Latsa-dranomaso i Hery, ny tanany manindritsindry ny tratran’i Mihary mafy dia mafy, averiny indray ny fanohofana ny vavany, nataony izay fara-heriny.
Ny olona tonga miha-maro hatrany mijery azy. Izy mitabataba miantsoantso:
- “Mihary ! Mihary ! Fa maninona ianao no manao toy izao?”
Nopotsipotseriny, nohozongozoniny, nareniny dia nampatoriany indray.
Zara raha mitempo ny fony, ny masony nosokafana efa manomboka milentika tratran’ny ranomasina, ny hatsiaka manenika ny vatany.
Nidradradradra nitomany i Hery. Mila ho lasa adala.
Nanenina fa kilalao no niheverany ny fitiavana nifanaovany tamin’i Mihary kanjo, noraisin’ity farany anatin’ny fo. Ny nenina tokoa tsy ao aloha hananatra fa ao aoriana handatsa. Nidaboka teo ambony fasika izy rehefa hitany fa tsy misy azony hatao intsony, ny ranomasony no nipatrapatraka, ary ny feony nidradradradra toy ny ankizy kely nilaozan-dreniny ireny.
__________________________________________
Zavona tsy hita noanoa no manenika ny tontolony. Tsy misy hitany akory na dia ny roa metatra manoloana azy aza fa ny andalan-tohatra fotsiny no hitany eo ambany masony. Isaky ny mamindra izy dia tsy hita ny zana-tohatra nodiaviny teo, ary fotoana fohy monja dia nifanehitra tamin’ny varavarana lehibe izay nisokatra ho azy izy. Hazavàna misandratra no tazany, niditra, ary saha mahafinaritra mbola tsy fahitany no tazany mamirapiratra eo anoloany.
Nijery ny manodidina anefa izy fa toa tsy nisy olona, siotsiokam-boronkely mahafinaritra, andro tony dia tony, hanitra mahatamana no manenika ny tontolo. Ny ahitra maitso mavana aok’izany. Izao angamba no atao hoe: paradisa hoy izy. Namonjy nipetraka izy sady nandinika ny tontolo mahafinaritra loatra manodidina azy.
Tampoka, somary nisy rivotra nitsoka mafimafy avy ao aoriany. Nitodika izy, tadio arahin-drahona fotsy no nanoloana azy. Tao anatiny tao nisy olona iray manao akanjo fotsy manjopiaka hatreo amin’ny hatony ka hatreny am-paladihany. Lehilahy tsara bika, tsara tarehy, nitsiky taminy. Najanony ilay tadio dia nanolotra ny tanany izy hampitsangana an’i Mihary.
- “Tonga soa eto ianao ry Mihary,” hoy ilay lehilahy.
- “Manao ahoana ianao tompoko,” hoy i Mihary, “fa iza moa ianao ary aiza aho izao?”
- “Ity toerana ity dia tsy voafaritra hatramin’izao, olona vitsy dia vitsy monja no afaka mandalo eto. Izahay ihany no manafatra azy ireo. « FITIAVANA » no anarako. Afaka maka endrika maro aho. TADIO no nosafidiako ho anarako androany satria izay no mifandraika amin’ny tantaranao.
- “Tantarako inona moa tompoko?”
Nipe-tanana fotsiny izy dia nisy horonan-taratasy feno sary nasehony an’i Mihary, toa ny indray mipi-maso dia nandalo teo aminy avokoa ny tantaram-piainany rehetra, ary tapitra teo amin’i Hery niezaka nanavotra azy, mikiakiaka sy midradradradra manoloana ny vatany efa tsy mahatsiaro tena intsony.
Tampoka, nilatsaka tsy hita intsony ny nanoloana azy, tahaka ny teo amoron-tevana izy sy ilay olona miendrika anjely.
- “Mihary, voafetra ny fotoana anananao. Manome safidy anao aho, ary fotoana fohy no anaovanao izany.”
- “Itsy ambany itsy ny tany izay nokasainao hialàna, ary efa nilaozanao mihitsy raha ny tena marina. Manjaka ao ny faharatsiana sy ny hadalana, ny fahoriana sy ny alahelo. Misy ao ihany koa anefa ireo mitàna ny marina sy manao izay hahatsara ny fiainana. Noho ny fisian’ireo olom-bitsy miezaka ny hanatsara hatrany io tontolo io no mbola tsy nandravan’Andriamanitra azy.
Itsy amin’ny ilany itsy kosa ny fanaintainana mandrakizay, any no misy ny tomany sy ny fikotroha-nify. Tsy manan-tsafidy ankoatr’ireo ianao. Ary tadidio fa raha te-hiverina eny ambonin’ny tany ianao, dia misy iraka tsy maintsy ampanaovina anao. Iraka faran’izay sarotra anefa izany ka diniho tsara:
- “Te-hijanona eto aho, Tompoko” hoy i Mihary.
- “Tsia, tsy azonao atao izany!” tamin’izay dia nihazakazaka tahaka ny rivotra ny fihintsan’ilay paradisa teo ary hantsana amoron-tevana no nitoeran’i Mihary. Nojereny ny tao aoriany efa tsy misy intsony, ilay afobe no hany sisa nanodidina azy.
- “Efa ho tapitra ny fotoana, hiverina eny an-tany aho sa tsia?” hoy i Mihary miady saina mafy.
- “Hiverina aho tompoko!”
Nanao teha-tanana fotsiny ilay lehilahy dia nihevaheva teny amin’ny rivotra i Mihary, foana tsy nisy intsony ilay paradisa teo. Tahaka ny nanonofy izy.
- “Ity ny iraka hampanaoviko anao! Jereo i Hery, zaza tokana irery izy, tsy nahita ny rainy akory. Fahadisoako ny nanaisotra ny reniny teo aminy. Ianao no hirahiko hanova ny fiainany. Ovay ny toetrany ho hendry. Anjaranao ny manoro ny làlana tokony halehany. Mety ho mora ny fahitanao azy, nefa eny am-pandrasàna eny ianao no hahitanao ny hamafiny. Ary farany dia tsy azonao tantaraina na amin’iza na iza izao nitranga taminao izao fa hitarika fahafatesana tampoka ho anao izany, ary tsy handalo amin’ilay toerana teo intsony ianao fa tonga dia any amin’itsy afobe tsy mety maty itsy.”
Tampoka, natsindriny ny tratran’i Mihary ny fanondrony, tahaka ny nisy herin’aratra tampoka nandalo teo an-tratrany teo. Iny herin’aratra iny no nanosika azy hianjera ary avy hatrany dia nisidisidina nilatsaka niverina teto antany. Fotoana vitsy dia…
____________________________________
Tsy aritry i Hery intsony fa niverina teo ambonin’i Mihary indray izy! naveriny avokoa ny tsindritsindry teo amin’ny tratran’i Mihary, very fanatenana ny lehilahy, ny ranomasony mameno ny tavany. Hany heriny farany: nodarohany tamin’ny tanany roa ny tratran’i Mihary, nisy rano nivoaka teo amin’ny vavany, nikohoka tampoka i Mihary sady toa niezaka ny hiarina. Noraisin’i Hery ny lohany, nareniny sady notatazany avy ao amin’ny lamosiny. Nikohoka fanindroany i Mihary sady toa nanala ny rano mbola tany an-tendany. Nangovitra ny ratsam-batany rehetra. Nalain’i Hery ilay akanjo maina nentiny teo ary nisy ilay lehiben’ny hotely koa nitondra bodofotsy manify natafiny an’i Mihary.
Horakoraka ny an’ny rehetra. Nisy ny nitehatehaka. Hafaliana ny an’ny olona nanatrika.
Efa naharitra ho 7 minitra angamba ny fameloman’aina teo. Nahoraka eraky ny hotely ilay loza teo fa feno olona eraky ny sisin-dranomasina.
- “Mihary an ! aza mandao ahy ianao!” hoy i Hery;
Tsy nahateny mihitsy i Mihary, ny hatsiaka no tsapany nanenika ny vatany, ny fangirifirian’ny masony mbola tsy nahitàny na inona na inona, tahaka ny manako aminy ny tenin’ny olona fa feno rano ny sofiny. Tsapany fotsiny i Hery mamihina azy mafy ary nibata azy teo ambony filanjàna.
Angamba tsy nisy olona intsony tao amin’ny hotely fa dia nitanjozotra nanodidina an’i Mihary sy Hery avokoa izao karazan’olona rehetra izao. Efa tonga avokoa moa ny mpiala sasatra ka nahoraka eran’ny tanàna ity zava-nitranga. Ireny ny olona mitondra fanilo samihafa manaraka ny lalan-kely mitondra any amin’ny hotely.
Nampidirina tao an’efitra aloha i Mihary, nisy dokotera tonga koa teo ary fantany tsara i Mihary. Izy no nikarakara azy, ary tsy niala teo anilany mihitsy i Hery na dia iray minitra aza.
Afaka fotoana vitsy dia niditra tao an’efitra ny lehiben’ny hotely, nilaza tamin’i Hery fa efa vonona ny fiara hitondra an’i Mihary any amin’ny Hopitaly.
Nasain’ilay dokotera niomana i Hery, hisolo ny akanjony, ary hiaraka aminy any amin’ny hopitaly. Nihazakazaka aok’izany izy nankao amin’ny efitranony, nanamaina ny lohany sady nisolo akanjo hafa. Naka izay akanjo tokony hilain’i Mihary ihany koa ary vetivety dia niverina tao amin’ilay efitra mafana nisy an’i Mihary.
Minitra vitsivitsy taorian’izay, iny izy ireo niakatra ny làlana mankany amin’ny hopitaly tao Androva. Samy tsy nisy niteny anefa ny rehetra na dia hita taratra teny amin’ny endriky ny tsirairay aza ny hafaliana fa avotra ihany ihany ity tovovavy nanoloana azy ireo.
Tadiom-pitiavana ([email protected])
Fa tany Mahajanga:
Ilay fahatairany teo no nampiarina an’i Mihary, nitsangana izy, nisintona ilay lamba manify teo ary natafiny ny vatany efa somary tera-tsemboka. Lasa niala teo namonjy ny efitra fandroana.
Nipetraka teo ambonin’ny taila mangatsiaka tao izy ary nanomboka latsa-dranomaso. Nifokofoko, nitomany nigogogogo irery tao, nihodina taminy ny tany aman-danitra. Ny lohany no natohony teo ambony lohalika nisedra ny fitarainany. Fitarainana miharo fahadisoam-panantenana tsy roa aman-tany.
Tampoka nitsangana izy nandray ny akanjony ary nampiditra izany.
Reny fa nisy nandondona ny varavarana, fa tsy novaliany. I Hery io, ary tsy tiany ho hita intsony aza.
Novoahainy tampoka ny varavarana ary nihazakazaka izy nivoaka ny efitrano sy ny hotely. I Hery tsy sahy nivoaka akory fa silipy kely monja no teny aminy.
Lasa i Mihary, lasa nihazakazaka tsy tanan’iza na iza amin’ity andro alina efa maizimaizina.
Nikoropaka i Hery, zara raha mahafantatra ny tanànan’i Mahajanga i Mihary nefa lasa nivoaka tsy fantatra akory izay nalehany.
Nampidiriny ny akanjony, nivadika tao amin’ny efitranony izy nitady jiro fitsilovana sy akanjo mafàna ary nahatsiaro nenina tsy roa aman-tany ihany koa tamin’ilay teny nataony teo. Ny fony efa mitempotempo mafy, mila tsy arany intsony, izy natahotra fadiranovana amin’ny nalehan’i Mihary.
Nivoaka ny hotely izy, nanontany izay olona nifanena taminy raha nahita vehivavy nihazakazaka.
Ilay mpiambina ny vavahadin’ny hotely no nilaza fa nanaraka ny lalana nankany amoron-dranomasina ilay vehivavy teo… Tsy hitan’i Hery izay natao fa nihazakazaka ihany koa izy nanara-dia ny làlan’i Mihary.
Ny sainy tsy mitombina intsony. Nanahy ny afitsoky ny ho avy toa maizina tanteraka aminy.
- “Aza hitako ka hiafara amin’ny … aza hitako marina e ! Loza izany ! loza iray, loza roa fa ny valiny no tena loza. Aza hitako.” Hoy izy nitebiteby fatratra.
Efa mila ho sempotra i Hery vao tonga teny amoron-dranomasina. Toerana tsy dia lavitra akory ny misy ilay hotely nefa ny tahotra nameno ny sainy mila hanefika azy. Tora-pasika haolo tsy misy tamingan’olona intsony no hitany tsilovin’ny hazavan’ny volana. Ny fitopatopan’ny ranomasina no mba feo re teny amin’ny tora-pasika. Nojereny ny manodidina azy, tsy nisy na inona na inona. Lakana mihoaka no hany mba tazany, ny andro rahateo maizina ary ilay fanilo keliny no natsilotsilony ny onjan-drano sao dia hitany eny ihany i Mihary.
Tampoka, nisy lohan’olona tazany kely ery lavidavitra anaty rano ery, miroso amin’ny lalindalina hatrany. Nikoropaka i Hery, taitra sy natahotra, navelany tamin’ny tany izay teny an-tanany rehetra ary nihazakazaka izay tsy izy namonjy ilay olona efa niroboka lalina tao anaty ranomasina.
Loza ity, hoy izy tany an-tsainy tany, ny onjan-drano nampihisatra ny fihazakazahany nefa nanao ezaka tsy omby tratra izy nitady ilay olona efa ny volony sisa no nitsingevana anaty rano. Ny onja madinika koa nanositosika azy fa tratrany ihany ary nobedainy ary niezaka izy niverina moramora teny amoron-drano nisarika ilay olona tamin’ny sandriny.
Tsy fantatra intsony na iza na iza fa ny hamonjy aina no masaka tao an-tsainy. Ity hovonjena efa tsy mahatsiaro tena intsony, soa fa manam-batana tomady sy tena mahay milomano ity Hery ity fa raha tsy izany efa fefiky ny onja teo koa angamba.
Tonga teny amin’ny tora-pasika ihany izy ny farany. Fantany amin’izay fa i Mihary io novonjeny io, nefa Mihary efa tsy mahatsiaro tena intsony…
Loza inona ity ! Very aho marina ! Fa inona ity nataoko?
Indreny fa nisy olon-kafa tonga nahita azy ireo teo ambony fasika, norina ny tratran’i Mihary, natao daholo izay azo natao ! notohofana ny vavany saingy…
----------------------
Vao avy niresaka naharitra tamin’i Tahiana i Malala, dia injao naneno ny famantarana fa nahazo hafatra ny findainy. Gagagaga ihany izy satria ny finday vaovao ka tsy mbola tokony hisy hahalala ny laharany. “ Niantso aho fa occupé. Antsoy aho raha mety. Tojo” izay no nisoratra teo. Niontana iray ihany ny fon’i Malala. Poatoa izay dia efa voatsindry ny laharana rehetra. Mbola nanontany naka toky tsara ny amin’i Mahefa ihany anefa i Tojo sao, hono manao tampody tampoka sady narahiny ny hoe:
- “Tsy nieritreritra ny ho avy intsony aho fa efa tara be, saingy toa nahatsiaro ny tsikinao sy ny hatsaram-bikanao aho dia tsy aritro dia naleoko niantso ihany.”
- “Aiiy! Tojo koa,” hoy i Malala mody nandà nefa sady nankasitraka.
- “Tena marina anie izany ry Malala e! mahafatifaty be ahy ianao saingy somary natahotra aho. Izao afaka ny tahotro sady tsy raharahiko e! Manina anao tanteraka aho.”
- “Tongava aty ahitako izany tsy mahatahotra izany e!” hoy i Malala sady mody nivazivazy nefa tena tsy andriny izay fotoana ahatongavan’i Tojo.
Toa nikoropaka tampoka izy, namboarimboariny ny molony, ny volony… tampoka teo anefa naneno sahady ny kiriokan’ny varavarana lehibe iraisana any ambany izy. “... sahady ve?” hoy izy nanontany. Tsy nisy namaly anefa. Afaka segondra vitsy dia nisy nandondona mora ny varavarany, taitra izy, i Mahefa ve izany? Tsia an! Dia ahoana? Nahilany mora ny varavarana, tosika somary mafy avy any ivelany anefa no nitsena azy, avy hatrany dia oroka tsy nifankahitana no nitsenan’i Tojo azy. Nampiakatra avy hatrany ny tsirim-pientanana tao anatin’i Malala ihany koa ny fahitana fa i Tojo no tao. Ankilany saika hanosika azy ihany ny tananany hoe aleo handeha miadana noho ny henatra kely nananany sao dia hoheverin’i Tojo fa dia tsy mahari-boa-kena eo tokoa, andaniny anefa, te hiroso haingana avy hatrany koa izy sao ho tonga tampoka i Mahefa, ka tsy ho vita izay tiany hatao.
Nahankin’i Tojo tamin’ny rindrin’ny lalantsara izy, nosarihiny hiakatra ilay akanjo mandry malama tohitena hatreo amin’ny lohalika teny amin’i Malala. Sady nosafosafoiny no nopondipondesiny ny fitombenan’i Malala roa, izy amin’io sady mitringa mba ahatakarany ny vavan’i Tojo, ity farany indray somary manondrika kely ny lohany. Nahankin’i Tojo taminy avy eo ny azy, somary notereny tamin’ny rindrina aza, nakasokasony sy nodiliridiliriny teo. Na dia henon’i Malala ho narary azy aza ny fikasokasokin’ny vy ny fehikibo tamin’ny kibony dia toa tsy nampaninona azy izany. Tsapany koa ny fidiridirin’ny filahian’i Tojo efa tena mila azy fatratra. Ningainy hisadika amin’ny valahan’i Tojo avy eo ny tongony havanana, ny tanany etsy namikitra tamin’ny sorony, ny vavan’izy roa ery ambony mbola mifampitohoka lalina, toa mifampikarokaroka foto-dela hatrany. Notakarin’i Tojo tamin’ny tanany avy ao aoriana ny zohim-pahafinaretan’i Malala izay efa notsiririrtiny fatratra. Somary natosiny ilay tady kely teo anelakelam-peny. Efa rakotry ny hamandoana tanteraka i Malala. Vao nahakasika ny azy i Tojo dia namihina mafy tampoka ny tanany tery ambony, vao maika moa natsofony lalina tany ny rantsan-tanany roa, naveziveziny tao, nahankiny tamin’i soron’i Tojo ny lohany, sady narahiny fisefoana miangoty makany ny tsirom-pahafinaretany tsy nisy ohatran’izany. Nifampijery kely izy roa nony avy eo sady nifanankalo tsiky. Tsy naharitra intsony i Malala fa tonga dia natosiny moramora i Tojo hamonjy ny varavarana iray hiditra ao an’efitr’i Mahefa. Somary sadaikatra ihany i Tojo, toa nanohitra ny vatany sady nosarihany ho ao an-dakozia i Malala. Nobatainy ity farany nony avy eo ary dia natombony teo ambonin’ny latabatra fihinanana. Saika hanakatra hamaha ny patalohany amin’izay i Malala nefa… natosiny handry tsimoramora, sady nifanorokoroka ihany izy roa. Avy eo i Tojo nidina moramora nanoroka ny tendany, somary nokaikikakeriny malefaka tamin’ny nify mihitsy aza. Nanaitaitra ny tsirim-panentanana tany anatiny tany ny halandilandy sy ny hanitra navoakan’ny hoditry i Malala. Ningain’i Malala ny fitombenany ary dia nalaky koa ny nanesoran’i Tojo ilay takokenatra teny aminy. Novelarin’i Malala ny feny nony avy eo. Nampiakarin’i Tojo haingana ilay akanjomandry maivana hoe eo amin’ny soroky Malala. Namonjy avy hatrany ny nonony indray avy eo ny tanany roa sady nanafosafo azy, ny vavany mitohoka eo afovoany, nampidininy namaky ny tratra’i Malala, nandalo ny ny kibony. Toa ela loatra ny fahatsapan’i Malala ny hetsiky Tojo ka dia natosiny tamin’ny tanany hidina ambanimbany malaky kokoa ny lohan’i Tojo. Dia ravo ninononono teo tokoa ny anao lahy. Ny feo avoakan’ny lelan’i Tojo mikasoka ny zohim-pahafinaretan’i Malala izay mando tsy nisy ohatran’izany sy ny sento arahin-kiaka sy monomonona mitaraina malefaka mipololotra ny vavan’i Malala no hany sisa re tsindraindray nandrava ny fahanginana tao andakozia:
- “tsara be leitsy a!................................. tsara!.......................tiako be izany……………….izany ataon’ialahy izany,…………zany………ay………….eo……………. aan!....................aaannn!.......................aaaannnnn!” Tonga tany amin’ny lafatra ny anao vavy. Nitraka i Tojo nony avy eo, nizaha ny endriky i Malala toa vizana tanteraka nefa tsy niasa firy akory. Nitsiky i Malala sady somary nolelafiny ny molony. Niariana faingana izy raha vao hitany ho namaha ny fehikibony i Tojo. Natosiny somary hihataka azy. Niala teo ambonin’ilay latabatra nisy azy izy dia namonjy nandohalika teo anoloan’ity vao avy nanome azy ny fahasambarana sady nanampy azy hamaha ireto bokotra efatra somary saotra novohana. Vao maika koa nananosarotra ny famahana azy anefa ny fihenjanan’ny filahian’i Tojo tao anatiny. Toa tsapan’i Malala ery izato angezany. Vao tafavoaka tao koa moa izy dia tonga dia nihinjitra nisompirana, toa nifanandrify avy hatrany tamin’ny vavan’i Malala. Raha iny Malala mbola nibika azy fatratra iny, dia … noraisin’i Tojo ny hatony, somary narosony ny lohany, moa izy koa nampandroso ny filahiany. Noleladelafin’i Malala tsara teo aloha ny an’ity farany mba ho vonton’ny hamandoana dia nampiharany ny fahaiza-manaony teo nony avy eo. Nosokafany molony ary dia nampidiriny moramora hatrany amin’ny faran’izay lalina ny an’ny Tojo...
Nigohan’i Malala avokoa izay tsiranoka rehetra nivoaka teo. Tsapany tokoa ny mbola maha tanora sy ny tsy maha-be vehivavy an’i Tojo, efa ho in-dimy nitelina izy vao nitsahatra ny fitsitratsitran’ny ranon’aina nivoaka tamin’ity tovolahy nanome fahafinaretana azy. Tamin’i Ratrema vadiny, sy i Hery sakaizany no nampitahany azy. Tena mbola tanora loatra tokoa i Tojo, raha eo amin’ny sehatry ny fitiavana. Tsikaritry Malala fa mbola tsy ampy ny traikefa ananany, eny fa na dia amin’ity izy somary maherihery setra sy maimaika aza. Toy izany koa ny mbola tsy nahaizany nitazona elaela ny tsy handehanan’ny tsirinainy. Na dia izany aza anefa tena nankafiziny, vaovao indray ity hoy izy. Toa vonona tampoka izany izy hampihatra ny fahaizany, hizara ny traikefa ananany, hampianatra an’i Tojo ny fahaiza-manaon’i Hery, ilay olona hany tena nahababo sy nahaketraka azy, mbola mahababo sy mahaketraka, ary mbola hahababo hahaketraka azy tanteraka, indrindra amin’ny fahaizany mitia.
Nitsangana izy, nifanorokoroka teo izy roa, nosarihin’i Malala ho any an’efitry Mahefa indray i Tojo. Tsy nandà intsony ity farany.
- “Tianao?” Hoy i Malala sady nanao fijery miangoty somary misompirana kely.
- “Tiako be,” hoy i Tojo
- “Dia mbola tianao?” Hoy indray izy sady nanala ny akanjomandry keliny.
Nahataitra azy avy hatrany indray ny fihetsiky Malala teo, nobedainy avy hatrany i Malala, saingy ity farany nanao hoe:
- “ Aleo aloha alako ny akanjonao e!” Nifanorokoroka indray izy roa. Nony niboridana tanteraka koa i Tojo dia nampandrian’i Malala tamin’ny farafara. Tsy ela, nihenjana be sahady indray ny filahian’ity tovolahy tanora. Nanindry tena anefa izy, niezaka ny niandry izay ho tohiny, i Malala mantsy no mitondra ny familiana. Nisafosafo tena teo anoloany teo aloha i Malala, avy eo niakatra hisoavaly azy avy eo ambony. Nanomboka nandroso nihemotra vetivety aloha i Malala dia najanony kely. Notohizany indray rehefa avy eo. Anjanony kely indray raha vao tsikariny fa ho tafakatra ambonimbony i Tojo.
- “Aza ajanona fa tohizo ka! kely sisa,” hoy i Tojo nony farany tsy naharitra. Nalefan’i Malala mafimafy amin’izay fa na izy aza efa nientana be ihany koa. Ny tanan’i Tojo koa manozongonzona ny fitombenany hanampy azy haingana amin’ny fivezivezena.
Tampotampoka teo:
- “Zay! zay! aah! Tianao? Tonga aho, tonga aho Malala a! hhmmm! aaahhh!” nibaradaka ilay tovolahy, toa tsy tadidiny intsony hoe aiza no misy azy. I Malala koa anefa etsy andaniny toa marenina tsy maheno izay fibedibedin’i Tojo any akory fa namovokovoka mafy nitady ny fahafinaretana ho azy. Tsy ela akory:
- “aaaahhhh........ aahh....ahhhhouuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii.” sady nilofika nankany aoriana ny lohany” Nahatsiaro lafatra loatra ny tenany iray manontolo.
Tadiom-pitiavana (Madagasikara) [email protected] & Loulou (France) [email protected]
Sendra nitsipalotra tamin’ny famantaran’ora ny mason’i Hery vao nahita fa tokony haka an’i Mihary izy fa efa vita izay ny famelabelarany. Famataran’ora nomen’i Alexia iny, iny no nanombohan’ny disadisa dia nitohy zavatra hafa indray. Soa fa teo i Tiana, ilay mifanoratra mailaka taminy tamin’ireny fotoana ireny nanoro hevitra azy izay tokony hataony. Saika hadinony marina fa tokony hijery ny mailaka izy kanefa aleony aloha tonga any Antananarivo.
Naviliny teo amin’ny lapan’ny tanàna ny fiarany ary i Mihary kay efa nijoro teo, tsy fantatra na efa ela na vao haingana.
Najanon’i Hery teo anoloany ny fiara, nidina ny tohatra i Mihary; tsy nitsiky, tsy niteny fa nipetraka.
- “Ho aiza isika?” Hoy i Hery.
- “Hody any amin’ny hotely ka ho aiza indray. Ssshhh! Aleo mody ka!”
Tsy nisy nifampiresaka intsony teny an-dalana fa ny vata fandraisam-peo no naneno moramora sy nisiotsioka ny feon-kira malefaka.
Azon’i Hery an-tsaina fa tsy dia nanjary tamin’izy roa loatra ity andro iray ity, izy koa tsy te-hanohy resaka an’i Mihary aloha fa ilay antso finday tamin’i Tahiana teo no namaky ny sainy. Nefa tsy maintsy hifampiresaka lava indray rehefa avy eo izao. Anaovan’i Mihary izao karazana fanontaniana izao...
Tonga tao amin’ny hotely, samy nandray ny efitranony avy izy ireo ary rehefa vita ny fandroana dia nankao amin’i Hery i Mihary, mitondra boky sy taratasy vonona hanao ny fanadihadiana.
Tsy nisy nanjary izay fanontaniany fa toa misangodina be ihany, tsy hitan’i Hery izay havaly, i Mihary toa lasam-borona hafahafa.
Farany, tsy aritr’i Hery intsony:
- “Mihary an! Fa misy inona aminao e! Angaha tsy nanjary ny andronao androany no toa be fanahiana sy lasalasa saina izany ianao?”
- “Sshhh!”
Natsipiny teo ambony latabatra ny peniny, sady nikentrona no nijery an’i Hery.
- “Misy zavatra tsy azoko mihitsy!” Hoy ihany izy.
- “Tsy azonao ahoana, tantarao e! Ny ahy koa ange tena vizaka mihitsy aho tamin’ny asa e! Nivezivezy tetsy sy teroa, nitetitety birao.”
- “Tsy azoko e! Tsy nandeha amin’ny laoniny ny famelabelarana nataoko androany,” hoy i Mihary, “nisy fanontaniana aza tsy voavaliko fa nisangodina tao an-tsaiko izay tokony ho valiny. Ary ny tena loza dia lasa ilay olanao foana no mibahana ato an-tsaiko.”
- “Fa ahoana?” Sady te-hanohy hatrany i Hery.
- “Shh! Aleo aloha hijanona eo ny resaka fa sady mila tsy ho tantiko intsony ny hafanàna aty;” sady nitsangana i Mihary no nandao an’i Hery ary lasa namonjy ny efitranony.
I Hery kosa, zarany aza, nefa toa variana izy tamin’ilay tenin’i Mihary farany. Tsy dia nanaitra azy fa ny antontan-taratasy rehetra nandaniany ny androatokon’androny no naveriny nalahatra sy novakiany tsara. Kanefa, toa tsy afaka ao an-tsainy ihany koa i Mihary, te-hanome tambitamby sy fahatoniam-po izany izy.
Farany tsy naharitra fa nivoaka dia nosokafany mora ny varavaran’efitr’i Mihary, tsy nihidy, novoahainy kely.
Indro i Mihary matory eo ambony fandriana, mitafy lambam-pandriana tokana, ny lohalika somary miforitra maka aina sy mila tsy hahatsiaro izay ambonin’ny tany.
Nanatona i Hery, nijaikojaiko sao manaitra ity Dokoterany.
Nobanjininy tsara: ilay lamba manify dia manify ary nanaraka ny rafitry ny vatan’i Mihary, hita maranitra kely ireo lohanono roa ary manaloka tsotra fa tsy mitafy akanjo ity vehivavy: ilay lamba fotsiny no tako-kenatra aminy. Ny hafanana rahateo mila tsy ho tanty.
Nipetraka moramora teo amin’ny tongom-pandriana i Hery. Te-hanafosafo mafy izy, tsy ariny intsony, nesoriny mora ilay lamba, ary hitany amin’izay ny firafitry ny vatan’i Mihary tsy misy na dia lamba iray ary eny an-kodiny.
Nojereny tsara, nitsiriritra, ny ratsan-tanany no nasafony ny kibon-dranjo dongadonga tsara, nakariny hiakatra. Toa nisokatra ho azy ireo fe roa nampifanatrika ny fivaviana tamin’ny tarehiny.
Io ilay mariky ny maha-vehivavy, efa nisantatra ny fiainana vaovao vao andro vitsivitsy izay. Ny ratsan-tanany efa midina indray hamonjy ilay fari-pahasambarana amin’ny fikisaka mora dia mora, ary nampian’ny molotra mitohoka mora ihany koa amin’ny fe. Nikisaka nanaraka ny dian’ny ratsan-tanana teo. Farany naka ny hanitr’ilay zohy izy, ary nanomboka mandondona.
Asa tokoa, na efa tsapan’i Mihary ity ataon’i Hery na dia tena manonofy izy fa ny feny no novelariny bebe kokoa na dia tsy natosik’i Hery tehina iray aza.
Naleon’i Hery aloha nifoka ilay rivotry ny fahafinaretana ary natohony tampoka teo amin’ny fivavian’i Mihary ny molony. Tsapany fa mihetsika ny tanan’i Mihary mikaroka ilay faritra toa mitondra hafatry ny fitiavana any aminy any. Nandalo ny kibony iny, nidina ary nifanena tamin’ny lohany. Tsara, samy nankafy izy roa, ny molotra no navezivezin’i Hery teo amin’ilay harambaton’ny nofo malemy dia malemy ary miakatra hafanàna. Tsapany fa misy rano mitsoriaka moramora avy ao, notsenainy tamin’ny molotra ary noraisiny tamin’ny lela. I Mihary rahateo, vao mainka nankafy ity ataon’i Hery azy. Ilay tanany nanafosafo ny volony, toa manainga azy hanao tsaratsara kokoa.
Tena lafatra tokoa, tsy tambo isaina ilay tosam-pahasambarana nandalo taminy. Satriny tsy hijanona ilay rian’aratra madinika mivezivezy amin’ny vatany. Toa mamelona indray ny kiakiam-pitiavana nampimonomonona azy fa tsy tiany havoaka.
Tampoka, nisy tsirim-panentana tena nanaitra azy, ny lelan’i Hery amin’io mikaroka mafy ilay bokotra kely efa mihenjana aok’izany.
Taitra i Mihary, nijery ity ataon’i Hery. Tsara loatra, tiany hajanona nefa tsy nanana hery hanoherana an’I Hery izy. Ary naleony nankafy aza fa toa mananika ny lanitra mbola tsy nodiaviny akory izy.
Farany, izy no tsy naharitra fa niteny:
- “Hery an! Avia amin’izay! Avia ho’aho,” sady maingoty be mikaroka ilay fahasambarana tiany hotratrarina.
Niakatra i Hery, nandady tamin’ny vatan’i Mihary, orokoroka malefaka no nampandaloviny ny kibo sy ny tratra ary ireo lohanono roa. Farany, nosarangotin’i Mihary izy hifanoroka taminy. Naka tsiro ilay ranom-pahafinaretany hany sisa tavela. Oroka lavareny saika tsy nitsahatra.
Somary niharina i Hery, nanala ny akanjony rehetra, i Balita efa mijaridina ary efa vonona aok’izany. Ny tanan’i Mihary no namonjy azy voalohany ary tsy ela dia naka bahana teo anoloany i Hery. Nasafony in-dray mandeha, indroa, nikitika indray ilay bokotry ny fahafinaretana teo. Fahatelo dia nampidiriny moramora tany anatin’ny zohim-pahafinaretana.
Nifoka rivotra mafy i Mihary, tsapany ny fahafenoany, tsapany ilay firaisan’olon-droa efa nanaovany fikarohana an-taonany maro. Tsapany ny hevitry ny fitiavana arahin’ny firaisana.
Vao nihemotra kely i Hery dia nisy tsirim-panentana toa nandefa rian’aratra hafa indray tany anatiny tany.
Nandroso nihemotra teo i Hery, ny orokoroka nivezivezy tamin’ny molotra, ny tenda, ny hatoka. I Mihary mankafy ity lehilahy. Somary nakombony ny feny rehefa afaka folo minitra, niodina izy ary narahin’i Hery. Tsy nijanona raha tsy i Hery indray no teo ambaniny. Naforiny indray ny feny roa, i Hery amin’io tsy afa mihetsika intsony. Tiany ho izy indray no hitondra ny familiana.
Noraisiny sy nahitsiny hitsangana tsara ilay filahiana ary natohony teo aminy, ny lanjany no tosika nampiditra iny, ary ny maojany no nakariny sy nampidininy hitondra fahafinaretana tsy hita noanoa. Teo izy, elaela, sady mankafy ihany, ny masony no nakimpiny, ny sainy mikaroka ny lanitra fahafito.
I Hery koa amin’io, tsy fantatra intsony fa mikipy maso, mimonimonona.
I Mihary mitsapa ny fivaviany efa tena mando, ary mila handranoka eo ambonin’i Hery. Fantany amin’izay fa efa manakaiky azy ilay lanitra tiany hodiaviny. Nalefany mafimafy ny fihetsiny, nisefosefo izy, te-hikiakiaka arak’izay tratry ny aina.
I hery amin’io tahaka ny tsy ety an-tany intsony sady nibaradaka tampoka hoe:
- “Alexia!!!! Tena tsara be! Oouuuuiiii!”
Nijanona tampoka i Mihary! Taitra, ary tena gaga!
Nitsangana izy sady niala teo am-pandriana;
I Hery koa mba gaga, fa nisy inona. Fa lasa aiza ilay malalany teo....
Tadiom-pitiavana (Madagasikara) ([email protected])
...
- “Allo! Allo! Hery ve zao? Manao ahoana ianao?”
- “Salama tsara.”
- “Andray ry Hery izay dia saika tsy noraisinao mihitsy aho.”
- “Aiiy! Tsy henoko re e! Variana niasa aho.”
- “Izay dia raha tsy nafeniko ny laharan’ny findaiko tsy noraisinao aho, tsy te hiresaka amiko intsony angah ianao? sa... efa nahita olonkafa any izato ianao hasolo anay?” hoy izy sady toraky ny hehin'ny fifazivaziana.
- “Fa ianao kosa ve dia efa mihevitra ahy ho inona mihitsy e? Tena be asa be aho ho’aho, marina e!”
- “Alainao aty am-piasana aho rahariva amin’ny dimy?”
- “Izaho anie ry Tahiana mbola aty Mahajanga e! Sady tsy afaka miresaka ela aminao aho fa tena miasa be.”
- “Hay ianao moa mbola any? Tsy tsaroako. Dia na hiresaka vetivety aza ve dia tsy misy fotoana, tsy te hiresaka amiko mihitsy ianao o!”
- “Tsy izany re fa miasa aho e!”
- “Na dia misy vaovao mikasika andry Malala aza dia tsy hiresaka amiko ianao?”
- “An, hoy i Hery nifantoka tampoka tanteraka. Ahoana? Inona no vaovao henonao ry Tahiana?”
- “Niantso ahy i Malala alina. Nanandrana niantso anao foana aho taorian’izay fa tsy nahazo anao mihitsy.”
- “Dia ahoana, inona ny vaovao hono? Nanao ahoana i Alexia?”
- “Efa ho herinandro kay hono izao no niverenan-dRatrema eto an-tanindrazana, fa rahoviana ianao no miverina aty Tana ry Hery?”
- “Amin’ity faran’ny herinandro ity fa tsy mbola azo antoka tsara, na mety ho amin’ny fiantombohan’ny herinandro manaraka. Nahazo vaovao mikasika an’i Alexia ianao?”
- “Izato ianao koa, tsy mba misy fahavitrihana ny hiresaka amiko mihitsy raha tsy hoe ny vaovao mikasika an’i Alexia sy Malala ihany. Tsy dia afaka ny hiresaka lava loatra aho. Mikasa ny hidina any Mahajanga aho izao hariva izao, na rahampitso maraina.”
- “An! Inona no ho antony handehananao aty Mahajanga?” Hoy i Hery tena sadaikatra tokoa
- “Mba hiala sasatra kely no sady manana fikasàna ny hanokatra fivarotam-panafody any izahay, ka hanao ny fandinihana sy fanadihadiana any an-toerana aho. Rehefa tonga any aho miresaka tsara aminao ny mikasika azy efa-mianaka.”
- “Resaho izao re ry Tahiana a! Tsy fantatra na hifankahita akory isika aty na tsia, izaho koa be asa,” hoy i Hery toa nanontany tena ny amin’ny tanjona tian’i Tahiana ahatongavana. Tsapany tsara anefa fa I Tahiana no hany olona azony itokiana fa afaka hanelanelana azy sy Ratrema sy ny ankohonany raha sendra misy ny olana.
- “Miantso anao ihany aho rehefa tonga any e! Rehefa tsy izaho no mandeha dia ilay Dokotera lahy iray miara-miasa amiko ato. Iza no hotely ipetrahanao?”
Tena nitoetra teo anivon’ny fisalasalana tanteraka I Hery. Handroso ho babon’ny hafa, hihemotra ho babon’ny sasany. Niserana tao an-tsainy vetivety ny hoe hiantso any amin’ny biraon-dRatrema avy hatrany fa I Tahiana ity toa mampifilafila, ary sao hitady ny takalom-patsa vidim-pihinana indray avy eo.Ny tahony an-dRatrema koa anefa etsy andaniny nanampy trotraka. Raha nisy zavatra tian-dRatrema ho fantany tokoa mantsy dia efa ho niantso azy Ratrema raha vantany vao tonga. Dia…
Loulou (France) [email protected]
Tena hita ho nihatsara tokoa ny fahasalaman'i Alexia. Na dia mbola lalimaso sy vizana tanteraka aza. Ny ferifery nameno ny vatany koa efa tsy dia nanaintaina azy intsony. Ny hidihidy naterak’ireny no somary tsy maintsy iaretany sisa. Vao nigadona kelikely tao ry Mahefa dia injao naneno ny findainy. I Ratrema, nanome ny laharana miafin’ilay nadefasana vola. Nila resaka tamin’i Alexia izy avy eo. Tsy nisy naheno izay resaka nifanaovan’izy mianaka tao, i Malala mantsy nivoaka kely hikaroka izay azon’ny marary atao ody am-bava fo, moa i Mahefa variana tao amin’ny birao natokana ho an’ny mpitsabo, toa nisy antontan-taratasy tsy maintsy nokarakarainy mantsy.
- "Adinoko ny nanontany na masirasira no tian-dry na mamimamy dia samy nitondrako kely avy. Tsara aloha rehefa mazoto homana ianao e! izany ihany no tena iverenan’ny aina haingana. Mba mahery misotro rano ve nefa?" Hoy i Malala toa navitribitrika niverina avy any.
- "Eny e! efa miezaka aho, izay indray i Neny sy ilay rano, rano , rano, rano foana. Sitrapoko ve ry Neny ijanona ato amin’ity hopitaly ity na dia iray minitra aza a! Ataoko daholo izay fomba ahafahako miala ato faran’izay haingana. Oadray, saika adinoko, niantso i Papa teo, ity ny mombamomba ilay vola nalefany hono hangalan’i Neny azy. Mampamangy amin’izy dahy kely koa hono. Toa tsapako nalahelo ery izy na dia niezaka ny nanafina aza. Miezaka mikaroka teny holazaina izany izy nefa tsy mahita lazaina firy, ohatran'ny misy zavatra hafa iasan'ny sainy izany. fantatro miady mafy ery izao ny sainy any. Diso fantatro loatra raha i Papa."
- "Mahareta anaka fa kely sisa. Miandry vava avy amin’ny mpitsabo fotsiny dia hanao ny famandrihan-toerana amin’ny zotran’ny fiaramanidin'i Air Madagasikara aho hodiantsika efa-mianaka. Any indray tohizana ny fitsaboana sisa."
Somary toa nihaotra kely i Alexia vao nanohy ny teniny. Nobanjininy tsara amin'ny fijery miangola ity reniny.
- "Neny a! ahoana ny hevitry Neny raha mijanona aty aho, dia aty no manohy ny fianarako? Efa aty ihany tsinona koa, sady efa izany no faniriako?"
- "An! Avy aiza tampoka teo koa no nahazoanao izany fikasana izany anaka?"
- "Rehefa voafehin’ity rindrina efatra sy farafara ity anie ry Neny dia tsy maintsy lasa lavitra ny saina aman’eritreritra e! Efa noresahiko i Papa teo dia nanaiky izy, hevitra tsara hoy izy."
Aok’izany ny hafalian’ i Malala. Tsy latsak’izany koa ny an-dRatrema. Toa mahita ity zanany afaka tanteraka sahady amin’ny gadran’ny fitiavana an’i Hery. Toy ny tsy vao nizaka fanaintainana mafy ny fony. Fitiavana be toy iny dia adinony sahady tokoa va re?
- "Tsara rehefa mandray fanapaha-kevitra sahala amin’izany ianao ka!" Hoy I Malala nitsiky, sady nandray ny felan-tanan’ity zanany. Fanapahan-kevitra tsy ratsy tokoa, mino aho fa efa nandinika tsara tokoa izato ianao. Dia sehatra mikasika inona no tianao ianarana? Sa ny teny Ankatso ihany no ho tohizana? Tsara rehefa nanaiky rainao, dia tonga dia resaho koa i Mahefa rehefa avy eo, sa efa niresaka koa ianareo?" Toa adinon’i Malala fa tsy mbola mahafantatra ny marina anie ity Alexia. Faly loatra angamba izy noho ity zanany ka zary tsy ho voafehiny intsony ny fipetsopetson’ity vavany.
- "Nahoana moa izaho no tsy maintsy tokony hiresaka amin’i Profesora Mahefa? F’angah miankina aminy izany? Rehefa manaiky ianareo sy Dada dia izay."
- "Eny e!" hoy i Malala toa tonga saina tampoka, nikaroka hevitra haingana hanarenana ilay teo. "Nieritreritra aho mantsy fa afaka mikarakara ny taratasy fiantohana anao aty izy, ny trano ipetrahana sy ny sisa. Sa ahoana hoy ianao?"
Noresahina tamin’i Mahefa avy hatrany tokoa ny fikasan-drazazavavy. Aoka fotsiny ny hafaliany. Afaka hitondra ny anjara fitaizàna ity zanako aho izany hoy izy tany anatiny tany. Satriny tokoa aza hanonerana ny fotoana tsy mba niainany teo akaikin’ity zanany ny andro rehetra sisa iainany. Toa i Alexia no nanjary hany antoka ahavelomany. Toa noho i Alexia dia foiny avokoa izay rehetra sarobidy taminy, eny fa na dia ny ainy aza. Porofo mivaingana ny tsy nisalasalany akory ny hanomezeny taova ho an’i Alexia. Porofon’ny maha olona be fitiavana azy, mbola porofom-pitiavana an’i Vololona, porofom-pitiavan-janaka asehon’i Mahefa. Saingy… porofom-pitiavana anivon’olon-droa, lehilahy manana faniriana mafy ny hifampitantana aminy no… nandraisan’i Alexia azy.
“Endrey izany fikarakarany ahy, tsy adinony mihitsy ny mivily ato amiko manontany sao misa zavatra ilaiko. Endrey izato hery mivoaka amin’izato fijeriny, toa misy faniriana lalina tsikaritro na dia toneny mafy aza. Endrey ny fandinihany ahy, toa ankafiziny ery izato fihetsiko, indrindra moa rehefa misy zavatra ilaiko ka somary iangotiako izy. Dinihiny ery izato firafitry ny endriko, toa satrin’izato masony baliaka horombahina tsy ho ety amiko, hanaraka azy, honofinofisina isaky ny alina. Vao sendra mifanojo ny fijerinay dia, na ahodiny miankavia ny azy, mody mijery iretsy karazan’odin’ny fanaintainako, na aviliny miankavanana mba hitopy etsy amin’iretsy sakafo sy rano fisotroko, na aondriny moramora ny fijeriny, toa itoriany fa resin’ny fitiavana izy, nefa toa mahery loatra ny henatra tiany horesena, noho izato elanelan-taona misy aminay, sy noho ny fifankahazoany amin-dry Dada sy Neny angamba a!” Hoy ny fiventiventin’i Alexia rehefa iny izy lasalasa fisainana mandinika ny manodidina azy iny, babon’ireo fihetsiky Mahefa tanteraka.
« | Jolay 2022 | » | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Ah | At | Ta | Ar | Ak | Zo | As |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 |