i Mahefa ity tovovavy. Na dia teo aza anefa izany fialonana niforona izany, dia toa resin’ilay fitia te hahalala ny tsiambaratelo’ny hafa tsotra izao. Nitsangana izy, notarihiny ilay seza somary niankin-dridrina, najanony manoloana ity tovolahy toa ho be ambara nefa mikaroka izay teny avoaka. Nitombina teo ambonin’ilay seza i Malala mba hifanatrika tsara amin’i Mahefa. Toa nidika ho fahavononana tanteraka hiaino izay hambaran’ity farany ny fihetsiny. Ny ora koa moa vao nisompirana kely niankavanana tamin’ilay teo fotsiny ilay fanjaitra lava be ka tsy nisy nahamaika.
- "Mbola tanora tokoa Ramatoa kely io." Hoy i Mahefa nanohy ny teniny, "tovovavy malemilemy paika hoy aho mantsy anao teo, malefadefaka fiteny, tsy miavona, nefa koa manaja tena. Nananany tokoa raha ny endrika, ary nampierika mpandalo raha ny bika. Nanaraka fiofanana tany Etazonia aho tamin’ny taona 2002, amin’ny maha mpitsabo ahy. Tany no nahafantarako azy. Mpianatra ho mpitsabo izy tamin’izany, ary tao amin’ilay hopitaly nisy ahy no fanaovan-dry zareo mpianatra fampiharana. Tonga moa dia mandeha vetivety ny resaka tamin’izy samy mpianatra fa misy Profesora malagasy koa ao amin’ny hopitaly. Nanao izay hanantonana ahy izy. Vitsy mantsy ny Malagasy tany hany ka samy miezaka ny hifandray avy hatrany izahay raha vantany vao nifankahalala. Ankizy isan’ny tena naranin-tsaina tokoa izy raha samy mpianatra tao. Hany ka nanjary lasa mpianatra tian’ny profesora vazaha rehetra. Tsaroako mintsy ny fomba nanononan’ilay profesora iray izay ny anarany, anarana gasy notononina tamin’ny teny anglisy, toa mitambolombolona anaty vavany izany ny lelany rehefa manonona ny “r”: Miss* Ramisarivo," hoy i Mahefa sady nitsiky. Toa toy ny niverenany niainana mihitsy ilay fotoana tamin’izany.
- "Tsy nisalasala izy nanontany ny hevitro mikasika izatsy na izaroa, indrindra moa fa rehefa misy olana kely. Isaky ny tojo fahombiazana izy, dia izaho no ampahafantariny izany alohan’ny rehetra. Ny fahaizany mankasitraka avy eo rehefa avy manampy azy aho, eny fa na dia toro-hevitra kely fotsiny aza dia nankasitrahany aoka izany. Itondrany fanomezana kely, na entina misakafo, na misotro kafe fotsiny. Tsy mba nisy lafo vidy, kanefa tsapako fa tena avy tamin’ny fony ireny ka tena nahasambatra ahy. Toa nozariny tamin’izany fomba fiaina mendrika maha te hidera izany aho, hany ka toa nisarangotra taminy. Nifangaro be ihany anefa ny fientanana tato anatiko. Ny saiko nanaiky izay rehetra nataony, niezaka koa nikaroka izay fomba rehetra anampiana azy, nefa toa tsy ny saiko koa io nisarangotra io. Ny vatako, naveziveziko tatsy, natotototoko taroa mba ho eo foana raha misy ilany azy, saingy toa tsy nisy naniry azy ny rantsana rehetra tety amiko, eny fa na dia singam-bolo iray tamin’ny vatako aza tsy mba nisy nitsingana. Ny foko no nankasitraka izay rehetra momba azy nefa… toa tsy ny foko io nisarangotra io. Tovovavy mbola nadio tanteraka izy, kanefa tsy mba naniry ny higoka ny tsiron’izany fisantarana fantsona mbola nisarom-boaly izany na ny rantsana faha iraikambin’ny foloko aza. Toa tsy ho sahiko na ny hieritreritra akory aza, ny hamaky ka handratra, sy handoto izato fantsona toa efa nokojainy sy narovany fatratra, indrindra nandritra izato fahatanorany, fotoana anjakan’ny fakam-panahy."
- "Tovovavy tonga lafatra sahala amin’izany ity izy koa inona indray izato sampona tany aminao ry Mahefa," hoy i Malala toa nandrabiraby. "Ianao koa ity toa tsy hita be ihany. Ny tanalahy aza ry Mahefa na dia mandroso mihemotra eo aza toa mba tonga amin’ny tanjona tiany ahatongavana ihany a! ka ianao indray, tsy vitan’ny hoe sady mamindra toy ny sokatra fa mbola miverin-dalana indray rehefa tonga amin’ny dingana farany tsy ahatrarana ny tanjona."
- "Tonga lafatra hoy ianao, tena lafatra tokoa. Tsy nisy azoko nokianina taminy. Saika hampakatra azy tokoa aho ry Malala. Izy koa mino aho fa hanaiky ny ho hampakariko. Saingy samy nahalala izahay fa tsy kilalao ny tokantrano fa ilàna fo mitempo fitiavana feno avy amin’olon-droa. Tsy ampy ny firaisan-tsaina, fifandeferana lalina, finiavana niraisanay. Toa nisy ezaka maro, na avy aty amiko na avy any aminy, ny mba hitsirin’ ilay fitiavana tsy hahasambatra anay nefa indrisy, toa nadamoaka."
- "Dia tsy mba tsikaritrao akory ve hoe inona no tena antony e! Sa ny elanelan-taona nisy taminareo?"
- "Tsia, tsia dia tsia," hoy Mahefa toa natoky fatratra ny tenany, nandritra ny nifampikasohana dia tsy hita taratra mihitsy fa nielanelana be ny taonanay, na tamin’ny zavatra niaraha-nanao na tamin’ny resaka nifanaovana, tsy nisy olana. Saingy…. toa mbola nanantena mafy ny hisian’ny fihaonako amin’i Vololona aho, mbola nino tanteraka fa tsy maty ny aminay. Izy koa… toa tsy misy fitserana izato fotoana very, toa vao maika aza nivonona ny hamela ny taona maro handalo, mandra-pahitàny indray izany olon-tiany, olona hany mba nitempon’ny fony fitiavana, nefa dia nosarahin’ny fialan-tsasatra. Nanantena ny mbola hifankahita nefa indrisy. Zary nokobonina tao am-po ilay fitiavana, nanao andraso andraso lava. Noeritreretiny ho fitiavana fahazaza mandalo fotsiny ihany, kinanjo, fito taona no efa lasa, toa vao maika niorim-paka lalina dia lalina, hay hatramin’ny fony fahakely mbola nilalao kanety no efa nitsirin’ny fitiavana tao anatiny tao."
Toa nanjetoka kely ery Mahefa nitantara azy. Feno fitserana izato tovovavy sy ny tantarany ny feony. Ny volom-bava mitady hitsiry no hany sisa nosafoiny. Tsikaritry Malala izany ka somary somary nikaroka hihomehezana izy handroahana ilay aloka niserana tamin’ny endrik’ity ankafiziny nefa toa tsy tiany.
- "Hanky va re e! toa mahavaky fo izato tantaranao ry Mahefa. Ary ahoana koa moa no ninoanao marina tokoa fa nadio izy? Amin’izy izato efa firy amby roapolo taona? Tsy hainao izay nafeniny tao anaty zipo lavabeny tao?"
- "Andray izato ianao ry Malala! Tsy ny taona ihany anie no mitondra ny filàna e! Marina fa misy ny tsirim-pientanana sy filàna ary ny fiovan’ny toe-batana ateraky ny fitombon’ny hormone, izay miovaova koa arakaraky ny taona. Fa eo koa ny fo ilaina mitempo fitiavana aloha, ho an’ny ankabetsahan’ny olona maro io, mba hanampy ny fitomboan’ny faniriana ary mba hahatonga lafatra ny fanataterahana ny filàn’ny nofo. Ary ny tena adinonao dia ny fisian’ny saina izay afaka mifehy tsara io filàna io. Na mitsiry ao anatin’ny olona iray aza ny filàna dia ny saina no mibaiko ny ny fihetsika. Ny saina no mitondra an’io, io no tsy hitovizan’ny olombelona amin’ny biby, mba ho baikon’ny saina fa tsy ho sanatria baikon’ny filàna."
Tsy nahateny i Malala fa nihatokatoka fotsiny. Toa nahatsiaro ho nanidrona azy ilay tenin’i Mahefa teo. Tsapany anefa ny fahamarinany, ary na izy aza mahalala fa azo toerina ny filàna, eny fa dia ireo efa naharendrika azy hatramin’izay aza, azony notoerina raha toa ka… tiany notoherina.
- "Tsy misy tokoa aloha ny sahala amin’io vehivavy io raha izany fitantaranao azy izany e! mety ho iray ao anatin’ny arivo." Hoy izy sady nitsangana. Handeha handro aho dia hikarakara ny ankizy. Miara miainga isika ho any amin’i Alexia a! Dia aleo aho hanao sakafo maraina aloha vao mandeha e! dia tonga dia aterina any amin’izany toerana izany ny ankizy. Any koa aho dia atoronao ahy ny toerana angalana ny vola izay halefan-dRatrema. Hividy finday koa aho mba ampiasaina. Mba te hanararaotra hijerijery magazay koa aho rehefa misy azo ametrahana ny ankizy ihany …"
Hevitra